Category: ႏွလံုးသားအာဟာရ

စက္တင္ဘာ ၂၉ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
ႏွင္းဆီခင္ေရးသည္။

ေျပာစရာလိုမယ္ေတာင္ မထင္ပါဘူး။ ေလာကမွာေပ်ာ္ခ်င္ၾကသူေတြခ်ည္းေပါ့။ စိတ္ညစ္စိတ္ရႈပ္ၿပီး မႈိင္ႏုိင္ေနခ်င္သူလို႔လည္း မရွိတန္ေကာင္းပါဘူး။ ဘဝရဲ႕ေန႔သစ္တိုင္းကို အေပ်ာ္ေလးေတြႏွင့္ခ်ည္းျပည့္ေနေစခ်င္တာ လူတိုင္းရဲ႕ ဆႏၵလို႔ဆိုရမွာပါ။

ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔ဘဝမွာေတာ့ အတြန္းအတိုက္၊ အတိုးအႏွက္ေတြကို ကံၾကမၼာဆိုတာႀကီးက ျဖန္႔ေဝေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေပ်ာ္ခ်င္တိုင္းေပ်ာ္ လို႔မွ မရတာလို႔ လူငယ္ အမ်ားစုက ယူဆထားၾကတယ္။ မွန္ပါတယ္၊ အခ်ိန္ျပည့္ တက္ၾကြ ေပ်ာ္ရႊင္ေနသူလို႔ ဘဝမွာမရွိႏိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၾကည္ႏူးေပ်ာ္႐ႊင္ေနေအာင္ လုပ္ယူလို႔ေတာ့ရတယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြက ဆိုမိန္႔ၾကတယ္။ ေလာကဓံရဲ႕အထိုးအႏွက္ကို ဥာဏ္ပါပါ တြန္းလွန္ရင္း လြတ္ေျမာက္မႈကို ႀကိဳးပမ္းႏုိင္တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ အရွိန္မပ်က္လည္ပတ္ေနတဲ့ ကမာၻႀကီးကို ဟန္ခ်က္ေနရာကေန ေရႊ႔ပစ္လိုက္ႏုိင္တယ္လို႔ သိပံပညာရွင္တစ္ခုရဲ႕ၾကံဳးဝါးသံဟာ လက္ေတြ႔ျဖစ္လာႏုိင္ မျဖစ္ႏုိင္ဆိုတာထက္၊ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕အညွာကို ကိုင္လႈပ္ၿပီး ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္တာကေတာ့ သူမ်ားမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲဆိုတာေတာ့ ယံုထားလိုက္ပါ။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုပံုစံႏွင့္မ်ား ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ပါလိမ့္လို႔ ေတြးစရာရွိလာမွာ ေသခ်ာတယ္။

အေျဖကေတာ့ လြယ္လြယ္ရွင္းရွင္းေလးပါ။ မွန္မွန္ကန္ကန္ေတြးေတာဆင္ျခင္ျခင္းပဲေပါ့။ ကိုယ့္ဘဝ အတြက္ ျဖစ္သင့္တာ၊ ျဖစ္ႏုိင္တာ ျဖစ္ေခ်ရွိတာေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ႏွင့္ ဦးဆံုးေတြးေခၚဖို႔လိုတယ္။ ၿပီးမွ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ တိုးျမွင့္တက္လွမ္းသင့္တယ္။ ဘယ္လိုႀကိဳးစား ႀကိဳးစားဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆုိတဲ့ အပ်က္အေတြးေတြးတာ မ်ိဳးကိုေတာ့ ေရွာင္မွ။ ဘာမွမလုပ္ဘဲ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ထိုင္ငိုင္ေနၿပီး စိတ္ဓါတ္ က်ေနတာဟာ ေန႔စဥ္ ဘဝကိုေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ကန္႔လန္႔ထိုက္ေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ။

ေကာင္းၿပီ။ သင့္ေတာ္မွန္ကန္တဲ့အေတြးေတြနဲ႔ ဘဝကိုအသစ္စတင္ၿပီး ႀကိဳးပမ္းမယ္လို႔ေတာ့ ရည္ရြယ္ရင္ေပါ့။ လူငယ္ဘဝ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ ရွိတယ္။ အီေလးဆြဲၿပီး ထိုင္ေစာင့္ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေရတြင္းတူးၿပီးၿပီဆိုတာနဲ႔ ေရၾကည္ေရသန္႔ကို တစ္ဝႀကီးေသာက္ပစ္ လိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးကိုေတာ့ ထိန္းရမွာျဖစ္တယ္။ သူမ်ားတကာ အျမင့္ႀကီးကို လွမ္းတက္ခ်င္သူဟာ သူမ်ားတကာ အိပ္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အနားယူေနတုန္းမွာ ဝိရီယရွိရွိ ႀကိဳးစားတတ္ၾကတာကိုလည္း ေမ့မထားသင့္ဘူး။

တစ္ခုရွိတာက ဇြဲရွိျခင္းရဲ႕တစ္ဆက္တည္း အေနႏွင့္ စိတ္ရွည္ၾကံ့ခိုင္ျခင္းဆိုတာက ကပ္ၿပီးပါေနသင့္တာမ်ိဳး။ ဆိုလိုတာက ကိုယ့္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္မွီၿပီး ေနေပ်ာ္တဲ့ ဘဝေလးကိုပုိင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ ေန႔မအား ညမနားႀကိဳးစားၿပီး နားခ်ိန္အားခ်ိန္ဆိုတာ လံုးဝမရွိသင့္ဘူးလို႔ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး။ တစ္စိုက္မတ္မတ္ႀကိဳးစားျခင္းဆိုတာမွာ စိတ္ေရာလူပါေျဖေလွ်ာ့ အနားယူေပးျခင္းဆိုတာ မျဖစ္မေန လုိအပ္ခ်က္တစ္ခု။ဘဝမွာခက္ခဲ ပင္ပန္းမႈေတြနဲ႔ခ်ည္း ရုန္းကန္မွေအာင္ျမင္မႈကို ရႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ သီအိုရီကို အရုိးစြဲကိုင္ မထားသင့္ပါဘူး။ စိတ္ၾကည္လင္ေပါ့ပါးမႈ အျပည့္ႏွင့္ နားခ်ိန္၊ အားခ်ိန္၊ အလုပ္ႀကိဴးစားခ်ိန္ဆိုတာေတြကို ဟန္ခ်က္ညီညီရွိဖို႕ကသာ အေရးႀကီးဆံုးပါ။

ေယဘုယ် သေဘာေျပာရရင္ ကုိယ့္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ကို အာရုံစူးစိုက္ၿပီး စိတ္ဖိစီး တင္းက်ပ္မႈေတြကုိဖယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလွ်ာ့ႏုိင္ သေလာက္ေလွ်ာ့ခ်၊ အပ်က္အေတြးေတြဝင္ မလာေအာင္တားဆီး၊ ဒါေတြဟာ မျဖစ္မေနေဆာင္ရြက္သင့္တဲ့ အခ်က္ေတြပါ။ ေလာကဓံ ဆိုတာကေတာ့ သူရဲ႕လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ တာဝန္တစ္ခုအေနနဲ႔ တိုက္ခိုက္ထိုးႏွက္ေနမွာပဲ။ ကိုယ္ကသာ ျဖစ္ သင့္တာ၊ ျဖစ္ခ်င္တာႏွင့္ ျဖစ္လာႏုိင္တာေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ေတြးဆတတ္ဖို႔လိုတယ္။ ၿပီးေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ အိမ္မက္ခ်ည္းမက္ေနတာထက္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နႈးစရာေကာင္းတဲ့ ေရႊေရာင္ေန႔သစ္ေတြကို တကယ္ပဲ ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး လက္ေတြ႔ဆန္ဆန္အလုပ္ႏွင့္ သက္ေသျပရမွာပါ။

ဘဝမွာေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေပါ့။ ကိုယ္ေမွ်ာ္မွန္းထားတာ တစ္စံုတစ္ရာရွိတယ္။ ေတြးေတာၾကံဆၿပီး ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာသိပ္ၿပီး မယံုရဲသလိုျဖစ္ေနတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဆန္းစစ္ဖို႔လိုလာၿပီ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ငယ္ဘဝမွာ မိဘ (အထူးသျဖင့္ ဘိုးဘြားေတြက) စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ ဟန္႔တားခဲ့တာေတြ မ်ားတာပဲျဖစ္ျဖစ္ “ဟိုမလုပ္နဲ႔” “ဒါလုပ္ပါလား” ေတြႏွင့္ တရစပ္ၾကားနာၿပီး ႀကီးျပင္းလာရသူေတြမွာ ေဝခြဲမရ၊ မေရမရာစိတ္ေတြျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ျပည့္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ စိတ္ကူးတိုင္းျဖစ္ပါ့မလားဆိုၿပီး တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ျဖစ္ေနျပန္ေရာ။ အဲဒီအက်င့္ကို အရင္ဆံုးေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ကလည္း သူမ်ားအကူအညီယူစရာမလိုပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ကပဲ စိတ္ဓာ္ႏွင့္အျမင္ကိုေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္တာပါ။ ဒါဟာကိုယ့္ဘဝအတြက္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ၿပီး ၾကည္ႏႈးစရာေန႔ရက္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္လာႏုိင္တ့ဲ အခြင့္အေကာင္းတစ္ရပ္လို႔ပဲလို႔ အေသအခ်ာ သေဘာေပါက္ လက္ခံလိုက္ရင္ ကိုယ့္စိတ္ဓာတ္ကိုအေျခခံဖို႔ အဲဒီအခါ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီက ဘာအခြင့္အေရးေကာင္းေတြ၊ ဘာအကူအညီေတြမ်ား ရပါ့မလဲ၊ အဲဒါေတြရလာရင္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘဝေလးတစ္ခု ရတန္ေကာင္းရဲ႕ဆိုတဲ့ အေတြးေတြရွိမလာႏုိင္ေတာ့ဘူး။

လက္ေတြ႔ႀကိဳးစားမႈႏွင့္ တစ္ထပ္တည္းလုိက္ေနတာက သင့္ေတာ္မွန္ကန္တဲ့ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ ဆိုတာ ေမ့မထားပါႏွင့္။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ အတြက္ (စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲႏွင့္) ျဖစ္သင့္တာေတြကို တစ္ေန႔ခ်င္းျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္  ႀကိဳးစားသြားဖို႔ စိတ္ကူးမယ္ ဆိုရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ျမင္မႈ ဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕အေဝးႀကီးမွာ မဟုတ္။ လက္တစ္ကမ္းတင္ပါပဲ။ အေရးႀကီးတာက ခိုင္ခိုင္မာမာ ယံုၾကည္မႈရွိရမယ္။ အေတြးအေခၚမွန္ကန္ၿပီး တစ္စိုက္မတ္မတ္ ႀကိဳးစားဖို႔ပါပဲ။ ေကာက္ရိုးမီး အားထုတ္မႈမ်ိဳးကေတာ့ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ ေဝးသည္ထက္ေဝးေအာင္ တြန္းပို႔ေနမွာပါဆိုတဲ့အေၾကာင္း။

ႏွင္းဆီခင္

ၾသဂုတ္ ၂၁ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
ႏွင္းဆီခင္ေရးသည္။

တခ်ိဳ႕႐ွိ္တယ္။ အခ်င္းခ်င္းေတြ႔လိုက္ရင္စကားလက္ဆံုက်လို႔ ေျပာတဲ့အခါ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကိုယ့္အေၾကာင္း၊ ၿပီးေတာ့ မေကာင္းျမင္ အေတြးေတြ အျပည့္ႏွင့္ေပါ့။ ဆိုပါစို႔ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ေတြ႔လို႔ ေမး႐ုိးေမးစဥ္ေမးေနက်အတိုင္း “ေနေကာင္းလား” ဆိုတာႏွင့္ ေျဖျပပါလိမ့္မယ္ တသီႀကီး။ ေခါင္းကုိက္၊ ဗိုက္နာ၊ မတ္တပ္နာက အစ ႀကီးႀကီးမားမား ေဝဒနာအဆံုး ႐ုိက္မစစ္ရဘဲ အေသးစိတ္ေျပာျပပါလိမ့္မယ္။

“ေကာင္းတယ္လို႔ မေျပာႏုိင္ပါဘူး” အစခ်ီၿပီး အသက္အ႐ြယ္ ရလာတာနဲ႔ အမွ် ဘာမွမေကာင္းခ်င္ေတာ့ဘူး။ ႏွလုံးေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ိဳအျပင္ ကိုယ္တြင္းကလီစာေတြ ဘာတစ္ခုမွ မေကာင္းေတာ့တဲ့ အေၾကာင္း ဖြဲ႔ႏြဲ႔ေျပာတတ္ၾကတယ္။

ၿပီးေတာ့႐ွိေသးတယ္။ ဘယ္ေရာဂါ အတြက္ ဘယ္အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီး ဆရာဝန္မႀကီးေတြႏွင့္ ျပေနရတယ္ဆိုတာရယ္ ဘယ္ပုဂၢလိက အထူးကုေဆး႐ုံေတြမွာ ဘယ္လိုသြားလာ ကုသေနရသလဲဆိုတာကိ အားပါးတရေျပာျပတာမ်ိဳးလည္း ႐ွိတယ္။ လူတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မလႊဲမေ႐ွာင္သာ ကုသေနရသူေတြ႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ အကဲပိုလို႔ ဇာခ်ဲ႔ေနတတ္တဲ့သေဘာ။ ဒါကသက္ႀကီးပိုင္းေတြေျပာေလ့႐ွိတဲ့ ႏႈတ္ဆက္ စကားဆိုပါစို႔။ ဒါကလည္းအိုလာလို႔ နာရတဲ့အေၾကာင္းေတြလို႔ သေဘာထားခ်င္သား။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႔ လူငယ္ လူလတ္ လူ႐ြယ္ေတြက်ျပန္ေတာ့လည္း သူတို႔ရဲ အခက္အခဲ၊ ဒုကၡေတြကို (တစ္ခါတစ္ရံမွာေဝဒနာ) အေၾကာင္း ခိုညည္း ညည္းသလိုေျပာတတ္ ဆိုတတ္ၾကေသးတယ္။ ကိုယ့္ကို လက္ခံစကားေျပာေနသူ နားေထာင္ခ်င္မွန္း၊ စိတ္ဝင္စားမွန္းမသိ စိတ္ထဲ႐ွိသမွ် အိတ္သြန္လို႔ ဖာေမွာက္ၿပီး ေျပာခ်ၾကေရာ။

ေကာင္းၿပီ။ ကိုယ့္ရဲ႕အခက္အခဲႏွင့္ မေျပလည္မႈေတြကို ဖြင့္ေျပာသင့္ေျပာထိုက္တဲ့သူ။ ကူညီေျဖ႐ွင္းေပးႏုိင္မဲ့သူ ဆိုရင္ေတာ့ အဟုတ္သားေပါ့။ အဲဒီၤလို မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဖို႔ လိုေနၿပီေလ။

ကိုယ္ေျပာသမွ် နားေထာင္ေပးတဲ့လူတိုင္းလိုလိုက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သနားစိတ္ဝင္ေနသလို တစ္ထပ္တည္း ခံစားေနၾကမွာပဲလို႔ေတာ့ လံုးဝမထင္ႏွင့္ေနာ္။ အားနာပါးနာႏွင့္ နားေထာင္ေပးၿပီး ဝမ္းနည္းသေယာင္ စိတ္မေကာင္းသေယာင္ ခဏတျဖဳတ္ျဖစ္ၿပီးရင္ေတာ့ ထြက္သြားၾကမွာ။ က်န္တဲ့အပိုင္းကေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာဆက္ၿပီး ခံစားေနေပေတာ့။

ကိုယ့္ခံစားရတဲ့ အခက္အခဲ၊ ေသာကႏွင့္ ေဝဒနာစတာေတြဟာ ဘယ္သူ႔မွာမွ မခံစားရဘဲ ကုိယ္ခ်ည္း ခံစားေနရပါလားဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးေတာ့မ႐ွိသင့္ဘူး။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ့္ေသာေတြက သူမ်ားတကာေတြထက္ ပုိဆိုးေနတယ္ဆိုတဲ့အျမင္မ်ိဳးကို ဖယ္႐ွားရမွာပါ။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးမွာႇရွိတဲ့လူေတြဟာ မိနစ္တိုင္း စကၠန္႔တိုင္းမွာ ကိုယ့္အခက္အခဲႏွင့္ ကိုယ္႐ွိေနၾကစစျမဲပါ။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ခံစားရေလျခင္းလို႔ေတာ့ မထင္ပါႏွင့္။ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ဆံုး႐ႈံးမႈႏွင့္ အခက္အခဲေတြ အဆင္မေျပမႈေတြဆုိတာ လူသားေတြႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ အရာေတြပါလားဆိုတယကို သေဘာေပါက္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။

ကိုယ္က အားတက္သေရာေျပာျပတာေတြကို တဖက္သားက အေရးမစိုက္သလိုလို အေရးမႀကီးသလိုလို လုပ္တိုင္း အျပစ္မျမင္ပါႏွင့္။ သူတို႔အားလံုးမွာလည္း ကိုယ့္ကိစၥႏွင့္ ကိုယ္ခ်ည္း႐ွိေနၾကတာမို႔ စာနာစိတ္မ႐ွိဘူးလို႔ မစြပ္စြဲသင့္ပါဘူး။ အၾကင္နာ၊ ဂရုဏထားတာက တစ္ပိုင္း သူတို႔ရဲ႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ခံစားေနရတာေတြက တစ္ပိုင္းဆိုတာ မေမ့သင့္ဘူး။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သနားစိတ္ပိုလြန္းသူဟာ တစ္ဦးဦးကို အားကိုးအားထားျပဳခ်င္လာတယ္။ ဘဝမွာ ကိုယ့္ကိုေဖးမမဲ့သူ မ႐ွိရင္ မျဖစ္ဘူးလို႔ေတြးလာမိတဲ့ အထိ ကိုယ့္အခက္အခဲေတြခ်ည္း ဖြင့္ေျပာေနၿပီး သူမ်ားတကာကို အမွီသဟဲျပဳေနတာထက္ သူ႔အခက္အခဲေတြကို အေလးထား နားေထာင္ၿပီး ကူညီေပးႏုိင္ေအာင္ စဥ္းစားတာက ကိုယ့္ေသာကကိုပါ ေလ်ာ့ပါးေစတတ္ပါတယ္။ အေသးအဖြဲ႔က အစ ခပ္ႀကီးႀကီးအထိ သူမ်ားခ်ည္းအားကိုးေနတာ စိတ္ပင္ပန္းလွပါတယ္။

အခက္အခဲဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အရည္အေသြးကို စမ္းသပ္ၿပီးအျမင့္ကိုတြန္းတင္ေပးႏုိင္တဲ့ တြန္းအားလို႔ အျမင္ေျပာင္းၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေပါ့။ ကိုယ့္ရဲ႕အခက္အခဲႏွင့္ျပသာနာ စတာေတြကို ငိုင္မႈိုင္ေတြေဝၿပီး စိတ္ညစ္ေနမဲ့အစား ထြက္ေပါက္႐ွာႀကိဳးပမ္းတာဟာ လကေတြ႔ဆန္တယ္။ ကိုယ္ေရာသူမ်ား အတြက္ပါ အခ်ိန္ေပးၿပီး ထည့္စဥ္းစယးသူအတြက္ ေသာကေဖြေနစရာ အခ်ိန္ပိုမ႐ွိတာကို သိလာရင္ေတာ့ သိပ္ကိုေပ်ာ္မိမွာေသခ်ာတယ္။

“ငါ့ႏွယ္ ပညာေတြသင္ရတာ အလုပ္လုပ္ရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာ ေနထြက္ကေနဝင္အားခ်ိန္ကို မ႐ွိပါဘူး။” ဆိုတဲ့အေတြးႏွင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သနားစိတ္ဝင္ေနသူေတြဟာ မနည္းမေနာပါ။ အဲဒီလိုအခ်ိန္ျပည့္ လႈပ္႐ွားသြားလာ ႐ုန္းကန္ခြင့္ရတာ၊ ကိုယ့္အတြက္ေရာ သူမ်ားအတြက္ပါ ေကာင္းက်ိဳး တစ္ခုခုျပဳႏုိင္တာဟာ သဘာဝကေပးတဲ့ ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္ေတြေလ။ အေျခအေန တစ္ခုခုေၾကာင့္ အိပ္ရာထဲလဲၿပီး ဘာတစ္ခုမွ လႈပ္႐ွားမရႏုိင္တဲ့ ဘဝကိုစာနာမိရင္ေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ ေနလာသမွ်အခက္အခဲေတြ၊ အဆင္မေျပမႈေတြကို ေတြးေတြးၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သနားစိတ္ဝင္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလး႐ွိရင္ ေဖ်ာက္ပစ္ႏုိ္င္ေအာင္ႀကိဳးစားသင့္တယ္။ ဘဝရဲ႕စိန္ေခၚမႈေတြဟာ ကိုယ့္အတြက္ လွပတဲ့အနာဂတ္တစ္ခုကို ဖန္တီးေပးႏုိင္တဲ့ အရာေတြလို႔ အျမင္ေျပာင္းၾကည့္ရေအာင္။ ကဲ ဒါဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ေျပာင္းလဲၾကည့္မယ္လို႔ စိတ္ကူးသံလဲ မနက္ျဖန္ဆိုတာေဝးပါေသးတယ္။ “အခု” လို႔ဆိုရင္ စာဖတ္သူ ဘယ္လိ္ုသေဘာရသလဲ။

ႏွင္းဆီခင္