ျမန္မာ့ျပည္တြင္းေရး မၿငိမ္သက္မႈ စိုးရိမ္ေရမွတ္ (ဘာသာျပန္ ေဆာင္းပါး)

ဧျပီ ၁၅၊ ၂၀၁၃
M-Media
ဘာသာျပန္- သာကီ ထပ္ေကာင္း
ယမန္ႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနာက္ပိုင္း ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းထဲ၌သာ ပိတ္ေလွာင္လ်က္ရိွခဲ့သည့္ မြတ္စ္လင္မ္ဆန္႕က်င္ေရး အၾကမ္းဖက္မႈႀကီးသည္ ႏိုင္ငံ တစ္၀ွမ္းသို႕ ေပါက္ကြဲပြင့္အံလာခဲ့ေပၿပီ။  ၉၆၉ စစ္ေသြးၾကြ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူရမ္းကားတို႕သည္ မိတၳီလာ၊ ေနျပည္ေတာ္၊ ပဲခူး ႏွင့္ (မ်ားမၾကာမီက) ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ရိွ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားအေပၚ ရန္စတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။ ရန္ကုန္၊ ပဲခူး ႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွ မြတ္စ္လင္မ္တို႕မွာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္သို႕ သြားေရာက္၀တ္တက္ျခင္း၊ ေစ်းဆိုင္ဖြင့္ျခင္း၊ မြတ္စ္လင္မ္အခ်င္းခ်င္း ေပးကမ္းေထာက္ပံ့ျခင္း၊ မိမိတို႕ေနအိမ္ျပင္ပႏွင့္ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကား မႈေနရာမ်ားတြင္ မိမိ ယံုၾကည္ရာအယူ၀ါဒကိုပြင့္လင္းစြာထုတ္ေဖာ္ျခင္း က႑မ်ား၌ စိုးတထိတ္ထိတ္ ျဖစ္လာၾကသည္။ ႏွစ္ႏွစ္တာကာလအတြင္း မြတ္စ္လင္မ္လူဦးေရ အနည္းဆံုး တစ္သိန္းမွာ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ရာႏွင့္ခ်ီ၍ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရသည္။

ယင္းသို႕တိုက္ခိုက္မႈမ်ဳိးျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေၾကာင္း လမ်ားစြာကပင္ မြတ္စ္လင္မ္ေခါင္းေဆာင္တို႕မွ သိရိွထားၾကၿပီးျဖစ္သည္။ အစိုးရပိုင္းမွ ၂၀၁၂ ရခိုင္အေရး သည္ ေဒသတြင္းျပႆနာ တစ္ရပ္သာျဖစ္ေၾကာင္း အလွဴရွင္မ်ား၊ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူမ်ား၊ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားသံတမန္မ်ားကို အယံုသြင္းခဲ့ၾကေသာ္လည္း ၊ လက္ေတြ႕အျဖစ္မွန္ကမူ ယမန္ႏွစ္ကပင္ ႏိုင္ငံံ့အျခားေဒသမ်ားရိွ မြတ္စ္လင္မ္တို႕၏ ၀တ္ေက်ာင္းမ်ား၊ ေစ်းဆိုင္မ်ားကို ရန္စတိုက္ခိုက္ျခင္း စတင္ေနခဲ့သည္။ အႀကီးမားဆံုး ေစ်းကြက္တံခါးတစ္ခု ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပြင့္လွပ္လာႏိုင္ေသာ အခြင့္အလမ္းေၾကာင့္ အလွဴရွင္မ်ားႏွင့္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ အေျမာက္အမ်ားက ထိုစကားကို ယံုစားမိၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ တရုတ္၊ အိႏိၵယ လူမ်ဳိးမ်ား ႏွင့္ ဗမာ မဟုတ္ေသာလူမ်ဳိးစုမ်ားအား မုန္းတီးဆန္႕က်င္သည့္ဓေလ့ရိွေသာ္လည္း၊  လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္တာမွစၿပီး မြတ္စ္လင္မ္ဆန္႕က်င္ေရးအစြဲ ႀကီးမားျပင္းထန္လာေစသည့္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာရွတိုက္တြင္ လူမ်ဳိးေရးဘာသာေရးခြဲျခားႏွိပ္ကြပ္မႈ အၾကမ္းတမ္းဆံုးႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕သည္ ႏိုင္ငံတြင္း အင္အားအႀကီးမားဆံုးလူမ်ားစု ျဖစ္ေနၾကသည္။ ၉၆၉ မည္ေသာအုပ္စုသည္ မြတ္စ္လင္မ္ဆန္႕က်င္ေရးတရားမ်ား ေဟာေျပာျခင္း၊ မြတ္စ္လင္မ္တို႕အေပၚ ျပက္ရယ္ျပဳေစာ္ကားျခင္း၊ တစ္ဖက္သတ္ အာဃာတ သြတ္သြင္းထားေသာ ဗီစီဒီမ်ား ျဖန္႕ေ၀ျခင္း စသည္တို႕ကို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္တိုင္တိုင္ ေဆာင္ရြက္လႈပ္ရွားေနခဲ့ၾကသည္။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ ႏိုင္ငံ့လူဦးေရ ၅ % မွ်ပင္ အသံုးမျပဳေသာ ျမန္မာအင္တာနက္ေပၚ၌  မြတ္စ္လင္မ္မ်ားကို မုန္းတီးနာၾကည္းေအာင္ အလြန္အကၽြံခ်ဲ႕ကားေရးသားမႈမ်ား ဖံုးလႊမ္းပ်ံ႕ႏွံ႕ေစခဲ့သျဖင့္ – အျခားလူမ်ဳိး လူနည္းစုမုန္းတီးေရးတရားမ်ားထက္ ဆိုး၀ါးသြားခဲ့သည္။ ေဒၚစုၾကည္၏ အတိုက္အခံ NLD ပါတီအတြင္း၌ပင္ ႏိုင္ငံ့လူဦးေရ ၅ % မွ်သာရိွေနသည့္ မြတ္စ္လင္မ္လူနည္းစုတို႕အေပၚ မုန္းတီးမႈအစြဲမ်ား ၀င္ေရာက္လာသည္မွာ စိုးရိမ္စဖြယ္ ျဖစ္လာေပသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမာၻ႕အဖိႏွိပ္အခ်ဳပ္ျခယ္ဆံုးတိုင္းျပည္မ်ားအနက္ အပါအ၀င္ျဖစ္ေနရာမွ ဒီမိုကေရစီတိုင္းျပည္အျဖစ္သို႕ အသြင္ကူးေျပာင္းေနဆဲျဖစ္သည္။  သုိ႕ေသာ္ ဤသို႕ လူနည္းစုအေပၚ အမုန္းပြားတိုက္ခိုက္ျခင္းက ၂၁ ရာစု စစ္ေအးကာလ ေနာက္ပိုင္း ယူဂိုစလားဗီးယားျမင္ကြင္းႏွင့္ တူညီေနပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၃ ႏွစ္ခန္႕က ဘာသာေရးလူမ်ဳိးေရးအၾကမ္းဖက္မႈအလ်ဥ္းမျဖစ္ပြားေစခဲ့သျဖင့္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရးက႑၌ အေတာ္အတန္ ခရီးေပါက္သြားခဲ့သည့္တိုင္ ယခုအခါ ပရမ္းပတာအျဖစ္သို႕ သက္ဆင္းရေပေတာ့မည္။

အတိတ္မွ အရိပ္ဆိုးမ်ား မပယ္ႏိုင္ေသး

ခြဲျခားဆက္ဆံအုပ္ခ်ဳပ္မႈကို အသံုးျပဳ၍ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီတို႕မွ  သြတ္သြင္းထိုးဆြေပးခဲ့သည့္ အျပင္၊ စစ္တပ္မွ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ မွ် ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူမ်ုဳိးျခားမ်ားအေပၚ ေၾကာက္ရြံ႕ေသာေရာဂါ ႏွင့္ လူမ်ဳိးစုမ်ားအၾကား အျပန္အလွန္ တင္းမာမႈ တို႕သည္ သမိုင္းတြင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွ အရပ္သားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးသို႕ ကူးေျပာင္းခဲ့သည္။ စစ္တပ္မွ အာဏာခ်ဳပ္ကိုင္မႈ စြန္႕လႊတ္သည္ဟုဆိုကာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားက်င္းပၿပီး ျပည္သူမ်ားပါ၀င္သည့္ လႊတ္ေတာ္စံနစ္ က်င့္သံုးျပဌာန္းသည္။ သို႕ေစကာမူ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အဓိကဇာတ္ေကာင္အျဖစ္ စစ္တပ္က ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ေနဆဲပင္။ လက္ေတြ႕က်က် ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးျပဳလုပ္ေနသူ အရပ္သားသမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္လည္း သမၼတ မျဖစ္မီက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ေနခဲ့သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏တံခါးဖြင့္၀ါဒက အတိုက္အခံပါတီမ်ား၊ မီဒီယာမ်ားကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိန္က  ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကား ႏွင့္ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္အခ်ဳိ႕သာ ျမန္မာမီဒီယာအေနႏွင့္ တည္ရိွခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္မွစတင္ကာ အစိုးရမွ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေလွ်ာ့ခ်လိုက္သျဖင့္ ျမန္မာ၀က္ဘ္ဆိုဒ္မ်ား ရာႏွင့္ခ်ီ၍ ေပၚထြက္လာသည္။ တစ္ခါ ယခုလ အတြင္း မီဒီယာဥပေဒအား ေျဖေလ်ာ့ေပးခဲ့ရာ ျမန္မာဘာသာေန႕စဥ္ထုတ္သတင္းဂ်ာနယ္ ၄ ေစာင္ထြက္ရိွလာျပန္သည္။ ယခင္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ အျပတ္အသတ္အႏိုင္ရရိွၿပီး၊ မၾကာေသးမီကမွ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာညီလာခံပထမအႀကိမ္ျပဳလုပ္ခဲ့ရေသာ NLD သည္ လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး၏ေနာက္ အာဏာပိုင္အစိုးရေနရာေရာက္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကသည္။

သို႕ေသာ္ ရုတ္တရက္ တံခါးဖြင့္လွစ္လိုက္ျခင္း၌ အစြဲမကၽြတ္ေသာအင္အားစုမ်ား၏ အႏၱရာယ္ ကလည္း ကပ္ပါလာေတာ့သည္။ စစ္တပ္သည္ ျပည္သူ႕လက္ေအာက္သို႕ လံုးလံုးလ်ားလ်ား မေရာက္ရိွေသးသည္သာမက အၾကမ္းဖက္မႈေနာက္ကြယ္တြင္ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား ပါ၀င္ေနသည္ဟု မြတ္စ္လင္မ္ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕မွ ယူဆထား၏။ သက္ဆိုင္ရာေဒသရိွ စစ္ဦးစီးမ်ားသည္ မိမိအမိန္႕အား နာခံမည္ မနာခံမည္ကို ဦးသိန္းစိန္မွ တပ္အပ္မဆိုႏိုင္ေသး။ အကယ္၍ မတည္ၿငိမ္မႈမ်ားကို ကိုင္တြယ္ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ တပ္မေတာ္အား အာဏာအျပည့္အ၀အပ္ႏွင္းလိုက္လွ်င္ ၄င္းတို႕မွ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ ျပဳမူခဲ့ေသာ္ အေျခအေနပို၍ဆိုး၀ါးသြားမည္ကိုလည္း သူက စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္ေနသည္။ ႐ဲတပ္ဖြဲ႕သည္လည္း အင္အားမလံုေလာက္ သို႕မဟုတ္ အၾကမ္းဖက္ကာကြယ္တုန္႕ျပန္ေရး အတြက္  နည္းစံနစ္ကၽြမ္းက်င္မႈ အားနည္းလြန္းေနသည္။

အစိုးရအေပၚ အယံုအၾကည္နည္းပါးေသာ လူနည္းစုအုပ္စု၀င္ မ်ားျပားစြာရိွေနသည့္ တိုင္းျပည္တစ္ခု၌ ျဖစ္ေျမာက္ထိေရာက္ေသာ စီမံကိန္းသည္ မရိွမျဖစ္ လိုအပ္လွ၏။ သို႕တိုင္ ႏိုင္ငံေရးအေနအထားပြင့္လင္းလာပါေသာ္လည္း အာဏာပိုင္ အစိုးရေသာ္လည္းေကာင္း ေဒၚစုၾကည္ေသာ္လည္းေကာင္း ၄င္းကို စီမံထားျခင္း မရိွၾကေခ်။ ဗဟိုအစိုးရအေပၚ လူနည္းစုအုပ္စု၀င္မ်ားမွ အယံုအၾကည္ကင္းမဲ့ေနသည့္အျဖစ္ကို မဆိုထားႏွင့္၊ ေဒၚစုၾကည္၏ NLD ပါတီတြင္းမွ ထိပ္တန္းအဆင့္၀ါရင့္ပုဂၢိဳလ္အမ်ားစုအၾကား၌ပင္ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းျမင္သာမႈကို မေတြ႕ရေခ်။

လူနည္းစုမ်ား မ်က္ကြယ္ျပဳခံရျခင္း

ေဒၚစုၾကည္သည္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ လူသိရွင္ၾကား တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွ သူမဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အျမင္ကိုလည္း လက္ကိုင္ထားသည္။  တုိင္းႏွင့္ျပည္နယ္အလိုက္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ ယင္းသို႕ ကြပ္ကဲစီမံႏိုင္မည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ဗမာလူမ်ဳိးဟုလည္း လူနည္းစုေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူမအေပၚ အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္ကိုးစားခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ယမန္ႏွစ္ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ၀င္ေရာက္သြားၿပီးကတည္းက ေဒၚစုၾကည္သည္ မိမိ၏ႏိုင္ငံေရးအူတိုင္ကို အေကာင္အထည္ မေဖာ္ေသးေခ်။

ေရွ႕ဆက္ရပါေသာ္ လူနည္းစုစာရင္း၀င္ လူမ်ဳိးစု ႏွင့္ ဘာသာကြဲသူတို႕၏ ေနရပ္ေဒသမ်ား၀ယ္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားအေပၚ အကူအညီမ်ား၊ ျမွဳပ္ႏွံေဆာင္ရြက္မႈမ်ား အထူး လိုအပ္ေနခ်ိန္တြင္ – ေနျပည္ေတာ္မွအရာရိွမ်ားသည္ လမ္း၊ လွ်ပ္စစ္ ႏွင့္ အျခားအေျခခံအရာမ်ား ေထြေထြထူးထူး မခ်ဳိ႕တဲ့လွေသာ ဗမာလူမ်ဳိးအမ်ားစု ေနထိုင္ၾကသည့္ ေနရာေဒသမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံျခားအေထာက္အပံ့ႏွင့္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ျဖစ္လာေစရန္ အၿပိဳင္အဆိုင္ လမ္းေၾကာင္းေနၾကေပသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အလမ္းေပၚထြန္းလာကတည္းက အလုအယက္တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ ၀င္ေရာက္လာၾကသည့္ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့သူမ်ားအနက္ လူမ်ဳိးစုဆိုင္ရာတင္းမာမႈမ်ားအေပၚ အေလးထားသူမ်ားမွာ မဆိုစေလာက္သာရိွၾကသည္။ အမ်ားစုမွာကား ယင္းကိစၥ၌ ပူးေပါင္း ပါ၀င္ေထာက္ပံ့မႈ မရိွတတ္ၾကေခ်။

ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ သီးျခားရပ္တည္မႈကိစၥအား ေရွာင္ဖယ္ေနၾကျခင္း၊ ဗမာလူမ်ဳိး မဟုတ္သူမ်ားကို ေသးသိမ္ေစျခင္းတို႕က အစြန္းေရာက္အသံမ်ားအား က်ယ္ေလာင္သြားေစ ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ အင္တာနက္ ႏွင့္ ေန႕စဥ္ထုတ္သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားတြင္လည္း ေခတ္သစ္နည္းျဖင့္ အမုန္းတရားသြတ္သြင္းမႈ၊ ၾကမ္းတမ္းေစာ္ကားမႈတို႕က ေနရာအႏွံ႕ မင္းမူထားၾကသည္။ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈေခါင္းေဆာင္မ်ားအတိုင္း မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားကသာ မီဒီယာက႑တြင္ ေနရာေပးျခင္း ခံရသည္။

လတ္တစ္ေလာ မြတ္စ္လင္မ္ဆန္႕က်င္ေရးအၾကမ္းဖက္မႈသည္ သိသာထင္ရွားစြာ အကြက္က်က် လွ်ပ္တစ္ျပက္က်ယ္ျပန္႕ခဲ့သည္ကို ေထာက္ရႈ၍ ယင္းမ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္မ်ားမွာ စံနစ္တက်စီမံမႈအားျဖင့္ ေပၚထြက္လာၾကေၾကာင္း သိႏိုင္သည္။ ဧရာ၀တီ ႏွင့္ အျခား ထင္ရွားေသာ မီဒီယာမ်ားအရ ေဒသခံမြတ္စ္လင္မ္မ်ား၊ လူနည္းစု၀င္မ်ားက မိမိတို႕သည္ စစ္တပ္ႏွင့္ရဲတပ္ဖြဲ႕တို႕ထံမွ မည္သည့္အကာအကြယ္ မရရိွေၾကာင္း ဆိုထားေလသည္။

အပ်က္ပ်က္ႏွင့္ ႏွာေခါင္းေသြး မယိုေစလိုလွ်င္

ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ ေဒၚစုၾကည္ ၊ ယခင္ ၂ ႏွစ္ေလာက္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း တဖြဲဖြဲ ေရာက္ရိွလာခဲ့ေသာ ျပည္ပအလွဴရွင္တို႕အေနႏွင့္ ဤအျဖစ္ဆိုးအား ရပ္တန္႕ေအာင္ ေဆာင္ရြက္မွ ရေပေတာ့မည္။ အစိုးရသည္လည္းေကာင္း၊ အတိုက္အခံမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ ထင္ရွားေသာ လူမ်ဳိးေရးဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား သည္လည္းေကာင္း သက္ဆိုင္ရာသီးျခားအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရအစိုးရ ျဖစ္ေပၚေရး အစီအမံကို အျမန္ဆံုး အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ လိုအပ္ေနသည္။ အင္ဒိုနီးရွား၌ ေဒသဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားထံ စီးပြားေရးႏွင့္ႏိုင္ငံေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္အပ္ႏွင္းလိုက္ရာ လူမ်ဳိးေရးတင္းမာမႈမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားသည္သာမက အရည္အေသြးမွီႏိုင္ငံေရးသမား မ်ားစြာေပၚထြန္းလာသျဖင့္ ယခင္ပံုဟန္ႏွင့္ ကြဲျပားေသာႏိုင္ငံျဖစ္သြားသည္ အထိ ေအာင္ျမင္မႈ ရရိွခဲ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အဖို႕ ျမန္မာျပည္သူလူထု အခြင့္အေရးအေပၚ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနျခင္း၊ လူမ်ဳိးေရးဘာသာေရးအေၾကာင္းရွာတိုက္ခိုက္မႈမ်ားအေပၚ ဆြံ႕အေနျခင္းမ်ဳိးမွ ေရွာင္ရွားသင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။

တဖန္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကို အပူတျပင္းလိုအပ္လ်က္ရိွေသာ ေဒသမ်ားအတြက္  ျမန္မာအစိုးရသည္ အလွဴရွင္မ်ား၏အေထာက္အပံ့ရယူၿပီး လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ေပးအပ္သည္။ လူထု၏လက္၌ရိွေသာ ျပည္သူ႕ရဲတပ္ဖြဲ႕ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးျခင္း၊ ပဋိပကၡျဖစ္ရာေဒသမ်ားတြင္ စစ္တပ္၏ပါ၀င္စြက္ဖက္မႈ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း၊ သတင္းရင္းျမစ္အား မွန္ကန္စြာရယူႏိုင္ဖို႕ အေရးပါေၾကာင္း သိနားလည္ရန္အတြက္ လူငယ္ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားအား သင္တန္းပို႕ခ်ေပးျခင္း၊ ဘာသာေရး လူမ်ဳိးေရးဆိုင္ရာနားလည္မႈရရိွရန္ လြတ္လပ္စြာ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ျပဳျခင္း  စသည္တို႕ျဖစ္သည္။ တို႕မီးရိႈ႕မီး သတင္းေဖာ္ျပခ်က္မ်ားက တင္းၾကပ္ေသာ ပံုႏွိပ္ ဥပေဒကို ျပန္လည္ျပ႒ာန္းမႈ ျဖစ္သြားေစႏိုင္ေၾကာင္း၊ တလြဲအသံုးခ်လြတ္လပ္မႈေၾကာင့္ အြန္လိုင္းဂ်ာနယ္လစ္မ်ားသည္လည္း ယင္းအက်ဳိးဆက္ကို ခံစားရလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာအာဏာပိုင္အခ်ဳိ႕မွ ယံုၾကည္ေနၾကသည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေဒသဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ျပည္ပ အလွဴရွင္မ်ားအေနႏွင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္းက ဒုကၡသည္မ်ား ေဖာင္းပြလာေနမႈ အတြက္ ထိေရာက္ေသာ အစီအမံမ်ား ခ်မွတ္ရန္ ပိုမိုအေရးႀကီးေနသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္မွ မြတ္စ္လင္မ္အမ်ားအျပားသည္ ခေနာ္ခနဲ႕ေလွငယ္ေလးမ်ားျဖင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဖက္သို႕ အလြတ္ရုန္းေျပးခဲ့ၾကရၿပီးသည့္ တိုင္ေအာင္ ယင္းေဒသ၌ ၫိွႏိႈင္းစီစဥ္ျခင္းေပၚလစီ မရိွေသး။  UNHCR ႏွင့္ ယူေအအီး သို႕မဟုတ္ ေဆာ္ဒီအာေရဗ် ကဲ့သို႕ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာသည့္ မြတ္စ္လင္မ္ႏိုင္ငံမ်ားေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဂ်ပန္ ၊ အီးယူ ႏွင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမ်ား ေသာ္ လည္းေကာင္း ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ယင္းဒုကၡသည္တို႕အား ယာယီတဲစခန္းမ်ား ေဆာက္လုပ္ေပးရန္ ရံပံုေငြတစ္လံုးတစ္ခဲ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္လင့္ကစား – မေလးရွားကဲ့သို႕ တတိယႏိုင္ငံမ်ား၌ ၄င္းတို႕အနက္အခ်ဳိ႕အား အေျခခ်ေနထိုင္ႏိုင္ေအာင္ အကူအညီေပးၾကရမည့္အစား – ထိုမြတ္စ္လင္မ္တို႕သည္ ထိုင္းစစ္တပ္မွ တိုက္ခိုက္ျခင္း၊ ထိန္းသိမ္းျခင္း ႏွင့္ ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္လည္ပို႕ေဆာင္ျခင္းလည္း ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။

ထိုကာလအေတာအတြင္း ေလွငယ္မ်ားျဖင့္ျဖတ္သန္းမႈကို တားဆီးရန္ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားမွ အတူတကြ စုေပါင္း၍ နည္းလမ္းတစ္ခု ရွာသင့္ၾကေပသည္။ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ စကၤာပူ ကဲ့သို႕ ႏိုင္ငံမ်ားကလည္း ျမန္မာျပည္မွထြက္ေျပးလာသူမ်ားအား လက္ခံရန္ သေဘာတူသင့္ေပသည္။ ေသခ်ာသည္ကား စီးပြားေရးပ်က္ကပ္ႀကီးသည္ ထိုသူမ်ားထံသို႕သာ က်ေရာက္မည္မဟုတ္ျခင္းေၾကာင့္တည္း။

** အေရွ႕ေတာင္အာရွသုေတသီ  Joshua Kurlantzick ၏ Myanmar’s Alarming Civil Unrest ေဆာင္းပါးကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုေရးသားသည္  **
ဧၿပီ ၁၁ ရက္၊ ၂၀၁၃

http://www.cfr.org/burmamyanmar/myanmars-alarming-civil-unrest/p30414