သမၼတအိုဘာမား ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စိန္ရတုခန္းမတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္း အျပည့္အစံု

ႏိုဝင္ဘာ ၁၆ ၊ ၂၀၁၄
M-Media

– ျမန္မာလူငယ္မ်ား မဂၤလာပါ။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ တစ္ေခါက္ျပန္ေရာက္လာတာ ၀မ္းေျမာက္စရာပါပဲ။ အားလံုးပဲ ထုိင္ၾကပါ။ အုိ- ကၽြန္ေတာ္ ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ေတြ႕တယ္- “ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆုိတာ အတုအေယာင္” ဟုိတစ္ခု “အေျပာင္းအလဲ” အုိေက၊ ေကာင္းပါၿပီ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔အေနနဲ႔ ေနာက္ပုိင္းမွာ ေမးခြန္းေမးခြင့္ရမွာပါ။ အဲဒီ ဆုိင္းဘုတ္ေတြကုိ ခ်ထားပါဦး။ အေမးအေျဖေတြလုပ္ဖုိ႔ ဒီကုိေရာက္လာတာပါ။ ၾကည့္စမ္းပါဦး။ အေမးအေျဖ လုပ္ၿပီဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဆႏၵျပၾကမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေမးခြန္းေတြ တုိက္႐ုိက္ ေမးႏုိင္တာကုိး။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီတုိင္းျပည္ကုိ ပထမဆံုးေရာက္လာတဲ့ အေမရိကန္သမၼတ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကဆုိ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြနဲ႔ ႀကိဳဆုိခဲ့ၾကတာေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ အလံေတြကုိ ကေလးေတြက ကုိင္ၿပီး ေ၀ွ႕ယမ္းေနတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကုိ ေတြ႕ရၿပီး စိတ္ေတြေတာင္ အရမ္း လႈပ္ရွားခဲ့ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အံ့ၾသေလာက္စရာေကာင္းတဲ့ မတူကြဲျပားသူေတြ အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္မႈ၊ မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြ၊ မတူညီတဲ့ လူအဖြဲ႕အစည္းေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဘာသာေရးအေဆာက္အအံုေတြကုိ ေတြ႕ခဲ့ရၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ အားက်မိခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားအားက်ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဗမာ၊ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ မြတ္စလင္၊ ဟိႏၵဴနဲ႔ ခရစ္ယာန္တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ၾကတဲ့ ေခတ္သစ္ျမန္မာျပည္ ေမြးဖြားရာ၊ ဒီမုိကေရစီ ပံုစံကုိ စတင္ခဲ့ရာ ၀န္ႀကီးမ်ား႐ံုးကုိ သြားခြင့္ရခဲ့တာပါပဲ။ ဒါဟာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ိဳးစံု၊ မတူကြဲျပားတဲ့ အယူ၀ါဒမ်ိဳးစံု ယွဥ္တြဲေနထုိင္ျခင္းနဲ႔ သည္းခံမႈရွိျခင္းတုိ႔ရဲ႕ အံ့ၾသစရာ ဥပမာတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒါဟာ ဒီတုိင္းျပည္ရဲ႕ မတူကြဲျပားစြာ ယွဥ္တြဲေနထုိင္မႈ ႂကြယ္၀ျခင္း၊ ဒီေဒသရဲ႕ အလားအလာေတြအတြက္ သိမ္ေမြ႕တဲ့ လကၡဏာတစ္ခုပါပဲ။

ဥေရာပ၊ အာဖရိက၊ ေတာင္အေမရိက၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ စသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ကုိပဲသြားသြား ကၽြန္ေတာ္အႏွစ္သက္ဆံုး အလုပ္တစ္ခုကေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔လုိ လူငယ္ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုရတာပါပဲ။ ဒါဟာ အစည္းအေ၀းခန္းမထက္ ပုိၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာ အနာဂတ္ကုိ ဆံုးျဖတ္ၾကမယ့္ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလုိေတြ႕ဆံုမႈဟာ သိပ္ကုိ အေရးပါ ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ဆီက ေမးခြန္းေတြ၊ မွတ္ခ်က္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ နားေထာင္ခ်င္တာေၾကာင့္ မိန္႔ခြန္းကုိလည္း တုိတုိပဲေျပာသြားမွာပါ။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ သမၼတ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေမရိကန္နဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကုိ နက္႐ႈိင္းေအာင္ ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွက လူငယ္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးေပါ့ဗ်ာ- အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္တဲ့ အင္ဒုိနီးရွားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကေလးဘ၀ကုိ ကုန္ဆံုးခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတြထက္ ေက်ာ္လြန္ၿပီး ဒါကုိ လုပ္တာပါ။ ဒီလုိကုန္ဆံုးခဲ့ရတာေၾကာင့္ ထူူးျခားတဲ့တြယ္တာမႈ၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွနဲ႔ ဒီေဒသအတြက္ ထူးျခားတဲ့ခံစားမႈေတြလည္း  ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွနဲ႔ ဒီလုိဆက္ဆံေရး ထူေထာင္ရျခင္းဟာ အဓိကအားျဖင့္ေတာ့ အာဆီယံက ကမၻာ့လူဦးေရရဲ႕၁၀ ပံု ၁ ပံု ရွိတာေၾကာင့္ပါ။ အေရွ႕ေတာင္အာရွလူဦးေရရဲ႕ သံုးပံု ႏွစ္ပံုေလာက္ဟာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ေအာက္ အရြယ္ေတြပါ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေဒသဟာ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးေနတဲ့၊ ဒီမုိကေရစီထြန္းကားေနတဲ့၊ ေတာေတာင္ေရေျမေတြ၊ ကၽြန္းေတြ၊ ၿမိဳ႕ျပႀကီးေတြ၊ မတူညီတဲ့ လူမ်ိဳးေတြ၊ ဘာသာတရားေတြ၊ ယံုၾကည္မႈေတြအပါအ၀င္ မတူကြဲျပားမႈေတြနဲ႔ အသက္၀င္လွတဲ့ ေဒသလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဒသဟာ ၂၁ ရာစုကုိ ပံုေဖာ္ေပးမွာပါ။

ဒါ့ေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မႈ စြမ္းရည္ အစီအစဥ္ကုိ စတင္ခဲ့တာပါ။ အစုိးရနဲ႔ အရပ္ဖက္အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ၊ ပညာေရးမွာ၊ စီးပြားေရးမွာ စသျဖင့္ ဒီလုိ က႑ေတြမွာ ေနာက္ပုိင္းမ်ိဳးဆက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အေမရိကန္ရဲ႕ ေစ့စပ္ေဆာင္ရြက္မႈကုိ ပုိမုိနက္႐ႈိင္းေစဖုိ႔ပါပဲ။ ဒီအစီအစဥ္မွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔လုိပဲ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ ၁၀၀၀၀ ေလာက္ ပါ၀င္လာၾကပါတယ္။ စိန္ေခၚမႈေတြေျဖရွင္းဖုိ႔ သူတုိ႔အလုပ္လုပ္ၾကတယ္၊ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ ေလးစားမႈေတြကေနၿပီး ဒီေဒသမွာ အခြင့္အလမ္းေတြ ရွာေဖြၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ အေစာပုိင္းက မေလးရွားမွာ ဒီလုိမ်ိဳး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈတစ္ခု လုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ေနာက္ထပ္ေျခလွမ္းကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔နဲ႔အတူ လွမ္းခ်င္ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ ႏွစ္ ကၽြန္ေတာ္သမၼတ စျဖစ္တဲ့အခါ အေမရိကန္ဟာ လက္သီးဆုပ္ေျဖဖုိ႔ ဆႏၵရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ခ်ဲ႕ထြင္သြားရမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီမွာဆုိရင္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရွိခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ သိသာတဲ့ တုိးတက္မႈကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စျမင္ရပါၿပီ။ တစ္ခ်ိန္က ကမၻာႀကီးနဲ႔ အဆက္ျပတ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံဟာ အခုေတာ့ ေဒသတြင္းနဲ႔ ကမၻာ့ရဲ႕ အခန္းက႑ေတြမွာ ပါ၀င္ႏုိင္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပိုမိုရွိလာခဲ့ပါၿပီ။

ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ ခရီးဟာ တစ္ည၊ ႏွစ္ညေလာက္နဲ႔ မျပည့္စံုဘူးဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သိပါတယ္။ ေရွ႕တုိးလုိ႔မရတာေတြ၊ မွားယြင္းစြာ စတင္မိတာေတြနဲ႔ တစ္ခါတစ္ရံ ေနာက္ျပန္သြားတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ သမုိင္း ၂၃၈ ႏွစ္အတြင္းမွာလည္း ဒါေတြဟာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီမွာလည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ ၃ ႏွစ္အတြင္းမွာ ဒီလုိပဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တုိးတက္မႈအခ်ိဳ႕ကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ႕ရတယ္။ ဒီတုိးတက္မႈကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြလႊတ္ေပးတယ္၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အရပ္ဖက္အဖြဲ႕ေတြ ေပၚထြက္လာတယ္၊ ဒါမ်ိဳးေတြရွိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သိေပမယ့္လည္း တစ္ခ်ဳိဳ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြဟာ ျမန္သင့္သေလာက္ မျမန္ပါဘူး။ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကို တုိက္ခုိက္တာေတြရွိေနတယ္၊ တုိင္းရင္းသားလူနည္းစုေတြကုိ တုိက္ခုိက္တာေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ ရခုိင္ျပည္နယ္က လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အေျခအေနေတြ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ၊ ႏွိမ့္ခ်ေစာ္ကားမႈေတြကုိ ခါးစည္းခံေနရတဲ့ လူနည္းစုေတြအေပၚ ျပဳမူဆက္ဆံပံုေတြကုိ အေမရိကန္က အလြန္အမင္း စိုးရိမ္ေနရတုန္းပါပဲ။

ဒီတစ္ေခါက္ေရာက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ အဲဒီလုိပဲ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြ၊ အရပ္ဖက္အဖြဲ႕စည္းက ကုိယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ သီးျခားစီေတြ႕ဆံုခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မျဖစ္မေနလုပ္ရမယ့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္တဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႔ လြတ္လပ္မႈကုိ ေလးစားဖို႔အေၾကာင္းေတြ၊ ဒီႏုိင္ငံ ျပည္သူေတြဟာ ေဒသတြင္းနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာမွာ ေနရာမွန္ကုိ ေရာက္ႏုိင္တယ္ဆုိတာေတြကုိလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ႏုိင္ငံက ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရး နက္႐ႈိင္းေစဖုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ Peace Corps အစီအစဥ္တစ္ခု လာေရာက္ေတာ့မယ္ဆုိတာကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္ေၾကညာလုိပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္ကေန အေမရိကန္လူငယ္ေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ထိေတြ႕ဆက္ဆံဖုိ႔ အခြင့္အေရး ရေစမွာပါ။ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ၾကတာဟာ အစုိးရအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္တာေလာက္ ဒါမွမဟုတ္ အစုိးရအခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္တာထက္ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ပုိၿပီးအေရးပါပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ တုိးတက္မႈေတြဟာ မလြဲမေသြျဖစ္လာမွာပါ။ သမုိင္းဆုိတာက အၿမဲတမ္းေတာ့ အေရွ႕မေရာက္ပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ လမ္းေခ်ာ္သြားတတ္ၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ အေနာက္ကုိေတာင္ ျပန္ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပဋိပကၡေတြၿပီးတဲ့ေနာက္ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ဖုိ႔ဆုိတာ အခ်ိန္ယူရမွာပါ။ အတိတ္က ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြကုိ ျပန္ၾကည့္ႏုိင္တာဟာ သတိၱေတြျဖစ္ေစပါတယ္။ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ ဒီမုိကေရစီကုိ ေသေသခ်ာခ်ာရဖုိ႔အတြက္ဆုိရင္ ယံုၾကည္မႈေကာင္းေတြ၊ ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵေတြ၊ မတူကြဲျပားမႈအေပၚမွာ သည္းခံေလးစားတတ္တာမ်ိဳးေတြလုိအပ္ၿပီး ႏုိင္ငံသားအားလံုးက ႏုိးႏုိးၾကားၾကားရွိဖုိ႔လည္း လုိအပ္ပါတယ္။ လူ႕အခြင့္အေရးေတြ၊ လြတ္လပ္မႈေတြဟာ ဒီအတုိင္းရလာတာမဟုတ္ဘဲ ႐ုန္းကန္ႀကိဳးစားမႈ၊ စည္ကမ္းရွိမႈ၊ မဆုတ္မနစ္ႀကိးစားမႈနဲ႔ ယံုၾကည္မႈေတြကေနတစ္ဆင့္ ဒါမ်ိဳးေတြရေအာင္ လုပ္ခဲ့ရတယ္ဆုိတာကုိ အေမရိကန္ျပည္သူေတြကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ဒီ႐ုန္းကန္မႈေတြကုိ ဦးေဆာင္တဲ့ ဒီလူငယ္ေတြဟာ ေႏွးေကြးသြားေအာင္ အတင္းအက်ပ္လုပ္ခဲ့တာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ အေမရိက က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ျပည္ေထာင္စုဟာ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ျပည့္စံုေနတာပါပဲ။

အခု ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာစကားပံုတစ္ခု တတ္ထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာၾကည့္ပါမယ္။ “ငုပ္မိသဲတုိင္……” လုပ္ပါအံုး၊ မွန္ရဲ႕လား “တက္ႏုိင္ဖ်ားေရာက္” (လက္ခုပ္သံမ်ား)

ဟုတ္ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္လုိ ျမန္မာစကားမေျပာတတ္တဲ့ အေမရိကန္ေတြအတြက္ (ရယ္သံမ်ား) ဒီစကားပံုဟာ ဘာကုိညႊန္းသလဲဆုိေတာ့ “ေရထဲငုပ္ၿပီဆိုရင္ ဟိုး-ၾကမ္းျပင္က သဲအထိေရာက္ေအာင္ငုပ္ပါ။ သစ္ပင္ေပၚတက္ၿပီဆုိရင္လည္း အဖ်ားအထိ ေရာက္ေအာင္ တက္ပါ” လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။

အေမရိကန္ဟာ ဒီႏုိင္ငံ၊ ဒီေဒသကလူငယ္ေတြ ထိပ္ဆံုးကုိ မေရာက္မခ်င္း ကူညီသြားဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံကုိ ကၽြန္ေတာ္ယံုပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြမွာ ၂ ႀကိမ္ လာေရာက္ခဲ့တာပါ။ တာ၀န္ခံႏုိင္ၿပီး အရာ၀င္တဲ့ ဒီမုိကေရစီ အသင္းအဖြဲ႕ေတြ ရွိတဲ့ႏိုင္ငံမ်ိဳး၊ႏုိင္ငံေရးတက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြ လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွားခြင့္ရတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ိဳး၊ မွ်တတဲ့ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ိဳး၊ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ အမွန္တရားကုိ ေဖာ္ျပႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံမ်ိဳး၊ လူနည္းစုေတြ ေၾကာက္ရြံ႕မႈကင္းစြာ ေနထုိင္ႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံမ်ိဳး ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အနာဂတ္ကုိ ေတြ႕ျမင္ေနရတာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ဒီႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေလာင္းေၾကးထပ္ေနသလုိ ဒီေဒသကုိလည္း ေလာင္းေၾကးထပ္ေနတာပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရး၊ ပညာေရးတုိးတက္မႈ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕အခန္းက႑ ပုိမုိလာေရး၊ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ကုိ ရင္ဆုိင္ရာမွာ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံႏုိင္မႈ တုိးတက္လာေရး၊ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ တုိးတက္လာေရး စတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြကုိ အတူတကြ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းခ်င္ၾကတဲ့ အျခားႏုိင္ငံေတြ၊ ဘာသာတရားေတြနဲ႔ လူမ်ိဳးစုေတြက လူငယ္ေတြဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ေျခလွမ္းအတုိင္း လုိက္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမင္ေနတာေၾကာင့္ပါပဲ။

ၿပီးေတာ့ ဒီေဒသရဲ႕ မတူကြဲျပားမႈဟာ အားနည္းခ်က္လို႔မျမင္ဘဲ ခြန္အားတစ္ခုလုိ႔ ျမင္ၾကတဲ့ လူငယ္ေတြကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီဟာ ကြဲျပားျခားနားေနေပမယ့္၊ မတူညီတဲ့ ဓေလ့ထံုးစံေတြ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြက လာၾကေပမယ့္ အတူတကြ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ ပုိၿပီးအင္အားရွိလာတယ္ ဆုိတာကုိလည္း သူတုိ႔ေတြက သိရွိနားလည္ၾကပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေဒသရဲ႕- ခင္ဗ်ားတုိ႔ေဒသရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ အာဏာရွင္ေတြ၊ စစ္တပ္ေတြကေန ဆံုးျဖတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြ၊ အေတြးအေခၚသမားေတြနဲ႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြအတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့ လူေတြကသာ ဆံုးျဖတ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာ ဒီလုိမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြပါပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္မွာ အရင္ကရွိခဲ့တဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြထက္ပုိၿပီး လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကုိ ပံုေဖာ္ႏုိင္တဲ့အလားအလာေတြရွိပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာ အသိပညာကုိ ေနရာေပါင္းစံုက ရရွိႏုိင္တာေၾကာင့္ပါပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ မိဘေတြ၊ ဘုိးဘြားေတြထက္ ေခတ္မီ ဆန္းျပားမႈေတြ၊ အေတြ႕အႀကံဳေတြ ပုိရွိေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အသိပညာေတြ အေတြ႕အႀကံဳေတြကုိ ဒီေဒသတစ္၀ွမ္းနဲ႔ ကမၻာတစ္၀ွမ္းမွာရွိတဲ့ လူငယ္ေတြကုိ မွ်ေ၀ႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ ၅၀ အရင္တုန္းကေတာ့ ဒီလုိမဟုတ္ပါဘူး။

လမင္းဦးဟာ သူ႔ႏုိင္ငံက သူေတြ အေၾကာင္းကုိ ေျပာျပဖုိ႔ ဒီစြမ္းအားကုိ အသံုးခ်ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ အေမရိကန္က Gettysburg ေကာလိပ္မွာ တက္ေရာက္ေနတာပါ။ Facebook ကေန သူေစာင့္ၾကည့္ခဲ့တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈေတြက သူ႕ကုိ လႈံ႕ေဆာ္ေပးခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံကုိျပန္ကာ ျမန္မာလယ္သမားေတြရဲ႕ ဒုကၡသုကၡေတြအေၾကာင္း မွတ္တမ္း ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ၿပီး ဆုရတဲ့အထိ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ သူက “ကၽြန္ေတာ့္တုိင္းျပည္ဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိတ္ခံထားရၿပီး ေျပာရမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္” လုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔လူငယ္ေတြဟာ ဒီဇာတ္လမ္းေတြကုိ ေျပာျပဖုိ႔၊ ဖြင့္ခ်ဖုိ႔  အခြင့္အေရး ရွိေနပါတယ္။ ဒီမုိကရက္တစ္အစုိးရအတြက္ အင္မတန္အေရးပါတဲ့ အသင္းအဖြဲ႕ေတြျဖစ္လာေအာင္လုပ္ဖုိ႔လည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာ စြမ္းအားရွိေနပါတယ္။ အရပ္ဖက္အဖြဲ႕ေတြ၊ သမာသမတ္က်တဲ့ တရားေရးအဖြဲ႕ေတြ၊ လြတ္လပ္တဲ့ စာနယ္ဇင္းအဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ကုမၸဏီေတြပါပဲ။ ဒါမ်ိဳးေတြ ဒီမွာ အမ်ားႀကီးဖြဲ႕ရမွာပါ။

ဒီလုိတုိင္းျပည္မ်ိဳးမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ အဲဒီလုိအဖြဲ႕ေတြမွာ ပါ၀င္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဥပမာေလးတစ္ခုေျပာျပပါမယ္။ ႐ုိင္ယန္ လူး၀စ္ မက္ဒရစ္ဟာ ဂ်ာနယ္လ စ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိပါတယ္။ ဒါေမယ့္ သူခ်စ္ရတဲ့ ဖိလစ္ပုိင္မွာ တုိင္ဖုန္းမုန္တုိင္းေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ အပ်က္အစီးေတြၾကားထဲ ေရာက္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႕ႏုိင္ငံသားေတြ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အတြက္ ျပဳလုပ္ေပးရမယ့္ သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ သူ႕ကုိယ္သူ ခံယူလုိက္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ သူ ပူးတြဲတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕ဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာတဲ့၊ ျပန္လည္ထူေထာင္လာတဲ့ အဲဒီေဒသမွာ ေနစြမ္းအင္သံုး အမုိးျပားေတြ လုိက္ၿပီး တပ္ဆင္ေပးတဲ့ အဆင့္ေရာက္ေနပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သူဟာ သူ႕ရဲ႕ စြမ္းရည္ကုိ တုိင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္ လုပ္ေနတဲ့ အျခားအဖြဲ႕ေတြက လူငယ္ေတြကုိ အားေပးဖို႔၊ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ၊ ျဖန္႔ေ၀ဖုိ႔၊ သူ႕ရဲ႕ျပည္သူေတြဟာ ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ၊ ေဒသတြင္းဆိုင္ရာ ကိစၥေတြကုိ ၿခံဳငံုစဥ္းစားေစဖုိ႔ ကူညီရာမွာလည္း အသံုးျပဳခ်င္ပါတယ္။ လူသားဂုဏ္သိကၡာဆုိတာ စၾက၀ဠာဆုိင္ရာ လံႈ႕ေဆာ္အားေပးမႈတစ္ခုသာ မဟုတ္ဘဲ လူသားေတြရဲ႕အခြင့္အေရးျဖစ္တာဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိ အစုိးရကုိ သတိေပးဖုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာ စြမ္းအားရွိေနပါတယ္။

ေ၀ေ၀ႏု [1] ဟာ သူ႕ရဲ႕ လူငယ္ဘ၀ ၇ ႏွစ္တာကုိ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအျဖစ္ သံတုိင္အေနာက္မွာ ကုန္ဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ ဒါကုိ သူကေတာ့ “ဘ၀တကၠသိုလ္” လုိ႔ သံုးႏႈန္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီကေန႔မွာေတာ့ အဲဒီဘ၀တကၠသုိလ္က ခက္ခက္ခဲခဲရခဲ့တဲ့ ဒီဘဲြဲ႕ကုိသံုးၿပီး “ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့အေၾကာင္းအရာအတြက္ ကၽြန္မတုိ႔ဟာလည္း အမ်ားႀကီး စြန္႔လႊတ္စေတးခဲ့ရပါတယ္” လုိ႔ေျပာရင္း သည္းခံမႈနဲ႔ လက္သင့္ခံမႈေတြအတြက္ ပညာေပးမႈေတြ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။

အမုန္းတရားကုိေက်ာ္လႊားဖုိ႔၊ ဖိႏွိပ္မႈေတြက လြတ္လပ္မႈရေအာင္လုပ္ဖုိ႔၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔တုိင္းျပည္ကုိ စုိးမုိးေနတဲ့ ေၾကာက္ရြံ႕မႈထက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွင္သန္လာေအာင္လုပ္ဖုိ႔  ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာ အခြင့္အေရးရွိေနပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ တုိင္းျပည္ေတြကုိ သစ္လြင္ၿပီး ထူးျခားတဲ့လမ္းေၾကာင္းတင္ဖုိ႔လည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာ စြမ္းအားရွိပါတယ္။

ဒီလိုေဆာင္ရြက္မႈေတြအားလံုးမွာ အေမရိကန္ဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ ပံုေဖာ္ရာမွာ ဘယ္လုိနည္းမ်ိဳးနဲ႔မဆုိ ကူညီေပးခ်င္ပါတယ္။ ကမၻာႀကီးကုိ ေျပာင္းလဲဖို႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔လုိအပ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ၊ အဆက္အသြယ္ေတြ၊ ရင္းျမစ္ေတြကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ ရေစခ်င္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုပ္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုကေတာ့ ႏွစ္စဥ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွက ေခါင္းေဆာင္ ၅၀၀ ေလာက္ အေမရိကန္ကုိ ေခၚယူမယ့္ အစီအစဥ္ျဖစ္ၿပီး အေရွ႕ေတာင္အာရွ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မႈစြမ္းရည္အစီအစဥ္ကုိ တုိးခ်ဲ႕လုိက္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကညာလုိပါတယ္။ ဒီလူငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ေခါင္းေဆာင္မႈ စြမ္းရည္ေတြ၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ကြန္ယက္ခ်ိတ္ဆက္မႈ၊ အေတြ႕အႀကံဳေတြ အယူအဆေတြကုိ မွ်ေ၀မႈ စတာေတြကုိ ခုိင္မာေအာင္လုပ္ဖုိ႔ အခြင့္အေရးေတြ၊ အဲဒီေနာက္မွာ အိမ္ျပန္လာကာ ပုိမုိေကာင္းမြန္စြာျပင္ဆင္ၿပီး ေဒသကုိ ဦးေဆာင္ဖုိ႔၊ ကမၻာႀကီးကုိ ေျပာင္းလဲဖို႔ အခြင့္အေရးေတြလည္း ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီထဲဟာ လူငယ္အခ်ိဳ႕ဟာ အေမရိကန္က အေကာင္းဆံုး တကၠသုိလ္ေတြထဲက အခ်ိဳ႕မွာ စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္မႈ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ စီမံခန္႔ခြဲမႈေတြလုိ ကိစၥရပ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သီတင္းပတ္ ၅ ပတ္ၾကာ သင္ၾကားမႈကေန အက်ိဳးေက်းဇူးေတြလည္း ရပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့  ဖက္ဒရယ္အစုိးရ၊ ျပည္နယ္ အစုိးရေတြနဲ႔ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းက အန္ဂ်ီအုိေတြဆီမွာ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ အလုပ္မ်ိဳး လုပ္လုိ႔ရမယ့္ အခြင့္အေရးမ်ိဳးေတြ ရပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီအစီအစဥ္ကေနတစ္ဆင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ျဖစ္ထြန္းႏုိင္သလုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံအတြင္း ခင္ဗ်ားကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျပည္သူေတြ ကလည္း ခင္ဗ်ားဆီကေန သင္ယူႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားကပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီက သင္ရသလုိ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။

အဲဒီ အယူအဆအသစ္ေတြ၊ အေတြ႕အႀကံဳအသစ္ေတြနဲ႔ ဒီလူငယ္ေတြ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သံ႐ံုးေတြနဲ႔ USAID အဖြဲ႕ေတြက ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြ အမွန္တကယ္ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ အကူအညီေတြ၊ အေထာက္အပံ့ေတြ ေပးပါလိမ့္မယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္ဟာ ဒီေဒသမွာ ႏွစ္စဥ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေခါင္းေဆာင္မႈအစီအစဥ္ ထိပ္သီးအစည္ေ၀းပြဲကုိ က်င္းပမယ္လုိ႔ ဂုဏ္ယူစြာ ေၾကညာလုိက္ပါတယ္။ ဒီအစည္းအေ၀းကေန လူငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကုိ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မွ်ေ၀ၾကဖို႔၊ လုပ္ငန္းေတြ ပုိမုိၿပီးေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ သူတုိ႔ရဲ႕ ကြန္ယက္ေတြကုိ ခုိင္မာေအာင္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ အခြင့္အေရးလည္း ရပါလိမ့္မယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီအစီအစဥ္ကေန ခင္ဗ်ားတုိ႔ထဲကအခ်ိဳ႕ဟာ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ရမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အမ်ားစုဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ မင္းကုိႏုိင္ တုိ႔ုလို တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြကေနတစ္ဆင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၀တ္႐ံုကုိ လႊမ္းၿခံဳၾကလိမ့္မယ္၊ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္တဲ့ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြအျဖစ္ ထုိက္တန္တဲ့ေနရာကုိ ရယူၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ ဒီလုိျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ အေမရိကန္ထက္ ပုိေကာင္းတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ိဳးကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာ မရွိေတာ့ဘူးဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ကတိေပးပါတယ္။

Thank you very much. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ (လက္ခုပ္သံမ်ား)

ေလးေမာင္(M-Media) မွ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။
ref_The White House
Photo-Credit-AP\Getty Images