သံုးသြလားက္ကို အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္အမ်ားစုရွိသည့္ ႏုိင္ငံမ်ားအပါအ၀င္ ၁၉ ႏုိင္ငံက ပိတ္ပင္ထား

ၾသဂုတ္ ၂၃၊ ၂၀၁၇
M-Media

– မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ ထိခုိက္နစ္နာေစတဲ့ ‘သံုးသြလားက္’ ကြာရွင္းျပတ္စဲမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းကုိ အိႏၵိယ ဗဟုိတရား႐ံုးခ်ဳပ္က တနလၤာေန႔မွာ တားျမစ္လုိက္ၿပီး ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒ ထြက္မလာခင္အထိ ဒီအမိန္႔ဟာ အတည္ျဖစ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

‘သံုးသြလားက္’ ဓေလ့ဟာ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသားေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ ဇနီးကုိ တစ္ထုိင္တည္း ‘ကြာရွင္းတယ္’ လုိ႔ ၃ ႀကိမ္ေျပာလိုက္႐ံုနဲ႔ ကြာရွင္းမႈအထေျမာက္သြားၿပီး၊ အိမ္ေထာင္ေရး ျပန္လည္တည္ေဆာက္လုိ႔ မရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ေရာက္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီဓေလ့ကုိ အစၥလာမ့္ထံုးတမ္းဥပေဒေအာက္မွာ က်င့္သံုးေနၾကၿပီး ဒါကုိ အေျခခံကာ အမ်ိဳးသားေတြဖက္က တာ၀န္မဲ့ ကြာရွင္းမႈေတြ ျမင့္တက္လာတာေၾကာင့္ အိႏၵိယက မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးအေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြက ပိတ္ပင္ဖုိ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကကာ အခုတစ္ပတ္အတြင္းမွာ သူတုိ႔ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈ ေအာင္ျမင္သြားခဲ့ပါတယ္။

အမ်ိဳးသမီးအေရးတက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ အစၥလာမ့္ဓမၼပညာရွင္ေတြက ဒီဓေလ့ဟာ အစၥလာမ့္သြန္သင္ခ်က္၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိ အေျခခံတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာၾကားထားၾကပါတယ္။ အိႏၵိယက ထိပ္တန္း အစၥလာမ့္ဓမၼတကၠသုိလ္ျဖစ္တဲ့ ‘ဒါ႐ူအုိလြမ္ ဒီယိုဘန္’ ကလည္း ဒီဓေလ့ကုိ ပိတ္ပင္ဖုိ႔ မတ္လအတြင္းမွာ တုိက္တြန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။

သံုးသြလားက္ပိတ္ပင္မႈ အိႏၵိယတစ္ႏုိင္ငံတည္းမဟုတ္

ဒီဓေလ့ထံုးတမ္းကုိ အခုလုိ ပိတ္ပင္လုိက္တာဟာ အိႏၵိယတစ္ႏုိင္ငံတည္း မဟုတ္ပါဘူး။

ယူေအအီး၊ ပါကစၥန္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တုိ႔ အပါအ၀င္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္အမ်ားစုရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၉ ႏုိင္ငံေလာက္ကလည္း ဒီဓေလ့ကုိ တားျမစ္ထားပါတယ္။

အဲဒီအထဲမွာ အီဂ်စ္ႏုိင္ငံဟာ ၁၉၂၉ ခုႏွစ္မွာ ပထမဆံုး တားျမစ္ခဲ့တာပါ။ တစ္ျခားႏုိင္ငံေတြထဲမွာ အလ္ဂ်ီးရီးယား၊ အီရတ္၊ ေဂ်ာ္ဒန္၊ ကူ၀ိတ္၊ လက္ဘႏြန္၊ လစ္ဗ်ား၊ ေမာ္႐ုိကုိ၊ ဆူဒန္၊ ဆီးရီးယား၊ တူနီးရွား၊ ယူေအအီး၊ ယီမင္၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ မေလးရွား၊ ပါကစၥတန္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႔ သီရိလကၤာတုိ႔ ပါ၀င္ပါတယ္။

သံုးသြလားက္ ဓေလ့ကုိ တရား၀င္တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ ဥပေဒဆုိင္ရာ အမိန္႔ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။

ယူေအအီး (အစၥလာမ္ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ေၾကျငာထား)

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စု ဥပေဒ အမွတ္ ၂၈ ၏ လူတစ္ဦးခ်င္း ပုဂၢလဆုိင္ရာ ဥပေဒအပုိဒ္ ၁၀၄(က) – ဇနီးေမာင္ႏွံ တရား၀င္လက္ထပ္ထားမႈကုိ ဇနီး၏ ဆႏၵမပါဘဲ ခင္ပြန္းသည္မွ တစ္ဖက္သက္ ကြာရွင္းမႈေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ေရး ပ်က္ျပားခဲ့လွ်င္ သတ္မွတ္ေစာင့္ဆုိင္းကာလ ၿပီးေျမာက္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္လည္း ခင္ပြန္းသည္က ဇနီးျဖစ္သူအေပၚ နစ္နာေၾကးေပးရမည္။

နစ္နာေၾကးကုိ ခင္ပြန္းသည္၏ ေပးအပ္ႏုိင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီး၏ နစ္နာမႈတုိ႔ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေအာင္ သတ္မွတ္ေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး ဇနီးေဟာင္းအား ေထာက္ပ့ံေပးရမည္ဟု ဥပေဒက သတ္မွတ္ထားသည္ ပမာဏ၏ တစ္ႏွစ္စာထက္ ေက်ာ္လြန္ျခင္း မရွိေစရ။

(ခ) နစ္နာေၾကးကုိ တစ္လံုးတစ္ခဲတည္းေပးေခ်ရမည္၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ အရစ္က်ေပးရမည္ဟူသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ခင္ပြန္းသည္၏ ေပးေခ်ႏုိင္စြမ္းကုိ မူတည္၍ တရားသူႀကီးက ဆံုးျဖတ္ႏုိင္သည္။

အလ္ဂ်ီးရီးယား (အစၥလာမ္ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ေၾကျငာထား)

၁၉၈၄ ခုႏွစ္တြင္ ျပဌာန္းခဲ့ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၈၄-၁၁

“၃ လထက္မပုိသည့္ ျပန္လည္ေပါင္းထုပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမည့္ အစီအစဥ္ကုိ တရား႐ံုးမွ တရားသူႀကီးတစ္ဦးက တင္ႀကိဳ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိသမွ် ကြာရွင္းမႈ အထေျမာက္ျခင္း မရွိေစရ”

အီဂ်စ္ (ဘာသာေရးမစြက္သည့္ႏုိင္ငံအျဖစ္ ေၾကျငာထား)

၁၉၈၅ ခုႏွစ္က ျပဌာန္းထားၿပီး ၁၉၂၉ ခုႏွစ္တြင္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည့္ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၅

“အပုိဒ္ ၁- မူးယစ္ျခင္း သုိ႔မဟုတ္ ဖိအားေပးခံရျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ေသာ သြလားက္မ်ား အက်ံဳး၀င္ျခင္း မရွိေစရ”

“အပုိဒ္ ၂ – တစ္စံုတစ္ခုျပဳလုပ္ရန္ မက္လံုးေပးသည့္ရည္ရြယ္ခ်က္ သုိ႔တည္းမဟုတ္ တစ္စံုတစ္ခုမွ ေရွာင္က်ဥ္ရန္ ၿခိမ္းေျခာက္သည့္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေသာ သြလားက္သည္ ခ်က္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအတြက္ ရည္ရြယ္ေသာ္လည္း ထုိသြလားက္မွာ အက်ံဳး၀င္ျခင္း မရွိေစရ”

“အပုိဒ္ ၃ – ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းႏုိင္သည့္ တစ္ႀကိမ္တည္းေသာ သြလားက္မဟုတ္ပါက နံပါတ္ျဖင့္ ေျပာဆုိေသာ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ရွင္းလင္းစြာေျပာၾကားေသာ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ထုိကဲ့သုိ႔ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေစေသာ သြာလားက္မ်ား အက်ံဳး၀င္ျခင္း မရွိေစရ”

“အပုိဒ္ ၄ – ကြာရွင္းမႈႏွင့္ ႏွီးႏြယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ႏွီးႏြယ္မႈမရွိသည္ျဖစ္ေစ သေကၤတျဖင့္ျပဳေသာ သြလားက္မ်ိဳးမွာ ခင္ပြန္းသည္က ထုိကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းမရွိသမွ် အက်ံဳး၀င္ျခင္း မရွိေစရ”

ပါကစၥတန္ႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ (အစၥလာမ္ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ေၾကျငာထား)

၁၉၆၁ ခုႏွစ္က ျပဌားန္ခဲ့သည့္ နည္းဥပေဒ (၈) ကုိ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည့္ နည္းဥပေဒ ၁၁၄

“ပုဒ္မ ၇ (က) – မည္သည့္အမ်ိဳးသားမဆုိ ၎၏ ဇနီးျဖစ္သူကုိ ကြာရွင္းလုိပါက – ႏႈတ္ျဖင့္ေသာ္လည္း၊ အျခားပံုစံျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ေျပာၾကားၿပီးခ်င္း – ထုိကြာရွင္းမႈျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း အသိေပးစာကုိ ဥကၠဌသုိ႔ ေပးအပ္ရမည္။ မိတၱဴကုိ ဇနီးသုိ႔ ေပးအပ္ရမည္”

“ပုဒ္မ ၇ (ခ) – မည္သူမဆုိ ပုဒ္မခြဲ (က) ကုိ က်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္ပါက – တစ္ႏွစ္အထိ တုိးျမႇင့္ႏုိင္သည့္ ေထာင္ဒဏ္ သုိ႔မဟုတ္ ႐ူပီး ၅ ေထာင္အထိ တုိးျမႇင့္ႏုိင္သည့္ ေငြဒဏ္ သုိ႔မဟုတ္ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုး က်ခံရမည္ (ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တြင္ တာကာ ၁၀၀၀၀) ”

“ပုဒ္မ ၇ (ဂ) – ကနဦးတြင္ ႐ုပ္သိမ္းျခင္းမရွိသည့္ တြလားက္မ်ိဳးမွာ ဥကၠဌထံသုိ႔ အပုိဒ္ခြဲ (က) အရ ေပးပုိ႔သည့္ အသိေပးစာ ေရာက္ရွိေသာေန႔မွ ရက္ေပါင္း ၉၀ ၾကာျမင့္ေသာ အသိေပးစာ သက္တမ္း မကုန္မခ်င္း တြလားက္ အထေျမာက္ျခင္း မရွိေစရ။ အပုိဒ္ခြဲ (င) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဤပုဒ္မမွ ကင္းလြတ္သည္”

“ပုဒ္မ ၇ (ဃ) – အပုိဒ္ခြဲ (က) အရ အေၾကာင္းၾကားစာ ရရွိၿပီး ရက္ ၃၀ အတြင္း ဥကၠဌမွာ ဇနီးေမာင္ႏွံအၾကား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ခံုသမာဓိေကာင္စီတစ္ခုကုိ ဖြဲ႕စည္းရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ျပန္လည္ေပါင္းထုပ္ေရးအတြက္ လုိအပ္သည့္ ကိစၥရပ္အားလံုးကုိ အဆုိပါေကာင္စီက ေဆာင္ရြက္ေပးရမည္”

“ပုဒ္မ ၇ (င) – တြလားက္ေပးခ်ိန္တြင္ ဇနီးသည္ ကုိယ္၀န္ရွိေနပါက အပုိဒ္ခြဲ (ဂ) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အေျခအေနမ်ိဳး မေရာက္မခ်င္း၊ သုိ႔မဟုတ္ ကေလးမီးဖြားမၿပီးမခ်င္း အဆုိပါ သြလားက္မွာ အက်ံဳး၀င္ျခင္း မရွိေစရ”

“ပုဒ္မ ၇ (စ) – ဤဥပေဒေအာက္တြင္ ကြာရွင္းျပတ္ဆဲၿပီးေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးအေနျဖင့္ တတိယလူတစ္ဦးႏွင့္ ထိမ္းျမားျခင္းမရွိဘဲ ခင္ပြန္းေဟာင္းႏွင့္ ျပန္လည္ ထိမ္းျမားခြင့္ကုိ မည္သည့္အရာကမွ တားဆီးပိတ္ပင္ျခင္း မရွိေစရ”

Ref: Khaleejtimes