“ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ခရီးကို လွမ္းလိုလွ်င္”

ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (R.I.T ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္) ေရးသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပည္သူလူထု မထင္တာေတြ၊ အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့သလို ကမာၻေပၚမွာမရွိ ရွားပါး ျဖစ္ရပ္ေတြလည္း ဧကန္အမွန္ျဖစ္လ်က္ရွိေနသည္ကို သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္လည္းေကာင္း ၊ လူမႈ႕ေရးကြန္ယက္ Facebook တြင္လည္း ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ႕ေနရပါသည္။

ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ အထြဋ္အျမတ္ထားရာ ဥာဏ္ေတာ္အျမင့္ ၃၂၆ေပရွိတဲ့ ေရႊတိဂံုေစတီေပၚ လင္းတ ၆ေကာင္နားသြားခဲ့သည့္ျဖစ္ရပ္သည္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ စာေရးသူက ထိုစဥ္ကယူခဲ့ေသာ အတိတ္နိ္မိတ္ကို ျပန္ေျပာျပရလွ်င္ ၁။ “ ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကြက္ေခ်းမ်ား လာေရာက္မည္။” ၂။ “ ႏိုင္ငံ၏ပံုရိပ္က်ဆင္းမည္။” ၃။ “ မဂၤလာရွိေသာ ေနရာမ်ား အမဂၤလာမ်ားျဖစ္သြားမည္။” ၄။ “ႏိုင္ငံ၏အထြဋ္အထိပ္ ဦးေဆာင္ေနရာမ်ားတြင္ ျပည္သူလူထု၏ေအာ့ႏွလံုးနာ၊ မလိုလား၊ မႏွစ္သက္သူမ်ားေနရာဝင္ယူလာမည္။” စသည္ျဖင့္ ယူဆခဲ့ေသာအေတြးမ်ားသည္ ၂၀၁၅ခု ႏိုဝင္ဘာလ ၈ရက္ ပါတီစံု အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီး  တြင္ လံုးဝဥသုန္ မွန္ကန္ခဲ့ေပသည္။ ေစ့ေစ့ေတြးလွ်င္ ေရးေရးေပၚပါသည္။ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီး သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား၏ ဂုဏ္ယူစရာေနရာတစ္ခု၊ နားခဲ့သည့္ ငွက္သည္ သခၤ်ိဳင္းသုသာန္မ်ားတြင္ လူေသေကာင္မ်ားကို စားသံုးသည့္ ျမန္မာတို႔မနွစ္ျမိဳ႕ေသာ လင္းငွက္ျဖစ္သည္။

မထင္မွတ္ေနာက္ျဖစ္ရပ္တစ္ခုမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးေကာင္စီ (နအဖ) စစ္အစိုးရလက္ထက္က လူမႈ႕ေရးအသင္းႀကီးတစ္ခု အေနျဖင့္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု ဖြဲဲ႕စည္းခဲ့ေသာ “ ျပည္ေထာင္စုၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးအသင္းႀကီး” သည္ ႏို္င္ငံပိုင္ ျပည္သူ႕ ဘ႑ာေတာ္ေငြမ်ားျဖင့္ တည္ေထာင္ထားသည့္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအေနျဖင့္ ကမာၻသိျဖစ္ခဲ့သည္။ အေျခခံပညာ ေက်ာင္းဆရာ၊ဆရာမမ်ား၊တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ဆရာ၊ဆရာမမ်ား၊ အစိုးရဝန္ထမ္း မ်ားပါ၊ ဝန္ထမ္းမိသားစုမ်ားပါ၊ ထိုျပည္ခိုင္ျဖိဳး အသင္းႀကီးတြင္ အဖြဲ႕ဝင္အေနျဖင့္ပါဝင္ရသည္။ ၂၀၁၀ခု ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မွတ္ပံုတင္ေသာအခါ ပါတီအျဖင့္ အသြင္ေျပာင္းကာ “ ျပည္ေထာင္စုၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးပါတီ” ျဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူပိုင္ပစၥည္းမ်ား၊ ပါတီပိုင္ျဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျပည္ခိုင္ျဖိဳး႒ာနခ်ဳပ္ႀကီးကို စာေရးသူ ျမင္ေသာအခါ ထင္ရွားေသာ သက္ေသအေထာက္အထားတစ္ခုရခဲ့ျပန္သည္။ ၂၀၁၀ခု ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီေရြးေကာက္ပြဲ၌ အႏိုင္ရခဲ့ၿပီး အစိုးရဖြံဲ႕ခဲ့ေသာအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား တစ္ခ်ိန္က ျဖစ္ခဲ့သူမ်ားသည္ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ နာမည္အေရွ႕၌ “ဦး”-တတ္ကာ ဝန္ႀကီးမ်ားျဖစ္လာၾကေတာ့သည္။

ျပည္နယ္တိုင္းေဒသမ်ားရွိ ယခင္ကတိုင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ျပည္နယ္၊ တိုင္းေဒသမ်ားရွိ နာမည္အေရွ႕၌ “ဦး” တက္ကာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ားျဖစ္လာၾကၿပီး၊ အပိုင္စားမင္းမ်ား ျဖစ္လာၾကေတာ့သည္။ ႏိုင္ငံပိုင္ ေျမေပၚ ေျမေအာက္၊ ေရေပၚ၊ေရေအာက္တြင္းထြက္ သယံဇာတမ်ားကို မိမိအနီးအနားရွိ ေဝစား။မွ်စား၊ ေပါင္းစား၊ခ်စား၊စီးပြားေရးမုဆိုး ခရိုနီမ်ားနွင္ ဖက္လွဲတကင္း အလုပ္ျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ရရွိလိုက္ ေသာ ဆိုးက်ိဳးရလာဒ္တစ္ခုမွာ “စားစရာမရွိေသာ လူတန္းစားႏွင့္ ထားစရာမရွိေသာ လူတန္းစား (၂) ရပ္” ေပၚထြန္းလာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ သက္တမ္ ၅ ႏွစ္ကာလ ၿပီးဆံုးေသာအခါ ေနာက္တက္လာသည့္ ျပည္နယ္တိုင္း ေဒသႀကီးအစိုးရထံ အပ္ႏွံရမည့္ ျပည္သူ႕ဘ႑ာမ်ား (ေငြ၊ အေဆာက္အဦး၊ လယ္ယာေျမ၊ ေမာ္ေတာ္ကား)စသည္တို႔ကို ျပည္သူေရြးခ်ယ္သည့္ အစိုးရထံ လံုးဝမအပ္ဘဲ မိမိတို႔၏ မိခင္ရင္းပါတီ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထူေထာင္ထားသည့္ “ျပည္ခိုင္ျဖိဳး” ပါတီသို႕လႊဲအပ္ေပးခဲ့ျခင္းသည္ မရိုးသားေသာ ျပယုဂ္ အေနနဲ႔ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ က်န္ရစ္ေနမည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ဥပမာျပရလွ်င္ မေကြးတိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးဘုန္းေမာ္ေရႊ ႏွင့္ ဧရာဝတီတိုင္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသိန္းေအာင္တို႔သည္ မိမိတို႔တိုင္းေဒသႀကီးရွိ အစိုးရမ်ားထံ ဘီလွ်ံခ်ီရွိေငြက်ပ္ ကို သိန္းေပါင္းမ်ားစြာသည္ ထင္ရွားေသာ သက္ေသလကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့ သည္။

ထို႕ေနာက္ ထင္ရွားေထာက္ျပစရာ အခ်က္တစ္ခုမွာ ၂၀၀၈ခု ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျဖစ္သည္။ ကမာၻေပၚတြင္ ႏိုင္ငံတို္င္း ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ၊ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ စသည္တို႕သည္ ဘုရားေဟာက်မ္းဂန္၊ထာဝရမွန္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒမ်ားမဟုတ္ၾကေပ။ သိပၸံပညာရွင္မ်ား စဥ္းစား၊ေတြးေခၚ၊လက္ေတြ႕၊သုေတသနျပဳမႈေျမာက္မ်ားစြာထဲမွ ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ သည့္ Law မ်ား၊ Principals၊ ဥပေဒသမ်ား၊ နိယာမမ်ားသည္ပင္လွ်င္ ေခတ္ကာလနွင့္ အံ့ဝင္ခြင္က် မျဖစ္ေတာ့၍ ျပင္ဆင္ပယ္ဖ်က္ အသံုးျပဳေနရသည္မ်ားရွိသည္။

ကမာၻႀကီး၏ အခ်ိန္တိုင္း၊သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာမ်ားတိုးတက္ေျပာင္းလဲေနျခင္း၊လူသားတို႔၏  အသိဥာဏ္ပညာမ်ား ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္လာျခင္း၊ ကမာၻ႕ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕ႀကီး၏ လူ႕အခြင့္အေရးပါ ျပ ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို မျဖစ္မေနေလးစားလိုက္နာရျခင္း၊ စသည့္အေျခအေန အေၾကာင္းတရားမ်ား ေအာက္တြင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံသည္ မိမိတို႔၏ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကို မိမိိတို႔ အစိုးရအဖြဲ႕ အတြင္း လႊတ္ေတာ္မ်ားအတြင္း ေခတ္ကာလ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္အညီ ႏို္င္ငံအက်ိဳး ျပည္သူလူထု အက်ိဳးအတြက္ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ေရးဆြဲ ေနရသည္ကိုကမာၻ႕စံျပ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းအိႏိၵယႏိုင္ငံတို႔၏ ႏိုင္ငံေရး သမိုင္းမ်ားကိုေလ့လာပါက သိႏိုင္ပါသည္။

သို႕ေသာ္ ကမာၻ႕အံဖြယ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ တစ္ခုျမန္မာျပည္မွာရွိေနပါသည္။ ျမန္မာ့ အေရးကၽြမ္းက်င္ႏွံ႔စပ္သည့္ ဘာတင္းလစ္တနာဆိုသူက “ ျမန္မာျပည္၏ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေအာင္တိုးက အာဏာရွင္ႀကီး ဦးသန္းေရႊ အလိုက် ျမန္မာျပည္ တည္သေရြ႕ စစ္တပ္က အျမဲတမ္းအာဏာရွိေစေရး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတ မျဖစ္ေရး” စသည့္ အေျခခံမူမ်ားေပၚအေျခခံကာ ေရးဆြဲခဲ့ေၾကာင္း ဘန္ေကာက္ပို႔စ္တြင္ေရးသားခဲ့ ဖူးပါသည္။

၁၉၈၈ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ရက္ေန႔တြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ “နဝတ” စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေစာေမာင္က ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာမ်ားအား ေျပာၾကားခဲ့ေသာ စကားမ်ားသည္ စစ္ သားႀကီး ပီသေၾကာင္း ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသေၾကာင္းကို သမိုင္းသက္ေသထူခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက “ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရတဲ့ ပါတီကို အာဏာအပ္မယ္။ တပ္မေတာ္က စစ္တန္းလ်ား ျပန္မယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲတဲ့ အလုပ္ဟာ တပ္မေတာ္အလုပ္မဟုတ္ဖူး။ ေရြးေကာက္ပြဲ အနိုင္ရပါတီရဲ႕အလုပ္သာျဖစ္တယ္” ဟု သမိုင္းမွတ္တမ္း ေရးထိုးခဲ့ဖူးပါသည္။

လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္မွာ ၇ ႏွစ္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၃၂၅ ျမိဳ႕ရွိသည့္အနက္၊ ၂၇၈ ျမိဳ႕နယ္တြင္ ဆ ႏၵမဲေပးခြင့္ ရွိသူ ဦးေရ ၂၂၄၉၆၆၆၀ ဦးအနက္၊ ၂၀၇၈၆၅၉၆ ဦးတို႔က ေထာက္ခံသည့္အတြက္ ေထာက္ခံသည့္ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ၉၂ ဒသမ ၄ ရာခိုင္နႈန္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပေရး ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္တိုးက ၂၀၀၈ခုႏွစ္ေမလ ၁၀ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာ ခဲ့ေပသည္။ ထိုစဥ္က ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒က ျမန္မာျပည္၏လူဦးေရသည္ ၅၇၅၀၄၃၆၈ ျဖစ္သည္ ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ၂၀၁၄ သန္းေခါင္စာရင္း အရ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္၏ လူဦးေရႏွင့္ ၆သန္းေက်ာ္ကာ ဟ ေနသည္။

အထူးစိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၃၀ရက္ေန႔ ကမာၻ႕ကုလသမၼဂ အဖြဲ႕ႀကီးႏွင့္ ႏို္င္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ေကာက္ခံခဲ့ေသာ သန္းေခါင္းစာရင္း မွတ္တမ္းမ်ားအရ ျမန္မာတစ္နိုင္ငံလံုး၏ လူဦးေရသည္ ၅၁ ဒသမ ၄ သန္းသာရွိေၾကာင္းသိရသည္။ ႏွစ္ကာလၾကာေလေလ လူဦးေရမ်ားေလေလ ျဖစ္သည္မွာ ျငင္းခ်က္မထုတ္နိုင္ေသာ သက္ေသ တစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အတည္ျပဳစဥ္က ၅၇ သန္းေက်ာ္ ရွိၿပီး ၂၀၁၄ခု သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ရလာဒ္တြင္ ၅၁ သန္းေက်ာ္ ရွိေနျခင္းသည္ ျမန္မာျပည္၏လူဦးေရ ႏွစ္ ကာလ ၾကာေလေလ ေလ်ာ့သြားေလေလ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုကို ျပသည့္အညႊန္းကိန္း ရလာဒ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနျခင္းသည္ ကမာၻ႕အံဖြယ္တစ္ခုလား? ဒါမွမဟုတ္ရင္ “ငါ့စကားနားရ၊ ငါေျပာတာ အမွန္ ငါလုပ္တာအမွန္” ငါတေကာေကာၿပီး ထင္ရာစိုင္းခဲ့ ရာဇဝင္ရိုင္းခဲ့သည့္ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလား ဆိုတာ ကမာၻက ေထာက္ျပစ႐ာျဖစ္ေနေပသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုဖြဲ႕စည္းပံုကို မျပင္သေရြ႕ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး လံုးဝမရႏိုင္သလို  တိုင္းရင္းသားမ်ား ေတာင္းဆိုေနသည့္ ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ခရီး ကိုလည္း  ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။

ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (R.I.T ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္)