ၾသဂုတ္ ၄၊ ၂၀၁၇
M-Media
ရာဇာ တင္ဆက္သည္
(အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔တုိင္း ေဖာ္ျပသြားပါမည္)
– လူေတြ သူတုိ႔သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြကုိ ေရာက္ရွိႏုိင္ေအာင္လုိ႔ ေျမပံုေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃၅၀၀ အရင္ေလာက္ကတည္းက အသံုးေတာ္ခံခဲ့ၾကၿပီး အေစာဆံုးေျမပံုေတြဟာ ရြံ႕ေစးသင္ပုန္းေတြေပၚမွာ ထြင္းထားၾကတာပါ။ စကၠဴေပၚလာၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း ေျမပံုေရးဆြဲမႈနယ္ပယ္မွာ တစ္ဟုန္ထုိး တုိးတက္လာခဲ့ၿပီး၊ သိပ္မၾကာခင္ကမွ ေပၚေပါက္လာခဲ့တဲ့ ပထ၀ီေဗဒဆုိင္ရာ အခ်က္အလက္စနစ္ (GIS) ဟာ ဒီနယ္ပယ္မွာ အထိေရာက္ဆံုး ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီစနစ္ေၾကာင့္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ယူေကမွာ ပထမဆံုး ကြန္ပ်ဴတာအေျချပဳ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ေျမပံုႀကီးေတြ ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီး ၁၉၉၅ ႏွစ္မွာေတာ့ စက္မႈႏုိင္ငံေတြအားလံုးက ေျမပံုေရးဆြဲေရးစနစ္ေတြဟာ ဒစ္ဂ်စ္တယ္စနစ္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကပါတယ္။
ၿဂိဳဟ္တုေတြ၊ ေျမျပင္က အခ်က္အလက္ဖမ္းယူစက္ေတြကုိ အသံုးျပဳၿပီး ကမၻာႀကီးရဲ႕အေနအထားကုိ ေဖာ္ထုတ္တဲ့ ဒီ ေခတ္သစ္နည္းပညာ မေပၚေပါက္ခင္က ေျမပံုေတြကုိ ခရီးသြားေတြ၊ ဘုရားဖူးေတြရဲ႕ မွတ္တမ္းေတြကုိ အေျခခံၿပီး ေရးဆြဲရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
၇ ရာစုက မြတ္စလင္ေတြဟာ ခရီးသြားျခင္းကုိ ခံုမင္ခဲ့ၾကၿပီး ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ကိစၥေတြအတြက္ မိမိတုိ႔ဇာတိကုိစြန္႔ခြာကာ ေနထုိင္ရာကမၻာႀကီးကုိ ေလ့လာစူးစမ္းၾကပါတယ္။ သူ႕တုိ႔ သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ေတြ႕ရတဲ့ ေနရာသစ္ေတြ၊ ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေတြ၊ ဆက္ဆံရတဲ့ လူေတြရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကုိ ေလ့လာခဲ့ၿပီး ျပန္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒါေတြကို မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေစာေစာပုိင္းက ႏႈတ္နဲ႔သာ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ၾကေပမယ့္ ၈ ရာစု ဘဂၢဒတ္မွာ စကၠဴစသံုးလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေျမပံုေတြ၊ ခရီးသြားလမ္းညႊန္ေတြကုိ ေရးသား ထုတ္ေ၀ႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
သူ႕တုိ႔ရဲ႕ အင္ပါယာအတြင္းက လိပ္စာေတြဆီ စာေတြေပးပုိ႔ရမွာ စာတုိက္ဗုိလ္ေတြ လြယ္ကူေစဖုိ႔အတြက္ အဘၻာစစ္မင္းေတြက သံေတာ္ဦးတင္လႊာေတြဆက္ဖုိ႔ အမိန္႔ေပးခဲ့ၿပီး ဒီလုိမွတ္တမ္းေတြကေန Book of Routes (လမ္းေၾကာင္းေပါင္းခ်ဳပ္က်မ္း) စာအုပ္ ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ဟာ ေ၀းလံတဲ့ေနရာေတြ၊ ႏုိင္ငံရပ္ျခားတုိင္းျပည္ေတြရဲ႕ ပထ၀ီအေနအထား၊ ထြက္ကုန္ေတြ၊ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးဆုိင္ရာ လႈပ္ရွားမႈ စတဲ့အခ်က္အလက္ေတြကုိ ပုိၿပီး အေသးစိတ္က်က် စုေဆာင္းဖုိ႔အတြက္ တြန္းအားလည္း ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။
အလယ္ေခတ္မြတ္စလင္ေတြက ကမၻာအႏွံ႔ ေျခဆန္႔ကာ စူးစမ္းရွာေဖြမႈေတြ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဥေရာပမွာ (၈ ရာစုကေန-၁၁ရာစုအၾကား) ဗုိက္ကင္းလူမ်ိဳးေတြကလြဲလုိ႔ ဒီလုိ ေ၀းလံတဲ့ေဒသေတြကုိ သြားတဲ့လူေတြ မရွိဘဲ ကမၻာေျမႀကီးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဥေရာပရဲ႕အသိပညာကလည္း သူတို႔ေဒသေလာက္မွာသာ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ရွိခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ အစၥလာမ္ကမၻာက ပထ၀ီပညာရွင္ေတြ၊ ေျမပံုေရးဆြဲသူေတြ ေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ၁၅ ရာစုနဲ႔ ၁၆ ရာစုက ဥေရာပ စူးစမ္းရွာေဖြေရးသမားေတြဟာလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ ခရီးစဥ္ကုိ သြားေရာက္ႏုိင္ေျခ မရွိပါဘူး။
ယေန႔ေခတ္အသံုးျပဳေနတဲ့ ေျမပံုေတြဟာ ဥေရာပစတုိင္ ေျမပံုေတြျဖစ္ၿပီး သက္တမ္းကေတာ့ ရာစုႏွစ္ အနည္းငယ္သာ ရွိပါေသးတယ္။ ဥေရာပက ေရေၾကာင္းခရီးသြားလာသူေတြဟာ ဓူ၀ံၾကယ္ေတြ၊ သံလုိက္အိမ္ေျမႇာင္ေတြကို အသံုးျပဳၿပီး ခရီးသြားတာေၾကာင့္ ဒီေျမပံုေတြမွာ ေျမာက္ဖက္ကုိ အေပၚမွာ ထားတာဟာ ႐ုိးရာျဖစ္ေနပါၿပီ။ အဲဒီမတုိင္ခင္တုန္းက ဥေရာပက ေျမပံုေတြရဲ႕ အေပၚဘက္ဟာ အေရွ႕ဖက္ကုိညႊန္းၿပီး ဒီဓေလ့ကေနပဲ ‘အေရွ႕တုိင္း’ (orientation) ဆုိတဲ့စကားလံုး ေပၚလာတာျဖစ္ပါတယ္။ အလယ္ေခတ္ဥေရာပက ေျမပံုေတြမွာ ေဂ်႐ုစလင္ကုိ အေပၚဖက္မွာထားၿပီး ျမင့္ျမတ္ရာေနရာလုိ႔ သတ္မွတ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ဥေရာပနဲ႔ အစၥလာမ္ကမၻာၾကားက ေျမပံုေရးဆြဲမႈမွာ ထင္ရွားတဲ့ ကြဲလြဲခ်က္ကေတာ့ မြတ္စလင္ေတြဟာ ေတာင္ဘက္ကုိ အေပၚမွာထားၿပီး ေျမာက္ဘက္ကုိ ေအာက္မွာထားတာပါ။ နကၡတၱေဗဒနဲ႔ သခ်ၤာမွာ ပုိတိက်တဲ့ ေလ့လာမႈေတြ မြတ္စလင္ကမၻာမွာ ေပၚထြက္လာတာေၾကာင့္ ေျမပံုေရးဆြဲေရးကုိ သိပၸံပညာရပ္ရဲ႕ အကုိင္းအခတ္တစ္ခုအျဖစ္ မြတ္စလင္ေတြက သတ္မွတ္ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ အေနာက္တုိင္းက ေျမပံုေရးဆြဲေရးသမားေတြဟာ ဒီေျမပံုကုိ ေျပာင္းျပန္လွန္ခဲ့ၿပီး ေျမာက္ဖက္ကုိ အေပၚတင္ကာ၊ ေတာင္ဘက္ကုိ ေအာက္မွာထားခဲ့ပါတယ္။
၁၉၂၉ ခုႏွစ္ တူရကီက ေတာ့ပ္ကာပီနန္းေတာ္ျပတုိက္ (Topkapi Palace Museum) က ပညာရွင္ေတြဟာ ဟစ္ဂ်ရီ ၉၁၉ ခု၊ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၅၁၃ ခု ရက္စြဲနဲ႔ တူရကီေရတပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ပီရီ အစ္ဗေန႔ ဟာဂ်ီ မုိဟာမက္ ရီအစ္ (Piri ibn Hajji Mohammed Reis) လက္မွတ္ထုိးထားတဲ့ ၁၆ ရာစုအေစာပုိင္းက ေျမပံုအပုိင္းအစတစ္ခုကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီေျမပံုဟာ ‘အေမရိကေျမပံု’ လုိ႔ ေက်ာ္ၾကားၿပီး ကုိလံဘတ္စ္က ေျမာက္အေမရိကတုိက္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၁ ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာပဲ ေရးဆြဲခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ပီရီ ရီအစ္ရဲ႕ ဒီေျမပံုကုိ ရွာေဖြေတြ႕ရွိတဲ့အခါ ကမၻာတစ္၀ွမ္းက ေတာ္ေတာ္ေလး အံ့ၾသမွင္သက္ခဲ့ၿပီး ကုိလံဘတ္စ္က အေမရိကတုိက္ကုိ သြားေရာက္တဲ့ တတိယခရီးစဥ္အတြင္း ၁၄၉၈ ခုႏွစ္မွာ စပိန္ကုိ ျပန္ပုိ႔လုိက္တဲ့ ေျမပံုနဲ႔ ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိလံဘတ္စ္ရဲ႕ ဒီေျမပံုဟာ အခုအခ်ိန္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးေနပါတယ္။ ေျမပံုရဲ႕ ဘရာဇီးလ္ႏုိင္ငံအပုိင္းမွာ ပီရီ ရီအစ္က –
“ဒီအပုိင္းဟာ လက္ရွိေျမပံုကုိ ဘယ္လုိဖြဲ႕စည္းထားလဲဆုိတာကုိ ရွင္းျပေနပါတယ္။ ဘယ္သူဆီမွာမွ ဒီလုိေျမပံု မရွိပါဘူး။ ဒီလူႀကီးဟာ (သူ႕ကုိယ္သူ ရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္) ေဒသတြင္း ေျမပံု ၂၀ နဲ႔ ကမၻာတစ္၀ွမ္းက ေျမပံုအခ်ိဳ႕ကုိ အသံုးျပဳၿပီး သူ႕ရဲ႕လက္နဲ႔ ေရးဆြဲခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာတစ္၀ွမ္းက ေျမပံုေတြထဲမွာ အာရပ္ေတြေရးဆြဲထားတဲ့ အိႏၵိယေျမပံုတစ္ခု၊ ေပၚတူဂီေတြ သိပ္မၾကာခင္က သခ်ၤာနည္းနဲ႔ ေရးဆြဲထားၿပီး ပါကစၥတန္၊ အိႏၵိယနဲ႔ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံေတြကုိ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေျမပံု ၄ ခု၊ ကုိလံဘတ္စ္ ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ အေနာက္တုိင္းေျမပံုတစ္ခုတုိ႔ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီေျမပံု (ကမၻာသစ္ရဲ႕) ကမ္း႐ုိးတမ္းေတြ၊ ကၽြန္းေတြဟာ ကုိလံဘတ္စ္ရဲ႕ ေျမပံုကေန ရယူထားတာပါ” လုိ႔ မွတ္ခ်က္ေရးထားပါတယ္။
သိပ္မၾကာေသးခင္ကပဲ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက မြတ္စလင္ေရတပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဇန္ဟီ (Zehng He) ရဲ႕ ေျမပံုတစ္ခုကုိ ရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီး အဲဒီေျမပံုဟာ ၁၄၁၈ ခုႏွစ္က ျဖစ္ပါတယ္။ ပီရီ ရီအစ္ဟာ ဒီေျမပံုကုိ ရရွိခဲ့လားဆုိတာ မသိရွိရပါဘူး။
၁၉၆၆ ခုႏွစ္မွာ ပညာရွင္ ခ်ားလ္စ္ ဟက္ပ္ဂြဒ္ (Chrales Hapgood) က ပီရီ ရီအစ္ရဲ႕ ဒီေျမပံုမွာ (အေနာက္တုိင္းက ရွာမေတြ႕ခင္ ၃၀၇ ႏွစ္ အရင္ကတည္းက) အန္တာတိကတုိက္ (Antarctica) ကို ေဖာ္ျပခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ လက္ရွိမွာ လူေတြက ဒီအခ်က္ကုိ အေလးမထားဘဲ ေျမပံုေရးထားတဲ့ သားေရခ်ပ္နဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ကုိင္းညႊတ္ ေရးဆြဲထားတဲ့အတြက္ အန္တာတိကတုိက္ကုိ ေတာင္အေမရိက ကမ္း႐ုိးတန္းအျဖစ္ ထင္ေနပံုရတယ္လုိ႔လည္း သူက ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒီေျမပံုမွာ ေတာင္အေမရိကရဲ႕ အန္ဒီးစ္ေတာင္တန္း (Andes) ေတာင္တန္းေတြကုိလည္း ထည့္သြင္းေရးဆြဲထားၿပီး ဒီေတာင္တန္းေတြကုိ စပိန္ေတြ ၁၅၂၇ မွာ ေတြ႕ရွိတယ္လုိ႔ ယေန႔ေခတ္မွတ္သားမႈနဲ႔ ၁၄ ႏွစ္ေစာၿပီး ေဖာ္ျပထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၅၃၁ ခုႏွစ္က ဒရယ္သားေရမွာ ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ပီရီ ရီအစ္ရဲ႕ ကမၻာ့ေျမပံုမွာ စပိန္နဲ႔ကပ္ေနတဲ့ ကမ္း႐ုိးတမ္းေတြ၊ ကမၻာသစ္နဲ႔အတူ အာဖရိကအေနာက္ျခမ္းေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။
ပီရီ ရီအစ္ဟာ ဒီေလာက္နဲ႔ မရပ္ခဲ့ဘဲ ၁၅၂၈ ခုႏွစ္မွာ ဒုတိယေျမာက္ ကမၻာ့ေျမပံုတစ္ခုကုိ ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္။ ဒီေျမပံုမွာေတာ့ အတၱလန္တိတ္ရဲ႕ အေနာက္ေျမာက္ျခမ္း ပါ၀င္ၿပီး၊ ကမၻာသစ္မွာ ဗင္နီဇြဲလားကေန နယူးေဖာင္းလန္း (Newfoundland) အထိ ေဖာ္ျပထားကာ ဂရင္းလန္း (Greenland) ရဲ႕ ေတာင္ဘက္ အစြန္းပုိင္းလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါပေမယ့္ လက္ရွိမွာေတာ့ ေျမပံုရဲ႕ ၆ ပံု ၁ ပံုသာ က်န္ရစ္ပါေတာ့တယ္။ သမုိင္းပညာရွင္ေတြက ဒီေျမပံုရဲ႕ျပည့္စံုမႈကုိၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသခဲ့ၾကရသလုိ၊ သက္တမ္းအရင့္ဆံုး ျပည့္စံုတဲ့ကမၻာ့ေျမပံုရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုကုိသာ ေတြ႕ခဲ့ရတာေၾကာင့္ ၀မ္းနည္းမႈလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေျမပံုရဲ႕ က်န္ရွိေနတဲ့အပုိင္းေတြကုိ ရွာေဖြခဲ့ေပမယ့္ မေတြ႕ပါဘူး။
ပီရီ ရီအစ္ဆုိတာ ဘယ္သူလဲ။ ေျမပံုေရးဆြဲမႈမွာ သူ႕ရဲ႕အားထုတ္မႈေတြကိ သမုိင္းစာအုပ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိတာလဲ။
ပီရီ ရီအစ္ကုိ ၁၄၆၅ ခုႏွစ္က ဂါလီပုိလီေဒသ (Gallipoli) မွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ၁၅ ရာစုေႏွာင္ပုိင္းကစလုိ႔ ေလးစားရတဲ့ ဦးေလး ကမာလ္ ရီအစ္ (Kemal Reis) ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈေအာက္မွာ ေရတပ္သားဘ၀ကုိ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးေလးနဲ႔အတူ ေရေၾကာင္းတုိင္းပြဲမ်ားစြာမွာ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ပင္လယ္နီနဲ႔ အိႏၵိယသမုဒၵရာတုိ႔မွာ ေပၚတူဂီေတြကုိ တုိက္ထုတ္မႈအတြင္း ေအာ္တုိမန္ေရတပ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။
တုိက္ပြဲေတြ တုိက္ေနရင္းၾကားထဲကေနမွ ပီရီ ရီအစ္ဟာ ဂါလီပုိလီမွာ အနားယူခဲ့ၿပီး ပထမဆံုး ကမၻာ့ေျမပံု၊ (ရြက္လႊင့္ရမယ့္ လမ္းေၾကာင္းေတြကုိ ေဖာ္ျပထားတဲ့) The Book of Sea Lore လက္စြဲစာအုပ္၊ ၁၅၂၈ ခုႏွစ္ သူ႕ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ ကမၻာ့ေျမပံုေတြကုိ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယေျမာက္ ကမၻာ့ေျမပံုကုိ ေရးဆြဲၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ၁၆ ရာစု အလယ္ပုိင္းလာက္မွာ ပီရီ ရီအစ္ဟာာ ပင္လယ္နီနဲ႔ အိႏၵိယသမုဒၵရာေတြမွာ ေအာ္တုိမန္ေရတပ္ဗုိလ္အျဖစ္နဲ႔ ျပန္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ ဘ၀နိဂံုးဟာ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းၿပီး အေရးပါတဲ့ ေရေၾကာင္းတုိက္ပြဲတစ္ခုမွာ ႐ံႈးနိမ့္သြားတာေၾကာင့္ ေအာ္တုိမန္ ဆူလ္တန္ရဲ႕ ကြပ္မ်က္ျခင္းကုိ ခံလုိက္ရပါတယ္။
ဥေရာပဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ သမိုင္းေတြကိုပဲ အာ႐ံုစုိက္ၿပီး၊ သူတုိ႔သြားခဲ့တဲ့ သမုဒၵရာခရီးေတြ၊ ရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈေတြ၊ စီးပြားေရးနဲ႔ ကုိလုိနီအင္ပါယာအေၾကာင္းေတြကုိပဲ အဓိကထား ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တာေၾကာင့္ ေျမပံုေရးဆြဲမႈ အေၾကာင္း အပါအ၀င္ မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ စူးစမ္းေဖာ္ထုတ္မႈ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကမၻာ့လူထုေရွ႕ေမွာက္ ေရာက္မလာပါဘူး။ တူရကီေတြေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ေျမပံုေတြအေၾကာင္းကုိ သိပ္ဂ႐ုမထားဘဲ တစ္ခါတစ္ရံမွာ အီတလီေျမပံုလုိ႔ေတာင္ မွားယြင္းေဖာ္ျပၾကပါတယ္။
တကယ့္လက္ေတြ႕မွာ တူရကီေတြရဲ႕ ေရေၾကာင္းသိပၸံဟာ အဲဒီေခတ္တုန္းက အေရွ႕ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၅၁၇ ခုႏွစ္မွာ ပီရီ ရီအစ္က ကမၻာ့ေျမပံုသစ္ကုိ ေအာ္တုိမန္ဆူလ္တန္ဆီ ဆက္သခဲ့သလုိ ဥေရာပ ပင္လယ္ေပ်ာ္ေတြ မတုိင္ခင္ကတည္းက တူရကီေတြဟာ အေမရိကတုိက္အေၾကာင္း၊ အာဖရိက ေရေၾကာင္းသြားလာေရးအေၾကာင္းကုိ တိက်တဲ့မွတ္တမ္းေတြ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
လက္ဖ်ားခါေလာက္တဲ့ ကမၻာေျမပံုတစ္ခုက အလီ မာဆာရ္ ရီအစ္ (Ali Macar Reis) ရဲ႕ ၁၅၆၇ ခုႏွစ္မွာ ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ေျမပံုျဖစ္ၿပီး အေသးစိတ္တဲ့ ဒီေျမပံုဟာ ဒီေန႔ေခတ္ ေျမပံုေတြနဲ႔ ဆင္တူကာ အလီ မာဆာရ္ ရီအစ္တစ္ေယာက္ လေပၚကေန ကမၻာကုိၾကည့္ၿပီး ေရးဆြဲထားလားလုိ႔ေတာင္ ထင္မွတ္မွားရပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ အေရးပါတဲ့ေျမပံုေတြထဲမွာ မြတ္စလင္ပညာရွင္ႀကီး အလ္-အစ္ဒရီစီတစ္ေယာက္ စစၥလီကၽြန္းက ေနာ္မန္ဘုရင္ ေရာ္ဂ်ာ ၂ (Roger II) အတြက္ ေရးဆြဲေပးခဲ့တဲ့ ေဒသတြင္း ေျမပံု ၇၀ နဲ႔ အဲဒီတုန္းက သိရွိခဲ့တဲ့ ကမၻာႀကီးရဲ႕ ေျမပံုတစ္ခုလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ အလ္-အစ္ဒရီစီဟာ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ခရီးသြားေတြကုိ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး၊ အရင္တုန္းက မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္းမရွိတဲ့ ေဒသေတြကုိပါ ထည့္သြင္းကာ တိက်တဲ့ ေျမပံုေတြကုိ ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ဒီေျမပံုေတြကုိ ရာစုႏွစ္ ၃ စုေလာက္ ပထ၀ီပညာရွင္ေတြက ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိဘဲ ကူးယူသံုးစြဲခဲ့ၾကပါတယ္။
သက္တမ္းအရင့္ဆံုး ကမၻာ့ေျမပံု
၁၉၂၉ ခုႏွစ္မွာ တူရကီ ေတာ့ပ္ကာပီနန္းေတာ္ျပတုိက္ (Topkapi Palace Museum) က ပညာရွင္ေတြဟာ ဟစ္ဂ်ရီ ၉၁၉ ခု၊ ခရစ္သကၠရာဇစ္ ၁၅၁၃ ခု ရက္စြဲနဲ႔ တူရကီေရတပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ပီရီ အစ္ဗေန႔ ဟာဂ်ီ မုိဟာမက္ ရီအစ္ (Piri ibn Hajji Mohammed Reis) လက္မွတ္ထုိးထားတဲ့ ၁၆ ရာစုအေစာပုိင္းက ေျမပံုအပုိင္းအစတစ္ခုကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီေျမပံုဟာ ‘အေမရိကန္ေျမပံု’ လုိ႔ ေက်ာ္ၾကားၿပီး ကုိလံဘတ္စ္က ေျမာက္အေမရိကတုိက္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၁ ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာပဲ ေရးဆြဲခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ပီရီ ရီအစ္ကုိ ၁၄၆၅ ခုႏွစ္က ဂါလီပုိလီေဒသ (Gallipoli) မွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ၁၅ ရာစုေႏွာင္ပုိင္းကစလုိ႔ သူေလးစားရတဲ့ ဦးေလး ကမာလ္ ရီအစ္ (Kemal Reis) ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈေအာက္မွာ ေရတပ္သားဘ၀ကုိ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးေလးနဲ႔အတူ ေရေၾကာင္းတုိင္းပြဲမ်ားစြာမွာ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ပင္လယ္နီနဲ႔ အိႏၵိယသမုဒၵရာတုိ႔မွာ ေပၚတူဂီေတြကုိ တုိက္ထုတ္မႈအတြင္း ေအာ္တုိမန္ေရတပ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ နန္းေတာ္ျပတုိက္မွာ ေတြ႕ရတဲ့ ေျမပံုကုိ ေရးဆြဲဖုိ႔အတြက္ ပီရီ ရီအစ္ဟာ သူရဲ႕ ခရီးသြားလာမႈ၊ ေရေၾကာင္းသြားလာမႈ အေတြ႕အႀကံဳေတြကုိသာ အားကုိးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အာရပ္ေတြေရးဆြဲခဲ့တဲ့ အိႏၵိယေျမပံု၊ အိႏၵိယျပည္၊ တ႐ုတ္ျပည္တုိ႔ကုိ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေပၚတူဂီေတြရဲ႕ ေျမပံု ၄ ခု၊ ကုိလံဘတ္စ္ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ အေနာက္တုိင္းေျမပံုေတြကုိ ကုိးကား ေရးဆြဲခဲ့တယ္လုိ႔ ပီရီ ရီအစ္က မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။
ကုိလံဘတ္စ္ရဲ႕ေျမပံုေတြကုိ အေျခခံထားတယ္ဆုိတဲ့အခ်က္က ကမၻာ့သမုိင္းပညာရွင္ေတြကုိ အံ့ၾသေစခဲ့ပါတယ္။ ပီရီ ရီအစ္ ညႊန္းတဲ့ ကုိလံဘတ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေျမပံုဟာ အေမရိကတုိက္ကုိသြားတဲ့ သူ႕ရဲ႕ တတိယခရီးစဥ္မွာ ေရးဆြဲခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ၁၄၉၈ ခုႏွစ္မွာ စပိန္ကုိ ဒီေျမပံု ပုိ႔လုိက္ေပမယ့္ ႏွစ္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့တာပါ။ ပီရီ ရီအစ္ရဲ႕ ဒီေျမပံုကုိ ရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ ကုိလံဘတ္စ္အေနနဲ႔ ဘာေတြကုိ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သလဲဆုိတာ ၾကည့္႐ႈႏုိင္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ပီရီ ရီအစ္ရဲ႕အေၾကာင္းကုိ သိပ္ၿပီး မသိရပါဘူး။ ေရေၾကာင္းတုိက္ပြဲေတြ တုိက္ခုိက္ေနရင္းနဲ႔ပဲ သူဟာ ဂါလီပုိလီမွာ အၿငိမ္းစားယူခဲ့ၿပီး ၁၅၁၃ ခုႏွစ္မွာ ကမၻာ့ေျမပံုကုိ ေရးဆြဲခဲ့ကာ ရြက္လႊင့္ရမယ့္ ဦးတည္ရာေတြကုိ ေဖာ္ျပထားတဲ့ The Book of Sea Lore လက္စြဲက်မ္းကုိလည္း ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ၁၅၂၈ ခုႏွစ္မွာ ဒုတိယေျမာက္ကမၻာ့ေျမပံုကုိ ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး အဲဒီအထဲက ၆ ပံု ၁ ပံုေလာက္သာ ယေန႔ေခတ္မွာ က်န္ရွိပါေတာ့တယ္။ ဒီေျမပံုမွာေတာ့ အတၱလန္တိတ္ရဲ႕ အေနာက္ေျမာက္ျခမ္း ပါ၀င္ၿပီး၊ ကမၻာသစ္မွာ ဗင္နီဇြဲလားကေန နယူးေဖာင္းလန္း (Newfoundland) အထိ ေဖာ္ျပထားကာ ဂရင္းလန္း (Greenland) ရဲ႕ ေတာင္ဘက္အစြန္ပုိင္းလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ သမုိင္းပညာရွင္ေတြက ဒီေျမပံုရဲ႕ ျပည့္စံုမႈကုိၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသခဲ့ၾကရသလုိ၊ သက္တမ္းအရင့္ဆံုး ျပည့္စံုတဲ့ကမၻာ့ေျမပံုရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုကုိသာ ေတြ႕ခဲ့ရတာေၾကာင့္ ၀မ္းနည္းမႈလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေျမပံုရဲ႕ က်န္ရွိေနတဲ့အပုိင္းေတြကုိ ရွာေဖြခဲ့ေပမယ္ မေတြ႕ပါဘူး။ ဒုတိယေျမာက္ကမၻာ့ေျမပံုကုိ ေရးဆြဲၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ၁၆ ရာစု အလယ္ပုိင္းေလာက္မွာ ပီရီ ရီအစ္ဟာ ပင္လယ္နီနဲ႔ အိႏၵိယသမုဒၵရာေတြမွာ ေအာ္တုိမန္ေရတပ္ဗုိလ္အျဖစ္နဲ႔ ျပန္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ ဘ၀နိဂံုးဟာ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းၿပီး အေရးပါတဲ့ ေရေၾကာင္းတုိက္ပြဲတစ္ခုမွာ ႐ံႈးနိမ့္သြားတာေၾကာင့္ ေအာ္တုိမန္ ဆူလ္တန္ရဲ႕ ကြပ္မ်က္ျခင္းကုိ ခံလုိက္ရပါတယ္။
ပီရီ ရီအစ္ရဲ႕ ဒီေျမပံုဟာ အေမရိကတုိက္ကုိ ေဖာ္ခဲ့တဲ့ ေျမပံုေတြထဲမွာ သက္တမ္းအရင့္ဆံုးျဖစ္ၿပီး ၁၆ ရာစုက တူရကီရဲ႕ ေရေၾကာင္းသိပၸံပညာရပ္ဟာ အားလံုးထက္ ေရွ႕ေရာက္ေနတယ္ဆုိတာကုိ ေဖာ္ျပေနတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၅၁၇ ခုႏွစ္မွာ ပီရီ ရီအစ္က ကမၻာ့ေျမပံုသစ္ကုိ ေအာ္တုိမန္ဆူလ္တန္ဆီ ဆက္သခဲ့သလုိ ဥေရာပပင္လယ္ေပ်ာ္ေတြ မတုိင္ခင္ကတည္းက တူရကီေတြဟာ အေမရိကတုိက္အေၾကာင္း၊ အာဖရိက ေရေၾကာင္းသြားလာေရးအေၾကာင္းကုိ တိက်တဲ့ မွတ္တမ္းေတြ ေရးသားခဲ့ၾကတာပါ။
(ကုိးကား- National Geographic ၏ 1001 Inventions – The Enduring Legacy of Muslim Civilization)
(ကမၻာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ယေန႔တုိင္ရွင္က်န္ေနသည့္ မြတ္စလင္တုိ႔၏ အေမြအႏွစ္မ်ား – တင္ဆက္ျပီးသမွ် အပုိင္းအားလံုးကို ဤေနရာ တြင္ ဖတ္႐ႈႏုိင္ပါသည္
Comments