ေနရပ္ျပန္ခြင့္ရေရး ကခ်င္ျပည္သူမ်ား၏ ေတာင္းဆုိမႈ အစုိးရက အေၾကာင္းမျပန္

ဇန္န၀ါရီ ၁၉၊ ၂၀၁၈
M-Media

ကခ်င္ျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းမွ စစ္ေဘးသင့္ျပည္သူမ်ား

– ကခ်င္ျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းမွာ တုိက္ပြဲေတြေၾကာင့္ အုိးအိမ္စြန္႔ခြာထြက္ေျပးရသူေတြက ေနရပ္ျပန္ႏုိင္ေရး အစုိးရကုိ အကူအညီေတာင္းခဲ့ေပမယ့္ အေၾကာင္းျပန္ျခင္း မရွိဘူးလုိ႔ သက္ဆုိင္သူေတြ Myanmar Times ကုိ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

“ဒီမွာေနရတာ လုပ္စရာ လယ္လည္းမရွိဘူး၊ ၀င္ေငြလည္းမရွိတဲ့အတြက္ ကုိယ့္ရပ္ကုိယ့္ရြာကုိပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပန္ခ်င္ပါတယ္။ အသက္ေတြသာႀကီးသြားတယ္၊ ဘ၀ေတြက ဘာမွ ထူးျခားမလာပါဘူး” လုိ႔ ျမစ္ႀကီးနားမွာရွိတဲ့ မာလီယန္း ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းက အႀကီးအကဲ Saing Khaung က ေျပာပါတယ္။

နမ့္စမ္ယန္ဆုိတဲ့ရြာက စစ္ေရွာင္ျပည္သူေတြ ေနရပ္ျပန္ေရးအတြက္ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလမွာ ျမန္မာအစုိးရထံ စာတစ္ေစာင္ ေပးပုိ႔ခဲ့ေပမယ့္ အေၾကာင္းျပန္ျခင္း မရွိဘူးလုိ႔လည္း သူက ဆုိပါတယ္။ အစုိးရရဲ႕ လူမႈ၀န္ထမ္း ဖူလံႈေရး၊ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ ေနရာခ်ထားေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္၊ သမၼတနဲ႔ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ KIO ကုိ ေနာက္ထပ္စာေတြ ပုိ႔သြားဖုိ႔လည္း စီစဥ္ေနပါတယ္။

KIO ရဲ႕ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ျဖစ္တဲ့ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ KIA နဲ႔ ျမန္မာအစုိးရတပ္တုိ႔ရဲ႕ အပစ္ရပ္ေရး သေဘာတူညီခ်က္ဟာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ ပ်က္ျပယ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ တုိက္ပြဲေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္ပြားလာခဲ့တာေၾကာင့္ ကခ်င္ျပည္သူ ၁၃၀,၀၀၀ ေလာက္ဟာ အုိးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးကာ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းေတြမွာ ေနထုိင္ေနရပါတယ္။

က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ေျမယာေတြမွာ တ႐ုတ္ကုမၸဏီေတြက စုိက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္ေနတာေတြလည္း ရွိေနၿပီး ကခ်င္ျပည္သူေတြက သူတုိ႔ရဲ႕ ဘုိးဘြားပုိင္ေျမေတြ ဆံုး႐ံႈးမွာကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကပါတယ္။

Saing Khaung က စစ္ေရွာင္ျပည္သူေတြဟာ အခုႏွစ္ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ေနရပ္ျပန္ႏုိင္ဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။

နမ့္စမ္ယန္ရြာက အိမ္ေထာင္စု ၁၇ စုကုိ ဒီဇင္ဘာလမွာ ေနရပ္ျပန္ခြင့္ ျပဳခဲ့ေပမယ့္ ျမစ္ႀကီးနား-ဗန္းေမာ္ ကားလမ္းအနီးမွာသာ ေနထုိင္ေနရၿပီး လံုၿခံဳေရးအတြက္ အာမခံခ်က္ မရွိပါဘူး။

ဒီမိသားစုေတြ ေနထိုင္မယ့္ေနရာမွာ စစ္တပ္က မုိင္းရွင္းလင္းေပးခဲ့ၿပီး ေျမျမႇဳပ္မုိင္း ၂ လံုး ေတြ႕ခဲ့ရတယ္လုိ႔ Saing Khaung က ဆုိပါတယ္။

ဂါရာယန္ဆုိတဲ့ရြာမွာ အရင္က ေနထုိင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကတည္း မာလီယန္စခန္းကို ေရာက္ေနတဲ့ Daw Htu Lwant က ေနရပ္ကုိ အျမန္ဆံုး ျပန္ခ်င္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

“ဒီမွာ ေနရထုိင္ရတာ အဆင္မေျပဘူး။ ကၽြန္မ အသက္လည္း ႀကီးေနၿပီ။ စားဖုိ႔ေသာက္ဖုိ႔ အျခားသူေတြကုိ မွီခုိေနရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ခက္ခဲပါတယ္။ ရြာျပန္ရင္ လယ္စုိက္စားလုိ႔ရတယ္။ ပိုက္ဆံမရွိေပမယ့္ လယ္လုပ္ၿပီး ထမင္းစားလုိ႔၊ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းထားေပးလုိ႔ ရပါတယ္”

ဒါေပမယ့္ မုိင္းရွင္းမၿပီးမခ်င္း၊ စစ္သားေတြ အဲဒီေဒသက မထြက္ခြာမခ်င္း ျပန္လုိ႔မရေသးဘဲ အပစ္ရပ္ေရး သေဘာတူညီခ်က္ မရွိတာေၾကာင့္ တုိက္ပြဲထပ္ျဖစ္ၿပီးမံ ထြက္ေျပးရမွာကုိ Daw Htu Lwant က စုိးရိမ္ေနပါတယ္။

ေအာက္တုိဘာလက အစုိးရထံ ေပးပုိ႔တဲ့စာမွာ ေနရပ္ျပန္သူေတြရဲ႕ လံုၿခံဳေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ အလုပ္အကုိင္ရရွိေရး ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔၊ လယ္ယာေတြကို ကာကြယ္ေပးဖုိ႔၊ အပစ္ရပ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အမွန္တကယ္ေဖာ္ေဆာင္ဖုိ႔ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။

Ref: mmtimes

(Myanmar Times အဂၤလိပ္ပုိင္းတြင္ ေဖာ္ျပသည့္ သတင္းကုိ ေကာက္ႏႈတ္ဘာသာျပန္ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါသည္)