ေဆးရံု၊ ရဲစခန္း၊ တရားရံုး စသည္တို႔သည္ လူတိုင္းမသြားခ်င္ဆံုးေသာ ေနရာမ်ားျဖစ္ၾက ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေျခအေန အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ထိုေနရာမ်ားသို႔ မသြားခ်င္ေပမယ့္ လည္း သြားခဲ့ၾကရသူေတြ ရွိၾကပါသည္။ ဇူလိုင္လ ေနာက္ဆံုး အပတ္ေလာက္က စာေရးသူသည္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္၊စံျပ ေဆးရံုႀကီးကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ထိုစံျပ ေဆးရံုႀကီးကို ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး လူနာကုတင္ ၅၀၀ ဆံ့ အ တြက္ရည္ရြယ္ခဲ့ပါသည္။ စံျပေဆးရံုႀကီးသည္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္ တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ေဆးတကၠသိုလ္(၂) ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားေသာ ဆရာဝန္ေလာင္းမ်ားအ တြက္ ေဆးေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါသည္။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လူအသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္တင္ေပးေနေသာ ေနရာလည္းျဖစ္ပါသည္။
စာေရးသူ၏ တူတစ္ေယာက္ အစာအိမ္ အူအတက္ေရာင္၍ စံျပျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီးသို႔ ည ၁၀ နာရီတြင္တင္ၿပီး အေရးေပၚခြဲစိတ္ကုသမႈ႕ခံလိုက္ရပါသည္။ လူနာၾကည့္ရန္ ခြဲစိပ္ၿပီး ေနာက္ေန႔ ေဆးရံုသို႔ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ခြဲစိပ္လူနာမ်ားအား ဒုတိယထပ္ အေဆာင္(B) တြင္ ထားရွိၿပီး စိုးရိမ္ စရာမလိုေသာ ခြဲစိတ္ခံလူနာမ်ားအား အေပၚဆံုးထပ္ တိုးခ်ဲ႕ေဆာင္သို႔ ပို႔ထားေလ့ရွိပါသည္။
အရပ္သားအစိုးရလက္ထက္တြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ တိုးတက္မႈ႕မ်ားကို တင္ျပရ လွ်င္ တာဝန္က်ဆရာဝန္မ်ား၊ သူနာျပဳမ်ားသည္ လူနာမ်ားႏွင့္ လူနာရွင္မ်ားအား ေကာင္းမြန္စြာ ဆက္ဆံပါသည္။ ေဆးရံုအတြင္းအျပင္ သန္႔ရွင္းမႈမ်ားလည္း အေတာ္အတန္ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါ သည္။ တာဝန္ရွိသူမ်ားကို အၾကံဥာဏ္ေပးရန္ အၾကံေပးစာမ်ားထည့္ရန္ Box ကိုလည္း ေတြ႕ရပါ သည္။ ေလးေထာင့္ကန္၊ပဲခူး၊ေကာ့မွဴး စသည္တို႔မွလာေသာ လူနာမ်ားကိုေတြ႕ရပါသည္။ လူနာ မ်ားအတြက္ အခ်ိဳ႕ေဆးဝါးမ်ားကို ေဆးရံုက အခမဲ့ ေပးပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေဆးဝါးမ်ားကို ျပင္ပေဆး ဆိုင္မ်ားမွဝယ္ယူေပးရပါသည္။ အစစအရာရာ ကုသစရိတ္မ်ားလြန္းလွေသာ ပုဂၢလိကပိုင္ အထူးကု ေဆးရံုမ်ားထက္ စာလွ်င္ စံျပေဆးရံုလို ျပည္သူ႕ေဆးရံုမ်ိဳးသည္ အေျခခံလူတန္းစားမ်ား အတြက္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ ခရီးေရာက္ေနသည္ကို စာေရးသူတင္ျပခ်င္ပါသည္။ ရပ္ေဝးလူနာမ်ား၊ ထမင္းစားခ်ိန္တြင္ စားစရာအခက္အခဲရွိလွ်င္ ပရဟိတ အလွွဴရွင္မ်ားက မၾကာခဏ လာေရာက္ လွဴဒါန္းၾကသည္ကိုလည္းေတြ႔ရပါသည္။
တက္ေရာက္ေနၾကသည့္ တက္ေရာက္ေနၾကသည့္ လူနာမ်ားမွာ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ပင္ရွိႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ က်န္းမာေရးဝန္ထမ္း အင္အား၊အတိုင္းအတာ၊တစ္ခုထိ အားနည္းေနသည္ကိုလည္း အၾကံ ျပဳခဲ့ပါသည္။
စိတ္ပ်က္စရာျမင္ကြင္းတခ်ိဳ႕ကိုတင္ျပရလွ်င္ ထိုခြဲစိတ္လူနာေဆာင္တြင္ အရက္နာက်ၿပီး တက္ေရာက္ကုသေနေသာ လူနာအခ်ိဳ႕သည္ ဆရာဝန္၊သူနာျပဳမ်ား အလစ္တြင္ အရက္ခိုးေသာက္ ပါသည္။ Maskမ်ားတတ္ထား၍ တာဝန္က် သူနာျပဳမ်ား အရက္နံ႔မရၾကေသာ္လည္း ေဘးရွိ လူနာ ႏွင့္ လူနာေစာင့္မ်ား အရက္နံ႔ မႊန္ထူေနေသာေၾကာင့္ စိတ္ေသာက ေရာက္ရပါသည္။ ေဆးရံုလာတက္ၾကသည့္ လူနာမ်ားႏွင့္ လူနာအကူမိသားစုဝင္တိုင္း ေသာကမီး၊ ဒုကၡမီးမ်ားကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္ သန္း ေက်ာ္ျဖတ္ရန္ ေရာက္ရွိလာၾကသူမ်ားသာျဖစ္ၾကပါသည္။
ထို႔အျပင္ ျပည္သူ႔ေဆးရံုသို႔ လူနာအကူပံုစံ လူနာသတင္းေမးပံုစံျဖင့္ လာေရာက္ၾကသူမ်ား ထဲတြင္ အုတ္ေရာေရာ၊ ေက်ာက္ေရာေရာပံုစံျဖင့္ “သူခိုးေတာေၾကာင္မ်ား” ေျခရွုပ္ေနသည္ကို တစ္လေက်ာ္ၾကာ လူနာေစာင့္အေနျဖင့္ စံျပေဆးရံုႀကီးတြင္ ရွိေနသူတစ္ဦးက စာေရးသူအား ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ လက္ေတြ႔သာဓက တစ္ရပ္အေနျဖင့္ ဇူလိုင္လ ၃၀ ရက္တြင္ စံျပေဆးရံု ခြဲစိပ္လူ နာေဆာင္သို႔ လူနာေစာင့္ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ဦး ေရာက္ရွိလာပါသည္။ ဇနီးျဖစ္သူက “သူတို႔ သည္ ပဲခူးမွလာခဲ့ၾကေၾကာင္း ရြာသာႀကီးဘူတာတြင္ ေငြ၅ ေသာင္း အခိုးခံခဲ့ရေၾကာင္း” အနီးအနား ရွိသူမ်ားအား သနားစဖြယ္ၾကင္နာေအာင္ ဟိတ္ဟန္ထုတ္၍ ရွင္းျပပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေတာ္ ဝင္ေဖာင္ေဒးရွင္းမွ လူနာမ်ားႏွင့္ လူနာေစာင့္မ်ားအား စတုဒိသာေကၽြးသည့္အျပင္ ျခံဳေစာင္တစ္ ထည္ႏွင့္ ထီးတစ္လက္ကိုပါ လွဴဒါန္းေနပါသည္။
ခင္ပြန္းျဖစ္သူသည္ ထိုစတုဒိသာထုတ္မ်ား၊ထီးႏွင့္ေစာင္ကိုေတာင္းယူၿပီး ခြဲစိပ္လူနာေဆာင္ ဒုတိယထပ္သို႔ တက္လာျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လူနာတစ္ဦးအနီးတြင္ တင္ထားေသာ mobile handset တစ္ခုအား လူနာေစာင့္ဂိုက္ဖမ္း၍ ခိုးယူသြားခဲ့သည္ကို ခပ္လွမ္း လွမ္းမွ လူနာအခ်ိဳ႕ႏွင့္လူနာေစာင့္ အခ်ိဳ႕ေတြ႕ျမင္ခဲ့ပါသည္။ အခ်ိန္ေတာ္ၾကာၿပီး ဖုန္းခိုးခံရသူ လူနာ အိပ္ယာမွႏိုးလာေသာအခါက်မွ ဖုန္းယူသြားသူသည္ လူနာရွင္၊လူနာေစာင့္ မဟုတ္ဘဲ လူနာေစာင့္ ဟန္ေဆာင္ထား ခိုးယူသြားမွန္း သိလိုက္ရေပသည္။
ယခုလို စီးပြားေရးအၾကပ္အတည္းမ်ား၊ လူအမ်ားစု ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္ က်န္းမာေရးျပႆနာ မ်ားေၾကာင့္ ျပည္သူ႕ေဆးရံုႀကီးမ်ားသို႔ အားကိုးတႀကီး ေဆးကုသမႈ႔ခံယူရန္ တက္ေရာက္ကုသမႈ႕ ခံၾကေသာအခါ ေဆးရံုတက္ေနစဥ္ကာလ အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္ ေသာကမီးေတာက္ေလာင္ေန ေသာအခါတြင္ ေဆးရံုေပၚတြင္ က်င္လည္က်က္စားာ အျမီွးရ၊ အျမွီးစား၊ ေခါင္းရ၊ေခါင္းစား ေနၾက ေသာ သူခိုးေတာေၾကာင္ လူတန္းစားမ်ားသည္ လူနာေဆာင္ အသီးသီးသို႔ တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္း ထြက္ လွည့္လည္ကာ လစ္ရင္ လစ္သလို လူနာမ်ား လူနာရွင္မ်ား၏ ဖုန္းဟမ္းဆက္ စသည့္ ပစၥည္း မ်ားကို ခိုးယူေနေၾကာင္း စာေရးသူ စံုစမ္းသိရွိရပါသည္။ ေန႔စဥ္ဆိုသလို အေဆာင္တိုင္းမွ ဖုန္း ေပ်ာက္သူမ်ားရွိေနပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေဆးရံုတက္သည့္အခါ ေဆးရံုမ်ားေပၚရွိ ေတာ ေၾကာင္မ်ား၏ အႏၱရာယ္မွ ကင္းေဝးေစရန္ အသိ သတိရွိဖို႔လိုေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အၾကံျပဳတင္ျပလိုက္ ပါသည္။
ေလးစားလ်က္
ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈ႕တကၠသိုလ္ R.I.T)
