News @ M-Media

Category: ျမန္မာမြတ္စ္လင္မ္သမိုင္း

  • အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၏ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္အဆို

    ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ၌ က်င္းပခဲ့ေသာ ေ႐ႊတိဂုံအလယ္ပစၥယံ  လူထုအစည္းအေ၀းပဲြႀကီးသို႕ အမ်ိဳးသားတပ္ေပါင္းစုအသြင္ျဖင့္ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးမွ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္းအဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးရာဇတ္၊ ဦးေဖခင္၊ ဦးခင္ေမာင္လတ္တို႕ ဦးေဆာင္သည့္ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ဗမာမြတ္စလင္မ္ကြန္ဂရက္ (ဗမက) လည္း အပါအ၀င္ ျဖစ္သည္။ ထိုညီလာခံသဘင္ႀကီး၌ ဖဆပလအဖဲြ႕မွ ကိုယ္စားလွယ္ ဆရာႀကီးဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိက တင္သြင္းခ့ဲသည့္ အဆိုအမွတ္(၆) တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အဆိုအေၾကာင္းကို ၄၊ ၂၊ ၁၉၄၆ ရက္စြဲထုတ္ဒီးဒုတ္ဂ်ာနယ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ (စာလံုးေပါင္းအား မူရင္းစာသားအတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပထားပါသည္။)

    ဗမာမူဆလင္သည္ ဗမာ

    “ ကၽြန္ေတာ္၏ စာဆို စတုတၳပိုင္းကေတာ့ ဗမာမူဆလင္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ပါတယ္။ ဗမာမူဆလင္မ်ားဟာ ေ႐ွးက ဗမာမ်ားႏွင့္ အယူဘာသာျခား႐ုံႏွင့္ မိမိတုိ႕ကိုယ္ကို ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား စာရင္းတြင္ သြတ္သြင္းကာ ဗမာႏုိင္ငံေရးတြင္ မပါ၀င္ဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့ၾကပါသည္။ ယခုစီးပြားေရး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈအစစမွာ ဗမာတို႕ႏွင့္ခဲြလို႕မရေသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားပင္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ အယူမွန္ အျမင္မွန္သို႕ ေရာက္႐ိွလာၾကသည့္အတိုင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆိုင္ရာဗမာမူဆလင္ ပ်ဥ္းမနားကြန္ဖရင့္ႀကီးက ငါတို႕သည္ဗမာမ်ားပင္ျဖစ္သည္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္ကို ဤညီလာခံႀကီးက အထူးခ်ီးက်ဴး၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း၊ ဤသို႕သေဘာထားၾကေသာ ဗမာမူဆလင္မ်ားကို တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုတို႕ရထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကိုေပးရန္ သေဘာတူေၾကာင္းဟူေသာ အဆိုျဖစ္ပါတယ္ ””။

    မူလာအစ္စေမလ္

    ဤကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလိုသည့္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ေသြးခဲြသူမွာ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပည္၌ သက္ဦးဆံပိုင္ျမန္မာဘုရင္မ်ား အုပ္စိုးစဥ္က လူနည္းစုံမ်ားကို မႏွိမ္ခဲ့ပါ။ ကုလားလူမ်ဳိးမ်ားထဲမွ မူလာအီစေမလ္သည္ ျမန္မာဘုရင္ထံတြင္ အမႈေတာ္ကို ထမ္း႐ြက္ေသာအခါ ေဘာဂေသ႒ိ သူေဌးဘဲြ႕ကို အပ္ႏွင္းခဲ့သည့္ျပင္၊ ေက်ာက္ရဲၿမိဳ႕ကို အပိုင္စားေပး၍ အေထာက္ေတာ္၀န္ ခန္႕ထားခဲ့ပါသည္။ ထုိအခါမွစ၍ ၎တို႕၏ အဆက္အႏြယ္မ်ားသည္၊ ျမန္မာထီးနန္းထုံးတမ္းစဥ္လာယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို လုိက္နာက်င့္သုံးစဲြခဲ့ၾကျခင္းျဖင့္ အယုဘာသာမွ်သာ ကြာျခားေသာ ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္လာၾကပါသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ မင္းတုန္းမင္း တရားႀကီး သီေပါမင္းတရားႀကီးလက္ထက္မင္း(၂)ဆက္တြင္ ေစာင္းႏွင့္ အမႈေတာ္ ထမ္းခဲ့ရေသာ ေစာင္းဆရာႀကိး ေဒ၀ဣႏၵာ၏ တပည့္ရင္းမွာ မူလာအစ္စေမလ္တို႕၏ အႏြယ္အဆက္ ေစာင္းဆရာႀကီး ေမာင္ေမာင္လတ္ ဟူေသာ ဗမာမူဆလင္ပင္ျဖစ္၍ ယခု မႏၲေလးတြင္ ထင္႐ွား႐ိွေနပါသည္။ ျမန္မာေစာင္းပညာကို ထိုပုဂၢဳိလ္ႀကီးထံမွ သင္ယူေလ့လာၾကရပါသည္။ ထိုမွတစ္ပါး မဟာဂီတက်မ္း၀င္ ေ႐ႊနားေတာ္သြင္းျဖစ္ေသာ ျမန္မာေ႐ွးသီခ်င္းႀကီးမ်ားကို ေကာင္းစြာ တက္ကၽြမ္းၾကေသာ  က်ဳိက္လပ္ ဦးအီစမာအင္၊ ၾကည့္ျမင္တုိင္ ဦးဘူးတား၊ ဟသၤာတ ဦးဘအိုစေသာ ဂီတပါရဂူတို႕မွာ ဗမာမူဆလင္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ဗမာမူဆလင္တို႕မွာ ဤသို႕ပင္ ဗမာ့အလွယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ေလ့လာလိုက္စားခဲ့ၾကျခင္းျဖင့္ပင္ ဗမာလူမ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံႀကီး ထင္႐ွားလွပါသည္။

    ဗမာမူဆလင္ ထိမ္းျမားပဲြ

    ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႕၏ လက္ထပ္ထိမ္းျမားပဲြကား ဘာသာေရးမဟုတ္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး သက္သက္မွ် ျဖစ္ပါသည္။ မူဆလင္ဘာသာ၀င္တုိ႕ကား ဘာသာတရားအရ လက္ထပ္ရပါသည္။ ဤကိစၥနွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ တံြေတးၿမိဳ႕၌ ေခတၱေနစဥ္က ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ခဲ့ရေသာ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္တစ္ရပ္ ကို အစီရင္ခံလိုပါသည္။ မူလာအစ္စေမလ္၊ မူလာဒါ၀တ္တုိ႕၏ အဆက္အႏြယ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဗမာမူဆလင္လက္ထပ္ပဲြတစ္ခုတြင္၊ နံနက္ပိုင္း၌ မူဆလင္ဘာသာတရားပညတ္ခ်က္အရ လက္ထပ္ ၿပီးစီးေသာအခါ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ ျမန္မာတုိ႕ ထုံးတမ္းအရ အမ်ဳိးသမီးကေလးမွာ ဗမာထဘီ အက်ႌလက္႐ွည္ ဆံၿမိတ္ခ်ႏွင့္ သတို႕သားမွာလည္း ပုဆိုးေတာင္႐ွည္၊ ရင္ဖုန္းအက်ႌေခါင္းေပါင္းႏွင့္ ၀တ္ဆင္လွ်င္ ျမန္မာပီပီပဲြထုတ္ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးထိမ္းျမာျခင္းျပဳသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပင္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ၾသဘာစာမ်ား ဘတ္ၾကားခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ပါသည္။ ဤသို႕ဗမာမူဆလင္မ်ားသည္ မိမိတို႕သည္ ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားပင္ျဖစ္သည္ဟု အျမင္မွန္ထားၾကသည့္အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ကလည္း ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႕၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဤညီလာခံႀကီးက ေႂကြးေၾကာ္လိုက္ပါ သည္။

    (ကိုးကား – အ့ံဖြယ္ အကၠဆာေက်ာက္ဖ်ာႏွင့္ အစၥလာမ့္သုတ မဂၢဇင္း)

  • အစၥလာမ္ဘာသာႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ

    A Burmese-style mosque with an elaborately carved minaret in Amarapura during the Konbaung dynasty.

    အစၥလာမ္ဘာသာစတင္၀င္ေရာက္ပုံ

    အစၥလာမ္ဘာသာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း(၁၀၀၀)ေက်ာ္ (၁၂၀၀)ခန္႔ကစ၍ အုပ္စုလိုက္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဦးခ်င္း ႏွစ္ဦးခ်င္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း ပ်ံ႕ႏံွ႔၀င္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ သမုိင္း အေထာက္အထားမ်ားအရ အစၥလာမ္ဘာသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ စတင္ေရာက္႐ွိလာခဲ့ပုံမွာ ျပည္ပ အစၥလာမ္သာသနာျပဳမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ လာေရာက္သာသနာျပဳသျဖင့္ ေရာက္႐ွိလာခဲ့ျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။
    ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ အစၥလာမ္ဘာသာေရာက္႐ွိလာပုံႏွင့္ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါ သမုိင္းမွတ္တမ္း အေထာက္အထားမ်ားအရ ေလ့လာသိ႐ွိပါသည္။
    ေအဒီ ၁၄-ရာစုႏွစ္မ်ားအတြင္း စုမားၾတား၊ ဂ်ာဗား၊ မာလာယု ကၽြန္းဆြယ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ အာရဗ္ကုန္သည္မ်ားသည္ ၿမိတ္ၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္႐ွိေနၾကၿပီးျဖစ္သည္။ (ဦးခင္ေမာင္ႀကီး ျမန္မာျပန္၊ ေမာရစ္ေကာလစ္ေရး Into Hidden Burma စာ-၂၁၁)
    ေအဒီ ၇၀၀ ႏွင့္ ၁၅၀၀ အၾကားတြင္ အေနာက္တိုင္းမွ အာရဗ္ကုန္သည္၊ ပါ႐ွင္းကုန္သည္ႏွင့္ ေရာမကုန္သည္တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ ပင္ရင္းတုိင္းျပည္မ်ားမွ ႐ြက္သေဘၤာမ်ားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပင္လယ္ကမ္း႐ိုးတန္းကုိလည္းေကာင္း၊ ယင္းကုိေက်ာ္လြန္ကာ အေ႔႐ွဘက္ တ႐ုတ္ျပည္ ကမ္းေျခသုိ႔လည္းေကာင္း ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးအတြက္ ေရာက္႐ွိခဲ့ၾကသည္။ ရမ္းၿဗဲကၽြန္းအနီး ပ်က္စီးေသာ အာရဗ္သေဘၤာ႐ွိ မြတ္စလင္မ္တုိ႔သည္ ထုိအခါကပင္ ရမ္းၿဗဲကၽြန္းတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရေပသည္။ ရခိုင္ဘုရင္ မဟာတုိင္စႏၵ လက္ထက္ ေအဒီ ၇၈၈-၈၁၀ တြင္ ရမ္းၿဗဲကၽြန္းအနီး သေဘၤာမ်ားစြာပ်က္စီးခဲ့ေၾကာင္း အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ သေဘၤာသားမ်ားအား ရခိုင္ျပည္မသုိ႔ပုိ႔ကာ ေက်းရြာမ်ားတြင္ အတည္တက် ေနရာခ်ထားေပးခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရ၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕မ်ားျဖစ္ေသာ ေက်ာက္ျဖဴ၊ ပုသိမ္၊ သန္လ်င္၊ မုတၱမ၊ ၿမိတ္ စသည္တုိ႔တြင္ အလားတူ သေဘၤာမ်ားပ်က္ျပားျခင္းဆုိင္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ အခ်ိန္ကာလေစာစြာကပင္ ရွိခဲ့သည္။ မြန္ႏွင့္ျမန္မာ ရာဇ၀င္မ်ားႏွင့္ အခ်ဳိ႕ေသာ ဘုရားသမုိင္းမ်ားတြင္ သေဘၤာပ်က္စစ္သားမ်ား၊ ကုန္သည္မ်ား၊ သေဘၤာသားမ်ားအေၾကာင္း ေရးသားထားသည္ကုိ ေတြ႕႐ွိရပါသည္။
    ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပင္လယ္ကမ္း႐ိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္ အစၥလာမ္ဘာသာ ဒါရ္ဂါမ်ားေခၚ သူေတာ္စင္မ်ား၏ ဂူဗိမာန္မ်ားက သက္ေသခံေနသည္။ (၁၈၇၉-ခုႏွစ္ ၿဗိတိသွ်ဘားမား ေဂဇက္ကုိ ကုိးကား၍ ဆရာခ်ယ္ေရး ဗမာမြတ္စလင္မ္ ေ႐ွးေဟာင္း အတၳဳပၸတၱိ စာ-၁၆) သကၠရာဇ္ ၈-ရာစုအတြင္းက ပုဂံဘုရင္ပိတ္သုံမင္းလက္ထက္ သထုံ၊ မုတၱမေဒသမ်ားသုိ႔ အာရဗ္ကုန္သည္မ်ား ေရာက္႐ွိ၀င္ထြက္ သြားလာေလ့႐ွိေၾကာင္း အာရဗ္သေဘၤာမ်ားသည္ အေနာက္ဘက္ ဒမတ္စတကတ္ကၽြန္းမွ အေ႔႐ွအိႏၵိယကၽြန္းစုမ်ားႏွင့္ တ႐ုတ္ျပည္မအထိ အာရဗ္မ်ား ခရီးေပါက္ေရာက္ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ (ဦးၾကည္၊ ဘီေအ၊ ရာဇ၀င္ဂုဏ္ထူးေရး၊ ျမန္မာရာဇ၀င္မွသိေကာင္းစရာမ်ား၊ စာ ၁၅၆-၁၅၇) တပင္ေ႐ႊထီးလက္ထက္ သကၠရာဇ္ ၈၉၇ က ဟံသာ၀တီသုိ႔ စစ္ခ်ီရာ ပသီကုလားပန္းေသးတုိ႔ တစ္ဖက္မွ တိုက္ခိုက္ခုခံျခင္း (မွန္နန္းရာဇ၀င္(ဒုတိယတြဲ) စာ ၁၈၆) အရလည္းေကာင္း သမုိင္းသုေတသီ ပညာ႐ွင္မ်ား၏ ေရးသားျပဳစုထားေသာ မွတ္တမ္းမ်ားအရ အစၥလာမ္ဘာသာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ ၁၂၀၀ ခန္႔မွစ၍ ေရာက္႐ွိ အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိ႐ွိရပါသည္။

    ျပန္႔ႏွံ႔ပုံ
    ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း အစၥလာမ္ဘာသာ ျပန္႔ႏွံ႔ပုံကုိ ေလ့လာခဲ့ရာ ေအဒီ ၈-ရာစုႏွင့္ ၁၆-ရာစုအတြင္း ပါ႐ွန္းႏွင့္ အာရဗ္သေဘၤာမ်ား ေရေၾကာင္းသြားလာျခင္းသည္ အေ႔႐ွဖ်ားပင္လယ္မ်ားတြင္ လႊမ္းမုိးခဲ့သည္။ ၎ျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေရာင္း၀ယ္ေရးစခန္းမ်ားသုိ႔လည္း ပါ႐ွန္ႏွင့္ အာရဗ္ကုန္သည္တုိ႔ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ေအဒီ ၁၆၆၀ တြင္ အိႏၵိယျပည္၌ ႐ွာဂ်ဟန္ဘုရင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ရာ သားေတာ္ ႐ွာ႐ႈဂ်ာသည္ ေနာင္ေထာင္ ၾကရန္အဇစ္ႏွင့္ နန္းလုခဲ့ရာ အေရးနိမ့္သျဖင့္ ရခိုင္ဘုရင္ စႏၵသုဓမၼမင္း (၁၆၅၂-၁၆၈၄)ထံ အကူအညီေတာင္း ခုိ၀င္လာခဲ့သည္။ စႏၵသုဓမၼမင္းအား ကတိမတည္ဟုဆုိရာ ႐ွာ႐ႈဂ်ာက ပုန္ကန္ခဲ့ရာ ႐ွာ႐ႈရ်ာက်ဆုံးခဲ့ၿပီး သူ၏ အေျခြအရံမ်ား ကမန္(ေလးသည္ေတာ္)တုိ႔အား ရခိုင္ ဘုရင္၏ ကုိယ္ရံေတာ္ တပ္ဖြဲ႕ ခန္႔ထားခဲ့သည္။
    စႏၵ၀ိဇယ (၁၇၁၀-၁၇၃၁)လက္ထက္က်မွ ထုိကမန္တုိ႔အား ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့သည္။ မ်ားစြာေသာ ကမန္တုိ႔အား ရမ္းၿဗဲကၽြန္း၊ စစ္ေတြအနီး သင္းဂနက္၊ သာယာကုန္းေက်း႐ြာမ်ားသုိ႔ ပုိ႔ထားခဲ့သည္။ ရခိုင္ ျပည္နယ္ ကမန္မြတ္စလင္မ္တုိ႔အျပင္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ အေ႔႐ွပိုင္းေဒသမ်ား၊ ရမ္းၿဗဲကၽြန္းႏွင့္ သံတြဲ တစ္၀ိုက္တြင္ တုိင္းရင္းသားျဖစ္ၾကေသာ အစၥလာမ္ဘာသာကုိးကြယ္သည့္ ရခိုင္မ်ား အႏွံ႔အျပား႐ွိေနသည္။
    ၁၅၃၉ ေအဒီတြင္ တပင္ေ႐ႊထီး ပဲခူးကုိ တိုက္ခိုက္ခဲ့စဥ္ ၁၅၉၉ ေအဒီတြင္ ေတာင္ငူဘုရင္ ပဲခူးကုိ တိုက္ခိုက္ခဲ့စဥ္တြင္ ဖမ္းဆီးရမိေသာ မြတ္စလင္မ္မ်ား ၁၅၄၇ ေအဒီတြင္ တပင္ေရႊထီး ၿမိဳ႕ေဟာင္းၿမိဳ႕ကုိ ၀င္တိုက္ခဲ့စဥ္ႏွင့္ ၁၇၀၇ ေအဒီတြင္ စေနမင္း၏ အရာ႐ွိမ်ား သံတြဲကုိ တုိက္ခိုက္ခဲ့စဥ္ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့ေသာ မြတ္စလင္မ္မ်ား၊ ၁၆၁၃ ေအဒီတြင္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္း သန္လ်င္ကုိ တိုက္ခိုက္ခဲ့စဥ္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕ က်ၿပီးစအခါ ဒီဗရစ္တုိ၏ ေနာက္လိုက္ မြတ္စလင္မ်ား (သုိ႔မဟုတ္) စစ္ပြဲၿပီးစ အခ်ိန္ေနွာင္းမွ ေရာက္႐ွိလာေသာ သေဘၤာမ်ားမွ မြတ္စလင္မ်ားအား ေ႐ႊဘုိခ႐ိုင္၊ ေျမဒူး၊ စစ္ကိုင္းခ႐ိုင္၊ ပင္းယႏွင့္ ခံလူး၌လည္းေကာင္း၊ ေက်ာက္ဆည္ခ႐ိုင္ လက္ပံ၌လည္းေကာင္း၊ ရမည္းသင္းခ႐ိုင္ ယင္းေတာ္တုိ႔၌လည္းေကာင္း ေနရာခ်ထားခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။
    ဘုိးေတာ္ဘုရားလက္ထက္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၆၃-ခုႏွစ္ (၁၈၀၁ ေအဒီ) နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၂-ရက္တြင္ ေ႐ႊတိုက္ပုရပိုက္မွ ေက်ာက္တစ္လုံးကုိ ဗုိလ္မင္းရဲလွေက်ာ္ထင္ ေရးကူးေသာ စစ္တမ္းတြင္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၀၆၀ မွ ၁၀၇၆ အထိ နန္းစံေသာ အင္း၀ စေနမင္း လက္ထက္တြင္ ရခိုင္ဘက္မွ ၀င္ေရာက္လာေသာ မြတ္စလင္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္အား ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၀၇၀ (၁၇၀၉ ေအဒီ)တြင္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ၁၂-ေနရာ၌ ေနရာခ်ထားခဲ့ေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။
    (၁) ေတာင္ငူ (၂) ရမည္းသင္း (၃) ေညာင္ရမ္း (၄) ယင္းေတာ္ (၅) မိတၳီလာ (၆) ပင္းတလဲ (၇) တဘက္ဆြဲ (၈) ေဘာဓိ (၉) သာစည္ (၁၀) စည္ပုတၱရာ (၁၁) ေျမဒူး (၁၂) ဒီပဲယင္း စသည္တုိ႔တြင္ ျဖစ္သည္။
    အထက္ေဖာ္ျပပါအတုိင္း အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တုိ႔သည္ အာရဗ္သေဘၤာမ်ားပ်က္၍ ၀င္ေရာက္ ေနထိုင္ခဲ့ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အာရဗ္ပါ႐ွန္ကုန္သည္မ်ား ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးစခန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ခဲ့ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာသုိ႔ ေ႔႐ႊေျပာင္းေနထိုင္ခဲ့ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း ပ်ံ႕ႏွံ႔လာခဲ့ေၾကာင္း သိ႐ွိရသည္။ ၁၉၉၃-ခုႏွစ္ ေကာက္ယူရ႐ွိသည့္ သန္းေခါင္းစာရင္းအရ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပည္နယ္ တုိင္းမ်ားတြင္ လူဦးေရ ၁၆,၂၀,၂၃၃ ဦး ႐ွိသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရ၏ ၃ ဒႆမ ၇၉ % မွ်႐ွိေလသည္။
    အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား တစ္ေန႔ ငါးႀကိမ္ ၀တ္ျပဳႏိုင္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဗလီေက်ာင္း ၁၇၁-ေက်ာင္းႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံလုံးတြင္ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေပါင္း ၂,၂၆၆ ခန္႔႐ွိပါသည္။

    (သာသနာေရာင္၀ါထြန္းေစဖုိ႔စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၆၅-၆၈)မွ ထုတ္ႏႈတ္ပါသည္။