News @ M-Media

Category: ေဆာင္းပါး

  • ျမန္မာနုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံေရး ရပ္ဝန္းမ်ား အေျခခံ ေကာင္းမွ ေမ့ေမ့ဆႏၵ ျပည့္ဝ နုိင္မည္။

    ျမန္မာနုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံေရး ရပ္ဝန္းမ်ား အေျခခံ ေကာင္းမွ ေမ့ေမ့ဆႏၵ ျပည့္ဝ နုိင္မည္။

            ႏုိင္ငံတစ္ခု တည္ျငိမ္စြာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိ္းတက္ႏုိင္ရန္ နုိင္ငံေရး ပတ္ဝန္းက်င္ ေကာင္းမ်ား (Positive Political Ambience) ဖန္တီး ျပင္ဆင္ ထားဖုိ႔လုိသည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက တညီတညြတ္တည္း ဆုိၾက၏။ ဒါဆုိရင္ လက္ရွိ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ နုိင္ငံေရးဝန္းက်င္ကုိ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစုိ႔။  

    ၁။ ႏုိင္ငံသားတုိ႔ ပုိင္ဆိုင္ေသာ အာဏာႏွင့္ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကုိ အဓမၼ သိမ္းယူျခင္းျဖင့္ စတင္ သေႏၱတည္။

    ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းေခါင္းေဆာင္ေသာ စစ္ေကာင္စီမွ ျပည္သူတုိ႔ ပုိင္ဆုိင္ေသာ နုိင္ငံေတာ္ အာဏာ အရပ္ရပ္ (ဥပေဒၿပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး) ကုိ စစ္အာဏာ သိမ္းျခင္းျဖင့္ အေျခခံ ရပ္ဝန္းေကာင္း တစ္ခုမွ စတင္ ထြက္ခြာ သြားခဲ့သည္။

    ႏုိင္ငံျခား ကုမၼဏီႀကီးမ်ားကုိ ေလ်ွာ္ေႀကးေပးေသာ္လည္း ႏုိင္ငံသား ျပည္သူတုိ႔၏ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ငယ္ေလးမ်ားကုိ လုံးဝေလ်ာ္ေႀကး မေပးသည့္ အၿပင္ ႏုိင္ငံေတာ္မွ အသိ အမွတ္ျပဳ ေမာ္ကြန္းဝင္ လက္မွတ္ ေလး တစ္ခု ေတာင္ မေပးဘဲ ျပည္သူပုိင္ သိမ္း သည္ ဟူ၍ အမည္လွလွ ေပးၿပီး ႏုိင္ငံသားမ်ား ပုိင္ဆုိင္ေသာ ဆုိင္ခန္းႏွင့္ ပစၥည္းမ်ားကုိ အဓမၼ သိမ္းယူသြားၾကသည္။

    အဓမၼ ျပည္သူပုိင္ သိမ္းျခင္း ရပ္ဝန္း၏ အက်ဴိးဆက္မ်ားကုိ ၾကည့္ေသာ္ ….

    (က) တုိင္းျပည္၏ ကုန္လုပ္ အရင္းအႏွီးမ်ား ျဖစ္ေသာ စက္ရုံ အလုပ္ရုံမ်ားသည္ ျပည္သူပုိင္သိမ္း အစုိးရ၏ စီမံခန္႔ခြဲပုံ ည့ံဖ်င္းမႈေၾကာင့္ တစတစ ပိတ္သိမ္းလုိက္ၾကရသည္။ အဓမၼ ဓားျပ တုိက္သည့္ သဏၭန္ျဖင့္ ျပည္သူ ပုိင္ သိမ္းယူရာတြင္ ကုန္လုပ္ အရင္းအႏွီး (Hardware) ျဖစ္ေသာ စက္ရုံ မ်ားသာ ရရွိသြားၿပီး လုပ္ငန္း လည္ ပတ္ရာတြင္ အေရးပါသည့္ ကုန္လုပ္ ဆက္ဆံေရး (software) ျဖစ္ေသာ စီမံ ခန္႔ခြဲမႈ ပညာ မပါသြားသည့္ အတြက္ ကုန္ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား အားလုံး ဆုံးရႈံး ကုန္ခဲ့ ၾကေသာေၾကာင့္ တုိင္းျပည္၏ ပုိင္ဆုိင္မႈ (Asset) မ်ား ၿပိဳကြဲကာ ျပည္သူပုိင္သိမ္းၿပီး ႏွစ္ေပါင္း အစိတ္ အၾကာတြင္ အဆင္းရဲဆုံး နုိင္ငံအျဖစ္ ဦးေနဝင္း ကုိယ္တုိင္ ေၾကျငာ ခဲ့ရေလသည္။

    (ခ) ျပည္သူပုိင္ အသိမ္းခံရေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လာေရာက္ ရင္းႏွီး ျမႈပ္ႏွံေနၾကသည့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔၏ အတြင္းပစၥည္းမ်ားနွင့္ စုေဆာင္းထားေသာ ေငြေၾကးမ်ားကုိ ေမွာင္ခုိ လမ္းေၾကာင္းမ်ားမွ တဆင့္ ေသာ္၎၊ သက္ဆုိင္ရာ သံရုံးမ်ားမွ တဆင့္ေသာ္၎ တုိင္းျပည္ျပင္ပသို႔ ထုတ္ယူ သြားၾကေသာ အခါ ဒုတိယ အႀကိမ္ (Asset) မ်ား ၿပိဳကြဲကာ တုိင္းျပည္တြင္ အခြံသာ က်န္ပါေတာ့သည္။

    (ဂ) သုိ႔ေသာ္ ျပည္သူပိုင္သိမ္း အစုိးရ အေနျဖင့္ အျမင္မွန္ မရဘဲ ႏုိင္ငံျခားသိုိ႔ စြန္႔ခြာသြားသူမ်ား စြန္႕လႊတ္ ခဲ့ၾကေသာ အိမ္ခန္းမ်ား ကုိ ေသာ့တက္ခတ္ၿပီး အုိးအိမ္ခန္းအျဖစ္ ေၾကျငာကာ အစုိးရ ဝန္ထမ္းမ်ားကုိ ေနရာ ခ်ထားေပးေလသည္။ ထုိဝန္ထမ္းမ်ား ပင္စင္ယူေသာ အခါ ထို အိုးအိမ္ တုိက္ခန္းမ်ားကုိ ေရာင္းခ် သြားခဲ့ ၾကေလသည္။ အလကားရ၍ ျမတ္သည္ဟုထင္ေသာ သိမ္းယူထားသည့္ ေျမယာနွင့္ အေဆာက္ အအုံ တခ်ိဳ႔ကုိ ယခု အခါ မူလ ပုိင္ရွင္သုိ႔ ျပန္လည္ ေပးအပ္ေနၾကရ၏။ ေျမယာမ်ား သိမ္းယူစဥ္က ဥပေဒႏွင့္ အညီ မသိမ္း ခဲ့ေလေတာ့ ျပန္လည္ စြန္႔လြတ္ေသာအခါ ပုိင္ဆိုင္မႈ အျငင္းပြားစရာမ်ား ျဖစ္ေပၚေနေလသည္။

    (ဃ) တုိင္းျပည္ ျပာပုံ ဘဝေရာက္မွ မွားမွန္းသိေသာ Policy Makers တုို႔သည္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ ပုဒ္မ (၃၅၆) တြင္ နုိင္ငံေတာ္သည္ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ တရားဝင္ ရရွိ ပုိင္ဆုိင္ထားေသာ ေရႊ႔ေျပာင္းႏုိင္ေသာ ပစၥည္း၊ မေရႊ`့ေျပာင္းႏုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားႏွင္ စပ္လ်င္း၍ ဥပေဒ အရ ကာကြယ္ေပးရမည္ ဟု ထည့္သြင္း ေရးသား လာၾကေသာ္လည္း သူတစ္ပါး၏ ဥစၥာ ပစၥည္းမ်ားကုိ အတင္း အဓမၼ လုယူ၊ ဖ်က္ဆီးတတ္သည့္ ရပ္ဝန္းက တုိင္းရင္းသား ျပည္နယ္ႏွင့္ နယ္စပ္ ေဒသမ်ားတြင္ ယခုတုိ္င္ အားေကာင္းေန ျပန္သည္။

    ၂။ တဖက္ေစာင္းနင္း ဥပေဒ ေရးစြဲ ျပဳစုသည့္ ရပ္ဝန္း စတင္ ျဖစ္တည္လာျခင္း။

    ထုိသူတုိ႔သည္ ဥပေဒမဲ့ ျပည္သူပုိင္ သိမ္းၿပီးေနာက္ ဥပေဒႏွင့္ အနုိင္က်င့္လ်ွင္ တရားမ်ွတ သည္ဟု ယူဆ လာၾကျပန္သည္။ ထုိအခါ ဥပေဒျပဳရာတြင္ လုိက္နာ စံျပဳရမည့္ တရားမ်ွတမႈ ေဘာင္ကုိ ေက်ာ္၍ အိမ္ပုိင္ရွင္ကုိ ဖိႏွိပ္ၿပီး အိမ္ငွားကုိ အသာစီး ေပးထားေသာ အိမ္ရွင္ အိမ္ငွား ဥပေဒကုိ တဖက္သတ္ ျပဌာန္း လုိက္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ငွားမ်ားမွ အိမ္ကုိ ဖယ္မေပးဘဲ အပုိင္စီးယူမႈမ်ား ယေန႔တိုင္ ျဖစ္ေပၚေနပါသည္။

    အိမ္ငွား၏ အက်ိဳး အတြက္ ဘက္လိုက္ ျပဌာန္းထားေသာ တရားမ်ွတမႈ ကင္းမဲ့သည့္ တည္ဆဲ အိမ္ရွင္ အိမ္ငွား ဥပေဒ၏ အက်ဳိးဆက္ကုိ ၾကည့္ေသာ္…

    (က) ျမန္မာနုိင္ငံမွ ခ်မ္းသာ သူတုိ႔သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ အိမ္ခန္း မဝယ္ရဲေတာ့ဘဲ စကၤာပူ၊ ထုိင္း၊ မေလး၊ ဒူဘုိင္း၊ ေဟာင္ေကာင္၊ တရုတ္ႏွင့္ ဥေရာပ တုိင္းျပည္မ်ားတြင္ လူေန အိမ္ခန္းမ်ား ဝယ္၍ ရင္းႏွီး ျမႈပ္ႏွံ ၾကေလသည္။

    (ခ) အခန္းပုိင္ရွင္ အေနျဖင့္ မိမိပုိင္ အခန္းကုိ လက္လြတ္ရႈံးမႈမွ ကာကြယ္ရန္ အတြက္ ႏွစ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ အခန္း ငွားေသာ ဓေလ့ ေပၚေပါက္ လာေသာေၾကာင့္လည္း အိမ္ငွားမ်ား ပုိမုိ အခက္ အခဲ ေတြ႔ၾက ရေလသည္။

    ၃။ တဆင့္တက္၍ လူ႔အခြင့္အေရး စံခ်ိန္ စံညႊန္းမ်ားနွင့္ မကုိက္ညီေသာ ၁၉၈၂ ႏုိင္ငံသား ဥပေဒကုိ ေရးစြဲျပဌာန္း။

    လူတုိ႔၏ ပုိင္ဆုိင္မႈမ်ားကုိ ထိပါးလုိ႔ ရေသာ အခါ ျပည္သူတုိ႔၏ ႏုိင္ငံသား ျဖစ္မႈကို ဆက္လက္ ထိပါး လာသည္ အထိ အတင့္ရဲ လာၾကေလသည္။ ပင္မ ဥပေဒတြင္ အျပစ္လြတ္ေအာင္ေရးၿပီး ဌာနတြင္း ညႊန္ၾကား ခ်က္မ်ားျဖင့္ ခြဲျခားဆက္ဆံ၏။ ႏုိင္ငံသားတို႔ အၾကား ေသြးေႏွာ တံဆိပ္ ကပ္ၿပီး မိမိ အေဖႏွင့္ အေမကုိ ေရြး ခ်ယ္ ခြင့္ မရေသာ ကျပား ကေလး ငယ္မ်ားအား ခြဲျခားဆက္ဆံေသာေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသူ၊ တုိင္းရင္းသားႏွင့္ ႏိုင္ငံသား မိဘ တုိ႔မွ ျမန္မာ့ ေျမေပၚတြင္ ေမြးဖြားေသာ ကျပား ကေလးမ်ားမွာ ဧည့္ႏုိင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ကုန္၏။

    တည္ဆဲ ႏုိင္ငံတကာ စံႏွင့္ မညီေသာ ၁၉၈၂ ဥပေဒ၏ အက်ိဳးဆက္ကုိ ၾကည့္ေသာ္ ….

    (၁) ျမန္မာ ကျပားမ်ား ႏိုင္ငံျခားသို႔ ထြက္၍ ပညာသင္ၾက၊ အလုပ္ လုပ္ၾကေသာေၾကာင့္ တုိင္းျပည္အတြက္ လူ သား အရင္း အျမစ္ ဆုံးရႈံး၏။ ဤအေျခ အေနကုိ သိေသာ မေလးရွားက My Second Home Visa ေပးၿပီး လူ သား အရင္း အျမစ္နွင့္ ေငြသား ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံမႈကုိ စုေဆာင္း၏။ ျမန္မာျပည္မွ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ အရင္း အႏွီးမ်ား ယိုစီး ထြက္ကုန္၏။

    (၂) ၁၉၈၂ မွတြက္ေသာ္ ၃၆ ႏွစ္ၾကာသည့္္တုိင္ ႏိုင္ငံသား စိစစ္လုိ႔ မၿပီးႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ရခုိင္တြင္ ကမၻာေက်ာ္ ရုိဟင္ဂ်ာ Ethnic Cleansing ျပႆနာ ျဖစ္ေန၏။ ICC သို႔ပင္ အမႈ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္၏။

    ၄။ ပုတ္သင္ညိဳ အမတ္မ်ားနွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္မ်ား ေပၚေပါက္လာျခင္း     ။

    ၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ နုိင္ငံေတာ္ ေကာင္စီဝင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးစိန္လြင္က ျပည္သူမ်ား သုံးစြဲေနေသာ ေငြေၾကး မ်ားကုိ တရားမဝင္ ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း ေၾကျငာၿပီးေနာက္ ထုိေေခတ္ (မ. ဆ. လ)  ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ ပါတီ လႊတ္ေတာ္က ထိုေၾကျငာခ်က္ကုိ မဆုိင္းမတြ အတည္ျပဳေပးခဲ့၏။

    ေငြဖ်က္သိမ္းမႈေၾကာင့္ နစ္နာေသာ ျပည္သူမ်ား အုံၾကြဖုိ႔ တာစူလာေသာအခါ ေငြေၾကးဖ်က္ သိမ္းမႈ ကုိ အတည္ျပဳ ေပးခဲ့သည့္ လႊတ္ေတာ္၌ ေထာက္ခံမဲ ေပးခဲ့ေသာ ထန္းတပင္ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ကပင္ ေငြေၾကး ဖ်က္သိမ္းမႈသည္ ျပည္သူ လူထုကုိ နစ္နာေစေၾကာင္း အဆုိတင္သြင္း ခဲ့ေလသည္။

    အက်ဳိးဆက္က နယ္စပ္မ်ားတြင္ ျမန္မာေငြကုိ ယုံၾကည္မႈ မရွိေတာ့ဘဲ ေငြေၾကး လဲလွယ္ ရာတြင္ တန္ဖုိးက် သြားပါေတာ့သည္။ နယ္စပ္မွသြင္းေသာ ကုန္ပစၥည္းမွန္ သမ်ွ ေစ်းတက္ သြားပါသည္။

    ထုိသုိ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ကုန္ေစ်းႏႈံး တက္သည့္ ျပႆနာမ်ားကုိ ျပည္သူတုိ႔ အလုူးအလဲ ခံရၿပီးေနာက္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ ပုဒ္မ ၃၆ ပုဒ္မခြဲ (င) တြင္ တရားဝင္ ထုတ္ေဝထားေသာ ေငြေၾကးကုိ တရားမဝင္ ေငြေၾကး အျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္း မျပဳရ ဟူ၍ နုိင္ငံေတာ္ အေျခခံမူမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေရးသား လုိက္ရပါေတာ့သည္။

    ပုတ္သင္ညဳိမ်ား တက္ေသာ လႊတ္ေတာ္မွ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား၏ ရလဒ္က ျမန္မာေငြေၾကးကုိ ယုံၾကည္မႈ ကင္းမဲ့သြား ေသာေၾကာင့္ နုိင္ငံျခား ေငြႏွင့္ယွဥ္တုိ္င္း တန္ဖုိး အျမဲ က်ေနေလ့ ရွိ၏။

    ၅။ ယုန္ေထာင္ေၾကာင္မိ ဥပေဒ ျပဌာန္းေပးသည့္ လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္လာျခင္း။

    နုိင္ငံသားမ်ား၏ အသက္ အိုးအိမ္ႏွင့္ ပုိင္ဆိုင္မႈမ်ားကုိ ဥပေဒႏွင့္ အညီ အကာ အကြယ္ မေပးႏိုင္သည့္ အစုိးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒ စံႏႈန္း၊  လူ႔ အခြင့္ အေရး စံႏႈန္း မ်ားႏွင့္ မကုိက္ညီေသာ ဥပေဒမ်ားကုိ တင္သြင္း အတည္ျပဳေပးသည့္ လႊတ္ေတာ္ ရပ္ဝန္းတြင္ မ်ဳိးခ်စ္ အမည္ခံ မ်က္ကန္း ႏိူင္ငံေရး သမားတုိ႔ ေပၚထြက္လာ၏။

    အမိန္႔ရ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္တုိ႔က တစ္လင္ တစ္မယား မ်ဳိးခ်စ္ဥပေဒကုိ ျပဌာန္းရန္ ေဆာ္ၾသ ဆႏၵျပၾက၏။ ဥပေဒ တစ္ခု ေရးစြဲရာတြင္ လုိက္နာအပ္ေသာ ဥပေဒ စံႏႈန္းမ်ားကုိ မသိေသာ ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ားက ထုိဥပေဒ ကုိ ေရးဆြဲ ေပးၾက၏။ လူ႔ အခြင့္အေရး စံႏႈံး၊ ဥပေဒ စံႏႈန္း မ်ားႏွင့္္ တည္စဲ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒတုိ႔ကုိ မသိေသာ လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ားက ထုိ ဥပေဒ ကုိ အတည္ျပဳေပး ၾကကုန္၏၊

    လူ႔ အဖြဲ႔ အစည္း တစ္ခုကုိ ႏွိပ္ကြပ္ရန္ ရည္ရြယ္ေသာ ဥပေဒမ်ိဳးကုိ မေရးစြဲသင့္ေၾကာင္း အရပ္ဖက္ အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားက ကန္႔ကြက္သည့္ၾကားက မ်ိဳးခ်စ္ ဥပေဒ ျပဳသူမ်ားက မ်ိဳးခ်စ္ ဥပေဒသည္ မည္သည့္ လူ႔ အ ဖြဲ႕ အစည္း ကုိမ်ွ မရည္ရြယ္ ပါဟု ျငင္းဆုိကာ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ဦးေအာင္ကုိ (ယခု သာ/ယဥ္ ဝန္ႀကီး) တို႔ ပါဝင္ေသာ လႊတ္ေတာ္က အတည္ ျပဳခဲ့ဲၾကျပီး သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္က လက္မွတ္ထုိး ျပဌာန္း ေပးလုိက္သည္။

    ထိုဥပေဒျဖင့္ အေရးယူ ခံရေသာ ဘာသာျခား တစ္ဦးမွ မရွိသည့္ အခါ ထုိမ်ိဳးခ်စ္ ဥပေဒကုိ ယုန္ေထာင္ ေၾကာင္မိ ဥပေဒဟု သုံးႏႈံးသည္ကုိ ၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္ ယုန္ဖမ္းရန္ ရည္ရြယ္ေသာ ဥပေဒ ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ လာ၏။ ကုိယ့္ရႈး ကုိယ္ပတ္ ခ်ိန္တြင္ အရပ္ဖက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ကန္႔ကြက္ ေန သည့္ ၾကားက မရ မက အတည္ ျပဳခဲ့ၾကေသာ ထုိမ်ိဳးခ်စ္ ဥပေဒ ဆုိတာ ႀကီးကုိ ျပန္ျပင္ ဦးမည္ဟု သာ/ယဥ္ ဝန္ ႀကီး ဦးေအာင္ကုိက ဆုိျပန္၏၊ ျမင္သာေအာင္ ေျပာရလ်ွင္ ယုန္ေထာင္ ေၾကာင္မိ ဥပေဒကုိ ယုန္ေထာင္ ယုန္မိ ဥပေဒ ျဖစ္ေအာင္ လည္း ျပင္ဆင္ေရးစြဲရန္ ႏုိင္ငံတကာ စံႏႈန္းက ခြင့္မျပဳပါ။

    ထုိ႔ျပင္တဝ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ ပုုဒ္မ (၃၆၂၊ ၃၆၃) တုိ႔ အရ နုိင္ငံေတာ္က အသိ အမွတ္ျပဳထားေသာ ဘာသာမ်ားကုိ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ တာဝန္ ရွိသည့္ သာသနာေရး ဝန္ႀကီး ဆုိသူက ဘာသာ ေပါင္းစုံ ခ်စ္ၾကည္ေရးကုိ စိတ္ထဲ ပါလုိ႔ ုလုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈ ရန္မွ ကင္းေဝးရန္သာ ရည္ရြယ္ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း လူသိရွင္ၾကား ေျပာျပန္၏။

    ထုိသို႔ ႏုိင္ငံတကာ ဥပေဒစံ၊ လူ႕ အခြင့္ အေရး စံႏွင့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံတုိ႔ကုိ အေလးမထားေသာ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ လႊတ္ေတာ္မ်ဳိးသည္ တရားမ်ွတမႈ မရွိေသာ ဥပေဒမ်ားကုိ ဆက္လက္ ျပဌာန္းၿပီး တိုင္းျပည္ကုိ မတည္ မျငိမ္ျဖစ္ေအာင္ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ေနဦးမည္သာ ျဖစ္သည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တရားမ်ွတမႈ (Justice) မရွိပါဟု ျမန္မာ့ နုိင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ားက တစုိက္မတ္မတ္ ေျပာေန ၾကျခင္းသည္လည္း အထက္ပါ အိမ္ရွင္ အိမ္ငွားဥပေဒ၊ ၁၉၈၂ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသား ဥပေဒႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္ ဥပေဒ တုိ႔ကုိ ဖတ္ရႈ ႀကည့္ၿပီး ေျပာဆုိေန ၾကျခင္းျဖစ္၏။

    ၆။ စီရင္ခ်က္ခ်ရန္ အိတ္ပိတ္စာ ဖြင့္ဖတ္ေပး ရေသာ တရားစီရင္ေရး ရပ္ဝန္း

    လက္ရွိ တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္၏ သရုပ္သကန္ကုိ ဟာသသရုပ္ေဆာင္ ေအာင္ရဲေထြး သတ္မႈတြင္ တရားရွင္ လႊတ္ေပးလုိက္သည္ကုိ ၾကည့္ရုံျဖင့္ အလြယ္တကူ သေဘာေပါက္နုိင္ပါသည္။

    ဒုတိယ အခ်က္ေထာက္ျပခ်င္တာက အင္ဒင္းရြာ လူ အစုလိုက္ အျပဳံလုိက္ သတ္မႈကုိ ေဖၚထုတ္သည့္ သတင္း ေထာက္မ်ားအား နုိင္ငံေတာ္ လ်ွဳိ႔ ဝွက္ခ်က္ ေပါက္ၾကားမႈျဖင့္ တရားစြဲ ေထာင္ခ်ေသာ အခါ လူ အစု လုိက္ အျပဳံလုိက္ ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္က လ်ွဳိ႔ဝွက္စြာ သတ္သည့္ အဓိပၸါယ္ ထြက္ေစ၏၊

    ဦးကုိနီ အမႈ ရုံးခ်ိန္းတြင္ တရားေရး ဌာနကုိ ထမင္းဝေအာင္ စားခုိင္းသူမ်ားလည္း အေရးယူျခင္း မခံၾကရ။

    တရားစီရင္ေရးကုိ အစုိးရက စြက္ဖက္သည့္ ရလဒ္က တရားေရး မ႑ိဳင္ကုိ ျပည္သူတုိ႔ ယုံၾကည္မႈ မရွိၾကေတာ့ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ နုိင္ငံတစ္ခုကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ရာတြင္ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္ေသာ (Justice) တရား မ်တမႈကုိ တရားေရးဌာနက ေစာင့္ထိန္းထားသင့္သည္။

     

    ၇။ ဘာသာတရား၏ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားကုိ မေလးစားသာ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေပၚထြက္လာ၏။

            ပရြက္ဆိ္တ္တစ္ေကာင္ေတာင္ သတ္ခြင့္ မရွိေသာ ဘာသာတစ္ခု၏ ေခါင္းေဆာင္က လူသတ္မႈ က်ဴးလြန္သူတုိ႔အား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း လူသိရွင္ၾကား ေျပာၾကားသလုိ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုကုိ စား စရာ၊ ေနစရာ မရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟူ၍လည္း ႀကဳံးဝါးလုိက္ေသာအခါ လက္ခုပ္ ၾသဘာ ေပးသူမ်ား အလြန္ ေပါမ်ားသည္ကုိ အံ့ၾသဘြယ္ရာ ေတြ႔ရ၏။

    ဘာသာတရား၏ တားျမစ္ခ်က္၊ ဥပေဒတုိ႔၏ ကန္႔သတ္ခ်က္တို႔ကုိ ေက်ာ္လြန္၍ အမုန္းတရား ေဟာ ၾကားေသာ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္တုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ နုိင္ငံ အႏွံ႔တြင္ ဘာသာျခား မဝင္ရ ဆုိင္းဘုတ္မ်ား ပလူပ်ံ ေအာင္ ေထာင္လာၾက၏။

    ဘာသာ သာသနာ ဆိုင္ရာ ျပစ္မႈမ်ားႏွင့္ ဆုိင္ေသာ ရာဇသတ္ႀကီး အခန္း (၁၅) ပါ ပုဒ္မ ၂၉၅၊ ၂၉၅ (က)၊ ၂၉၆၊ ၂၉၇၊ ၂၉၈ တုိ႔သည္ လူမ်ားစု ကုိးကြယ္ေသာ သာသာႀကီးကုိ ကာကြယ္ဖို႔ အတြက္သာ အသက္ ဝင္ၿပီး လူ နည္းစု ကုိးကြယ္ေသာ ဘာသာ သာသနာကုိ ဖ်က္ဆီးသူ၊ ေဆာ္ကားသူမ်ား အတြက္ စာအုပ္ထဲမွာ သာ ရွိေသာ ဥပေဒတုိ႔ ျဖစ္ကုန္၏။

    အမိန္႔ရ အမုန္းတရား လြတ္လပ္စြာ ပြားခြင့္ ရျခင္း၏ ရလဒ္မွာ ႏုိင္ငံတကာ ရင္းႏွီး ျမႈပ္ႏွံမႈ မ်ားကုိ တားဆီးေသာ ျပည္တြင္း မျငိမသက္္မႈ မ်ားကုိ ျဖစ္ေပၚေစ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆင္းရဲတြင္း နက္ေစ၏။

    ၈။ ဆြံ႔အ နားမၾကားသည့္ အျပင္ မ်က္ေစ့ပါ ကန္းေသာေခါင္းေဆာင္တုိ႔ ေပၚေပါက္လာျခင္း။

    တခါက မ်က္ေစ့ တဖက္ လပ္ေနေသာ ေရတပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ တစ္ဦးသည္ စစ္ပြဲကုိ ရပ္တန္႔ရန္ ႏုိင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ေထာင္ျပေသာ အခ်က္ျပ အလံကုိ မျမင္ဟန္ ေဆာင္ၿပီး စစ္ပြဲကုိ ဆက္တုိက္၏။ ထုေျခလႊာ တင္ရေသာ အခါ လပ္ေနေသာ မ်က္ေစ့ ဘက္မွ အလံျပ၍ မျမင္ပါဟုဆုိေသာေၾကာင့္ American Idiom တစ္ခု ေပၚထြက္လာ၏။ Authorities were turning a blind eye to the human rights. ဟူ၏။

    နားေကာင္းေသာ၊ မ်က္ေစ့ ႏွစ္ဖက္လုံးျမင္ေသာ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္တုိ႔သည္လည္း တုိင္းျပည္တြင္း ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ မတရား မႈမ်ားကုိ မၾကားဟန္၊ မျမင္ဟန္ ေဆာင္ကုန္ၾက၏။ မတရားမႈ ျပဳသူႏွင့္ ခံရသူ အၾကား၊ ၾကားေန ဝါဒ က်င့္သုံးသူပါ ဟူ၍လည္း ဆင္ေျခ ေပးေသာ ေခါင္းေဆာင္လည္း က်ြနု္ပ္တုိ႔၏ ျမန္မာ ျပည္ႀကီးတြင္ ရွိ၏။ မတရား ျပဳမႈကို မသိ က်ိဳးက်ြန္ ျပဳသူသည္ က်ဴးလြန္သူ ကုိ အားေပး၊ အားေျမွာက္ ျပဳရာ ေရာက္၏။

    ကမၻာသိ လူ႔ အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကုိ မတားျမစ္ဘဲ ႏူတ္ဆိပ္ကာ ၾကားေနခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ထိုအျပစ္ အတြက္ ယခုထက္ တန္ဖုိးႀကီးႀကီး ပုိမုိ ေပးဆပ္ရန္ ရွိေသး၏။ နုိင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္ အသင္းႀကီးတြင္ ကန္႔ကြက္မဲ ေပးမည့္ ႏုိင္ငံတုိ႔က တုိင္းျပည္ အတြင္းရွိ လုပ္ပုိင္ခြင့္ တုိ႔ကုိ ေမ်ွာ္လင့္ကုန္၏။ ဗီတုိ အာဏာ ပုိင္ေသာ ႏိုင္ငံ ႀကီးကမူ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ သယံဇာတ တုိ႔ကုိ မ်က္ေစာင္း ထုိးေလ၏။

    ၉။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤရပ္ဝန္းတြင္ ျဖစ္ထြန္း အားသန္ေနေသာ အႏႈတ္ လကၡဏာမ်ား။

            (က) ဆြံ႔အ နားမၾကား သည့္အျပင္ မ်က္ေစ့ အျမင္ပါ မႈံဝါးေနေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေပၚထြက္ေန၏။

    (ခ) ႏုိင္ငံေရး က်ပ္ မျပည့္ေသာ မ်ိဳးခ်စ္မ်ား ရွိ၏။

    (ဂ) နုိင္ငံတကာ ဥပေဒ စံမ်ားႏွင့္ မယဥ္ပါးေသာ ဥပေဒ ပညာရွင္ အမ်ားစု ရွိ၏။

    (ဃ) မဲဆြယ္စဥ္က ဘာသာ လူမ်ိဳး မခြဲျခား ေသာ္လည္း လႊတ္ေတာ္ အတြင္း ေရာက္ေသာအခါ

    လူမ်ိဳးတူ ဘာသာတူ သူ မ်ားကုိသာ ကုိယ္စားျပဳေသာ လႊတ္ေတာ္ အမတ္မင္းမ်ားလည္း  ရွိ၏။

    (င) ဥပေဒက မည္သို႔ပင္ ဆုိေစကာမႈ အထက္က ေပးပုိ႔ထားေသာ အမိန္႔စာကုိ စီရင္ခ်က္ အျဖစ္

    ဖတ္ျပသည့္ တရားသူႀကီးမ်ား လည္းရွိ၏။ တရားစီရင္ေရး က႑တြင္ အဂတိ လုိက္စားမႈက ေတာ့

    ဆုိဖြယ္ မရွိ။ အစဥ္ အလာ၊ ရုိးရာ ဓေလ့ ျဖစ္လ်ွက္ ရွိ၏။

    (စ) တရားခံကုိ ျမင္လ်ွက္ ဖမ္း၍ မမိေသာ ရဲမ်ား လည္းရွိ၏၊ ရာဇသတ္ႀကီး စာအုပ္ အခန္း (၁၅) ပါ

    ပုဒ္မ တုိ႔သည္ ဗုဒၶဘာသာကုိ ထိပါးေဆာ္ကားသူမ်ားကုိသာ ကပ္ေသာ ပုဒ္မတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။

    (ဆ) ဖြဲ႔စည္းပုံက အပ္ႏွင္းထားေသာ အာဏာကုိ အျပည့္ အဝ အသုံး မခ်တတ္ေသာ ရုပ္ေသး သမၼတ

    လည္း ရွိ၏။

    (ဇ) ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံကုိ မသိ၍ မလုိက္နာေသာ၊ ထို႔ထက္မက ခ်ိဳးေဖါက္ေသာ အစုိးရ အဖြဲ႔ဝင္

    ဝန္ႀကီးမ်ားလည္း ရွိကုန္၏။

    (စ်) သတ္ျခင္း ျဖတ္ျခင္းႏွင့္ လုျခင္း ယက္ျခင္း တုိ႔သည္ မဆန္း ဆုိသည့္ သူမ်ားလည္း အမ်ဳိးသား

    ႏိုင္ငံေရးတြင္ တြင္က်ယ္စြာ ပါဝင္ေနၾက၏။

    (ည) အစုိးရနွင့္ လႊတ္ေတာ္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ တည့္မတ္ရန္ အားေကာင္းသည့္ အရပ္ဖက္ အဖြဲ႔

    အစည္းႏွင့္ မီဒီယာမ်ားလည္း မရွိပါ။

    ၁၀။ ျမန္မာျပည္ႀကီး အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အရင္ဆုံး ထုိရပ္ဝန္းမ်ားကုိ

         ေကာင္းေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးပါ။

    အကယ္၍ အသင္သည္ ထုိသို႔ေသာ အဖက္ဖက္က ယိုယြင္းေနေသာ ရပ္ဝန္းမ်ားကုိ မျပဳျပင္ဘဲ ျမန္မာ နုိင္ငံသည္   ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀ အၾကာတြင္ စကၤာပူကုိ ေက်ာ္တက္မည္ဟု ေျပာအ့ံ၊ ထုိ အေျပာသည္ ႏိုင္ငံ တကာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကား အပ်င္းေျပ ဟာသ တစ္ခုထက္ ပိုမည္ဟု မထင္။

    ဤစာရႈသူ အေနျဖင့္ ေမ့ေမ့ ဆႏၵမ်ား အမွန္တကယ္ ျပည့္ဝေစခ်င္လ်င္ ေဖၚျပပါ ရပ္ဝန္းမ်ား ေကာင္း မြန္လာေအာင္ ေမေမ တစ္ဦးတည္းကုိသာ အားကုိး မေနဘဲ။ ႏႈတ္၏ ေစာင္မျခင္း၊ လက္၏ ေစာင္မျခင္းမ်ား အျပင္ အရပ္ဖက္ အဖြဲ႔ အစည္းႏွင့္ မီဒီယာမ်ား ဒီ့ထက္ ပုိမုိ အားေကာင္း လာေအာင္ ကုိယ္တုိင္ ဝုိင္းဝန္း ကူညီ ၾကပါရန္ တုိက္တြန္းအပ္ပါသည္။

     

    ေလးစားစြာျဖင့္

    ေမာင္သမာဓိ

  • “ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြကို ဘယ္စံေတြနဲ႔ေရြးခ်ယ္ၾကမွာလဲ”

    “ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြကို ဘယ္စံေတြနဲ႔ေရြးခ်ယ္ၾကမွာလဲ”

     

    ႏိုဝင္ဘာ ၂၃ ၊ ၂၀၁၇
    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္) ေရးသည္။

    Credit -ကာတြန္း – ဖိုးရႈပ္

    ၂၀၁၇ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၂ရက္ေန႔က ရပ္ကြက္၊ေက်းရြာ (ရပ္ေက်း) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ ႀကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႔သား ေခတၱရပ္ဆိုင္းထားရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့ၿပီးေနာက္ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၃ ရက္တြင္ ေရြးခ်ယ္မႈကို ျပန္လည္ျပဳလုပ္ရန္ ညႊန္ၾကားခ်က္ကို စာေရးသူတို႔ ေနထိုင္သည့္ သကၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ ၏ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ရံုးခန္းေရွ႕တြင္ ေတြ႕ရပါသည္။ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၂ ရက္ စာေရးသူတို႔ ရပ္ကြက္ တြင္ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတစ္ဦးအား ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ႀကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႕ဝင္ (၅) ဦး ကို အိိမ္ေထာင္စုတစ္ခု၏ အိမ္ေထာင္ဦးစီး သို႔မဟုတ္ အသက္ ၁၈ႏွစ္ ျပည့္ၿပီးသည့္ မိသားစုဝင္ တစ္ဦးဦး က ပံုစံ ၆၆/၆ လဝက သန္းေခါင္းစာရင္းတြင္ပါလွ်င္ ဆႏၵျပဳေရြးခ်ယ္ခြင့္ရမည္ျဖစ္သည္။

    လက္ရွိတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားသည္ ၂၀၁၆ ဇန္နဝါရီလက ေရြးခ်ယ္ခံထားရသူမ်ားျဖစ္ၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ကာလမွာ လေပါင္း ၂၀ခန္႔သာ ရွိေပသည္။

    ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးရွိ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းေဒသႀကီးရွိ ခရိုင္ေပါင္းမွာ ၆၆ခု၊ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္းမွာ ၃၇၂၊ ရပ္ကြက္ေပါင္းမွာ ၂၈၂၇၊ ေက်းရြာေပါင္း ၆၄၈၅၃ ခု၊ ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္းမွာ ၁၃၇၀၈ ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူတို႔ေနထိုင္သည့္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးတြင္ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၄၅ၿမိဳ႕နယ္ ရပ္ကြက္ေပါင္း ၇၀၈ ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္း ၆၂၅၊ ေက်းရြာေပါင္း ၂၀၉၃ခုရွိေလသည္။

    ရပ္ကြက္ သို႔မဟုတ္ ေက်းရြာအုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဥပေဒ တတိယအႀကိမ္ ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒ ကို ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလ ၂ရက္တြင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပ႒ာန္းခဲ့ေပသည္။ ထိုဥပေဒတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသည္ သင့္တင့္ေသာပညာ အရည္အခ်င္းရွိသူျဖစ္ျခင္းႏွင့္ စားဝတ္ေနေရး ဖူလံုမႈရွိသူ ျဖစ္ျခင္းဆိုသည့္ အခ်က္(၂)ခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္။ ရပ္ကြက္ေက်းရြာအတြင္း တစ္ဆက္တည္းေန အနည္းဆံုး (၁၀)ႏွစ္ ေနထို္င္သူျဖစ္ျခင္းအစား (၅) ႏွစ္ေနထိုင္သူဟု ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ခဲ့သည္။ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္ၿပီး ေပးအပ္သည့္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိသူျဖစ္ျခင္း ဆိုသည္ကို ေပးအပ္သည့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သူ ဟူ၍ ျပင္ဆင္ခဲ့ေပသည္။ တတိယအႀကိမ္ျပင္ဆင္ခ်က္တြင္
    ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ုပ္ေရးမွဴး၏ သက္တမ္းမွာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏ ရာထူးသက္တမ္းအတိုင္းျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားေပသည္။ ၂၀၁၇ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေရြးေကာက္ပြဲကို ႏိုဝင္ဘာလ (၁၀) ရက္မွ ဒီဇင္ဘာလ (၁၀)ရက္အထိ တစ္လအတြင္းက်င္းပရန္ အထက္မွ ညႊန္ၾကားထားေပသည္။

    ယခင့္၊ ယခင္ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားကို ေလ့လာဆန္းစစ္ၾကည့္ေသာအခါ အနည္းစု သာ လွ်င္ ရပ္ကြက္၊ေက်းရြာအက်ိဳးကို အမွန္တကယ္ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရ သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး အမ်ားစုသည္ ဘဝျမင့္ ေအာက္ေျခလြတ္ကာ အာဏာရွင္စိတ္ေပါက္လ်က္ ျပည္သူလူထုအားေဟာက္စား၊ ေငါက္စားျပဳလုပ္၍ မိမိအား အျမဲမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး ေငြလမ္းခင္းေပးေနသူ မ်ားႏွင့္သာ အဆင္ေျပေနေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္းလူထုက သူတို႔အား ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္စာရင္းတြင္ သြတ္သြင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

    ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေရြးခ်ယ္ပြဲကို ျပည္သူအခ်ိဳ႕စိတ္မဝင္စားရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို စာေရးသူ လက္လွမ္းမွီသေလာက္တင္ျပရလွ်င္ (၁)စားဝတ္ေနေရးအတြက္ အခ်ိန္ျပည့္ ရုန္းကန္ေနရ ျခင္း (၂) ထိုသူတို႔၏စိတ္ထဲတြင္ “လူေတြသာေျပာင္းသြားတယ္။စကားလံုးေတြ ေခါင္းစဥ္ေတြသာ ေျပာင္းသြားတယ္။ မူကေတာ့ သိသာထင္ရွားစြာ ေျပာင္းလဲမႈမရွိျခင္း” (၃) ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခါက္ရိုးက်ိဳးရန္းမထြက္ႏိုင္သည့္ “အထက္ဖား၊ ေအာက္ဖိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ႏြံထဲမွ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ျခင္း” (၄) ဆယ္အိမ္မွဴး၊ ရာအိမ္မွဴးဆိုသူမ်ားသည္ လစာမဲ့လုပ္အားေပးသူမ်ားျဖစ္၍ လာဘ္ေပး၊လာဘ္ယူစနစ္ တြင္ သာယာေနျခင္းကို ရပ္ေက်းလူထု အခ်ိဳ႕က သတိျပဳမိျခင္း။ စသည့္ အေၾကာင္းအခ်က္တို႔ေၾကာင့္ ရပ္ေက်းလူထုသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေလာင္းေရြးပြဲကို အာရံုစိုက္မႈ႔ အားနည္းေနျခင္း ျဖစ္ဟန္တူေပ သည္။

    ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို သြားခ်င္သည့္ ျပည္သူလူထုသည္ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို မိမိကိုယ္တိုင္ မိမိ၊ မိသားစုဝင္၊ မိမိေနထိုင္သည့္ ရပ္ကြက္ စသည္တို႔မွ အစျပဳ၍ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ႕မ်ားကို ျပဳလုပ္ရပါမည္။
    မိမိရပ္ကြက္၊ေက်းရြာကို အုပ္ခ်ဳပ္မည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသည္ ရပ္ေက်းလူထု အမ်ားရဲ႕သေဘာထား ဆႏၵ ႏွင့္အညီ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရသူျဖစ္ဖို႔ လိုေပသည္။ ရပ္ကြက္ေနလူထု ႏွင့္ အနီးကပ္ထိေတြ႔ဆက္ဆံေနသူကို ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္သင့္ေပသည္။

    စာေရးသူအေနျဖင့္ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေရြးခ်ယ္ၾကမည့္ ျပည္သူလူထုႀကီးအား “စံ” ထား ေရြးခ်ယ္ေစခ်င္တဲ့ အခ်က္မ်ားရွိပါသည္။ ယင္းတုိ႔မွာ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသည္
    (၁) အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းသူျဖစ္ရပါမည္။
    (၂) ဒီမိုကေရစီဝါဒကို လိုလားၿပီး ေဝဖန္ခံႏိုင္သူျဖစ္ရပါမည္။
    (၃) မတူကြဲျပားစြာ ေရာျပြမ္းေနထိုင္သည့္ ရပ္ေက်းမ်ိဳးတြင္ ဘာသာေပါင္းစံု၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္သူ ျဖစ္ရပါမည္။
    (၄) စာေပဗဟုသုတ ႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္သူ ျဖစ္ၿပီး၊ ပရဟိတလူမႈေရးစိတ္ဓာတ္ရွိသူျဖစ္ရပါမည္။
    (၅) လက္ရွိ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတာဝန္ကို ယူေဆာင္ေနသူျဖစ္ပါက ထိုသူသည္ လူထုၾကား ျပႆနာႀကီးငယ္ေပၚတိုင္း မိမိ အစြမ္းအစႏွင့္ ေျပလည္ေအာင္ မေျဖရွင္းပဲ၇ဲစခန္းႏွင့္ တရားရံုးကိုသာ အားကိုးပို႔ေဆာင္ေနသူမ်ိဳးကို မေရြးခ်ယ္မိဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။ ထိုလူမိ်ဳးကို ေရြးခ်ယ္မိပါက ကိုယ့္ေသတြင္း၊ ကိုယ္တူးသလို ျဖစ္ၿပီးေျမြေပြးခါးပိုက္ ပိုက္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနမည္ျဖစ္ၿပီး ျပည္သူလူထု ႀကီး စိတ္ဆင္းရဲ ရမည္သာျဖစ္သည္။

    “အစေကာင္းမွ အေနွာင္းေသခ်ာမည္” ျဖစ္သည္။ “ဘယ္သူမျပဳ၊ မိမိမႈပင္” ျဖစ္သည္။ မိမိ ရပ္ကြက္၊ေက်းရြာ၏ အလံုးစံု၊သာယာဝေျပာေရးအတြက္ ဦးေဆာင္လမ္းညႊန္ႏိုင္သူ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေကာင္းကို စဥ္းစားေရြးခ်ယ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါသည္။
    ရပ္ကြက္ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရာထူးသည္ ရပ္ေက်းအတြင္းတြင္ အျမင့္ဆံုးထိပ္တန္းရာထူး တစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး႒ာနမွ ေပးအပ္သည့္လစာမွာ ၁၂၀၀၀၀ က်ပ္ဝန္းက်င္သာ ျဖစ္ေလသည္။ယေန႔လို အေျခအေနမ်ိဳးတြင္ အဆိုပါလစာေငြသည္ မိသားစုတစ္စု၏ စားဝတ္ေနေရး အတြက္ လံုးဝ လံုေလာက္မႈမရွိေပ။ ဒိေရအလားျမင့္တက္ေနသည့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းႀကီးကို ကာမိေစျခင္းမ ရွိေပ။

    ထို႕ေၾကာင့္လည္း ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္လုိက္သည့္ ရပ္ေက်း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရွိ အာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ လံုေလာက္သည့္ လစာေထာက္ပံ့ေၾကးကို ပ့ံပိုး ေပးေဆာင္ႏိုင္မွသာ အဆိုပါအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားသည္ မိမိတို႔၏တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို အဂတိတရား ကင္းစြာ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈ၊ တာဝန္သိမႈ အျပည့္ျဖင့္ ရပ္ေက်းျပည္သူလူထု၏ အက်ိဳးကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အၾကံျပဳတိုက္တြန္းလိုက္ပါသည္။ ။

     

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈ႕တကၠသိုလ္)

     

  • အမ်ိဳးသားေက်ာင္း၊ အမ်ိဳးသားပညာေရးရဲ႕ အေမြအႏွစ္

    အမ်ိဳးသားေက်ာင္း၊ အမ်ိဳးသားပညာေရးရဲ႕ အေမြအႏွစ္

    ေဆာငး္ပါးရွင္- ဆူးငွက္

    ၁၂၈၂ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ရက္ (၁၉၂၀ျပည့္ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ၅ရက္)ေန႔မွာ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္က တကၠသိုလ္အက္ဥပေဒကို မေက်နပ္လို႔ သပိတ္ေမွာက္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းသား ကိုဘဦးအပါအ၀င္ (၁၁)ဦးက ဦးေဆာင္ၿပီး သပိတ္ ေမွာက္ၾကတာပါ။ ဒီပထမေက်ာင္းသားသပိတ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးဆိုင္ရာ အသိအျမင္ေတြကို ပထမဆံုးစတင္ထိုးေဖာက္ အျမင္က်ယ္ေစတဲ့ သမိုင္း၀င္ လႈပ္ရွားမႈႀကီးပါပဲ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ ၾကမ္ၼာကို ကိုယ့္ဖာသာ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္ဖို႔ ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚ ျမႇင့္တင္ေရးမွာ အမ်ိဳးသားပညာေရးက အေရးပါေၾကာင္း လံႈ႔ေဆာ္လိုက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈႀကီးလည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္ ပထမ ေက်ာင္းသားသပိတ္ႀကီး အၿပီး၊ ရန္ကုန္မွာ ဗဟန္း အမ်ိဳးသားေကာလိပ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ားအျပင္ တစ္ျပည္လံုး အတိုင္းအတာ အထိ၊ အမိ်ဳးသားေက်ာင္းေတြ ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။

    ဒါေၾကာင့္ ၁၂၈၃ခု သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ ၈ရက္ (၁၉၂၁ခု ေအာက္တိုဘာ ၂၄ရက္)ေန႔က မႏ္ၲေလးမွာက်င္းပတဲ့ န၀မေျမာက္ ဂ်ီစီဘီေအ အသင္း အစည္းအေ၀းႀကီးမွာ ပထမေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီး စတင္တဲ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ရက္ေန႔ကို အမ်ိဳးသားေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ႏိုင္ဖို႔ အတည္ျပဳႏိုင္ခဲ့ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၂၈၃ခု၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ရက္ေန႔က စတင္ၿပီး တစ္ျပည္လံုးအတိုင္း အတာနဲ႕ အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔ေတြ စတင္ က်င္းပခဲ့ၾကတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ပထမေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီးရဲ႕ အသီးအပြင့္ျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသား ေက်ာင္းေတြက အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔ေတြကို ထူးထူးျခားျခား က်င္းပခဲ့ၾကတာလည္း အထင္အရွားပါပဲ။

    ပထမေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီးေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းေတြ ဖြင့္လွစ္ရာမွာ မႏၱေလး က ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္ဦးေဆာင္ၿပီး တက္ႂကြစြာပါ၀င္ခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ မႏၱေလး မွာ (၁)လမ္း၈၀နဲ႕ ၈၁လမ္းၾကား၊ လမ္း ၃၀နဲ႕ ၃၁လမ္းၾကား၊ အထက္ဆင့္၀င္းထဲက ဗဟိုပိဋကတ္တိုက္အေဆာက္အဦးႀကီးမွာ ဖြင့္လွစ္တဲ့ ဗဟိုအမ်ိဳးသားေက်ာင္း၊ (၂) လမ္း၈၀ တ႐ုတ္တန္း၊ လမ္း၃၀နဲ႕၃၁လမ္းၾကား၊ ဦးစိုးမင္းတိုက္မွာဆရာမႀကီး ေဒၚေစာအံုေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္တဲ့ ေနရွင္နယ္အမ်ိဳးသမီးေက်ာင္း၊ (၃) ဆိုင္းတန္း သေဘၤာ တန္းရပ္မွာ ေနရွင္နယ္ အလယ္တန္းေက်ာင္းနဲ႕ (၄) ေညာင္ပင္ေစ်းမွာ ေညာင္ပင္ေစ်းေနရွင္နယ္ေက်ာင္း ဆိုၿပီး ၄ေက်ာင္းဖြင့္လွစ္ခဲ့တယ္။ မႏ္ၲေလးက အမ်ိဳးသားေက်ာင္းေတြဟာ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္ရဲ႕ အေျမာ္အျမင္ေၾကာင့္ ဂ်ီစီဘီေအႀကီး၂ျခမ္းအကြဲ၊ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ား အေထာက္အပံ့ခံေရး၊ မခံေရး သေဘာထားကြဲမႈမွာ ဗဟိုအမ်ိဳးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းႀကီး တည္တံ့ခဲ့တယ္။ ဒီကေန႔အထိ အမွတ္ ၂ အ.ထ.က အျဖစ္နဲ႕အထိေပါ့။ မႏ္ၲေလးၿမိဳ႕မိ ၿမိဳ႕ဖ ေတြကလည္း ဗဟိုအမ်ိဳးသားေက်ာင္းႀကီးကို အားေပး ေထာက္ခံခဲ့ၾက႐ံုမက၊ ကိုယ့္သားသမီးေတြကိုလည္း ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္ဆီ အပ္ႏွံကာ ဗဟိုအမ်ိဳးသား ေက်ာင္းမွာပဲ ေက်ာင္းအပ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မႏ္ၲေလးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူမႈေရးစတဲ့ မ်က္ႏွာစာက ထင္ရွားတဲ့ ပုဂိ္ၢဳလ္ႀကီးေတြ အမ်ားစုဟာ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းထြက္ေတြ အမ်ားစုျဖစ္ခဲ့တယ္။

    ဒီအထဲမွာ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းကလည္း ကနဦးအစ ဗုဒၶသာသနာ႔ႏုဂၢဟအထက္တန္းေက်ာင္းမွာ ေနခဲ႔ေပမယ္႔ ေနာက္ေတာ႔ မႏၱေလး ဗဟို အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမွာ ပညာဆက္သင္ခဲ႔တယ္။ (ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း ရဲ႕ သားသမီးေတြ အားလံုးကလည္း အမ်ိဳးသားေက်ာင္း ထြက္ေတြပါပဲ။) ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္က်င္းပတဲ့ အမ်ိဳး သားေအာင္ပြဲေန႔ေတြမွာ ဗဟိုအမ်ိဳးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းက ပေဒသာကပြဲမ်ားအထိ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲၾကေတာ့ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းက အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳသီခ်င္း ေတြ ႏွစ္တိုင္းေရးစပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ျပန္လည္ စုေဆာင္း၊ ရွာေဖြစုေဆာင္းေတာ့ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းေရး စပ္ခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားေန႔ ဂုဏ္ျပဳသီခ်င္း (၅)ပုဒ္ေတြ႕ရိွ ခဲ့ပါတယ္။

    ““ေထာင့္ႏွစ္ရာရွစ္ဆယ့္ႏွစ္တြင္ အတိတ္ေခတ္ ေၾကးမံုျပင္၊ ျပန္လည္သံုးသပ္ကာျမင္၊ ဂုဏ္ယူေလာက္ ဖြယ္ပင္..””လို႔ အစခ်ီတဲ့ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းရဲ႕ သီခ်င္းမွာ သူ႔မိခင္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကိုလည္း အခုလို ဂုဏ္ျပဳ စပ္ဆိုခဲ့ပါေသးတယ္။
    ““ေကာင္းေသာ မိုးေသာက္ထမွာ ဒို႔ျမင္xx ကိုယ့္စိတ္လန္းဆတ္ၾကည္လင္၊ ၀မ္းေျမာက္ ေပ်ာ္ရႊင္xx က်က္သေရပင္
    အိမ္တိုင္းေစ့ ႐ႈမၿငီး၊ အလံေတာ္ႀကီးေတြ ေ၀ျဖာလြင္xx တခံုတမင္ ဗဟိုအမ်ိဳးသားေက်ာင္း ေသာင္းေသာင္းျဖျဖxx
    ေအာင္ပြဲသဘင္ ဆင္ၿမဲ၀င္ႏႊဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ပင္..”” တဲ့။

    အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔အတြက္ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း စပ္ဆိုခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွာ ““လြတ္လပ္ ေရး ရယူေစေသာ မ်ိဳးေစ့ပင္၊ ဒီေန႔မ်ိဳးစိုက္သည္တြင္၊ ဒို႔ေအာင္ျမင္”” ဆိုတဲ့စာသားတစ္ပိုဒ္ပါ၀င္တယ္။ အင္မတန္ က်စ္လ်စ္အားေကာင္းၿပီး အဓိပ္ၸာယ္ ေလးနက္ပါတယ္။ က်န္ပညာေရးကို မလိုလား၊ လက္မခံဘူးဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႕ သပိတ္ေမွာက္တယ္။ ဒီလုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႕ တစ္ဆက္တည္း အမ်ိဳးသား ေက်ာင္းေတြ ေပၚေပါက္လာတယ္။ အမ်ိဳးသား ေက်ာင္းေတြက လက္႐ံုးရည္၊ ႏွလံုးရည္နဲ႕ ျပည့္စံုတဲ့ သားေကာင္းသမီးေကာင္းေတြ ေမြးထုတ္ေပးတယ္။ ဒီသားေကာင္းသမီးေကာင္းေတြက လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲမွာ အဓိက အားအင္ေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းက အက်စ္လ်စ္ဆံုး အားေကာင္းတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႕ ေရးစပ္ခဲ့တာပါ။

    ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းရဲ႕ အမ်ိဳးသားေန႔ ဂုဏ္ျပဳ ေနာက္ ထပ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွာေတာ့…
    ““ပညာေရးေလာကႀကီးေပါက္ဖြားေစxx အမ်ိဳးသားေန႔ မေမ႔အပ္ေပ ထူးျမတ္သေလxx
    ေအာင္ပြဲဆင္ၿမဲ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ေမာင္မယ္ေဆြxx
    အမ်ိဳးစိတ္ေတြ ျမင့္လ်က္တိုးတက္ေနxx ဒို႔ေျမဒို႔ေျပ၊ ဒို႔ေျမဒို႔ေျပ ဘုိးဘြားမ်ားအေမြxx ျပည္ေထာင္စုကို ျမတ္ႏိုးအက်ိဳးေဆာင္မယ္ေလ”” တဲ့။ အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တဲ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ရက္ေန႔က အမ်ိဳးသား ပညာေရးေလာကႀကီးေပၚေပါက္လာခဲ့ပံု ကို မွတ္တမ္းတင္ လိုက္ျခင္းပါပဲ။

    ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းရဲ႕ ေနာက္ထပ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ကေတာ့ တစ္ပုဒ္လံုးမွ် အဓိပ္ၸာယ္ေလးနက္လွပါတယ္။ ေခတ္အျမင္ ေခတ္အေတြးနဲ႕ အျမင္က်ယ္လွပါတယ္ လို႔ေျပာရပါမယ္။ တိုင္းျပည္ဟာ ေခတ္နဲ႔အညီ ကမ္ၻာ နဲ႕ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ပညာေရးက အေရးႀကီး ေၾကာင္း။ တိုင္းသူျပည္သား (လူထု)ရဲ႕ ပညာဥာဏ္ ရည္ အနိမ့္အျမင့္ကိုလုိက္ၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ အဆင့္ အတန္း အနိမ့္အျမင့္ရိွႏိုင္တယ္။ တိုင္းျပည္ ထိပ္တန္း ေရာက္ဖု႔ိ လူထုရဲ႕ ပညာဥာဏ္ရည္ အနိမ့္အျမင့္က အေရးပါတယ္လို႔ ေလးနက္စြာဖြင့္ဆိုလိုက္ျခင္းပါ။

    ““ထိပ္တန္းသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရာက္ဖို႔ ျမင့္ရန္ အေရး၀ယ္xx လူထု၏နိမ့္ျမင့္ပညာ ဥာဏ္ရည္လိုက္ လို႔ျမင့္ႏိုင္မယ္xx ထို႔ေၾကာင့္ လူငယ္၊ ျမန္မာျပည္ဖြား တိုင္းရင္းသားေမာင္မယ္xx လသင္ၾကားအားထုတ္ ႀကိဳးကုတ္ပညာ မလင့္မီအခါ၀ယ္xx ႀကီးလာေတာ့ တိုင္းျပည္အက်ိဳး ထမ္းပိုးႏိုင္မယ္ ေနာက္ေနာင္၀ယ္”” တဲ့။

    ဒီသီခ်င္းကို အမ်ိဳးသားေန႔ ေအာင္ပြဲအတြက္ သာမက ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွာမႏ္ၲေလး ယူနီဗာစီတီ ေကာလိပ္အျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ႏုိင္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ ဖြင့္ပြဲ မွာလည္း ယိမ္းအဖြဲ႕ေတြနဲ႕အတူ ေက်ာင္းသူ မတင္ တင္ျမင့္နဲ႕ မစီစီ၀င္းတို႔က သီဆိုခဲ့ၾကသတဲ့။ အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔ အခမ္းအနားေတြကို အႏွစ္သာရရွိရွိ က်င္းပခဲ႔ၾကျခင္းဟာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ သမိုင္းအမွန္ႏွင္႔အတူ စစ္မွန္တဲ႔ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ေတြ ကိန္းေအာင္း ရွင္သန္ေစခဲ႔တာ အမွန္ပါပဲ။ ထင္ရွားတဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးေတြ၊ စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာ စတဲ႔ အႏုပညာရွင္ႀကီးေတြ ၊ ဥယ်ာဥ္မွဴး ဆရာ ဆရာမႀကီးေတြ၊ ပါေမာကၡ ပညာရွင္ႀကီးေတြ အားလံုးလိုလိုဟာ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ားရဲ႕ အမ်ိဳးသားပညာေရးက ေမြးဖြားေပးလိုက္တာပါပဲ။

    ဆရာ ဆူးငွက္၏ လူမႈကြန္ယက္စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

  • “ၿငိမ္းခ်မ္္းေရး ဦးတည္သည့္ ဘာသာေပါင္းစံု ဆုေတာင္းပြဲ”

    “ၿငိမ္းခ်မ္္းေရး ဦးတည္သည့္ ဘာသာေပါင္းစံု ဆုေတာင္းပြဲ”

    ဓါတ္ပံု- ေပၚပ်ဴလာမီဒီယာ

    ကမာၻေပၚတြင္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၂၀၀ေက်ာ္ ရွိသည့္အနက္ ကမာၻ႕ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ဝင္ ႏိုင္ငံေပါင္းမွာ ၁၉၅ ႏိုင္ငံသာရွိပါသည္။ ကမာၻ႕လူဦးေရသန္းေပါင္း ၇၀၀၀ေက်ာ္ ရွိသည့္အနက္၊ လူမ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုေပါင္း ၅၀၀၀ေက်ာ္ရွိၿပီး ထိုလူသားမ်ိဳးႏြယ္မ်ား၊ ေျပာဆိုသံုးစြဲေနေသာ ဘာသာ စကားေပါင္းမွာ ၆၀၀၀ေက်ာ္ရွိပါသည္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းအရ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ လူသားမ်ားသည္ မိမိတို႔ အားသန္ရာ ဘသာတရားမ်ားကို ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ ၾကပါသည္။ ဘာသာတရားအသီးသီးသည္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ကိုယ္က်င့္တရားမ်ား စာရိတၱမဏၰိဳင္ မ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ၾကံ႕ခိုင္လာေစရန္ႏွင့္ ေလာကီႏွင့္ ေလာကုတၱရာ ေအးခ်မ္းေစရာ တရားမ်ားကို သာ ညႊန္ျပလ်က္ရွိပါသည္။

    ကမာၻ႔ေပၚရွိ လူသားမ်ား ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ေနၾကသည့္ ဘာသာတရားမ်ားကို ဆန္းစစ္ ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားက သန္းေပါင္း၂၂၀၀ ေက်ာ္ရွိသည္။ အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္မ်ားက သန္းေပါင္း ၁၈၀၀ေက်ာ္ရွိသည္။ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ဦးေရက သန္းေပါင္း ၁၁၅၀ ေက်ာ္ရွိသည္။ မဟာယနႏွင့္ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘသာဝင္ဦးေရက သန္းေပါင္း ၅၃၅ သန္းေက်ာ္ ရွိသည္။ မဟာယနဗုဒၶဘာသာဝင္ဦးေရမွာ သန္းေပါင္း ၃၆၀ ေက်ာ္ျဖစ္ၿပီး။ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ လာအိုႏိုုင္ငံ၊ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံ၊ ေတာာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံ၊ နီေပါႏိုင္ငံ၊ ထိုင္ဝမ္ႏိုင္ငံတို႔တြင္ ေတြ႕ရပါသည္။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာကို အမ်ားစုလက္ခံယံုၾကည္သည့္ႏိုင္ငံမွာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံႏွင့္ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္ဘာသာတရား၊ အယူဝါဒကိုမွ် လက္ခံျခင္းမရွိဘဲေနေသာ လူဦးေရေပါင္းမွာ သန္းေပါင္း ၁၀၀၀ေက်ာ္ ရွိေနၿပီး ကမာၻ႕ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ တရုတ္ႏို္င္ငံ၊ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ၊ရုရွားႏိုင္ငံ၊ က်ဴးဘားႏုိင္ငံႏွင့္ ေျမာက္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံတို႔ျဖစ္ပါသည္။

    ကမာၻ႕နိုင္ငံအသီးသီးတြင္ မတူကြဲျပားေသာ လူမ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုမ်ားရွိၾကသည္။ ထိုသူတို႔တြင္ မတူကြဲျပားေသာ ဘာသာအယူဝါဒ၊ ဓေလ့ထံုးစံႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား၊ ဘာသာစကားမ်ားရွိၾကသည္။

    အာဆီယံအဖြဲ႔ဝင္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတြင္္ပင္ လူမ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုေပါင္း ၃၀၀ေက်ာ္ရွိသည္။ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း ၁၉၈၂ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားဥပေဒအရ မဟုတ္ဘဲ ႏႈတ္မိန္႔ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ေျပာဆိုေရးသားေနေသာ လူမ်ိဳးႏြယ္ေပါင္း ၁၃၅ မ်ိဳးႏွင့္ ၂၀၁၄ ခု၊ မတ္လ ၃၀ရက္တြင္ ေကာက္ယူ ခဲ့ေသာ သန္းေခါင္းစာရင္းအရ ေပၚထြက္လာေသာ လူမ်ိဳးႏြယ္ေပါင္း ၈၀၀ ေက်ာ္ရွိေနသည္။

    ထို႔ေၾကာင့္ ဘာသာေပါင္းစံု၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု၊ ရိုးရာဓေလ့ေပါင္းစံု၊ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံု ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ ကမာၻ႔လွည့္ခရီးသည္မ်ား စိတ္ဝင္စားျခင္းခံရသည့္ ႏိုင္ငံသည္ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏို္င္ငံျဖစ္လာသည္မွာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္။ မတူကြဲျပားေသာ ပန္းအမ်ိဳးအစား ေပါင္းစံု စုေဝးလ်က္ရွိသည့္ ပန္းဥယ်ာဥ္ႀကီးသည္ လူအမ်ား၏ စိတ္အာရံုကို ညိႈ႕ယူဖမ္းစားႏိုင္သကဲ့ သို႕ပင္ျဖစ္သည္။

    ကြယ္လြန္သူ ကဗ်ာဆရာႀကီး ဦးတင္မိုး ေရးစပ္ခဲ့သလို “ဖိုးလမင္းလည္း သူ႕အဆင္းနဲ႔ သူ႔အလင္းနဲ႔၊ ပိုးစုန္းၾကဴးေလးလည္း သူ႕အဆင္းနဲ႔ အလင္းနဲ႕” ဆိုသလိုပင္ျဖစ္သည္။

    စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္ အစိုးရမ်ား၏ စီမံ၊ ခန္႔ ခြဲမႈ႕၊ ညံ့ဖ်င္းမႈ၊ ေလာဘ၊အတၱ၊ ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးမ်ားေၾကာင့္ ကမာၻ႕အဆင္းရဲ ဆံုးႏိုင္ငံ စာရင္းဝင္ခဲ့ရေပသည္။ ယခုအခ်ိန္သည္ အရပ္သားအစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ အခ်ိန္ကာလ ျဖစ္၍ တိုင္းျပည္အတြက္ မိမိတို႔ေပးဆပ္ႏိုင္သည့္ ကာယ၊ ညာဏ၊ စြမ္းအားမ်ားကို ေပးဆပ္ခ်ိန္ တန္ ေနၿပီ။ အမိျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာဝေျပာေစရန္ တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္အႏွံ႔တြင္ မတူကြဲ ျပားေသာ ဘာသာဝင္မ်ား၊ အတူတကြလက္တြဲ၍ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းပြဲ” မ်ားကို အလ်ဥ္းသင့္ သလို က်င္းပေနျခင္းသည္ ေကာင္းျမတ္သည့္ အစဥ္အလာေကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လည္း ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ႀကီးမွဴး၍ ေအာက္တိုဘာ (၁၀) ရက္ေန႔က “ဘာသာေပါင္းစံု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းပြဲ” မ်ားကို ေအာင္ဆန္းအားကစားကြင္း၌ လည္းေကာင္း၊ဒုတိယအႀကိမ္ အင္ယားကန္ေပါင္ေပၚတြင္ လည္းေကာင္း၊ တတိယအႀကိမ္ အေနျဖင့္ ေအာက္တိုဘာ (၂၄)ရက္ သကၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ သုဝဏၰ (Event Park) ၌ လည္းေကာင္း က်င္းပခဲ့ရာ စာေရးသူလည္းတက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ ဘာသာေပါင္းစံုမွ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူအခ်ိဳ႕ စုစုေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ ဆုေတာင္း ေမတၱာ ပို႕သ ခဲ့ၾကပါသည္။ ညေန ၆နာရီေက်ာ္တြင္ ဘာသာေပါင္းစံုမွ အမ်ိဳးသမီးကိုယ္စားလွယ္မ်ားက “ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး ဖေယာင္းတိုင္ရွည္ႀကီး” ကို ထြန္းညိွ၍ အဆိုပါ အခမ္းအနားကို ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ေထရ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕၊မဟာယနဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕၊ အစၥလာမ္ဘာသာအဖြဲ႔၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာအဖြဲ႕၊ ဟိႏၵဴ ဘာသာကိုယ္စားျပဳအဖြဲ႔မ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အထူးရည္ရြယ္လ်က္ မိမိတို႔ဘာသာအလိုက္ ဓမၼေတးပံုစံ ေဖာ္ေဆာင္ကာ သီဆိုသြားခဲ့သည္မွာ တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ ပရိသတ္အေပါင္း စိတ္ႏွလံုး ေအးခ်မ္းမႈအေပါင္းကို ေပးစြမ္းခဲ့သည္ဟု စာေရးသူထင္ျမင္ခံစားမိပါသည္။

    ထိုအခမ္းအနားတြင္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဥိီးၿဖိဳးမင္းသိန္းက လူထုပရိသတ္ႀကီးအား ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားရာတြင္ “ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔၊ ေအးခ်မ္း သာယာဖို႔ အတြက္ ခိုင္မာတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ရွိေနရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးဟာ ေအးခ်မ္းၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုေရာက္ရွိႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ညီညြတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ေမတၱာတရားႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ႀကိဳးပမ္း ၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္၊ ဒီေနရာမွာ တူညီတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ တူညီဆႏၵေတြ တူညီတဲ့ ေမတၱာ တရားေတြနဲ႔ စုစည္းေရာက္ရွိေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ယံုၾကည္မႈေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြ၊ ခိုင္ျမဲတဲ့ လက္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ယေန႔ စုစည္းေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ ေရွ႕အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေဆာက္ေနတဲ့ ႏို္င္ငံေတာ္ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ႀကိဳးပမ္းရုန္းကန္ၾကပါစို႔” ေျပာၾကားခဲ့ေသာအခါ လူထုပရိသတ္ႀကီးက တခဲနက္ လက္ခုပ္ၾသဘာတီး အားေပးခဲ့ပါသည္။

    တက္ေရာက္လာေသာ လူထုႀကီးက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဖေယာင္းတိုင္မ်ားကို ထြန္းညိွကာ အမိ ျမန္မာႏို္င္ငံေတာ္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ စုေပါင္း၊ သံၿပိဳင္၊ ေမတၱာပုိ႔သခဲ့ေပသည္။ ဘာသာေပါင္းစံု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္၊ မတူကြဲျပားေသာ ဘာသာ၀င္မ်ား၏ ခံစားမႈ၊ လုိလားေတာင့္တမႈ၊ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈမ်ား၊ ယခင္ကထက္ ပုိမုိရရွိေစပါသည္။ ညီညြတ္ျခင္းသည္ အင္အား၊ စည္းလံုးျခင္းသည္ခြန္အားဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကုိ လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

    ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ေအာက္တုိဘာ ၃၁ ရက္ေန႔ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕၌ ျပဳလုပ္မည့္ စတုတၳအႀကိမ္ ဘာသာေပါင္းစံု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းပြဲတြင္လည္း ႏုိင္ငံေရး၊ အရည္အေသြး ျပည့္မီသည့္ ရန္ကုန္ျပည္သူလူထုႀကီးသည္ ျဖားေယာင္း ေသြးေဆာင္ျခင္းမရွိဘဲ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း မရွိဘဲ တစ္ခဲနက္ အားေပးေထာက္ခံၾကမည္ကုိ စာေရးသူ ႀကိဳတင္ေတြးျမင္မိပါသည္။

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မ႔ႈတကၠသုိလ္)

     

     

  • “လမ္းျပၾကယ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးမ်ား စိတ္ဒဏ္ရာ မခံစား ရေလေအာင္”

    “လမ္းျပၾကယ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးမ်ား စိတ္ဒဏ္ရာ မခံစား ရေလေအာင္”

    “ေက်ာင္းတံခါးႀကီးတစ္ခ်ပ္ကုိ ဖြင့္လွစ္လိုက္ျခင္းသည္ အက်ဥ္းေထာင္တံခါးတစ္ခ်ပ္ကို ပိတ္လိုက္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။”ဟု စာေရးသူငယ္စဥ္က စာစီစာကံုးမ်ားတြင္ ဖတ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ဆရာဟူသည္ ဘုရား။တရား၊သံဃာ၊မိဘ၊ဆရာသမားဟူေသာ အနႏၱဂိုဏ္းဝင္ ရတနာငါးပါးတြင္ တစ္ပါးအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ဘုရားသားေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ဝိနည္းေတာ္မ်ား ႏွင့္အညီ က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနထိုင္ေနရသလို အနာဂတ္လမ္းျပၾကယ္ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူ ေလးမ်ားရဲ႕ ပဲ့ကိုင္ရွင္ ဆရာသမားမ်ားတြင္လည္း ဆရာက်င့္ဝတ္မ်ား ရွိၾကပါသည္။

    “အတတ္လည္းသင္၊ ပဲ့ျပင္ဆံုးမ၊သိပၸမခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊ သင့္ရာအပ္ဖို႔၊ ဆရာတို႔၊ က်င့္ဖို႔ဝတ္ငါးျဖာ။”ဟူသည္ ဆရာသမားမ်ား၏ က်င့္ဝတ္မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရတနာငါးပါးဂိုဏ္းဝင္ ကန္ေတာ့ခံ လူတန္းစားစာရင္းဝင္ ဆရာသမားမ်ားအား “အာစရိယ၊ ဂုေဏ၊ အနေႏာၱ”ဟူ၍ ဂုဏ္ေပးတင္စားၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။

    ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ပညာအရင္းအျမစ္သည္ အဓိက အခန္းက႑မွ ပါဝင္ေနပါသည္။ ႏိိုင္ငံအႏွံ႕စာသင္ေက်ာင္း အသီးသီးရွိ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေလးမ်ားသည္ ပညာအရင္းအျမစ္ပိုင္ရွင္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ပဲ့ကိုင္ရွင္ ဆရာသမားတို႔အေနနဲ႔ မိမိတို႔ထံ ပညာလာေရာက္ ဆည္းပူးေနေသာ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ပို္င္ရွင္ေလးမ်ားအား ပညာသင္ၾကား ဆံုးမရာတြင္ စည္းကမ္းနည္းလမ္းမ်ားသည္ စံနမူနာျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးလာပါသည္။ “အမ်ိဳးသား စည္း ကမ္းအစ၊ စာသင္ေက်ာင္းက” ဆိုသည့္ ေဆာင္ပုဒ္သည္ ပညာေရးေလာကသားတို႔ လိုက္နာစံထား ရမည့္အခ်က္ကို မီးေမာင္းထိုးျပေနေပသည္။

    ကမာၻေပၚရွိ တရုတ္ႏို္င္ငံ၊ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုုင္ငံ၊ ရုရွားႏိုင္ငံ၊ က်ဴးဘားႏိုင္ငံ၊ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံစသည့္ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ က်င့္သံုးေနၾကသည့္ တိုင္းျပည္မ်ားတြင္ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ တပည့္မ်ားအား အျပစ္ေပးဆံုးမရာတြင္ အလြန္ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းလွသည္ကို သတိျပဳမိပါသည္။ မၾကာေသးမီက အိမ္နီးခ်င္း တရုတ္ႏို္င္ငံတြင္ ဆရာမ၏ရိုက္ႏွက္ဆံုးမမႈ႕ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေလး ေသဆံုးခဲ့ရပါသည္။ “အေနာက္ႏို္င္ငံမ်ားတြင္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား မဆိုထားဘိ ခေလးမိဘမ်ားသည္ပင္ မိမိတို႔သားသမီးရင္းခ်ာမ်ားကို ရိုက္ႏွက္ဆံုးမျခင္းမျပဳရန္” ဥပေဒျဖင့္ အခိုင္အမာ သတိေပးတားျမစ္ထားေပသည္။

    သို႔ေသာ္ စာေရးသူတို႔ႏိုင္ငံတြင္ အေျခခံပညာဦးစီး႒ာန လက္ေအာက္ရွိ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မေလ်ာ္ကန္ သည့္ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ဆံုးမ အျပစ္ေပးေနပါသည္။ ဥပမာတင္ျပရလွ်င္

    (၁) တင္ပါးကို အရႈိးရာထင္ေအာင္၊ ေသြးခ်ည္ဥေအာင္ ရိုက္ႏွက္ဆံုးမေနျခင္း။

    (၂) စာသင္ခံုေပၚ ေမွာက္ခိုင္းကာ တင္ပါးကို ႀကိမ္လံုး(သို႔မဟုတ္) ဝါးျခမ္းျပားႏွစ္ျပား ပူးၿပီး ရိုက္ႏွက္ ဆံုးမေနျခင္း။

    (၃) စာမရသည့္ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားကို စာသင္ခန္းမ်ားအတြင္း၊ ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း၊ ပတ္ေျပးခိုင္းကာ ဆံုးမျခင္း။

    (၄) Assembly ကြင္းျပင္ထဲတြင္ ထြက္ခိုင္းကာ အရိႈးရာထပ္ေနေအာင္ ရိုက္ႏွက္အျပစ္ေပးျခင္း။

    (၅) စာသင္ခ်ိန္ကုန္တဲ့အထိ အတန္းထဲမွာ လက္ေျမွာက္ခိုင္းျခင္း။

    (၆)စာရသည့္ေက်ာင္းသားက စာမရသည့္ေက်ာင္းသူကိုလည္းေကာင္း၊ စာရသည့္ေက်ာင္းသူက စာမရသည့္ ေက်ာင္းသားကို နားရြက္ဆြဲေစျခင္း။ စသည့္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ယေန႔ေခတ္ အခါသမယႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္စြာ၊ လိမၼာပါးနပ္စြာ၊ ေျပာဆို ဆံုးမျခင္းမရွိသူက အေတာ္မ်ားျပားေနေပသည္။

    ထို႔ေၾကာင့္လည္း ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လက ပညာေရးဝန္ႀကီး၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ေဒါက္တာ မ်ိဳးသိမ္းႀကီးက “အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားတြင္ စာသင္ၾကားေနေသာ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔ တပည့္မ်ားအား ရိုက္ႏွက္ၿပီး အျပစ္ေပးဆံုးမျခင္း မျပဳရန္။”သတိေပးလမ္းညႊန္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ ေသာ္လည္း လူတိုင္း၏အဓိက ရန္သူႀကီးျဖစ္သည့္ အတၱႏွင့္ေဒါသကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိသည့္ အတြက္ မၾကာေသးမီက ဟိုးေလးတေက်ာ္ျဖစ္သြားခဲ့ရသည့္ ပညာေရးေလာကမွ ျဖစ္စဥ္ေလးတစ္ခုကို စာေရးသူတင္ျပခ်င္ပါသည္။

    စက္တင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔က ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးေရတာရွည္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကူးတို႔ဆိပ္ေက်းရြာ၊ မူလတန္းလြန္ေက်ာင္းတြင္ အသက္၇ႏွစ္ခန္႔ရွိ စာမရသည့္ ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသူ(၂) ဦးႏွင့္ ေက်ာင္းသား (၃) ဦးအား ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ား၏ အတန္းေရွ႕ဆံုးသို႔ထြက္ခိုင္းကာ ဆရာမ ျဖစ္သူ ေဒၚသႏာၱေဆြက ခေလးငယ္မ်ား၏ စကတ္ႏွင့္ေဘာင္းဘီမ်ား ခၽြတ္ခိုင္းကာ အခ်ိန္အတန္ ၾကာ မတ္တပ္ရပ္ခိုင္းကာ အျပစ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပညာေရး တာဝန္ရွိသူမ်ားက ထိုဆရာမ အား စာသင္ၾကားမႈ႕ ရပ္ဆိုင္းေစၿပီး ခရိုင္ပညာေရးမွဴး ဦးေဆာင္သည့္ စံုခံုအဖြဲ႕က စစ္ေဆးလ်က္ ရွိေၾကာင္း ေရတာရွည္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဒုတိယပညာေရးမွဴး ဦးသက္တင္က ေျပာၾကားခဲ့ေပသည္။ “ခေလး ေတြကလည္း ေက်ာင္းတက္ရမွာကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႕ေနပါတယ္။ ဒဏ္ေပးခံရတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေလးမ်ားရဲ႕ မိဘေတြႏွင့္ ဆရာမ ထိပ္တိုက္ မေတြ႔မိေအာင္ ေရွာင္ရွားလိုတာေၾကာင့္ ထိုဆရာမအား ၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမွဴးရံုးမွာ ရံုးဝန္ထမ္းအေနနဲ႔ တာဝန္ေပးထားေၾကာင္း” သိရပါတယ္။

    “အဆိုပါ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ဝန္ထမ္းအျဖစ္မွ ထုတ္ပယ္သည္အထိ အေရးယူႏို္င္ေၾကာင္း” အေျခခံပညာဦးစီး႒ာန ေခတၱညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာ ေအာင္ႏိုင္စိုးက ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

    အခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ စိတ္မၾကည္လွ်င္ မၾကည္သလို ေက်ာင္းစာသင္ခန္း အတြင္း မေရာက္ခင္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးက႑အသီးသီးတြင္ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းရင္း ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ အခက္အခဲ၊အၾကပ္အတည္း၊ျပႆနာမ်ိဳးစံု၊ မေက်နပ္မႈမ်ိဳးစံုတို႔ကို စာသငင္ခန္း ျပင္ပတြင္ ထားရစ္ရမည့္အစား စာသင္ခန္းအတြင္း ယူေဆာင္လာေသာအခါ “ေစတနာ၊ဝါသနာ၊ အနစ္နာ” “နာသံုးနာ ဂုဏ္” ေပ်ာက္ကြယ္ကာ ယခုလို ျဖစ္ရပ္ဆိုးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရ ေတာ့သည္။

    အခ်ိဳ႕ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ “ရိကၡာႏွင့္သိကၡာ” လဲလွယ္ၾကသည့္ျဖစ္စဥ္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ မိမိတို႔ထံ လစဥ္ အခေပးက်ဴရွင္ တက္ေနသူမ်ားကို မ်က္ႏွာသာေပး၍ ဆက္ဆံျခင္း၊ အသားအေရာင္၊လူမ်ိဳးဘာသာ၊ ရာထူးဂုဏ္ဝါ၊ အရွိန္ၾသဇာအာဏာရွိမႈ ေနာက္ခံကိုၾကည့္၍ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားအားဆက္ဆံေနျခင္း။ တန္ဆိုးလက္ေဆာင္ အျမဲတမ္းေပးေနသူမ်ား အား ဦးစားေပးကာ ဆက္ဆံေနျခင္း။ စသည္တို႕သည္ ဆရာ့က်င့္ဝတ္မ်ားႏွင့္ ျပဒါးတစ္လမ္း၊ သံတစ္လမ္း ဆရာ့က်င့္ဝတ္မ်ားႏွင့္ လားလားမွ် မအပ္စပ္ေသာ အရာမ်ားျဖစ္၍ ေရွာင္ရွားသင့္ၾကေပသည္။

    မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး၊ ေရတာရွည္ၿမိဳ႕နယ္၊ မူလတန္းလြန္ေက်ာင္း ဆရာမ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အရွက္ခြဲ အျပစ္ေပးခံရသည့္ ကေလးမ်ားမွာ စိတ္ဒဏ္ရာရသြားႏိုင္ပါသည္။ အျပစ္ ေပးဆံုးမတတ္သည့္ ဆရာမအား နာက်ည္းစိတ္ဝင္သြားကာ ပညာေရးကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ပါက ကာယ ကံရွင္ကေလးမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံအတြက္ မ်ားစြာ ထိခုိက္နစ္နာပါသည္။

    ထို႕ေၾကာင့္ စာသင္သက္ ၃၀ ျဖတ္္သန္းခဲ့သည့္ စာေရးသူအေနျဖင့္ အၾကံျပဳလိုသည္မွာ စာသင္သား တပည့္မ်ားအား ဥပမာမ်ားသံုး၍ ႏိႈင္းယွဥ္သင္ၾကားေပးျခင္း၊ အတုယူစရာမ်ားေျပာ၍ သင္ၾကားေပးျခင္း၊ အခြင့္အလမ္းမ်ားေျပာျပျခင္း ခေလးမ်ားစိတ္ကို တိုက္တြန္းဆြဲေခၚလႈံ႔ေဆာ္ေပး ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပညာသားပါပါ သင္ၾကားဖို႔ အခ်ိန္တန္ေပၿပီ။ ထို႔အျပင္ စာသင္သားခေလးမ်ားအား အတန္းလိုက္ အလွည့္က်စီ အၿပိဳင္အဆိုင္ စာဆိုေစျခင္း။ အုပ္စုလိုက္ယွဥ္ၿပိဳင္ေစျခင္း။ အားက်စိတ္မ်ားျဖစ္ေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္သင္ၾကားျခင္းတို႔ျဖင့္ တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္လမ္းျပၾကယ္ ေလးမ်ားဘဝကို ပိုိမိုထြန္းေတာက္ေအာင္ အေရာင္တင္ေပးဖို႔ လိုေနၿပီျဖစ္ပါသည္။

    မည္သို႕ေသာ အေျခအေနအေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ ဆံုးမပဲ့ျပင္ရာတြင္ တပည့္မ်ား၏ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားကို ထိခိုက္နာက်င္ခံစားသြားေအာင္ မလုပ္မိေစေရးသည္ အလြန္ႀကီးေလးေသာ တာဝန္ႀကီးတစ္ရပ္ျဖစ္ပါေၾကာင္း အၾကံျပဳအပ္ပါသည္။

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈ႔တကၠသိုလ္)