News @ M-Media

Category: ေဆာင္းပါး

  • “ျပည္သူ႔ေဆးရုံေပၚေတြမွာ ေတာေၾကာင္မ်ားကို သတိထားၾကပါစို႕လား”

    “ျပည္သူ႔ေဆးရုံေပၚေတြမွာ ေတာေၾကာင္မ်ားကို သတိထားၾကပါစို႕လား”

    ေဆးရံု၊ ရဲစခန္း၊ တရားရံုး စသည္တို႔သည္ လူတိုင္းမသြားခ်င္ဆံုးေသာ ေနရာမ်ားျဖစ္ၾက ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေျခအေန အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ထိုေနရာမ်ားသို႔ မသြားခ်င္ေပမယ့္ လည္း သြားခဲ့ၾကရသူေတြ ရွိၾကပါသည္။ ဇူလိုင္လ ေနာက္ဆံုး အပတ္ေလာက္က စာေရးသူသည္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္၊စံျပ ေဆးရံုႀကီးကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ထိုစံျပ ေဆးရံုႀကီးကို ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး လူနာကုတင္ ၅၀၀ ဆံ့ အ တြက္ရည္ရြယ္ခဲ့ပါသည္။ စံျပေဆးရံုႀကီးသည္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္ တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ေဆးတကၠသိုလ္(၂) ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားေသာ ဆရာဝန္ေလာင္းမ်ားအ တြက္ ေဆးေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါသည္။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လူအသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္တင္ေပးေနေသာ ေနရာလည္းျဖစ္ပါသည္။

    စာေရးသူ၏ တူတစ္ေယာက္ အစာအိမ္ အူအတက္ေရာင္၍ စံျပျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီးသို႔ ည ၁၀ နာရီတြင္တင္ၿပီး အေရးေပၚခြဲစိတ္ကုသမႈ႕ခံလိုက္ရပါသည္။ လူနာၾကည့္ရန္ ခြဲစိပ္ၿပီး ေနာက္ေန႔ ေဆးရံုသို႔ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ခြဲစိပ္လူနာမ်ားအား ဒုတိယထပ္ အေဆာင္(B) တြင္ ထားရွိၿပီး စိုးရိမ္ စရာမလိုေသာ ခြဲစိတ္ခံလူနာမ်ားအား အေပၚဆံုးထပ္ တိုးခ်ဲ႕ေဆာင္သို႔ ပို႔ထားေလ့ရွိပါသည္။

    အရပ္သားအစိုးရလက္ထက္တြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ တိုးတက္မႈ႕မ်ားကို တင္ျပရ လွ်င္ တာဝန္က်ဆရာဝန္မ်ား၊ သူနာျပဳမ်ားသည္ လူနာမ်ားႏွင့္ လူနာရွင္မ်ားအား ေကာင္းမြန္စြာ ဆက္ဆံပါသည္။ ေဆးရံုအတြင္းအျပင္ သန္႔ရွင္းမႈမ်ားလည္း အေတာ္အတန္ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါ သည္။ တာဝန္ရွိသူမ်ားကို အၾကံဥာဏ္ေပးရန္ အၾကံေပးစာမ်ားထည့္ရန္ Box ကိုလည္း ေတြ႕ရပါ သည္။ ေလးေထာင့္ကန္၊ပဲခူး၊ေကာ့မွဴး စသည္တို႔မွလာေသာ လူနာမ်ားကိုေတြ႕ရပါသည္။ လူနာ မ်ားအတြက္ အခ်ိဳ႕ေဆးဝါးမ်ားကို  ေဆးရံုက အခမဲ့ ေပးပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေဆးဝါးမ်ားကို ျပင္ပေဆး ဆိုင္မ်ားမွဝယ္ယူေပးရပါသည္။ အစစအရာရာ ကုသစရိတ္မ်ားလြန္းလွေသာ ပုဂၢလိကပိုင္ အထူးကု ေဆးရံုမ်ားထက္ စာလွ်င္ စံျပေဆးရံုလို ျပည္သူ႕ေဆးရံုမ်ိဳးသည္ အေျခခံလူတန္းစားမ်ား အတြက္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ ခရီးေရာက္ေနသည္ကို စာေရးသူတင္ျပခ်င္ပါသည္။ ရပ္ေဝးလူနာမ်ား၊ ထမင္းစားခ်ိန္တြင္ စားစရာအခက္အခဲရွိလွ်င္ ပရဟိတ အလွွဴရွင္မ်ားက မၾကာခဏ လာေရာက္ လွဴဒါန္းၾကသည္ကိုလည္းေတြ႔ရပါသည္။

    တက္ေရာက္ေနၾကသည့္ တက္ေရာက္ေနၾကသည့္ လူနာမ်ားမွာ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ပင္ရွိႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ က်န္းမာေရးဝန္ထမ္း အင္အား၊အတိုင္းအတာ၊တစ္ခုထိ အားနည္းေနသည္ကိုလည္း အၾကံ ျပဳခဲ့ပါသည္။

    စိတ္ပ်က္စရာျမင္ကြင္းတခ်ိဳ႕ကိုတင္ျပရလွ်င္ ထိုခြဲစိတ္လူနာေဆာင္တြင္ အရက္နာက်ၿပီး တက္ေရာက္ကုသေနေသာ လူနာအခ်ိဳ႕သည္ ဆရာဝန္၊သူနာျပဳမ်ား အလစ္တြင္ အရက္ခိုးေသာက္ ပါသည္။ Maskမ်ားတတ္ထား၍ တာဝန္က် သူနာျပဳမ်ား အရက္နံ႔မရၾကေသာ္လည္း ေဘးရွိ လူနာ ႏွင့္ လူနာေစာင့္မ်ား အရက္နံ႔ မႊန္ထူေနေသာေၾကာင့္ စိတ္ေသာက ေရာက္ရပါသည္။ ေဆးရံုလာတက္ၾကသည့္ လူနာမ်ားႏွင့္ လူနာအကူမိသားစုဝင္တိုင္း ေသာကမီး၊ ဒုကၡမီးမ်ားကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္ သန္း ေက်ာ္ျဖတ္ရန္ ေရာက္ရွိလာၾကသူမ်ားသာျဖစ္ၾကပါသည္။

    ထို႔အျပင္ ျပည္သူ႔ေဆးရံုသို႔ လူနာအကူပံုစံ လူနာသတင္းေမးပံုစံျဖင့္ လာေရာက္ၾကသူမ်ား ထဲတြင္ အုတ္ေရာေရာ၊ ေက်ာက္ေရာေရာပံုစံျဖင့္ “သူခိုးေတာေၾကာင္မ်ား” ေျခရွုပ္ေနသည္ကို တစ္လေက်ာ္ၾကာ လူနာေစာင့္အေနျဖင့္ စံျပေဆးရံုႀကီးတြင္ ရွိေနသူတစ္ဦးက စာေရးသူအား ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ လက္ေတြ႔သာဓက တစ္ရပ္အေနျဖင့္ ဇူလိုင္လ ၃၀ ရက္တြင္ စံျပေဆးရံု ခြဲစိပ္လူ နာေဆာင္သို႔  လူနာေစာင့္ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ဦး ေရာက္ရွိလာပါသည္။ ဇနီးျဖစ္သူက “သူတို႔ သည္ ပဲခူးမွလာခဲ့ၾကေၾကာင္း ရြာသာႀကီးဘူတာတြင္ ေငြ၅ ေသာင္း အခိုးခံခဲ့ရေၾကာင္း” အနီးအနား ရွိသူမ်ားအား သနားစဖြယ္ၾကင္နာေအာင္ ဟိတ္ဟန္ထုတ္၍ ရွင္းျပပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေတာ္ ဝင္ေဖာင္ေဒးရွင္းမွ လူနာမ်ားႏွင့္ လူနာေစာင့္မ်ားအား စတုဒိသာေကၽြးသည့္အျပင္ ျခံဳေစာင္တစ္ ထည္ႏွင့္ ထီးတစ္လက္ကိုပါ လွဴဒါန္းေနပါသည္။

    ခင္ပြန္းျဖစ္သူသည္ ထိုစတုဒိသာထုတ္မ်ား၊ထီးႏွင့္ေစာင္ကိုေတာင္းယူၿပီး ခြဲစိပ္လူနာေဆာင္ ဒုတိယထပ္သို႔ တက္လာျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လူနာတစ္ဦးအနီးတြင္ တင္ထားေသာ mobile handset တစ္ခုအား လူနာေစာင့္ဂိုက္ဖမ္း၍ ခိုးယူသြားခဲ့သည္ကို ခပ္လွမ္း လွမ္းမွ လူနာအခ်ိဳ႕ႏွင့္လူနာေစာင့္ အခ်ိဳ႕ေတြ႕ျမင္ခဲ့ပါသည္။ အခ်ိန္ေတာ္ၾကာၿပီး ဖုန္းခိုးခံရသူ လူနာ အိပ္ယာမွႏိုးလာေသာအခါက်မွ ဖုန္းယူသြားသူသည္ လူနာရွင္၊လူနာေစာင့္ မဟုတ္ဘဲ လူနာေစာင့္ ဟန္ေဆာင္ထား ခိုးယူသြားမွန္း သိလိုက္ရေပသည္။

    ယခုလို စီးပြားေရးအၾကပ္အတည္းမ်ား၊ လူအမ်ားစု ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္ က်န္းမာေရးျပႆနာ မ်ားေၾကာင့္ ျပည္သူ႕ေဆးရံုႀကီးမ်ားသို႔ အားကိုးတႀကီး ေဆးကုသမႈ႔ခံယူရန္ တက္ေရာက္ကုသမႈ႕ ခံၾကေသာအခါ ေဆးရံုတက္ေနစဥ္ကာလ အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္ ေသာကမီးေတာက္ေလာင္ေန ေသာအခါတြင္ ေဆးရံုေပၚတြင္ က်င္လည္က်က္စားာ အျမီွးရ၊ အျမွီးစား၊ ေခါင္းရ၊ေခါင္းစား ေနၾက ေသာ သူခိုးေတာေၾကာင္ လူတန္းစားမ်ားသည္ လူနာေဆာင္ အသီးသီးသို႔ တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္း ထြက္ လွည့္လည္ကာ လစ္ရင္ လစ္သလို လူနာမ်ား လူနာရွင္မ်ား၏ ဖုန္းဟမ္းဆက္ စသည့္ ပစၥည္း မ်ားကို ခိုးယူေနေၾကာင္း စာေရးသူ စံုစမ္းသိရွိရပါသည္။ ေန႔စဥ္ဆိုသလို အေဆာင္တိုင္းမွ ဖုန္း ေပ်ာက္သူမ်ားရွိေနပါသည္။

    ထို႔ေၾကာင့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေဆးရံုတက္သည့္အခါ ေဆးရံုမ်ားေပၚရွိ ေတာ ေၾကာင္မ်ား၏ အႏၱရာယ္မွ ကင္းေဝးေစရန္ အသိ သတိရွိဖို႔လိုေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အၾကံျပဳတင္ျပလိုက္ ပါသည္။

    ေလးစားလ်က္

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈ႕တကၠသိုလ္ R.I.T)

  • “လူမ်ိဳးဘာသာ ခြဲျခားကာ ျပည္သူအား ပညာျပေနသည့္ လဝက ဌာနဝန္ထမ္းမ်ား ျပဳျပင္စရာမ်ား”

    “လူမ်ိဳးဘာသာ ခြဲျခားကာ ျပည္သူအား ပညာျပေနသည့္ လဝက ဌာနဝန္ထမ္းမ်ား ျပဳျပင္စရာမ်ား”

     

    အရပ္သားအစိုးရလက္ထက္တြင္ လူဝင္မႈ႕ျကီးျကပ္ေရးႏွင့္ အလုပ္သမားဝန္ျကီးဌာ အမ်ားအေခၚ လ၀ကဌာန ၀န္ထမ္းမ်ားအေနျဖင့္ နဝတ စစ္အစိုးရ နအဖ စစ္အစိုးရ သမၼတေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ လက္ထက္ႏွင့္ ယခု NLD အရပ္သားအစိုးရလက္ထက္တြင္ လူတိုင္း အိမ္တိုင္း အေျခအေန အခ်ိန္အခါေပၚ မူတည္၍ မျဖစ္မေန မသြားမေနရ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ဆက္ဆံေနရသည့္ ဌာနတစ္ခုသည္ “လဝက ဌာန”ပင္ ျဖစ္သည္။ျပည္သူမ်ားထံမွ ေပၚေပၚတင္တင္ ေငြေၾကး ေတာင္းခံျခင္းတို႕ေျကာင့္ အစိုးရဝန္ျကီးဌာနဆိုင္ရာမ်ားတြင္ အက်င့္ပ်က္ ျခစား နည္းေပါင္းစုံျဖင့္ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူျပဳမႈႈႈ႕ေျကာင့္ ျပည္သူမ်ား ေအာ့ႏွလုံးနာစိတ္ပ်က္ရြံရွာမုန္းတီးလြန္းတာေျကာင့္ မသြားခ်င္ဆုံးေသာ ဌာန တစ္ခုအေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္တြင္ နာမည္ဆိုးျဖင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ျကားလူသိမ်ားေသာ ဌာနတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေျကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ လဝက ျပည္ေထာင္စုဝန္ျကီး ဦးသိန္းေဆြ အား “ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေနထိုင္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မိဘ ႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားသူတစ္ဦးသည္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္သည္”ဟု၍ လမ္းညႊန္ခဲ႕ဖူးသည္ကို စာေရးသူ မီဒီယာမ်ားတြင္ ဖတ္ခဲ႕ဖူးပါသည္။

    စည္းကမ္းလိုက္နာမႈ အားနည္းသည့္ ျပဳျပင္ရန္စရာ ဆင္ျခင္စရာမ်ားနွင့္ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ အလုပ္သမား၊ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕႔အင္အား ၀န္ၾကီးဌာနက အခ်က္ ၃၀ ပါသည့္ ညြန္ၾကားခ်က္အား ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ထုတ္ျပန္ထားခဲ႕ပါသည္။စာေရးသူအေနျဖင့္ လက္ေတြ႔နယ္ပယ္တြင္ မတူကဲြျပားဘာသာဝင္မ်ားအပါဝင္ ျပည္သူလူထုျကီး ရင္ဆိုင္ျကံုေတြ႔ေနရေသာ လက္ေတြ႔ အခက္အခဲအျကပ္အတည္းမ်ားကို နံပါတ္စဥ္မ်ား မေျပာင္းဘဲ ထပ္မံျဖည့္စြက္ျပီး အစိုးရႏွင့္တာဝန္ရိွသူမ်ား သိရိွဖို႕ရန္ အျကံေပးေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

    ၁။ သက္ဆိုင္ရာရပ္ကြက္ ေက်းရြာကို တာဝန္ယူသည့္ “လဝက”တိုက္နယ္မွဴးမ်ားသည္ ကာယကံရွင္မ်ား (မွတ္ပုံတင္၊ ေမြးတိုး၊သန္ေခါင္စာရင္းစသည္မ်ား)အသစ္ ေပ်ာက္ပ်က္မ်ား လာေရာက္ ေလ်ာက္ထားသူမ်ား အား တာဝန္ရိွ ၿမိဳ႔နယ္ဦးစီးမွဴးမ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆုံခြင့္မေပးျခင္း။

    ၂။ ၿမိဳ႕နယ္ဦးစီးမွဴးမ်ားမွလည္း ေအာက္ေခ် လဝက ဝန္ထမ္းမ်ားအား အေတြ႔မခံရေအာင္ ႏႈတ္မိန္႕ ညႊန္ျကားထား ျခင္း။

    ၃။ ကာယကံရွင္အား အမႈ႕တဲြပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းလင္းျပသမႈမရွိျခင္း။

    ၄။ ပညာဗဟုသုတနည္းပါးသူမ်ား ရုံးကဏၰသြား ေျကာက္တတ္သူ ျပည္သူမ်ားကို ေခ်ာက္လုံးေဟာက္လုံးသုံးျခင္း။တနည္း ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာ ဆက္ဆံမႈ မရွိျခင္း၊

    ၅။ လာေရာက္ ေမြးတိုး သန္းေခါင္စာရင္း မွတ္ပုံတင္လာေရာက္ ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားအေပၚ(တရုတ္ႏြယ္ဖြား၊ အိႏၵိယ ႏြယ္ဖြားမ်ားကို) အထူးကန္႕သတ္ရည္ရြယ္ကာ ခဲြျခားဆက္ဆံကာ လူမ်ဳိး၊ႏွင့္ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာအေပၚ အေျခခံ၍ ခြဲျခားဆက္ဆံေနျခင္း။

    ၆။ ကာယကံရွင္မ်ားထံမွ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူ တပ္မက္ ရယူလိုစိတ္ရွိမ်ားျပားေနျခင္း။

    ၇။ ကာယကံရွင္ေလ်ာက္လႊာရွင္မွ လဝက ရုံးသို႕ စတင္ေလွ်ာက္ထားသည့္ေန႔အား အမႈတဲြစတင္စာရင္းသြင္းသည့္ေန႔ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း မသတ္မွတ္ဘဲထားရွိျခင္း။

    ၈။ အခ်ိဳ႕တိုက္နယ္မွဴးမ်ားမွ ရုံးတြင္းအမႈတြဲမ်ားအား မိမိတို႕သက္ဆိုင္ရာရံုးမ်ားတြင္စာရင္းမသြင္း မွတ္ပံုမတင္ဘဲ ၎တို႕၏ေနအိမ္မ်ားတြင္ ထားကာ ေနအိမ္တြင္ အမႈတြဲတည္ေဆာက္ေနျခင္း။

    ၉။ အခ်ိဳ႕ ရပ္ေက်းကိုင္ “လဝက” တိုက္နယ္မွဴးမ်ားသည္ ေလ်ာက္ထားသူကာယကံရွင္မ်ား၏ မျပည့္စံုေသာအမႈတြဲအား ရုံးတြင္လက္ခံမေပးဘဲ လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားသည့္ ကာယကံရွင္ထံျပန္ေပးလိုက္ျခင္း။ျပည္သူ႕ဝန္ထမ္းေကာင္း ပီသစြာ ေစတနာထားျခင္း အျကံဥာဏ္မ်ားေပးျခင္း လမ္းညႊန္မႈ႕မ်ားေပးျခင္း စသည္တို႕ကို မျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္း။

    ၁၀။ ယေန႕ IT နည္းပညာေခတ္လို အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ကာယကံရွင္မ်ား၏အမႈတြဲအတြက္ လိုအပ္သည္႔ အေထာက္အထားမ်ားကို မိမိတို႕ လဝက ရံုးဌာနအခ်င္းခ်င္း ရုံးစာမ်ား အျမန္ေခ်ာပို႕မ်ား။Fax မ်ား။ Email စသည္႔ တို႕ကိုသုံး၍ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕ေလ်ာက္လႊာရွင္မ်ားသည္ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းမ်ားသို႔သြားေရာက္ ယူေဆာင္ေပးရသည့္အတြက္ မိမိတို႕၏အမႈတြဲမ်ား မလိုအပ္ဘဲ ျကန္႔ျကာေနျခင္း။

    ၁၁။ သက္ဆိုင္ရာ လဝကရုံးမ်ား၏ ေတာင္းခံခ်က္အရ မိခင္ ဖခင္ မ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လိုအပ္သည့္ မွတ္တမ္း အေထာက္အထားမ်ားကို ထုတ္ေပးရမည့္ၿမိဳ႕နယ္ရံုးမ်ားသည္ မိမိတို႕ရံုးအခ်င္းခ်င္း ရံုးစာျဖင့္ အျပန္အလွန္ ေပးပို႔ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကာယကံရွင္မ်ားအား ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ယူခိုင္းသျဖင့္ ကာယကံရွင္မ်ားဘက္မွ အခ်ိန္ကုန္ ေငြကုန္ စိတ္ပမ္းလူပမ္းျဖစ္ရျခင္း။ ကာယကံရွင္မွ ၎စာရြက္စာတမ္းမ်ားအား မိမိအတြက္ လက္ခံအေနျဖင့္ မိတၳဴကူးယူထားသည့္အတြက္ မိမိတို႔ လဝက ဌာန၏ စာရြက္စာတမ္း၊ လံုျခံဳေရးစည္း က်ိဳးေပါက္ရျခင္း။

    ၁၂။ လဝက ဝန္ထမ္း (တိုက္နယ္မွဴး)မ်ားအေနျဖင့္ လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားသည့္ ကာယကံရွင္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ရန္ ဖုန္းနံပါတ္မ်ားႏွင့္ ေနရပ္လိပ္စာမ်ားကို အတိအက် မွတ္သားထားျခင္းမရိွျခင္း။

    ၁၃။ အမႈတြဲဖိုင္မ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာစာရြက္စာတမ္းမ်ားတြင္ လဝက ဝန္ထမ္းမ်ား လက္မွတ္ေရးထိုးရာတြင္ အေထာက္အထား တစ္ရပ္အေနျဖင့္ ရက္စြဲ တတ္ေလ့မရိွျခင္း။

    ၁၄။ အခ်ိဳ႕ လဝက တိုက္နယ္မွဴးဝန္ထမ္းမ်ားသည္ ေငြမရပါက အမႈတြဲမ်ားအား လဝက ဦးစီဆီသို႕မပို႕ဘဲ ရုံးတြင္းေအာင္းထားျခင္း။ သိမ္းထားျခင္း၊။မၾကာ ၾကာေအာင္ျပဳ တမင္တကာ အခ်ိန္ဆဲြထားျခင္း။

    ၁၅။ အခ်ိဳ႕ ခရိုင္/ျမိဳ႕နယ္ရံုးမ်ားတြင္ တင္ထားသည့္ အမႈတဲြဖိုင္ကိစၥအတြက္ လာျကသည့္ကာယကံရွင္မ်ားအား ရံုးအတြက္ရန္ပံုေငြ ထည့္သြားရန္ ဖိအားေပးေျပာၾကားျခင္း၊(မွတ္ခ်က္-စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က ခေလး ေမြးတိုးကိစၥအတြက္ သကၤန္းက်ြန္းျမို႕နယ္ လဝက ရုံးသို႕ ဦးစီးမွဴး ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း လက္ထက္ ကေတြ႕ဆုံရာတြင္ ထိုဦးစီးကိုယ္တိုင္ စာရြက္စာတမ္းဖိုး အလွဴထည့္ရန္ ေျပာျကားခဲ႕ေသာေျကာင့္ တိုက္နယ္မွဴး ၅၀၀၀ က်ပ္ အလွဴေငြ ၅၀၀၀ က်ပ္ ထည့္ခဲ႔ရပါသည္။)ကာယကံရွင္မွ ရန္ပံုေငြ ၂၀၀၀ိ/ ၃၀၀၀ က်ပ္ထည့္ပါက နည္းသည္ ။ထပ္ထည့္ပါဦးဟု ေျပာဆိုသည့္ဝန္ထမ္းမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း တင္ျပလိုပါသည္။

    ၁၆။ ၿမိဳ႕နယ္ လဝက ဦးစီးမွဴးမ်ားသည္ ျမိဳ႕ျကီး ျပျကီးမ်ားတြင္ မိမိႏွင့္ အဆင္ေျပသည့္ ရုံးဝန္ထမ္းမ်ားကို လာဘ္ေငြယိုဖိတ္သည့္ ေကာင္းသည့္တိုက္နယ္မ်ား/ ရပ္ကြက္မ်ားကို အပိုင္စား ေပးထားျခင္း။

    ၁၇။ ေငြရလြယ္သည့္ အမႈတြဲမ်ားကို ျမိဳ႕နယ္ဦးစီးမွဴးမ်ားမွ ၎ႏွင့္အဆင္ေျပသည့္ ဝန္ထမ္းမ်ားကိုသာ တာဝန္ေပးေဆာင္ရြက္ေစျခင္း၊ ဝင္လာသည့္အမႈတြဲမ်ားမွာ ရံုးလုပ္ငန္းစနစ္အရ မွတ္ပံုတင္ျခင္းမျပဳလုပ္ဘဲ ၎ဝန္ထမ္းမ်ားမွ ကိုယ္တိုင္ေဆာင္ရြက္၍ ကိုယ္တိုင္ ၿမိဳ႕နယ္ဦးစီးမွဴးမ်ားထံ တိုက္ရိုက္တင္ျပေနျခင္းျဖင့္ ရံုးလုပ္ငန္းသမားစဥ္မ်ား ပ်က္ျပားေနျခင္း။

    ၁၈။ အခ်ိဳ႕ရံုးမ်ားတြင္ တင္ျပလာသည့္အမႈတြဲမ်ားတြင္ ပိုက္ဆံထည့္ထားေသာစာအိတ္ေလးၾကား ညွပ္ ပါရွိမွ ၎အမႈတဲြအား လက္ခံေဆာင္ရြက္ျခင္း။

    ၁၉။ အခ်ိဳ႕ လဝက ဦးစီးရုံးမ်ားတြင္ အမႈတြဲ လက္ခံ မွတ္ပံုတင္စာရင္းစာအုပ္ မထားရွိျခင္း။

    ၂၀။ ေန႔အလိုက္လက္ခံရရွိသည့္အမႈတဲြဖိုင္မ်ားအား နံပါတ္အစီအစဥ္အလိုက္ စိစစ္ေဆာင္ရြက္မည့္အစား အလွည့္က်စနစ္ကို မက်င့္သံုးဘဲ မိမိအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ရွိမည့္ မိမိအားလာဘ္ထိုးထားသည့္ အမႈတြဲဖိုင္မ်ားကိုသာ ေရြးထုတ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း။

    ၂၁။ ၿမိဳ႕နယ္ရံုးမွ စိစစ္ၿပီးေသာ အမႈတြဲဖိုင္မ်ားကို ခရိုင္/တိုင္းေဒသၾကီး/ျပည္နယ္ရုံးမ်ားသို႔ ေပးပို႔ရာတြင္ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ရံုးႏွင့္ ခရိုင္ရံုးတို႔မွ “ပို႔ပါ” ဆိုသည့္အခ်ိန္မွ ၿမိဳ႕နယ္ရံုးမွပို႔ရသျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္ရံုးတြင္ အမႈတဲြဖိုင္မ်ား ရာန့ဲခ်ီ စုပံုေနျခင္း။ဥပမာ ရန္ကုန္တိုင္း ၄၅ ျမိဳ႔နယ္ရိွ လဝက ဦးစီးရုံးတစ္ခုတြင္ အမႈ႕တဲြဖိုင္ေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ရိွေနျခင္း။

    ၂၂။ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ရံုးမွ စစ္ေဆးၿပီး မျပည့္စံုေသာ အမႈတြဲမ်ားကို ခရိုင္ရံုးသို႔ ျပန္ပို႔ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ခရိုင္မွစစ္ေဆးၿပီး မျပည့္စံုေသာအမႈတြဲမ်ားကို ၿမိဳ႕နယ္ရံုးသို႔ ျပန္ပို႔ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ အမႈတစ္ခုခ်င္းအလိုက္ လိုအပ္ခ်က္ကို တရားဝင္ရံုးစာျဖင့္ ခ်ျပညႊန္ၾကားျခင္း မရွိဘဲ အမႈအားလံုးအတြက္ ေယဘုယ် လိုအပ္ခ်က္ကို ဖုန္းျဖင့္ ေျပာၿပီး ျပန္ပို႔ေနသျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္ရံုးမ်ားမွ မည္ကဲ့သို႔ဆက္လုပ္ရမည္ကို မသိျဖစ္ေနျခင္း။

    ၂၃။ အခ်ိဳ႕ေသာဝန္ထမ္းမ်ားသည္ ပံုစံ(၁၀) အဝင္မရွိဘဲ မိမိၿမိဳ႕နယ္တြင္ ပံုစံ(၁၀) အဝင္ျပၿပီး အိမ္ေထာင္စုစာရင္း ထုတ္ေပးေနျခင္း။

    ၂၄။ ကိုင္ေဆာင့္သင့္သည့္ ကတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပ်ာက္ဆံုး/ ပ်က္စီးျခင္းအတြက္ မိတၳဴလာေလွ်ာက္ရာ တြင္ ေငြေၾကးတန္ဆိုးလက္ေဆာင္ေပးႏိုင္သူအား ရက္ပိုင္းအတြင္း ထုတ္ေပးျခင္း၊။ မေပးႏိုင္သူ အား ဆိုင္းငံံ့ထားျခင္း။ ပညာျပသည့္အေနျဖင့္ အေျကာင္းမရိွ အေျကာင္းရွာကာ မွတ္ပုံတင္ေလ်ာက္ထားစဥ္က ေတာင္းဆိုခဲ႕သည့္ ကာယကံရွင္မိဘ ဘိုးဘြားမ်ား၏ လဝက အေခၚ ပုံစံ ၁ စသည့္ စာရြတ္စာတမ္းအေထာက္အထားမ်ားကို ေတာင္းခံေနျခင္း။

    ၂၅။ ၿမိဳ႕နယ္လဝကဦးစီးမွဴးမ်ားသည္ မိမိလက္ေအာက္ရွိ ဝန္ထမ္းမ်ား၏ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေနမႈကို စနစ္ တက် ႀကီးၾကပ္ႏိုင္ျခင္း မရိွသျဖင့္ ဝန္ထမ္းမ်ားမွာ ထင္သလိုစိတ္ျကိုက္ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း။ လဝက ရုံးကိုမိမိတို႕ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ေနသည့္ ေစ်းဆိုင္မ်ား သဖြယ္ျပဳမူေဆာက္ရြက္ေနျခင္း။

    ၂၆။ လဝကရုံးဝန္ထမ္းမ်ား က်င့္သားရျပီး ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနျပီျဖစ္ေသာ ေန႔စဥ္ရံုးတက္ခ်ိန္ေနာက္က်ျခင္းႏွင့္ ရံုးဆင္းခ်ိန္ေစာေနျခင္းမ်ားကို ၿမိဳ႕နယ္ဦးစီးမွဴးမ်ားက သိလွ်က္ႏွင့္ ခြင့္ျပဳေနျခင္း။ မသိက်ိဳးကၽြံျပဳေပးေနရျခင္း။

     

    ၂၇။ အခ်ိဳ႕ေသာ ၿမိဳ႕နယ္၊ခရိုင္၊ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ရံုးမ်ားတြင္ လဝက ဦးစီးမွဴးမ်ားသည္ မိမိ လက္ေအာက္ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ မိမိလုပ္ပိုင္ခြင့္အရ နားလည္မႈ႕ေပးကာ ခြင့္ရက္ရွည္ ေပးထားျခင္း၊။ ထိုကိစၥကို ထိပ္ပိုင္း တာဝန္ရွိသူအရာရွိမွ မသိရွိျခင္း။

    ၂၈။ အခ်ိဳ႕ေသာ လဝက ရံုးမ်ားတြင္ ရံုးအတြက္ ရန္ပံုေငြထည့္ေပးေသာ လဝက ဝန္ထမ္းမ်ားကို ရံုးဖြင့္ရက္ျဖစ္ေစ ကာမူ နားလည္မႈျဖင့္ ခြင့္ေပးထားျခင္း။ရုံးပိတ္ရက္ သို႕မဟုတ္ ရုံးခ်ိန္ျပင္ပျဖစ္ေစကာမူ ရုံးတြင္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ျပုျခင္း။
    ဥပမာ။ ရုံးတက္သည့္ေန႕မ်ားတြင္ ညေန ၆နာရီမွ ည ၉ နာရီေလာက္အထိလည္းေကာင္း စေနႏွင့္တနဂၤေႏြ ေန႕မ်ားတြင္ မနက္ပိုင္း အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္းေကာင္း လဝက ရုံးမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ ျပုထားျခင္း။

    ၂၉။ အခ်ိဳ႕ေသာရံုးမ်ားတြင္ တစ္ရံုးထဲတြင္ ခင္ပြန္းနွင့္ဇနီး အတူတူတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၿပီး ၿမိဳ႕ နယ္လဝက ဦးစီးမွဴးျဖစ္သူ (ခင္ပြန္း)မွ ဇနီးျဖစ္သူ (လက္ေအာက္ဝန္ထမ္း)အား နားလည္မႈျဖင့္ ရံုးဆင္း ရုံးတက္ ေနာက္က်မႈကို ခြင့္လႊတ္လိုက္ေလ်ာေပးေနျခင္း။ထို႔အျပင္ ရုံုးတြင္ျပဳလုပ္သည့္ အစည္းအေဝးမ်ားတြင္လည္း ၎၏ဇနီးအား မေခၚဘဲ ျပင္ပ လုပ္ငန္းတြင္ တာဝန္ေပးထားျခင္း၊ တခါတရံ တစ္ေနကုန္ရံုးမတက္ဘဲ ေနျခင္း ကို ၿမိဳ႕နယ္ဦးစီးမွဴးမွ လက္ခံေနျခင္း။

    ၃၀။ ၿမိဳ႕နယ္လဝက ဦးစီးမွဴးမ်ားသည္ မိမိ လက္ေအာက္ ဝန္ထမ္းမ်ား၏ သာေရး၊ နာေရး၊ လူမႈေရးကိစၥမ်ားႏွင့္ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး အတြက္ စည္းကမ္းေဘာင္ အတြင္းမွ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းမရွိဘဲ ၾကံဳသလိုေဆာင္ရြက္ေပးေန ျခင္း တစ္ရံုးထဲရွိ ဝန္ထမ္းအခ်င္းခ်င္းအေပၚတြင္ မွ်မွ်တတ စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ေပးမႈမရွိျခင္း။

    အထက္ပါ အခ်က္မ်ားသည္ လဝက ဌာန၏ ေခတ္အဆက္ အစိုးရမ်ားလက္ထက္တြင္ ျမန္မာျပည္တစ္ဝန္း ျပည္သူမ်ား ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းေနရေသာ လက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။စာေရးသူအေနျဖင့္ လက္ေတြ႔နယ္ပယ္တြင္ ျကဳံေတြ႔ေနရေသာ မတူကဲြျပားလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ဘာသာဝင္မ်ားမ်ားဦးေရ တစ္ရာေက်ာ္ကို ေတြ႔ဆုံျပီး မွတ္တမ္းျပု ျဖည့္စြက္တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ခု ဖြံ႕့ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႕အတြက္ ေကာင္းေသာအစိုးရ သန္႕ရွင္းေသာ အစိုးရတစ္ရပ္လည္း လိုအပ္သလို အစိုးရဝန္ထမ္း( ျပည္သူ႕ဝန္ထမ္း )ဆိုသူမ်ားကလည္း ျပည္သူ႕အခြန္ဘဏၰာစားျပီး ျပည္သူလူထုအက်ိဳးကို တာဝန္ေက်ဖို႕ လိုေနေပသည္။ျပည္သူလူထု ရြံရွာမုန္းတီးသည့္ ျပည္သူလူထုကို ဝန္ပိေစမည့္ ဒုကၡေရာက္ေစမည့္လုပ္ရပ္မ်ားကို မျပုလုပ္မိဖို႕အလြန္အေရးျကီးလွေပသည္။ျပည္သူလူထုဘက္ကလည္း ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အဖိုးထိုက္တန္သည့္ တာဝန္သိျပည္သူသားေကာင္းမ်ား ျဖစ္ေစရန္ မိမိအေနနဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေပးဆပ္ႏိုင္သည့္ ကာယအား ဥာဏအားမ်ားစသည့္ အရာမ်ားကို ေပးဆပ္ဖို႕အခ်ိန္တန္ေနေပသည္။ထို႕ေျကာင့္လည္း စာေရးသူအေနျဖင့္ တာဝန္သိ ျပည္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လိုတာေျကာင့္ မိမိေတြ႕ျကုံခဲ႕ရသည့္ ဗဟုသုတ အေတြ႕အျကံုမ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ တာဝန္ရိွ လူျကီးမ်ား လိုအပ္သလို သိရိွလမ္းညႊန္ဖို႔ရန္ ကေလာက္စြမ္းျဖင့္ အျကံျပဳေရးသားတင္ျပခဲ႕့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း(ရန္ကုန္စက္မႈ႕တကၠသိုလ္ R.I.T)

  • အဆံုးစီရင္ျခင္းက အေျဖလား

    အဆံုးစီရင္ျခင္းက အေျဖလား

    လူရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာရင္ ေပ်ာ္စရာ စိတ္ညစ္စရာေတြ ရွိလာတတ္တာ ထံုးစံပါပဲ။ ဒီတစ္ေလာ စိတ္ဓာတ္က်ေနသူေတြ အမ်ားအျပားကို ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေတြ႔ေနရတယ္။ စိတ္ဓာတ္က်တာရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အဆံုးစီရင္တာေတြပါ အခုဆို မၾကာမၾကာ ၾကားေနရပါတယ္။ အခု ေနာက္ဆံုး သတင္းစာမ်က္ႏွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေနရာယူထားတဲ့ ကမၻာေက်ာ္ ေတးဂီတအဖြဲ ့တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Linkin Park အဖြဲ ့ရဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Chester Bennington ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္လိုက္ျခင္းက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ရုိက္ခက္သြားပါတယ္။

    စိတ္ဓာတ္က်တဲ့အခါမွာ လူေတြဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္ၾကရတာလဲ။ ကမာၻ႔က်န္းမာေရးအဖြဲ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစစ္တမ္းအရ ကမာၻေပၚမွာ လူဦးေရ သန္း ၃၀၀ ေလာက္ဟာ စိတ္က်ေ၀ဒနာကို ခံစားေနရတယ္တဲ့။ တစ္ကမာၻလံုးနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္ႏႈန္းက ၄၂ ေနရာမွာ ရွိေနပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေသေၾကာင္းႀကံစည္မႈ အမ်ားဆုံး ေနရာကေတာ့ ေတာင္အေမရိကတိုက္မွာရွိတဲ့ ဂိုင္ရာနာႏိုင္ငံ (Guyana)ပဲျဖစ္ပါတယ္။

    စိတ္က်ေရာဂါ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကတာလဲ။ အဆင္မေျပမႈေတြကပဲ စမွာပါ။ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး၊ အခ်စ္ေရး၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး စတဲ့ျပသာနာ နည္းနည္းေလးေတြကေန စၿပီး စိတ္က်ေရာဂါ ျဖစ္လာတာပါ။ အဆင္မေျပတာေတြ မ်ားမ်ားလာၿပီးေတာ့ ထြက္ေပါက္ရွာမရေတာ့ရင္ ေနာက္ဆံုး ထြက္ေပါက္ျဖစ္တဲ့ suicide နည္းလမ္းကို သံုးလိုက္ၾကတာပါပဲ။ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ၂၀ နဲ႔ ၄၀ ၾကားမွာရွိတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ စိတ္က်ေရာဂါ ျဖစ္တာမ်ားတယ္လို႔ စစ္တမ္းေတြအရ သိရပါတယ္။

    စိတ္က်ေရာဂါ ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့တာ၊ ညဘက္ေတြဆို အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့တာ၊ အရာရာ အလိုမက်တာေတြ ျဖစ္လာတာ၊ တစ္ခုခုဆို စိတ္ထိခိုက္လြယ္တာ၊ မဟုတ္တဲ့ ကိစၥေလးေတြမွာ ေဒါသထြက္လြယ္ျဖစ္လာတာ၊ အျမဲတမ္း အထီးက်န္သလို ခံစားေနရတာ၊ ဘယ္အရာကိုမွ စိတ္ပါလက္ပါ မလုပ္ခ်င္ေတာ့တာ အစရွိတာေတြက စိတ္ဓာတ္က်လာျခင္းရဲ႕ လကၡဏေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

    ကုိယ့္ကိုကုိယ္ စိတ္ဓာတ္က်ေနတယ္လို႔ သိရတယ္ဆုိရင္ ဒီေရာဂါက ကုသလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဓေလ့ထံုးစံနဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အက်င့္စရုိက္ေတြက ကိုယ့္ကိစၥ ကိုယ့္ျပသာနာေတြကို တျခားသူေတြန႔ဲ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးတာမ်ိဳးေတြ သိပ္မရွိပါဘူး။ စိတ္က်န္းမာေရး ဆရာဝန္နဲ႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ဆိုတာကိုလည္း သိပ္ျပဳလုပ္ေလ့ မရွိၾကပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဲ့ဒီလို ေဆြးေႏြးခန္းလုပ္တဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ိဳးေတြလည္း သိပ္မတြင္က်ယ္ေသးပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ေတြဆို ဒီလိုေဆြးေႏြးရေကာင္းမွန္းေတာင္ မသိၾကေသးပါဘူး။ စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ျပသာနာေတြကို တျခားလူတစ္ေယာက္ေလာက္ကို ရင္ဖြင့္မယ္ဆုိရင္ တစ္ဝက္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ေျပာတဲ့သူကလည္း ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့သူ ျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့။ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာကို ရမယ္ဆိုရင္ စိတ္က်ေရာဂါကို ကုသလို႔ ရႏုိင္ပါတယ္။

    ဒါေၾကာင့္ မိမိကုိယ္ကို စိတ္ဓာတ္က်ေနၿပီ စိတ္က်ေရာဂါရဲ႕ လကၡဏေတြ ကိုယ့္မွာ ေတြ႔လာရၿပီဆိုရင္ေတာ့ ပထမဆံုး ကိုယ့္စိတ္အေျခအေနကို စစ္ေဆးပါ။ ယံုၾကည္ရတဲ့သူေတြကို ကိုယ့္ျပသာနာေတြကို ေျပာျပပါ။ စိတ္က်န္းမာေရး ဆရာဝန္နဲ႔ စစ္ေဆးပါ။ ႏွစ္သိမ့္ေဆြးေႏြးခန္းေတြကို သြားပါ။ ျပသာနာတိုင္းမွာ အေျဖရွိပါတယ္။ ထြက္ေပါက္ ရွိပါတယ္။ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ရင္ ကိုယ့္အတြက္ တစ္ခုခုေတာ့ ရႏိုင္ပါတယ္။

    ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသတယ္ဆိုတာက ၾကားရတဲ့သူေတြကိုလည္း ရင္ထဲမွာ နင့္ေစပါတယ္။ ၂၀၂၀ မွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္မႈႏႈန္း ၁၀% ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္မယ္လို႔လည္း ကမာၻ႔က်န္းမာေရးအဖြဲ႔က ဆိုထားပါတယ္။

    ျပႆနာဆိုတာ ကိုယ့္မွာတင္ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ လူတိုင္းမွာ ရိွေနတတ္တဲ့ အရာပါ။ ျပႆနာေတြကို အေျဖရွာၿပီး ေျဖရွင္းဖုိ႔ပဲ ႀကိဳးစားရမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္ျခင္းဆိုတာ ျပႆနာေတြရဲ႕ အေျဖမဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာတစ္ခုကို ေျဖရွင္းၿပီးတိုင္း ေလာကႀကီးက ကိုယ့္အတြက္ သာယာလွပေနမွာပါ။

    (အလင္းသစ္ ေရးသားသည္။)

  • အာဇာနည္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမိုင္း၀င္ ရွားရွားပါးပါး ေရႊစကား ေရႊအဆိုအမိန္႔မ်ား

    အာဇာနည္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမိုင္း၀င္ ရွားရွားပါးပါး ေရႊစကား ေရႊအဆိုအမိန္႔မ်ား

    ဇူလိုင္ ၁၇ ၊ ၂၀၁၇
    M-Media

    ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကိီး၊ တပ္မေတာ္၏ဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အပါ၀င္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္္ႀကီး ၉ ဦးတို႔သည္ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစ အာဏာရူးတစ္စု၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ က်ဆံုးခဲ့ရသည္မွာ ၂၀၁၇ခု ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ေန႔တြင္ ႏွစ္(၇၀)တိုင္ခဲ့ေပၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လုပ္ၾကံခံရစဥ္္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏အသက္သည္ ၃၂ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ ဗို္လ္ခ်ဳပ္သည္ “ မတစ္ေထာင္ တစ္ေကာင္ဖြား ေယာက္်ားအာဇာနည္ေကာင္းတစ္ေယာက္” ျဖစ္သလို တစ္ေခတ္မွာ တစ္ေယာက္ ဟု  ေမာ္ကြန္းတင္ထိုက္ေလာက္ေအာင္ အေျပာမဟုတ္ အလုပ္ႏွင့္သက္ေသျပခဲ့သည့္ ပုဂၢိဳလ္ထူး ျဖစ္သည္။

    ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတို႕သည္ မိမိိတိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ “ဘာေပးဆပ္ရမလဲ” ဆိုတာကိုပဲ အျမဲေတြးေတာသည္။ ေခါင္းေရွာင္တို႔သည္ တာ၀န္သိိမႈ၊ တာ၀န္ယူမႈမရွိသူျဖစ္သည္။ မိမိအတြက္ ဘာအခြင့္အေရးရမလဲ ဆိုတာကိုပဲ ေတြးေတာတတ္သူျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေခါင္းေဆာင္ပီသလြန္း၍ ျပည္သူလူထုႀကီး၏ အခ်စ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လုပ္ၾကံခံရ၍ ေသ ဆံုးခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့၊ ေဟာခဲ့သည္မ်ားကို ေလ့ လာၾကည့္လွ်င္ ပြင့္လင္းမႈ႔၊ရိုးသားမႈ အနာဂတ္ကို ႀကိဳတင္ေဟာကိန္းထုတ္ႏုိင္မႈတို႔ကို ေတြ႔ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။

    ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ပညာေရးအားေပးပံုႏွင့္ပတ္သက္၍ တင္ျပရလွ်င္ တစ္ခိ်န္က “က်ေနာ္စစ္ထဲ၀င္ ခ်င္တယ္” ဟုေျပာခဲ့ေသာ သတင္းစာဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္အား “ ဘယ္ႏွစ္တန္းလဲ”ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေမးခဲ့သည္။ “၇တန္း” ဟု ေျဖခဲ့ေသာအခါ “ ငယ္ေသးတယ္။ ပညာတတ္ေအာင္ဆက္ သင္။ စစ္ထဲမ၀င္န႔ဲ” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အၾကံျပဳခဲ့ေပသည္။

    ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္၍ ဇနီးသည္ ေဒၚခင္ၾကည္အား “ၾကည္– အိမ္ကရဲေဘာ္ေတြကို ေစ်းျခင္းေတာင္း မဆြဲခိုင္းပါနဲ႔။ သူတို႔က နိုင္ငံေတာ္အတြက္ကြ” ဟု ႀကိဳတင္တားျမစ္ခဲ့ဖူးသည္ကို ၾကည့္လွ်င္၊ တစ္ေန႔ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား မိတ္ေဆြႀကီးတစ္ဦးက “ ေ၀့– ဗိုလ္ခ်ဳပ္ နင္လိုရာသံုးဖို႔၊ ေရႊ ဒဂၤါးကိုငါလာလွဴတာ” ဟုေျပာေသာအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က “ ထားခဲ့ပါ။ ရွမ္းႀကီးရယ္ မနက္က်ရင္ ဖဆပလ ကိုက်ဳပ္ပို႔ေပးပါမယ္”ဟု အတၱစိတ္ကင္းမဲ့ပံုကိုၾကည့္လွ်င္ “အငယ္ဆံုးသမီးေလးကို နားကပ္ေလးတစ္ရံ ခမည္းေပးဖို႔ နတ္ေမာက္က အေမဆီ ပိုက္ဆံလွမ္းမွာထားရတယ္”ဟု ရိုးသား ပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုခဲ့ပံုမ်ားကို ေလ့လာမိသူတိုင္း ရင္ထဲနင့္ေအာင္ခံစားရပါသည္။ ယေန႔တိုင္ မေမ့ ႏိုင္ အံ့၀င္ခြင္က် မွန္ကန္ေနတာကေတာ့ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ၾသဂုတ္လ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၌ ဒီမိုကေရစီ ၀ါ ဒႏွင့္ပတ္သက္၍ “ဒီမိုကေရစီ၀ါဒကိုသာ ေခတ္စားေအာင္လုပ္ရမယ္။ အဲဒီ၀ါဒမ်ိဳး အရသာ လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံထူေထာင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒသာ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ဆီေလ်ာ္တယ္။ ဒီ၀ါဒသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုအားေပးတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ါဒကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရည္ ရြယ္ရမယ္” ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့ပံုသည္ ယေန႔ေခတ္စနစ္ႏွင့္တစ္ထပ္တည္းျဖစ္ေနသည္။

    သူတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ “ဒီတပ္မေတာ္ဟာ ဒီႏိုင္ငံ ဒီလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ကိုးကြယ္ရာ၊ လဲေလ်ာင္းရာ၊ ဆည္းကပ္ရာဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ရမယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ဒီတပ္မေတာ္ဟာႏို္င္ငံသားေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေအာ့ႏွလံုး နာစရာျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ဒီတပ္မေတာ္ကို တည္ေထာင္ထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အလကားပဲျဖစ္မယ္။ တပ္မေတာ္ေခါင္း ေဆာင္ေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းညံ့ရင္ ဒီတပ္လည္းညံ့မွာပဲ။ ဒီတပ္ည့့ံရင္ ဒီတိုင္းျပည္၊ ဒီႏိုင္ငံလည္းည့့ံ မွာပဲ။ ဒီႏိုင္ငံညံံ့ရင္ ဒီလြတ္လပ္ေရးလည္း အလကားပဲ။ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံတဲ့အခါ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းဆက္ဆံပါ။ မွန္မွန္ကန္ကန္ဆက္ဆံပါ။ ရဲေဘာ္တို႔ကို သူတို႔အားကိုးခ်င္လာ ေအာင္ အလုပ္လုပ္ပါ။ ငါတို႔သာ ႏိုင္ငံခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မထားၾကဖို႔ပဲ။ ဒီႏိုင္ငံမွာျဖစ္ျဖစ္၊ဒီ ျပင္ႏိုင္ငံမွာျဖစ္ျဖစ္ စစ္သားေတြခ်ည္း ႏိုင္ငံခ်စ္ၾကတာမဟုတ္ဖူး။ စစ္သားမဟုတ္ေပမယ့္လည္း ႏိုင္ငံအတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအနစ္နာခံ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြလည္းရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္သား မွစစ္သားဆိုတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းၾကရမယ္။ ငါတို႔စစ္တပ္ဟာ ႏို္င္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားေတြကို ညွင္းဆဲဖို႔မဟုတ္။ စစ္တပ္ဟာ ႏိုိင္ငံရဲ႕အေစခံျဖစ္ရမယ္။ ႏိုင္ငံဟာစစ္တပ္ရဲ႕အ ေစခံ မျဖစ္ေစရဘူး။ ဒါက စကားရိုင္းရိုင္းနဲ႔ နားလည္ေအာင္ေျပာျပတာပဲ။ ဒီစကားကို က်ဳပ္ေျပာ တာ စစ္တပ္ကို ျပန္ႏွိမ္ခ်င္တဲ့သေဘာနဲ႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔ဟာ လက္နက္ကိုင္သူေတြ ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း  မတရားတာမလုပ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ရန္သူေတြမဟုတ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အားလံုးသေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာျပျခင္းပဲ” ဟု သူထူေထာင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့တပ္ မေတာ္ကို “ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္” မ်ားကို မိန္႔မွာခဲ့ဖူးခဲ့သည္မွာ မွတ္သားစရာေကာင္းလွပါသည္။

    အခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံေရးကိုငါတို႔ႏွင့္မဆိုင္ဟု ယူဆကာ စိတ္၀င္စားမႈ႔ မရွိၾက။ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ၾက သည္။ ေၾကာက္ရြံ႕ၾကသည္။ ထိုသူမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္က “ လူတိုင္းကေတာ့တိုင္းေရး ျပည္ေရးကိုသာ ႏိုင္ငံေရးလို႔တြက္ထားၾကတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ကိုယ့္ဘဝ ရပ္တည္ေရးကစၿပီး ကိုယ့္အိမ္၊ ကိုယ့္ရပ္ကြက္၊ကိုယ့္ေက်းရြာ၊ၿမိဳ႕နယ္၊ခရိုင္၊တိုင္းျပည္မႀကီးတစ္ခုလံုးရဲ႕ အလံုးစံုလူမႈ႕ေရးကိစၥေတြ ဟာ ႏိုင္ငံေရးပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့ လူေတြရဲ႕စားမ႔ႈ၊ေသာက္မႈ႕၊ေနမႈ႕၊ထိုင္မႈ႕အား လံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးပါပဲ” ဟူ၍ လူထုနားလည္ေအာင္ရွင္းျပႏိုင္ခဲ့သည္။

    ထို႔အျပင္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္ကို အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားတစ္ရပ္ မလုပ္ၾကဖို႔၊ လႊတ္ေတာ္အေပၚ လက္ဝါးႀကီးမအုပ္ဖို႔  ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၁၀)ရက္ေန႔တြင္ တိုင္းျပဳ၊ျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္၌ ေရႊအဆိုအမိန္႔တစ္ရပ္ မိန္႔ၾကား ခဲ့သည္မွာ “ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းညီညြတ္ေရး၊ တိုင္းသူျပည္သားလူထုညီညြတ္ေရး၊ အဲဒီ ညီ ညြတ္ေရး ႏွစ္ခုမရွိသမွ်ကာလပတ္လံုး ဒီတိုင္းျပည္ဟာ လြတ္လပ္ပင္ လြတ္လပ္ေသာ္ျငားလည္း ဘယ္ပါတီတက္တက္၊ ဘယ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္၊အုပ္ခ်ဳပ္ “ဖာသည္” တိုင္းျပည္ျဖစ္ေနမွာပဲလို႔ ကၽြန္ ေတာ္ေျပာခ်င္တယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ ဒီႏွစ္ခုကို မပ်က္ျပားေစနဲ႔။ ဘယ္သူက ဘာပဲလုပ္လုပ္ မပ်က္ ပါေစနဲ႔။အဲဒါ အင္မတန္အေရးႀကီးတယ္။” ဟုလည္းေကာင္း၊ သူ၏ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္ “မွတ္ထားၾက။ ငါ့တပ္ထဲမွာ အခြင့္အေရးယူခ်င္တဲ့ေကာင္၊ တစ္ေကာင္မွ မရွိေစရဘူး။ မပါေစရဘူး။ လူထုငတ္ရင္ အားလံုးငတ္မယ္။ လူထုဆင္းရဲရင္ တုိ႔ရဲေဘာ္အားလံုးဆင္းရဲမယ္။ ငါလည္းဆင္းရဲမယ္။ ငါတုိ႔ေတြတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဒီ တပ္မေတာ္ႀကီးဟာ ဒီ၀ါဒနဲ႔ခ်ီတက္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္” ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ စစ္တပ္ကုိ မိန္႔ၾကားခဲ့သည္မွာ “စစ္တပ္က လက္၀ါးႀကီးအုပ္ၿပီး တုိင္းျပည္လႊတ္ေတာ္က ဘာမွ်အစုိးမရတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္မ်ိဳး မရွိရေလေအာင္ စစ္တပ္ကုိ တုိင္းျပည္လႊတ္ေတာ္က အုပ္စုိးႏုိင္ခြင့္ရွိရမယ္” ဟူ၍ တုိင္းျပည္လႊတ္ေတာ္အထက္ စစ္တပ္မရွိသင့္ေၾကာင္း၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကီး ကုိယ္တုိင္ မလုိလားေၾကာင္း  ဒီမိန္႔ခြန္းက မီးေမာင္းထုိးျပေနပါသည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးတြင္ မတူကြဲျပားေသာ ဘာသာ၀င္မ်ား၊ လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ား အတူတကြ ယွဥ္တြဲေနထုိင္ေနေၾကာင္းကုိ သိေနေသာ၊ ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရး မခြဲျခားတတ္ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳက ဗုဒၶဘာသာကို ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ျပဌာန္းဖုိ႔၊ တုိက္တြန္းေျပာဆုိခဲ့ေသာ အခါ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က အနည္းငယ္ စိတ္ဆုိးေဒါသျဖစ္ကာ ျပန္ေျပာခဲ့သည္မွာ “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ အေလာင္းဘုရား လက္ထက္ကတည္းက အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြ ရွိတယ္။ အစကတည္းက နတ္ကုိးကြယ္ၾကတဲ့ ေတာင္တန္းသားေတြလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီေတာင္တန္းသားေတြဟာ ျမန္မာျပည္ႀကီး အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ က်ေရာက္သြားတဲ့အခါ အခ်ိဳ႕က ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္သြားၾကၿပီး အ႐ုိးစြဲေနၾကတာ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ေတြအားလံုးဟာ ႏုိင္ငံသားေတြပဲ။ တုိင္းျပည္ကုိ ကၽြန္တြင္းက တုိက္ထုတ္ႀကတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခ်ည္း  ပါခဲ့ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔အားလံုးလည္း ပါခဲ့ၾကတယ္။ အခု ကၽြန္တြင္းက လြတ္မယ္ မႀကံေသးဘူး။ သူတုိ႔ေတြအေပၚမွာ အႏုိင္က်င့္ၿပီး ငါ့တုိ႔ လူအမ်ားစုရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာကုိ ႏုိင္င့ေတာ္ဘာသာ ျဖစ္ရမယ္လုိ႔ လုပ္လုိက္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ေခြးေလာက္ေတာင္ ေသာက္သံုးမက်တဲ့ အေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားၾကမွာပါ ဆရာ။ တုိင္းျပည္ကုိ တုိင္းျပည္ေရးလုိ ေတြးစမ္းပါ။ ဘာသာေရးေတြ၊ ဘာေတြ လုပ္မေနစမ္းပါန႔ဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္တစ္ခုလံုးကို စည္း႐ံုးဖုိ႔လုိတယ္” ဟု ဘာသာေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးကုိ မေရာေထြးဖုိ႔၊ အျမတ္မထုတ္ဖုိ႔၊ တစ္ကန္႔စီ ခြဲထုတ္ကာ ႏုိင္ငံေရးအေျမာ္အျမင္ ျပည့္၀စြာ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပ ေျပာဆုိခဲ့ေပသည္။

    တုိင္းျပည္တစ္ျပည္တြင္ ျပည္သူလူထု၏ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္းကုိ ခံရေသာ အစုိးရအဖြဲ႕သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္းကုိ တပ္မေတာ္ဖခင္က “တုိင္းျပည္လူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈနဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔ အစုိးရျဖစ္တာ။ တုိင္းျပည္က မၾကည္ညိဳဘူးဆုိတာကုိ က်ဳပ္တုိ႔သိလာတဲ့တစ္ေန႔မွာ က်ဳပ္တုိ႔ တြယ္ကပ္မေနဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ႏွစ္ေလာက္ က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အခါ က်ဳပ္တုိ႔ဟာ ဘယ္လုိလူစားမ်ိဳးေတြလဲ။ ရာဇ၀င္သမုိင္းမွာ အေရးခံရမယ့္ လူစားမ်ိဳးေတြလား။ ရာဇ၀င္မွာ အဆဲခံရမယ့္ လူစားမ်ိဳးေတြလား ဆုိတာကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ္တုိင္ သိလာပါလိမ့္မယ္။” လူထုႀကီးက မႀကိဳက္ရင္ မိမိတုိ႔ အစုိးရအဖြဲ႕အေနျဖင့္ ‘ေမွ်ာ့’ သတၱ၀ါလုိ တြယ္ကပ္ေနမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားပံုမ်ားသည္ လူထုဆႏၵကုိ တန္ဖုိးထား ေလးစားေၾကာင္း ေပၚလြင္လွေပသည္။

    ဘာသာေရးခုတံုးလုပ္ ႏုိင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ အစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားႀကီး ပရမ္းပတာျဖစ္ေအာင္ ေနာက္ကြယ္က ၀င္႐ႈပ္ေနသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ “ႏုိင္ငံေရးကုိ ဘာသာတရားျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ေျပာဆုိေနၾကသူမ်ားမွာ ယုတ္မာညစ္ေထးသူမ်ားသာလွ်င္ ျဖစ္တယ္။ ထုိသူတုိ႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ထုိကဲ့သုိ႔ အႀကီးအက်ယ္ လီဆယ္ေျပာဆုိျခင္းအားျဖင့္ ျပည္သူတုိ႔၏စိတ္ကုိ ႐ႈပ္ေထြးေစ၍ အေၾကာင္းအက်ိဳး၊ အေကာင္းအဆုိးကုိ ေ၀ဖန္ႏုိင္စြမ္း မရွိေအာင္ လုပ္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ အမွန္မွာ ထုိသူတုိ႔၏ ျပဳလုပ္မႈသည္ ႏုိင္ငံေရးမဟုတ္။ မိမိတုိ႔ အေကာက္ဥာဏ္ကုိသံုး၍ မိမိတုိ႔ႀကီးပြားေရးအတြက္ တစ္နပ္စားႏုိင္ငံေရးပင္ ျဖစ္တယ္။ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာတရားမ်ားမွာ လူအသီးသီး၏ သက္၀င္ယံုၾကည္မႈပင္ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးမွာကား လူအသီးသီး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ၊ သိပၸံအတတ္ပညာသာလွ်င္ျဖစ္တယ္” ဟု ဘာသာေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးကုိ ခြဲျခား သိျမင္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း သတိေပးေထာက္ျပခဲ့ျခင္းသည္ ယေန႔ေခတ္ အေျခအေနႏွင့္ စပ္ဟပ္လ်က္ ရွိသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္သည္။

    ၁၉၄၄ ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္တြင္ တပ္မေတာ္ဟူသည္ ျပည္သူလူထုအတြက္ ျဖစ္ရမည္ ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္က “ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူတို႔ႏွင့္ တသားတည္း ရွိရမည္။ ျပည္သူ႔တပ္မ ေတာ္သည္ ျပည္သူတို႔၏ လက္ရံုး၊လက္သီး၊ျပည္သူမ်ား၏ ဓားသြားျဖစ္ရမည္။ ျပည္သူမ်ား၏ အက်ိဳးကို ကာကြယ္ရမည္” ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ “ အျခားႏိုင္ငံေတြက ေျခလွမ္း တစ္လွမ္း လွမ္းရင္ က်ဳပ္တို႔က ေျခလွမ္း ၄-၅- ၁၀ လွမ္း လွမ္းလိုက္ႏိုင္မွ အဲဒီလိုလိုက္ႏိုင္တဲ့အခါက်မွ ေနာက္ ၁၀နွစ္၊ အႏွစ္ ၂၀ တန္သည့္အားျဖင့္ အဲဒိလိုတန္းတူ၊ညီတူ ျဖစ္သြားမယ္။ တန္းတူ၊ညီတူ မျဖစ္သမွ် ကာလပတ္လံုး ဒီတိုုင္းျပည္ႀကီးဟာ လြတ္လပ္တယ္ ဆိုေပမယ့္ ဟိုလူ႔ျမင္တဲ့အခါမွာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရ၊ ဒီလူ႔ျမင္တဲ့အခါမွာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရနဲ႔ “ဖာသည္” လိုႏိုင္ငံမ်ိဳးျဖစ္ေနမွာပဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ အတိအလင္း နားလည္ထားေစခ်င္တယ္”ဟု ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာဆိုခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ျပည္သူလူထုက အျပစ္မျမင္ အခ်စ္သာျမင္ခဲ့ေပသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အာဏာမရူးေၾကာင္း၊ အာ ဏာမမက္ေၾကာင္းကို “လြတ္လပ္ေရးရၿပီးရင္ က်ဳပ္ႏိုင္ငံေရးေလာကမွ ထြက္မယ္။ ျခံေလးစိုက္ၿပီး၊ စာပဲေရးခ်င္တယ္ဗ်ာ။ မဂၤလာဒံုက ျခံေလးကို ႀကိဳက္သား က်ပ္ငါးေထာင္ဆိုေတာ့ မတတ္ႏိုင္ ဘူး။ ျခံမရွိရင္ေန ကေလးေတြကိုေတာ့ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းထားခ်င္တယ္ဗ်ာ” လို႔ ရိုးသားပြင့္လင္း ရင္တြင္းျဖစ္စကားမ်ား အနာဂတ္ႀကိဳျမင္၊ႀကိဳတင္မိန္႔ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို နယ္ခ်ဲ႕ႀကိဳးဆဲြရာကခဲ့ သည့္ ဗမာလူမ်ိဳး၊ဗုဒၶဘာသာဝင္ မ်ိဳးခ်စ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးေစာႏွင့္အေပါင္းအပါတစ္စုက ၁၉၄၇ ခု ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ေန႔၊စေနေန႔ ၁၀နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အတြင္းဝန္ရံုး၌ အစည္းအေဝး  လုပ္ေနစဥ္ လုပ္ၾကံခဲ့မႈ႕ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရခဲ့သြားသည္မွာ က်ည္ဆံ ၁၃ေတာင့္ပင္ျဖစ္သည္။

    ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါဝင္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး (၉) ဦးက်ဆံုးခဲ့ေသာ္လည္း “အာဇာနည္တို႔သည္ လူသာေသဆံုးၿပီး နာမည္ႏွင့္ သမိုင္း ဘယ္ေတာ့မွမေသဆံုးေၾကာင္း၊ျမန္မာ ျပည္သူလူထုသည္ တိုင္းျပည္အတြက္ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္သူတို႕ကို ကမာၻတည္သေရြ႕ ျမန္မာျပည္တြင္ အမွတ္တရ ေက်းဇူးသိ ဂုဏ္ျပဳေနမွာျဖစ္ေၾကာင္း” ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ သမိုင္းဝင္ေရႊစကား ေရႊအဆိုအမိန္႔မ်ားကို လက္လွမ္းမီွသေလာက္ တင္ျပရင္း ေက်းဇူးရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္တကြ က်ဆံုးခဲ့ေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳ ေမာ္ကြန္းတင္အပ္ပါသည္။

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ R.I.T)

     

     

     

  • ” ၁၉ ဇူလိုင္ အာဇာနည္ေတြရဲ႕ မွတ္သားစရာ သမိုင္းဝင္စကားမ်ား”

    ” ၁၉ ဇူလိုင္ အာဇာနည္ေတြရဲ႕ မွတ္သားစရာ သမိုင္းဝင္စကားမ်ား”

    ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕တို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၁၉၄၈ခု၊ဇန္နဝါရီလ ၄ရက္၊ မနက္ ၄နာရီ ၂၀ မိနစ္ တြင္ လြတ္လပ္ေရးေပးခဲ့သည္။ ထိုသို႔လြတ္လပ္ေရးႀကီးရဖို႔ရန္ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ေသြး၊ေခၽြး၊ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကေသာ အာဇာနည္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ေပၚထြန္းခဲ့ဖူးသည္။ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာႀကီး တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကီးဟု တင္စားခံရေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အပါဝင္ အာဇာနည္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး( ၉ )ဦးတို႔သည္ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစ အလိုေတာ္ရွိမ်ား၏ လုပ္ၾကံသတ္ ျဖတ္မႈ႕ေၾကာင့္ ၁၉၄၇ခု ဇူလိုင္လ (၁၉)ရက္၊စေနေန႔ မနက္ ၁၀နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အတြင္းဝန္ရံုး (“မဆလ” အစိုးရေခတ္ ဝန္ႀကီးမ်ားရံုးဟုေခၚဆို) အစည္းအေဝးခန္းမအတြင္း အေရး ေပၚအစည္းအေဝးျပဳလုပ္ေနစဥ္ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရပါသည္။ ယခုဆိုလွ်င္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္တကြ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံခံရသည္မွာ ႏွစ္ (၇၀) တိုင္ၾကာခဲ့ေပၿပီ။ သို႔ေသာ္ စာေရးသူအပါဝင္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိသည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္း ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ေရာက္ခါနီးတိုင္း ေရာက္တိုင္း ရင္ထဲ ဆို႔နင့္ခံစား မ်က္ရည္ေတြလည္ခဲ့ရသည္မွာ ႏွစ္စဥ္လိုလိုပင္ ျဖစ္သည္။

    ဒါ့ေၾကာင့္လည္း တို္င္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးဆပ္ခဲ့ေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ သူတို႕၏အမွတ္တရ သမိုင္းဝင္စကားေလးမ်ားကို တင္ျပျခင္းသည္ ဂုဏ္ ျပဳထိုက္သူကို ဂုဏ္ျပဳရာေရာက္သည္ဟု ခံစားမိပါသည္။

    ျပည္သူ႕အခ်စ္ေတာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ၁၉၁၅ခု ေဖေဖာ္ဝါရိလ ၁၃ ရက္တြင္ နတ္ ေမာက္ၿမိဳ႕၊ မေကြးတိုင္းတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အသက္ ၃၂ ႏွစ္ ၅လ အရြယ္တြင္ ဘုရင္ခံ အမႈ႔ေဆာင္ ေကာင္စီဒုတိယ ဥကၠ႒ လြတ္လပ္ေရးမရမီ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႕၏ ဒုတိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏိုု္င္ ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ “ ငါ့ျပည္သူေတြ အေႏြးထည္ဝယ္ မဝတ္ႏိုင္တာ ဟာ ငါ့အျပစ္” ဟုသေဘာထားခဲ့သည္။ တစ္မ်ိဳးသားလံုးအေရးကို ေခါင္းထဲအျမဲထည့္ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ “သားျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႔ မေကြးက လာခဲ့တဲ့မိခင္ႀကီးကို တိုင္းျပည္အေရး လံုးပမ္းေနရေသာေၾကာင့္ မခ်စ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့သည္။ မိခင္ႀကီးအိမ္ျပန္တဲ့အခါ ရထားဘူတာရံု ကိုလိုက္ပို႔ခဲ့သည္။ ရထားလည္းထြက္ေရာ ဘူတာရံုမွာ ဒူးေထာက္ရင္း ႀကိတ္မွိတ္ခံစားငိုေၾကြးခဲ့ သည္။ ႏွလံုးသားကို အက်ဥ္းခ်ၿပီး တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အခ်ိန္ေပးႀကိဳးပမ္းခဲ့သည့္ မိမိ ၏ဘဝတစ္ခုလံုးကို စေတးခဲ့သည့္ ထိုကဲ့သို႔ “မတစ္ေထာင္၊ တစ္ေကာင္ပြား” ေယာက္်ား အာဇာနည္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးကို အာဃာတတရား အတၱစိတ္မ်ား၊ အာဏာရူးသြပ္မႈ႔မ်ား မြန္ထူေနေသာ မ်ိဳးခ်စ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ်၏ လက္ပါးေစ ဂဠန္ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းပါမ်ား၏ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈ႕ေၾကာင့္ က်ည္ဆံ(၁၃) ခ်က္သင့္ကာ သူခ်စ္ေသာ ျမန္မာျပည္ႀကီးႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ကို ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားခဲ့ေပသည္။

    ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အစ္ကိုရင္းလည္းျဖစ္သူ ေက်ာင္းဆရာတစ္ဦးလည္းလုပ္ခဲ့ဖူးသူ အာဇာနည္ ဦးဘဝင္းကို ၁၉၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အသက္၄၆ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ေရနံေခ်ာင္း ဖဆပလ ဥကၠ႒၊ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရးႏွင့္ ေထာက္ပံ့ေရးဝန္ႀကီးအေနျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏အစိုးရအဖြဲ႔တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အဂၤလိပ္စာသင္ေပးခဲ့ေသာ ဆရာတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ က်ည္ဆံ ၈ခ်က္သင့္ကာ ထိုေနရာတြင္ပင္ အသက္ေပးလွဴ သြားခဲ့သည္။

    မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီးစပ္စံထြန္းကို ၁၉၀၇ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အသက္၄၀တြင္ နယ္ျခားေဒသဆိုင္ရာ အတိုင္ပင္ခံဝန္ႀကီးအေနျဖင့္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ငယ္စဥ္က သူကိုယ္တိုင္ “ေပါင္” ေပၚတြင္ “ေၾကာင္ရုပ္” ထိုးခဲ့မိတာကို ရွက္မိခဲ့ၿပီး လူငယ္ေတြကို “ေဆးမွင္ေၾကာင္ မထိုးပါနဲ႕လို႔” မၾကာခဏ မွာၾကားေျပာဆိုတတ္သည္။ ဦးေခါင္းတြင္ က်ည္ႏွစ္ခ်က္သင့္ကာ ဇူလိုင္ ၂၀ရက္ မြန္းတည့္ခ်ိန္တြင္ ေသဆံုးခဲ့သည္။

    အတြင္းဝန္ ဦးအုန္းေမာင္ကို ၁၉၁၃ခုတြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး အသက္ ၃၄ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ဒုတိယ အတြင္းဝန္ (အိုင္စီအက္စ္) ရာထူးအျပင္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး႒ာနဝန္ ႀကီးအေနျဖင့္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးစီမံကိန္းစာရြက္ႀကီးကို ကိုင္စြဲကာ အစည္းအေဝးခန္းမထဲကို ငါးမိနစ္ေစာကာဝင္ခဲ့သည္။ “ကံဆိုးတယ္ ေျပာမလား၊ ကံေကာင္းတယ္ ေျပာမလား”  လူသတ္သမားရဲ႕က်ည္ဆံ ၅ေတာင့္က သူ႔ကိုယ္ထဲနစ္ဝင္သြားလိုက္တာယူလာခဲ့တဲ့ စီမံကိန္းစာရြက္ႀကီး ေသြးစြန္းသြားခဲ့တာ သမိုင္းသက္ေသတစ္ခုျဖစ္သြားခဲ့တယ္။

    ဆရာႀကီးဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳကို ၁၈၉၃ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ဒီးဒုတ္ဂ်ာနယ္တြင္ မိမိတတ္ သည့္ ကေလာင္စြမ္းႏွင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ ရွိသမွ်ခြန္အားေပးဆပ္ရင္း အသက္၅၄ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးတာဝန္ကို ထမ္းရြက္ေနစဥ္ လူသတ္သမား၏ က်ည္ဆံတစ္ခု ဦးေႏွာက္ထဲဝင္ ခဲ့ၿပီး က်ည္ ၅ ခ်က္သင့္ကာ ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ ေန႔လည္ပို္င္းတြင္ ေဆးရံုႀကီး၌ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။

    အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး သခင္ျမကို ၁၈၉၇ခုတြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ၁၉ ဇူလိုင္တြင္ ထမင္းကို ခပ္သြက္သြက္စားကာ ဇနီးသည္ကို ႏႈတ္ဆက္ အိ္မ္ကအထြက္ ဂ်စ္ကားႏွင့္ျခံတံခါးၿငိေနတာေတြ႔ ေတာ့ ဇနီးျဖစ္သူက အတိတ္နိမိတ္ကံမေကာင္းလို႔ ယူဆတာနဲ႔ “မသြားပါနဲ႔လို႔”  ေျပာတဲ့ ဇနီးသည္ ကို တစ္ခ်က္ကေလးျပံဳးျပၿပီး “ငါ့ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္” လို႔ ေျဖၾကားခဲ့တဲ့ သခင္ျမဟာ အသက္ ၅၀မွာ ဘဏၰာေရးဝန္ႀကီးတာဝန္ကို ထမ္းရြက္ေနစဥ္ျဖစ္တယ္။ “ႏႈတ္လံုတဲ့လူ” ဟု ေခါင္း ေဆာင္မ်ားၾကားထင္ရွားခဲ့ၿပီး လူသတ္သမား၏ က်ည္တစ္ခ်က္အဆုတ္ကို ေဖာက္ကာ ထိုေနရာ တြင္ပင္ ေသဆံုးခဲ့သည္။

    မႏၱေလးၿမိဳ႕က အမ်ိဳးသားေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးျဖစ္သူ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္ကို ၁၈၉၈ ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးတိုင္း၊မိတီၳလာၿမိဳ႕တြင္ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အသက္၄၉ ႏွစ္အရြယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အစိုးရအဖြဲ႔တြင္ ပညာေရး ႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး စီမံကိန္းဝန္ႀကီးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ အတြင္းဝန္ရံုး အစည္းအေဝးခန္းမတြင္ က်ည္ဆံ ၆ ခ်က္သင့္ကာ ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရေနစဥ္ အတြင္း အနီးနားက သူေတြကို ေျပာဆိုခဲ့တာက “ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ သခင္ျမကို အရင္ၾကည့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က အေရးမႀကီးဖူး” ဟုေျပာဆိုခဲ့ေသာ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ျပင္းျပၿပီး ေမတၱာဓာတ္ႀကီးမား သူ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၏ ရင္းတြင္းျဖစ္ ခံစားခ်က္ သမိုင္းဝင္စကားသည္ ျမန္မာ့သ မိုင္းတြင္ ဘယ္သူဖ်က္ဖ်က္ ဘယ္ေတာ့မွဖ်က္လို႔ရမည့္ အရာမဟုတ္ေပ။

    ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္၏ သက္ေတာ္ေစာင့္ရဲေဘာ္ကိုေထြးကို ၁၉၂၉ခု တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး လူသတ္သမား ရန္ႀကီးေအာင္ပစ္လိုက္ေသာ က်ည္ ၄ခ်က္သင့္၍ ေနရာတြင္ပင္ ေသဆံုးသြား ခဲ့သည္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ အသက္ ၁၈ႏွစ္ လူပ်ိဳ၊လူလြတ္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ၿပီး အာဇာနည္ဟူသည္ အသက္ႀကီး ငယ္မေရြး ျဖစ္ႏိုင္သည္ကို သမိုင္းေသြးေရးကာ လူငယ္ထုအတြက္ သက္ေသျပသြားခဲ့ ပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ လူငယ္ထု အတုယူ အားက်စရာပင္ျဖစ္သည္။

    ကရင္အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မန္းဘခိုင္ကို ၁၉၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ကရင္-ဗမာ ခ်စ္ၾကည္ေရးကို ပ်က္ျပားေအာင္ ေသြးထိုးခဲ့သည့္ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕ကို တုန္႔ျပန္ခဲ့သည့္ စကားတစ္ခြန္း ျဖစ္သည့္ “ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း လက္ေအာက္ေရာက္တာဟာ တိုင္းတစ္ပါးလက္ေအာက္ေရာက္တာထက္ အမ်ားႀကီးသာပါတယ္” ဟူ၍ ေျပာခဲ့ေသာစကားသည္  “သူ႕ကၽြန္မခံစိတ္ ျပင္းျပပံု” ကို မီးေမာင္းထိုးျပလ်က္ရွိသည္။ အသက္၄၄ ႏွစ္အရြယ္တြင္ စက္မႈ႔ လက္မႈ႔ႏွင့္ အလုပ္သမားဝန္ႀကီး အျဖင့္ တာဝန္ယူေနၿပီး လြတ္လပ္ေရးရၿပီး အစိုးရဖြဲ႕လွ်င္ ဒုတိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခန္႔ထားရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က လ်ာထားခဲ့သူလည္းျဖစ္သည္။ က်ည္ဆံ ၁၅ ခ်က္ အမ်ား ဆံုးသင့္ကာ ေနရာတြင္ပင္ေသဆံုးခဲ့ပါသည္။

    မည္သို႔ပင္ဆိုေစ အာဇာနည္တို႔သည္ လူသာေသၿပီး နာမည္ႏွင့္သမိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ် မေသ ေၾကာင္း အာဏာရွင္တို႔သည္ လူမေသ၊အသက္ရွည္ေသာ္ျငားလည္းပဲ နာမည္ႏွင့္ သမိုင္းအေစာ ႀကီး ေသသြားတတ္ေၾကာင္း သက္ေသျပသ သြားခဲ့ပါသည္။ထို႔အျပင္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ေတြ က တိုင္းျပည္အတြက္ ဘာေတြေပးဆပ္ရမလဲဆိုတာကို အျမဲေတြးေတာ လုပ္ေဆာင္တတ္ၾက ေၾကာင္း အတုစံနမူနာေကာင္းမ်ားကို ယေန႔လူငယ္အေပါင္း အတုယူကာ အမိႏိုုင္ငံေတာ္ႀကီး အတြက္ တိုးတက္မႈ႕အလံုးစံုကို လုပ္ေဆာင္သင့္ပါေၾကာင္း ၁၉ ဇူလိုင္အာဇာနည္ေန႔က မီးေမာင္းထိုးျပသေနပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါသည္။

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း(ရန္ကုန္စက္မႈ႕တကၠသိုလ္ R.I.T)