Author: M-Media

M-Media
ျမန္မာျပန္ဆိုသူ – ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္

မတ္လေႏွာင္းပိုင္းအထိ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းတစ္ေၾကာ မြတ္စ္လင္မ္ဆန္႕က်င္ေရးအၾကမ္းဖက္မႈလိႈင္းလံုးေတြ ရုိက္ခတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားဖက္က အေရးပါတဲ့စကားတစ္ရပ္ဆိုလာတယ္။ မတ္လ ၂၉ ရက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတစ္ခုမွာ “ ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈေတြက ဗုဒၶဘာသာ၀င္နဲ႕မြတ္စ္လင္မ္ေတြအၾကား အျပန္အလွန္ ပဋိပကၡကို ကိုယ္စားမျပဳပါဘူး။ စံနစ္က်က်ေလ့က်င့္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ အၾကမ္းဖက္သမားေတြက သြတ္သြင္းခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာ ထင္ရွားလြန္းပါတယ္ ” လို႕ မင္းကိုႏိုင္က ေျပာခဲ့တယ္။

အလားတူ ခါးသည္းလွတဲ့ သင္ခန္းစာတစ္ရပ္ကို ၁၉၉၀ ႏွစ္မ်ားကာလတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေဘာ့စ္နီးယားမွာ ရရိွနားလည္ခဲ့ပါတယ္။ မ်ဳိးႏြယ္သန္႕စင္ေရး (တစ္နည္း) မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္မႈဆိုတာ လွ်ပ္တစ္ျပက္ထေပါက္ကြဲတတ္တဲ့ လူရမ္းကားတစ္စု သို႕တည္းမဟုတ္ အခ်င္းခ်င္းမုန္းတီးေနတဲ့ အေျခခံလူတန္းစားေတြက ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္တတ္ၾကေပဘူး။ စံနစ္တက်ေလ့က်င့္ျပင္ဆင္ေပးထားၿပီး လက္နက္ပစၥည္းေတြဆင္ယင္ေပးထားတဲ့ စစ္တပ္ဆန္ဆန္(ျပည္သူ႕စစ္)အုပ္စုမ်ားရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ဳိးသာ ျဖစ္ေလ့ရိွပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕လုပ္ငန္းစဥ္က ဘာလဲ။ သူတို႕နဲ႕ တိုက္ရိုက္ခ်ိတ္ဆက္ေနတဲ့ အင္အားစုေတြ၊ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕တြဲဖက္ႏိုင္ငံေရး သမားေတြကို လွစ္ဟမျပဘဲ ေအာက္တန္းက်က်လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ဖို႕ဘဲ ျဖစ္တယ္။

ျမန္မာျပည္ထဲျဖစ္ပ်က္ေနသမွ်ကို ယခင္ ယူဂိုဆလားဗီးယားမွာျဖစ္ခဲ့တာမ်ဳိးနဲ႕ အေျခခံက်က် ရွင္းျပႏိုင္ဖို႕မလြယ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ယူဂိုဆလားဗီးယားႏိုင္ငံေဟာင္းထဲက စစ္ေရးဆန္ဆန္ အုပ္စု(စံနစ္တက်ေလ့က်င္ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ)ရဲ႕ အခန္းက႑ေတြ၊ သူတို႕နဲ႕စစ္တပ္ ကိုင္းကၽြန္းမွီ ကၽြန္းကိုင္းမွီျဖစ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြ အားလံုး အဖို႕ တုန္လႈပ္စရာ သတိေပးခ်က္တစ္ခုပါဘဲ။ သူတို႕ဟာ အစိုးရထဲကျဖစ္ျဖစ္၊ လႊတ္ေတာ္ထဲကျဖစ္ျဖစ္၊ အတိုက္အခံထဲကျဖစ္ျဖစ္၊ မီဒီယာထဲကျဖစ္ျဖစ္၊ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းထဲကျဖစ္ျဖစ္ ဒီအေျခအေန အတိုင္းျဖစ္ေနတယ္။

မ်ဳိးႏြယ္အုပ္စုသန္႕စင္ဖယ္ရွားေရးဆိုတာ အလြန္ရႈပ္ေထြးသြားေအာင္ တြက္ခ်က္ျပင္ဆင္စီစဥ္ထားတဲ့ စစ္ဆင္ေရးတစ္မ်ဳိးပါ။ အခ်ဳိ႕အခ်ဳိ႕ေသာႏိုင္ငံေတာ္ အဆင့္ေတြကေန ဗ်ဴဟာနည္းက်က် ပါ၀င္ပတ္သက္မႈ မရိွဘဲ ဒီလိုကိစၥ ျဖစ္ပြားလာစရာအေၾကာင္း မရိွပါဘူး။ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီ ပညာရွင္ေတြ၊ ကိုယ့္ဖက္ကိုယ္ယက္အစြန္းေရာက္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္မီဒီယာေတြကလည္း ဒီအခန္းက႑မွာ အလိုတူအလိုပါေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ အာဏာရွင္ေခတ္လြန္ႏို္င္ငံတစ္ခုရဲ႕ ျမင္သာေသာ၊ မျမင္သာေသာ ၾသဇာႀကီးလက္ကိုင္တုတ္ေတြျဖစ္လို႕ အလြယ္တကူ ထိန္းခ်ဳပ္မရတတ္ၾကဘူး။

ျမန္မာျပည္ကတုန္လႈပ္ဖြယ္ျဖစ္ရပ္မ်ားအတြက္ ဘယ္သူေတြမွာတာ၀န္ရိွသလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး။ ယခင္က ယူဂိုဆလားဗီးယားႏိုင္ငံအျဖစ္ကိုအေျခခံၿပီး ႏိႈင္းယွဥ္ေထာက္ျပဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ မစြမ္းသာဘူး။ သို႕ပင္သို႕ျငားလည္း ယူတတ္မယ္ဆိုယင္ တူညီတဲ့သင္ခန္းစာေတြ၊ သတိေပးခ်က္ေတြေတာ့ ရိွေနပါတယ္။

အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီဆိုတာ အာဏာရွင္စံနစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခံစစ္ေၾကာင္းတစ္ခု

ဒီမိုကေရစီေလာကတစ္ခုလံုးရဲ႕ ပထမဆံုးပင္မေက်ာရိုးက လူ႕အုပ္စုအသီးသီးရဲ႕ ပတ္သက္ဆက္ဆံမႈေတြ ျဖစ္တယ္။ ႏို္င္ငံေရးပြင့္လင္းလာျခင္းနဲ႕အတူ အဖိႏွိပ္ခံ၊ ခြဲျခားႏွိမ့္ခ် ဆက္ဆံခံရတဲ့ အုပ္စုမ်ားရဲ႕ ပရိေဒ၀ေတြ၊ ေတာင္းဆိုမႈေတြက လူ႕ျမင္ကြင္းမွာ ေပၚလြင္လာေလ့ရိွတယ္။ ပါတီစံုစံနစ္၊ မီဒီယာလြတ္လပ္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာအသင္းအဖြဲ႕ ထူေထာင္ႏိုင္ျခင္း တို႕ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္၊ နစ္နာခ်က္မ်ားစြာက ခံစားခ်က္ျပင္းတဲ့အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒကို မီးေမႊးေပးတယ္။ မီးေမႊးခံရတဲ့အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒက ဒီမိုကေရစီနည္းက် အသိတရားထြက္ေပၚလာေရးအတြက္ ဧရာမ ဖိအားႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္သြားေစတယ္။

ဒီမိုကေရစီျဖစ္ထြန္းမႈအေပၚ အႏ ၱရာယ္ျဖစ္သြားေစမယ့္ ေနာက္ထပ္အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒတစ္မ်ဳိး ရိွေနတယ္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာရိွတဲ့ အစြန္းေရာက္ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒကိုၾကည့္လိုက္ယင္ တစ္ခ်ိန္ကအာဏာရွင္ အသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခံစစ္ေၾကာင္းျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရေလ့ရိွတယ္။ ယူဂိုဆလားဗီးယားႏိုင္ငံေဟာင္းက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သက္ဆိုးရွည္ေအာင္ စလုိဘိုဒန္ မီလိုစီဗစ္က အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒနဲ႕ ဘယ္လိုဆြဲဆန္႕ခဲ့တယ္ – ျပည္သူေတြရဲ႕ဒဏ္ခတ္မႈ ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပါရေစ။

ယူဂိုဆလားဗီးယားဟာ ဆိုဗီယက္လက္ေအာက္ ခံစစ္စစ္ မဟုတ္ေပမယ့္ ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံတစ္ခုပါ။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္အတြင္း ဗဟိုဥေရာပနဲ႕အေရွ႕ဥေရာပမွာ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒၿပိဳလဲျခင္းနဲ႕အတူ ယူဂိုဆလားဗီးယားထဲက မေလာက္မလား ကြန္ျမဴနစ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈဟာလည္း ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္ထားလို႕ မျဖစ္ေတာ့တဲ့အေျခအေနေရာက္သြားပါတယ္။

ကြန္ျမဴနစ္အုပ္စုေတြက ေယဘူယ်အားျဖင့္ အေၾကာင္းႏွစ္ရပ္ကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဖို႕ အလြန္ေသြးေၾကာင္ေလ့ရိွတယ္။ ပထမတစ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီလုိပါ။ မိမိတို႕ရဲ႕ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑ကို စြန္႕လႊတ္ျခင္း နဲ႕ မိမိကိုယ္ကို ဆိုရွယ္လစ္ (လူထုနဲ႕တစ္သားတည္းျဖစ္တဲ့)အုပ္စုအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းယူျခင္း ျဖစ္တယ္။ သူတို႕တစ္ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီနည္းက် ယွဥ္ၿပိဳင္အေရြးခံမႈကို လက္ခံေကာင္းလက္ခံမယ္။ ပထမဆံုးေရြးေကာက္မႈေတြမွာ အႀကီးအက်ယ္ ရႈႈံးနိမ့္ႏိုင္ေခ်ကိုလည္း ရင္ဆိုင္ေကာင္းရင္ဆိုင္ႏိုင္မယ္။ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈအေနနဲ႕ အဓမၼ၀ါဒီေဟာင္းေတြဟာ မိမိရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ရာထူးရာခံေတြကို ဖယ္ရွားလို႕ ၿပိဳင္ဖက္ဗ်ဴဟာရွင္ေတြအျဖစ္ ရပ္တည္ေကာင္းရပ္တည္လာပါမယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာဘဲ ပထမဆံုး လြတ္လပ္ၿပီးတရားမွ်တတဲ့ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အုပ္စုသစ္ပါတီသစ္ေတြကို ဆႏၵမဲထည့္၀င္သူေတြအေပၚ မ်ားမၾကာမီ ၿငိဳးေတးစိတ္ကြက္လာၾကတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ဆိုရွယ္လစ္ အသြင္ေျပာင္း (အာဏာရွင္)ကြန္ျမဴနစ္ေဟာင္းေတြက လက္ခြဲအရံအုပ္စုေတြဖန္တီးၿပီး ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲအလြန္ ဒုတိယ သို႕မဟုတ္ တတိယေရြးေကာက္ ပြဲေတြမွာ ျပန္လည္ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းတစ္ခုကို ေဖာ္ေဆာင္ၾကတယ္။

ဥေရာပကြန္ျမဴနစ္တိုင္းျပည္မ်ားစြာမွာ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ စပ္ကူးမတ္ကူးအေျပာင္းအလဲကာလကို ၾကည့္ရႈေလ့လာၾကည့္ယင္ ဒီပံုအတိုင္းျဖစ္ခဲ့တာခ်ည္းပါဘဲ။

ေနာက္ထပ္အခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ဒီလုိပါ။ (အာဏာရွင္)ကြန္ျမဴနစ္အုပ္စုေတြဟာ ရတဲ့နည္းလမ္းနဲ႕ အာဏာၾသဇာကို အာသာငမ္းငမ္းဖက္တြယ္ထားေလ့ရိွၾကတယ္။ စလိုဘိုဒန္ မီလိုစီဗစ္နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ ဆာဗီးယားကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဒီလမ္းေၾကာင္းကိုေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒဆိုတာကေတာ့ အေငြ႕ပ်ံေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမယ့္ စံနစ္တက် ဖြဲ႕စည္းျပင္ဆင္ထားတဲ့ သူတို႕ရဲ႕ ယႏ ၱရားကေတာ့ တည္ရိွေနဆဲပါ။ စီးပြားေရး၊ မီဒီယာ၊ စစ္တပ္၊ ရဲ၊ ေထာက္လွမ္းေရး စတဲ့ က႑မ်ားအေပၚမွာလည္း ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿမဲျဖစ္တယ္။

အတိုက္အခံေတြအေပၚ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ဖိႏွိပ္ခဲ့ၾကတဲ့ – စက္ရံုမွဴးေတြ၊ လယ္ယာနဲ႕စိုက္ပ်ဳိးေရးစီမံသူေတြ၊ ဘဏ္အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ၊ ကုန္သြယ္ေရး အႀကီးအကဲေတြ၊ ျပည္တြင္းေရဒီယိုနဲ႕ရုပ္ျမင္သံၾကားကို ကိုင္တြယ္ညြန္ၾကားသူေတြ၊ စစ္တပ္ကဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ရဲမွဴးရဲခ်ဳပ္ေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးေအးဂ်င့္ေတြက မိမိတို႕အေပၚျဖစ္ေပၚလာမယ့္ အေျပာင္းအလဲေတြကို ေသလုမတတ္ေၾကာက္ရြံ႕ၾကတယ္။ မီလိုစီဗစ္ကလည္း သူတို႕တစ္ေတြ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို႕၊ ၾသဇာအာဏာတည္ၿမဲေနဖို႕ သီးသန္႕လမ္းေၾကာင္းတစ္စ ေဖာ္ထားေပးခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီလူေတြအားလံုးကလည္း တစ္ႏြယ္ငင္ တစ္စင္ပါ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ခဲ့ၾကတယ္။

တစ္ခ်ိန္က အခြင့္ထူးခံ အထက္တန္းနဲ႕အလယ္အလတ္တန္းရာထူးပိုင္ရွင္ေတြ၊ ဗ်ဴဟာရွင္ေတြရဲ႕ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားကာကြယ္မႈမ်ားက ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲမွာ လံုေလာက္တဲ့မဲမ်ားကို မရေစေတာ့ဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာက႑တိုင္းမွာ သူတို႕ရဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္မႈစံနစ္ကလည္ပတ္ေနဆဲျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္သူေတြကို မဲဆြယ္ႏိုင္ဖို႕ ပံုရိပ္ေကာင္းေတြ၊ အျမင္ေကာင္းေတြ တစ္စံုတစ္ရာမွ မရိွၾကေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ အလြယ္ကူဆံုး နဲ႕ အထိေရာက္ဆံုး နည္းလမ္းသစ္ကေတာ့ အႀကံကုန္ဂဠဳန္ဆားခ်က္မယ့္ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒကို အသံုးျပဳၾကပါေတာ့တယ္။

အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီပညာရွင္မ်ား နဲ႕ မ်ဳိးခ်စ္မီဒီယာ အခန္းက႑

သမၼတနဲ႕အာဏာရပါတီေနာက္ကြယ္ကလူေတြကို စုစည္းႏိုင္ဖို႕အတြက္ အေၾကာက္တရားနဲ႕အာဃာတတရား၀န္းက်င္ တစ္ခုကို ဖန္တီးဖို႕လိုအပ္တယ္ေလ။ ပထမဆံုး လႈပ္ရွားမႈေျခလွမ္းကေတာ့ အမာခံ အရံ တပ္သားေတြပါဘဲ။ သူတို႕ဟာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ လက္သပ္ေမြးျခင္းခံထားရသလို ၊ မီဒီယာနဲ႕လူ႕၀န္းက်င္အတြင္း ထိန္းခ်ဳပ္ စိုးမိုးထားဆဲျဖစ္ၾကတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီပညာတတ္/ပညာရွင္ေတြ နဲ႕ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို႕ကို ဇက္လႊတ္ေပးလိုက္ၾကတဲ့အခါ တစ္ခ်ိန္က ဖိႏွိပ္ၫွင္းဆဲခံထားရတဲ့ျပည္သူမ်ားက မထင္မွတ္ဘဲ အာရံုေျပာင္းသိမ္းသြင္းခံၾကရေတာ့တယ္။ သူတို႕ရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရးနဲ႕ဘာသာေရးဆိုင္ရာယံုၾကည္ခ်က္ေတြဟာ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ရုတ္တရက္ေပၚေပါက္လာၾကတယ္။ လူထုတရားပြဲေတြ လုပ္ေစတယ္။ အျငင္းပြားစရာျဖစ္မယ့္ အေၾကာင္းေတြ၊ စာေတြကို ပံုႏွိပ္မီဒီယာကေနတစ္ဆင့္ ေရးသားေဖာ္ျပေစတယ္။ သူတို႕တစ္ေတြဟာ အဓိကအားျဖင့္ အတိတ္သမိုင္းေဟာင္းက မေၾကလည္မႈေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြ၊ “ ငါတို႕ခံရတဲ့မတရားမႈနဲ႕က်ဴးလြန္မႈမွန္သမွ်ဟာ တျခားသူ(လူမ်ဳိးျခား)ေတြေၾကာင့္ ”ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိးေတြကိုသာ မရိုးအီႏိုင္ေအာင္ တသြင္သြင္ေျပာဆိုၾကတယ္။

သူတို႕လိုခ်င္ေနတဲ့ ၀န္းက်င္တစ္ခုက လူ႕ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ ေခါင္းေထာင္လာပါေတာ့တယ္။ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္၀ါဒဆိုတာ အျခားသူေတြအေပၚ မိမိတို႕ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ အမ်ဳိးသားေရးအျမင္ကို တစ္ဖက္သတ္ လက္ခံေအာင္ လုပ္ေနျခင္းသာျဖစ္တယ္။ အျခားသူမ်ားဆီမွာလည္း သမိုင္းေၾကာင္းေတြ၊ နာၾကည္းမႈေတြ၊ စာေပပညာရွင္ေတြ၊ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္သညာ/ျဖစ္တည္မႈကိုထိန္းသိမ္းသူေတြ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ရိွေနတာခ်ည္းဘဲျဖစ္တယ္။ ထို႕နည္းတူ အာဏာရွင္ေခတ္လြန္ ဒီမိုကေရစီေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ကိုယ္ပိုင္အေတြးအျမင္နဲ႕ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလည္း ရိွေနၾကတာပါဘဲ။

အတိတ္သမိုင္းေဟာင္းက မေၾကလည္မႈေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြ၊ ဂုဏ္ထယ္မႈေတြ၊ “ ငါတို႕ခံခဲ့ရတဲ့ မတရားမႈနဲ႕က်ဴးလြန္မႈမွန္သမွ်ဟာ တျခားသူ(လူမ်ဳိးျခား)ေတြေၾကာင့္ ”ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိးေတြဟာ လူထုၾကားထဲ အတိုင္းထက္အလြန္ ေအာင္ျမင္တြင္က်ယ္သြားၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ မီဒီယာကေန အသစ္အဆန္းပံုစံနဲ႕ အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္း ပမာဏႀကီးႀကီး တင္ျပေဖာ္ေဆာင္လိုက္လို႕ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုလုပ္ႀကံတိုက္ခိုက္မႈေတြကို လူထုေတြအေနနဲ႕ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မထားႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး။ သူတို႕ဟာ ေရွးရိုးစြဲမႈိင္းသြင္းမႈထဲမွာ အသားက်ေနရာကေန ေခတ္သစ္မီဒီယာမ်ဳိးစံုရဲ႕ဆြဲေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္ တမဟုတ္ခ်င္း ႏိုင္ငံေရးဆင္လံုးျဖစ္တဲ့ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္ေလွာင္အိမ္ထဲ ေရာက္မွန္းမသိ သက္ဆင္းေရာက္ရိွသြားပါေတာ့တယ္။

အစြန္းေရာက္အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီအုပ္စုမ်ားကို ပိုမိုအင္အားႀကီးလာေအာင္ လႊတ္ထားၾကတယ္။ သူတို႕ထဲက အခ်ဳိ႕ကို ေထာက္လွမ္းေရးေအးဂ်င့္ေဟာင္းေတြနဲ႕ ဦးေဆာင္ေစခဲ့တယ္။ သူတို႕ရဲ႕မႈိင္းသြင္းမႈကို မေျပာသာေတာ့တဲ့အဆင့္အထိ တိုးျမွင့္ႀကီးထြားေစတယ္။ ေခြးေပါက္ေလးေတြကို ေဟာင္လာေအာင္လုပ္ၿပီး အသံက်ယ္သထက္က်ယ္ေအာင္ လႊတ္ေပးထားတာက အာဏာရွင္စံနစ္ဖက္ျပန္လွည့္လိုတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီေတြရဲ႕ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းပါဘဲ။ ဒါမွ လူမ်ဳိးစုအမ်ဳိးမ်ဳိးၾကားမွာ မယံုၾကည္မႈေတြ၊ သံသယေတြ ဖြံ႕ထြားအျမစ္တြယ္လာမွာကိုးဗ်။

ညစ္စုတ္တဲ့ မုဒိမ္းမႈကို ေမာင္းခလုတ္အျဖစ္ အသံုးခ်မယ္

ဒါေတြအားလံုးသံုးရံုနဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲမွာႏိုင္ဖို႕ မလံုေလာက္ေသးဘူး။ တျမည့္ျမည့္နဲ႕မေမ့ႏိုင္တဲ့ဒဏ္ရာ ေပးတဲ့နည္းကို ထပ္သံုးဖို႕လိုအပ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ညစ္စုတ္လြန္းတဲ့ အက်ည္းတန္လြန္းတဲ့ ရြံစရာေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြကို အသံုးခ်မွာေပါ့။ အဲ့ဒီလိုအရာေတြကို မီဒီယာကေနတစ္ဆင့္ အျပန္တလဲလဲ ထုတ္လႊင့္ေဖာ္ျပပါမွ ပိုဆိုးတဲ့ကိစၥေတြ ျဖစ္လာမယ္ မဟုတ္လား။ ဒီလိုနဲ႕ ပံုမွန္အသိရိွသူေတြ၊ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ထားသူေတြ၊ သမမွ်တတဲ့လူေတြပင္လွ်င္ အမွန္တရားကို မ်က္ကြယ္ျပဳလာၿပီး ကာကြယ္ေရးဆိုၿပီး အုပ္စုဖြဲ႕လာၾကေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ ကိုယ္နဲ႕မတူ ကိုယ့္ရန္သူအျဖစ္သေဘာထားၿပီး တစ္ပါးသူေတြကို သတ္ျဖတ္ဖို႕၊ အိုးအိမ္ေတြကို မီးေလာင္တိုက္သြင္းဖို႕ ၀န္မေလးၾကေတာ့ဘူးေလ။

ဆာဗီးယားရြာသား Djordje Martinovic ကို မုဒိမ္းက်င့္တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥဟာ မီလိုစီဗစ္ရဲ႕ေက်ာ္ၾကားမႈကို ပိုမိုအားျဖည့္ေပးလိုက္ယံုသာမက သူ႕ေနာက္ကြယ္ရိွ ဆာဗီးယားလူမ်ဳိး အားလံုးနီးပါးကိုလည္း စည္းရံုးၿပီးသား ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ စြပ္စြဲသတင္း လႊင့္ခဲ့ပံုက ကိုဆိုဗို အယ္လ္ေဘးနီးယန္း အစြန္းေရာက္မ်ားက အဲ့ဒီဆာဗီးယားရြာသားကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားၿပီး ဘီယာပုလင္းတစ္လံုးနဲ႕ သူ႕ကို မဖြယ္မရာ မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့တယ္ လို႕ဆိုတယ္။ ထုတ္ျပလုိက္တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ခုလံုးမွာ ညစ္စုတ္ရြံရွာမႈမ်ားနဲ႕့ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့ၿပီး အျဖစ္မွန္ကိုေတာ့ ယေန႕ထက္ထိ ဘယ္္သူမွွ မသိခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆာဗီးယားမ်ဳိးခ်စ္ေတြ၊ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီေတြရဲ႕ မီဒီယာေတြမွာေတာ့ အယ္လ္ေဘးနီးယန္းလူမ်ဳိးေတြဟာ ဆာ့ဘ္ေတြကို အႏ ၱရာယ္ေပးေနတဲ့ အၾကြင္းမဲ့ဒုစရိုက္သားေတြ အျဖစ္ ရုပ္လံုးေဖာ္ခဲ့ၾကတယ္။

ကိုဆိုဗိုက မီလုိစီဗစ္ရဲ႕ ခြဲျခားႏွိမ့္ခ် ဆက္ဆံေရးမူ၀ါဒေတြကို အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေ၀ဖန္ခ်က္က ျပည္တြင္းေရာျပည္ပပါ အႏ ၱရာယ္၀ိုင္းရံေနပါေပါ့လား ဆိုၿပီး ဆာ့ဘ္အမ်ားစုရဲ႕ ရင္ထဲကိုစူး၀င္သြားခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲမွာ မီလိုစီဗစ္ရဲ႕ေပၚလစီကို ေ၀ဖန္ရဲတဲ့သူ မည္သူ႕ကိုမဆို အမ်ဳိးသားသစၥာေဖာက္/ႏိုင္ငံ့သစၥာေဖာက္ လုိ႕ တံဆိပ္တပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီယွဥ္ၿပိဳင္မႈ သို႕မဟုတ္ ဒီမိုကေရစီေဆြးေႏြး၀ိုင္းေတြဟာ ဒီအျမင္ေတြအၾကား ေခါင္းမျပဴ၀ံ့ေတာ့ဘူး။ “သူတို႕ ” နဲ႕ “ငါတို႕” ဆိုတာဘဲ က်န္ရစ္ေတာ့တယ္။ “ငါတို႕”ဆိုတာက အဲ့ဒီႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားေနာက္ကြယ္က မေ၀ဖန္မသံုးသပ္ၾကတဲ့ (အထက္ပါ အခ်က္ေတြကို မ်က္ေစ့မွိတ္ယံုလိုက္ၾကတဲ့) လူေတြအားလံုးကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္တယ္။

စစ္တပ္နဲ႕ျပည္သူ႕စစ္ အခန္းက႑ မရိွမျဖစ္လိုတယ္လို႕ ထင္ျမင္ေစတယ္

မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရးမွာ တရား၀င္စစ္တပ္ နဲ႕ တရားမ၀င္စစ္တပ္တို႕ရဲ႕ အျပန္အလွန္ဆက္ႏႊယ္ပတ္သက္မႈက အဓိကဇာတ္ေကာင္ပါဘဲ။ ၂၀ ရာစုေႏွာင္းပိုင္း ဥေရာပ ရာဇ၀င္ထဲက တုန္လႈပ္ဖြယ္ ဒီ အျဖစ္သနစ္ဟာ ထာ၀စဥ္ တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္ေနခဲ့ၾကတဲ့ ေရွးေဟာင္း ေဗာ္လကန္မ်ဳိးႏြယ္အုပ္စုအခ်င္းခ်င္းအၾကားက ရန္ၿငိဳးေၾကာင့္ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္တယ္လို႕  ႏိုင္ငံျခားသုေတသီမ်ားက အလြယ္တကူ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ သို႕ေသာ္ ခရိုေအးရွားမွာျဖစ္တဲ့ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ေရးမွာေတာ့ ဒီအခ်က္နဲ႕ ေၾကာင္းက်ဳိးညီညြတ္မႈ မရိွတာေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုဆိုဗို နဲ႕ ေဘာ့စ္နီးယားမွာ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္သတ္ျဖတ္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ ဒီအေၾကာင္းရင္းနဲ႕ဆန္႕က်င္လုိ႕ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရးဆိုတာ အလြန္အင္မတန္ က်ဳိးေၾကာင္းက်နေအာင္ စီစဥ္ထားတဲ့- အကြက္ခ်စီမံထားတဲ့- ေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္ထားတဲ့ အားထုတ္ေဆာင္ရြက္ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ထင္ရွားေပါက္ေရာက္လာတဲ့ အျခားအျခားေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၀င္ကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး ေျဗာင္က်က် ရက္စက္မႈေတြ က်ဴးလြန္ၾကမယ္၊ ပိုင္ဆိုင္မႈရယ္လို႕ မက်န္ရစ္ေအာင္ ေနအိမ္ေတြကို မီးေလာင္တိုက္သြင္းမယ္ ဒါမွမဟုတ္ ၿဖိဳလဲဖ်က္ဆီးၾကမယ္။ “သူတို႕”ရဲ႕ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႕ သမိုင္း၀င္အေထာက္အထားေတြ တစ္စမက်န္ဖို႕ ေျမျမဳပ္ပစ္မယ္၊ အဲ့ဒီေျမေပၚမွာ “ငါတို႕”ရဲ႕ဟာေတြပဲ က်န္ရိွေနရမယ္၊ “ငါတို႕”ရဲ႕ ပိုင္နက္သာျဖစ္ရမယ္။ ဒါဟာ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ျခင္းပါဘဲ။

တရား၀င္စစ္တပ္က က်ားကန္ေပးထားတဲ့ တရားမ၀င္စစ္တပ္ေတြကို စံနစ္တက် လက္နက္တပ္ဆင္ေပးထားတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရိွေဟာင္းေတြ၊ ေၾကးစားစစ္သားေတြ၊ အက်ဥ္းေထာင္ကေနတမင္လႊတ္ေပးထားတဲ့ ဒုစရိုက္ေကာင္ေတြ၊ အေတြးတိမ္တဲ့လူငယ္ေတြနဲ႕ ေရာစပ္ဖြဲ႕စည္းေပးထားၾကတယ္။

ဒီလိုစစ္တပ္မ်ဳိးကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးျခင္းမွာ မပါ၀င္ရလို႕ လမ္းေၾကာင္းခ်ေပးထားတယ္။ ဒါကလည္း အစပိုင္းမွာပါဘဲ။ လုံၿခံဳေရးနဲ႕ကာကြယ္ေရးအတြက္၊ တည္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ ဖြဲ႕စည္းေပးတာလို႕ ေျပာဆိုေလ့ရွိတတ္ၾကတယ္။ အမွန္တကယ္တမ္းက်ေတာ့ စစ္တပ္ရဲ႕အခန္းက႑ဟာ စစ္ေရးအရ မဟာဗ်ဴဟာက်တဲ့ ေနရာေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ရတယ္၊ လမ္းေၾကာင္းေတြနဲ႕အျခားအေရးႀကီးအရင္းအျမစ္ေတြရဲ႕လံုၿခံဳေရးကို တာ၀န္ယူရတယ္။ က်ဴးေက်ာ္နယ္ခ်ဲ႕လာသူေတြကို တားဆီးပိတ္ဆို႕ရမယ္ စသျဖင့္ အကန္႕အသတ္ရိွေနတယ္။ တရားမ၀င္စစ္တပ္ေတြက်ေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားလို႕ရေနတယ္ေလ။ သူတို႕ဟာ သူတို႕ဦးတည္ထားတဲ့ လူနည္းစုေတြအေပၚ လက္နက္ကိုင္တြယ္ခြင့္၊ စုရံုးခြင့္ ပိတ္ပင္လို႕ရတယ္။ လူေပါင္းမ်ားစြာကို စီမံကိုင္တြယ္ခြင့္ရိွေနတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္အေနနဲ႕ ပိုင္နက္လံုၿခံဳေရးအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ “သူတို႕”ဆိုတာကို လက္စတုန္းရွင္းထုတ္တဲ့အထိ လုပ္ခြင့္ရၾကတယ္။

အဲ့ဒီတရားမ၀င္စစ္တပ္အုပ္စုေတြက ေအာက္တန္းက်စြာလုပ္ေဆာင္ၾကေလတိုင္း စစ္တပ္၊ အစိုးရ နဲ႕ သမၼတ မီလုိစီဗစ္တို႕က မိမိတို႕မွာ တာ၀န္မရိွေၾကာင္း၊ မိမိတို႕အေနႏွင့္ အေျခအေနကိုထိန္းသိမ္းေပးရန္သာ တတ္စြမ္းႏိုင္ေၾကာင္း အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာအသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႕ျပည္တြင္း“ပရိသတ္”ကို အခါခပ္သိမ္း ေျပာဆိုေနေလ့သာရိွခဲ့တယ္။ သူတို႕အဆိုအရ ႏွိပ္စက္ခံရသူေတြက မိမိကိုယ္ကို ခုခံကာကြယ္တဲ့အတြက္ တိုက္ခိုက္မႈပိုမိုအရိွန္ျမွင့္တက္လာရတယ္တဲ့ေလ။

အခ်ိန္တန္တဲ့အခါ မုဒိမ္းမႈ၊ သတ္ျဖတ္မႈေတြနဲ႕ထြင္လံုးဆင္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ မလိုအပ္ေတာ့ဘူး။ သူတို႕လိုခ်င္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ဟာ အမွန္တကယ္အေကာင္အထည္ေပၚလာၿပီး ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရပြင့္အံလာတယ္။ “ငါတို႕”အင္အားစုက “သူတို႕”အေပၚ ေသြးပ်က္ဖြယ္က်ဴးလြန္မႈေတြ လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ “သူတို႕” နဲ႕“တျခားသူေတြ”ကလည္း ေရရွည္မွာ ငံု႕ခံလို႕ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ မိမိကိုယ္ကိုကာကြယ္ေရးအတြက္ “ငါတို႕”အေပၚ အလားတူ တန္ျပန္လုပ္ေဆာင္လာၾကေတာ့တယ္။ ျပည္တြင္းက မ်ဳိးခ်စ္၊ အမ်ဳိးသားေရးမီဒီယာေတြက “ငါတို႕အုပ္စု”ေတြရဲ႕ တစ္ဖက္သတ္အၾကမ္းဖက္မႈေတြအေၾကာင္း ဘယ္ေတာ့မွ မေဖာ္ျပခဲ့ၾကဘူး။ “တျခားသူေတြ”ရဲ႕ အျပစ္ေတြကိုေတာ့ မတုန္႕မဆိုင္းအလြန္ျမန္ဆန္စြာ တင္ျပေလ့သာရိွခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအေျခအေနက စိုးရိမ္ေသာကနဲ႕အမ်က္ေဒါသကို ပိုမို ႀကီးထြားလာေစၿပီး၊  (“ငါတို႕” လို႕ မိႈင္းမိသြားတဲ့ ျပည္သူေတြကို)  “ကာကြယ္ျခင္း”ေခါင္းစဥ္နဲ႕ “တျခားသူေတြ”ကို ေမာင္းထုတ္ၾကေအာင္၊ ေသြးေခ်ာင္းစီးသတ္ျဖတ္ေစေအာင္ တြန္းပို႕လိုက္ျခင္းသာျဖစ္တယ္။

ဒါဟာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအတြက္ ယခင္ယူဂိုဆလားဗီးယားႏိုင္ငံတစ္၀ွန္း အစြန္းေရာက္အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒကို လွိမ့္သြင္းခဲ့တဲ့နည္းလမ္းပါဘဲ။ အဲ့ဒီေခတ္မွာ မီလိုစီဗစ္နဲ႕အေပါင္းအပါတစ္စုဟာ ၁၉၉၀၊ ၁၉၉၂ နဲ႕ ၁၉၉၇ ေရြးေကာက္ပြဲ ေတြမွာ အတားအဆီးမရိွ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး သမၼတေနရာအတြက္ ျပႆနာမေပၚခဲ့ဘူး။ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ အာဏာဆုပ္ကိုင္မႈ အတြက္ ေပးဆပ္လိုက္ရတာကေတာ့ ႏိုင္ငံၿပိဳကြဲျခင္း နဲ႕ ရန္ၿငိဳးစစ္ပြဲႀကီး ၄ ခုဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႕အသက္ ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ ဆံုးရႈံးခဲ့တယ္။ ေထာင္နဲ႕ခ်ီတဲ့ရြာေတြ ျပာပံုဘ၀ေရာက္ခဲ့တယ္။ ၿမိဳ႕ျပႀကီးေတြမွာ က်ည္ခြံေတြဖံုးလႊမ္းခဲ့တယ္။ သန္းနဲ႕ခ်ီတဲ့သူေတြ နယ္ေျမစြန္႕ရတယ္။ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့တယ္။ စီးပြားေရး အဖတ္ဆည္မရေအာင္ ပ်က္စီးသြားခဲ့တယ္။

အဆံုးသတ္မွာေတာ့ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူခိုးႀကီးထပ္လုပ္ဖို႕ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ မီလိုစီဗစ္ကို ဆာဗီးယားလူငယ္တန္ျပန္လႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႕( Serbian youth movement Otpor ) နဲ႕ စုေပါင္းအတိုက္အခံအင္အားစုက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့တယ္။ လူမဆန္ေအာင္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ စစ္ရာဇ၀တ္ေကာင္အျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာခံုရံုးတင္ခဲ့ၾကတယ္။ စီရင္ခ်က္မခ်ခင္မွာဘဲ သူ႕အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ သူ႕အကုသိုလ္နဲ႕သူ ႏွလံုးရပ္ၿပီး နိဂံုးခ်ဳပ္သြားခဲ့တယ္။

ေဗာ္လကန္ရဲ႕သားသတ္သမားႀကီး မီလိုစီဗစ္ နဲ႕ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကို ႏိႈင္းယွဥ္ခ်ိန္ထိုးတာမဟုတ္ေၾကာင္း နားလည္မႈ မလြဲမွားဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေ၀မွ်ေပးခ်င္တဲ့ အခ်က္က လူမ်ဳိးစုရွင္းလင္းသန္႕စင္ေရးတို႕၊ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္မႈတို႕ဆိုတာ အျပန္အလွန္အၾကမ္းဖက္မႈအဆက္မျပတ္ျဖစ္ပြားရာကေန ပြင့္ထြက္လာတတ္တဲ့ အရာမ်ဳိး မဟုတ္ေၾကာင္း သိေစခ်င္တာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ မြတ္စ္လင္မ္အားလံုးအထိ ၿခံဳလႊမ္းဦးတည္လာေနတဲ့ မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္မႈဆိုတာမ်ဳိးဟာ “စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး”အားျဖင့္ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ ႀကိဳတင္ႀကံစည္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ ႏို္င္ငံေတာ္ရဲ႕ထိပ္သီးယႏ ၱရားတစ္ခ်ဳိ႕ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈမရိွဘဲနဲ႕ ဘယ္လိုမွျဖစ္ေပၚလာစရာအေၾကာင္းမရိွဘူး ဆိုတာပါဘဲ။

အခ်ိန္မလြန္ခင္ အစြန္းေရာက္အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒရဲ႕အက်ည္းတန္စက္ကြင္းကို ခ်ဳိးဖ်က္ဖို႕ဆိုတာ မင္းကိုႏိုင္နဲ႕၈၈မ်ဳိးဆက္ တို႕လို႕ သတၱိေကာင္းတဲ့၊ တာ၀န္ယူရဲတဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႕တင္ မလံုေလာက္ပါဘူး။ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ေလးစားလက္ခံအပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ သမွ်တအျမင္ရိွတဲ့ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့မီဒီယာေတြ၊ အတိုက္အခံေတြအားလံုး လက္တြဲညီညီနဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈကို တန္ျပန္ဆန္႕က်င္သြားရမွာျဖစ္တယ္။ ကာကြယ္တားဆီးရမွာျဖစ္တယ္။ အဆံုးသတ္အားျဖင့္ မိမိႏို္င္ငံနယ္နမိတ္အတြင္း အလားတူအျဖစ္မ်ဳိး ထပ္မံမျဖစ္ပြားေတာ့ေအာင္ အစိုးရပိုင္းနဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာပိုင္ေတြသာလွ်င္ အဓိကတာ၀န္ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လႈံ႕ေဆာ္ေနၾကတဲ့ တရား၀င္၊ တရားမ၀င္ အင္အားစုအားလံုးအေပၚ ထိေရာက္ျပတ္သားတဲ့ အေရးယူမႈကို အျမန္ဆံုးျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ၿပီး အဆံုးသတ္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
***  ေဆာင္းပါးရွင္ Igor Blazevic သည္ ေဘာ့စနီးယားႏို္င္ငံသားတစ္ဦး၊ ခ်က္ႏိုင္ငံအေျခစိုက္လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူ တစ္ဦး၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ ျမန္မာ့လူ႕အခြင့္အေရးႏွင့္ ပညာေရးဦးေဆာင္မႈအဖြဲ႕ဒါရိုက္တာတစ္ဦးျဖစ္သည္။  ***

ဧရာဝတီ အဂၤလိပ္ပိုင္းသတင္းဆိုဒ္တြင္ ေဆာင္းပါးရွင္Igor Blazevic ေဖာ္ျပခဲ့သည့္  The Vicious Cycle of Extreme Nationalism ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျမန္မာျပန္ဆိုပါသည္။