“ထက္ေအာင္ခန္႔”
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးရဲ႕ ၿမိဳ႕သစ္တစ္ခုမွာ ေနထိုင္ေသာ ထက္ေအာင္ခန္႔ဆုိလွ်င္ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ မသိသူ မ႐ွိေပ။ မုဆုိးမမိခင္အုိႀကီးႏွင့္ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္တည္းေနၿပီး မိခင္အေပၚ အလြန္ နားလည္သိတတ္လိမၼာသည့္ သားလိမၼာတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ထက္ေအာင္ခန္႔သည္ စိတ္ရင္း ေစတနာလည္းေကာင္းကာ ဘယ္သူ႔ကုိ မဆုိ စိတ္ေစတနာျဖဴစင္စြာကူညီေလ့႐ွိသျဖင့္ လူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားေလသည္။ ထက္ေအာင္ခန္႔ (၁၅)ႏွစ္သား ကုိးတန္းေက်ာင္းသားအ႐ြယ္မွာပင္ ဖခင္တိမ္းပါးသြားသည္။ မိခင္ ေဒၚစန္းမူမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္သျဖင့္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ခဲ့ရ သည္။ သုိ႔ေပမယ့္လည္း သားေလးရဲ႕ပညာေရးအတြက္ ႀကိဳစား၍လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ဒါကုိသိေသာ ထက္ေအာင္ခန္႔ကလည္း (၁၀)တန္းေရာက္ေသာအခါ ေက်ာင္းမေန ခ်င္ေတာ့ပဲ အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနေတာ့သည္။
“အေမ”
“ေဟ…ဘာလဲသားရဲ႕၊ သားဘာလုိလုိ႔လဲ”
“ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူးအေမ။ အေမ အလုပ္လုပ္ေနရတာ အရမ္း ပင္ပန္းတယ္အေမရာ။ ကၽြန္ေတာ္ပဲ အေမ့ကုိလုပ္ေကၽြးေတာ့မယ္ဗ်ာ” (more…)