ေအာက္တိုဘာ၊ ၁၂ ၊ ၂၀၁၂
M-Media
ေဒါက္တာဇာကိရ္ႏုိက္(ခ္)
အေမး (ေမးသူမွာ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ တစ္ဦးျဖစ္သည္။)
တိရိစာၦန္တစ္ေကာင္ကို သတ္ျဖတ္တာဟာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အျပဳအမူပဲ။ မြတ္စလင္ေတြက ဘာေၾကာင့္ အသားကိုမွ စားၾကရတာလဲ။
အေျဖ
သက္သတ္လြတ္ စားတဲ့ဝါဒက ကမၻာမွာ အခုတေလာ ေခတ္ထေနတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားက ဒါကို တိရိစၦာန္ေတြရဲ႕ အခြင့္အ ေရးဆိုတာနဲ႔ပဲ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ဆိုေနၾကတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ လူအေတာ္ မ်ားမ်ားကပဲ အသားငါး စားသံုးမႈကို တိရိစၦာန္ေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္တာပဲလို႔လဲ ေျပာေနၾကပါတယ္။
အစၥလာမ္က သတၲဝါ ခပ္သိမ္းကို သနားက႐ုဏာထားၾကဖို႔ ဆိုထားပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ အလႅာဟ္က အံ့ဩဖြယ္ရာ သစ္ပင္ ပန္းမာလ္ေတြ သတၲဝါေတြကို လူသားရဲ႕အက်ိဳးအတြက္ ဖန္ဆင္းေပးထား ေတာ္မူတယ္။ လူသားဘက္ကေတာ့ ဒီကမၻာရဲ႕ အရင္းအျမစ္တိုင္းကို တရားနည္းလမ္းတက် အလႅာဟ္ဘက္က ေပးလာတဲ့ ေနအ္မသ္ ေကာင္းခ်ီး ခ်မ္းသာနဲ႔ အမာနသ္ ယံုပံုမႈအျဖစ္ သံုးစြဲၾကရမယ္လို႔ပါ တိုက္တြန္းထားတယ္။
ဒီေစာဒကနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တျခားအခ်က္ ႐ႈေထာင့္အစံုစံုကို ႐ႈၾကည့္ၾကပါစို႔။
၁။ မြတ္စလင္တစ္ဦးသည္ သက္သတ္လြတ္ ဝါဒီသက္သက္ ျဖစ္ႏိုင္သည္
မြတ္စလင္တစ္ဦးဟာ သက္သတ္လြတ္ စားသူအျဖစ္နဲ႔လဲ မြတ္စလမ္င္စစ္စစ္တစ္ဦး ျဖစ္ႏိုင္တာပါပဲ။ မြတ္စလင္တစ္ဦးကို အသားကိုပဲ မွီဝဲၾကရမယ္ဆိုၿပီး မလုပ္မေနရ မပညတ္ထားပါဘူး။
၂။ ကုရ္အာန္က မြတ္စလင္မ်ားအား သားငါးစား သံုးခြင့္ကိုလဲ ျပဳထားပါသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုရ္အာန္ကလဲ မြတ္စလင္တို႔ကို အသားငါး စားသံုးခြင့္ကို ေပးထားပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို ေအာက္ပါ ကုရ္အာန္ အာယတ္က သက္ေသထူျပေနပါတယ္။
“အို…ယံုၾကည္သူတို႔၊ တာဝန္ခပ္သိမ္းကို ေက်ပြန္ၾက၊ အသင္တို႔ (အစားအစာ) အတြက္ ေျခေလးေခ်ာင္း သတၲဝါတို႔အား အမည္ နာမႏွင့္ ခြ်င္းခ်က္ေပး ခြင့္ျပဳထား ေတာ္မူသတည္း။” [ အလ္ ကုရ္အာန္ ၅ း ၁ ]
“သင္တို႔ (လူသားမ်ား) အတြက္ ငါအရွင္က ကြ်ဲႏြား တိရိစၦာန္မ်ားကို ဖန္ဆင္းထား ေတာ္မူသည္။ ယင္းတို႔မွ အေႏြးဓါတ္ ရသည္။ မ်ားစြာေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားကို ရရွိေစမည္။ လူသားတို႔ စားသံုးစရာ အသားကို ရေစသည္။” [ အလ္ ကုရ္အာန္ ၁၆ း ၅ ]
“အသင္တို႔အဖို႔ ေျခေလးေခ်ာင္း သတၲဝါတို႔တြင္ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ရန္ အခ်က္သည္ အမွန္ပင္ ရွိေခ်သည္။ သူတို႔၏ ခႏၶာအတြင္းတြင္ သင္တို႔ေသာက္သံုးရန္ ႏို႔ကို ထုတ္ေပးေစ၏။ ထို႔အျပင္ အသင္တို႔အဖို႔ ၄င္းတို႔တြင္အက်ိဳးျပဳခ်က္ အမ်ားအျပား ရွိေနေသးသည္။ ထို႔ျပင္တဝ အသင္တို႔သည္ ၄င္းတို႔အနက္မွအသားကို စားသံုးရသည္။” [ အလ္ ကုရ္အာန္ ၂၃ း ၂၁ ]
၃။ အသားဓါတ္သည္ အာဟာရ ျပည့္ဝၿပီး ပ႐ိုတိန္းၾကြယ္ဝလွသည္
အသားငါး အစားအစာဟာ အထူးပင္ ပ႐ိုတိန္းဓါတ္ကို ရရွိေစရာ အရင္းခံေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္တယ္။ ဇီဝေဗဒအရ ျပည့္စံုလွတဲ့ ပ႐ိုတိန္းေတြ ပါရွိတယ္။ ဆိုလိုတာက ခႏၶာကိုယ္က မထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အစားအစာက တစ္ဆင့္သာ ရႏိုင္တဲ့ အမိုင္ႏိုအက္ဆစ္ ရွစ္မ်ိဳးစလံုး အသားမွာ ပါေနတယ္။ အသားမွာ သံဓါတ္၊ ဗီတာမင္ ဘီ ႏွင့္ ႏိုင္ယာဆင္ တို႔လည္း ပါေသးတယ္။
၄။ လူတြင္ အစံုစား သတၲဝါ၏ သြားပံုစံ ရွိသည္
ႏြား၊ ဆိတ္၊ သိုးတို႔လိုမ်ိဳး အသီးအရြက္စား တိရိစၦာန္တို႔ရဲ႕ သြားကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ အားလံုးမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း တူညီေနတဲ့ အခ်က္ တစ္ခ်က္ကို ေတြ႕ရမယ္။ ဒီ တိရိစၦာန္အားလံုးမွာပဲ ျပားေနတဲ့ သြားေတြရွိမယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ပါတဲ့ အစာ အာဟာရနဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ပံုစံေပါ့။ ျခေသၤ့၊ က်ား၊ က်ားသစ္တို႔လို အသားစား သားရဲတိရိစၦာန္ေတြရဲ႕ သြားေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ သူတို႔မွာက ခြ်န္ထက္တဲ့ သြားေတြကိုယ္စီပါၾကတယ္။ အသားျဖစ္တဲ့ အစာအာဟာရနဲ႔ သင့္ေတာ္ေအာင္ေပါ့ဗ်ာ။ လူရဲ႕သြားေတြကို ဆန္းစစ္ ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပားတဲ့သြားလဲပါသလို ခြ်န္တဲ့သြားလဲ ပါေနတာကို ေတြ႕ၾကရမယ္။ အနႏၱတန္ခိုးေတာ္ရွင္ အလႅာဟ္က လူသားေတြကို ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကိုသာ စားေစလိုေတာ္မူရင္ ဘာေၾကာင့္ အရွင္က လူေတြမွာ ခြ်န္ထက္တဲ့ သြားေတြကို ဖန္ဆင္းေပးထား ရတာတံုး ဆိုၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ ၾကည့္ႏိုင္ပါမယ္။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေရာ အသားေရာ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး လူတို႔ကို စားေစခ်င္လို႔ လိုအပ္လို႔ ရည္ေမွ်ာ္ၿပီး ဖန္ဆင္းေပးထားေတာ္မူတယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္က ေၾကာင္းက်ိဳးလဲက် ယုတၲိလဲတန္ေနပါတယ္။
၅။ လူသည္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္ အသား ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးကို အစာေခ် ဖ်က္ႏိုင္သည္
ဟင္းသီးဟင္းရြက္စား သတၲဝါမ်ားရဲ႕ အစာေခ် စနစ္က ဟင္း သီးဟင္းရြက္မ်ားကိုသာ အစာေခ်ဖ်က္ႏိုင္တာပါ။ အသားစား သတၲဝါမ်ား ရဲ႕ အစာေခ်စနစ္ကလည္း အသားကိုသာ အစာေခ်ဖ်က္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူရဲ႕ အစာ ေခ်ဖ်က္စနစ္ကက်ေတာ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကိုေရာ အသားငါးကိုပါ အစာေခ်ဖ်က္ႏိုင္ပါတယ္။ အနႏၱတန္ခိုးေတာ္ရွင္ အလႅာဟ္အေနနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကိုသာ စားေစခ်င္တာဆိုရင္ အရွင္က ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကို ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကိုေရာ သားငါးကိုပါ အစာေခ် ေစႏိုင္တဲ့ အစာေခ်စနစ္ကို ဘာေၾကာင့္ ခ်ီးျမႇင့္ထားရတာလဲ။
၆။ ဟိႏၵဴ က်မ္းစာမ်ားမွာ အသားစားခြင့္ ေပးထား
(က) သက္သတ္လြတ္မွ သက္သတ္လြတ္ သက္သက္စားတဲ့ ဟိႏၵဴ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိတယ္။ အသားငါး စားတာဟာ ဘာသာတရားကို ဆန္႔က်င္ရာေရာက္တယ္လို႔ သူတို႔က ထင္ၾကတယ္။ ဟိႏၵဴက်မ္းစာမ်ားက လူကို အသားငါး စားခြင့္ေပးထားတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္က အမွန္ပါပဲ။ က်မ္းစာေတြထဲမွာ ဟိႏၵဴပညာရွိႀကီးမ်ားနဲ႔ သူေတာ္စင္ႀကီးေတြက အသား ငါး စားတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
(ခ) ဟိႏၵဴတို႔ရဲ႕ ဥပေဒက်မ္းျဖစ္တဲ့ မႏု ဆြမ႐ုတိ အခန္း ၅၊ ပါဒ ၃၀မွာ “စားထိုက္ရာ အသားကို စားသံုးသူသည္ ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ပဲ စားစား၊ ဘာမွ မေကာင္း မျဖစ္၊ အေၾကာင္းကား ထာဝရအရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္က တခ်ိဳ႕ကို အစားခံဖို႔နဲ႔ တခ်ိဳ႕ကို စားသံုးသူ အျဖစ္နဲ႔ ဖန္ဆင္းထားေတာ္မူ တာေၾကာင့္ပါပဲ။”
(ဂ) မႏူ ဆြမ႐ုတီက်မ္းရဲ႕ အခန္း ၅၊ ပါဒ ၃၁ မွာလဲ ဒီလို ဆိုထားပါေသး တယ္။ ယာဇ္ပူေဇာ္မႈ အတြက္ အသားကို စားသံုးျခင္းကား မွန္ကန္၏။ ဤသည္ကို ႐ိုးရာအရ နတ္ဘုရားတို႔၏ စည္းမ်ဥ္းတစ္ရပ္ အျဖစ္ သိထားၾက၏။
(ဃ) မႏု ဆြမ႐ုတီ အခန္း ၅၊ ပါဒ ၃၉ နဲ႔ ၄၀ မွာ ဆိုထားေသးတာက “ထာဝရ”အရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္က ယာဇ္ပူေဇာ္ရန္ အတြက္ ယာဇ္ပူေဇာ္ ရသည့္ တိရိစၦာန္မ်ားကို ဖန္ဆင္းထားေတာ္မူ၏။ . . .”ဤအတြက္ ေၾကာင့္ ယာဇ္ေကာင္ကို သတ္ျခင္းကား သားေကာင္ကို သတ္သည္ မမည္ေခ်”တဲ့။
(င) မဟာဘာရတၲ အႏုသွ်သွ်ံ ပရဝါ အခန္း ၈၈ မွာ ဒရ္မာရာဂ်္ ယုဒိရွ္ သီရနဲ႔ ပီတာမဟ္ ဗိရွ္မားတို႔အၾကား ဘာ အစားအစာကို ရရဒဟ္ (အသုဘ အခမ္းအနား) မွာ ပီထရီစ္(ဘိုးေဘးမ်ား)အတြက္ ရည္စူးၿပီး ေကြ်းသင့္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခ်က္ကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ စာပိုဒ္က ဒီလိုဆိုထားပါတယ္။
ယုဒိရွ္ သီရ ကဆိုသည္။
“အို . . . ငါ့စကားကို နားေထာင္ ေလာ့၊ ေသသူတို႔အတြက္ ရည္စူးၿပီး အဘယ္ အရာကို အလွဴျပဳပါေသာ္ အက်ိဳးကုသိုလ္ မကုန္မခမ္းရာ ျဖစ္အံ့။ တစ္ဖန္ အဘယ္အရာ ဟာဗီ(စ) ႏွင့္ ပသခဲ့ပါေသာ္ အၿမဲ ထာဝရ ကုသိုလ္အက်ိဳး တည္တံ့အံ့ရာနည္း။ အမွန္တြင္ အဘယ္အရာနွင့္ ပူေဇာ္ပါက ေရရွည္ တည္အံ့ရာနည္း။”
ဘိရွ္မားက ဆိုသည္။ “အို . . . ယုဒိရွ္သိရာ၊ ငါ့စကားကို နားဆင္ေလ။ ထိုထို သူက ပြမ္းတီးထားရာ ဟာဗီ(စ)တို႔သည္သာလွ်င္ ေသသူကို ရည္စူး၍ ျပဳသည့္ အလွဴေတာ္ (ရွရဒဟ္)အဖို႔ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္၏။ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ သစ္သီးဝလံတို႔ကိုလည္း တြဲဖက္ ပါဝင္ေစေသာ္ ပိုၿပီး သင့္ရာ၏။ အကယ္၍ ႏွမ္း၊ ဆန္၊ မုေယာ၊ မာရွာ၊ ေရႏွင့္ သစ္ျမစ္ သစ္သီးမ်ားႏွင့္ ေသသူအဖို႔ ရည္စူးၿပီး ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းသည္ ရွိေသာ္ ေသသူတို႔က တစ္လထိ ပီတိ ဘဝင္ရႊင္ၿပီး ရွိအံ့။” အို . . . မင္းႀကီး၊ ငါးသားကို တည္းခင္းေကြ်းေမြးခဲ့ပါေသာ္ ေသသူတို႔က ႏွစ္လတာ ရႊင္ၾကည္ေနအံ့။ သိုးသားႏွင့္ တည္ခင္းေသာ္ သံုးလ၊ ယုန္သားဆိုက ေလးလ၊ ဆိတ္သားဆိုပါက ငါးလ၊ ဝက္သားႏွင့္ဆိုက ေျခာက္လ၊ ငွက္သားဆိုေသာ္ ခုႏွစ္လထိ ေက်းဇူးတင္ရွိေနအံ့။ ပရိရွ္တာဟုေခၚေသာ သမင္၊ ဒရယ္၊ ေခ်တို႔မွရသည့္ အသားႏွင့္ အလွဴျပဳေသာ္ တမလြန္မွာ ေရာက္ေနသူတို႔ကို ရွစ္လအထိ ေက်းဇူးဆပ္ရာ ေရာက္အံ့။ ႐ူ႐ုအသားႏွင့္ လွဴေသာ္ ကိုးလထိ ေက်းဇူးဆပ္ရာ ေရာက္အံ့။ ဂူဗာရား အသားႏွင့္ လွဴဒါန္းေကြ်းေမြးခဲ့ေသာ္ ဆယ္လတာ ရႊင္ျမဴးၿပီးရွိအံ့။ ကြ်ဲသားႏွင့္ဆိုပါက ဆယ့္တစ္လတာအထိ သူတို႔က ဝမ္းေျမာက္ ရႊင္ျမဴးေနၾကေခ်အံ့။ အမဲသားႏွင့္အလွဴျပဳေသာ္ ဆယ့္ႏွစ္လ တစ္ႏွစ္လံုးအထိ ရႊင္ျမဴးဝမ္းသာ ေနၾကအံ့။ ေထာပတ္ႏွင့္ ပယာဆာတို႔ကို ေရာၿပီးလွဴေသာ္ အမဲသားကဲ့သို႔ပင္ တစ္ႏွစ္လံုး ဝမ္းေျမာက္ ၾကည္ႏူးစြာ ႏွင့္ ရွိေနေခ်အံ့။
ဧရာမ ႏြားသိုးႀကီး အသား (ဝဒရီနဆာ)ျဖင့္ လွဴဒါန္း ေကြ်းေမြးခဲ့ပါေသာ္ ႏွစ္ႏွစ္တာအထိ ရႊင္ျမဴးေနေခ်အံ့။ ႀကံ႕သားျဖင့္သူတို႔ေသဆံုးရာ လျပကၡဒိန္ ရက္ေန႔မ်ားမွာ ရည္စူးလွဴဒါန္းခဲ့ပါေသာ္ အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ ရႊင္ျမဴးေနၾကေခ်အံ့။ ကန္ခ်ာနာပန္း၏ ပြင့္ဖတ္ ပြင့္ခ်ပ္မ်ား၊ ကလပ္စကာႏွင့္ အနီေရာင္အဆင္းရွိ ဆိတ္၏ အသားျဖင့္ ရည္စူး ဆက္သခဲ့လွ်င္လည္း အလားတူပင္ အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ ရွိအံ့တည္း။
အသင္တို႔၏ ဘိုးေဘးမ်ားက ထာဝရ ေက်နပ္မဆံုး ရွိေနေစလို ဘိမူ နီေထြးေသာ ဆိတ္၏ အသားျဖင့္ တည္ခင္းေကြ်းေမြးျခင္းမွာ အေလ်ာ္ကန္ဆံုးပင္ ျဖစ္ေခ်သတည္းတဲ့။
၇။ တျခားဘာသာတရားမ်ား၏ ဩဇာလႊမ္းမိုးမႈခံရေသာ ဟိႏၵဝါဒ
ဟိႏၵဴက်မ္းစာမ်ားထဲမွာ ေနာက္လိုက္ေတြကို အသား ငါးစားဖို႔ ခြင့္ျပဳထားခဲ့ေပမဲ့ မ်ားစြာေသာဟိႏၵဴေတြက သက္သတ္လြတ္ ဟင္းသီးဟင္း ရြက္ကိုပဲ စားသံုးေနၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဂ်ိမ္းဝါဒလို တျခား ဘာသာတရားေတြရဲ႕ ဩဇာလႊမ္းမိုးမႈကို ခံသြားရလို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
၈။ အပင္မ်ားမွာလည္း အသက္ ရွိသည္
တခ်ိဳ႕ဘာသာတရားေတြက အစားအေသာက္ စည္းမ်ဥ္းအျဖစ္ သက္သတ္လြတ္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္သက္သက္ကိုပဲ လိုက္နာခဲ့ၾကတယ္။ သက္ရွိတိရိစၦာန္ေတြကို သတ္ျဖတ္ျခင္းကို လံုးဝဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကတယ္။ သက္ရွိ တိရိစၦာန္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို လံုးဝသတ္ျဖတ္ျခင္းမရွိဘဲနဲ႔ လူတစ္ဦးဟာ အသက္ ရွင္ရပ္တည္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္က ဒီလို ဘဝပံုစံကို ပထမဆံုး လက္ခံသူ ျဖစ္လိမ့္မွာပါ။ အတိတ္တံုးက လူေတြဟာ အပင္ေတြကို သက္မဲ့မ်ားဆိုၿပီး ထင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေန႔ဆို အပင္ေတြမွာလဲ အသက္ရွိတာကို ကမၻာ႔နိယာမအျဖစ္ အားလံုးက လက္ခံထားၾကၿပီ။ ဒီအတြက္ ေၾကာင့္ သက္သတ္လြတ္စားမႈ စစ္စစ္ျဖစ္ရင္လဲပဲ သက္ရွိသတၲဝါေတြကို မသတ္ေၾကးဆိုတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ေရရာမႈ မရွိေစႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး။
၉။ အပင္မ်ားသည္လည္း နာက်င္မႈကို ခံစားႏိုင္
အပင္ေတြကေတာ့ နာက်င္မႈကို မခံစားႏို္င္ရယ္လို႔ သူတို႔က ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဒီေတာ့ ေစာဒကတက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အပင္တစ္ပင္ ကို သတ္တာက တိရိစၦာန္ တစ္ေကာင္ကို သတ္တာထက္စာရင္ ဘာမွ မေျပာပေလာက္ဖူးဆိုၿပီး အေၾကာင္းျပၾကတယ္။ အပင္ေတြကလည္း နာက်င္မႈကို ခံစားတတ္တယ္လို႔ ဒီေန႔ သိပၸံက ေျပာလာပါၿပီ။ အပင္ ေတြရဲ႕ ငိုညည္းသံကို လူေတြကေတာ့ မၾကားႏိုင္ပါဘူး။ ဒါကလဲ လူရဲ႕ နားက ၾကား နိုင္မဲ့ႏႈန္း ၂၀ ဟတ္ဇ္ကေန ၂၀ဝ၀ဝ ဟတ္ဇ္ၾကားမွာမရွိရင္ အသံကို ၾကားႏိုင္ရည္ မရွိပါဘူး။ ဒီႏႈန္းထားထက္ နိမ့္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမင့္ရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူရဲ႕နားက မၾကားႏိုင္ပါဘူး။ ေခြးတစ္ေကာင္က ၄၀ဝ၀ဝ ဟတ္ဇ္ အထိ ၾကားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီဝီစိသံေတြကို ေခြးေတြပဲ ၾကားႏိုင္ပါတယ္။ လူက မၾကားႏိုင္ပါဘူး။ ေခြးက သူ႕သခင္ထံကလာတဲ့ ဝီစိသံကို ၾကားႏိုင္တယ္။ အေမရိကျပည္ေထာင္စုက လယ္သမားတစ္ဦး က အပင္ေတြရဲ႕ ငိုညဥ္းသံကို လူကပါၾကားႏိုင္တဲ့ ကိရိယာတစ္ခုကို တီထြင္ၿပီး ေလ့လာ သုေတသနျပဳခဲ့တယ္။ အပင္က ေရကို ငိုေတာင္း လာတာကို သူ ခ်က္ခ်င္းပဲ သိခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ဆံုး သုေတသန ျပဳခ်က္မ်ားအရ အပင္ေတြကလဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ ဝမ္းနည္းမႈတို႔ကိုေတာင္ ခံစားႏိုင္တာကို ျပသခဲ့တယ္။ အပင္ေတြက ငိုလည္း ငိုေၾကြးႏိုင္တယ္တဲ့။
၁၀။ အာ႐ံုႏွစ္ပါး ေလ်ာ့နည္းေနတဲ့ သက္ရွိတစ္ခုကို သတ္ျဖတ္ျခင္းက အေသးအမႊား ရာဇဝတ္မႈ မဟုတ္ပါဘူး။
တစ္ခါတံုးက သက္သတ္လြတ္ စားတဲ့သူတစ္ဦးက တိရိစၦာန္ ေတြမွာ အာ႐ံုငါးပါးရွိေပမဲ့ အပင္ေတြမွာက အာ႐ံုႏွစ္ခု သို႔မဟုတ္ သံုးခု ပဲ ရွိတယ္လို႔ ေျပာဆိုေစာဒကတက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အပင္ တစ္ပင္ကို သတ္ျခင္းက တိရိစၦာန္တစ္ေကာင္ကို သတ္ျဖတ္တာေလာက္ အျပစ္ မမ်ားပါဘူး။ အမ်ားႀကီး နည္းတယ္တဲ့။ ဒါက သူ႕ဆင္ေျခေလ။ကဲ ဒါဆို ခင္ဗ်ားရဲ႕ ညီေလးကို တျခား လူေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဆြံအလဲ ဆြံ႕အတယ္၊ နားကလဲ မၾကားဘူးဆိုပါစို႔။ သူ အရြယ္ရာက္လာခ်ိန္မွာ တစ္ဦးဦးက သူ႕ကို သတ္ခဲ့တယ္ ဆိုပါစို႔။ အသင့္ကိုပဲ တရားသူႀကီး လုပ္ၿပီး ဒီအမႈကို တရားစီရင္ပါ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ညီ ေလးက အာ႐ံုႏွစ္ပါး ခ်ိဳ႕ယြင္းေနလို႔ လူသတ္သမားကိုေတာ့ အျပစ္ကို ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ စီရင္ပါလို႔ အေရး ဆိုလာတယ္ ဆိုပါစို႔။ ခင္ဗ်ားက ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ဆြံ႕အနားထိုင္း ေနတဲ့ ဒုကၡိတ အျပစ္မဲ့သူကိုမွ သတ္ရက္တဲ့ ေကာင္မ်ိဳးကို ဘာေၾကာင့္ က်ဳပ္က ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ ျပစ္ဒဏ္ခ်ရမွာတံုး။ ႀကီးေလးတဲ့ အျပစ္သာ ေပးရမွာေပါ့ဆိုၿပီး ထေအာ္မွာ က်ိန္းေသပဲ။
အမွန္တကယ္ပဲ ကုရ္အာန္က အခုလို ဆိုထားပါတယ္။
“အို .. လူသားတို႔၊ ေျမကမၻာဝယ္ ရွိရွိသမွ်ေသာ အရာမ်ား အနက္ သန္႔စင္ ေကာင္းမြန္ေသာ အရာတို႔ကို စားသံုးၾကတဲ့။” [ကုရ္အာန္ ၂ း ၁၆၈]
၁၁။ ကြ်ဲႏြား ဦးေရက အတိုင္းထက္ အလြန္ တိုးပြားေန
တကယ္လို႔ လူတိုင္းလူတိုင္းကသာ သက္သတ္လြတ္စား သမား ေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ေတြရဲ႕ မ်ိဳးပြားႏႈန္းနဲ႔ ပြားမ်ားနႈန္းက အင္မတန္ ျမန္လြန္းတာေၾကာင့္ ကမၻာမွာ ကြ်ဲႏြား တိရစၦာန္ဦးေရဟာ အဆမန္ ေပါက္ကြဲေနပါမယ္။ အလႅာဟ္ရွင္က အရွင့္ရဲ႕အနႏၱ ဥာဏ္ေတာ္ေၾကာင့္ အရွင့္ရဲ႕ ဖန္ဆင္းမႈခ်ိန္ခြင္လွ်ာကို အခ်ိဳးက်က် ဘယ္ပံုတည္ေနရမယ္ ဆိုတာကို သိေတာ္မူတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်ဲႏြား သိုးဆိတ္စတဲ့ တိရိစၦာန္ေတြရဲ႕ အသားကို အရွင္က ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကို စားသံုး ခြင့္ျပဳထားတာဟာ အံ့ဩစရာ မရွိပါဘူး။
၁၂။ အားလံုးက သက္သတ္လြတ္သမား မဟုတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အသားရဲ႕ တန္ဖိုးကလဲ သင့္သင့္မွ်မွ် ရွိေနရပါတယ္။
လူတခ်ိဳ႕က သက္သတ္လြတ္သမားေတြ ျဖစ္ေနတာကို ကြ်ႏု္ပ္ က အမႈ မထားပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ သူတို႔ဘက္က သားငါး စားတဲ့သူ ေတြကို ႐ိုင္းစိုင္း ရက္စက္သူေတြဆိုၿပီးေတာ့ ႐ႈတ္မခ်သင့္ပါဘူး။ တကယ္ ဆိုရင္ အားလံုးေသာ အိႏိၵယလူမ်ိဳးေတြကသာ သက္သတ္လြတ္သမားမ်ား မဟုတ္ၾကေတာ့ဘဲ သားငါးစားသူေတြ ျဖစ္သြားၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လက္ရွိ သားငါးစားသမားေတြဟာ ပိုၿပီး ဆံုး႐ံႈးမႈ ႀကီးထြားသြားရပါ လိမ့္မယ္။ အသားရဲ႕တန္ဖိုးက ေဈးထိုးတက္သြားမွာ ေၾကာင့္ပါပဲ။
ဘာသာျပန္ဆိုသူ
၀ါးခယ္မေမာင္မင္းႏိုင္ (အစၥလာမ့္ အကယ္ဒမီသိပၸံ)
