News @ M-Media

Tag: Ebook

  • ကုိယ္ေတြ႔ပင္လံု EBook (By ဦးေဖခင္ )

    ဒီဇင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၂

    M-Media

    ပင္လံုမ်ိဳးေစ့ခ်ခဲ့သူ [ဗမာမြတ္စလင္မ္ အစည္းအရံုး (ဗ.မ.က)]

    ကြ်န္ေတာ္သည္ ၁၉၄၅-ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့ေသာ ဗမာ-မြတ္ဆလင္ကြန္ဂရက္(ဗ-မ-က)မွ ေရႊတိဂံုညီလာခံႀကီးသို႔ တက္ေရာက္ရန္ အာဇာနည္ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္၊ ဝန္ႀကီးေဟာင္း ဦးခင္ေမာင္လတ္တို႔ႏွင့္အတူ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေစလႊတ္ျခင္းခံရသူျဖစ္ပါသည္။ ဗ-မ-ကမွာ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီး ၏အလံေတာ္ေအာက္ရွိ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။

    ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဆိုသလို ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးသခင္သန္းထြန္းရွိရာ စမ္းေခ်ာင္းေန အိမ္သို႔ သြားခဲ့သည္။ ကိုသန္းထြန္းမွာ ၁၉၂၈-ခုႏွစ္က ေတာင္ႀကီးတြင္ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္သြားေသာ အခါ ကိုသန္းထြန္းမွာ (မၾကာမီ ၄င္းအေထြေထြအတြင္းမွဴးျဖစ္မည့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အစည္းအေဝး ထိုင္ေနဆဲျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။)

    အစည္းအေဝးႀကီးၿပီး၍ ၄င္းတို႔ထြက္လာၾကေသာအခါ သခင္သန္းထြန္းက သူ႔လူေတြႏွင့္ကြ်န္ေတာ့္အား မိတ္ဆက္ေပးပါသည္။ ၄င္းတို႔အနက္ သခင္ခ်စ္တစ္ဦးကိုသာ ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မိပါေတာ့သည္။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း သခင္သိန္းေဖ(ျမင့္)မွာ ထိုအခ်ိန္က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးျဖစ္၍ ၄င္းကိုလည္း ေတြ႔ရပါသည္။

    ကိုသန္းထြန္းႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ အာလာပသလႅာပစကားမ်ားေျပာၾကၿပီးေနာက္ ၄င္းထံ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာရျခင္းမွာ “ေတာင္တန္းေဒသႏွင့္ျမန္မာျပည္မပူးေပါင္းေရးအဆို” တစ္ရပ္ကို ညီလာခံတြင္ တင္သြင္းလိုသည့္ကိစၥအတြက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္က ေျပာျပသည္။ ကြ်န္ေတာ္က “စကၠဴျဖဴစာတမ္းဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျပည္မကို လြတ္လပ္ေရး မေပးမျဖစ္လို႔ ေပးလိုက္ရရင္ေတာင္မွေတာင္တန္းေဒသေတြကို ဆက္လက္စိုးမိုးျခယ္လွယ္ဖို႔ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တို႔ရဲ႕ေျခလွမ္းပဲဟု ေျပာသည္ကို ကိုသန္းထြန္းက သူလည္း ဒီလိုပဲ ယူဆသည္ဟု ျပန္ေျပာပါသည္။

    ဤသို႔ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္သည္ ညီလာခံႀကီးတြင္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား ျမန္မာျပည္မႏွင့္ပူးေပါင္းေရးဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ တစ္ရပ္ကို ညီလာခံအစီအစဥ္တြင္ ထည့္သြင္းေပးရန္ေပးအပ္ခဲ့ပါသည္၊ ကြ်န္ေတာ္မွတ္မိသေရြ႕ အဆိုအမွတ္စဥ္(၇)ျဖစ္ပါသည္။

    Pin Lone By U Phay Kin

     

    PDF Download Link

    E-book is created by shanyoma

  • တိုင္းရင္းမြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆို ပုဂိၢဳလ္ေက်ာ္မ်ား အတြဲ(၂)

    တိုင္းရင္းမြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆို ပုဂိၢဳလ္ေက်ာ္မ်ား အတြဲ(၂)

    တိုင္းရင္းမြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆို ပုဂိၢဳလ္ေက်ာ္မ်ား အတြဲ(၂)

    ေရးသားျပဳစုသူ – အျငိမ္းစား ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္

    ဒီစာအုပ္မွာ ပါ၀င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ၾကီးေတြကေတာ့ ….

    ၁။ ေသြးေသာက္ႀကီးေဇယ်ာရန္ကင္း ဦးတုံးျဖဴ
    ၂။ ကင္းတားကုလားပ်ဳိ ဗိုလ္ပို
    ၃။ ျမန္္မာ့ဘာဏုရာဇာေမာင္လာနာ
    ၄။ ၀ိပႆနာက်မ္းျပဳဆရာ႐ႈိက္အစၥမာအိလ္
    ၅။ အလကၤာေက်ာ္စြာ ဘိလပ္ျပန္ဆရာညိန္း
    ၆။ ဘာသာျပန္၀တၳဳဆရာ အမူၾကင္
    ၇။ ျမန္မာစာညြန္႔ေပါင္းက်မ္းအဖြဲ႕၀င္ ဦးလွဒင္
    ၈။ ေလြ႕ေလြ႕ရမ္းရမ္း လွဴဒါန္းသည့္ ပုဂ္ၢဳိလ္ဟာဂ်ီဦးဘအုိ
    ၉။ ပဥၥ႐ူပံ ဦးခ
    ၁၀။ ၿမိဳင္ဆိပ္က မအန၀ီ
    ၁၁။ ႏိုင္ငံေက်ာ္ဓမၼကထိက ၀ဏၰေက်ာ္ထင္ဟာဖိဇ္ဟစံရွား
    ၁၂။ ပါဠိပါေမာကၡႀကီး အဟ္မဒ္ကာစင္
    ၁၃။ ကာတြန္း၀ိဇၨာ ၊ ဒါ႐ိုက္တာ သ႐ုပ္ေဆာင္ဦးဘကေလး
    ၁၄။ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာႀကီး ဦးကာ
    ၁၅။ မြဖ္သီဟာဂ်ီအဗ္ၺဒြလ္စြတ္ဗဟန္
    ၁၆။ သီခ်င္းႀကီးအဆုိေက်ာ္ ဦးအလီ (ဒဂုန္ေမာင္ႀကီး)
    ၁၇။ အိုလမာအဖြဲ႕ ကနဦးဘာသာျပန္ဆရာ ေမာ္လာနာ ရဟ္မသြလ္လာ
    ၁၈။ သီရိပ်ံခ်ီဦးဘစိန္ M.Sc, B.C.S
    ၁၉။ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးဆရာႀကီးဦးရာဇတ ္B.A (NAT)
    ၂၀။ ဓမၼကထိကဆရာသိန္႔
    ၂၁။ သုေတသီအမတ္မင္းဦးဘိုးခိုင္
    ၂၂။ ကဗ်ာစာဆို ဦးပု (ျဖဴး)
    ၂၃။ စြယ္စုံအႏုပညာရွင္ ရတနာပုံေမာင္စု
    ၂၄။ မုိးက်ဗလီေရွ႕ေဆာင္ မုဖ္သီမုဟမၼဒ္စြေလဟ္အမီနီ
    ၂၅။ ဦးဘရွီးေအာင္ေက်ာ္
    ၂၆။ သီရိပ်ံခ်ီ ဦးဘေသာင္းB.Sc
    ၂၇။ အန္ဆြာရီဖခင္ႀကီးဆရာႀကီး ဦးအဟ္မဒ္
    ၂၈။ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာႀကီး ဆာေလကိုတ၀လ္ B.Sc
    ၂၉။ ေတာ္၀င္စာေပအဖြဲ႕၀င္ ဦးဘေသာ္
    ၃၀။ ရာဇ၀င္သုေတသီ ေရႊဘိုဦးဘဦး
    ၃၁။ စာေပဥယ်ာဥ္မွဴး ဆရာဒဂုန္သိန္း
    ၃၂။ ဆရာႀကီး အဲမ္အီဘရာဟင္
    ၃၃။ မဟာသေရစည္သူဦးေဖခင္
    ၃၄။ ေမာင္လာနာM.A. ဂနီ
    ၃၅။ ေတာင္တြင္းႀကီး ဟာဂ်ီ
    ၃၆။ ႏိုင္ငံဂုဏ္ရည္ပထမဆင့္ဆရာခ်ယ္
    ၃၇။ ေတာ္၀င္သမုိင္းပညာရွင္ ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ဗိုလ္မွဴးဘရွင္ B.A (Hons) M.R.A.S, M.R.N.S
    ၃၈။ ကမာၻ့အလင္းဆရာႏူးရ္
    ၃၉။ စီေအ ဦးဗလြင္
    ၄၀။ ဆရာႀကီး ဦးဃနီ (ဓူ၀ံ)
    ၄၁။ ဆရာဦးကို M.A (မႏၲေလးတကၠသိုလ္)
    ၄၂။ ပီကင္းျပန္ ျခင္းဦးဘသိန္း
    ၄၃။ အိုလမာအဖြဲ႔ခ်ဴပ္ ဥကၠဌၾကီး အိဗ္ရာဟင္မ္ အဟ္မဒ္ မဇြာေဟရီ
    ၄၄။ သီရိပ်ံခ်ီဆရာဃာဇီ မုဟမၼဒ္ဟာရွင္
    ၄၅။ နုိင္ငံဂုဏ္ရည္ ပထမဆင့္ ဗုိလ္မွဴးၾကီးတင္စုိး
    ၄၆။ ေမာင္လာနာ ကာရီ မကၠဆူဒ္အဟ္မဒ္ခန္း ဦးခင္ေမာင္ၾကီး
    ၄၇။ ဓာတုေဗဒပါေမာကၡ ဆရာ ဦးေအာင္ခင္
    ၄၈။ ပါလီမန္အမတ္ ေဒၚေအးညႊန္႔
    ၄၉။ ဘာသာျပန္မွဴး ေမာ္လ၀ီ နူးရ္မုဟမၼဒ္ဦးခင္ေရႊ
    ၅၀။ ေမာင္လာနာ ဖရီဒြတ္ဇမာန္းဦးသိန္းေမာင္
    ၅၁။ သုေတသီ စာဆို ဇာလီရွင္
    ၅၂။ စာေရးဆရာ သမိုင္းသုေတသီ ပသီဦးကိုကိုေလး

     

    PDF Download လုပ္ရန္  Click Here
    Myanmar Muslim Vol-2 by Dr-Aung Zaw

  • ကမန္မ်ိဳးႏြယ္စု သမိုင္းစာအုပ္ (ေမာင္ဆႏၵ-လယ္ေဝး)

    ကမန္မ်ိဳးႏြယ္စု သမိုင္းစာအုပ္ (ေမာင္ဆႏၵ-လယ္ေဝး)

    မတ္ ၁၇  ၂၀၁၃

    M-Media

    ကမန္မ်ိဳးႏြယ္စု သမိုင္းစာအုပ္ E-Book –

    (စာအုပ္အျမည္း) ကမန္မ်ိဳးႏြယ္စုစတင္ျဖစ္ေပၚလာပံု

    `ကမန္´ ဟူေသာေ၀ါဟာရသည္ ေရွးရခိုင္ဘုရင္ အဆက္ဆက္တို႕လက္ထက္ကတည္းကစတင္ေခၚေ၀ၚသံုး စြဲလာေသာရခိုင္ဘုရင့္ တပ္မေတာ္မွ သူရဲေကာင္း ေလးသည္ေတာ္တပ္ဖြဲ႕၏ အမည္နာမတစ္ခုသာျဖစ္သည္။ `ကမန္´ဆိုသည္မွာရခိုင္ သုေသသီတို၏ အဆိုအမိန္႕မ်ားအရ`ေလး၊ျမားအတက္၌ကၽြမ္းက်င္သူ´ `ေလးသည္ေတာ္ (၀ါ) ေလးေတာ္ပစ္´ ဟူအဓိပၸါယ္ရေၾကာင္းကို ပညာေရး၀န္ၾကီးဌာန အေ၀းသင္တကၠ သိုလ္ စတုတၱႏွစ္ ျမန္မာစာအထူးျပဳ သင္ရိုးအမွတ္ မ-၄၁၂၊ ရခိုင္မင္းသမီးဧခ်င္း၊ ပို႕ခ်ခ်က္အပိုဒ္ ၃၃ တြင္`ကမန္ဆိုသည္မွာ ေလးအတတ္တြင္ ကၽြမ္းက်င္ေသာ စစ္သည္ေတာ္ကိုေခၚသည္။ ရခိုင္တပ္မေတာ္တြင္ ေလးသည္ေတာ္ တပ္ပါသည္ျဖစ္ရာ ၄င္းတပ္တြင္ အမႈထမ္းသူမ်ားအား ကမန္ဟုေခၚသည္´ ဟုေဖာ္ျပထား သည္။

    သမိုင္းသုေသသီတို႕၏ အဆိုအရ`ကမန္´ဆိုသည္မွာ သီးျခားလူမ်ိဳးစုမဟုတ္ဘဲ ဲရခိုင့္ဘုရင့္တပ္မေတာ္မွ မ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာေသာ ရခိုင္မ်ိဳးႏြယ္ တစ္ဆက္ပင္ျဖစ္သည္။ သမိုင္းစာအုပ္မ်ား၌`ကမန္သူရဲေကာင္းတပ္´တြင္ `ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားသာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကသည္´ `ထုိစဥ္အခါက ဘုရင့္တပ္မေတာ္တြင္ လူမ်ိဳးျခားမ်ားကိုတာ၀န္မေပးခဲ့´ ဟူ၍လည္းေကာင္းေတြ႕ရွိရသည္။ လက္ရွိကမန္လူမ်ိဳးအမ်ားစုမွာ အစၥလာမ္ဘာသာကုိ ကိုးကြယ္ၾကေသာ္လည္း ရခိုင္လူမ်ိဳးမွ ဆင္းသက္လာသည္ အေလ်ာက္ ဘာသာစကား၊ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံု၊ဓေလ့စရိုက္မ်ားမွာ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ထပ္တူပင္ျဖစ္သည္။

    ရခိုင္ဆရာေတာ္ဦးဉာဏေရးသည့္ ဓည၀တီရာဇ၀င္သစ္ ႏွင့္ သတင္းစာဆရာၾကီး ယခင္ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ၀င္ေဟာင္း ဦးလွထြန္းျဖဴေရးသည့္`ရခိုင္ျပည္နယ္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား´ စာအုပ္တြင္လည္း`ကမန္´ လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ရခိုင္မ်ားႏွင့္ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ၊ ၀တ္စားဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႕ပံု၊ စကားအေျပာအဆို၊ စိတ္ေနစိတ္ထား ရုပ္ရည္ ပံုပန္းသဏၭာန္ စသည္တို႕ကြဲျပားျခားနားမႈ မရွိေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ရွားရွဴဂ်ာမင္းသားႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးတစ္စု ႏိုင္ငံေရးခိုလံႈလာသည့္ ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၆၀ ပတ္၀န္းက်င္မွသာ`ကမန္´ေ၀ါဟာရ ေပၚေပါက္လာျခင္း မဟုတ္္ဘဲ ငႏွလံုးမင္း(၁၂၃၄-၃၇) လက္ထက္က တည္းကပင္`ကမန္´ဟူေသာေ၀ါဟာရသည္ စတင္ ေပၚေပါက္ႏွင့္ျပီးျဖစ္သည္။

    ရခိုင္ဘုရင္မ်ား လက္ထက္ ကမန္တိုင္းရင္းသားမ်ား

    ၁။ငႏွလံုးမင္း(၁၂၃၄-၃၇)

    ရခိုင္ရာဇ၀င္မ်ားတြင္ ဒႆရာဇာမင္းဆက္(၂၂)ဆက္ေျမာက္ျဖစ္ေသာ ငႏွလံုးမင္းလက္ထက္တြင္ ကုလားႏွင့္သက္တိုု႕ ပူးေပါင္းဆိုးသြမ္းၾကရာ ငႏုလံုးမင္းသည္ ျပည္စိုးၾကီးဓမၼေဇယ်ကုိ ရဲမက္ ၅၀၀၀၀ ေပး၍ စစ္သူၾကီး အဂၤါေလးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာအမတ္ ဆင္ကဲၾကီးတို႕ကို ကုလားျပည္သို႕ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ေစရာ ကုလားစစ္တပ္က စစ္တေကာင္းမွ ငါးရက္အတြင္း ဆုတ္ခြာရသည္။ေနာက္တဖန္ ဒါကာျမိဳ႕မွ ခုခံေသာ္လည္း စစ္ရႈံး၏။ဘုရင့္အမိန္႕အရ ကုလားျပည္တြင္ အမတ္ဆင္ကဲၾကီးကိုထားခဲ့ျပီး စစ္သူၾကီး ဓမၼေဇယ်သည္ကုလားထက္၀က္ခန္႕ကိုသံု႕ပန္းအျဖစ္ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း သံု႕ပန္းမ်ားကိုခြဲေ၀ရာတြင္

    `ကမန္ေလးသည္ေတာ္မ်ားအတြက္ သံုးပန္း ၁၀၀၀´ ဟူ၍လည္းေကာင္းရခိုင္ရာဇ၀င္သစ္ပထမစာအုပ္၊စ တုတၱတြဲတြင္ေတြ႕ရေပသည္။

    ဤအခ်င္းအရာကား ကမန္ ဟူေသာေ၀ါဟာရသည္ ၁၂၃၄ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ကတည္းကပင္ေပၚေပါက္လာ ေၾကာင္းထင္ရွားသည္။

    ၂။အစၥလာမ္သာသနာေတာ္ႏွင့္ စတင္ထိေတြ႕ျခင္း

    G.E.Harvey ေရးသည့္ Outline of Burmese History တြင္ Kaman(Persian)= Bow and Arrow ဟုေဖာ္ျပထားသည္။ ရခိုင္ျပည္သာမ်ားႏွင့္သာဖြဲ႕စည္းထားေသာ ေလးသည္ေတာ္တပ္သည္ အဘယ္ကဲ့သို႕ ပါရွန္းအမည္တြင္ေနသနည္းဟု ေမးစရာရွိသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေအဒီ ၇ ရာစုမွ ၁၅ရာစုၾကားတြင္ ပါရွန္ကုန္သည္၊ အာရပ္ကုန္သည္၊ ေရာမကုန္သည္တို႕သည္ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအ၀င္ ပသွ်ဴးကၽြန္းဆြယ္တို႕ကုိ ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္ေနၾကျပီျဖစ္သည္။  ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားႏွင္ ့ေရာင္း၀ယ္ ဆက္ဆံရာမွ ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အသံုးအႏႈန္းမ်ားသည္လည္း စိမ့္၀င္ခဲ့သည္။ ၁၅ ရာစုမွစတင္၍ရခိုင္မင္းမ်ားသည္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ္ လည္းေအာက္ပါအတိုင္း ပါရွန္းအမည္မ်ားကို ခံယူခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။ ငႏုလံုးမင္း(အလီခန္)၊ ဘေစာျဖဴ(ကလီမာရွား)၊ မင္းေဒၚလွ်ာ(ေမႏုလွ်ား)၊ ဘေစာမင္းညိဳ(မုိဟာာမက္ရွား)၊ မင္းရန္ေအာင္(နရီရွား)၊ စလကၤသူ(ရွိတ္ အဗၺဒူလာရွား)၊ မင္းရာဇာ(အီလီယမ္ရွား)၊ မင္းေစာအို(ဂ်လာလ္ရွား)၊သဇာတ(အလီရွား)၊မင္းဘာၾကီး(ေဇာ ေဘာက္ရွား)၊ မင္းဖေလာင္း(စကြန္ဒါရွား)၊ မင္းရာဇာ(စြယ္လင္ဆိုလိမ္ရွား)၊ မင္းခေမာင္း(ဟူစိန္ရွား)

    ဤသည္ကိုေထာက္ရႈ၍ပါရွန္ဘာသာစကားႏွင့္ပါရွန္္လူမ်ိဳးတို႕၏ဂုဏ္ရွိန္မွရခိုင္မင္းေနျပည္ေတာာ္မ်ားအေပၚအေတာ္အတန္လႊမ္းမိုးမႈရွိခဲ့ေၾကာင္းသိႏုိင္သည္။

    ၃။အစၥလာမ္သာသနာဆိုက္ေရာက္ျခင္း

    ဒုတိယေျမာက္ဦးျမိဳ႕တည္မင္း(၉)ဆက္ျဖစ္ေသာမင္းဘာၾကီး(၁၅၃၁-၅၃)လက္ထက္တြင္ပါရွန္အင္ပါယာ ဖက္မွ`ကာဒီ´ ဆိုသူဦးေဆာင္ေသာာသံအမက္ၾကီးသံုးဦး (ကာဒီ၊မူရွာ၊ေမာင္ႏုမ်ာ) တို႕သည္ဘုရင္မင္းျမတ္ ထံလာေရာက္၍ ဆည္းကပ္ၾကသည္။ ထုိသံအမက္သံုးဦးတို႕သည္ အစၥလာမ္သာသနာ စည္ပင္ျပန္႕ပြားေစျခင္းငွာ`ဗလီ´၀တ္ေက်ာင္္းေတာ္မ်ားကိုေျမာက္ဦးျမိဳ႕ေတာ္၌ အႏွံ႕အျပားတည္ေဆာက္လ်က္ ဘာသာေရးေဟာ ေျပာပြဲမ်ားကိုေန႕စဥ္ႏွင့္ အမွ်က်င္းပျပဳလုပ္လွ်က္ရွိသည္။ ဤသို႕ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေသာဗုဒၶဘာသာ ၀င္အခ်ိဳ႕သည္ ယံုၾကည္သက္၀င္လာျပီး အစၥလာမ္သာသာနာသို႕ကူးေျပာင္းကိုးကြယ္လာခဲ့ၾက၏။ ထုိ႕ျပင္အိႏိၵ ယျပည္ေဒလီျမိဳ႕မွ အစၥလာမ္သာသနာျပဳ တရားေဟာဆရာမ်ားကိုမွာ ယူေခၚေဆာင္ေစျပိးအစၥလာမ္တရား မ်ားကုိေဟာေျပာေစခဲ့သည္။ ဤသို႕ျဖင့္အစၥလာမ္ဘာသာသည္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕ထြန္းကားလာခဲ့သည္။

     

    posted by – Electric