ဇူလိုင္-၁၆၊၂၀၁၁
M-Media
(၁၆)ႏွစ္ (၁၇)ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္ေလးႏွစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ ထိုလူငယ္ေလးႏွစ္ဦးသည္ မိသားစုအတြက္၊ ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္၊ တိုင္းျပည္ႏွင္႔လူမ်ိဳးအတြက္ အလုပ္လုပ္ရန္အေကာင္းဆံုးအရြယ္၊ ရဲရင္႔ျခင္း၊ ဖ်တ္လပ္ျခင္း၊ တက္္ၾကြျခင္းတို႔ျဖင္႔ ဝင္႔ထည္ေနဆဲအရြယ္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ႔ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ဘဝကူးပံုခ်င္းေတာ႔ မတူညီၾကပါေလ၊ တစ္ဦးက တိုင္းျပည္ႏွင္႔ လူမ်ိဳးအတြက္ အာဇာနည္တို႔၏ အသက္စြန္႔ေပးဆပ္ျခင္းမ်ိဳးျဖင္႔ ျမန္မာ႔သမိုင္းတြင္ မြန္ျမတ္စြာ စာရင္းဝင္ခဲ႔သည္။ က်န္တစ္ဦးမွာ ရက္စက္ေသာ၊ ယုတ္မာေသာ၊ ပက္စက္ေသာ လုပ္ရပ္ေၾကာင္႔ ျပည္သူတို႔၏ မုန္းတီးရံြရွာမႈ တရားဥပေဒ၏ ျပစ္ဒဏ္ စီရင္မႈတို႔ကို ခံယူ၍ ေသပဲြဝင္ခဲ႔ရသည္။
၎တို႔ႏွစ္ဦးမွာ ၁၉၄၇-ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္တြင္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားႏွင္႔အတူ လုပ္ၾကံခံခဲ႔ရရွာေသာ ရဲေဘာ္ကိုေထြးႏွင္႔ ၁၉၄၈-ခုႏွစ္ ေမလ ၈ ရက္တြင္ ႀကိဳးေပးစီရင္ခံခဲ႔ရေသာ နိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈတရားခံ ရန္ႀကီးေအာင္ တို႔ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးအေၾကာင္းကို လူငယ္မ်ားသင္ခန္းစာရယူနိုင္ရန္ သံေဝဂရနိုင္ရန္ နိႈင္းယွဥ္ေဖာ္ျပခ်င္ပါသည္။
ကိုေထြးေလးသည္ အဘ ဦးကိုေလး၊ အမိ ေဒၚမင္းရီတို႔၏ ရင္ႏွစ္သည္းျခာ သားရတနာေလးတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဦးကိုေလးသည္ ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္ႏွင္႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းလည္း ျဖစ္ေလသည္။ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္က ယံုၾကည္စိတ္ခ် ရေသာ သက္ေတာ္ေစာင္႔ တစ္ဦးလိုသျဖင္႔ ဦးကိုေလးကိုေျပာရာ ဦးကိုေလးက သားျဖစ္သူကိုေထြးကို ဦးရာဇတ္ထံ အပ္နံွလိုက္သည္။ ဦးကိုေလး၏ သားသမီးမ်ားထဲတြင္ ကိုေထြးတစ္ေယာက္သာ လူပိ်ဳလူလြတ္က်န္ရိွေန၍ ကိုေထြးကို ထည္႔ေပးလိုက္ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ကိုေထြးသည္ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းသား တစ္ဦးလည္းျဖစ္၍ ဦးရာဇတ္အား ၾကည္ညိုေလးစားသူလည္းျဖစ္ပါသည္။
ဦးရာဇတ္ႏွင္႔ လက္ပြန္းတတီးေနထိုင္စဥ္ ကာလအတြင္း ကိုေထြးေလးသည္ ဦးရာဇတ္ထံမွ နိုင္ငံေရးဗဟုသုတ၊ လူမႈေရးအသိအျမင္၊ ဘာသာေရး အဆံုးအမမ်ားကို ရရိွခဲ႔မည္မွာ မလဲြေပ။ အကယ္၍သာ ဦးရာဇတ္ျပဳစုပိ်ဳးေထာင္ခဲ႔ေသာ ရဲေဘာ္ကိုေထြးေလး မေသခဲ႔လွ်င္ နိုင္ငံေတာ္၏ ယံုၾကည္စိတ္ခ် အားထားရေသာ သားေကာင္းရတနာတစ္ဦး ျဖစ္လာမည္မွာ အမွန္ပင္။ အဘျဖစ္သူ ဦးကိုေလးက ကိုေထြးေလးကို ဦးရာဇတ္ထံအပ္နံွရာတြင္ ”ဦးရာဇတ္သြားတဲ႔ေနရာ ေခၚသြားပါ” ဟု ေျပာခဲ႔ဖူးသည္။ ထိုစကားေၾကာင္႔မ်ား ဦးရာဇတ္သည္ သူယံုၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ တပည္႔ရင္းကိုေထြေးလးကို တမလြန္ထိ ေခၚသြားေလေရာ႔သလားဟု က်န္ရစ္သူမိသားစုက လြမ္းတသသႏွင္႔ ေျပာစမွတ္ျဖစ္ေနခဲ႔ၾကပါသည္။ ရန္ႀကီးေအာင္မွာ ဦးေစာ၏ တူဝမ္းကဲြေတာ္စပ္သည္။ နိုင္ငံေရးကိစၥႏွင္႔ အုတ္ဖိုသို႔ ဦးေစာေရာက္လာရာ ရန္ႀကီးေအာင္သည္ အေဒၚျဖစ္သူ၏ တိုက္တြန္းမႈေၾကာင္႔ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ႔ေလသည္။ ထိုအခိ်န္မွစ၍ အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္းဆိုသည္႔ ျမန္မာစကားပံုအတိုင္း ရန္ႀကီးေအာင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ ႀကိဳးစင္သို႔ ဦးတည္ခဲ႔ရေလေတာ႔သည္။
ရန္ႀကီးေအာင္သည္ ဦးေစာ၏ အိမ္ေနာက္ဘက္၌ တိုးခဲ်႕ထားသည္႔အေဆာက္အအံုတြင္ ဦးေစာတပည္႔မ်ားႏွင္႔အတူ ေနခဲ႔သည္။ ဦးေစာအိမ္ဝင္းထဲရိွ တပည္႔မ်ားထဲတြင္ ရန္ႀကီးေအာင္မွာ အသက္အငယ္ဆံုး၊ ဝါအႏုဆံုး လူငယ္ေလးတစ္ဦးပင္။ ရန္ႀကီးေအာင္သည္ သတ္ရဲ၊ ျဖတ္ရဲ၊ ပစ္ရဲ၊ ခတ္ရဲ၊ မိုက္ေသြးရိွေသာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္သည္။ ဦးေစာသည္ ရန္ႀကီးေအာင္၏ သတၱိႏွင္႔ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကို သူ၏ အာဏာရယူေရးလုပ္ငန္းတြင္ အသံုးခ်နိုင္ခဲ႔ေလသည္။ ရန္ႀကီးေအာင္၏ လူငယ္အားမာန္ႏွင္႔ ရဲရင္႔ျခင္း၊ တက္ၾကြျခင္းတို႔သည္ ေနရာလဲြမွားစြာ အသံုးခ်ခံခဲ႔ရေလၿပီတည္း။ ရန္ႀကီးေအာင္ေနထိုင္စဥ္ ကာလအတြင္း ေသနတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို မည္ကဲ႔သို႔ အသံုးျပဳပံုကို ဦးေစာကိုယ္တိုင္ သင္ေပးသည္။ ရန္ႀကီးေအာင္မွာ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာ ဆရာတင္မွားမိသျဖင္႔ နိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈႀကီးတြင္ ပါဝင္ခဲ႔ရေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လူကိုယ္တိုင္ တစ္ခါမွ်မျမင္ဖူးခဲ႔ပါေခ်။ အတြင္းဝန္႐ံုးကို မည္သို႔ဝင္မည္၊ မည္သို႔ထြက္ရန္ေဝးစြ အတြင္းဝန္႐ံုးဆိုတာ ဘာဆိုသည္ကိုပင္မသိရွာပါ။ နိုင္ငံေရးလည္းဘာမွ်နားမလည္။ အျခားသူမ်ားႏွင္႔ လိုက္သြားၿပီး အျခားသူမ်ားပစ္ခတ္ေသာ လူစုထဲသို႔ ခိုင္းေစညႊန္ၾကားထားသည္႔အတိုင္း ဝင္ေရာက္ပစ္ခတ္လိုက္မိျခင္းသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူပစ္လိုက္ေသာသူမ်ားမွာ နိုင္ငံေတာ္၏ ဦးေသွ်ာင္၊ နိုင္ငံေတာ္၏ အသည္းႏွလံုးမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေနာက္က်မွ သိခဲ႔ရေပသည္။ တိုက္ဆိုင္မႈဟုဆိုရမည္လား ပို၍ရင္နင္႔စရာေကာင္းေသာ အခ်က္မွာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို လုပ္ၾကံပစ္ခတ္ၿပီး ေျပးထြက္အလာ ရဲေဘာ္ကိုေထြးေလးကို ထပ္မံပစ္ခတ္ သတ္ျဖတ္လိုက္သူမွာ ရန္ႀကီးေအာင္ ျဖစ္ေနျခင္းပင္။
ရဲေဘာ္ကိုေထြေးလးသည္ မည္သည္႔ရန္ၿငိဳးရန္စမွ် မရိွေသာ၊ သက္တူရြယ္တူ ညီအစ္ကိုအရြယ္၊ သူငယ္ခ်င္းအရြယ္၊ သူလိုလူငယ္ေလးတစ္ဦး၏ လက္ခ်က္ျဖင္႔ အသက္စြန္႔ခဲ႔ရရွာသည္။ အစားထိုးမရေသာ နိုင္ငံေတာ္၏ ဆံုးရံႈးမႈျဖစ္ရပ္ႀကီးထဲမွ လူငယ္မ်ားအတြက္ လြမ္းဆြတ္ေၾကကဲြဖြယ္ ျဖစ္ရန္မွန္ေလးတစ္ပုဒ္ပင္။ ရဲေဘာ္ကိုေထြး၊ ရန္ႀကီးေအာင္ႏွင္႔ တစ္ဆက္တည္းႀကံဳႀကိဳက္၍ ထပ္မံေဖာ္ျပခ်င္ေသာ လူငယ္တစ္ဦးမွာ နိုင္ငံေတာ္ လုပ္ၾကံမႈတရားခံ စိန္ႀကီးျဖစ္ပါသည္။ စိန္ႀကီးမွာ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ဇာတိျဖစ္သည္။ စိန္ႀကီး၏ကြယ္လြန္သူအဘမွာ ဦးေစာ၏ မိတ္ေဆြျဖစ္သည္။ စိန္ႀကီး၏မိခင္က ဦးေစာသည္ မိမိတို႔၏ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပခဲ႔သည္။ စိန္ႀကီး၏မိဘမ်ားက ဦးေစာကိုၾကည္ညိုၾကသည္။
ဦးေစာနယ္ထြက္ တရားေဟာ လူစုေသာအခါ စိန္ႀကီးကိုေတြ႔ရ၍ မ်က္စိက်ခဲ႔သည္။ ဦးေစာကလည္း ဆဲြေဆာင္၊ မိဘမ်ားကလည္း တိုက္တြန္းသျဖင္႔ စိန္ႀကီးသည္ ရန္ကုန္သို႔လိုက္ပါလာ ခဲ႔ရသည္။ စိန္ႀကီး၏ ရည္းစားက ရန္ကုန္တြင္ ေက်ာင္းေနသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ နိုင္ငံေရးအရ ဦးေစာကိုမႏွစ္ၿမိဳ႕ေသာ္လည္း ရန္ကုန္တြင္ေနရတာကိုေတာ႔ စိန္ႀကီးသာယာလာခဲ႔သည္။ ဤသာယာမႈတြင္ နစ္မြန္းေနခိုက္ ဦးေစာ၏ ပိုက္ကြန္တြင္ စိန္ႀကီးမိမွန္းမသိ အမိခံလိုက္ရသည္။ ဦးေစာသည္ ၎ရာထူးအာဏာရရိွေရးအတြက္ လူငယ္မ်ားကို အသံုးခ်ခဲ႔ေသာ္လည္း တကယ္တန္းအမႈႀကီးႏွင္႔ ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ တပည္႔မ်ားအတြက္ တံု႔ျပန္ေစတနာမထားခဲ႔ေခ်။ ဦးေစာသည္ သူ႔အတြက္႔ နာမည္ေက်ာ္ေရွ႕ေနႀကီးမ်ား ျဖစ္ေသာ မစၥတာဗာတားနစ္ႏွင္႔ အဂၤလန္ျပည္မွ နံမည္ႀကီးဝတ္လံု ကားလ္တစ္ဘက္နက္တို႔ကို ငွားရမ္းခဲ႔သည္။ တပည္႔မ်ားအတြက္မူ အုတ္ဖိုႏွင္႔ သာယာဝတီမွ ဒုတိယတန္းေရွ႔ေနမ်ားကိုသာ ငွားရမ္းေပးခဲ႔သည္။
ထိုသို႔ခဲြျခားငွားရမ္းမႈကို တပည္႔မ်ားက စိတ္နာၾကေလသည္။ တရားေရးဝန္ႀကီး ဦးေက်ာ္ျမင္႔က တရားခံမ်ားအား မိမိတို႔အတြက္ ေရွ႔ေနမည္သူလိုက္မည္နည္းဟု ေမးေသာအခါ စိန္ႀကီးက ”ကြ်န္ေတာ္ ေရွ႕ေနမငွားပါ” ဟု ထေျဖလိုက္သည္။ ဦးေစာက စိန္ႀကီးကိုၾကည္႔ကာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေမာင္စိန္၊ ေမာင္စိန္၊ ေမာင္စိန္ ႏွင္႔ လွမ္းေခၚေသာ္လည္း စိန္ႀကီးကလွည္႔မၾကည္႔ေတာ႔ပါေခ်။ စိန္ႀကီးသည္ လူငယ္စိတ္၊ လူငယ္ေသြးျဖင္႔ လုပ္ရဲလွ်င္ ခံရဲရမည္ဟူေသာစိတ္ရိွပံုရသည္။ အထူးသျဖင္႔ ဦးေစာကိုလည္း စိတ္နာေနေလၿပီ။ အမႈစစ္ေဆးၿပီးေသာအခါ ေမလ ၈ ရက္ နံနက္အရုဏ္တက္တြင္ ဦးေစာ၊ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္း၊ မံႈႀကီးတို႔ကို အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ႀကိဳးေပး၍ စိန္ႀကီးႏွင္႔ ရန္ႀကီးေအာင္တို႔ကို ရန္ကုန္ဗဟိုအက်ဥ္းေထာင္တြင္ တစ္ခိ်န္တည္းလိုပင္ ႀကိဳးေပးခဲ႔သည္။ စိန္ႀကီးသည္ ႀကိဳးေပးခံရမည္႔ညကတည္းက ”ေနာက္ေန႔က်ရင္ တို႔ခရီးရွည္ႀကီးသြားၾကရေတာ႔မယ္” ဟု ေနာက္ေျပာင္ေနသည္။ သူ၏ ရိွသမွ် ေငြ၊ ပစၥည္းေလးမ်ားကိုထုတ္၍ သူ႔ရည္းစားထံပို႔ေပးပါဟု မွာၾကားခဲ႔သည္။ အခ်စ္သစ္ ဖန္တီး၍ ဘဝသစ္ထူရစ္ေတာ႔ဟုလည္း အမွာစကားထားခဲ႔သည္။ ဤသို႔ျဖင္႔ ဆရာတင္မွားမိေသာ လူငယ္ေလးႏွစ္ဦး၏ဘဝသည္ အက်ည္းတန္စြာနိဂံုးခ်ဴပ္ခဲ႔ရေလၿပီတည္း—-
ဤလူငယ္ေလးမ်ား၏ အျဖစ္အပ်က္ကို သင္ခန္းစာယူ၍ လူငယ္တိုင္းဘ၏တြင္ ပတ္ဝတ္းက်င္ေကာင္း၊ ေဆြမ်ိဳးေကာင္း၊ ဆရာေကာင္းတို႔၏ အခန္းက႑မည္မွ်အေရးပါသည္ကို သိသာနိုင္ပါသည္။ လူငယ္မ်ား၏ ရဲစြမ္းသတၱိႏွင္႔ အားမာန္ကို မိမိကိုယ္ကို်းအတြက္ လဲြမွားစြာအသံုးခ်မည္႔ဆရာမိုက္ႏွင္႔ေတြ႔ခဲ႔ပါက ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ ေမွာက္မွား ရေပလိမ္႔မည္။
ဆရာတင္မွားမိသျဖင္႔ ဖခင္ရင္းကို နန္းခ်နိွပ္စက္ခဲ႔ေသာ အဇာတသတ္မင္းသား၊ မိခင္ကို ဓားႏွင္႔လိုက္ခဲ႔ေသာ အဂၤုလိမာလတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာသမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ သင္ခန္းစာယူၾကရမည္႔ လူငယ္ ဇာတ္လိုက္ေလးမ်ားပင္။ ျမန္မာ႔နိုင္ငံေရး သမိုင္းတြင္လည္း ရဲေဘာ္ကိုေထြးႏွင္႔ ရန္ႀကီးေအာင္တို႔ကဲ႔သို႔ နိႈင္းယွဥ္သင္ခန္းစာယူရမည္႔ လူငယ္ေလးေတြ မ်ားစြာရိွခဲ႔ပါသည္။ တစ္ခိ်န္က ဗမာျပည္ကြန္ျမဳနစ္ပါတီေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ အဖဲြ႔အစည္းမ်ား၏ ဝါဒမိႈင္းမိသြားရေသာ လူငယ္မ်ားကို သတိရၾကေစခ်င္ပါသည္။ မိေကာင္းဖခင္သားသမီး၊ မ်ိဳးေကာင္းရိုးေကာင္း ပညာတတ္လူငယ္ေလးမ်ား ေတာတြင္းမွာ ရင္နင္႔စဖြယ္ ဘဝဆံုးခဲ႔ၾကရသည္။ ရက္ရက္စက္စက္ အသတ္ခံခဲ႔ၾကရသည္။ သာဓကမ်ားသည္ ျမန္မာ႔နိုင္ငံေရးသမိုင္းတြင္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ေဖ်ာက္ဖ်က္၍ရေတာ႔မည္မဟုတ္ေသာ လူငယ္တို႔အတြက္ ျဖစ္ရပ္မွန္သင္ခန္းစာမ်ားပင္၊ လူငယ္တို႔သည္ ဤအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေလ႔လာဆင္ျခင္ၿပီး မိမိတို႔၏ စြမ္းရည္ႏွင္႔ သတၱိဗ်တၱိကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ျပဳစုပိ်ဳးေထာင္ႏိုင္မည္႔ ဆရာေကာင္းကို ေရြးခ်ယ္တတ္ဖို႔လိုပါလိမ္႔မည္။ မိမိပိုင္ဆိုင္သည္႔ ပညာရည္ႏွင္႔ပင္ကိုယ္ရည္၊ လက္ရံုးရည္ႏွင္႔ ႏွလံုးရည္တို႔ကို မိမိပတ္ဝန္းက်င္အတြက္၊ နိုင္ငံအတြက္၊ လူမ်ိဳးအတြက္ အသံုးတည္႔နိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကရပါမည္။ ရဲရင္႔ေျပာင္ေျမာက္ျခင္း၊ ဥာဏ္ပညာႀကီးျခင္း၊ သစၥာရိွျခင္းတို႔ႏွင္႔ ျပည္႔စံုေသာ သူရဲေကာင္းေလးမ်ားျဖစ္ရန္ မွန္ကန္ေသာပိ်ဳးေထာင္မႈ လိုအပ္လွသည္။ မိမိအရည္အခ်င္းကို ေတာက္ေျပာင္ေအာင္ေသြးေပးမည္႔ ဆရာေကာင္းႏွင္႔လည္း ႀကံဳရမည္။ မိမိကိုယ္မိမိလည္း အစဥ္အျမဲေလ႔က်င္႔ပိ်ဳးေထာင္ေနရပါမည္။ ယေန႔လူငယ္တိုင္းသည္ ဘာသာေရးသမိုင္း၊ နိုင္ငံေရးသမိုင္းမ်ားမွ လူငယ္တို႔အေၾကာင္းကို ရွာေဖြဖတ္ရႈေလ႔လာ၍ ဆရာေကာင္းထံနည္းခံ၊ လမ္းမွန္ကိုေလွ်ာက္၊ လူငယ္တစ္ေယာက္၏ဘဝကို လွပစြာ ဖန္တီးနိုင္ၾကေစရန္ ရည္သန္ျပဌာန္း ႀကိဳးပမ္းၾကဖို႔ အေရးႀကီးေသာ အခိ်န္ေရာက္ေနပါၿပီဟူ၍သာ …..။
မာမာ (ေရွးေဟာင္းသုေတသန)
ရတနာပံုသတင္းစာ – အတြဲ (၆) အမွတ္ (ဝ၇၆) ၁၃၅၉ ခုႏွစ္ ဝါဆိုလဆန္း (၁၁)ရက္ (၁၅.၇.၁၉၉၈) အဂၤါေန႔၊ စာမ်က္ႏွာ ၈
ကိုေက်ာ္မိုးေအာင္ FB စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
