ႏိုဝင္ဘာ၊ ၁ ၊ ၂၀၁၂
Source: VOA
ဒီတပတ္ ျမန္မာအေရး မ်က္ေမွာက္ေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္းမွာ ကမန္ေတြဟာ အနည္းဆံုး ရခိုင္ျပည္၊ ေျမာက္ဦးေခတ္ကတည္းက ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြႏွင့္အတူ ေနထိုင္လာခဲ့ၾကဆိုတာ သမိုင္းအေထာက္အထားေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီလို ရာစုႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ ယွဥ္တြဲေနထိုင္လာၾကတဲ့ လူေတြၾကား အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚေနၾကတာကို ဘယ္လို တားဆီးသင့္ပါသလဲ။ ရခိုင္ျပည္ အလယ္ပိုင္းက ကမန္အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ႏွင့္ ဦးေက်ာ္ဇံသာက ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္။ ။ဘယ္လိုျဖစ္လဲဆိုေတာ့ဗ်ာ။ မေန႔ညကပင္ က်ေနာ္က ရင္တမမႏွင့္ သူတို႔ဝင္လာမယ္၊ ဝင္လာမယ္ဆိုတာကို စိုးရ္ိမ္ေၾကာင့္ၾကၿပီးေတာ့ တညလံုး က်ေနာ္ အိပ္မရဘူး။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ ရြာထဲမွာရွိတဲ့ ကေလးေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ အဘြားႀကီးေတြ၊ အဘိုးႀကီးေတြ အားလံုး အိမ္ေတြထဲမွာ သူတို႔လာမယ္၊ လာမယ္၊ ဝင္မယ္၊ ဝင္စီးမယ္ အၾကမ္းဖက္မယ္ဆိုတာကိုပဲ ရင္တမမႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ေစာင့္ရင္း ေစာင့္ရင္း က်ေနာ္တို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္ ခဏေလးေပါ့ေလ။ မနက္မိုးလင္းေလာက္မွ နည္းနည္းေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ မနက္ (၇) နာရီေက်ာ္ေလာက္၊ (၇) နာရီ (၅) မိနစ္ႏွင့္ (၁၀) မိနစ္ၾကားေလာက္မွာ အသံတစ္ခုၾကားတာက ဝင္လာၿပီးဆိုတဲ့ အသံၾကားလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘာဝင္လာသလဲ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာက္ထရံက လမ္းေၾကာင္းေပၚသြားၾကည့္ေတာ့ လူအုပ္စုက အမ်ားႀကီး သူတို႔ရခုိင္လူမ်ိဳးေတြေပါ့။ အဲဒီ အုပ္စုက ဘယ္ကလာသလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာက္နီေမာ္။ ေက်ာက္ထရံရဲ ႔ အစြန္းအဖ်ားဖက္မွာရွိတဲ့ ေက်းလက္ေတာရြာေတြျဖစ္တဲ့ ရမ္းၿဗဲနယ္တိုင္းနယ္ လို႔ ေခၚတာေပါ့ အဲဒီတိုင္းနယ္က ေက်းရြာေသးေသးက လူေတြ ရခုိင္လူမ်ိဳးေတြေပါ့။ (၂၁) ရြာက လူေတြလို႔လည္း ထင္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရြာက လူေတြကို စည္းရုံးၿပီး ေခၚလာတယ္ဆိုတာကေတာ့ ဒါကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ေအာက္ေမ့ရတယ္။ လူအုပ္ႀကီးက အမ်ားႀကီးပဲ။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ။ ။ ဘယ္သူက စည္းရံုးၿပီးေတာ့ ေခၚလာတာလဲ။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္။ ။ သူတို႔စည္းရံုးၿပီးေတာ့ ေခၚလာတဲ့ လူေတြထဲမွာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ သူတို႔ ဒီအၾကမ္းဖက္၊ အၾကမ္းနည္းႏွင့္ တိုက္ခုိက္မယ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ ရွိမွာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ က်ေနာ္ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ေျပာရင္လည္း တဖက္သတ္ က်ေနာ္ ရန္မႈခံၿပီး ရန္သူအျဖစ္နဲ႔ ရန္မႈခံရမွာကိုလည္း စိုးရိမ္ရတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ။ ။ ဦးေမာင္ေမာင္တင္ က်ေနာ္ တခု သိခ်င္တာက က်ေနာ္လည္း ရခုိင္ပါဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ့္အေဖ ရမ္းၿဗဲတို႔ ဘာတို႔မွာ ေက်ာင္းဆရာ လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီက ဆရာႀကီးဦးဖိုးရင္ဆိုတာ ကမန္လူမ်ိဳးပဲ။ ေဆြမ်ိဳးလိုပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ေျမာက္ဦးမွာ လာေနတယ္။ အခုဘယ္လိုေၾကာင့္ ကမန္ေတြႏွင့္ ရခုိင္ေတြ ရန္ျဖစ္ရသလဲ။ ဘယ္လိုေၾကာင့္။ အရင္က ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနလာတာပဲ။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္။ ။ ဟုတ္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔လည္း အဲဒါ စဥ္းစားရခက္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေအးအတူပူအမွ်၊ ဥမကြဲသိုက္မပ်က္၊ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ကူးလူးဆက္ဆံမႈေတြ၊ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားမႈေတြေရာ၊ ဒီလူမ်ိဳးေတြႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးေတြႏွင့္ ရခုိင္လူမ်ိဳးေတြႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ အစၥလာမ္ဘာသာကို ကိုးကြယ္တဲ့ ရခုိင္မ်ိဳးႏႊယ္စုႏွင့္ ကမန္တုိင္းရင္းသားေတြႏွင့္ ညီလုိအကိုလုိ ေနလာလူေတြပါ။ အခုမွ သူတို႔က ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔အေပၚမွာ ဒီလို ရန္သူမ်ိဳးလို ထင္လာရတယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔က နားမလည္ႏိုင္တဲ့အဆင့္ထိ သံသယ ျဖစ္ရပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ။ ။ က်ေနာ္က အဓိက အဲဒါကို ေဖာ္ထုတ္ခ်င္တာ။ ဘာျဖစ္လို႔ ရန္မူသြားၾကတာလဲ။ က်ေနာ္တို႔ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းမွာေနလာတဲ့ အခါမွာလည္း က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းအတူတူသြားၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တကၠသိုလ္ေရာက္သြားေတာ့လည္း ခင္ဗ်ာတို႔ဆီကဘဲ အဲဒီ ေက်ာက္နီေမာ္က လူေတြ ရခိုင္အသင္းမွာ အတြင္းေရးမွဳး တကၠသိုလ္မွာ လုပ္ၾကတယ္။ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ပဲ။ အခု ဘာေၾကာင့္ျဖစ္သလဲ။ က်ေနာ္အဓိက အဲဒါကို ေဖာ္ထုတ္ခ်င္တယ္။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္။ ။ အဲဒါ သူတို႔က အေၾကာင္းၾကားတာကေတာ့ ဒီေမလ၂၈ ေန႔က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မသီတာေထြးကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဒါေတြကိုေတာ့ သူတို႔က အေၾကာင္းခံျပီးေတာ့ ေျပာေနတာေပါ့။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ။ ။ ဒါက ရာဇဝတ္မႈပဲ။ ဘာသာေရးႏွင့္ ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး။ အဲဒါကေတာ့ ရာဇဝတ္မႈကို အဲဒီ ဘယ္သူ၊ ဘယ္ဘာသာ၊ ဘယ္ဘာသာ ဆိုတာ ထည့္ေျပာစရာကို မလိုတဲ့ကိစၥပါ။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္။ ။ က်ေနာ္ ထင္သေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ ပါတီေတြရဲ ႔ ဂယက္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါမယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီ အဖြဲ႔အစည္းက ဒီ လႈပ္ရွားေနတဲ့ လူေတြမရွိရင္လည္း ဒီလို ရာဇဝတ္မႈတစ္ခု ဒီေလာက္ ရခုိင္ျပည္နယ္ႀကီး တစ္ခုလံုး ျပာက်ဆင္းရဲသြားေလာက္ေအာင္ အသည္းအသန္ႏွင့္ တကယ့္ေနာက္ကြယ္က ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္ကလူ အႀကီးအကဲေတြ မရွိဘဲႏွင့္ ဒါေတြေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မယ္လို႔ က်ေနာ္မထင္ပါဘူး။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ။ ။ က်ေနာ္လည္း အဲဒါစဥ္းစားမိတာ။ အဲဒီေတာ့ ဦးေမာင္ေမာင္တင္ က်ေနာ္ တခုေမးခ်င္တာက ေက်ာက္နီေမာ္ မဲဆႏၵနယ္ ရွိသလား။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္။ ။ ရွိပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ။ ။ အဲဒီ ေက်ာက္နီေမာ္ မဲဆႏၵနယ္က လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြက ဘယ္သူေတြလဲ။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္။ ။ ေက်ာက္နီေမာ္္ မဲဆႏၵနယ္က ျပည္ခုိင္ရုံးပါတီကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာက္နီေမာ္ မဲဆႏၵနယ္က ဒီလိုပါ ရမ္းၿဗဲၿမိဳ ႔နယ္ အမွတ္ (၂) မဲဆႏၵနယ္ပါ။ အမွတ္ (၂) မဲဆႏၵနယ္မွာေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးဖြံ႔ျဖိဳးေရးပါတီအတြက္ ျပည္နယ္တိုင္းေဒသႀကီးအတြက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က အခု လက္ရွိ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးမွာ ဝန္ႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ ဗိုလ္မႈးႀကီးဦးေက်ာ္ခင္၊ ရခုိင္တိုးတက္ေရးပါတီမွာၾကေတာ့ ရခိုင္တိုးတက္ေရးပါတီရဲ ႔ ပုဂၢိဳလ္အမတ္ေလာင္းၾကေတာ့ က်ေနာ္ မမွတ္မိဘူး။ ေနာက္တစ္ေယာက္ က်ေနာ္တို႔ အစၥလာမ္ဘာသာ ကမန္အမ်ဳိးသားတိုးတက္ေရးပါတီမွာၾကေတာ့ ဦးထြန္းျမင့္ ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီေတာ့ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္အတြက္ ကမန္ကိုယ္စားလွယ္လည္း ပါတယ္။ သူတို႔ေတြကေကာ ပါတီအခ်င္းခ်င္း လႊတ္ေတာ္မွာ ပါတီအခ်င္းခ်င္း လက္တြဲလုပ္ေနၾကလား။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ညိွႏႈိင္းေျဖရွင္းဖို႔ ထိန္းသိမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားတာေကာ မရွိဘူးလား။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ အဲဒါေတာ့ အာဏာရပါတီကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရး ဖြံ႔ျဖိဳးေရးပါတီႏွင့္၊ ဒုတိယပါတီကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရခိုင္တိုးတက္ေရးပါတီ၊ တတိယ လံုးဝ မဲအျပည္႔ရတာကေတာ့ ကမန္အမ်ဳိးသားတိုးတက္ေရးပါတီ ျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ ေနာင္ election ေတြမွာ ရခိုင္မ်ဳိးခ်စ္ စိတ္ဓါတ္ေတြကို ေမြးျမဴးျပီးေတာ့ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ဘယ္ပါတီကိုမွ အလိုမရွိေလာက္ေအာင္ ဒီဟာ နည္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ သူတို႔ေတြရဲ ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြကို အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးအာလုံးကို တက္တက္ၾကြၾကြႏွင့္ ရခိုင္တိုးတက္ေရးပါတီေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရခုိင္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ခုစလံုးကို ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ဘယ္ႀကံ့ခုိင္ေရးပါတီကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အမ်ိဳးဒီမိုကေရစီပါတီဝင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူကိုမွ မေပးေစခ်င္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးမ်ား ရွိေကာင္းရွိမလားဆိုတာကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ ေတြးေတာမိပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္ တခုထင္တာကေတာ့ ကမန္ဆိုတာကေတာ့ ရခိုင္ျပည္မွာ ကမန္ဆိုတဲ့နာမည္ ကိုယ္ႏိႈက္ကလည္း ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ နာမည္ပါ။ ေလးပစ္တဲ့ ေလးသည္ေတာ္ေတြ၊ ရခိုင္ဘုရင္တပ္မွာ အမႈထမ္းခဲ့တဲ့ စစ္သည္ေတာ္ေကာင္းေတြဆိုတဲ့ နာမည္ တေလးတစား ေခၚေဝၚခံယူတဲ့ နာမည္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ကမန္လူမ်ိဳးေတြမွာ ဘာသာေရးကလြဲရင္ ဘာသာစကားလည္း ရခိုင္စကားပဲ ေျပာၾကတာပဲ။ ရခုိင္လိုပဲ ဝတ္ေနၾကတာပဲမို႔လား။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ။ ။ ဆိုေတာ့ အဲဒီဟာမွာ အခုအခါမွာ တခ်ိဳ ႔က ရခုိင္တခ်ိဳ ႔ကို က်ေနာ္ ေလ့လာမိတာေတာ့ သူတို႔ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာကိုေတာ့ သူတို႔ သိပ္ျပီးမႏွစ္သက္ၾကဘူး။ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ အသစ္ဖန္တီးၿပီးေတာ့ ဝင္လာတယ္။ ဘာညာဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာၾကတာရွိတယ္။ သူတို႔ဖက္က။ ကမန္ေတြက ရိုဟင္ဂ်ာ ျဖစ္သြားျပီးလား။ တခ်ိဳ ႔က ကမန္ကိုလည္းပဲ ရိုဟင္ဂ်ာ စာရင္းထဲမွာ ထည့္ၿပီးေတာ့ ျပေနၾကတာ ေတြ႔ပါတယ္။ ကမန္ေတြဟာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ သေဘာကို ခံယူေနခ်င္ၾကတဲ့ သေဘာမ်ားရွိေနသလား။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ အဲဒါေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရခုိင္ျပည္ေတာင္းဘက္ပိုင္းမွာေတာ့ အထူးသျဖင့္ ေက်ာက္ျဖဴရယ္၊ ရမ္းၿဗဲရယ္၊ သံတြဲရယ္ ဒီေနရာမွာရွိတဲ့ လူေတြၾကေတာ့ အခုေန က်ေနာ္တို႔ ရမ္းၿဗဲၿမိဳ ႔နယ္မွာၾကေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ကင္းရွင္းတယ္။ လူစိမ့္ဝင္မႈဆိုတာလည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က လူစိမ့္ဝင္မႈ၊ ႏုိင္ငံရပ္ျခားက စိမ့္ဝင္မႈ ဆိုိတာ လံုးဝမရွိသေလာက္ပါ။ ေနာက္ ရိုဟင္ဂ်ာကိစၥကလည္း ဒီ ရမ္းၿဗဲကၽြန္းတန္းမွာ ေက်ာက္ျဖဴခရိုင္ရွိတယ္၊ ရမ္းၿဗဲၿမိဳ ႔နယ္ရွိတယ္၊ ေက်ာက္နီေမာ္အုပ္စုရွိတယ္။ ဒီဟာထဲမွာလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာကိုလည္း လူေတြက ဘယ္လုိနည္းႏွင့္မွ သူတို႔က ရိုဟင္ဂ်ာကိုလည္းပဲ သူတို႔က သေဘာလည္း မေပါက္ဘူး။ လက္လည္းမခံတဲ့လူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒီလုိပါ။ ဘဂၤလီဆိုတာကေတာ့ ေဝးေပါ့။ ဘဂၤလီဆိုတာကေတာ့ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာက္နီေမာ္ေဒသ အေနႏွင့္ ဆိုရင္လည္း ေမာင္းေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္ဖက္က ဒီေနရာမွာ အေျခစုိက္ၿပီးေတာ့ ေနတာေတြ မရွိသလိုပါပဲ။ အမွန္အားျဖင့္ ေျပာရရင္ လံုးဝမရွိတဲ့ အတိုင္းအတာပါ။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ တခ်ိဳ ႔ကလည္း ေျပာတယ္။ အဲဒီလို ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္းေတာဘက္က ဟိုဘက္က ဝင္လာတယ္လို႔ ယူဆရတဲ့သူေတြကို ခရီးသြားလာခြင့္ပိတ္တယ္။ လက္ထပ္ထိမ္းျမားခြင့္ေတာင့္မွ ခြင့္ျပဳခ်က္ ယူရတယ္ဆိုတာေတြ လုပ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီလို ဥပေဒမ်ိဳး ဒီ ကမန္ေဒသေတြမွာေကာ လုပ္ခဲ့လား။ ေက်ာက္ျဖဴတို႔…
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ ကုိယ္ႏႈိက္ကပဲ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က က်ေနာ္တို႔ မွတ္ပံုတင္ရွိတဲ့ ကမန္ႏိုင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ရွိတဲ႔ ကမန္ေတြပဲ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က က်ေနာ့္အမ်ိဳးသမီး ေဆးကုဖို႔သြားတဲ့ အခ်ိန္ေတာင္မွ က်ေနာ္အမ်ိဳးသမီးက အမတကဒ္ ေပါ့ေနာ္။ ပန္းေရာင္သုံးေခါက္ခ်ိဳးေပါ့။ က်ေနာ္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံသား စီစစ္ေရးကဒ္ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ဗီဇာေတြ ဘာေတြ ယူၿပီးေတာ့ဘဲ သြားခဲ့ရတာ ရွိပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အရင္တုန္းကေတာ့ အဲလို မရွိဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အဲဒီ ႏိုင္ငံသား လက္မွတ္ကိုင္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ေလယာဥ္ပ်ံ အတူတူစီးသြားတာ တကၠသိုလ္ သြားတက္ၾကတာ ရွိတာပဲ။ အခုအဲလို မြစ္စလင္ဘာသာဝင္ ရခုိင္ျပည္ထဲမွာဆိုရင္ ကမန္ျဖစ္ျဖစ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ မသြားရဘူး။ လက္ထပ္ဖို႔အတြက္ ခြင့္ျပဳခ်က္ယူရမယ္ဆိုတာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ စၿပီးလုပ္ခဲ့တာလဲ ခင္ဗ်ာ။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ အဲဒါေတာ့ ႏွစ္အားျဖင့္ က်ေနာ္တြက္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီဗ်ာ။ ၉၆ ခုႏွစ္ေလာက္ကတင္ က်ေနာ္တို႔ ဒီ အသည္းအသန္ ျဖစ္လာတယ္လို႔ပဲ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ။ ။ ဆုိေတာ့ အဲဒီဟာေၾကာင့္မ်ား တင္းမာမႈကို ပိုမိုျဖစ္ေစတယ္လို႔ သေဘာ ဆိုႏိုင္သလား။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ အဲဒါေတာ့ ႏုိင္ငံေရးဘက္မွာ က်ေနာ္တို႔ အခု ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥ ဒါႏွင့္ပဲ က်ေနာ္ ပတ္သက္တယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ ဒါေတာ့ နည္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ဘဂၤလီဆိုတာကို အေၾကာင္းျပၿပီးေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာဆုိတာကို အေၾကာင္ျပဳျပီးေတာ့ အၾကမ္းဖက္ဝါဒတစ္ခုကို မင္းမိုက္စရိုက္ပံုစံမ်ိဳးႏွင့္ လူမ်ိဳးဘာသာ ျပဳန္းတီးေအာင္၊ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္ေနတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး အၾကမ္းဖက္ေနတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးတခုလို႔ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တစ္ခုက ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ခင္မ်ားတို႔ဘက္မွာေတာ့ က်ေနာ္ သိပ္မၾကားမိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဟိုဘက္မွာလည္း ဒီ ရေသ့ေတာင္တို႔၊ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာတို႔မွာ၊ အဲဒီဖက္္မွာေတာ့ ရွိတယ္။ ႏွစ္ဖက္လံုး လြန္ကၽြံတာေတြရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္က အဓိက ဒီေန႔ ေဇာင္းေပးၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးခ်င္တာ ကမန္ေတြရဲ ႔ ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ကမန္ေတြဟာ ရိုဟင္ဂ်ာလို႔လည္း သူတို႔ မခံယူဘူး။ အဲဒါကိုလည္း လက္မခံဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ေနလာတယ္။ ဘာသာေရးကလြဲလို႔ သူတို႔မွာ ရခိုင္ႏွင့္ ကြဲျပားစရာလည္း ဘာမွရွိဘူး။ ဦးေမာင္ေမာင္တင္တို႔ႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူတူေနလာတဲ့ ရခုိင္ေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာေတြ အထဲမွာေကာ ဦးေမာင္ေမာင္တင္ႏွင့္ အရင္တုန္းက ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြေတြ မရွိဘူးလား။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ အမ်ားႀကီးပဲ ရွိပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။သူတို႔ ဘာလုပ္ေနၾကလဲ။ သူတို႔ႏွင့္ ဦးေမာင္ေမာင္တင္ႏွင့္ အခု မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႔ၿပီး ေျပာႏုိင္တဲ့ အေနအထား ရွိပါသလား။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ ရွိတဲ့လူေတြကလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ မရွိတဲ့ လူေတြကလည္းကေတာ့ နည္းနည္းေလးပါ။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ အဲဒီေတာ့ ရွိတဲ့လူေတြႏွင့္ ဆက္သြယ္ၿပီးေတာ့ လုပ္လို႔ မရႏိုင္ၾကဘူးလား။ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းက။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ ရွိတဲ့သူေတြကိုလည္းပဲ ရခိုင္မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကို အတင္းအဓမၼ လြန္စြာေနတဲ့သူေတြက က်ေနာ္တို႔ေတြ အစၥလာမ္ မြစ္စလင္ေတြႏွင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးသူေတြေတာင္မွ သူတို႔ေတြဟာ ရရာေနရာက ဒုကၡေပးမယ္ဆိုလို႔ အဲဒီလူေတြကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ ထြက္ေျပးသြားတဲ့ လူေတြရွိတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ဦးေမာင္ေမာင္တင္တို႔ ကမန္ေတြဖက္ကေကာ အဲဒီလို တင္းမာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိတဲ့သူေတြ ရွိသလား။ ရွိေကာရွိမွာေပါ့။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ အဲဒီလို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးႏွင့္ ေနလို႔ရပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီလို တင္းမာတဲ့ သေဘာထားရွိသူ မရွိဘူးေပါ့။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ မရွိပါ။ လုံးဝ လံုးဝ မရွိပါ။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီေတာ့ ကမန္လႊတ္ေတာ္အမတ္ဆုိတဲ့ အမတ္ကေကာ။ သူက ဘာမ်ား အခု ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္သလဲ။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပဲ သူ႔ၿမိဳ ႔နယ္တစ္ခုလံုး ျပာက်သြားၿပီ။ သ႔ူၿမိဳ ႔နယ္တစ္ခုလုံး မရွိေတာ့ ရန္ကုန္မွာပဲ တိမ္ေရွာင္ၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပးသြားၿပီ။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေရွ့ကိုေမွ်ာ္ၿပီး ၾကည့္ရေအာင္။ ဒီလိုပဲ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ သတ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ ေနသြားၾကေတာ့မွာလား။ ဘယ္လိုလို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရမလဲ။ က်ေနာ္တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ ဘယ္လို ဆက္ၿပီးလုပ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ။ ဦးေမာင္ေမာင္တင္တို႔ဖက္က။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ဖို႔အတြက္ကေတာ့ အၿငိဳးအေတးေတြ အာဃာတတရားေတြကို ထားၿပီးေတာ့ လူသားဝါဒ က်င့္သံုးႏိုင္ရင္ေတာ့ တရားဥပေဒ၊ စိုးမိုးေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးကို အျမန္ဆံုး အေကာင္ထည္ေဖာ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ဒါက က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ႏိုင္တာပဲ။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တစ္ေန႔ ရလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါသလား။ ျပန္လည္ၿပီးေတာ့ ရႏိုင္တယ္ ထင္သလား။
ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ။ ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာက ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ဥပေဒတရား စိုးမိုးေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးကို အျမန္ဆံုး အေကာင္ထည္ေဖာ္သင့္တယ္။ ဒါကေတာ့ ဒီလူေတြဟာ အရင္လည္း ဒီလူမ်ိဳးေတြ၊ ဘာသာမတူတဲ့ လူမ်ိဳးေတြ၊ ဘာသာတူတဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္၊ လူမ်ိဳးဘာသာ မတူတဲ့ လူေတြက အမ်ားႀကီးဘဲ ကမာၻေပၚမွာ ေနေနၾကတာ။
