အိုင္းစတိုင္းလို႕ေျပာရင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားသိႀကတယ္။
၂၀ ရာစုရဲ႕ Genius ႀကီး၊ ရူပေဗဒသီအိုရီေတြနဲ႕ ေခတ္ကို ေျပာင္းေစသူႀကီး၊ ဒါဆို Genius တိုင္းဟာ နာမည္ႀကီးသလားေပါ့။
အထူးသျဖင့္ လူသားသမိုင္းကို အိုင္စတိုင္းလိုပဲ ေျပာင္းလဲပစ္ခဲ႕တဲ႕ Genius တိုင္းဟာ နာမည္ႀကီးသလားေပါ့။
No ,
Genius တိုင္းဟာ နာမည္မႀကီးဘူး
ဒါေပမဲ႕ ဆင္ပိန္က်ြဲေလာက္ သေဘာနဲ႕ သာမန္လူထက္ေတာ့ နာမည္ႀကီးတယ္ ေနရာေပးခံရတယ္ေပါ့။
ဒါေပမဲ႕ရဲ႕ ဒါေပမဲ႕ဗ်ာ
လူသားသမိုင္းကို အိုင္စတိုင္းလို ေျပာင္းလဲေစခဲ့ျျပီး အို္င္စတိုင္းထက္ေတာင္ အခက္အခဲေတြကို ႀကံ႕ႀကံ႕ ခံေက်ာ္လႊားျပီး လူသူသိပ္မသိရတဲ႕ Genius ေတြရွိသဗ်၊
က်ေနာ္ အဲ႕လိုလူတေယာက္အေႀကာင္းေရးႀကည့္မယ္။ အဲ႕ဒီလူဟာ နိုဘဲလ္ ဆု ေပးဖို႕ နာမည္စာရင္းထဲမွာ ၉ ႀကိမ္ ပါခဲ႕တယ္။
ဒါေပမဲ႕ ၁ ႀကိမ္မွ မရခဲ႕ဘူး။ သူေသဆံုးေတာ့ သူ႕ စ်ာပန မွာ လူ ၇ ေယာက္ပဲ ရွိခဲ႕တယ္။
ကဲ သူ ဘယ္သူလဲ?
ေနာက္ခံျမင္ကြင္း တခုကေန စ ရေအာင္။
ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး ျပီးစ ဥေရာပ တိုက္မွာ နာဇီဂ်ာမန္ ေတြကို စစ္အတြင္းက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ရာဇဝတ္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အျပစ္ေပး အေရးယူဖို႕ ႏုရင္ဘတ္ ခံုရံုးကို မဟာမိတ္ေတြက ဖြင့္လွစ္ခဲ့တယ္။
နာဇီေတြ က်ဴ းလြန္တဲ့ ျပစ္မႈေတြဟာ မ်ားျပားျပီး ႀကီးမားလြန္းေတာ့ လူသမိုင္းမွာ မႀကံဳ စဖူးလို ျဖစ္ေနတယ္။
ခံုရံုး အေနနဲ႔လည္း သူတို႕ လုပ္ငန္းအတြက္ ဥပေဒ ပညာရွင္ေတြ အမ်ားအျပားကို ေခၚယူခန္႕ထားရတယ္။
အဲ့ ဥပေဒပညာရွင္ေတြထဲက တေယာက္ဟာ ခံုရံုးအတြက္ အလုပ္လုပ္သေလာက္ ခံုရံုးနဲ႕ အတိုက္အခံ အျဖစ္ဆံုး ျဖစ္ေနတယ္။
သူက ”ခံုရံုးဟာ နာဇီေတြကို တရားစီရင္ဖို႕ လံုေလာက္တဲ႕ ဥပေဒ ကို စြဲကိုင္ မက်င့္သံုးနိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ မ်ားျပားႀကီးမားတဲ့ နာဇီေတြရဲ႕ ရာဇဝတ္မႈေတြကို စီရင္ဖို႕ လံုေလာက္တဲ့ ဥပေဒ မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္” စသျဖင့္ ခံုရံုးဟာ စြမ္းေဆာင္ရည္ ခ်ိဳ႕တဲ႕ပံုမ်ိဳး ေျပာေနတယ္။
သူက ခံုရံုးအေနနဲ႕ နာဇီေတြကို စစ္ရာဇဝတ္မႈ နဲ႕ စြဲခ်က္တင္ေနတာဟာ မလံုေလာက္ဘူး ။နာဇီေတြဟာ စစ္ရာဇဝတ္မႈမကေသာ ထို႔ထက္ႀကီးမားတဲ႕ ပံုစံနဲ႕ ရာဇဝတ္မႈေတြကို က်ဴ းလြန္ခဲ့တာျဖစ္ေႀကာင္း ၊ နာဇီေတြရဲ႕ ရာဇဝတ္မႈေတြကို သီးသန္႔အမည္နဲ႕
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ နဲ႔ ဥပေဒ ျပဌာန္းျပီး အေရးယူရမွာ ျဖစ္ေႀကာင္း၊ သို႕မွသာ နာဇီေတြကဲ့သို႕ ေနာက္ထပ္က်ဴးလြန္မႈမ်ိဳး ကို တားဆီးနိုင္မွာ ျဖစ္ေႀကာင္း တတြင္တြင္ ေအာ္ေနေတာ့တယ္။
သူဟာ ဥေရာပေျမမွာ ဒီစကားေတြကို ေအာ္တာ အခုဟာက ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ျဖစ္တယ္။
ပထမ အႀကိမ္သူဒီလိုေအာ္ခဲ႕တာလည္းရွိတယ္။
အဲ႕ဒီတုန္းက ပထမ ကမၻာစစ္အျပီးမွာ ေအာ္ခဲ႕တာပါ ။ သူေထာက္ျပတဲ႕ ကိစၥက ဂ်ာမနီေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တူရကီ ကိစၥပါ။
ပထမ ကမၻာစစ္အတြင္း တူရကီျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဌာနက ဦးေဆာင္ျပီး အာေမနီးယန္း လူမ်ိဳးေတြအေပၚ က်ဴ းလြန္ခဲ႕မႈေတြနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ ေအာ္ခဲ႕တာပါ။
OK သူဟာ အာေမနီးယန္း တေယာက္လား?
NO မဟုတ္ပါ။
သူဟာ ပိုလန္ဖြား ဂ်ဴ းလူမ်ိဳ း တေယာက္ပါ။
သူ႕နာမည္က Raphael Lemkin
ပိုလန္ျပည္ရဲ႕ ေတာရြာေလး တရြာမွာ ေမြးဖြားခဲ့ျပီး ၊ သူ႕အေမကိုယ္တိုင္က သူ႕ကို စာသင္ေပးခဲ႕တယ္။
သူဟာ ဘာသာစကား ၉ မ်ိဳးကို ကၽြမ္းက်င္ တတ္ေျမာက္ျျပီး ေနာက္ထပ္ ၃ မ်ိဳးေလာက္ကို ဖတ္နိုင္တယ္။ ဥပေဒ ဘြဲ႕ရလည္းဟုတ္တယ္။
တရက္ သူ႕ဘဝ အေျပာင္းအလဲ စတယ္၊ သတင္းစာ တေစာင္ကေနသတင္းတပုဒ္ပါလာပါတယ္။
သတင္းက ပထမ ကမၻာစစ္ျပီးစ ဂ်ာမနီမွာျဖစ္တာပါ။
စစ္အတြင္းတုန္းက တူရကီ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ႕သူကို အာေမနီးယန္း လူငယ္တေယာက္က ေသနတ္နဲ႕ပစ္သတ္လိုက္တဲ့ သတင္းပါ။
အာေမနီးယန္း လူငယ္ကို တရားစီရင္ဖို႕ ဖမ္းဆီးထားပါတယ္။
Raphael က ဒီသတင္းကို စိတ္ဝင္စားပါတယ္။ ဒီတရားစီရင္မႈကို မလြတ္တမ္း ေစာင့္ႀကည့္ေနခဲ႕ပါတယ္။ အာေမနီးယန္း လူငယ္ဟာ ကိုယ္တိုင္ေလ်ွာက္လွဲခ်က္ေပးပါတယ္။
သူဟာ လူသတ္မႈကို ဝန္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဘာ့ေႀကာင့္ သတ္ရလဲဆိုတဲ႕ အေႀကာင္းျပခ်က္ကို ရွည္လ်ားစြာ ေပးပါတယ္။
တူရကီ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဟာ ပထမ ကမၻာစစ္အတြင္း အာေမနီးယန္း လူမ်ိဳး ၈ သိန္းေက်ာ္ကို သတ္ျဖတ္ရာမွာ အဓိက အမိန္႕ေပးခဲ႕သူ မို႕ပါတဲ့၊
အာေမးနီးယန္း လူငယ္ရဲ႕ေလ်ွာက္လွဲခ်က္ဟာ ေႀကာက္စရာ တုန္လႈပ္စရာ သနားစရာ ေပါင္းစံုပါဝင္တဲ႕ အမွန္အကန္ အခ်က္အလက္ေတြပါ။
အာေမးနီးယန္း အမ်ိဳးသမီးေတြကို တူရကီ လံုထိန္းေတြက အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ မုဒိန္းက်င့္ခဲ႕တာ ၊ ကေလးေတြကို စစ္ဖိနပ္နဲ႕ နင္းေခ်သတ္ျဖတ္တာ၊
လမ္းေပၚမွာ အငတ္ေဘးနဲ႕ အာေမနီးယန္းေတြ အုပ္စုလိုက္ ေသကုန္တာ စသျဖင့္ စသျဖင့္ အာေမနီးယန္း လူငယ္ဟာ ျဖီးျဖန္းေနတာ မဟုတ္ပါဘူး၊
သူေျပာတဲ႕ အခ်က္ေတြဟာ ကမၻာ့ႀကက္ေျခနီ အဖြဲ႕၊ စစ္အတြင္း တူရကီက အေမရိကန္ သံအမတ္ရဲ႕ ေျပာႀကားခ်က္၊ သတင္းေပးပို႕ခ်က္ ဓါတ္ပံုေတြ စသျဖင့္ အေထာက္အထား အခိုင္အမာ ေတြပါဝင္ပါတယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ တရားရံုးရဲ႕ စီရင္ခ်က္ ေရာက္လာပါတယ္။ အာေမနီးယန္း လူငယ္ဟာအျပစ္ရွိတယ္ ေသဒဏ္ေပါ့ဗ်ာ၊
ဒါေပမဲ့ ဗ်ာ
လူ၈သိန္းကို သတ္ျဖတ္ခဲ႕တဲ႕ တူရကီ ျပည္ထဲေရး ဝန္ေဟာင္းကေတာ့ အျပစ္ရွိတယ္လို႕ စီရင္ ခ်မွတ္ျပီး ေသဒဏ္အေပးမခံခဲ႕ရပါဘူး။
အာေမနီးယန္း လူငယ္သတ္လိုက္လို႔သာေသသြားတယ္။
တူရကီျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးေဟာင္းနဲ႕သူ႕ အေပါင္းအပါရာဇဝတ္ေကာင္ေတြဟာ ဘာတရားစီရင္မႈမွ မခံရဘဲ အျပင္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး ေနထိုင္ခြင့္ရႀကပါတယ္။
Raphael အတြက္ ေမးခြန္းေတြ တသီႀကီးထြက္လာပါတယ္။
ဘာ့ေႀကာင့္လဲ?
လူတေယာက္ကို သတ္တဲ့ အာေမနီးယန္းလူငယ္ကို ေသဒဏ္စီရင္နိုင္ခြင့္ရွိျျပီး
လူ၈သိန္းကိုသတ္ခဲ႕တဲ့ တူရကီ အာဏာပိုင္ေတြကေတာ့ လြတ္ေနတာ ဘာ့ေႀကာင့္လဲဆိုတဲ႕ ေမးခြန္းကေတာ့ အဓိကပါ
လူ ၁ ေယာက္ကိုသတ္တာအတြက္ ေသဒဏ္
လူ ၈သိန္းကို သတ္တာအတြက္ တရားစီရင္မႈ နဲ႕ ျပစ္ဒဏ္မရွိ
Why?
Raphael ဟာ သူရဲ႕ဆရာ ဥပေဒ Prof . ဆီသြားျျပီး ဒီေမးခြန္းေတြ ေမးခဲ႕ပါတယ္။ သူ႕ဆရာျပန္ေျဖတဲ႕ အေျဖကေတာ့
တူရကီျပည္ထဲေရးဝန္ဟာ” သူ႕ျခံထဲမွာ ေမြးထားတဲ႕သိုးေတြကို ရိုက္ရိုက္ သတ္သတ္ ႀကိဳက္တာ လုပ္ခြင့္ရွိတာမို႕” ဥပေဒအရ ဘာမွ အေရးယူခြင့္မရွိပါတဲ့။ ဆိုလိုခ်င္တာက တူရကီနိုင္ငံရဲ႕အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္နက္ထဲမွာ ေနတဲ႕ အာေမးနီးယန္း လူမ်ိဳးေတြကို
တူရကီျပည္ထဲေရးဝန္ဟာ ႀကိဳက္တာလုပ္ခြင့္ရွိတယ္ အဲ႕ဒါကို အေရးယူနိုင္တဲ႕ ဥပေဒ မရွိဘူးဆိုတာပါပဲ။ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္တဲ႕နိုင္ငံတခုက အာဏာပိုင္အစိုးရက သူ႕ပိုင္နက္အတြင္းမွာ ရွိတဲ႕ လူသားေတြကို ႀကိဳက္ရာလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒီအတြက္ ဘာ ရာဇဝတ္မႈမွ
မေျမာက္တဲ႕သေဘာသက္ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒီလိုကိစၥကို အေရးယူနိုင္မဲ႕ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္ မရွိဘူးဆိုတဲ႕အေနအထားပါ။
Raphael ဟာခနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ အာေမးနီးယန္းေတြဟာ သိုးေတြမဟုတ္ပါဘူး။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြပါ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ဝင္ ၈သိန္းကို သတ္ျဖတ္တဲ႕အေပၚ အေရးယူနိုင္တဲ႕ ဥပေဒ မရွိဘူးဆိုတာဟာ ဘုရား၊ဘုရား လူေတြဟာ တိရစၦန္ထက္ေတာင္
နိမ့္က်ေနပါေရာလား။ တိရစၦာန္ေတြရဲ႕ jungle law အရ အားႀကီးသူက စားစတမ္း ဒါေပမဲ႕ တခါစားဖို႕ တႀကိမ္ပဲ သတ္တယ္။ လူေတြက အခ်င္းခ်င္း ၈ သိန္း ၊လူေတြရဲ႕ က်င့္သံုးမႈ ဟာ တိရိစာၦန္ေတြရဲ႕ jungle law ထက္နိမ့္က်ေနပီလား ၊ ဒါဟာ မျဖစ္သင့္
ဒါအတြက္ ငါတိုက္ပြဲဝင္မယ္၊ စသျဖင့္ Raphael ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။
ဒီေနာက္မွာေတာ့ Raphael ဟာ ဥေရာပတိုက္မွာက်င္းပတဲ႕ ဥပေဒ ကြန္ဖရင့္ ေတြမွာ သူ႕ရဲ႕ presentation ေတြနဲ႕ ထိုးေဖာက္ပါေတာ့တယ္။
Raphaelရဲ႕ ဒီထိုးေဖာက္မႈဟာ post ရဲ႕အစပိုင္းမွာ ေရးခဲ႕တဲ့ Raphael ပထမ အႀကိမ္ တိုက္ပြဲပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတိုက္ပြဲမွာ Raphael ဟာ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရံႈးပါတယ္။
အင္းးးးး တကယ္ေတာ့ Raphael ရဲ႕ အရံႈးလို႕ေျပာရံုနဲ႕ မလံုေလာက္ဘူးဗ်။ ဒါဟာ မနုသလူသားထုရဲ႕ အရံႈးဗ်
ဒီအရံႈးရဲ႕ ဒဏ္ကို လူသားထုဟာ ေသြးေတြ အေလာင္းေတြ အရိုးေတာင္လိုပံုတဲ႕ ေပးဆပ္မႈေတြနဲ႕ ေပးဆပ္ရေတာ့တာပဲဗ်ာ။
OK ဒီပထမ အႀကိမ္တိုက္ပြဲမွာ Raphael ဘာေတြထိုးေဖာက္ခဲ႕သလဲ
ဘာလို႕ရံႈးခဲ႕သလဲ ဆိုတာေတြကို နားလည္ဖို႕၊ အဲ႕ဒီေခတ္က နိုင္ငံေရးနဲ႕ နိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးေနာက္ခံကို ႀကည့္ႀကည့္ႀကစို႕ရဲ႕၊
Raphael ရဲ႕ ပထမအႀကိမ္တိုက္ပြဲဟာ ပထမကမၻာစစ္အျပီးကာလမွာပါ။ ဒီကာလရဲ႕ နိုင္ငံတကာစင္ျမင့္ကေတာ့ နိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္အသင္းႀကီးပါ။
Raphael ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဆိုးရြားလွတဲ႕ ရာဇဝတ္မႈေတြကို က်ဴ းလြန္သူေတြြဟာ (national level)နိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အာဏာကို စြဲကိုင္ျပီး က်ဴးလြန္ခဲ႕ႀကတယ္ ျပီးေတာ့ ဒီအာဏာနဲ႕ပဲ သူတို႕ကို အေရးယူမရေအာင္ ျပန္ကာထားႀကျပန္တယ္။
ဒါဆို ဒီလူေတြကို အေရးယူဖို႕ အာဏာဟာ နိုင္ငံတခုခ်င္းစီရဲ႕ national level ထက္ပိုျမင့္ေသာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အဆင့္ရွိတဲ႕ တနည္း international level အဆင့္ရွိေသာ အဖြဲ႕ကေန ထြက္ေပၚလာရမယ္။
Raphael ေမ်ွာ္လင့္တဲ႕ international level ဆိုတာကေတာ့ အဲ႕ဒီ့ နိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္ အသင္းႀကီး ဆိုတာပါပဲ။
ဒါေပမဲ႕ နိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္အသင္းႀကီးဟာ Raphael ေမ်ွာ္လင့္သလို အာဏာ ေျပာပေလာက္ေအာင္ မရွိတဲ႕ စကၠဴ က်ား ျဖစ္ေနတာပါ။ အဖြဲ႕ဝင္ေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ကိုယ္က်ိဳ းစီးပြားအတြက္သာ ဦးတည္ခ်က္ထား အလုပ္လုပ္ေနႀကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
-စစ္နိုင္ေသာ္လည္းခ်ြတ္ျခံဳက်ေနတဲ႕ ျဗိတိန္ ျပင္သစ္ အီတလီ
-ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ မြစာက်ဲေနတဲ႕ရုရွား
-စစ္ရံႈးျပီး ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ ဂ်ာမနီ တူရကီ စတဲ႕နိုင္ငံေတြနဲ႕ ဥေရာပဟာ ယိုင္နဲ႕နဲ႕ အေျခအေနနဲ႕ရွိေနတာပါ။
စစ္လည္းနိုင္ စီးပြားလည္းေတာင့္တဲ႕ အေမရိကန္ကေတာ့ သမုဒၵရာ ၂ ခုႀကားမွာ ေအးေဆးပဲ ေနေတာ့မယ္ဆိုျပီး ဥေရာပနိုင္ငံေရးနဲ႕ မပတ္သတ္ပဲေနတဲ႕ကာလပါ။ စစ္ရႈံးနိုင္ငံေတြကို စီမံခန္႕ခြဲခြင့္ရတဲ႕ စစ္နိုင္တဲ႕ နိုင္ငံေတြဟာ စစ္ရံႈး ဂ်ာမနီ နဲ႕ တူရကီဆီက အဆီ အသားမ်ိဳခ်ဖို႕ပဲ စီမံခန္႕ခြဲႀကပါတယ္။ စစ္အတြင္းမွာ ဘယ္နိုင္ငံက ဘယ္လိုရာဇဝတ္မႈေတြ မတရားမႈေတြက်ဴ းလြန္သလဲ ဆိုတာေတြကို ဘသူကမွ စိတ္မဝင္စားႀကပါဘူး။
ျဗိတိန္ကေတာ့ တူရကီက အာေမနီးယန္း ကိစၥကို ကိုင္တြယ္ဖို႕ႀကိဳးပမ္းႀကည့္ေပမဲ႕ အေျခအေန မဟန္ပံုရေတာ့ ဆက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ အာေမးနီးယန္း ၈သိန္းကို သတ္ျဖတ္ခဲ႕တဲ႕ ကိစၥႀကီးဟာ ရုပ္ဆိုးပန္းဆိုး နဲ႕ ဥေရာပဥပေဒေလာကကို ေလွာင္ေျပာင္ေနပါတယ္။ လူ ၈သိန္းကို ေသြးေအးေအးနဲ႕ သတ္ဖို႕ အားေပး စီမံ လုပ္ေဆာင္ ခဲ႕ႀကတဲ႕ တူရကီျပည္ထဲေရး ဌာနက အာဏာပိုင္ေတြဟာလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႕ ရွင္သန္အသက္ေမြးျပီး ေအးေဆးေနထိုင္ေနႀကပါတယ္
အဲ႕ဒီေခတ္ကာလရဲ႕ နိုင္ငံေရးသမား အမ်ားစုကလည္း စစ္ပြဲအတြင္း လူသန္းခ်ီေသခဲ႕တာကြ၊ ၈ သိန္းေလာက္ ထည့္ေျပာမေနပါနဲ႕ဆိုတာမ်ိဳးပါ။
စစ္ပြဲအျပီး စစ္နိုင္တဲ႕နိုင္ငံေတြက ေမာက္မာတဲ႕စိတ္ရွိသေလာက္ စစ္ရံႈးနိုင္ငံေတြကလဲ နာက်ည္းစိတ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားေရးအစြန္းေရာက္စိတ္ေတြနဲ႕ အတြင္းႀကိတ္ေလာင္က်ြမ္းေနႀကတာပါ။
နိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္အသင္းႀကီးဆိုတာလဲ စစ္နိုင္တဲ႕ နိုင္ငံေတြက စစ္ရံႈးနိုင္ငံေတြအေပၚ နိုင္ငံခ်င္းအလိုက္ အျမတ္ထုတ္ဖို႕ ျဖစ္ေနတာကလြဲရင္ တနိုင္ငံခ်င္းစီရဲ႕ ျပည္တြင္းအေရးအရာကို ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမရွိရင္ စိတ္မဝင္စားတဲ့အတြက္
နိုင္ငံတခုခ်င္းစီမွာ ရွိတဲ႕ လူနည္းစုလူမ်ိဳးႏြယ္ေတြရဲ႕ နစ္နာမႈေတြကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႕ ၊ အဲ႕ဒီနစ္နာမႈေတြ အတြက္ နိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္အသင္းႀကီးက ဥပေဒ စာခ်ဳပ္ တစံုတရာနဲ႕ ကုစားေပးဖို႕ ဆိုတာက မျဖစ္နိုင္တဲ႕ အေျခအေနပါ။
ဒီလိုေနာက္ခံေတြႀကားမွာ Raphael ဟာ တိုက္ပြဲဝင္ရပါေတာ့တယ္။ Raphael ဟာ ဥပေဒ သမားတေယာက္က္ပီပီ၊ တူရကီေတြက အာေမးနီးယန္းေတြကို က်ဴ းလြန္တဲ႕ ကိစၥမ်ိဳးအတြက္ ကိုင္တြယ္ဖို႕ နိုင္ငံတကာ ဥပေဒ တရပ္ ျပဌာန္းေရး တိုက္ပြဲဝင္ပါတယ္။
ဥပမာ – ကမၻာေပၚမွာ ပင္လယ္ဓါးျပမႈဟာ နိုင္ငံတကာ ရာဇဝတ္မႈပါ။ ဆိုလိုခ်င္တာက အစိုးရတရပ္ကျဖစ္ေစ တစံုတေယာက္ကျဖစ္ေစ ပင္လယ္ဓါးျပမႈလုပ္ရင္ က်န္တဲ့နိုင္ငံေတြက ေပါင္းျပီး က်ဴးလြန္တဲ့ သူကို ဝိုင္းျပီး အေရးယူခြင့္ရိွပါတယ္။ က်ဴးလြန္တဲ့ နိုင္ငံရဲ႕ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ ကို ထည့္တြက္စရာ မလိုပါဘူး။
Raphael ေထာက္ျပတာက ပင္လယ္ကူးသေဘၤာမွာပါတဲ႕ ကုန္ပစၥည္းေတြထက္ လူ႕အသက္ေတြက တန္ဖိုးႀကီးပါတယ္။ ဒါ့ေႀကာင့္ လိုအပ္တဲ႕ ဥပေဒ ျပဌာန္းေပးပါလို႕ သူက ေတာင္းဆိုပါတယ္။ Raphael ရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြဟာ ေခ်ပခံရတယ္ ျငင္းဆိုခံရတယ္ အေလွာင္ခံရတယ္ လ်စ္လ်ဴ ရႈခံရပါတယ္။ ေနာက္ျပီး Raphael ရဲ႕တင္ျပခ်က္ေတြကို လူေတြက မယံုနိုင္သလိုလဲျဖစ္ေနႀကပါတယ္။ အေထာက္အထား အစံုအလင္နဲ႕ ျပသတာေတာင္ လူေတြအဲ႕ေလာက္အမ်ားႀကီး အသက္ခံရတယ္ဆိုတာ ခ်ဲ႕ကားလြန္းတာပါကြာ ဆိုတဲ႕ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ျပန္လိမ္တဲ႕ psycho effect ကလဲရွိေနပါေသးတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ စစ္အတြင္းပဲကြာ ဒီေလာက္ေတာ့ ေသမေပါ့ ဆိုတဲ႕ေပါ့ပ်က္ပ်က္ သေဘာမ်ိဳးနဲ႕ တုန္႕ျပန္ႀကပါတယ္။ ဒီတုန္႕ျပန္ခ်က္ကို Raphael က အာေမးနီးယန္းသတ္ျဖတ္မႈဟာ စစ္ျဖစ္ပြားျခင္းမရွိတဲ႕ေဒသေတြ စစ္နဲ႕လံုးဝပတ္သတ္စရာမရွိတဲ့ေဒသေတြမွာ စစ္နဲ႕ဘာမွမဆိုင္တဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြ ကေလးေတြ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ သတ္ျဖတ္ခံရတဲ႕ အေထာက္အထားေတြနဲ႕ ျပန္ေခ်ပပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ျပသနာတခုက အသံုးအႏႈန္း terminology ျပသနာပါ။ ဟုတ္ပီ လူသားေတြရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႕ လူသား အမ်ားႀကီးေသသြားတယ္ သိန္းခ်ီတယ္၊ စစ္ပြဲနဲ႕လဲတိုက္ရိုက္မပတ္သတ္ဘူး၊ ကဲ အဲ႕ဒါကို မင္းဘယ္လို ေခၚမလဲ။
homicide – လူသတ္မႈ
No
အမ်ားႀကီးသတ္တာကြာ
massacre- ဒါလည္း မျပည့္စံုေသးဘူး
ျဖစ္ခဲ႕တာေတြက လူသတ္မႈ အမ်ိဳးအစားခ်ည့္ မဟုတ္ဘူး
annihilation-အျပီးတိုင္ ေခ်မႈန္းဖ်က္ဆီးတာ
ဒါကလဲ လူလား ပစၥည္းလား
ေခါင္းအေတာ္စားရပါတယ္
ေနာက္ထပ္အမ်ားႀကီး terminology ေတြ ရွိပါေသးတယ္။
ခက္တာက အျဖစ္အပ်က္ တခုလံုးကို ပံုေဖာ္နိုင္ျခင္းမရွိတာပါ။
ေအာ္တိုမန္=တူရကီျပည္ထဲေရးက အာေမးနီးယန္းေတြ အေပၚ က်ဴ းလြန္ခဲ႕တာက သတ္ျဖတ္ျခင္းတခုတည္း မကပါဘူး ၊ အိမ္ေတြကေန နွင္ထုတ္တာ၊ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို သိမ္းဆည္းပစ္တာ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို မုဒိန္းက်င့္တာ၊ ငတ္ေသေအာင္ထားတာ၊ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္သတ္ပစ္တာ၊ စသျဖင့္ စသျဖင့္ အစံုအစံု က်ဴ းလြန္ႀကတာပါ။
က်ဴ းလြန္ရျခင္းရဲ႕ intention ကေရာ ဘာလဲ ၊ အာေမးနီးယန္း လူမ်ိဳ းေတြကို ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေစခ်င္တာပါ။ လူသားမ်ိဳ းႏြယ္စု တရပ္ကို ကမၻာေျမႀကီးေပၚကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစခ်င္တာ ပါ။
ဒါဆို Crimes against humanity= မနုသလူသားျဖစ္တည္မႈကို(အလံုးစံုျဖစ္ေစ တစိတ္တပိုင္းျဖစ္ေစ ေဖ်ာက္ဖ်က္ ဖ်က္ဆီး လိုေသာရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိျဖင့္ )က်ဴ းလြန္သည့္ ရာဇဝတ္မႈ (အစုအေထြး)မ်ား
ဟားးး
မဆိုးဘူးေပါ့၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီ terminology က ရွည္တယ္၊က်စ္လစ္မႈမရွိသလိုျဖစ္ေနတယ္၊ အျပင္လူတေယာက္ နားလည္ေအာင္ တိုတိုတုတ္တုတ္ နဲ႕ ထင္းခနဲ ရွင္းခနဲေတာ့ ျဖစ္မေနဘူး၊
ကဲ terminology ေတြ ခနေခါက္ထားျပီး Raphael ရဲ႕ တိုက္ပြဲဘာျဖစ္သြားလဲ ဆက္ႀကည့္ႀကစို႕ရဲ႕၊
Raphael ဟာ အေလ်ွာက္ေကာင္းလို႕ အေထာင္းခံရပါေတာ့တယ္။ Raphael ဟာ တူရကီ အာေမနီးယန္း ကိစၥကို ဥပမာ အေပးေကာင္းလြန္းလို႕ တူရကီရာဇဝတ္ေကာင္ေတြကို ေနထိုင္ခြင့္ေပးထားတဲ႕ ဂ်ာမနီ အစိုးရက မ်က္မုန္းက်ိဳးလာပါတယ္။ ဂ်ာမနီ အစိုးရက ပိုလန္အစိုးရကို Raphael နဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ဖိအားေပးပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ပိုလန္အစိုးရေရွ႕ေနေလး Raphael ဟာ အလုပ္ျပဳတ္ပါေတာ့တယ္။
တရားစီရင္ေရး ကေန ဥပေဒျပဳေရးနယ္ပယ္၊ ဥပေဒျပဳေရးကေန သံခင္းတမန္ခင္း နိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထိ ထိုးေဖာက္ေျပာေပမဲ႕ သူ႕ေျပာႀကားခ်က္ စာတမ္းတင္သြင္းတာေတြဟာ နိုင္ငံတခုခ်င္းစီရဲ႕ အမ်ိဳးသားေရး အတၱအားနဲ႕ယွဥ္လိုက္ရင္ ေက်ာက္ေတာင္ကို ႀကက္ဥနဲ႕ေပါက္သေလာက္ပဲ အရာထင္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ႕ Raphale ဟာ လက္မေလ်ွာ့ပါဘူး။ Crimes against humanity နဲ႕ ပတ္သတ္လို႕ ေလ့လာဆဲ ေရးသားဆဲ presentation ေတြ လုပ္ျမဲပါပဲ။ လက္ခံတာ မခံတာေတြ သူ စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ ပိုလန္နဲ႕အိမ္နီးခ်င္း ဆိုဗိယက္ အစိုးရ ရဲ႕ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္သတ္ျဖတ္မႈေတြကိုလဲ အနီးကပ္ေလ့လာေနခဲ႕ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ အခ်ိန္ဟာ ဂ်ာမနီမွာ ဟစ္တလာ အာဏာရလာခ်ိန္ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ Raphael ဟာ ဟစ္တလာရဲ႕ မိုင္ကမ့္ စာအုပ္ကို ဖတ္ျပီး။ အနာဂတ္မွာ ဟစ္တလာဘာေတြ လုပ္လာလိမ့္မလဲ ဆိုတာကို ထိတ္လန္႕တႀကီးနဲ႕ ႀကိဳ ျမင္ခဲ႕ပါတယ္။ ဒီတခါ target ကေတာ့ အာေမးနီးယန္းေတြ မဟုတ္ဘူး။ Raphael အပါအဝင္ ဂ်ဴ းလူမ်ိဳးေတြ ပါလားဆိုတာကိုလဲ Raphael ႀကိဳျမင္ခဲ့ပါတယ္။
ႀကိဳျမင္ခဲ႕လို႕လဲ Raphael ဟာ ဂ်ာမနီက ပိုလန္ကို က်ဴ းေက်ာ္တဲ႕အခါ ပိုလန္ကေန ခြာျပီး ႀကားေနနိုင္ငံတခုမွာ ခိုလႈံခြင့္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းပါတယ္။ Raphael ရဲ႕ ဦးတည္ရာဟာ အေမရိကန္ ပါပဲ Raphael ဟာ အေမရိကန္ကို တိုက္ရိုက္မသြားခင္ ဆြီဒင္မွာ အရင္ ခိုလႈံခြင့္ေတာင္းခံပါတယ္။
ပိုလန္ကေန ဆြီဒင္ကို အသြား ဆိုဗိယက္ အသိမ္းပိုက္ခံ နယ္ေျမေတြကို ျဖတ္သြားရင္း ႀကံဳလာတဲ႕ ဂ်ဴ းတိုင္းကို Raphael က သတိေပးခဲ႕ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္သူကမွ သူ႕စကားကို နားမေထာင္ႀကပါဘူး ၊ စစ္ျဖစ္တာပဲ ဒုကၡေတာ့ ေရာက္မွာေပါ့ကြာ။ မင္းလို အစိုးရိမ္လြန္ျပီး အေဝးႀကီးကိုထြက္ေျပးစရာ မလိုပါဘူး ဆိုတဲ႕ တုန္႕ျပန္မႈနဲ႕ပဲ ေတြ႕ခဲ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး Raphael ရဲ႕ မိဘ ညီအကို အရင္းေတြကေတာင္ Raphael စကားကို နားမေထာင္ႀကပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႕ Raphael ဟာ ဆြီဒင္မွာ ခိုလႈံ႕ခြင့္ ေတာင္းခံျပီး ေစာင့္ေနရပါတယ္၊ ဒီေစာင့္ေနစဥ္ကာလ မွာ Raphael ဟာ အလြန္အေရးပါတဲ႕ စာအုပ္တအုပ္ကို ျပဳ စု နိုင္ခဲ႕ပါတယ္။ စာအုပ္ကေတာ့ နာဇီဂ်ာမန္ေတြဟာ သူတို႕သိမ္းပိုက္ရတဲ႕ နယ္ေျမေတြမွာ ဂ်ဴ းအပါအဝင္ လူနည္းစုေတြကို နွိပ္ကြပ္ဖို႕ ဥပေဒေတြ ထုတ္ျပန္ခဲ႕ပါတယ္၊ အဲ႕ဒီ႕ ထုတ္ျပန္တဲ႕ ဥပေဒ ေတြကို ေပါင္းခ်ဳပ္လုပ္ျပီး ေရးထားတာပါ၊ နာဇီဥပေဒ reference စာအုပ္ေပါ့ဗ်ာ
Raphael ဟာ ဆြီဒင္မွာ ခိုလႈံခြင့္ရ ျပီးေတာ့ ဆြီဒင္ကတဆင့္ အေမရိကန္ ကို ခရီးဆက္ပါေတာ့တယ္
Raphael ဟာ US ေျမေပၚကိုေရာက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕တိုက္ပြဲကို ဆက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ပံုစံေျပာင္းလိုက္ပါတယ္၊ အေမရိကန္ေတြအေနနဲ႕ေတာ့ Raphael လို ဘာသာစကား ၁၀မ်ိဴ းေလာက္တတ္ျပီး ဥပေဒမွာ လန္ထြက္ေအာင္ေတာ္တဲ႕ သူတေယာက္ကို လက္လြတ္ဘယ္ခံလိမ့္မလဲ၊ အစိုးရဌာန တခုမွာ အႀကံေပးအေနနဲ႕ ေနရာေကာင္းေပးျပီးခန္႕ထားလိုက္တာေပါ့။
ဒီေတာ့ အႀကံေပးႀကီး Raphale ဟာ ဥေရာပတိုက္က နာဇီေတြရဲ႕ ေျခလွမ္းကို အေမရိကန္ ေတြ သိလာေအာင္ သတိထားမိလာေအာင္ action တစံုတရာယူေအာင္ ေျပာဆိုခြင့္ရသလိုရွိလာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ေတြဟာ လူလည္ေတြပါ။ သူတို႕ဟာ သူတို႕ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အက်ိဳ းစီးပြားအတြက္ပဲ Raphael ဆီက အႀကံဥာဏ္ေတြ လိုခ်င္ႀကတာျဖစ္ျပီး Raphael ေျပာတာေတြထဲက စစ္ထုတ္ယူျပီးမွ အလုပ္လုပ္ႀကတာပါ
Raphael ကေတာ့ အေမရိကန္ အရာရွိ တေယာက္ေတြ႕တိုင္း တေယာက္မွ အလြတ္မခံပဲ ေျပာပါတယ္။
နားပူဆာတိုက္လြန္းေတာ့လဲ အေမရိကန္ေတြက Raphael ကို အေမရိကန္ ဒုသမၼတ နဲ႕ တိုက္ရိုက္ေတြ႕ဆံု စကားေျပာခြင့္ေပးျပီး၊ အေမရိကန္ သမၼတႀကီး ရုစဗဲ႕ဆီကို တိုက္ရိုက္ စာတေစာင္ေရးခြင့္ေပးပါတယ္။
အခ်ိန္အေတာ္ေနွာင္းမွ Rapheal ဟာ ရုစဗဲ႕ဆီက ျပန္စာတေစာင္ လက္ခံရရွိပါတယ္။ ”Raphael ေျပာတာေတြကို မွတ္သားထားေႀကာင္း သို႕ေသာ္ ေလာေလာဆယ္ဘာမွ လုပ္စရာမရွိေႀကာင္းပါ”တဲ႕
Raphael စိတ္ဓါတ္က် သြားပါတယ္။
US အစိုးရဘက္က ”ေလာေလာဆယ္ ဘာမွလုပ္စရာမလိုေႀကာင္း” ေပမဲ့ နာဇီဂ်ာမန္ေတြကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ လုပ္စရာရွိတာေတြကို ျဖတ္ျဖတ္လတ္လတ္ လုပ္ေဆာင္ေနပါျပီ၊
သိန္းခ်ီတဲ႕ ဂ်ဴ း ေတြကို ကန္႕သတ္ရပ္ကြက္ေတြမွာ ခ်ဳပ္ထားျပီး အစာေရစာ ကို limit နဲ႕ ေပးသယ္တာမ်ိဳး၊ ဂ်ဴ းဆိုင္ေတြ ဖ်က္သိမ္း ၊ဂ်ဴ းေတြကို တံဆိပ္ကပ္ စတာေတြကေန သန္စြမ္းတဲ႕ဂ်ဴ းေတြကို စစ္လက္နက္စက္ရံုေတြမွာ အင္အားသံုးခိုင္းေစ၊ ခိုင္းမရတဲ့ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြနဲ႕ ေရာဂါသည္ေတြကို ကြကို က်င္းတူးခိုင္းျပီး လက္မရြံတပ္ေတြနဲ႕ ပစ္သတ္ စသျဖင့္ သတင္းတခ်ိဳ႕ဟာ ေဝွ႕ျပီးတက္လာပါတယ္။
နာဇီေတြအေနနဲ႕ ဒီအလုပ္ေတြကို လ်ွိဳ႕ဝွက္ျပီး ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ စြန္႕စားျပီး ဂ်ဴ းဟန္ေဆာင္ျပီး စခန္းထဲကို အေသခံဝင္ျပီး၊ ကင္မရာ အေသးေလးေတြနဲ႕ သတင္းပို႕တဲ့ လူစြမ္းေကာင္းအခ်ိဳ႕ေႀကာင့္ ဒီသတင္းေတြ ထြက္လာတာပါ။ (နာဇီေတြလုပ္ရပ္ရဲ႕ အစအဆံုးရုပ္လံုးကေတာ့ စစ္ႀကီးျပီးမွ ေပၚလာတာပါ)
Raphael ဟာ အပူမီးႀကြလာပါတယ္။ သူကပူသေလာက္ အေမရိကန္ေတြကေတာ့ ေအးေဆးပါ။ ႀကားေနေရးဝါဒီ အေမရိကန္နိုင္ငံေရးသမားေတြကို Raphael ထိုးမေဖာက္နိုင္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ Raphael ဟာ သူထိုးေဖာက္နိုင္မဲ႕ သူေတြဘက္ကို လွည့္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီလူေတြကေတာ့ အေမရိကန္ ျပည္သူေတြပါပဲ၊ Raphael ဟာ အေမရိကန္ျပည္သူေတြရဲ႕ လူထုေဟာေျပာပြဲေတြ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ သူ႕ရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြကို ဝင္ေရာက္ေဆြးေႏြးပါတယ္။
နိုင္ငံေရးသမားေတြက ေျပာရခက္သေလာက္ ျပည္သူေတြနဲ႕ တက္ႀကြလႈပ္ရွားသူေတြက Raphael ကို လက္ခံႀကပါတယ္။ဒါေပမဲ႕ ျပသနာ တခုေတာ့ရွိပါတယ္။ ျပသနာကလဲ အသစ္မဟုတ္ပါဘူး၊ အေဟာင္းပါ၊ Terminology ျပသနာပါ။
သာမန္လူထုနားလည္လြယ္ေအာင္၊ အဓိပၸါယ္လည္းထိမိေအာင္၊ တိုတိုတုတ္တုတ္ျဖစ္ျပီး၊ နားေထာင္ရသူ ရင္ထဲ နင့္ခနဲ ျဖစ္ေစတဲ့ Terminology မ်ိဳးျဖစ္ရမွာပါ။
Raphael ဟာ ဘာသာစကား ၁၀မ်ိဳ းေက်ာ္ေလာက္က်ြမ္းက်င္သူပါ။ ဒီအခ်က္ဟာ သူ႕ကို အမ်ားႀကီးအေထာက္အပံ႕ေပးပါတယ္၊ ဒီလိုနဲ႕ သူဟာ အသံုးအႏႈန္း တခုကို စတင္မိတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
မူလ အဂၤလိပ္စာမွာ မရွိေသးတဲ႕ အသံုးအႏႈန္းတခုပါ။ ဂရိ နဲ႕ လက္တင္ words ၂ ခုကို ေပါင္းစပ္ျပီး သူထြင္လိုက္တဲ႕ terminology က Raphael ရဲ႕ သမိုင္း ကိုသာမက လူသားေတြရဲ႕ သမိုင္း ကို အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲသြားေစပါေတာ့တယ္။
အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ E=mc2(ထပ္ကိန္းတင္မရလို႕နားလည္ေပးပါ) လိုပဲ လ႔ူသမိုင္းကို အေျပာင္းအလဲျဖစ္သြားေစပါေတာ့တယ္။
ေဆာင္းပါးရွင္- ေက်ာ္လွဦး
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
