ဒီဇင္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၁၆
M-Media
သူရဦးေရႊမန္း၊ ဦးသိန္းစိန္ အပါအ၀င္ စစ္အစိုးရေဟာင္း၏ ထိပ္တန္းစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ ေနျပည္ေတာ္ တပ္မေတာ္ေန႔အခမ္းအနား၌ ေတြ႔႕ျမင္ရစဥ္
– ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒအရ အေရးေပၚအေျခအေနကို ကိုင္တြယ္စီမံႏိုင္ခြင့္ရိွသည့္ စစ္တပ္အသိုင္းအ၀ိုင္းႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုစည္းေ၀းႏိုင္ရန္ အာဏာရပါတီေဟာင္းႏွင့္ မိတ္ဖက္ပါတီ ၁၂ ခုမွ ႀကိဳးပမ္းေနမႈမွာ အျငင္းပြားစရာ ျဖစ္လ်က္ရိွသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္က ၎အျငင္းပြားဖြယ္ရာျဖစ္စဥ္တစ္ခု ေပၚေပါက္လာျခင္းမွာ အလားအလာမေကာင္းလွ။ အာဏာရပါတီေဟာင္း ျပည္ေထာင္စုႀကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီႏွင့္ အျခား ပါတီ ၁၂ ခုမွ ရခိုင္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း အက်ဥ္းအၾကပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးႏိုင္ေရးအတြက္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ – NDSC ႏွင့္ ေတြ႕ဆံု၍ အစည္းအေ၀းတစ္ရပ္က်င္းပႏိုင္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။
ႏို၀င္ဘာ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ျပန္ေသာ အဆိုပါေတာင္းဆိုခ်က္တြင္ အက်ဥ္းအၾကပ္ျပႆနာမ်ားက အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးလာေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ NDSC ကို လိုအပ္ေနၿပီဟု ဆိုထားသည္။
အာဏာရ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္းသူျပည္သားအမ်ားစုက၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾက။ ယင္းဖြဲ႕စည္းပံုမွာ စစ္တပ္အား လႊတ္ေတာ္အမတ္ေနရာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေနရာေပးထားျခင္းႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္ ၁၁ ဦးပါ၀င္သည့္ NDSC ၌ အဓိကေနရာယူထားေစျခင္းတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳ႔ပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ၏ပုဒ္မ ၄၁၇ အရ တိုင္းျပည္ၿပိဳကြဲႏိုင္သည့္အေရးကို ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ရလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ အၾကမ္းဖက္မႈေၾကာင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာထိပါးသည့္ အႏၱရာယ္ရွိလာလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ NDSC အား ဆင့္ဆိုေခၚယူ၍ ႏိုင္ငံေတာ္၏အေရးေပၚအေျခအေနအတြက္ တာ၀န္ေပးအပ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ NDSC တြင္ ထိပ္တန္းစစ္တပ္အရာရိွ ငါးဦး၊ သမၼတ ဦးထင္ေက်ာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ယူထားေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ အရပ္သားျပည္သူ ေျခာက္ဦးကို ထည့္သြင္းဖြဲ႕စည္းထား၏။
အရပ္သားအစုအဖြဲ႕အတြင္း ဒုတိယသမၼတမ်ားလည္း ပါ၀င္ေသာ္လည္း ဒုသမၼတတစ္ဦးမွာ စစ္တပ္မွ တင္သြင္းေထာက္ခံသူျဖစ္ေနရသည္။ ၎က လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားကို ထိပ္တန္းတင္ထားရာေရာက္ေနပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏အေရးေပၚကာလအတြင္း NDSC အား တရား၀င္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။
ပါတီ ၁၃ ခုက NDSC အစည္းအေ၀းေခၚယူရန္အတြက္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာရပါသနည္း ? NLD အစိုးရမွ ျပႆနာမ်ားကို မေက်ာ္လႊားႏိုင္ေတာ့ဟု အဆိုပါထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ပါ၀င္ေနပါသေလာ ? တပ္မေတာ္က ႏိုင္ငံေရးစင္ျမင့္ေပၚ တဖန္ ဦးလွည့္ျ့ပန္တက္လာမည္ဟု ဆိုလိုျခင္းေလာ ? ဤသည္မွာ ယခုရက္သတၱပတ္အတြက္ အဓိကေဆြးေႏြးလိုသည့္ ေမးခြန္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ လံုၿခံဳေရးအေျခအေနႏွင့္ ရွမ္းျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ တိုင္းျပည္သည္ အၾကပ္အတည္းဆိုက္ေရာက္ေနရသျဖင့္ NDSC အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္ေနၿပီဟု ၁၃ ပါတီက ဆို၏။ ရခိုင္ျပည္နယ္အေျခအေနေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ၏ ပိုင္နက္နယ္ေျမဆိုင္ရာအေနအထား၌ အႏၱရာယ္ရိွေနေၾကာင္း အဆိုပါ ထုတ္ျပန္ခ်က္က ဆိုထားသည္။ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္၊ တအာင္းအမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသားဒီမိုကရက္တစ္မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစု၊ ရခုိင္တပ္မေတာ္တို႔ႏွင့္ ျမန္မာတပ္မေတာ္အၾကား ျဖစ္ပြားေသာ ရွမ္းျပည္တိုက္ပြဲမွာ ေသေၾကပ်က္စီးျခင္း မ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚေစၿပီး၊ တရုတ္ျပည္ႏွင့္ကုန္သြယ္ေရးက႑ကို အဟန္႔အတားျဖစ္ ၿပိဳကြဲေစသည္။
ေအာက္တိုဘာလဆန္းပိုင္းတြင္ မြတ္စ္လင္မ္စစ္ေသြးၾကြမ်ားက နယ္စပ္တပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ရဲစခန္းမ်ားကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ အရာရိွကိုးဦးေသဆံုးၿပီး ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ႏွင့္ လက္နက္မ်ားကို ရယူသြားၾကသည္။ ၎ေနာက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ စစ္ဆင္ေရး စတင္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တိုက္ခိုက္သူမ်ားမွာ ဓားရွည္၊ တုတ္ေခ်ာင္းမ်ားသာ စြဲကိုင္ထားၾကၿပီး ေခတ္မီလက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ထားသည္ကို မေတြ႕ရေခ်။
ရခိုင္ျပည္နယ္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္၀င္ေရာက္မႈအေျခအေနႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၏တုန္႔ျပန္မႈမွာ ခ်ီးက်ဴးစရာ ေကာင္းသည္။ ၎က ျမန္မာ့ျပည္တြင္းေရးကို ၀င္လွ်ဳိစြက္ဖက္ျခင္း မျပဳဘဲ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္း၏က်င့္၀တ္အရ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ စစ္ေသြးၾကြမ်ားကို (ဖမ္းဆီး၍) လက္လႊဲအပ္ႏွံသည့္အျပင္ မိမိပိုင္နက္အား ျမန္မာႏိုင္ငံကိုတိုက္ခိုက္သည့္ အေျခစိုက္စခန္းအျဖစ္ အလ်ဥ္းခြင့္ျပဳလိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာ ကတိျပဳေျပာၾကားခဲ့သည္။
ရွမ္းျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းရိွ KIA ႏွင့္ ၎၏ ေျမာက္ပိုင္းေသြးခ်င္းမဟာမိတ္မ်ားက မူဆယ္ႏွင့္ ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္း မိမိတို႔၏တိုက္ခိုက္မႈမ်ားမွာ တပ္မေတာ္ဖက္မွ လက္ရိွဖိအားေပးေနမႈအေပၚ လူအမ်ားသိရိွလာေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ တပ္မေတာ္ဖက္မွ အက်အဆံုးအထိအခိုက္ မ်ားျပားေနလင့္ကစား ေျမာက္ပိုင္းေသြးခ်င္းညီေနာင္မ်ားအဖြဲ႕တို႔မွ ၿမိဳ႕ သို႔မဟုတ္ ရြာမ်ားကို သိမ္းပိုက္ျခင္းမ်ဳိး မေတြ႕ရပါ။
တိုက္ခိုက္မႈမ်ား၏ အဓိကဦးတည္ခ်က္သည္ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ လူထု၏ေရႊ႕ေျပာင္းမႈတို႔ကို ဟန္႔တားထိခိုက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္အဖို႔ အဆိုပါ ေဘးသင့္ေဒသမ်ားတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ျပန္လည္တာ၀န္ယူသြားႏိုင္ရန္သာ လိုအပ္ေပသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အႏၱရာယ္တြင္းနက္ထဲသို႔ က်ေရာက္ေနျခင္း မရိွ၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါးစြန္း၌လည္း တြဲလြဲခိုေနျခင္းလည္း မရိွေပ။
ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ တပ္မေတာ္စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္တို႔သည္ အခါအားေလ်ာ္စြာ လိုအပ္သလို ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေနေလ့ရိွပါသည္။ ကက္ဘိနက္အစည္းအေ၀းတြင္လည္း စစ္တပ္အရာရိွမ်ားႏွင့္ NDSC အဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖစ္ေနၾကသည့္ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ႀကီးမ်ားအား ေခၚယူတိုင္ပင္လ်က္သာျဖစ္သည္။
ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၁၃(က)အရ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္မႈ ပ်က္ျပားလာလွ်င္ သမၼတသည္ NDSC ႏွင့္ပူးေပါင္းလက္တြဲကာ စစ္အာဏာသိမ္းေစႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရးရိွသည္။
NDSC အား အစည္းအေ၀းေခၚယူရန္မွာ သမၼတ၏လုပ္ပိုင္ခြင့္ေဘာင္အတြင္း၌သာ ရိွသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ လက္ရိွအေျခအေနအရ ယင္းသို႔ျပဳရန္ မလိုအပ္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ နယ္ခ်ဲ႕က်ဴးေက်ာ္ခံေနရျခင္း မဟုတ္၊ NDSC အဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖစ္သည့္ အစိုးရ၀န္ႀကီးမ်ားသာမက တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲမ်ားမွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္အေနအထားကို အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေဆြးေႏြးလ်က္ရိွေနၾက၏။
USDP ပါတီမွာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ ဖန္တီးထုတ္လုပ္မႈတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ၎ကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည္၊ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊက တီထြင္၍ သမၼတေဟာင္းဦးသိန္းစိန္က ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ စစ္တပ္အႀကိဳက္ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕ေျခဥအရ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ USDP အာဏာရခဲ့သည္။
၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ NLD ၏ ေသာင္ၿပိဳကမ္းၿပိဳ အႏိုင္ရရိွမႈက အဆိုပါထုတ္ျပန္ခ်က္၌ လက္မွတ္ထိုးထားၾကသည့္ USDP ႏွင့္တစ္ကြ အျခားပါတီ ၁၂ ခုအတြက္ အရွက္တကြဲရံႈးနိမ့္မႈ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းရိွ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္အေျခအေနမ်ားအေပၚ NLD အစိုးရ၏ ကိုင္တြယ္မႈအား ေ၀ဖန္ခံရယံုမွ်ႏွင့္ USDP ဦးေဆာင္အုပ္စုက ဂငယ္ေကြ႕စစ္အစိုးရတစ္ရပ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၿပီေလာ၊ သူတို႔သည္ သမိုင္းကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံအား အာဏာရွင္လက္ေအာက္သို႔ ျပန္လည္တြန္းပို႔ခ်င္ၾကၿပီေလာ ….
(Ref : FRONTIER MYANMAR, Do they want a return to military dictatorship?)
(Original Writer : SITHU AUNG MYINT)
(Translated by MYINTMO MAUNG MAUNG)
