ရခုိင္ျပည္နယ္ သက္ကယ္ျပင္ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ မၾကာေသးင္က ေတြ႔ရေသာ ၄၃ ႏွစ္အရြယ္ ရိုဟင္ဂ်ာ/ဘဂၤါလီ အမ်ဳိးသား ဦးဝင္းႏိုင္၊ ၎၏ ဇနီး ႏွင့္ ကေလးသံုးေယာက္ (ဓာတ္ပံု – သင္းလဲ့ဝင္း/Myanmar Now)
သင္းလဲ့ဝင္း/Myanmar Now
သက္ကယ္ျပင္၊ ရခုိင္ျပည္နယ္ (Myanmar Now) – ေဒၚဟာစီနား၏ အသက္ ၂ဝ အရြယ္ သားျဖစ္သူသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ေတြ႔ၾကံဳခံစားေနရသည့္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံခံေနရမႈမ်ားမွ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ရန္ ေနထုိင္ရာ ရခုိင္ျပည္နယ္မွ ေလွျဖင့္ စြန္႔ခြာသြားခဲ့ၿပီးေနာက္ သူ႔သတင္းအစအနကို မၾကားရသည္မွာ ၇ လ ခန္႔ ၾကာသြားသည္။
တစ္ေန႔တြင္ လူတစ္ေယာက္က ေဒၚဟာစီနား၏ သားျဖစ္သူ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း လူကုန္ကူးသူမ်ား လက္ထဲတြင္ ေရာက္ေနၿပီး က်န္းမာေရးအေျခအေန ဆိုးရြားေနေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ၿပီး ေျပာလာသည္။ သူ႔သား လြတ္ေျမာက္ရန္ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းမွာ ေငြေပးၿပီး ျပန္ေရြးယူရန္ျဖစ္သည္။
“ေတာင္းတဲ့ေငြကို မေပးဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားသား ေသလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ကြ်န္မအရမ္း စိတ္ဓာတ္က်သြားတယ္။ ဒီလူပြဲစားေတြ လက္ထဲကို ကြ်န္မသား ဘယ္လို ေရာက္သြားတယ္ဆိုတာ မသိပါဘူး။ က်န္းမာေရးကလည္း ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာလဲ မသိဘူး” ဟု ေဒၚဟာစီနားက စစ္ေတြၿမိဳ႕အနီး သက္ကယ္ျပင္ ဒုကၡသည္စခန္းအတြင္းမွ သူ၏ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း မရွိသည့္ ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔ အိမ္၏ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ထုိင္ေနလ်က္ ေျပာသည္။
သူ၏ သားျဖစ္သူသည္ ေဒၚလာ ၁,၆ဝဝ ေပးမည့္ မေလးရွားမွ အလုပ္ရွင္တစ္ေယာက္ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ရခဲ့သည္။ သားျဖစ္သူသည္ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္မွစ၍ တင္ခဲ့သည့္ ယင္းအေၾကြးကို ဆပ္ႏုိင္ရန္ ယခုအခ်ိန္အထိ အလုပ္လုပ္ေနရသည္။ ႏွစ္လ၊ သံုးလလွ်င္တစ္ႀကိမ္ က်ပ္ ေျခာက္ေသာင္းခန္႔သာ အိမ္သို႔ ျပန္ပို႔ႏုိင္ၿပီး မိသားစုက တင္ေနသည့္ အေၾကြးမ်ားကို ယင္းေငြျဖင့္ ဆပ္ရသည္။
ကေလး ၇ ဦး၊ ပန္းနာေရာဂါစြဲကပ္ေနသူ ခင္ပြန္းတို႔ႏွင့္အတူ မိသားစုအိမ္စရိတ္အတြက္ ရွာေဖြႏုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း သားျဖစ္သူ၏ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းေပးေနရဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ေဒၚဟာစီနားက ရွင္းျပသည္။
“ကေလးေတြကို အလုပ္ရွာဖို႔ ေလွနဲ႔ ထည့္လုိက္ခ်င္ေပမယ့္ လူပြဲစားေတြလက္ထဲကို ေရာက္သြားမွာ စိုးတာနဲ႔ မလုပ္ရဲဘူး” ဟု ေဒၚဟာစီနားက ေျပာသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း မၾကာေသးမီႏွစ္မ်ားက လူမ်ဳိးေရးအၾကမ္းဖက္မႈ၊ အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈကဲ့သို႔ ေသာ ျပႆနာတို႔ေၾကာင့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာအမ်ားအျပား ထြက္ေျပးခဲ့ရသည္။ ၎တို႔ထဲမွ အမ်ားအျပားသည္ လူကုန္ကူးသူတို႔၏ လက္တြင္းသို႔ ေရာက္သြားၿပီး အခ်ဳိ႕မွာ ေငြႏွင့္ လာမေရြးပါက သတ္ပစ္မည္ဟူေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ရရွိခဲ့သည္။
ယခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွ ထြက္ခြာသြားသည့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာအေရအတြက္ သိသိသာသာ က်ဆင္းသြားေၾကာင္း လူ႔အခြင့္အေရး အုပ္စုမ်ားက ေျပာသည္။ ထိုင္း၊ မေလးရွားကဲ့သုိ႔ေသာ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ လူကုန္ကူးမႈတုိက္ဖ်က္ေရး လုပ္ငန္း လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း၊ ႏိုဝင္ဘာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) က လႊတ္ေတာ္ေနရာ အမ်ားစုအတြက္ ေနရာရခဲ့ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု အဆုိပါ အဖြဲ႔မ်ားက ေျပာသည္။
ျမန္မာအစိုးရက ႏုိင္ငံအတြင္းရွိေနသည့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ၁ ဒသမ ၁ သန္းခန္႔ကို ႏုိင္ငံသား အသိအမွတ္မျပဳဘဲ အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံမွ တရားမဝင္ေရာက္ရွိလာသည့္ ဘဂၤါလီမ်ားဟုသာ ေခၚေဝၚသံုးစြဲသည္။ ၎တို႔သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း သြားေရာက္ခြင့္ ပိတ္ပင္ခံထားရၿပီး စာသင္ခြင့္ႏွင့္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ားလည္း မရေပ။
စစ္ေတြၿမိဳ႕ျပင္မွ ဒုကၡသည္စခန္းအသီးသီးတြင္ ေဒၚဟာစီနားကဲ့သို႔ ေတြ႔ၾကံဳခံစားရခဲ့သည့္ ဘဂၤါလီ အမ်ားအျပား ရွိေနသည္။ ယင္းအျဖစ္အပ်က္မ်ား သူတို႔အၾကားတြင္ တစ္ဆင့္စကားတစ္ဆင့္နား ၾကားေနရၿပီး ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ သြားရမည့္ ေလွစီးခရီးအတြက္ သူတို႔ စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ မၾကာေသးခင္က ေတြ႔ဆံု စကားေျပာခဲ့ရသည့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားက ထိုသို႔ သြားရမည္ကို ထိတ္လန္႔ေၾကာင္း ေျပာသည္။
“ဒီရာသီမွာ ေအာက္တိုဘာလကစလို႔ ေလွနည္းနည္းထြက္ခဲ့ေပမယ့့္ အခုႏွစ္ပိုင္းမွာေတာ့ ထြက္တဲ့ေလွ လံုးဝမရွိပါဘူး။ ထုိင္းအစိုးရက ေသေသခ်ာခ်ာ ဖမ္းဆီးေနလို႔ လူကုန္ကူးသူေတြ ဝင္လို႔မရတာက အဓိကအေၾကာင္းတစ္ခုပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က မေလးရွားမွာလည္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႔ေတြက ရွာေဖြ ဖမ္းဆီးေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္” ဟု ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို အကူအညီေပးေနေသာ၊ ေရႊ႕ေျပာင္းသြားလာမႈမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ရခုိင္စီမံကိန္းမွ Chris Lewa က ေျပာသည္။
ေဖေဖာ္ဝါရီလဆန္းပိုင္းက ကုလသမဂၢဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ံုးမ်ားတြင္ တန္းစီေစာင့္ဆိုင္းေနသည့္ ခိုလႈံခြင့္ေတာင္းခံလာသူမ်ားကို မေလးရွားရဲမ်ားက ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ ယခုအခါ မေလးရွား ထိန္းသိမ္းေရးစခန္းမ်ားတြင္ ၂,၅ဝဝ ခန္႔ ရွိေနေၾကာင္း သူက Myanmar Now ကို ရွင္းျပသည္။
“ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္၊ သံုးႏွစ္က ေရာက္လာခဲ့တဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြက မွတ္ပံုတင္မရွိသလို အလုပ္လည္း ရွာရတာမလြယ္လို႔ အဆင္မေျပၾကပါဘူး” ဟု Chris Lewa က ေျပာသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႔ျဖစ္သည့္ Fortify Rights ၏ အမႈေဆာင္ဒါ႐ိုက္တာ ျဖစ္သူ Matthew Smith က ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ထြက္ခြာသည့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ/ဘဂၤါလီအေရအတြက္ က်ဆင္းသြားသည္မွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း အတည္ျပဳေသာ္လည္း လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ထြက္ၾကသည့္ သေဘာသဘာဝအရ အေရအတြက္ကို မွန္းဆရန္ မလြယ္ကူဟု ဆုိသည္။
ထို႔ျပင္ လူကုန္ကူးဂိုဏ္းမ်ား ရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ ၎တို႔အေနျဖင့္ အခြင့္အေရးရပါက ျပန္လည္လႈပ္ရွားမည့္ အလားအလာမ်ားလည္း ရွိေနေၾကာင္း Matthew Smith က ေျပာသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ရွိေနေသး
————————————-
ရခုိင္ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားႏွင့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔အၾကား လူမ်ဳိးေရးအဓိက႐ုဏ္း စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မွစတင္၍ မြတ္စလင္အမ်ားစုအပါအဝင္ လူေပါင္း ၁၄ဝ,ဝဝဝ ခန္႔ အိုးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးခဲ့ရၿပီး ေသာင္းဂဏန္းအထိရွိေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္းမွ ေလွမ်ားျဖင့့္ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။
ေရွးဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ အသံုးျပဳခဲ့သည့္ ရက္သတၱပတ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာျမင့္ေသာ ေရလမ္းခရီးကို ခိုင္ခန္႔မႈမရွိသည့္ ေလွမ်ားျဖင့္ ျဖတ္သန္းၾကရာ အမ်ားအျပားသည္ လူကုန္ကူးသမားတို႔အတြက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္။
အိုးအိမ္စြန္႔ခြာခဲ့ရသူ ၅,၆ဝဝ ခန္႔ကို လက္ခံထားရွိသည့္ သက္ကယ္ျပင္ေက်းရြာတြင္ ၎တို႔ အမ်ားစု ေနထိုင္ၿပီး ေန႔စဥ္ဘဝရွင္သန္ေရးအတြက္ ခက္ခဲစြာ ႐ုန္းကန္ေနရသည့္အျပင္ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရမႈသည္ အျမဲတမ္းၾကံဳေတြ႔ေနသည့္ ျပႆနာျဖစ္လာသည္။
အဆိုပါ မိသားစုမ်ားမွ ကေလးမ်ားသည္ ဒုကၡသည္စခန္းအနီးရွိ အထက္တန္းေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းတြင္ တက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္က ယင္းေက်ာင္းမရွိေသး။ အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အစိုးရက ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားအနီးတြင္ ေက်ာင္း၊ ေဆးခန္းမ်ား ထပ္မံ တည္ေဆာက္ထားသည္။
လက္ရွိအစိုးရက ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ထားေသာ္လည္း ႐ိုဟင္ဂ်ာ/ဘဂၤါလီတခ်ဳိ႕က ေနရပ္ စြန္႔ခြာမႈမျပဳၾကျခင္းမွာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္အႏုိင္ရခဲ့သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ NLD အစိုးရသစ္လက္ထက္တြင္ သူတို႔အတြက္ အေျခအေနေကာင္းလာႏုိင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း Fortify Rights အဖဲြ႔မွ Matthew Smith က ရွင္းျပသည္။
“ရခုိင္ျပည္နယ္က မြတ္စလင္ေတြက ေဒၚစုအေနနဲ႔ သူတို႔အတြက္ ပိုေကာင္းလာေအာင္ လုပ္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္ ” ဟု သူက ေျပာသည္။
႐ိုဟင္ဂ်ာ/ဘဂၤါလီမ်ားကို ခါးခါးသီးသီး ဆန္႔က်င္ေသာ ရခိုင္အမ်ဳိးသားပါတီ (ANP) က ရခုိင္ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ကိုယ္စားလွယ္ေနရာ အမ်ားဆံုးရရွိထားေသာ္လည္း မြတ္စလင္တို႔က ယင္းကဲ့သုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။ NLD က လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ား ေရြးခ်ယ္စဥ္ မြတ္စလင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မပါဝင္သလို ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔ ၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ႏွိပ္စက္ခံရမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ တစ္စုံတစ္ရာ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ျခင္းလည္း မျပဳလုပ္ခဲ့ေပ။
အသက္ ၆၅ ႏွစ္အရြယ္ ဦးစူလတန္က NLD အစိုးရသည္ အေျပာင္းအလဲအတြက္ အေကာင္းဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္ေနသည္ဟု ေျပာၾကားသည္။ စူလတန္သည္ တစ္ခ်ိန္က စစ္ေတြတြင္ တုိက္ျဖင့္ေနထုိင္ကာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း သံုးခုရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ အဆိုပါ ဘဝအေျခအေနႏွင့္ မ်ားစြာကင္းကြာသြားၿပီဟု ဆိုသည္။ ေဝးေဝးလံလံသြားလာရန္လည္း မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့သကဲ့သုိ႔ သူ႔သမီးသံုးေယာက္ကိုလည္း အျခားသူမ်ားကဲ့သုိ႔ အလုပ္သြားလုပ္ခုိင္းမည္မဟုတ္ဟု ေျပာသည္။ ယခုအခါ ဦးစူလတန္သည္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဝယ္ေပးထားသည့္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးျဖင့္ က်ပ္ ၁၅ဝ တန္ သြားတိုက္ေဆးမ်ားကို အနီးဝန္းက်င္ရြာမ်ား၊ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ လွည့္လည္ေရာင္းခ်လ်က္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းေနသည္။
“ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက မဲေပးခြင့္မရခဲ့တာ တကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူူး။ လာမယ့္အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာေတာ့ အေျခအေနေတြ ပိုေကာင္းလာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္” ဟု ဇနီးႏွင့္ ၂၆ ရက္သား အရြယ္သာရွိေသးသည့္ ကေလးငယ္တစ္ဦးအပါအဝင္ သမီး ၇ ဦး နံေဘးတြင္ ထုိင္ေနသည့္ ဦးစူလ္တန္ကေျပာသည္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရက ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ တရားဝင္ အေထာက္အထား လက္မွတ္မ်ားကို ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္အတြင္းက ျပန္သိမ္းသြားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၎တို႔ မဲေပးခြင့္မရေတာ့သျဖင့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔ကို အကူအညီေပးေနသည့္ ႏုိင္ငံတကာအသိုင္းအဝန္းက ေဝဖန္ျပစ္တင္ခဲ့သည္။
ဦးစူလ္တန္က “ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ကူညီတဲ့ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအဝန္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အကူအညီေၾကာင့္ ကြ်န္ေတ္ာတို႔ အသက္ရွင္ေနရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ခ်င္ပါတယ္။ အရင္လို ေနခဲ့ရတဲ့ ဘဝမ်ဳိးကို ျပန္လိုခ်င္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
မတရားခံရမႈ ျဖစ္ရပ္မ်ား
———————–
ေလွႏွင့္ ခိုးထြက္သည့္ ခရီးစဥ္မ်ားအတြင္း မတရားခံရမႈ ျဖစ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ သြားလာမႈ ေလ်ာ့က်သြားသည္။ ၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးသံုးေယာက္တို႔၏ဖခင္ ၄၃ ႏွစ္အရြယ္ ဦးဝင္းႏုိင္က “ေလွေပၚမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ထုိင္းကို ေရာက္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ တစ္စံုတစ္ရာျဖစ္သြားရင္ ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ အဲဒီလို သြားရင္းနဲ႔လည္း ေသသြားႏုိင္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေဒၚဟာစီနား၏ အိမ္နီးခ်င္း ကေလးႏွစ္ေယာက္ဖခင္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ ကိုမူလာ ကလည္း ထိုသုိ႔ စိတ္ကူးမိသည္ဟု ဆိုသည္။ လက္လုပ္လက္စားဘဝကုိစြန္႔ၿပီး ပံုမွန္ဝင္ေငြတစ္ခုရရန္ လြန္ခဲ့သည့္ သီတင္း ေျခာက္ပတ္ခန္႔က ဒုကၡသည္စခန္းမွ ထြက္ခြာသြားရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဦးဝင္းႏုိင္ေျပာသည့္အတုိင္း စဥ္းစားမိၿပီး အစီအစဥ္ကို ဖ်က္လိုက္ေၾကာင္း Myanmar Now ကို ရွင္းျပသည္။
ေယာက္ဖျဖစ္သူ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ပိုမိုခုိင္မာသြားသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ တစ္ႏွစ္ခြဲခန္႔က ဒုကၡသည္စခန္းမွ ထြက္သြားေသာ သူ႔ေယာက္ဖကို လူပြဲစားက ထုိင္းႏိုင္ငံရိွ သားသတ္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူတစ္ဦးထံတြင္ ေဒၚလာ ၈၅ဝ ျဖင့္ ေရာင္းခ်ခဲ့သည္။
“သူထြက္သြားတုန္းက အင္အားျဖည့္ ဘီစကြတ္ ၂ ထုပ္ပဲ ပါသြားတယ္။ သူတို႔ထုိင္းကိုေရာက္ေတာ့ သားသတ္သမားက ကြ်န္ေတာ့္ ေယာက္ဖ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းၾကံ့ခုိင္တာကို သေဘာက်သြားတယ္” ဟု ကိုမူလာက ေျပာသည္။
လေပါင္းမ်ားစြာၾကာေသာ္လည္း စားစရာအနည္းငယ္မွအပ လုပ္ခေငြေပးျခင္းမရွိေသာေၾကာင့္ ေယာက္ဖျဖစ္သူူသည္ အလုပ္မွ ထြက္ေျပးၿပီး အလုပ္ရွင္သစ္ရွာေဖြခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သားသတ္သမား အလုပ္ရွင္က သူ႔ကို ရွာေတြ႔သြားၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ကာ ျပန္ေခၚသြားခဲ့သည္ဟု ကိုမူလာက ေျပာသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ငါးလခန္႔က ယင္းအျဖစ္အပ်က္ကို သူ႔ထံမွ ေနာက္ဆံုးၾကားခဲ့ရၿပီး ယခုအခါ ေငြလည္း မပို႔ႏုိင္ေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။
“သူ႔အျဖစ္အပ်က္ကို ၾကားရတာ တကယ္ကို ထိတ္လန္႔စရာပဲ။ ဒီပံုစံနဲ႔ အသက္ရွင္ဖို႔ ဘယ္လြယ္မလဲ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကြ်န္ေတ္ာေသရင္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ့္မိသားစုက အနားမွာ ရွိေသးတယ္” ဟု ကိုမူလာက ေျပာသည္။ ။
