News @ M-Media

Blog

  • ဖက္ရွင္ႏွင့္ စတုိင္ – ကမၻာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ယေန႔တုိင္ရွင္က်န္ေနသည့္ မြတ္စလင္တုိ႔၏ အေမြအႏွစ္မ်ား (၉)

    ဖက္ရွင္ႏွင့္ စတုိင္ – ကမၻာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ယေန႔တုိင္ရွင္က်န္ေနသည့္ မြတ္စလင္တုိ႔၏ အေမြအႏွစ္မ်ား (၉)

    ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂၊ ၂၀၁၆
    M-Media
    ရာဇာ တင္ဆက္သည္
    fashion 2

    – ဖက္ရွင္ဆုိတာ ေပၚလာလုိက္၊ ေပ်ာက္သြားလုိက္ ျဖစ္တတ္တဲ့ အရာမ်ိဳးေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ မ်က္စိက်စရာ ဖက္ရွင္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္တဲ့အရာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေန႔ေခတ္ ဥေရာပက ဖက္ရွင္ဒီဇုိင္းနဲ႔ အယူအဆေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀၀ အရင္ စပိန္ႏုိင္ငံက အစၥလာမ္ကမၻာရဲ႕အစိတ္အပုိင္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ မြတ္စလင္ေတြဆီက ေရာက္ရွိလာခဲ့တဲ့ ဒီဇုိင္းနဲ႔ အယူအဆေတြလုိ႔ဆုိရင္ အံ့ၾသၾကမွာ မဟုတ္ဘူးထင္ပါတယ္။

    ၉ ရာစုက စပိန္ႏုိင္ငံ ေကာ္ဒုိဘာမွာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ့ မြတ္စလင္ ဂီတနဲ႔ ေလာက၀တ္ပညာရွင္ ဇီရ္ယဘ္ (Ziryab) ဟာ ဖက္ရွင္နဲ႔ ဒီဇုိင္း ပါရမီရွင္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

    “သူ(ဇီရ္ယဘ္)ဟာ ဖက္ရွင္ပညာရပ္အားလံုးကုိ ေဆာင္က်ဥ္းလာသူပါ။ အဲဒီေခတ္အခါက ဘဂၢတ္ဒတ္ၿမိဳ႕ဟာ ဒီေန႔ေခတ္ ပဲရစ္နဲ႔ နယူးေယာက္တုိ႔လုိ ဖက္ရွင္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဂၢဒတ္ကေန ေကာ္ဒုိဘာအထိ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ိဳးစံုကုိ ေတြ႕ရတယ္။ သူဟာ သြားတုိက္ေဆး၊ ေရေမႊးနဲ႔ ဆံပင္အတုိစတုိင္ စတာေတြကုိ ေဆာင္က်ဥ္းလာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ေကာ္ဒုိဘာမွာ ထြန္းကားခဲ့တဲ့ လမ္းမီးစန္၊ ေရဆုိးစြန္႔ပစ္မႈစနစ္နဲ႔ ေရေပးေ၀မႈ စနစ္ေတြကလည္း သူ႕ရဲ႕ အားထုတ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္” လုိ႔ BBC ရဲ႕ An Islamic History of Europe (ဥေရာပ၏ အစၥလာမ့္သမုိင္းေၾကာင္း) ဆုိတဲ့အစီအစဥ္မွာ ဇီရ္ယဘ္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ စာေရးဆရာ ေဂ်ဆန္ ၀ဘ္စတာ (Jason Webster) က ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    အီရတ္ႏုိင္ငံက ဘဂၢဒတ္ၿမိဳ႕ဟာ တစ္ခ်ိန္က အစၥလာမ္ကမၻာရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အသိပညာ အခ်က္အခ်ာေနရာႀကီး ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဇီရ္ယဘ္ဟာ အဲဒီကေနတစ္ဆင့္ စားပြဲတင္အသံုးအေဆာင္၊ အက်ႌခ်ဳပ္လုပ္မႈအတတ္ပညာနဲ႔ ဖက္ရွင္ စတာေတြအပါအ၀င္ စစ္တုရင္ကစားနည္းနဲ႔ ပုိလိုကစားနည္းေတြကုိပါ ဥေရာပကုိ သယ္ေဆာင္လာေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗဟုသုတႏွ႔ံစပ္မႈ၊ အာ၀ဇၨန္းေကာင္းမႈနဲ႔ ေက်ာ့ေမာ့လွပမႈေၾကာင့္လည္း ဇီရ္ယဘ္က နာမည္ေက်ာ္ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ၿပီး၊ ပူပန္စရာမရွိတဲ့ ဘ၀အေျခအေနနဲ႔အတူ ဘုရင့္နန္းေတာ္ကုိ ဇီရ္ယဘ္တစ္ေယာက္ စိတ္ႀကိဳက္ဆင္ယင္ခ်ယ္သၿပီး၊ သာမန္ ေကာ္ဒုိဘာ ျပည္သူလူထုကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ဆံပင္အတုိပံုစံကုိ အတုခုိးခဲ့ၾကကာ စပိန္ကုိ သူသယ္ေဆာင္လာတဲ့ သားေရအသံုးျပဳ ပရိေဘာဂပစၥည္းေတြကလည္း လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့ပါတယ္။

    ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀၀ ေက်ာ္ ၾကာတဲ့အခါ ျပင္သစ္သမုိင္းပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဟင္နရီ တာရက္ဆီ (Henri Terrasse) က ဇီရ္ယဘ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒီလုိ ဖြင့္ဟခဲ့ပါတယ္။

    dBJ76RBFH9EL94W3NYVhP1TR
    ‘ဆူလ္တန္ အဟ္မဒ္ အလ္ဘမ္’ ဟု အမည္ရၿပီး ကလန္ဒါပါရွာ (Kalandar Pasha) ေရးသားခဲ့သည့္ ၁၇ ရာစု အေစာပုိင္း ဖက္ရွင္စာအုပ္မွ ထုိေခတ္ထုိအခါ၏ ဖက္ရွင္ဒီဇုိင္မ်ား

    “ေႏြရာသီဖက္ရွင္၊ ေဆာင္းရာသီဖက္ရွင္ စတဲ့ ရာသီအလုိက္ဖက္ရွင္ေတြကုိ သူက စၿပီး မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တာပါ။ ဒီဖက္ရွင္ေတြကုိ ဘယ္အခ်ိန္ေတြမွာ ၀တ္ဆင္ရမလဲဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း သူက အခ်ိန္ကာလေတြကုိ သတ္မွတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အေရွ႕တုိင္းက အထက္တန္းစား ဖက္ရွင္ေတြကိုလည္း ဇီရ္ယဘ္ကပဲ စပိန္မွာ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူလႊမ္းမုိးခဲ့တဲ့ ဖက္ရွင္လုပ္ငန္းမွာေတာ့ ေရာင္စံုအစင္းေၾကာင္းပါတဲ့ ပိတ္စေတြ၊ ကုတ္အက်ႌေတြကုိ ထုတ္လုပ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး အဲဒီဖက္ရွင္ေတြကို ေမာ္႐ုိကုိႏုိင္ငံမွာ ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။

    ဇီရ္ယဘ္ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈေတြဟာ ေနာက္ပုိင္းမ်ိဳးဆက္ေတြအထိ ေလးစားအားက်မႈကုိ ခံခဲ့ရၿပီး ဒီေန႔အခ်ိန္အထိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မြတ္စလင္ကမၻာမွာ ဇီရ္ယဘ္ကုိ ဂုဏ္ျပဳမွည့္ေခၚထားတဲ့ လမ္း၊ ဟုိတယ္၊ ကလပ္ ဒါမွမဟုတ္ ေကာ္ဖီဆုိင္ စသျဖင့္ တစ္ခုခုမရွိတဲ့ တုိင္းျပည္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ အေနာက္ႏုိင္ငံမွာလည္း စာေပပညာရွင္ေတြနဲ႔ ဂီတပညာရွင္ေတြဟာ အခုအခ်ိန္အထိ သူ႕ကုိ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳေနၾကတုန္းပါပဲ။

    မြတ္စလင္ေတြ အထူးသျဖင့္ အန္ဒါလူစီယာ (စပိန္မွေဒသတစ္ခု) က မြတ္စလင္ေတြဟာ ကာလေဒသကုိလုိက္ၿပီး အင္မတန္ဆန္းျပားကာ ေခတ္ေရွ႕ေျပးတဲ့ လူေနမႈပံုစံေတြကုိ ဖန္တီးေဖာ္ေဆာင္ေပးသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ရာသီနဲ႔လုိက္ဖက္တဲ့ အစားအေသာက္၊ အ၀တ္အစား၊ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြကုိ စားသံုး၊ ၀တ္ဆင္ အသံုးျပဳတာဟာ သက္ေတာင့္သက္တာျဖစ္မႈနဲ႔ သာယာခ်မ္းေျမ႕မႈေတြ ရရွိဖုိ႔မွာ အေရးပါတဲ့ ကိစၥရပ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အန္ဒါလူစီယာက မြတ္စလင္ေတြဟာ ေဆာင္းရာသီ၀တ္စံုလုိ႔ေခၚတဲ့ ၀တ္စံုေတြကို အဓိကအားျဖင့္ သုိးေမႊးေတြ၊ ခ်ည္ထည္ေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ၿပီး အေျခခံအေရာင္ကေတာ့ အနက္ေရာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ေႏြရာသီ၀တ္စံုေတြကုိေတာ့ ပုိး၊ ဂုန္ေလွ်ာ္တုုိ႔လုိ ေပ့ါပါးတဲ့အရာေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္တာျဖစ္ကာ ေဒသထြက္ ဆုိးေဆးေတြနဲ႔ အဲဒီအ၀တ္အထည္ေတြကုိ ခ်ယ္သၾကပါတယ္။

    ဖက္ရွင္က႑မွာတင္မကဘဲ အန္ဒါလူစီယာက မြတ္စလင္ေတြဟာ ေရာမေတြ စတင္ခဲ့ၿပီး ၀က္သစ္ခ်ပင္ကုိ အေျခခံတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိလည္း အေမြဆက္ခံခဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းေတြထဲမွာ သားေရနဲ႔လုပ္ကာ စြပ္ၿပီးစီးရတဲ့ ဖိနပ္ထုတ္လုပ္မႈလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ အဲဒီ ဖိနပ္ထုတ္လုပ္မႈနည္းလမ္းကို ပုိမိုတုိးတက္ေအာင္နဲ႔ နည္းလမ္းအသစ္ေတြ ရရွိေအာင္လည္း ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ပဲ အန္ဒါလူစီယာက ထြက္ရွိတဲ့ သားေရဖိနပ္ေတြဟာ အဲဒီေခတ္အခါက စပိန္ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့ကာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အဓိကပုိ႔ကုန္လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ သားေရဖိနပ္ တစ္ရံတည္းကုိ ကြာ့က္ (Qurq) လုိ႔ေခၚၿပီး ဖိနပ္အမ်ားအျပားကုိေတာ့ အက္ရက္ (Aqraq) လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီအသံုးအႏႈန္းက ေနာက္ပုိင္းမွာ ကက္စ္တီလီယံ (Castilian) ကုိ ေရာက္သြားခဲ့ၿပီး အလ္ေကာ္ကြီ (Alcorque) လုိ႔ အမည္တြင္ခဲ့ပါတယ္။ ဖိနပ္ထုတ္လုပ္တဲ့သူကုိေတာ့ ကြာရက္ (Qarraq) လုိ႔ ေခၚပါတယ္။

    အဲဒီလုိ ဖိနပ္ထုတ္လုပ္မႈ ကၽြမ္းက်င္သူေတြထဲမွာ အဘ္ဒူလာ (Abdullah) လုိ႔ေခၚတဲ့ ႀကိဳးသုိင္းဖိနပ္ ထုတ္လုပ္သူ ဆူဖီသူေတာ္စင္တစ္ပါး ရွိၿပီး ဆီးဗီးလ္ (Seville) မွာေနထုိင္တဲ့ သူ႕ကုိ အစ္ဗေန႔ အာရာဘီ (Ibn Arabi) လုိ႔ေခၚတဲ့ မြတ္စလင္ပညာရွင္ႀကီးက ရည္ညႊန္းေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ေဒသတြင္း အဓိကထြက္ကုန္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဒီသားေရဖိနပ္ ထုတ္လုပ္သူေတြ ေနထုိင္တဲ့ေနရာကုိ ကြာရာကြင္ (Qarraqin) လုိ႔ေခၚဆုိၿပီး အဲဒီအမည္နဲ႔ ေဒသကုိ ဂရာနာဒါ (Granada) ၿမိဳ႕မွာ ယခုတုိင္ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ကာ ကာရာကြင္ (Caraquin) လုိ႔ အမည္တြင္ေနပါတယ္။

    အလယ္ေခတ္ မြတ္စလင္စာေရးဆရာေတြျဖစ္တဲ့ အလ္-ဆာကြာတီ (Al-Saqati) နဲ႔ အစ္ဗေန႔ အဘ္ဒန္ (Ibn Abdun) တုိ႔ကလည္း အဲဒီသားေရဖိနပ္ ထုတ္လုပ္မႈ အေသးစိတ္ကုိ ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေရးသားမႈေတြထဲမွာ ဖိနပ္ေတြ တာရွည္ခံေစမယ့္ နည္းလမ္းေတြ၊ ပံုစံေတြ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ဖိနပ္ထုတ္လုပ္သူေတြဟာ ဖိနပ္ခံုျမင့္ေအာင္လုိ႔ တီထြင္ဖန္တီးၾကတာေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ခရစ္ယာန္ေတြ အန္ဒါလူစီယာကုိ ေအာင္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ မြတ္စလင္ ဒီဇုိင္နာေတြ တီထြင္ခဲ့တဲ့ အဲဒီဖိနပ္ေတြကုိ ပုိမိုဆန္းသစ္တဲ့ စတုိင္ေတြ၊ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ မြမ္းမံခဲ့ၾကပါတယ္။

    ဒါ့ေၾကာင့္ သင္ဟာ ေနာက္တစ္ခါ ဖန္စီဒီဇုိင္းဆုိင္ေတြကို သြားေရာက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးေပၚ ဖက္ရွင္ေတြအတြက္  ေစ်း၀ယ္ထြက္မယ္ဆုိရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီအရင္က ရွိခဲ့တဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေတြကုိ သတိရပါ။ ေႏြရာသီ ဖက္ရွင္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး ၀တ္မယ္ဆုိရင္လည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀၀ အရင္က ေပၚထြက္ခဲ့တဲ့ ဖက္ရွင္ဂု႐ု ဇီရ္ယဘ္ကုိ သတိရပါ။ သူ႕ေၾကာင့္ပဲ ဒီဖက္ရွင္ အုိက္ဒီယာဆန္းဆန္းေတြဟာ စပိန္၊ စစၥလီ၊ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းကေန ဥေရာပကုိ ေရာက္ရွိလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။

    (ကုိးကား- National Geographic ၏ 1001 Inventions – The Enduring Legacy of Muslim Civilization)

    (ကမၻာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ယေန႔တုိင္ရွင္က်န္ေနသည့္ မြတ္စလင္တုိ႔၏ အေမြအႏွစ္မ်ား – တင္ဆက္ျပီးသမွ် အပုိင္းအားလံုးကို  ဤေနရာ တြင္ ဖတ္႐ႈႏုိင္ပါသည္။)

    အပိုင္း(၁)-  ေကာ္ဖီ – ဖတ္ရန္

    အပိုင္း(၂) – အစားအေသာက္ဓေလ့ႏွင့္ ဖန္ထည္မ်ား ဖတ္ရန္

    အပိုင္း(၃)- နာရီတုိ႔၏ အစဖတ္ရန္

    အပုိင္း(၄) – ေခတ္ေပၚစစ္တုရင္ကစားနည္းဖတ္ရန္

    အပုိင္း(၅) – ဂီတ၏ အရင္းမူလ – ဖတ္ရန္ 

    အပုိင္း (၆) – တစ္ကုိယ္ရည္သန္႔ရွင္းေရးႏွင့္ အလွအပ – ဖတ္ရန္ 
    အပုိင္း (၇) – ဉာဏ္လွည့္စားကိရိယာမ်ားဖတ္ရန္

    အပုိင္း (၈) – အလင္းပညာရပ္ႏွင့္ ကင္မရာ – ဖတ္ရန္

  • ၆၉ ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳ

    ၆၉ ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳ

    ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ ၊ ၂၀၁၆

    M-Media

    PL

    ယေန႔ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၊ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္တဲ့ (၆၉) ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳၾကိဳဆိုေသာ အားျဖင့္ M-Media မွာ တင္ဆက္ခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ သတင္းေဆာင္းပါး၊ စာအုပ္မ်ားကို စုစည္းတင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။

    ၁) ပင္လံု၏အဓိက ဇာတ္ေဆာင္ (ဝါ) ရာျပည့္အလြန္ ဦးေဖခင္
    http://www.m-mediagroup.com/news/39486

    ၂) “ပင္လုံ စာခ်ဳပ္၊ ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ျမန္မာမြတ္စလင္တုိ႔ရဲ႕ အခန္းက႑’’
    http://www.m-mediagroup.com/news/24187

    ၃) ပင္လံု ဦးေဖခင္ႏွင့္ ဘက္မလိုက္
    http://www.m-mediagroup.com/news/24791

    ၄) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရြးတဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးခ်င္တဲ့ သာတူညီမွ်အခြင့္ေရး (၁။ ဦးေဖခင္)
    http://www.m-mediagroup.com/news/10882

    ၅) ပင္လံု ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ သတင္းယူခဲ့သည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ သတင္းေထာက္ ဦးစံေအာင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျခင္း
    http://www.m-mediagroup.com/news/20365

    ၆) သက္ရွိ ပင္လံုမွတ္တမ္း
    (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ပင္လံုစာခ်ဳပ္လက္မွတ္ေရးထိုးရန္ ရွမ္းျပည္သို႔ လာေရာက္စဥ္က ေတာင္ႀကီးမွ ပင္လံု၊ ပင္လံုမွ ေတာင္ႀကီးသို႔ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ဂ်စ္ကားျဖင့္ အႀကိဳအပို႔လုပ္ခဲ့သူ ဦးဖရြတ္ခန္းေခၚ ဦးခန္း)
    http://www.m-mediagroup.com/news/32147

    ၇)ဦးခန္း သို႔မဟုတ္ ေတာင္ႀကီးမွ ပင္လံုဆီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္အတူ
    http://www.m-mediagroup.com/news/40930

    ၈)ကုိယ္ေတြ႔ပင္လံု EBook (By ဦးေဖခင္ )
    http://www.m-mediagroup.com/news/9470

  • ျမန္မာ့သစ္ဆြဲဆင္မ်ား၏ ရင္ေလးဖြယ္ အနာဂတ္

    ျမန္မာ့သစ္ဆြဲဆင္မ်ား၏ ရင္ေလးဖြယ္ အနာဂတ္

    ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၁၊ ၂၀၁၆

    M-Media
    elephant
    အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနေသာ ျမန္မာသစ္ဆြဲဆင္မ်ား

    – ပူေလာင္အိုက္စပ္လွသည့္ ေတာေတာင္မ်ားရိွ မတ္ေစာက္ေတာင္ကုန္းမ်ားတြင္ ဧရာမသစ္ပင္တို႔အား စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ဆြဲယူသယ္ပို႔ရေသာအလုပ္မွာ ၾကမ္းတမ္းလြန္း၏။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သစ္ဆြဲဆင္ပိုင္ရွင္မ်ားက အလုပ္မရိွေတာ့သျဖင့္ တစ္စံုတစ္ရာမွားယြင္းေနၿပီဟု ဆိုေနၾကေပသည္။

    ေတာေတာင္ဧရိယာက်ဳံ႕လာျခင္း၊ သစ္ကုန္ၾကမ္းမ်ား ျပည္ပတင္ပို႔ျခင္းကို တားျမစ္သည့္ဥပေဒ အသက္၀င္မႈ သံုးႏွစ္ရိွလာျခင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အလုပ္လက္မဲ့ဆင္ျပႆနာတစ္ရပ္ ထပ္မံေပၚေပါက္လာေစသည္။ ရာႏွင့္ခ်ီေသာဆင္မ်ားမွာ လုပ္ငန္းခြင္ျပင္ပေရာက္ကုန္ၿပီး အမ်ားစုမွာ ကိုင္တြယ္ထိန္းေက်ာင္းရ ခက္ခဲလာသည္။

    “သူတို႔ဟာ ေဒါသထြက္လြယ္လာၾကတယ္။ အလုပ္မရိွတဲ့အတြက္ (အဆီ၀င္ၿပီး) ၀ၿဖိဳးလာၾကတယ္။ ဆင္ထီးအားလံုးကလည္း အခ်ိန္တိုင္း မိတ္လိုက္ခ်င္စိတ္ ျပင္းျပကုန္ၿပီ” ဟု အသက္ ၆၄ ႏွစ္အရြယ္ သစ္ဆြဲဆင္ ၈ ေကာင္ပိုင္ရွင္ ဦးခ်စ္စိန္က ဆိုသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဆင္သတၱ၀ါမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အစြဲႀကီးသည္။ ကမာၻေပၚတြင္ ခိုင္းဆင္ ပမာဏအမ်ားဆံုး တိုင္းျပည္လည္း ျဖစ္သည္။ ေခတ္မီစက္ကိရိယာမ်ားျဖင့္ပင္ မထိုးေဖာက္ႏိုင္ေသးေသာ ေတာနက္မ်ားမွ အဖိုးတန္ကၽြန္းသစ္ႏွင့္ အျခားသစ္ကုန္ၾကမ္းမ်ား ထုတ္လုပ္ေရးက႑၌ ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာကတည္းကပင္ ၎တို႔ကို အသံုးျပဳေနခဲ့ၾကသည္။

    ယခုေသာ္ကား အေရျပားထူထည္းအားေကာင္းသည့္ ယဥ္ပါးဆင္ ၅၅၀၀ ၏ အနာဂတ္ကို ႀကီးၾကပ္ကိုင္တြယ္ေပးမည့္ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ားရိွဖို႔ အထူးလိုအပ္လာပါသည္။

    လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ကပင္ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနရသည့္ သစ္ဆြဲဆင္ ၆ ေကာင္ ပိုင္ဆိုင္သူ ဦးေစာသာျပည့္က “အလုပ္မရိွေတာ့ ထိန္းေက်ာင္းကိုင္တြယ္ဖို႔ တကယ္ခက္ခဲလာတယ္။ သစ္ပင္ေတြ မရိွေတာ့လို႔ သစ္ဆြဲလုပ္ငန္းလည္း မရိွေတာ့ဘူး” ဟူ၍ ေျပာျပသည္။

    ယခုအခ်ိန္တြင္ အလုပ္လက္မဲ့ဆင္အေကာင္ေရ ၂၅၀၀ ခန္႔ရိွေနေၾကာင္း၊ ၎တို႔အနက္အမ်ားစုမွာ ထိုင္းနယ္စပ္ႏွင့္ အခ်ိန္ႏွစ္နာရီခြဲခရီးကြာေ၀းသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရွ႕ပိုင္း ေတာေတာင္မ်ားထဲ၌ ရိွေနေၾကာင္း၊ ၎ပမာဏမွာ အလုပ္လက္မဲ့ျမန္မာလူထု ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းနွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ပါက ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ျမန္မာ့ဆင္အေရးကၽြမ္းက်င္သူ ေဒၚခိုင္ဦးမာက သံုးသပ္တင္ျပထားသည္။

    “ဒီဆင္ေတြအမ်ားစုဟာ ဘာလုပ္လုိ႔ဘာကိုင္ရမွန္း မသိၾကေတာ့ဘူး။ သူတို႔ကို ထိန္းသိမ္းတဲ့စားရိတ္ႀကီးမားလြန္းတဲ့အတြက္ ပိုင္ရွင္ေတြအဖို႔ တကယ့္၀န္ထုပ္၀န္ပိုးႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္”။

    အရြယ္ေရာက္ၿပီးေသာဆင္တိုင္းမွာ ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ေပါင္ တစ္ေသာင္း၀န္းက်င္ ရိွၿပီး၊ ေန႔စဥ္ အစားအစာအေလးခ်ိန္ ေပါင္ ၄၀၀ ခန္႔ စားသံုးၾကသည္။ ဆပ္ကပ္မ်ား၊ သစ္ဆြဲျခင္းမ်ားမွအပ ၎တို႔အတြက္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း မ်ားမ်ားစားစား မရိွၾက။

    သစ္ဆြဲျခင္းသည္ ပင္ပန္းႀကီးစြာ အားစုိက္ရေသာအလုပ္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာ့ဆင္မ်ားအဖို႔ ၾကမ္းတမ္းေသာအလုပ္က ၎တို႔အား က်န္းမာသန္စြမ္းေစေသာ အေၾကာင္းခံျဖစ္ေနျပန္သည္။ စည္းကမ္းတက် ထိန္းေက်ာင္းၿပီး လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေစေသာ ျမန္မာ့ဆင္မ်ားသည္ ပ်မ္းမွ်သက္တမ္း ၄၂ ႏွစ္ရိွၾက၍၊ အေနာက္တိုင္းတိရစာၦန္ဥယ်ာဥ္မ်ားရိွ ဆင္တို႔ထက္ ႏွစ္ဆ၊ အျခားတိရစာၦန္ဥယ်ာဥ္ရိွ သတၱ၀ါမ်ားထက္ ၁၉ ႏွစ္ သက္တမ္းရွည္သည္ကိုေတြ႕ေၾကာင္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေလ့လာခ်က္တစ္ရပ္က ေဖာ္ျပထားသည္။ အခ်ဳိ႕သစ္ဆြဲဆင္တို႔၏သက္တမ္းမွာ ထိုထက္ပင္ ရွည္လ်ားၾက၏။

    “သစ္ဆြဲဆင္မ်ားဟာ ပံုမွန္အားျဖင့္ ႏွစ္ ၅၀ ကေန ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္အထိ အသက္ရွည္တယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိရိွၾကပါသလား။ အဲ့ဒါက အစာေရစာနဲ႔ ေကာင္းမြန္စြာထိန္းေက်ာင္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ဆင္ေရးရာကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ Joshua Plotnik က ရွင္းျပသည္။

    ဆင္မ်ားသည္ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း က်စ္လစ္သည့္စရိုက္လကၡဏာရိွၿပီး အလုပ္မရိွပါက အက်င့္ပ်က္ေလ့ရိွေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားထံမွ သိရသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရိွ ဆင္မ်ားထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးစင္တာ Golden Traingle Asian Elephant Foundation ၏ ဒါရိုက္တာ John Edward Roberts က ဤသို႔ဆိုသည္။
    “ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ (ဆင္ေတြကို လူေတြအတိုင္း) ပံုသြင္းတာမ်ဳိး မလိုလားဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္ တကယ္လို႔ သူတို႔ဘ၀ထဲကေန အဲ့ဒီအပိုင္းကို ဖယ္ထုတ္လိုက္ရင္လည္း ရုပ္ပိုင္းနဲ႔စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားဖို႔ ခက္ခဲရျပန္တယ္”။

    ျမန္မာလူထုအမ်ားစုအဖို႔ သာလြန္ေကာင္းမြန္ေသာအခြင့္အလမ္းမ်ား ရိွေနၾကသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာအာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအလြန္တြင္ စီးပြားေရးက ရုတ္ျခည္းေခါင္းေထာင္လာၿပီး ထူးသစ္ေသာလြတ္လပ္မႈမ်ား ခံစားၾကရသည္။ သို႔ရာတြင္ ဒီမိုကေရစီေရာင္နီဦးက ဆင္မ်ားအဖို႔ ေျပာင္းျပန္အက်ဳိး ျဖစ္ထြန္းသြားေစသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ျမန္မာလူထုတို႔မွာ အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဒဏ္ခံရသည့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း ဆင္မ်ားမွာမူ ထိုမွ်ေလာက္ ဘ၀မၾကမ္းတမ္းခဲ့ေခ်။

    စစ္အစိုးရက ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီတု႔ိေရးဆြဲထားခဲ့ေသာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအတိုင္း တင္းၾကပ္စြာလိုက္နာ၍ ဆင္မ်ားကို တစ္ပတ္လွ်င္ ငါးရက္၊ တစ္ရက္လွ်င္ ၈ နာရီ အလုပ္လုပ္ေစၿပီး ၅၅ ႏွစ္အရြယ္တြင္ အနားေပးေစခဲ့သည္။ သားဖြားျခင္း၊ ေႏြရာသီအားလပ္ရက္ႏွင့္ ေဆး၀ါးကုသေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ားကို ခံယူေစသည္။ ယေန႔တိုင္ အစိုးရလက္ေအာက္ရိွ ဆင္မ်ားအတြက္ သားဖြားစခန္းမ်ားႏွင့္ အနားေပး ေဘးမဲ့ဆင္မ်ား ရိွေနၾကေသးသည္။ စစ္အာဏာရွင္မ်ားလက္ေအာက္တြင္ လူမႈဖူလံုေရးဆိုင္ရာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား ပ်က္ကြက္ေသာ္လည္း လုပ္ငန္းခြင္သံုးဆင္မ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒကိုမူ ကရုတစိုက္ က်င့္သံုးခဲ့ၾကသည္။ ဆင္မ်ားသည္ လြန္ကဲစြာ အလုပ္ပန္းလွ်င္ အထူးအႏၲရာယ္ႀကီးမားတတ္ျခင္းကလည္း အေၾကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုင္တြယ္သူမ်ားက ဆိုၾကသည္။

    သစ္ဆြဲဆင္တိုင္း၌ ေဆး၀ါးကုသမႈႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္ဆိုင္ရာ မွတ္တမ္းစာအုပ္ကိုယ္စီ ရိွၾက၏။ ၎တို႔ကို ျမန္မာ့သစ္လုပ္ငန္း MTE မွ ႀကီးၾကပ္ကိုင္တြယ္ထားသည္။

    “ကၽြန္မေတြ႕ဖူးတဲ့ အျခားႏိုင္ငံက ဆင္ေတြထက္စာရင္ MTE ရဲ႕ဆင္ေတြက ပိုၿပီးက်န္းမာသန္စြမ္းလွပါတယ္။ အစာအာဟာရျပည့္၀တယ္။ ၾကြက္သားအားေကာင္းတဲ့ ခႏၶာအခ်ဳိးအစား ပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ ရရိွၾကတယ္” ဟု အေမရိကန္အေျခစိုက္ lephant Care International ပရဟိတလုပ္ငန္း၏ တိရစာၦန္ေဆးကုသေရးႏွင့္သုေတသနဒါရိုက္တာ ေဒါက္တာ Susan Mikota က ဆိုသည္။

    တိရစာၦန္ရံုမ်ားရိွဆင္တို႔ သက္တမ္းျပည့္မေနရျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းတစ္ခုမွာ အ၀လြန္ဆူၿဖိဳးျခင္းမႈ ျဖစ္ေၾကာင္း ၂၀၀၈ ေရးရာစာအုပ္တြဲဖက္ေရးသားသူ Georgia Mason က သံုးသပ္ထားသည္။ ေနာက္ပိုင္းေလ့လာခ်က္တစ္ခုအရ တိရစာၦန္ရံုထဲေမြးဖြားလာေသာ ဆင္ေပါက္မ်ားသည္ သစ္ဆြဲစခန္းအတြင္းေမြးဖြားသည့္ဆင္မ်ားထက္ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ကိုယ္အေလးခ်ိန္ပိုမ်ားေၾကာင္း သူမက ဆိုသည္။

    elephant 2
    သစ္ေတာစခန္းသို႔ ဆင္စီးျပန္လာသူတစ္ဦး

    သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈ၊ သစ္ဆြဲလုပ္ငန္းနယ္ပယ္က်ဥ္းေျမာင္းလာမႈေၾကာင့္ အလုပ္လက္မဲ့ဆင္မ်ား တိုးပြားလာျခင္းအေပၚ ဆင္တစ္ခ်ဳိ႕ကုိ ေတာအတြင္းသို႔ ေဘးမဲ့လႊတ္ျခင္းျဖင့္ အစုိးရက နည္းလမ္းရွာၾကည့္ေနၾကသည္။

    အေမရိကန္အေျခစိုက္ တိရစာၦန္ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုျဖစ္သည့္ Wildlife Conservation Society မွ ဆင္မ်ားေရးရာစီမံသူ Simon Hedges က အဆိုပါလုပ္ရပ္ကို “ႏိႈးဆြလိုက္သည့္ လမ္းေဖာ္ခ်က္္” ဟု ရႈျမင္သည္။ သို႔ေသာ္ သူႏွင့္အတူ အျခားကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ယဥ္ပါးဆင္မ်ားမွတဆင့္ ေတာေနလူထုသို႔ ေရာဂါကူးစက္ႏိုင္ျခင္း၊ အစာေရစာအတြက္ ရြာမ်ားသို႔ ၀င္ေရာက္ေသာင္းက်န္းလာႏိုင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ စိုးရိမ္စြာသတိေပးခဲ့သည္။

    ယမန္ႏွစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာအစိုးရမွ လက္ခံက်င္းပခဲ့ေသာ ဆင္မ်ား၏အနာဂတ္ေရးရာေဆြးေႏြးပြဲတက္ေရာက္ခဲ့သူ မစၥတာ Hedges က “တစ္ယူသန္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခ်ဳိ႕က အဲ့ဒီသံု႔ပန္းဆင္အားလံုးကို ေတာနက္ထဲ ေဘးမဲ့လႊတ္လိုက္တာအေကာင္းဆံုးလို႔ ယံုၾကည္ေနၾကတယ္။ ဒါက ေျပာသေလာက္ မလြယ္ပါဘူး။ ဆင္ေတြဟာ အေကာင္ႀကီးၿပီး၊ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။ လူေတြကိုလည္း ေၾကာက္လန္႔ေစတယ္။ လယ္ခင္းယာခင္းေတြကေန သူတို႔ကို ေမာင္းထုတ္ရခက္တယ္” ဟူ၍ ေျပာျပခဲ့သည္။

    ဆင္ပိုင္ရွင္မ်ားသည္ ဆင္တို႔ကို ေတာနက္သို႔ အစာရွာစားရန္ ပံုမွန္လႊတ္ေပးတတ္သည္။ မၾကာခဏဆိုသလိုပင္ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားကို ၀ါးၿမိဳစားေသာက္ၾကသျဖင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားကို နစ္နာေၾကးေပးေနရ၏။ “ဆင္ေတြအတြက္ ေတာထဲမွာ ေနရာမက်န္သေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီ” ဟု ဆင္ပိုင္ရွင္ ဦးခ်စ္စိန္က ေျပာျပသည္။

    ကုလသမဂၢ FAO ၏ အဆိုအရ ျမန္မာသစ္ေတာဧရိယာမွာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ကတည္းကစၿပီး ၄၂ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေလ်ာ့နည္းလာသည္။ အေျဖရွာေနရင္းႏွင့္ ဆင္ပိုင္ရွင္မ်ားသည္လည္း အလုပ္လက္မဲ့ဆင္မ်ား၏ ၀န္ပိမႈကို ခံစားေနရသည္။

    ၎တို႔၏စားရိတ္အတြက္ အခ်ဳိ႕ကို ထိုင္းႏိုင္ငံရိွလုပ္ငန္းရွင္တို႔ထံ ေရာင္းခ်ခဲ့ရသည္။ ဆင္လိမၼာျပပြဲမ်ား၊ ေတာတြင္းဆင္စီးခရီးသြားျခင္းမ်ား အပါအ၀င္ ထိုင္းကမာၻ႕လွည့္ခရီးသြားလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား၌ ၎တို႔အား အသံုးခ်ၾကေပလိမ့္မည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ဆင္မ်ားကို တင္ပို႔ေရာင္းခ်ျခင္းမွာ အေျခခံအားျဖင့္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ တရားမ၀င္ေသာ္လည္း ထိုသို႔ျဖစ္စဥ္မ်ား ပိုမိုမ်ားျပားလာႏိုင္ဖြယ္ရိွသည္ဟု ဆင္ပိုင္ရွင္မ်ားက ဆိုသည္။

    အခ်ဳိ႕ဆင္ပိုင္ရွင္မ်ားကမူ မိမိတို႔၏ဆင္မ်ားကို ေရာင္းပစ္ရန္ လံုး၀ စဥ္းစားမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာၾကေလသည္။

    “ကၽြန္ေတာ့္ဆင္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ကို တစ္ပါးသူဆီ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာင္းထုတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းခ်စ္တာဗ်” ဟု ေစာသာျပည့္က ဆိုပါသည္။

    (The New York Times ၌ ေဖာ္ျပေသာ Thomas Fuller ၏ Unemployed, Myanmar’s Elephants Grow Antsy, and Heavier ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုသည္။)

  • အိႏၵိယရွိ မ်က္မျမင္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ကုရ္အာန္ကုိ မ်က္မျမင္ဘာသာစကားျဖင့္ ေအာင္ျမင္စြာ ေရးသားႏုိင္ခဲ့

    အိႏၵိယရွိ မ်က္မျမင္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ကုရ္အာန္ကုိ မ်က္မျမင္ဘာသာစကားျဖင့္ ေအာင္ျမင္စြာ ေရးသားႏုိင္ခဲ့

    ဖေဖာ္၀ါရီ ၁၁၊ ၂၀၁၆
    M-Media

    koran 2
    နာဖီစ္ တာရင္

    – အိႏိၵယႏုိင္ငံ ဂ်ာ့ခ္ဟန္းျပည္နယ္မွ မ်က္မျမင္ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦးမွာ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ ဟင္ဒီ ဘာသာျပန္ကုိ မ်က္မျမင္ဘာသာစကား(Braille) ျဖင့္ ေအာင္ျမင္စြာ ေရးသားႏုိင္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

    နာဖီစ္ တာရင္ဆုိသည့္ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ၿပီး တကၠသုိလ္မွ ၀ိဇၨာဘြဲ႕ရရွိၿပီးကတည္းက ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုိ သင္ယူေလ့လာရန္ စိတ္၀င္စားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူမမွာ မ်က္မျမင္တစ္ဦးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင္ၾကားေပးမည့္ဆရာကုိ ရွာေဖြရန္ ခက္ခဲခဲ့သည္။

    ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဟာဖစ္ဇ္ မုိဟာမက္ တက္စ္လင္းမ္ဆုိသူ ဆရာတစ္ဦးက နာဖီစ္အား ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုိ သင္ၾကားျပသေပးခဲ့သည္။ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုိ သင္ယူေလ့လာေနစဥ္တြင္ နာဖီစ္မွာ သူမႏွင့္ ဘ၀တူ မ်က္ျမင္မ်ား ဖတ္႐ႈရန္အတြက္ မ်က္မျမင္ဘာသာသုိ႔ ျပန္ဆုိေပးရန္ စိတ္အားထက္သန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

    koran
    နာဖီစ္ တာရင္ ေရးသားထားသည့္ ကုရ္အာန္ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခု

    ထုိ႔ေၾကာင့္ ၂၀၀၅ ခုနွစ္မွစတင္ကာ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ ဟင္ဒီဘာသာျပန္ကုိ နာဖီစ္က မ်က္မျမင္ဘာသာစကားျဖင့္ စတင္ေရးသားခဲ့ၿပီး ၃ ႏွစ္အၾကာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ၿပီးဆံုးခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ စစ္ေဆးကာ မွားယြင္းမႈမ်ားကုိ ထပ္မံ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။

    ေဒသတြင္းမြဖ္သီမ်ားကမူ နာဖီစ္၏ အဆုိပါအားထုတ္မႈကုိ ခ်ီးက်ဴးခဲ့ၿပီး သူမေရးသားထားသည့္ မ်က္မျမင္ဘာသာစကား ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္မွာ အမွားလံုး၀မရွိေၾကာင္း စစ္ေဆး အတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။ နာဖီစ္ကမူ မြတ္စလင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားမွာ မ်က္မျမင္ဘာသာစကားျဖင့္ သူမေရးသားထားသည့္ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုိ ထုတ္ေ၀ေပးရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။

    Ref: IINA

  • သီရိလကၤာ ေျမျမွဳပ္မိုင္းရွင္းလင္းေရးလုပ္သားထက္၀က္ေက်ာ္မွာ စစ္ဒဏ္ခံအမ်ဳိးသမီးမ်ားျဖစ္ေန

    သီရိလကၤာ ေျမျမွဳပ္မိုင္းရွင္းလင္းေရးလုပ္သားထက္၀က္ေက်ာ္မွာ စစ္ဒဏ္ခံအမ်ဳိးသမီးမ်ားျဖစ္ေန

    ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၁၊ ၂၀၁၆

    M-Media
    thiri
    သီရိလကၤာ၏ အႀကီးဆံုးေျမျမွဳပ္မိုင္းကြင္းျပင္ႀကီးတြင္ ေနပူက်ဲတဲေအာက္ မိုင္းရွင္းလုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ေနသူတစ္ဦး

    – တမီလ္လြတ္ေျမာက္ေရးက်ားတပ္ဖြဲ႕ LTTE – Liberation Tigers of Tamil Eelam ႏွင့္ သီရိလကၤာတပ္မေတာ္ SLA – Sri Lankan Army တို႔အၾကား ျဖစ္ပြားေသာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၏ ၂၆ ႏွစ္ၾကာ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေၾကာင့္ လူေပါင္းသိန္းခ်ီ အိုးအိမ္ေနရပ္စြန္႔ခဲ့ၾကရသည္။

    သီရိလကၤာ၏လူမ်ားစုသည္ ဆင္ဟာလီ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္သည္။ တမီလ္က်ားသူပုန္အဖြဲ႕မွာ လူနည္းစု၀င္ ဟိႏၵဴတမီလ္မ်ားအတြက္ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမ ခြဲထြက္တည္ေထာင္ရန္ ႀကိဳးစားရာမွ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုအဖြဲ႕သည္ အေသခံဗံုးခြဲသည့္လုပ္ရပ္ျဖင့္ ပထမဦးဆံုး ေက်ာ္ၾကားၿပီး၊ တမီလ္ႏွင့္ဟိႏၵဴ ႏွစ္ဖက္လံုးမွ ထင္ရွားေသာေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လုပ္ႀကံခဲ့သည့္အျပင္ ကေလးစစ္သားအမ်ားအျပားကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ၾကသည္။

    ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္မ်ားပိုင္ဆိုင္ျခင္း၊ ေရငုပ္သေဘၤာမ်ားတည္ေဆာက္ျခင္း၊ စက္ရံုတည္၍စစ္လက္နက္မ်ားထုတ္လုပ္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ေခတ္သစ္ကမာၻတြင္ အင္အားအေကာင္းဆံုးႏွင့္ စည္းကမ္းအတင္းၾကပ္ဆံုးအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း HALO Trust အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ မိုင္းမ်ား ရွင္းလင္းေရးေအဂ်င္စီ၏ ပရိုဂရမ္မန္ေနဂ်ာ Damian O’Brien က ဆိုသည္။

    ၎က်ားသူပုန္တို႔က ႏိုင္ငံ၏ ေျမာက္ပိုင္း Kilinochchi ခရိုင္ရိွ Muhamalai ေဒသတြင္ ကိုယ္ပိုင္ကာကြယ္ေရးအတြက္ ၁၂ စတုရန္းကီလိုမီတာအထိ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ေျမျမွဳပ္မိုင္းကြင္းကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းေဒသႏွင့္ Nagar Kovil ေဒသႏွစ္ခု၌ ၂၀၀၀-၂၀၀၉ ခုႏွစ္ကာလအတြင္း စစ္ပြဲတစ္ေလွ်ာက္ အျပင္းထန္ဆံုးတိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားခဲ့ၾကသည္။ စစ္တပ္ႏွစ္ဖက္စလံုးက ယင္းေနရာမ်ားကို ေရွ႕တန္းကာကြယ္ေရးစည္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ၾက၍ ျဖစ္သည္။ ေျမျမွဳပ္မိုင္းေၾကာမွာ Muhamalai နယ္အတြင္းမွ Jaffna isthmus နယ္ဖ်ားႏွင့္ Nagar Kovil တံငါရြာေဟာင္းကို ျဖတ္သန္းၿပီး ႏိုင္ငံအေရွ႕ဖက္ အိႏိၵယသမုဒၵရာကမ္းေျခေရာက္သည္အထိ ရွည္လ်ားလွသည္။ ၎ေဒသမ်ားရိွ ေတာေတာင္၊ ေက်ာက္ေဆာင္၊ ေရျပင္ေျမျပင္အႏွံ႔ ယေန႔ထက္တိုင္ မေပါက္ကြဲေသးေသာ မိုင္းမ်ား၊ ဗံုးမ်ား ဖံုးကြယ္တည္ရိွေနဆဲျဖစ္သည္။ HALO အဖြဲ႕၏ အႀကီးတန္းကြင္းဆင္းအရာရိွက မိုင္းရွင္းလင္းေရးအတြက္ ေန႔စဥ္ ၁၀ ႀကိမ္ခန္႔ မိမိထံ ဆက္သြယ္အကူအညီေတာင္းဆိုလ်က္ရိွေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

    အစိုးရအဖြဲ႕၏ National Min Action Centre – NMAC မွစာရင္းဇယားမ်ားအရ မိုင္းမ်ား၊ ေပါက္ကြဲႏိုင္သည့္ဗံုးလက္နက္မ်ား အစရိွသည္တို႔မွာ ႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ ၁.၃ မွ ၁.၅ သန္းအထိ အေရအတြက္အားျဖင့္ ရိွႏိုင္ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းထားၿပီး၊ ၎တို႔အနက္ မိုင္းပမာဏ ၆ သိန္းေက်ာ္ကို ျပန္လည္ရွာေဖြရွင္းလင္းခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း DASH မိုင္းရွင္းလင္းေရးေအဂ်င္စီထံမွ သိရိွရ၏။ ေျမျမွဳပ္မိုင္းႏွင့္ ထပ္ဆင့္ေပါက္ကြဲပစၥည္းမ်ားေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႕၏အဆိုအရ မိုင္းရွင္းလင္းေရး၌ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူမ်ားမွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ႏွစ္ကုန္ပိုင္းအထိ SLA ႏွင့္ LTTE တပ္ဖြဲ႕၀င္ေဟာင္းမ်ား၊ အရပ္သားမ်ားအပါအ၀င္ လူေပါင္း ၂၂၁၅၀ ဦး ရိွခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ မိုင္းဒဏ္သင့္၍ ေနာက္ထပ္အသက္ဆံုးရံႈးရသူ ၂၂ ဦး၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ၁၆ ဦး၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၆ ဦး ရိွခဲ့သည္ဟု UNICEF ၏ ေနာက္ဆံုးစာရင္းဇယားက ေဖာ္ျပထားသည္။

    ျပည္မခရိုင္ရိွ Kandy ႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းရိွ Jaffna အား Muhamalai ကို ျဖတ္သန္းဆက္သြယ္ထားေသာ ရထားလမ္းေၾကာကို တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ မီတာ ၃၀၀ အက်ယ္အ၀န္းအထိ HALO Trust မွ မိုင္းရွင္းလင္းဖယ္ရွားၿပီးသည့္ေနာက္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ အဆိုပါ မိုင္းကြင္းႀကီး၏ ငါးရာခိုင္ႏႈန္းမွ်သာရိွေသာ ယင္းလမ္းပိုင္းမွာပင္ မိုင္းဗံုးမ်ား ၈၀၀၀ အထိ ေတြ႕ရိွခဲ့ရသည္။

    စစ္ပြဲကာလအတြင္း စစ္တပ္အသံုးျပဳသည့္မိုင္းမ်ားမွာ ပါကစၥတန္၊ တရုတ္ စသည့္ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားမွ တင္သြင္းျခင္းျဖစ္သည္။ တမီလ္က်ားအဖြဲ႕၏မိုင္းမ်ားမွာ ကိုယ္တိုင္တီထြင္မႈမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ရံဖန္ရံခါ နည္းပညာျမင့္မားေသာ ထုတ္ကုန္မ်ားျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ၾကရ၏။ မိုင္းဗံုးအေရအတြက္ မည္မွ်အထိ ဆင္ယင္အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည့္အေပၚ မည္သူမွ် တိတိက်က် မေျပာႏိုင္ၾက။ LTTE အဖြဲ႕သည္ ေ၀ဟင္ဗံုးမ်ားကဲ့သို႔ နည္းပညာျမင့္လက္နက္မ်ားအထိ ထုတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမႈရိွခဲ့ေၾကာင္း O’Brien က ေျပာၾကားသည္။ ထို႔အဖြဲ႕က မိုင္းရွင္းလင္းေရးေအဂ်င္စီမ်ားကို မည္သည့္မွတ္တမ္းမွ် မေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ ေပးရန္မွတ္တမ္း မရိွ၍လည္းျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း Chandrasiri ကဆိုသည္။

    NMAC ျပဳစုေရးသားခ်က္မွတဆင့္ DASH ၏မွတ္တမ္းမ်ား၌ အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္ေသာ မိုင္းမ်ား ခန္႔မွန္းေျခ ၁၅၆ သန္း ရိွသည့္အနက္ ၈၈ သန္းခန္႔ ရွင္းလင္းႏိုင္ခဲ့ၿပီး ၆၄ သန္းေက်ာ္ က်န္ရိွေနေသးသည္ဟု ဖြင့္ခ်ေဖာ္ျပထားသည္။

    မိုင္းရွင္းလုပ္သားမ်ားသည္ သီရိလကၤာေျမာက္ပိုင္း အပူခ်ိန္ ၂၈ ဒီဂရီဆဲလ္ဆီးယပ္စ္ေအာက္တြင္ ထူထဲေသာေဘာင္းဘီ၊ ရွပ္လက္ရွည္၊ လက္အိပ္၊ ဘြတ္ဖိနပ္ရွည္၊ သတ္မွတ္ယူနီေဖာင္းအကာအကြယ္၀တ္စံုတို႔ျဖင့္ ေခၽြးသံရႊဲနစ္ေနသည္အထိ ရွင္းလင္းေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို မၿငီးမျငဴ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္။ လစဥ္လတိုင္း အနည္းဆံုးႏွစ္ဦးမွ် ေျမြ၊ ကင္း ကိုက္သည့္ဒဏ္ရာျဖင့္ ေဆးခန္းသို႔ ပို႔ေနၾကရ၏။ “ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ အားလံုးအတြက္ ကာကြယ္ေရးပါ” ဟု မိုင္းရွင္းလင္းေရး၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္သူ ဂုဏမာလာ က ဆိုပါသည္။ ကေလးငယ္သံုးဦးမိခင္ ဂုဏမာလာ၏ခင္ပြန္းမွာ ၁၃ ႏွစ္ၾကာအိပ္ယာထဲလွဲေနရသည့္ နာတာရွည္အသည္းေရာဂါေ၀ဒနာရွင္ျဖစ္သည္။

    LTTE သည္ အမ်ဳိးသမီးစစ္သည္ေမြးျခင္း၌ ေက်ာ္ၾကားခဲ့၏။ ယခုေသာ္ ၎၏ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးတပ္ဖြဲ႕ေဟာင္းတို႔မွာ မိုင္းရွင္းလင္းေရးေအဂ်င္စီမ်ား၏ အဖြဲ႕အသီးသီး၌ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကေလၿပီ။ မိုင္းရွင္းလင္းေရးအမ်ဳိးသမီး၀န္ထမ္းတို႔၏ဘ၀မွာ ရပ္တည္မႈအရေရာ လံုၿခံဳမႈအရပါ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းလွသည္။ ဂုဏမာလာက သူမသည္ ေန႔စဥ္ နံနက္ ၂ နာရီကတည္းက အိပ္ရာထ၍ ခ်က္ျပဳတ္ျခင္းႏွင့္ အိမ္သန္႔ရွင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး အလုပ္ထြက္လုပ္ကာ ေန႔လည္ခင္းတြင္လည္း ျပန္လာ၍ ယင္းသို႔ျပဳလုပ္ရေၾကာင္း၊ ၾကပ္တည္းဆင္းရဲေသာ္လည္း ၎၀င္ေငြကိုပင္ မွီခိုေနရေၾကာင္း၊ ယခင္မ်ဳိးဆက္အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာ အိမ္တြင္းမႈႏွင့္ ကေလးျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေရးကိုသာ ျပဳလုပ္ရေသာ္လည္း ယခုေခတ္အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာမူ အရာရာတိုင္းကို တာ၀န္ယူရဖြယ္ရိွေနေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

    ျပည္တြင္းစစ္မီးၿပီးဆံုး၍ အဆိုပါေဒသမ်ားသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရိွလာသည့္ ေဒသခံအမ်ားစုသည္ မိရိုးဖလာ အုန္းၿခံလုပ္ငန္းမ်ားကိုသာ ျပန္လည္လုပ္ကိုင္လိုၾက၏။ ထိုလုပ္ငန္းသည္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံၿပီး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွ အက်ဳိးအျမတ္ခံစားရသည္။ လတ္တေလာတြင္ ၾကက္ဘဲေမြးျမဴေရးၿခံလုပ္ငန္းအတြက္ စီစဥ္ေနသူတစ္ဦးက အစိုးရ၏အကူအညီ ရရိွမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ အာဏာပိုင္မ်ားကမူ အျခားဦးစားေပးလုပ္ငန္းမ်ားကိုသာ အေလးထားေနၾက၏။ စစ္ဒဏ္ခံမိုင္းရွင္းလုပ္သားတို႔မွာ ၎တို႔၏ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအတြက္ လံုေလာက္ေသာ အသိအမွတ္ျပဳမႈ မခံရေၾကာင္း သီရိလကၤာမိုင္းရွင္းလင္းေရးလုပ္ငန္းကို အဓိကဦးေဆာင္သည့္အဖြဲ႕ HALO Trust ၏ ပရိုဂရမ္မန္ေနဂ်ာ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး O’Brien က ေျပာျပသည္။ HALO သည္ ေခတ္မီရွာေဖြေရးကိရိယာမ်ားကို အသံုးခ်ေနၿပီး သီရိလကၤာမိုင္းရွင္းလင္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အား ၄၀ ရာခုိင္ႏႈန္းအထက္ တိုးျမွင့္ႏိုင္ခဲ့သည္။ Google မွ NGO အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသို႔ အခမဲ့ကူညီထားေသာ Skybox ၿဂိဳဟ္တုပံုရိပ္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖင့္လည္း စတင္ေဆာင္ရြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

    သီရိလကၤာတြင္ မိုင္းရွာေဖြရွင္းလင္းေရးေအဂ်င္စီအမ်ားအျပားရိွေနေသာ္လည္း လုပ္ငန္းစဥ္အား ေခ်ာေမြ႕လြယ္ကူေအာင္ ေရွ႕တိုးေဆာင္ရြက္ရန္ မလြယ္လွေခ်။ ယခင္သမၼတေဟာင္း Mahida Rajapakse ၏အစိုးရလက္ထက္တြင္ NG0 အဖြဲ႕မ်ားအေပၚ သံသယ၀င္အၿငိဳးထားၿပီး ႏိုင္ငံတကာလုပ္သားမ်ားအားလံုး ႏိုင္ငံတြင္းမွထြက္ခြာသြားၾကဖို႔ ေစခိုင္းခံရသည္။ သီရိလကၤာမိုင္းရွင္းလင္းေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဥေရာပသမဂၢ၊ ဂ်ပန္၊ ၾသစေတးလ်၊ အေမရိကန္ႏွင့္ ၿဗိတိန္တို႔မွ အစဥ္တစိုက္ ေထာက္ပံ့ကူညီေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အျခားေသာေအဂ်င္စီမ်ား လုပ္ငန္းပိတ္သိမ္းလိုက္ၾကေသာ္လည္း အလွဴရွင္မ်ားက HALO အား လူ ၇၀၀ ကိုသာေလွ်ာ့ခ်ေစခဲ့သည္။

    သို႔ေသာ္၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ သမၼတ Maithripala Sirisena ဦးေဆာင္ေသာအစိုးရသစ္ အာဏာရလာၿပီး အဆိုပါဟန္႔တားခ်က္မ်ားကို ရုပ္သိမ္း၍ သီရိလကၤာသည္ ၂၀၂၀ မတိုင္မီ မိုင္းကင္းစင္ေရးႏိုင္ငံျဖစ္ရမည္ဟု ဦးတည္ခ်က္ထားခဲ့သည္။ သို႔တိုင္ အစိုးရ၏ရည္မွန္းခ်က္အေပၚ မယံုစားရဲေသးသျဖင့္ DASH ကမူ လုပ္ငန္းရပ္နားထားဆဲျဖစ္၏။ အမွန္တကယ္ က်န္ရိွေနေသးေသာ မိုင္းရွင္းရမည့္ဧရိယာသည္ စာရင္းျပထားသည္ထက္ ေလ်ာ့နည္းႏိုင္ဖြယ္ ရိွေပမည္။

    ၿပီးခဲ့သည့္ဒီဇင္ဘာလ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ မိုင္းတားဆီးေရးပဋိညာဥ္အစည္းအေ၀း၌ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရးအတြင္း၀န္ MM Nayeemudeen က မိုင္းရွင္းလင္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ အထိုက္အေလ်ာက္ အရွိန္ျမွင့္တင္ႏိုင္ရန္နွင့္ ရံပံုေငြရရိွေရး ပိုမိုလမ္းပြင့္ေစရန္ သီရိလကၤာကို လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ငံျဖစ္လာေစဖို႔ အျပင္းအထန္စဥ္းစားေနပါသည္ဟု ေၾကျငာေျပာဆိုသြားသည္။

    “ေျမႀကီးထဲက မိုင္းေတြ တစ္ခုမက်န္ ထုတ္ယူႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ပါဘူး၊ လူေတြ သူတုိ႔ဘ၀ေရွ႕ဆက္ႏိုင္ဖို႔သာလွ်င္ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔တစ္ေတြ အေၾကာက္အလန္႔ကင္းစင္ဖို႔ေတာ့ လုိအပ္ပါလိမ့္မယ္”

    Ref : Al Jazeera