ေဖေဖာ္၀ါရီ ၉၊ ၂၀၁၆
M-Media
– ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စြမ္းအင္က႑ တုိးတက္ရန္အတြက္ ႏုိင္ငံျခား တုိက္႐ုိက္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈနည္းတူ ႏုိင္ငံတကာမွ အစုိးရမ်ား၊ အသင္းအဖြဲ႕မ်ား၏ ဘ႑ာေရးႏွင့္ နည္းပညာဆုိင္ရာ အကူအညီကလည္း အေရးပါလွသည္ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အမ်ိဳးသား စြမ္းအင္စီမံခန္႔ခြဲေရးေကာ္မတီ NEMC မွ အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းခုိင္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာအသင္း၏ ဥကၠဌလည္းျဖစ္သည့္ ၎က ၿပီးခဲ့သည့္ ၾကာသာပေတးေန႔တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ၆ ႀကိမ္ေျမာက္ ေရနံႏွင့္သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ျပပြဲႏွင့္ ညီလာခံတြင္ ထုိကဲ့သုိ႔ ေျပာၾကားလုိက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အေျခခံအေဆာက္အဦးႏွင့္ နည္းပညာ အားနည္းမႈေၾကာင့္ ႏုိင္ငံတကာအကူအညီကုိ ႀကီးႀကီးမားမား မွီခုိေနရဆဲဟု ဆုိသည္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဓာတ္အားေပးစနစ္က ႏွစ္ ၆၀ ေလာက္ ရွိေနပါၿပီ။ ဓာတ္အားျဖန္႔ျဖဴးမႈမွာျဖစ္ေနတဲ့ ဆံုး႐ံႈးမႈေတြကုိ ေလွ်ာ့ခ်ဖုိ႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ အစုိးရအေထာက္အပံ့ မလံုေလာက္ပါဘူး။ အဲဒီလုိဆံုး႐ံႈးမႈေတြ အမ်ားစုက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ျဖစ္ပြားေနတာျဖစ္ၿပီး ဓာတ္အားျဖန္႔ျဖဴးမႈကြန္ယက္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေဟာင္းႏြမ္းေနတာနဲ႔ ဓာတ္အားလုိင္းေတြ ေဆြးေျမ႕ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥကိုေျဖရွင္းဖုိ႔ဆုိတာ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္နဲ႔ ၿပီးမယ့္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆ နာကုိ မသိရမခ်င္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေျဖရွာလုိ႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု ဦး၀င္းခုိင္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထုိျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းရန္အတြက္ NEMC မွာ ဂ်ပန္အစုိးရႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနၿပီး ဓာတ္အားဆံုး႐ံႈးမႈအတြက္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး႐ံုမ်ား တည္ေဆာက္ေရး၊ အသိပညာမွ်ေ၀းေရး၊ ထရန္စေဖာ္မာမ်ား အဆင့္ျမႇင့္တင္ေရးႏွင့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား မွန္မွန္ကန္ကန္သံုးစြဲတတ္ေစရန္ ျပည္သူလူထုအား ပညာေပးေရး စသည္တုိ႔တြင္ အာ႐ံုစုိက္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဟု ၎က ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
စြမ္းအင္က႑ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ ဘ႑ာေရးေထာက္ပံ့မႈတြင္ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး အေရးႀကီးပံုကုိလည္း ဦး၀င္းခုိင္က မီးေမာင္းထုိးျပခဲ့သည္။
“လုိအပ္ေနတဲ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈက ႀကီးပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္အသံုးစားရိတ္ထဲက အဲေလာက္ေငြမ်ားမ်ားကုိလည္း အစုိးရက ခြဲမေပးႏုိင္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီက႑ကုိ ပုဂၢလိကက႑အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔လုိတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစုိးရက ကမၻာ့ဘဏ္ ဒါမွမဟုတ္ အာရွဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္တုိ႔ကလုိ ေနရာေတြက ဘ႑ာေရးအေထာက္အပံ့နဲ႔ ကူညီမယ္ဆုိတဲ့ အာမခံခ်က္ကုိ ရွာေဖြရပါလိမ့္မယ္”
ထုိကဲ့သုိ႔ ႏုိင္ငံတကာ ေငြေခ်းသူမ်ား၊ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ လွဴဒါန္းသူမ်ား ပါ၀င္လာပါက ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ား၏ ေက်နပ္မႈလည္း တုိးလာေစမည္ဟု ဦး၀င္းခုိင္က ဆုိၿပီး ထုိသုိ႔ ပူူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈက အစုိးရ၏ ေဘးအႏၱရာယ္ စီမံခန္႔ခြဲမႈကုိလည္း အကူအညီျဖစ္ေစမည္ဟု သူက ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
ယခုအခ်ိန္အထိ ျမန္မာႏုိင္ငံစြမ္းအင္က႑တြင္ ကမၻာ့ဘဏ္က အႀကီးမားဆံုး ေထာက္ပံ့ကူညီသူ ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံအတြင္းရွိ အဓိက စီမံကိန္းႀကီးႏွစ္ခုအတြက္ ကန္ေဒၚလာ သန္း ၅၄၀ ကုိ အတုိးမဲ့ ႏွစ္ရွည္ ေခ်းေပးထားသည္။ ထုိအထဲမွ စီမံကိန္းတစ္ခုမွာ ကန္ေဒၚလာ သန္း ၄၀၀ ကုန္က်မည္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ေထာင္စု ၁.၂ သန္းကုိ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ေပးႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ ေဒၚလာ သန္း ၁၄၀ တန္ အျခားတစ္ခုက မြန္ျပည္နယ္ သထံုၿမိဳ႕ရွိ ေခတ္ေပၚ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္အားေပး တာဘုိင္တစ္ခုပါ၀င္မည့္ ဓာတ္အား ၁၀၆ မီဂါ၀ပ္ ထုတ္လုပ္ေပးႏုိင္ေသာ ဓာတ္အားေပးစက္႐ံု ျဖစ္သည္။
အဆုိပါ စီမံကိန္းႏွစ္ခုက ဓာတ္အားလုိင္းတြင္ ဓာတ္အားအလယ္အလတ္ႏွင့္ ဓာတ္အားနိမ့္ ဓာတ္အားျဖန္႔ျဖဴးေရး ကြန္ယက္မ်ား ထည့္သြင္းကာ လက္ရွိ ရွိေနေသာ မဟာဓာတ္အားလုိင္းကုိ ခ်ဲ႕ထြင္ရန္ အစီအစဥ္၏ အစိတ္အပုုိင္းလည္းျဖစ္သည္။ အဆုိပါ ဓာတ္အားလုိင္းခ်ဲ႕ထြင္မႈအစီအစဥ္တြင္ မဟာဓာတ္အားလုိင္းတြင္ မပါ၀င္ဘဲ ေနစြမ္းအင္ႏွင့္ သီးျခား ဓာတ္အားလုိင္းမ်ားအသံုးျပဳကာ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားေဒသမ်ားတြင္ ဓာတ္အားရရွိမည့္ စီမံကိန္းမ်ားလည္း ပါ၀င္ေလသည္။ ကမၻာ့ဘဏ္က ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ ဓာတ္အားျဖန္႔ျဖဴးေရး စီမံကိန္းကုိလည္း ေထာက္ပံ့ေပးထားသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စြမ္းအင္က႑တြင္ အာရွဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္ ADB ကလည္း ေထာက္ပံ့ထားေပးၿပီး ရြာေပါင္း ၂၅ ရြာကုိ ဓာတ္အားေပးႏုိင္မည့္ ကန္ေဒၚလာ ၂ သန္းတန္ သီးျခားဓာတ္ေပးကြန္ယက္ တည္ေဆာက္ရန္လည္း ျဖစ္သည္။
ခ်င္းျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ရြာေပါင္း ၂၅ ရြာအတြက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားရရွိရန္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံတကာပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးအဖြဲ႕က ကန္ေဒၚလာ ၈.၇ သန္း ေထာက္ပံ့ေပးထားသည္။ ဂ်ာမနီမွ KfW ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္ကလည္း ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ျဖန္႔ျဖဴးျခင္းလုပ္ငန္း တုိးတက္ရန္အတြက္ ကန္ေဒၚလာ ၉ သန္း ေထာက္ပံ့ေပးထားေလသည္။
လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား၀န္ႀကီးဌာန၏ အဆုိအရ ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္း ရြာေပါင္း ၆၄၉၁၇ ရြာမွ ၂၃၀၃၄ ရြာမွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ရရွိေနၿပီး ယခုႏွစ္ မတ္လအကုန္တြင္ ေနာက္ထပ္ရြာေပါင္း ၂၃၀၈ ရြာမွာ ဓာတ္အားထပ္ရမည္ဟု သိရသည္။ ၂၀၂၂ ခုႏွစ္အေရာက္တြင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားရရွိသည့္ အိမ္ေထာင္စုအေရအတြက္မွာ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ ေရာက္ရွိလာရန္ႏွင့္ ၂၀၃၀ တြင္မူ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ဓာတ္အားရရွိရန္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ရည္ရြယ္ေဆာင္ရြက္ေနသည္။
ျမန္မာ့စြမ္းအင္က႑အား ADB ၏ ဆန္းစစ္ေလ့လာမႈတြင္ ႏုိင္ငံ၏ တစ္ဦးခ်င္း ဓာတ္အားသံုးစြဲမႈမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ အနိမ့္ဆံုးျဖစ္ေနေၾကာင္းကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရၿပီး၊ ဓာတ္အားထုတ္လုပ္မႈအမ်ားစုမွာလည္း ေရအားလွ်ပ္စစ္မွ ျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ လွ်င္စစ္ဓာတ္အား၏ ၆၇ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ရရွိၿပီး ေက်းလက္ေသမ်ားမွာ ၁၆ ရာခုိင္ႏႈန္းသာ ရရွိေလသည္။
သုိ႔သာ္လည္း ဦး၀င္းခုိင္ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ သဘာ၀သယံဇာတ အထူးသျဖင့္ ဟုိက္ဒ႐ိုကာဘြန္၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္၊ ေက်ာက္မီးေသြး၊ ျပန္ျပည့္ၿဖိဳးၿမဲစြမ္းအင္ႏွင့္ ဇီ၀ျဒပ္ထု ေပါႂကြယ္၀မႈေၾကာင့္ အနာဂတ္ကုိ အေကာင္းျမင္ေနေလသည္။ ေနာက္က်မွ ဖြံ႕ၿဖိဳးသည့္ႏုိင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျပန္ျပည့္ၿဖိဳးၿမဲ စြမ္းအင္ရင္းျမစ္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း၊ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ စြမ္းအင္ေခၽြတာသည့္ နည္းပညာမ်ား အသံုးျပဳျခင္းႏွင့္ ျပည္တြင္း ဓာတ္အားလုိင္း ကြန္ယက္မ်ားအတြက္ စြမ္းအင္သုိေလွာင္ေရး နည္းပညာမ်ား အသံုျပဳျခင္းတုိ႔ျဖင့္ အျမတ္ထြက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္သည္ဟု ၎က ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
Ref: The Nation
(The Nation တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ Foreign assistance vital in boosting energy in Myanmar ေဆာင္းပါးကုိ ေလးေမာင္မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္။)
