ဇူလိုင္ ၄ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
ေက်ာ္ေဇယ်ာ၀င္း ေရးသည္။
၂၀၁၂ တုန္းက Anti-Muslim Violence ေတြ အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ပြားေနတာနဲ႔ပက္သက္ျပီး သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႕ မွဳးေဇာ္ (ဗိုလ္မွဳးေဇာ္ေဌး) တို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ဒါဟာ ဒီမိုကရက္ တိုက္ေဇးရွင္းရဲ႕ Risk တစ္ခုပဲလို႔ ဆိုခဲ့တယ္။ ဒီမိုကရက္ တိုက္ေဇးရွင္းျဖစ္စဥ္ တစ္ခုမွာ ဒါမ်ိဳး ပဋိပကၡေတြဟာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတယ္လို႔ ေျပာလိုရင္းေပါ့။ (တကယ္တမ္း ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရး အလွည့္အေျပာင္းက ဒီမိုကရက္တိုက္ေဇးရွင္း ဟုတ္၊ မဟုတ္ ဒီေနရာမွာ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း မေရးေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ေရးမွာ အဲဒီအေၾကာင္းနဲ႔လည္း မသက္ဆိုင္လို႔)။ အဲဒီဆင္ေျခနဲ႔အတူ ေနာက္ထပ္ေပၚလာတာက “Rule of Law မရွိလို႔ Anti-Muslim Violence ေတြျဖစ္ေနတာ” ဆိုတဲ့ဆင္ေျခပဲ။ အဲဒီ arguments ေတြကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖို႔ေကာင္းတယ္။
အခုေဆာင္းပါးမွာ `မြတ္ဆလင္ ဆန္႔က်င္မုန္းတီးမႈေတြ၊ Anti-Muslim Violence ေတြ ျဖစ္ေနတာဟာ Rule of Law မရွိလို႔´ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခနဲ႔ပက္သက္ျပီး အေျခခံက်တဲ့ Hypothesis ၊ causal mechanism နဲ႔ construct ေတြ premise ေတြက ဘာျဖစ္ႏိုင္မလဲ… ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဥာဏ္မီသေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။
# ပထမဆံုးအေနနဲ႔ “ဒီမိုကရက္တစ္အင္စတီက်ဳးရွင္းေတြ အားမေကာင္းတဲ့အခါ “Rule of Law” မရွိတဲ့ အတြက္ မြတ္ဆလင္ ဆန္႔က်င္ေရး အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ပိုမိုျဖစ္ပြားတယ္” ဆိုတဲ့ အႏုမာနေတြးဆခ်က္ (Hypothesis)ကို စတင္ဖန္တီးတယ္။ အဲဒီ Hypothesis ကို သီအိုရီအျဖစ္ တည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ အေၾကာင္းရင္း၊ အက်ိဳးရလဒ္ နဲ႔ အဲဒီႏွစ္ခုၾကားက ေၾကာင္း-က်ိဳးဆက္သြယ္ခ်က္ေတြကို ေအာက္ပါ အတိုင္း ေတြးမိတယ္။
၁ – (အေၾကာင္းရင္း) – ဒီမိုကေရစီစနစ္ မထြန္းကားတဲ့အတြက္ “Rule of Law” ထိထိေရာက္ေရာက္ မက်င့္သံုးႏိုင္ဘူး။
၂ – (ေၾကာင္း-က်ိဳး ဆက္သြယ္ခ်က္) – “Rule of Law” မရွိတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြက အေရးယူ အျပစ္ေပးခံရမႈကေန လႊတ္ကင္းေနေလ့ရွိတဲ့အတြက္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ႏိုင္ေခ်ပိုမ်ားတယ္။
၃ – (အက်ိဳးဆက္) – ဒါေၾကာင့္ “Rule of Law” အားမေကာင္းတဲ့အတြက္ Anti-Muslim Violence ေတြ ျဖစ္ပြားေနျခင္း ျဖစ္တယ္။
### အဲဒီကေန ေနာက္ဆံုးေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ေတာ့ – “ဒီမိုကေရစီစနစ္ ပီပီျပင္ျပင္ျဖစ္လာရင္ ဒီလို မြတ္ဆလင္ ဆန္႔က်င္မုန္းတီးေရး လႈပ္ရွားမႈေတြ ပေပ်ာက္သြားမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ အပီအျပင္ ျဖစ္လာဖို႔ အင္စတီက်ဴးရွင္းေတြ ခိုင္မာအားေကာင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႕လိုတယ္” ဆိုတဲ့ဆင္ေျခတစ္ရပ္ ဆြဲထုတ္လာတယ္။ ဒီဆင္ေျခေတြက ဘယ္ေလာက္ထိ မွန္ကန္မႈရွိသလဲ၊ ဘယ္အရာေတြကို မသိက်ိဳးကၽြန္ ျပဳထားသလဲဆိုတာ ေပၚလြင္လာေစဖို႔ က်ေနာ္ေမးခြန္းထုတ္ရင္း ဆန္းစစ္ၾကည့္မယ္။
ပထမဆံုး စ ေမးရမွာက ဘယ္အင္စတီက်ဴးရွင္းေတြ အားေကာင္းေအာင္ လုပ္မွာလဲ? လက္ရွိ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနတာေတြက ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ အရျဖစ္လာတဲ့ စစ္တပိုင္း အင္စတီက်ဴးရွင္းေတြခ်ည္းပဲ။ ဒါကို အားေကာင္းေအာင္လုပ္ရင္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ပီျပင္လာႏိုင္မလား။ ထားပါေတာ့.. မေျပာေကာင္း မဆိုေကာင္း ဒီမိုကေရစီစနစ္ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္ၾကီး ေပၚထြန္းလာျပီဆိုရင္ေကာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္းမွာ အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ အသားအေရာင္ စတဲ့အေပၚမူတည္တဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ ဆံုးခန္းတိုင္သြားလိမ့္မယ္လို႔ အမွန္တကယ္ ယံုၾကည္ပါသလား။
ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ… ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခခံဥပေဒဆိုတာလည္း အဓိကက်တဲ့ အင္စတီက်ဴးရွင္း တစ္ရပ္ပဲ။ ဒီေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒထဲက အခန္း(၈) ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ မူလ အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ အခန္းက ပုဒ္မ(၃၄၇)မွာ “ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မည္သူ႕ကုိမဆို ဥပေဒအရာတြင္ တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရး ရရွိေစရမည္။ ထို႔ျပင္ ဥပေဒ၏အကာကြယ္ကိုလည္း တန္းတူညီမွ်စြာ ရယူပိုင္ခြင့္ေပးရမည္။” လို႔ ေရးထားတယ္။ ပုဒ္မ(၃၄၈)မွာလည္း ႏိုင္ငံသားေတြကို လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ အသားအေရာင္၊ ယဥ္ေက်းမႈ စတာေတြကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ခြဲျခားမႈမရွိေစရလို႔ ေဖၚျပထားတယ္။ ႏိုင္ငံသားအားလံုး တန္းတူျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ေဖၚညႊန္းထားတဲ့ တျခားပုဒ္မေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ ဒါေတြ တကယ္လက္ေတြ႕မွာေရာ သက္ေရာက္မႈရွိသလား..။ အျခား ဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ တန္းတူအခြင့္အေရး မရလို႔ဆိုျပီး ဒီပုဒ္မေတြကိုင္ျပီး အေရးဆိုရင္ေရာ လြယ္မတဲ့လား..။ ပုဒ္မ(၃၅၅)မွာ ႏိုင္ငံသား မွန္ရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ဘယ္ေနရာမွာမဆို အေျခဆိုက္ေနထိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ ထည့္ေရးထားေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာ မြတ္ဆလင္ဆိုရင္ အိမ္ခန္း မေရာင္းဘူး ဆိုတာေတြ၊ မြတ္ဆလင္ကင္းမဲ့ဇံု ဆိုတာေတြ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ျဖစ္ေနတာလဲ…။
က်ေနာ့္အျမင္ေျပာရရင္ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ ဆင္ေျခေတြက Structural Determinism (စနစ္ရဲ႕ျပဌာန္းခံ) ဆိုတဲ့ အယူအဆ သက္သက္ပဲ ျဖစ္တယ္။ ဦးသိန္းစိန္၊ မွဳးေဇာ္တို႔ ေျပာခဲ့တာလည္း ဒီသေဘာပဲ။ မၾကာေသးခင္ က ဒီဗီြဘီအင္တာဗ်ဴးမွာ ဦးခင္ညႊန္႔က `သူက်ဴးလြန္ခဲ့တာေတြက စစ္အစုိးရေခတ္မို႔လို႔ပါ´ လို႔ ေျပာသြားတာမွာလဲ ဆိုလိုရင္းက ဒါပဲဗ်။ ခင္ဗ်ား၊ က်ေနာ္ ၾကံဳေတြ႕ခံစားေနရတဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ၊ ဒုကၡေတြက ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္မွ မဟုတ္၊ တကယ့္လက္သည္က စနစ္ဆိုးေၾကာင့္လို႔ ဆိုခ်င္တာ။ ဒါဟာ အမွန္တ၀က္နဲ႕ ႏွစ္ေပါက္တစ္ေပါက္ ရိုက္တာ။ ႏိုင္ငံေရးပါ၀ါယူထားတဲ့ Actors ေတြ၊ လူေတြရဲ႕ စိတ္ေနသဘာ၀နဲ႕ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြကို လံုး၀ထည့္မတြက္တဲ့ သေဘာျဖစ္ေနတယ္။
ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပက္သက္ျပီး သမိုင္းတစ္ကြက္ကို က်ေနာ္တို႔တို႔ ျပန္ၾကည့္ဖို႔လိုမယ္။ ၁၈၆၀ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု သမိုင္းရဲ႕ လူအေသအေပ်ာက္ အမ်ားဆံုး ျပည္တြင္းစစ္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီစစ္ၾကီး ျဖစ္ပြားေစတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းရင္း တစ္ခ်က္တည္းကိုေျပာ ပါဆိုရင္ ေျပာဖို ႔ခက္တယ္။ သို႔ေပမယ့္ အဓိကက်တဲ့ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္စနစ္ဖ်က္သိမ္းမႈနဲ႕ သက္ဆိုင္တယ္။ ကၽြန္စနစ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ ရီဗက္ဗလစ္ကန္သမၼတ ေအဘရာဟမ္လင္ကြန္း အာဏာရလာတဲ့အခ်ိန္မွာ စစ္ၾကီး စျဖစ္ ခဲ့တယ္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ၁၈၆၁ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ကၽြန္စနစ္ကို တရား၀င္ဖ်က္သိမ္း ေပးခဲ့တယ္။ စစ္ပြဲ တရား၀င္ျပီးဆံုးသြားတာကေတာ့ ၁၈၆၅ ခုႏွစ္မွာပါ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း အေမရိကန္မွာ လူမည္းကၽြန္ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး။ လူျဖဴျဖစ္ျဖစ္ လူမည္းျဖစ္ျဖစ္ ဥပေဒအရ ႏိုင္ငံသားခ်င္း အတူတူပဲလို႔ ေျပာလို႔ရျပီ ဆိုပါေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေျပာတာဟာ လက္ေတြ႕အေျခအေနကို အမွန္တကယ္ေရာ ထင္ဟပ္ သလား။ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာလည္း ဒီတိုင္းပဲဆိုရင္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေလာက္မွာ `မာတင္လူသာကင္း´ လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးလည္း ေပၚထြက္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ “I had a dream” ဆိုတဲ့ ကမာၻေက်ာ္မိန္႔ခြန္းရွည္ ၾကီးလည္း က်ေနာ္တို႔ ၾကားခြင့္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ တကယ္တမ္း ျပန္ၾကည့္ရင္ ကၽြန္စနစ္ဖ်က္သိမ္းျပီး ႏွစ္ေပါင္း (၁၀၀)ေက်ာ္ထိတိုင္ ၁၉၆၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားအထိ အေမရိကန္ လူမည္းေတြက ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ရုန္းကန္တိုက္ပြဲ ၀င္ေနၾကရတုန္းပဲ။ မေန႔တေန႔ကထိေတာင္ လူမည္းေတြ ပစ္သတ္ ခံရတဲ့ သတင္းေတြ ျမင္ေနရေသးတာပဲ။ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲ..။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံလို Strong State တစ္ခုမွာ အင္စတီက်ဴးရွင္းအားမေကာင္းလို႔၊ Rule of Law မရွိလို႔ ဒါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနတာလို႔ေျပာရင္ လူရယ္စရာျဖစ္မယ္။ အမွန္က က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က်င္လည္ရာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းက social norms သဖြယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ မမွ်တမႈေတြကို ေမ့ထားၾကတာပါ။
ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ေထာက္ျပခ်င္တဲ့အခ်က္က ခြဲျခားဆက္ဆံဖိႏွိပ္ထားတဲ့ ဥပေဒေတြနိဂံုးခ်ဳပ္သြားတာဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းက လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ အသားအေရာင္ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ ဆံုးခန္းတိုင္သြားတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါ။ ဒီလို ခြဲျခားဖိႏွိပ္ထားတဲ့ဥပေဒေတြ ပယ္ဖ်က္ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ `အေမရိကန္မွာ လူ လူခ်င္း ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ မရွိေတာ့ဘူး´ဆိုတဲ့ အေပၚယံ အျမင္မွားမႈ ျဖစ္လာေစတယ္။ အဲဒီ အျမင္ေမွာက္မွား မႈက တကယ္တမ္း လူ႔အဖြဲ႕အစည္းထဲက ခြဲျခားဆက္ဆံေနမႈေတြကို ပိုျပီး မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳ လာၾကတယ္။
ဒီအေမရိကန္ လူျဖဴလူမည္းသမိုင္းက `ဥပေဒအရလြတ္ေျမာက္မႈ´နဲ႔ `တကယ့္က်င္လည္ရတဲ့ ေန႔စဥ္ လူမႈဘဝမွာ လြတ္ေျမာက္မႈ´… ဒီနွစ္ခုဟာ တခုနဲ႔တခု ဘယ္လိုမွမဆက္စပ္ဘူးဆိုတာ ေဖၚညႊန္းေနတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းမွာ ခြဲျခားဖိႏွိပ္တဲ့ဥပေဒေတြမရွိေတာ့လို႔ တန္းတူျဖစ္သြားျပီ ဆိုရင္ေတာင္၊ က်ေနာ္တို႔ တကယ္က်င္လည္ေနရတဲ့ ေန႕စဥ္ဘဝမွာ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရတာေတြ၊ ဖိနွိပ္ခံရတာေတြကေန အမွန္တကယ္ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ အာမမခံနိုင္ဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ ဥပေဒအားျဖင့္ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈက လြတ္ေျမာက္ေပမယ့္ တကယ့္က်င္လည္ရတဲ့ ေန႔စဥ္လူမႈဘဝမွာ လြတ္ေျမာက္ခ်င္မွ လြတ္ေျမာက္မွာ။
အမွန္တကယ္က ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဒီမိုကေရစီစနစ္ အားေကာင္းေအာင္လုပ္ယံုနဲ႔ ဒီလိုခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ၊ အမုန္းတရားေတြ၊ ပဋိပကၡေတြ ေျပလည္ သြားလိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူး။ Rule of Law ရွိယံုသက္သက္နဲ႔လည္း မရႏိုင္ေသးဘူး။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အမွန္တကယ္ ရွင္သန္ၾကီးထြားေနတဲ့ မုန္းတီးမႈေတြ၊ ခြဲျခားမႈေတြ ရွိေနတယ္ဆိုတာ ၀န္ခံအသိအမွတ္ျပဳဖို႔လိုတယ္။ ဒါကိုမ်က္ကြယ္ျပဳျပီး စနစ္ကိုခ်ည္း လႊဲခ်ေနလို႔ မရေပဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ socialized လုပ္ခံထားရတဲ့အတြက္ အျမစ္တြယ္ခိုင္မာေနျပီျဖစ္တဲ့ narratives ေတြ၊ မွားယြင္းေနတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြကို ျပန္လည္ေဖၚထုတ္ဖို႔လိုတယ္။ ဒါေတြကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေထာက္ျပမယ့္သူေတြလည္း မ်ားမ်ားေပၚထြက္လာဖို႔ လိုအပ္တယ္။ ပိုျပီးတိတိက်က်ေျပာရရင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ထဲမွာေပ်ာ္၀င္ေနတဲ့ တခ်ိဳ႕ေသာႏႈန္းစံတန္ဖိုးေတြ၊ ideas ေတြ၊ social norms ေတြကို ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ လိုမယ္။ ဒီလိုေျပာင္းလဲဖို႔ဆိုရင္ ပညာေရးသင္ရိုးေတြကို အေျခခံက စ ေျပာင္းလဲပစ္ရမယ္။ လြတ္လပ္ပြင့္လင္း တဲ့ သုေတသနလုပ္ငန္းေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ဖို႔လိုမယ္။ ရင္ဘတ္က်ယ္ျပီး အမွန္တရားကို လက္ခံရဲတဲ့သတၱိရွိ ဖို႔လည္း လိုမယ္။
ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ဘယ္ေခတ္ဘယ္အေျခအေနမ်ိဳးပဲ ေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္လို အင္စတီက်ဴးရွင္းေတြပဲ အားေကာင္းလာ ပါေစ.. ႏိုင္ငံေရးအရ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ျဖစ္လာျပီ.. ခြဲျခားဖိႏွိပ္ထားတဲ့ဥပေဒေတြ ပယ္ဖ်က္ လိုက္ျပီ.. တန္းတူညီမွ်မႈေတြ ရွိလာျပီဆိုေစဦးေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔ တကယ္က်င္လည္ေနရတဲ့ ေန႔စဥ္လူမႈဘ၀ ေတြမွာ တန္းတူညီမွ်မႈတို႔ တရားမွ်တမႈတို႔ ရွိလာလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္လို႔မရႏိုင္ေပဘူး။ ။
ေက်ာ္ေဇယ်ာ၀င္း
July 3, 2015
