ေမ ၁၂ ၊ ၂၀၁၅
ေရးသား ျပဳစုသူ- ပါေမာကၡေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္
၁၉ ရာစု ကုန္ခါနီး အန္ဂ်ဴမန္မဇ္ကာရီ အိလ္မီရာက ႀကီးမွဴးသည့္ မဒ္ရာစာ မုဟာမက္ဒီယာတြင္ အူရဒူ၊ ပါရွင္းႏွင့္ အရဗီဘာသာရပ္မ်ား ဆည္းပူးခဲ့သည္။ ထိုေက်ာင္းမွပင္ ဘာသာေရး အေျခခံမ်ားကို ပါရွင္းႏွင့္ အရဗီ ဘာသာစကားမ်ားျဖင့္ သင္ယူခဲ့သည္။ ထိုအေျခခံမ်ားသည္ပင္ ဆရာ့အား ပညာရွိ သုခမိန္အျဖစ္သို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။
၁၉၄၈ ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ ကုရ္အာန္ က်မ္းေတာ္ျမတ္ ဘာသာျပန္ ပထမဆံုး ညႇိႏႈိင္းအစည္းအေ၀းတြင္ မစၥတာ ဟာဂ်ီမီးရ္စူလိုင္မာန္သည္ ၀န္ႀကီးဦးရာရွစ္၊ ၀န္ႀကီးဦးခင္ေမာင္ လတ္၊ ေမာင္လာနာ မဟ္မူဒ္ဒါ၀ူဒ္ ဟာရွင္မ္ ယူစြဖ္၊ ပါေမာကၡ ဆရာႀကီး အဟ္မဒ္ကာစင္တို႔ႏွင့္အတူ ပါ၀င္ခဲ့ သည္။ ထိုအစည္းအေ၀းက လုပ္ငန္းမ်ား စတင္ႏိုင္ရန္ အလို႔ငွာ (၁) စည္းကမ္းဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီ (၂) ဘ႑ာေရး ေကာ္မတီ (၃) စာေပပရိပတၱိ ေကာ္မတီဟူ၍ ေကာ္မတီ ၃ ရပ္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ရာ မစၥတာ မီးရ္စူလိုင္မာန္သည္ စာေပပရိပတၱိ ေကာ္မတီ၌ ပါ၀င္ခဲ့သည္။
၁၉၄၈ ခု ေမလ ၁ ရက္ေန႔၌ က်င္းပခဲ့ေသာ အစည္းအေ၀းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစၥလာမ္ သာသနာေရးအဖြဲ႔ Islamic Society ကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ထိုအဖြဲ႔၏ စာေပပရိယတၱိဆိုင္ရာ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ဟာဂ်ီ မီးရ္စူလိုင္မာန္အား ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ခဲ့သည္။ အဖြဲ႔၏ ဦးစြာပထမ စတင္ေဆာင္ရြက္သည့္ လုပ္ငန္းမွာ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ကို ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ျပန္ဆိုေရးသားျခင္း ျဖစ္သည္။ လုပ္ငန္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စာေပပရိယတၱိ ေကာ္မတီက တင္ျပေသာ စည္းကမ္းနည္းလမ္းႏွင့္ အႀကံေပးခ်က္မ်ားကို အဖြဲ႔လက္ခံအတည္ျပဳခဲ့သည္။
၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္ ႏိုင္၀င္ဘာလတြင္ ဘာသာျပန္ လုပ္ငန္းမ်ားအစျပဳႏိုင္ခဲ့သည္။ ဦးစြာ ေမာင္လာနာ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္မ္အား တာ၀န္ခံ ဘာသာျပန္မွဴးအျဖစ္ ၁၉၅၀ ခု ႏို၀င္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ တာ၀န္ေပးခဲ့သည္။ ေမာင္လာနာသည္ ၂ ႏွစ္တုိင္တုိင္ ဘာသာျပန္ လုပ္ငန္းကို တစ္ဦးတည္း အာ႐ံုစိုက္၍ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘာသာျပန္ လုပ္ငန္း ပိုမိုမ်ားျပားလာသည့္အခါ ၁၉၅၂ ခု ႏို၀င္ဘာ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ေမာင္လာနာ မကၠဆူဒ္ အဟ္မဒ္ခါန္အား တြဲဖက္ ဘာသာျပန္မွဴးအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ရန္ ထပ္မံခန္႔အပ္ခဲ့သည္။
ျမန္မာဘာသာျပန္ဆိုၿပီးေသာ စာမူၾကမ္းမ်ား သဘာပတိပါေမာကၡ ဆရာႀကီး အဟ္မဒ္ကာစင္၊ ေမာင္လာနာ မဟ္မူဒ္ဒါ၀ူဒ္ ဟာရွင္မ္ယူစြဖ္၊ ေမာင္လာနာ အိဗ္ရာဟီမ္ အဟ္မဒ ္မဇာဟိရီ၊ ေမာင္လာနာ အစၥမာအီလ္ဂိုရာ၊ ဦးဘေသာင္း၊ ဟာဂ်ီမီးရ္ စူလိုင္မာန္တို႔ ပါ၀င္ေသာ ကုရ္အာန္ ဘာသာျပန္ေကာ္မတီသို႔ တင္ျပသည္။ ထိုေကာ္မတီက လြတ္လပ္စြာ စီစစ္ေ၀ဖန္ တည္းျဖတ္ၿပီးမွ ေနာက္အတည္ျပဳေသာ စာမူကိုသာလွ်င္ စတင္ ပံုႏွိပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကုရ္အာန္ဘာသာျပန္ လုပ္ငန္းတြင္ ဟာဂ်ီမီးရ္ စူလိုင္မာန္၏ အႀကံဥာဏ္ ထည့္၀င္မႈမွာ မနည္းလွဟု သိရသည္။
ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ကို ျမန္မာဘာသာျပန္ဆိုေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၁၉၅၄ ခု ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔ နံနက္ ၉ နာရီအခ်ိန္က ႏိုင္ငံေတာ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံု ခဲ့ၾကသည္။ ထိုေတြ႕ဆံုပြဲသို႔ ၀န္ႀကီး ဦးရာရွစ္၊ ပါဠိပါေမာကၡ မစၥတာကာစင္၊ ဒုတိယ အတြင္း၀န္ ဦးဘေသာင္း၊ ေမာင္လာနာ ဃာဇီဟာရွင္မ္ စေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ အတူ မစၥတာမီးရ္ စူလိုင္မာန္လည္း ပါ၀င္သည္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ပထမႏွစ္ ကုန္က်မည့္ေငြ ႏွစ္ေသာင္း ငါးေထာင္က်ပ္တန္ ခ်က္လက္မွတ္ကို ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရ ကိုယ္စား ျမန္မာႏို္င္ငံ အစၥလာမ္ အသင္းႀကီး၏ အတြင္းေရးမွဴး ၀န္ႀကီး ဦးရာရွစ္အား ေပးအပ္ၿပီး မိန္႔ခြန္းျမြက္ၾကားရာတြင္ အဆိုပါ ဘာသာျပန္ လုပ္ငန္းႀကီး ဆံုးခန္းတိုင္ ေရာက္သည္အထိ ႏွစ္စဥ္ ဆက္လက္ လွဴဒါန္းပါဦးမည္ဟုလည္း ကတိေပးခဲ့သည္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က – ယေန႔ၿပီးစီးသမွ်ေသာ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္၏ အလင္းျပက်မ္း အဖြင့္ က႑သည္ ျမန္မာစာေပ ေလာကတြင္ ထူးျခားေသာ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစသည့္ က်မ္းတစ္ေစာင္ျဖစ္သည္ ဟု ခ်ီးက်ဴးခဲ့သည္။
ဆရာသည္ တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား အသင္းႏွင့္ အၿမဲ အဆက္အသြယ္ ရွိသည္။ ကူညီပံ့ပိုးသည္။ အပတ္စဥ္ ဘာသာေရး ေဟာေျပာပြဲမ်ားတြင္ ပါ၀င္သည္။ ၁၉၆၂ ခု ႏို၀င္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔ အသင္းတြင္ ေနာက္ဆံုး ေဟာေျပာ ခဲ့သည္။ ေခါင္းစဥ္မွာ Islam in the World of Today ျဖစ္သည္။ စာေပၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္လည္း အကဲျဖတ္ ဒိုင္လူႀကီး တစ္ဦးအျဖစ္ တာ၀န္ယူ စစ္ေဆးေပးသည္။ ၁၉၆၂-၆၃ ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ပထမဆုကို မုဟမၼဒ္ ဆူေလမန္ (ယခု ဗလီေရွ႕ေဆာင္)၊ ဒုတိယဆုကို မုဟမၼဒ္ အစၥေမး (ယခု ေဆးတကၠသိုလ္ ကထိက (ၿငိမ္း) ဦးျမတ္သူ) တို႔က ရရွိသည္။ က်န္ေက်ာင္းသားမ်ားက ႏွစ္သိမ့္ဆု ရရွိၾကသည္။
ဆရာသည္ သုေတသန ၀ါသနာပါသည္။ အေစာပိုင္း ကာလ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံ သုေတသန အသင္း အမႈေဆာင္ လူႀကီးျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ရာသက္ပန္ နာယကႀကီး တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ဥပေဒေရးရာမ်ားသာမက ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး ကိစၥမ်ားအတြက္ပါ မ်ားစြာအားထားရသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။
ဆရာသည္ ၁၉၆၂-၆၃ ခုႏွစ္ထုတ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား အသင္း ေခတ္ေၾကးျမင္ မဂၢဇင္း အဂၤလိပ္စာ က႑တြင္ The Word Zirbad ေဆာင္းပါးကို ေဖာ္ျပသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မိဘႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးသို႔မဟုတ္ ႏွစ္ဦးစလံုး ဗမာမွ ေပါက္ဖြားလာသူ မြတ္စလင္မ်ားကို ေဇရဘာဒီဟု ေခၚေၾကာင္းျဖင့္ ေဆာင္းပါးကို အစျပဳသည္။ ၿပီးလွ်င္ ပါရွင္း ရင္းျမစ္ကို ႀကံဆၿပီး အဘိဓာန္ အဆိုမ်ား၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း သမိုင္း၊ အေရွ႕ေတာင္ အာရွသမိုင္း ကမၻာ့သမိုင္းမ်ားကို အေျခခံ၍ ရွင္းျပသည္။ ေလေအာက္အရပ္ ဟူေသာ အဆိုကို ႀကိဳဆိုဟန္ရွိသည္။ အူရဒူ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ ျဖစ္သည့္ ဘဂိုဘဟာ Chahar Derwaish တြင္ ေဇရဘတ္ ဘုရင္မႀကီး၏ အုပ္စိုးရာ နယ္ေျမဟု ေဖာ္ျပသည္မွာ ထူးျခားသည္။ စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္သည္။
ဤသုေတသန ေဆာင္းပါးသည္ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားအသင္း ၁၉၃၅ ခု ဇန္န၀ါရီ လတြင္ ထုတ္ေ၀သည့္ The Cry စာေစာင္ အတြဲ-၂- အမွတ္ ၁ တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ေရွးက်ေသာ လက္ရာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္သည္။
မွတ္ခ်က္- ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ ေရးသားျပဳစုေသာ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္ စာျပဳစာဆို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ားစာအုပ္ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
