Blog

အစၥလာမ့္မစ္ ဘာသာရပ္အား သင္ယူရန္ ဥပေဒ ျပဌာန္းလာေသာ ဂ်ာမဏီမွ အေျခခံပညာေရးေက်ာင္းမ်ား

ဧျပီ ၃၀၊ ၂၀၁၅
M-Media
မင္းသိန္း

စာေရးသူ ေနထိုင္ရာ ဂ်ာမဏီနိုင္ငံ Nordrhein-Westfalen ျပည္နယ္သည္ လူဦးေရ (၁၇သန္း)ခန္႔ ေနထိုင္ေသာ ျပည္နယ္ တစ္ခုျဖစ္ျပီး ဂ်ာမဏီ နိုင္ငံ၏ ျပည္နယ္(၁၆-ခု)တြင္ အၾကီးဆံုးျပည္နယ္ျဖစ္သည္။

ျပည္နယ္အတြင္း ေနထိုင္ေသာ မြတ္စလင္လူဦးေရမွာ (၁.၅ သန္း) ခန္႔ရိွျပီး လူဦးေရ စုစုေပါင္း၏ (၁၀ %) နီးပါးခန္႔ရိွသည္။ အဆိုပါလူဦးေရ (၁.၅ သန္း) ခန္႔ အနက္ (၃၂၀၀၀၀) ေက်ာ္မွာ မူလတန္း နွင့္ အလယ္တန္း (တစ္တန္း မွ ဆယ္တန္းထိ)ေက်ာင္းသား မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ မြတ္စလင္လူဦးေရ၏ (၂၀%) ေက်ာ္မွာ အေျခခံပညာ သင္ယူေနၾကေသာ ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူ မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ျပည္နယ္ပညာေရး စနစ္ အရ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ မူလတန္းမွစတင္ကာ အလယ္တန္းျပီးဆံုးသည့္ အထိ (Religious) ဘာသာရပ္အား သင္ယူၾကရသည္။ ျပည္နယ္လူဦးေရ၏ (၄၀%) ခန္႔သက္၀င္ယံုၾကည္ၾကေသာ (Romen- catholic) ဘာသာရပ္သည္ ေက်ာင္းမ်ားတြင္အဓိက သင္ၾကားေပးေသာ ဘာသာရပ္ျဖစ္သည္။ (Roman-Catholic) ဘာသာ၀င္ မဟုတ္ေသာ (Protestant, Muslims နွင့္ ဘာသာမဲ့ ခံယူထားသူမ်ား အေနႏွင့္ အဆိုပါ (Religious) ဘာသာရပ္အစား (Theology) ဘာသာရပ္အားသင္ယူၾကရသည္။

၂၀၁၁ ခု ႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလအတြင္း ျပည္နယ္ ပညာေရး၀န္ၾကီးႏွင့္ မြတ္စလင့္ေကာင္စီ တို႔ပူေပါင္းျပီး ေက်ာင္းမ်ားတြင္ အစၥလာမ့္မစ္ ဘာသာရပ္အား သင္ၾကားနိုင္ရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ၂၀၁၁ ခု ဒီဇင္ဘာလ တြင္ ျပည္နယ္ ပညာေရးဥပေဒ အတြင္း အစၥလာမ့္မစ္ ဘာသာရပ္ သင္ၾကားခြင့္ ဥပေဒအား ထည့္သြင္းေရးဆြဲနိုင္ခဲ့ၾကသည္။

(၂၀၁၂- ၂၀၁၃) ပညာသင္ႏွစ္မွ စတင္ကာ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ အစၥလာမ့္မစ္ ဘာသာရပ္ သင္ၾကားမႈ အား စတင္ခဲ့ၾကသည္။အစၥလာမ္မစ္ ဘာသာရပ္အား သင္ၾကားလိုေသာ(မည္သည့္ ဘာသာ၀င္မဆို) ေက်ာင္းသူ/ ေက်ာင္းသားမ်ား အေနျဖင့္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ၾကရျပီး ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းတြင္ အစၥလာမ့္မစ္ ဘာသာရပ္အား သင္ၾကားလိုေသာ အနိမ့္ဆံုးေက်ာင္းသားစုစုေပါင္း (၇ ဦး)ခန္႔ရိွပါက ျပည္နယ္မွ ဆရာ/ဆရာမ တစ္ဦးအား ခန္႕အပ္ေပးသည္။

ထို႔အျပင္ ျပည္နယ္အတြင္းရိွ တကၠသိုလ္ နွစ္ခု (Westfälischen Wilhelms-Universität Münster ႏွင့္ Universität Osnabrück) တို႔တြင္ ဆရာ/ဆရာမ မ်ားအတြက္ အစၥလာမ့္မစ္ဘာသာရပ္အား အထူးျပဳသင္ျပေပးျပီး၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ား အေနျဖင့္လည္း အစၥလာမ့္မစ္ဘာသာရပ္အား အထူးျပဳ ဘာသာရပ္အျဖစ္ သင္ၾကားနိုင္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားလည္း ျပည္နယ္အစိုးရမွ တာ၀န္ယူ ဖန္တီးေပးထားသည္။

ျပည္နယ္ပညာေရးဌာန ၏စစ္တမ္းမ်ားအရ အစၥလာမ့္မစ္ ဘာသာရပ္အား မြတ္စလင္ ေက်ာင္းသား/ ေက်ာင္းသူမ်ားသာမက တျခားဘာသာ၀င္ ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း စိတ္၀င္တစား သင္ယူလာၾကသည္ကို ေတြ႕ျမင္လာရသည္။
ဘာသာတရားမ်ား၏ ဓမၼစစ္ကို သိရိွလာၾကသည့္အေလွ်ာက္ သက္ဆိုင္ရာဘာသာ၀င္မ်ားအၾကား ဘာသာေရးအား တလႊဲအသံုးခ်ေနေသာ လူမ်ား၏ အစြန္းေရာက္မႈ႕ အႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္နိုင္သည့္အျပင္ မတူညီေသာဘာသာ၀င္မ်ားအၾကား သေဘာထားၾကီးမႈ႔ႏွင့္ နားလည္အသိအမွတ္ျပဳမႈမ်ား တိုးပြားလာၾကရသည္။

အသိဥာဏ္ရင့္က်က္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔စည္းအတြင္း မတူကြဲျပားျခင္းအား နိုင္ငံႏွင့္ လူထုအတြက္ အင္အားသစ္ တစ္ရပ္အျဖစ္ဖန္တီးနိုင္ရန္ ၾကိဳးစားၾကျပီး အသိညာဏ္အားနည္းေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း မတူကြဲျပားျခင္းအား ျပသနာတစ္ရပ္အျဖစ္ ဖန္တီးကာ လူသားဂုဏ္သိကၡာအား မ်က္ကြယ္ျပဳလာၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ကမၻာေပၚတြင္ လူ႔အေရာင္အေသြးကင္းမဲ့ေသာ လူသားအမ်ားစုေနထိုင္ရာ ပ်က္သုန္းနိုင္ငံမ်ားေပၚေပါက္လာရသည္။

မင္းသိန္း(၂၉.၀၄.၂၀၁၅)

** M-Media သို႔ စာေရးသူ “မင္းသိန္း” ေပးပို႔လာသည့္ သတင္းေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ M-Media သို႔ စာမူမ်ား ေပးပို႔လိုလွ်င္ M-Media FB Fan Page သို႔ မက္ဆစ္ပို႔၍ လည္းေကာင္း၊ [email protected] သို႔ အီးေမးလ္ပို႔၍ လည္းေကာင္း ဆက္သြယ္ေပးပို႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဖတ္ရႈစိစစ္၍ ေဖာ္ျပေပးသြားပါမည္။

April 30, 2015
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း လုပ္ရပ္မ်ားအတြက္ ဂ်ပန္ေတာင္းပန္

ဧၿပီ ၃၀၊ ၂၀၁၅
M-Media

– အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္တြင္ ေျပာၾကားသည့္မိန္႔ခြန္း၌ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရွင္ဇုိအာေဘးက ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဂ်ပန္၏ အခန္းက႑ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတာင္းပန္လုိက္ၿပီး အလြန္အမင္း ေနာင္တရမိသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အေရးပါသည့္ ပစိဖိတ္ကုန္သြယ္ေရး သေဘာတူညီခ်က္အတြက္ အုိဘားမားႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ရွင္ဇုိအာေဘးမွာ ယမန္ေန႔က မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး စစ္အတြင္း ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ၏ က်ဴးလြန္မႈမ်ားကုိလည္း ၀န္ခံခဲ့သည္။

“ဂ်ပန္ႏုိင္ငံနဲ႔ ဂ်ပန္ျပည္သူေတြရဲ႕ ကုိယ္စား ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေလးစားသမႈနဲ႔အတူ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရတဲ့ အေမရိကန္ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ေတြအတြက္ အဆံုးအစမရွိ ၀မ္းနည္းမိေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလိုပါတယ္။ သမုိင္းကေတာ့ ဆုိးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာေတြကုိေတာ့ ျပန္ျပင္လုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး” ဟု အာေဘးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ထုိ႔ျပင္ ဂ်ပန္၏ လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ အာရွေဒသတြင္းရွိ အျခားေသာ ႏုိင္ငံမ်ား၏ ခံစားရမႈမ်ားကုိလည္း အာေဘးက အသိအမွတ္ျပဳခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စစ္အတြင္း အာရွႏုိင္ငံမ်ားမွ အမ်ိဳးသမီး ၂ သိန္းခန္႔ကုိ ဂ်ပန္စစ္သားမ်ားအတြက္ လိင္ကၽြန္အျဖစ္ အသံုးျပဳႏွင့္ပတ္သက္၍ ထင္ထင္ရွားရွားေျပာဆုိေတာင္းပန္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ အမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကေသာ္လည္း အာေဘးက ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ျခင္း မရွိေခ်။

မိန္႔ခြန္းမေျပာၾကားမီအလ်င္ ရွင္ဇုိအာေဘးမွာ ၀ါရွင္တန္ရွိ ဒုတိယကမၻာစစ္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အေဆာက္အဦးသုိ႔ သြားေရာက္ကာ လြမ္းသူ႕ပန္းေခြခ်ခဲ့ၿပီး၊ ေသဆံုးသြားသူမ်ားအတြက္ ေနာင္တမ်ားျဖင့္ ဆုေတာင္းေပးခဲ့သည္ဟု ၎က မိန္႔ခြန္းတြင္ ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ စစ္ျပန္မ်ားကမူ အာေဘးမွာ စစ္အတြင္း ဂ်ပ၏ လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ၀န္ခံခဲ့ျခင္းမရွိဟု ဆုိသည္။

စစ္အတြင္း ဂ်ပန္စစ္သားမ်ား၏ လိင္ကၽြန္ျပဳမႈကုိ ခံခဲ့ရသည့္ အသက္ ၈၄ ႏွစ္အရြယ္ ကုိရီးယားအမ်ိဳးသမီး လီ ယြန္ ဆူးကလည္း အဆုိပါ မိန္႔ခြန္းအား တက္ေရာက္နားေထာင္ခဲ့သည္။

ကြန္ဂရက္တြင္ အာေဘးအား မိန္းခြန္းေျပာၾကားခုိင္းျခင္းမွာ အေမရိကန္ႏွင့္ အာရွပစိဖိတ္ႏုိင္ငံ စုစုေပါင္း ၁၂ ႏိုင္ငံပါ၀င္မည့္ ကုန္သြယ္ေရးသေဘာတူညီခ်က္အတြက္ အုိဘားမား၏ သေဘာထားက ဒီမုိကရက္တစ္ အမတ္မ်ားအေပၚ လႊမ္းမုိးရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီမုိကရက္တစ္မ်ားကမူ အဆုိပါ သေဘာတူညီခ်က္မွာ အေမရိကန္ရွိ အလုပ္ကုိင္အေျခအေနကုိ ဆုိးရြားႏုိင္သည္ဟုဆုိကာ ဆန္႔က်င္ေနၾကသည္။

အာေဘး၏ အေမရိကန္ခရီးစဥ္အတြင္း အုိဘားမားက တ႐ုတ္ႏွင့္ ပုိင္နက္ဆုိင္ရာ အျငင္းပြားမႈမ်ား ျဖစ္ေနသည့္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ၏ လံုၿခံဳေရးကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးသြားမည္ဟု ကတိျပဳခဲ့သည္။

Ref: Aljazeera, Channelnewsasia

April 30, 2015
ျပင္သစ္တြင္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး စကတ္အရွည္၀တ္၍ ေက်ာင္းခန္းထဲသုိ႔ ၀င္ခြင့္မရ

ဧၿပီ ၃၀၊ ၂၀၁၅
M-Media

– မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးမ်ား စကတ္အရွည္၀တ္ဆင္မႈမွာ ဘာသာေရးဆန္သည္ဟုဆုိကာ ျပင္သစ္ရွိ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းက ပိတ္ပင္ခဲ့မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပစ္သစ္ မြတ္စလင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း မေက်လည္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရသည္။

“စကတ္ဆုိတာက ဘာမွ ေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ပါဘူး။ အရမ္းကုိ ႐ုိးရွင္းၿပီး ဆန္းျပားတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး” ဟု အဆုိပါ ေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးျဖစ္သူ ဆာရာက AFP သတင္းဌာနသုိ႔ ဧၿပီ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ႏုိင္ငံအေရွ႕ေျမာက္ပုိင္း Charleville-Mezieres ၿမိဳ႕တြင္ ေက်ာင္းတက္ေနသည့္ ဆာရာမွာ စကတ္အရွည္၀တ္ေသာေၾကာင့္ ယခုလအတြင္း အတန္းထဲသုိ႔၀င္ေရာက္ျခင္းကုိ ၂ ႀကိမ္တုိင္တုိင္ ပိတ္ပင္ျခင္းခံခဲ့ရၿပီး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက သူမ၏ စကတ္အရွည္မွာ သိသိသာသာ ဘာသာေရးဆန္ေနသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

“ဒီေကာင္မေလးကုိ ေပးမ၀င္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ႐ုိး႐ုိး၀တ္စံု၀တ္ၿပီး ျပန္လာခုိင္းလုိက္တာပါ။ သူ႕အေဖက သူ႕သမီးကုိ ေက်ာင္းျပန္မပုိ႔ခ်င္ပံု ရပါတယ္” ဟု ေဒသတြင္း ပညာေရးဆုိင္ရာ တာ၀န္ရွိသူ ပက္ထရစ္ ဒူေတာ့က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ေက်ာင္းတာ၀န္ရွိသူမ်ား၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ ဆာရာမွာ ၎၏ ဟီဂ်ဘ္ကုိ ေက်ာင္းအေဆာက္အဦးအတြင္းသုိ႔ မ၀င္ခင္ ခၽြတ္ေလ့ရွိသည္ဟု သိရသည္။

အဆုိပါေက်ာင္း၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ႏုိင္ငံသားမ်ားအၾကားတြင္ မေက်လည္မႈကုိ ျဖစ္ေစၿပီး ဆုိရွယ္မီဒီယာတြင္ #JePorteMaJupeCommeJeVeux (ကုိယ္ႏွစ္သက္၍ စကတ္၀တ္သည္) ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ လႈပ္ရွားမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး စတင္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ လူသိမ်ားလာခဲ့သည္။

“လူျဖဴတစ္ေယာက္ ဒါကုိ၀တ္ရင္ ေခတ္မွီတာပါပဲ။ တကယ္လုိ႔ မြတ္စလင္တစ္ေယာက္က ၀တ္ရင္ေတာ့ အဲဒါဟာ မ်က္စိစပါးေမႊးစူးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္” ဟု Twitter အသံုးျပဳသူတစ္ဦးက ေရးသားခဲ့သည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း ေဒသတြင္ ပညာေရး႐ံုးက အဆုိပါေက်ာင္း၏ စကတ္အရွည္ ပိတ္ပင္မႈအား ေထာက္ခံခဲ့ၿပီး ထုိ၀တ္စံုက ရန္စမႈအစိတ္အပုိင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

“ေက်ာင္းသားေတြက စုေပါင္းၿပီး ဆန္႔က်င္လာတဲ့အခါ ဥပမာအားျဖင့္ မ်က္ႏွာကုိ ဖံုးအုပ္တာမ်ိဳးလုိ ထင္သာျမင္သာရွိတဲ့ ကိစၥရပ္မ်ိဳးေတြလည္း ပုိၿပီး ပါလာမွာပါ။ ပညာေရးအတြက္ ေလာကီသီးသန္႔မူေဘာင္ကုိ အေသအခ်ာ သတိထားရမွာျဖစ္ၿပီး အာမခံေပးရပါမယ္” ဟု ေဒသတြင္း ပညာေရး႐ံုးမွထုတ္ျပန္ေသာ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ဆာရာ၏ ထုိျပႆနာမွာ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံတြင္ ပထမဆံုးမဟုတ္ေခ်။ ၿပီခဲ့သည့္ႏွစ္က ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းရွိ ေက်ာင္းသား ၁၃၀ ခန္႔မွာ ဘာသာေရးႏြယ္သည့္ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈမ်ားေၾကာင့္ စာသင္ခန္းအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္မႈအား တားဆီးျခင္းခံခဲ့ရသည္ဟု CCIF အစၥလာမ္ေၾကာက္ေရာဂါ ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႕က ဆုိသည္။

“စကတ္အရွည္၀တ္တာက ဘာမွ ေနမထိထုိင္မသာ ျဖစ္စရာကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားေရာဂါ ႀကီးေနလုိ႔သာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္ေနတာပါ” ဟု ႏိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာ အစၥလာမ္ေၾကာက္ေရာဂါ ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႕မွ ဥကၠဌျဖစ္သူ အဗၺဒူလာ ဇက္ရီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ျပင္သစ္ႏုိင္ငံတြင္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ဦးေရမွာ ၆ သန္းခန္႔ရွိၿပီး ဥေရာပ၌ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္။ ျပင္သစ္မြတ္စလင္မ်ားမွာ မၾကာေသးမီကာလအတြင္း ၎တုိ႔၏ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ က်င့္သံုးမႈမ်ားအား ကန္႔သတ္ျခင္းခံရမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေစာဒကတက္မႈမ်ား ရွိေနသည္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ျပင္သစ္မွာ အမ်ားျပည္သူႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ေနရာမ်ားတြင္ ဟီဂ်ဘ္၀တ္ဆင္ျခင္းကုိ တားျမစ္ခဲ့ၿပီး အျခားဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားကလည္း ထုိကဲ့သုိ႔ လုိက္လံ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။

Ref: Onislam

April 30, 2015
ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ကေလးအလုပ္သမား ျပႆနာ

ဧျပီ ၃၀ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
.

June 10, 2014 (AP Photo/Gemunu Amarasinghe)

– ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ႀကီးျဖစ္သည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တစ္ဆုိင္တြင္ စုိးမင္းလြင္တစ္ေယာက္ ေန႔စဥ္ နံနက္ ၆ နာရီမွ ည ၉ နာရီအထိ ေအာ္ဒါမွာေပးျခင္း၊ အစားေသာက္မ်ားခ်ေပျခင္းႏွင့္ ပန္းကန္ေဆးျခင္းတုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္ရသည္။ ညစဥ္ညတုိင္း ၎မွာ သစ္သားစားပြဲေပၚတြင္ တက္အိပ္ရသည္။ အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္သာရွိေသးၿပီး တစ္ေန႔လွ်င္ တစ္ေထာင္ေက်ာ္သာရသည့္ ၎က မိသားစု၏ အဓိက ၀င္ေငြရွာသူ ျဖစ္ေန၏။
.
“ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္မလုပ္တဲ့အခါ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ့္မိသားစုက အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ အဆင္မေျပပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ပေထြး အလုပ္ ရ၊ မရေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ သူ႕မွာ အလုပ္က ပံုမွန္မရွိပါဘူး” ဟု စုိးမင္းလြင္က ဆုိသည္။
.
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ပုိင္ရွင္ ကုိသာတင့္က ျမန္မာ ေရြ႕လ်ား ပညာေရး ပေရာဂ်က္မွ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးသည့္ အတန္းသုိ႔တက္ေရာက္ရန္ စိုးမင္းလြင္အား တစ္ပတ္လွ်င္ ၆ နာရီ ခြင့္ေပးသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စုိးမင္းလြင္ကဲ့သုိ႔ ကေလးမ်ားကုိ အလုပ္ခန္႔ရျခင္းက မတရားလုပ္အားျဖစ္သည္ဟုလည္း သူက ေျပာသည္။
.
“ဒီကေလးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မႏွိပ္စက္သလုိ အတင္းအဓမၼလည္း အလုပ္ခုိင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခၚထားတယ္။ အလုပ္ေပးတယ္။ ဒါမွ သူတုိ႔ရဲ႕ မိသားစုေတြကုိ သူတုိ႔ ေထာက္ပံ့ႏုိင္မွာပါ။ ဒီမွာဆုိေတာ့ သူတုိ႔မွာ ေနဖုိ႔၊ စားဖုိ႔ ေနရာရွိတယ္။ တကယ္လုိ႔ သူတုိ႔ကုိ ေခၚမထားရင္ ဒီထက္ဆုိးတဲ့ေနရာမွာ သူတို႔ ဘ၀ဆံုးသြားႏုိင္ပါတယ္”
.
ကုိသာတင့္တြင္ ၉ ႏွစ္အရြယ္ သားတစ္ဦးရွိၿပီး အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ၎အားေက်ာင္းထုတ္ကာ အလုပ္ခုိင္းမလားဟု ေမးျမန္းရာတြင္ေတာ့ သူက မခုိင္းဘူးဟုဆုိသည္။
.
“ဒီကေလးေတြက သူတုိ႔ရဲ႕မိသားစုမွာ ပုိက္ဆံ လံုလံုေလာက္ေလာက္မရွိတာေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ေနရတာပါ” ဟု ၎၏ထံတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ကေလးငယ္ ၅ ဦးကုိ ရည္ညႊန္း၍ ကုိသာတင့္က ဆုိသည္။
.
“ကၽြန္ေတာ့္သားကေတာ့ (သူတုိ႔ထက္) ပိုကံေကာင္းပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူက အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ မလုိေသးပါဘူး”
.
ကေလးမ်ားမွာ ျမန္မာ့စီးပြားေရး၏ ေဒါက္တုိင္မ်ားျဖစ္ေနၾကသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ အမ်ားစုမွာ အိမ္သန္႔ရွင္းေရး၊ စက္႐ံုမ်ားႏွင့္ ေစ်းဆုိင္အကူမ်ားအျဖစ္ လုပ္ေနရသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ၾကာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအၿပီး တံခါးဖြင့္လုိက္သည့္အခါ ကေလးငယ္မ်ား၏ အခန္းက႑ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏုိင္ငံတကာမွ စီစစ္ေလ့လာျခင္းမွာ တုိးလာသည္။
.
“ဒီျပႆနာကုိ အေျခအေနအရေတာ့ လက္ခံထားရပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ႏုိင္ငံရဲ႕ ဘယ္ေနရာကုိပဲသြားသြား၊ ကေလးေတြ အလုပ္လုပ္ေနတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမင္ရပါတယ္။ ေနရာတုိင္းမွာပါ” ဟု ျမန္မာ ေရြ႕လ်ားပညာေရးပေရာဂ်က္ကုိ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သည့္ တင္ေအးဟာဒီက ဆုိသည္။ အဆုိပါ ပေရာဂ်က္က လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ေနၾကသည့္ ကေလးငယ္ ၄၀၀အား ေက်ာင္းစာမဟုတ္သည့္ ပညာေရးကုိ သင္ၾကားေပးေနသည္။
.
ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ စီးပြားေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အဓိကေျပာင္းလဲမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္စဥ္ကတည္းက ေက်းလက္ေဒသမ်ားမွ ကေလးငယ္မ်ားမွာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားသုိ႔ တုိး၍တုိး၍ ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကသည္။
.
“ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ကုန္စံုဆုိင္ေတြ၊ စားေသာက္ဆုိင္ေတြ ဖြင့္ၾကတယ္။ သူတုိ႔က ေစ်းေပါၿပီး စိတ္ခ်ရတဲ့ လုပ္အားကုိ လုိအပ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူေတြကလည္း ၀င္ေငြေတြပိုပုိရလာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ၀န္ေဆာင္မႈေတြကုိလည္း ပုိၿပီး ေတာင္းဆုိလာၾကပါတယ္။ အဲဒီေတာင္းဆုိမႈက လုပ္အားကုိ ပုိၿပီး လုိအပ္ေစတာပါပဲ” ဟု တင္ေအးက ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

Maxim Malkov/ecoburma

.
ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ လက္တေလာ အခ်က္အလက္ကုိ ေကာက္ယူရန္ ခက္ခဲသည္။ ယူနီဆက္ဖ္၏ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေလ့လာမႈမွ ရရွိသည့္ ေနာက္ဆံုးအခ်က္အလက္အရ စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည့္ အသက္ ၇ ႏွစ္မွ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ကေလး ၃၃ ရာခုိင္ႏႈန္းနီးပါးမွာ အလုပ္လုပ္ေန ရသည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ ရသည္။ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ာကုိ ေလ့လာ ဆန္းစစ္ေသာ ယူေကရွိ Maplecroft ကုမၸဏီက ကေလးငယ္အလုပ္သမား ျပႆနာတြင္ ကမၻာ့အဆုိးအ၀ါးဆံုး ႏုိင္ငံမ်ား စာရင္း၌ ျမန္မာႏုိင္ငံအား အဆင့္ ၇ ေပးထားသည္။ အိႏၵိယႏွင့္ လုိက္ေဘးရီးယားတုိ႔ထက္ အနည္းငယ္ေတာ့ သာသည္။
.
ႏုိင္ငံတကာ အလုပ္သမားအဖြဲ႕ ILO က လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ကိန္းဂဏန္းအခ်က္အလက္မ်ားကုိ စုေဆာင္းေနသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကေလးအလုပ္သမားက ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သာမန္ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္ဟု ILO ၏ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ကေလးအလုပ္သမား ပေပ်ာက္ေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အစီအစဥ္မွ နည္းစနစ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အႀကီးအကဲျဖစ္သူ ဆဲလင္မ္ ဘီနာအစ္စာက ဆုိသည္။
.
“ဥပေဒေတြကုိ က်င့္သံုးဖုိ႔နဲ႔ အသိပညာေပးဖုိ႔က သိသာတဲ့ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္ေနပါတယ္”
.
၁၉၅၁ ခုႏွစ္တြင္ ထုိစဥ္က ဘားမားဟုေခၚသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးမ်ား ေစ်းဆုိင္မ်ားႏွင့္ စက္႐ံုမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ျခင္းကုိ တားျမစ္သည့္ ဥပေဒကုိ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ အဆုိပါ ဥပေဒတြင္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္မွ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ကေလးမ်ား တစ္ေန႔လွ်င္ ၄ နာရီထက္ပုိ၍ အလုပ္လုပ္ျခင္းကုိလည္း တားျမစ္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ျပဳခံရျခင္း၊ လူကုန္ကူးခံရျခင္း၊ လက္နက္ကုိပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ အႏၱရာယ္ရွိေသာ အလုပ္မ်ားတြင္ ကေလးမ်ားအား အသံုးျပဳျခင္းတုိ႔ အပါအ၀င္ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားအား ခုိင္းေစမႈ အဆုိး၀ါးဆံုးပံုစံမ်ား ပေပ်ာက္ေစေရး တုိက္တြန္းထားသည့္ ILO ၏ သေဘာတူညီခ်က္ တစ္ခုကုိ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳခဲ့သည္။
.
ျမန္မာ့အလုပ္သမားေရးရာ ၀န္ႀကီးဌာန၏ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုႏွင့္ အလုပ္သမားဥပေဒ စစ္ေဆးျခင္းဌာနမွ အေထြေထြဒါ႐ုိက္တာျဖစ္သူ ဦး၀င္းရွိန္က အစုိးရအေနျဖင့္ အေကာင္းဆံုးကုိ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
.
“ကေလးအလုပ္သမားကိစၥဟာ ျပႆနာႀကီးတစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ ဆင္းရဲမြဲေနမႈရဲ႕ ရလဒ္ပါပဲ။ တုိင္းျပည္ကဆင္းရဲတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကေလးေတြက သူတုိ႔မိသားစု ၀င္ေငြရဖုိ႔ ကူညီၾကရတယ္။ ဒါကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒါဟာ အခ်ိန္အေတာ္ ၾကာပါလိမ့္မယ္” ဟု ၎က ဆုိသည္။
.
ထုိ႔ျပင္ အစုိးရအေနျဖင့္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ေပးသည့္ အနိမ့္ဆံုးအသက္ကုိ ၁၄ ႏွစ္အထိ တုိးျမႇင့္သတ္မွတ္သြားရန္ စဥ္းစားေနၿပီး ၎၏ ႐ံုးကလည္း အသက္အငယ္ဆံုး အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ပညာသင္ၾကားေပးေရး၊ အသက္ေမြးမႈဆုိင္ရာ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈေပးေရးတုိ႔အတြက္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးေနသည္ဟုလည္း ဆုိသည္။
.
ကေလးငယ္ ၅ ဦးတြင္ ၂ ဦးက အာဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈဒဏ္ကုိ ခံစားေနရသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ပြဲစားမ်ားကလည္း ကေလးအလုပ္သမားအေရးကုိ မီးထုိးေပးေနသည္။ သူတုိ႔က ကေလးငယ္မ်ားကုိ အလုပ္ရွင္မ်ားထံသုိ႔ တန္ဖုိးတစ္ခုျဖင့္ ပို႔ေဆာင္ၾကသည္။ ခင္ေဌးက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ေစ်းတစ္ခုတြင္ ကေလးအ၀တ္အစားမ်ား ေရာင္းသည့္ အခ်ိန္ျပည့္အလုပ္အျပင္ ကေလးအလုပ္သမားရွာေဖြသည့္ ပြဲစားလည္း လုပ္သည္။ ကေလးအလုပ္သမားတစ္ဦး ရွာေပးလွ်င္ အလုပ္ရွင္မ်ားက သူမအား တစ္ေသာင္းအထိ ေပးၾကသည္။
.
“အခ်ိဳ႕လူေတြက ကၽြန္မဆီလာၿပီး သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ဆုိင္လုိ သူတုိ႔ဆုိင္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ကေလးေတြကုိ ရွာခုိင္းၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ အိမ္အကူရွာခုိင္းၾကတယ္။ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ မိန္းကေလးေတြလည္း ကၽြန္မဆီလာၿပီး အလုပ္ရွာခုိင္းတာမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္” ဟု ခင္ေဌးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
.
ခင္ေဌးကေတာ့ သူမမွာ ဆင္းရဲၿပီး အလုပ္လုိေနသည့္ ကေလးမ်ားကုိ ကူညီေပးေနသည္ဟု ခံစားရေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
.
“အဲဒါဟာ ကၽြန္မ အနိမ့္ဆံုး လုပ္ႏုိင္တာပါပဲ”
.
အျခားပြဲစားမ်ားကလည္း ဤအလုပ္ႏွင့္ပင္ စီးပြားျဖစ္ေနၾကသည္။ ၎တုိ႔၏ အလုပ္က ပုိ၍ လွ်ိဳ႕၀ွက္သည္။
.
ေနရာတကာတြင္ ျပန္႔ႏွံ႔ေနသည့္ ကေလးအလုပ္သမားကိစၥက အေမရိကန္မွ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈ ဖြင့္ေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ၀င္ေရာက္လာၾကသည့္ အေမရိကန္ ကုမၸဏီမ်ားအတြက္လည္း စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနသည္။
.
အေမရိကန္ကုမၸဏီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၎တုိ႔၏ လုပ္ငန္းခြင္မ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ရန္ ေတာင္းဆုိမႈ ကုိ ျငင္းပယ္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကုိကာကုိလာ ကုမၸဏီက ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ၎တုိ႔ကုမၸဏီ၏ မူ၀ါဒမွာ အသက္ ၁၈ႏွင့္အထက္ကုိသာ အလုပ္ခန္႔ ထားရန္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အ၀တ္အစား ျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်သည့္ Gap ကုမၸဏီကလည္း ကေလးအလုပ္သမား အတြက္ လံုး၀သည္းမခံသည့္ မူ၀ါဒကုိ ခ်မွတ္ထားသည္ဟု ဆုိသည္။
.
ႏုိင္ငံတကာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးအဖြဲ႕ Verite မွ ေဆာင္ရြက္ထားသည့္ စစ္ေဆမႈမ်ားအရ Gap ၏ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ စက္႐ံုႏွစ္ခု၌ ကေလးအလုပ္သမား ရွိသည္ဟူေသာ အေထာက္အထား မေတြ႕ရဟုဆုိသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕ေသာ အလုပ္သမား ဖုိင္မ်ားတြင္ အသက္အရြယ္ကုိ ေဖာ္ျပထားသည့္ အေထာက္အထား မပါဘဲ၊ ပါရွိသည့္ အေထာက္အထား အခ်ိဳ႕မွာလည္း ျပင္ဆင္ထားသည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
.
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ကေလးအလုပ္သမားကုိ ေရွာင္က်ဥ္ရန္ အေမရိကန္ရွိ ကုမၸဏီမ်ားအတြက္ ခက္ခဲႏုိင္သည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အေမရိကန္ သံ႐ံုးမွ စီးပြားေရးႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈေရးရာ တာ၀န္ရွိသူ မက္ခ်က္ ရွီရွက္က ဆုိသည္။
.
“ေသခ်ာတာက အေမရိကန္ကုမၸဏီေတြဟာ ႏုိင္ငံတကာရဲ႕ အေကာင္းဆံုးစံႏႈန္း ဒါမွမဟုတ္ ႏုိင္ငံအတြင္း ဥပေဒေတြကုိ တုိက္႐ုိက္ခ်ိဳးေဖာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကုန္စည္အသြားအလာ ကြင္းဆက္ေတြမွာ ကေလးအလုပ္သမားေတြ ရွိႏုိင္မလားဆုိတာကုိ ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔ အေမရိကန္ကုမၸဏီေတြက လုိအပ္တဲ့ လံုလ၀ီရိယေတာ့ ထုတ္ရပါမယ္။ အဲဒီလုိကြင္းဆက္ေတြက ကုမၸဏီေတြမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ ေတြ႕ရတယ္ဆုိတဲ့ ျပႆနာေတြကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ “ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကေလးအလုပ္သမားကုိ မစြန္႕လႊတ္ဘူးဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔နဲ႔ အလုပ္မလုပ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔” ကန္ထ႐ုိက္ခြဲေတြနဲ႔ ကုန္ပစၥည္း ေထာက္ပံ့ေပးတဲ့ သူေတြကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေျပာထားရပါတယ္” ဟု ရွီရွက္က ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
.
ေနာက္ထပ္အခက္အခဲတစ္ခုက အလုပ္မွ ထုတ္လုိက္သည့္ ကေလးငယ္မ်ားမွာ အလြန္ငယ္ရြယ္သည့္ အေနအထား ရွိေသာေၾကာင့္ ၎တုိ႔အား ဘာလုပ္ေပးရမည္ဆုိသည္ကုိ အေျဖရွာရန္ျဖစ္သည္ဟု ဘီနာအစ္ဆာက ဆုိသည္။
.
“ေဒသတြင္း ကုမၸဏီကေတြက လူငယ္အလုပ္သမားေတြကုိ အလုပ္ျဖဳတ္လုိက္တဲ့အခါ ဒီျပႆနာဟာ အျခားႏုိင္ငံေတြမွာ လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကေလးေတြဟာ ငယ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ ပထမရွိေနတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ ပုိၿပီးဆုိး၀ါးတဲ့ ကေလးအလုပ္သမား ပံုစံမ်ိဳးကို ေရာက္သြားတယ္….. ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒါကုိ ေရွာင္ခ်င္ပါတယ္”
.
ရန္ကုန္၏ေျမာက္ဘက္ ၅၅ မုိင္အေ၀းတြင္ရွိသည့္ စိုးမင္းလြင္၏ ရြာတြင္ေတာ့ ၎၏လခ တစ္လ ၃ ေသာင္းခြဲေလာက္မွာ အေတာ္ေလးခရီးေရာက္သည္။ သူ႕မိသားစုက ဆန္ကို အေႂကြးျဖင့္၀ယ္သည္။ ဆန္တစ္အိတ္လွ်င္ ၂ ေသာင္းခန္႔ ကုန္က်ၿပီး မိခင္၊ ပေထြး၊ ညီငယ္ ၂ ေယာက္ႏွင့္ အဖြား စုစုေပါင္း ၅ ေယာက္အတြက္ စားေလာက္သည္။
.
“သူတုိ႔ကုိ အလုပ္မလုပ္ေစခ်င္ပါဘူး။ ကေလးေတြကုိ မိဘေတြရဲ႕အေ၀းမွာ မထားသင့္ပါဘူး။ သူတုိ႔ စာရိတၱ ပ်က္ဆီးသြားႏုိင္ပါတယ္။ စုိးမင္းလြင္ကုိ အလုပ္ခုိင္းတာက ကၽြန္မတုိ႔မွာ မေျပလည္လုိ႔ပါ” ဟု မိခင္ျဖစ္သူ ေနာ္အဲလ္ရွီးက ဆုိသည္။
.
ထုိ႔ျပင္ အသက္ ၄ နွစ္အရြယ္ သားျဖစ္သူမွာလည္း စုိးမင္းလြင္ကဲ့သုိ႔ ျဖစ္လာမည္ကုိ သူမက စုိးရိမ္ေနေလ၏။

Ref:Aljazeera America

မိုးေဝ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။

April 30, 2015
နီေပါငလ်င္အတြက္ စင္ကာပူ မြတ္စလင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ကူညီမည္

ဧၿပီ ၂၉၊ ၂၀၁၅
M-Media

– နီေပါႏုိင္ငံရွိ ငလ်င္ဒဏ္သင့္သူမ်ားအား ကူညီရန္အတြက္ စင္ကာပူႏုိင္ငံရွိ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေပါင္း ၆၈ လံုးတြင္ အလွဴေငြမ်ား လက္ခံသြားမည္ဟု ရဟ္မာတန္ လီလ္ အလာမင္ ေဖာင္ေဒးရွင္း RLAF က တနလၤာေန႔တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

RLAF မွာ စင္ကာပူမြတ္စလင္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအေနျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား၊ ခ်ိဳ႕တဲ့သူမ်ားႏွင့္ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ကုိ ခံစားရသူမ်ားအား ကူညီေဖးမ ေမတၱာမွ်ေ၀ရန္ ရည္ရြယ္၍ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က စင္ကာပူ အစၥလာမ္သာသနာေရးေကာင္စီ MUIS မွ တည္ေထာင္ထားသည့္ ေဖာင္ေဒးရွင္းျဖစ္သည္။

အဆုိပါ ေဖာင္ေဒးရွင္း၏ အဆုိအရ စင္ကာပူရွိ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မ်ားမွာ မြတ္စလင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွ မည္သည့္ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ လွဴဒါန္းမႈျဖစ္ေစ လက္ခံသြားမည္ျဖစ္ၿပီး၊ MUIS ၀ဘ္ဆုိက္သုိ႔၀င္ေရာက္ကာ အြန္လုိင္းမွလည္း လွဴဒါန္းမႈမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။

“နီေပါႏုိင္ငံအတြက္ အထူးေကာက္ခံမႈ” ဟု စာတမ္းကပ္ထားသည့္ အလွဴခံပံုးမ်ားကုိ ေမလ ၁ ရက္ေန႔မွ ၇ ရက္ေန႔အထိ အဆုိပါ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ ၆၈ လံုးတြင္ RLAF က ထားရွိသြားမည္ျဖစ္သည္။

“ေကာက္ခံမႈက ရရွိတာေတြကုိ ငလ်င္ေၾကာင့္ ထိခုိက္သူေတြကုိ သြားေရာက္ကူညီေပးဖုိ႔ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ ေစလႊတ္ခဲ့တဲ့ Mercy Relief ကုိ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နီေပါက ငလ်င္ဒဏ္ခံ ျပည္သူေတြ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားရွိဖုိ႔၊ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းၿပီး စိန္ေခၚမႈေတြရွိေနတဲ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံရင္ဆုိင္ႏုိင္စြမ္းရွိဖုိ႔ စင္ကာပူ မြတ္စလင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းပါတယ္” ဟု RLAF က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

Ref: Channelnewsasia

April 29, 2015