ဇန္နဝါရီ ၂၂ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
– ဒစ္ဂ်စ္တယ္နာရီမွ ည ၉ နာရီတိတိကုိ ေဖာ္ျပလုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ပလက္ေဖာင္းေပၚ၌ တုိးေ၀ွ႕ေနၾကသည့္၊ `ကင္ဆာရထားႀကီး´ ေပၚတြင္ ထုိင္ခံုရရန္ စုၿပံဳ တက္ေနၾကသည့္ ခ်ည့္နဲ႔ေနေသာ လူနာမ်ားျဖင့္ မီးေရာင္မွိန္ျပျပႏွင့္ မသတီစရာေကာင္းသည့္ ဘာသင္ဒါ ဘူတာ႐ံုမွာ သက္၀င္လႈပ္ရွားလာသည္။
အသက္ကို မနည္း႐ႈေနရၿပီး ေခ်ာင္းမ်ားလည္း အဆက္မျပတ္ဆုိးေနသည့္ အသက္ ၅၀ အရြယ္ ရမ္ကစ္ရွန္တစ္ေယာက္ လူအုပ္ႀကီး ၿငိမ္သြားသည့္တုိင္ေအာင္ ပလက္ေဖာင္းေပၚတြင္ ထုိင္ေန၏။ ထုိ႔ေနာက္တြင္မွ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ အထူးတြဲရွိ ျပတင္းေပါက္ေဘး ထုိင္ခံု၌ ၀င္ထုိင္လုိက္သည္။
`ကၽြန္ေတာ္ ဘီကာနာ ေဆး႐ံုကုိ သြားမလုိ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ကင္ဆာေရာဂါကုိ ခံစားေနရတယ္လုိ႔ ဆရာ၀န္ေတြက ေျပာတယ္။ ဒီခရီးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးျဖစ္မယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္သိေနတယ္ဗ်ာ´ ဟု ရမ္ကစ္ရွန္က အသက္မဲ့စြာ ေျပာေလ၏။
အိႏၵိယႏုိင္ငံေျမာက္ပုိင္း ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္တြင္ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ ႐ုတ္တရတ္ျမင့္မားလာၿပီး ေရာဂါသည္ အမ်ားစု ေဆး႐ံုသြားရန္ အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ အားထားစရာ အစီးအနင္း ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ၁၂ တြဲပါသည့္ အဆုိပါ ရထားမွာ `ကင္ဆာရထား´ ဟု အမည္တြင္ခဲ့သည္။ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ မ်ားလာျခင္းမွာ ေလထုညစ္ညမ္းမႈႏွင့္ ပုိးသတ္ေဆးအသံုးျပဳျခင္း မ်ားျပားလာသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ျပည္သူမ်ားက ေစာဒကတက္ၾကသည္။ သုိ႔ရာတြင္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကေတာ့ မည္သည္ကုိမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ျခင္းမရွိခဲ့။
ပန္ဂ်ပ္နယ္တစ္၀ုိက္မွ ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့သည့္ လူနာမ်ားက ကႏၱရာၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ဘီကာနာၿမိဳ႕တြင္ သြားေရာက္ေဆးကုသရန္အတြက္ ည ၉ နာရီခြဲရထားကုိ မွီေအာင္လုိက္ၾကရသည္။ ၇ နာရီၾကာေသာ ခရီးစဥ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔မနက္ေစာေစာ ေဆး႐ံုသုိ႔ ေရာက္ရွိႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ ထုိအခါမ်ိဳးတြင္ ခရီးသည္ ၇၂ ဦး လုိက္ပါစီးနင္းႏုိင္သည့္ ရထား၏ အထူးတြဲမွ ထုိင္ခံု ၃၀ မွာ ကင္ဆာေရာဂါသည္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနသည္။
`အရင္ကေတာ့ ဒီရထားကုိ (တီဘီေရာဂါသည္မ်ား ေဆးကုသရန္သြားသည့္အခါ အသံုးျပဳေသာေၾကာင့္)`တီဘီရထား´ လုိ႔ ေခၚၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္ေလာက္ကစၿပီး `ကင္ဆာရထား´ လုိ႔ ေျပာင္းေခၚလာၾကတယ္´ ဟု ထုိရထားတြင္ ၂၅ ႏွစ္ၾကာ တြဲေစာင့္လုပ္လာခဲ့သည့္ ဒီပီ ကက္ထရီယာက ဆုိသည္။
အမည္မေဖၚလုိသည့္ လက္မွတ္စစ္တစ္ဦးကလည္း ကက္ထရီယာ၏ စကားကုိ ေထာက္ခံသည္။
`ဒီရထားဟာ ကင္ဆာေရာဂါသည္ေတြအတြက္ လုိပါပဲ။ ရထားရဲ႕ ၆၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေသာ ထုိင္ခံုေတြက ဘီကာနာနဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ့ လူနာေတြနဲ႔ပဲ ျပည့္ေနပါတယ္။ အျခား ေရာဂါသည္ေတြကေတာ့ အထူးတြဲအတြက္ မတတ္ႏုိင္တာေၾကာင့္ ႐ုိး႐ုိးတြဲမွာပဲ ႁပြတ္သိပ္ က်ပ္ညပ္ေနပါတယ္´ ဟု ၎က ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။
ထုိရထားတြဲတြင္ လုိက္ပါလာသည့္ အသက္ ၅၀ အရြယ္ ေက်ာင္းဆရာ ဆီမာရ္ပဲလ္ ကူးရ္က ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ ျမင့္တက္ လာျခင္းမွာ မသန္႔ရွင္းေသာ ေသာက္သံုးေရႏွင့္ အသီးအႏွံမ်ားတြင္ အသံုးျပဳေသာ ပိုးသတ္ေဆး မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ေထာက္ျပခဲ့သည္။
ကင္ဆာေရာဂါ ျမင့္တက္လာျခင္း
—————————————–
ထုိျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းရန္ ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္အစုိးရက `ကင္ဆာရြာ´ ဟု အမည္တြင္သည့္ ဘူသီ၀ါလာကဲ့သုိ႔ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ပြားေသာ ရြာငယ္မ်ားတြင္ ေရသန္႔စက္မ်ားကုိ တပ္ဆင္ေပးသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိစက္မ်ားက ေရမ်ားကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္ မသန္႔စင္ႏုိင္ဟု ေဒသခံမ်ားက ဆုိၾကသည္။
`ပန္ဂ်ပ္မွာ ကင္ဆာေရာဂါ ျပန္႔ႏွံ႔မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပည့္စံုတဲ့ စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈေတြ မရွိပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အခ်က္အလက္ တိတိက်က်လည္း မရွိပါဘူး´ ဟု က်န္းမာေရး အဖြဲ႕တစ္ခုျဖစ္သည့္ Baba Farid Centre for Special Children မွ ေဒါက္တာ ပရစ္ပါလ္ ဆင္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
`ပုတ္ခတ္ေျပာဆုိခံရမွာ ေၾကာက္တာေၾကာင့္ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကင္ဆာျဖစ္ေနရင္ အိမ္သားေတြက ဖြင့္မေျပာၾကပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အမ်ားစုက ေနာက္ဆံုးအဆင့္ေလာက္ေရာက္မွ ေရာက္ေရာက္လာၾကပါတယ္´ဟု
၎က ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၈ လခန္႔က ဘူသီ၀ါလာရြာေလးတြင္ ကင္ဆာေရာဂါသည္ ၂၀ ဦးခန္႔ရွိသည္ဟု Baba Farid Centre က စစ္တမ္းေကာက္ယူထားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မိမိတုိ႔က ၎တုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ သြားေရာက္ရာတြင္ေတာ့ ထုိအထဲမွ ၁၈ ေယာက္က ဘ၀တစ္ပါးသုိ႔ ကူးေျပာင္းခဲ့ၿပီ ျဖစ္၏။
ယူေကရွိ Exeter တကၠသုိလ္မွ သိပၸံပညာရွင္မ်ား သုေတသနျပဳလုပ္ကာ ထုတ္ျပန္ေသာ Greenpeace အစီရင္ခံစာတြင္ နမူနာစစ္ေဆးခဲ့သည့္ ေရတြင္း ၂၀ ရွိ ေရမ်ားတြင္ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ႀကီး WHO က သတ္မွတ္ထားေသာ ေသာက္သံုးေရ၌ ႏုိက္ထရိတ္ပါ၀င္မႈ သတ္မွတ္ခ်က္ ၁ လီတာ ၅၀ မီလီဂရမ္ထက္ ေက်ာ္လြန္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ေသာက္သံုးေရမ်ားတြင္ ႏုိက္ထရိတ္ပါ၀င္မႈ ျမင့္မားျခင္းက က်န္းမာေရးကို ဆုိးရြားစြာ ထိခုိက္ႏုိင္ၿပီး အထူးသျဖင့္ ကေလးငယ္မ်ားတြင္ ျဖစ္သည္။
၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ Baba Farid Centre မွာ ဂ်ာမနီမွ Micro Trace Minerals Laboratory အဖြဲ႕ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ေလ့လာမႈတစ္ခု လုပ္ခဲ့ရာ ပန္ဂ်ပ္ေဒသတြင္ရွိသည့္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္မွ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ကေလးမ်ားတြင္ ေဘရီယမ္၊ ကာဒီယမ္၊ မန္းဂနီးစ္၊ ခဲ၊ ယူေရနီယံ စသည့္ သတၱဳဓာတ္မ်ား လြန္စြာမ်ားျပားေနသည္ကုိ အံ့ၾသဖြယ္ ေတြ႕ရွိခဲ့ရေလသည္။
ထုိေတြ႕ရွိမႈက ဆုိးရြားသည့္ ကိစၥျဖစ္ၿပီး အေရးတယူေဆာင္ရြက္ရန္ အာဏာပုိင္မ်ားအား သတိေပးေနျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း တာ၀န္ရွိသူမ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားက အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ အနည္းငယ္သာ ရွိခဲ့သည္ဟု ေဒါက္တာဆင္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထုိ႔ျပင္ ေမြးရာပါ ခႏၶာကုိယ္ ခ်ိဳ႕ယြင္းေနေသာ ကေလးမ်ား၊ စိတ္ေ၀ဒနာႏွင့္ ဥာဏ္ရည္မျပည့္၀သည့္ေရာဂါ စသည့္ ေရာဂါမ်ားသစ္မ်ားကုိ ခံစားေနရသည့္ ကေလးငယ္မ်ားမွာ ၃၀ ခန္႔ ရွိလာသည္ကုိလည္း ေတြ႕ရသည္ဟု ၎က ဆုိသည္။
`ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး လႈပ္ရွားမႈအျဖစ္ ပန္ဂ်ပ္အစုိးရက ေရသန္႔စက္ေတြကုိ တပ္ဆင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိတ္အပုိင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အလုပ္မလုပ္တာေၾကာင့္ ဒီပစၥည္းေတြကလည္း အလုပ္မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ စက္မႈဇုန္ေတြက မဆင္မျခင္ စြန္႔ထုတ္လုိက္တဲ့ ေရဆုိးေတြပါေနတဲ့ ေခ်ာင္းေတြ၊ ေျမာင္းေတြက ေရေတြကိုယူကာ ျဖန္႔ျဖဴးေနတဲ့ ဒီပုိက္ေရကုိ ေသာက္႐ံု၊ သံုး႐ံုမွတစ္ပါး ျပည္သူေတြမွာ ေရြးစရာမရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး စုိက္ပ်ိဳးေရးမွာ ပုိးသတ္ေဆးေတြကုိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သံုးေနတာ၊ ေရသြင္းစုိက္ပ်ိဳးမႈ အတြက္ ေျမေအာက္ေရေတြကုိ အလြန္အကၽြံသံုးစြဲတာေတြက ေျမေအာက္ေရ ညစ္ညမ္းမႈကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါဟာ ပန္ဂ်ပ္က ေျမဆီ၊ ေရနဲ႔ အစားအေသာက္ညစ္ညမ္းမႈေတြ ဆုိးရြားစြာ ျဖစ္ေနမႈပါပဲ´
အစိမ္းေရာင္ေတာ္လွန္ေရး
—————————
ေျမဆီ၊ ေရႏွင့္ ေလထုတုိ႔ ျပန္လည္သန္႔စင္၍ မရေအာင္ ပ်က္ဆီးျခင္းအတြက္ `အစိမ္းေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး´ ကုိ ဆင္းက ျပစ္တင္ေျပာဆုိခဲ့သည္။ လယ္ယာစုိက္ပ်ိဳးေရးက႑ လ်င္ျမန္စြာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ ၁၅၆၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားက ထုိေတာ္လွန္ေရးကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ဓာတုေဗဒပစၥည္းမ်ားကုိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ အသံုးျပဳသည့္ စုိက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ား မ်ားျပားျခင္းေၾကာင့္ ပန္ဂ်ပ္က `အိႏၵိယ၏ ေပါင္မုန္႔ျခင္း´ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
`ပန္ဂ်ပ္က အေျခအေနဆုိးဟာ အစိမ္းေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကုိ အင္အားျဖစ္ေစဖုိ႔အတြက္ ပုိးသတ္ေဆးေတြကို မဆင္မျခင္ သံုးစြဲခဲ့ျခင္းမွာ တာ၀န္ရွိေနပါတယ္´ ဟု ဆင္းက ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့၏။
သုိ႔ေသာ္လည္း စာေရးဆရာႏွင့္ လူမႈေရးဆုိင္ရာ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူတစ္ဦးျဖစ္သူ အဗာတာ ဂြန္ဒါရီက အိႏၵိယ၏ သန္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ေသာ လူဦးေရအား လံုေလာက္ေအာင္ ေကၽြးေမြးရန္ လယ္ယာစုိက္ပ်ိဳးမႈက႑ ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲေရးမွာ လုိအပ္သည္ဟု ေထာက္ျပခဲ့သည္။
`အစိမ္းေရာင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ ပန္ဂ်ပ္ကျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈဘ၀ကို ျမႇင့္တင္ေပးခဲ့တယ္ဆုိတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏုိင္ပါဘူး။ ပန္ဂ်ပ္ရဲ႕ ဘယ္ေနရာကုိပဲ သြားၾကည့္သြားၾကည့္ တဲပုတ္ေတြကုိ ေတြ႕ရမွာမဟုတ္ပါဘူ။ ဒီေဒသမွာ လယ္သမားေတြေတာင္မွ တုိက္နဲ႔တာနဲ႔ ေနႏုိင္တယ္။ ကားစီးႏုိင္တယ္။ အမွန္အကန္ အ၀တ္အစားေတြ ၀တ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ အစိမ္းေရာင္ေတာ္လွန္ေရးက အခ်ိန္တုိင္းလုိအပ္ေနတဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ။ ဒါမ်ိဳးမရွိခဲ့ဘူးဆုိရင္ေတာ့ တုိးတက္လာေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕လူဦးေရကုိ ေကၽြးေမြးႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး´
တာ၀န္ရွိသူမ်ားမွာ ထုိညစ္ညမ္းမႈျပႆနာကုိ လစ္လ်ဴ႐ႈထားဆဲဟု ေ၀ဖန္သူမ်ားက ဆုိ၏။ အန္ဒိုဆာလ္ဖန္ႏွင့္ DDT ကဲ့သုိ႔ေသာ ပိုးသတ္ေဆးမ်ားကုိ ကမၻာတစ္၀ွမ္းတြင္ တားျမစ္ ပိတ္ပင္ထားေသာ္လည္း အိႏၵိယတြင္ေတာ့ အဆုိပါ ပုိးသတ္ေဆးမ်ားက လြယ္လြယ္ကူကူ ၀ယ္လုိ႔ရေနသည္။
ပန္ဂ်ပ္အစုိးရမွ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ကင္ဆာေရာဂါ စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈတြင္ ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္၌ လူ ၁ သိန္းတြင္ ကင္ဆာေရာဂါသည္ ၁၃၀ ရွိေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
ထုိစစ္တမ္းေကာက္ယူမႈတြင္ အသံုးျပဳခဲ့ေသာနည္းလမ္းကုိ ဆင္းက ေ၀ဖန္ခဲ့ၿပီး ကင္ဆာ စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈတြင္ ပ်က္ရယ္ျပဳစရာေကာင္းေနသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
စိုးရိမ္မႈမ်ား ႀကီးထြားလာ
————————–
ပန္ဂ်ပ္ က်န္းမာေရးဒါ႐ုိက္တာ ေဒါက္တာ ကန္ဂ်စ္ဆင္းက ျပည္နယ္အတြင္း ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈကို အေထာက္အကူျပဳေသာ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားစြာ ရွိေနသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
`အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ပုိးလုိ ဗုိင္းရပ္စ္ကူးစက္မႈလုိ၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းလုိ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားစြာလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ ပုိးသတ္ေဆး အဆိပ္သင့္ျခင္း တစ္ခုတည္းက ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းလုိ႔ ေျပာရင္ေတာ့ မွားပါလိ့မ္မယ္´ ဟု ၎က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အိႏၵိယ ဗဟုိအစုိးရကေတာ့ ပုိးသတ္ေဆး အဆိပ္သင့္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ စိုးရိမ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ဓာတ္ေျမၾသဇာႏွင့္ ပုိးသတ္ေဆး သံုးစြဲမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ဥပေဒမ်ားကို ျပင္ဆင္ရန္လည္း စီစဥ္ေနသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္ပါက ထုႏွင့္္ထည္ႏွင့္ ရွိေနေသာ ဓာတ္ေျမၾသဇာႏွင့္ ပုိးသတ္ေဆး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်သူမ်ား၏ ဆန္႔က်င္ျခင္းကုိေတာ့ ခံရႏုိင္ဖြယ္ရွိေနသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း အစုိးရကေတာ့ ထိုေလာ္ဘီအုပ္စုမ်ား၏ ဖိအားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျငင္းဆုိသည္။
`တကယ္လုိ႔ ေလာ္ဘီေတြရွိမယ္ဆုိရင္ အဲဒီေလာ္ဘီေတြက လယ္သမားေတြအတြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္´ ဟု လယ္ယာစုိက္ပ်ိဳးေရး၀န္ႀကီး ဆန္ဂ်ီးဗ္ ကူးမာရ္ ဘာလီယန္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အန္ဒိုဆာလ္ဖန္ ပုိးသတ္ေဆးသံုးစြဲမႈႏွင့္ ရက္လြန္ ပုိးသတ္ေဆး သံုးစြဲမႈ လံုး၀ရပ္တန္႔ေရးကုိ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ ေနာက္ဆံုး ထား၍ ေဆာင္ရြက္ရန္ အိႏၵိယ အစုိးရက သေဘာတူထားသည္။
ပုိးသတ္ေဆးမ်ားသံုးစြဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ လံုး၀ဥႆံု ပိတ္ပင္လုိက္ေရး အစုိးရက မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဟု ဘာလီယန္က ၀န္ခံခဲ့ၿပီး ေအာ္ဂဲနစ္ စုိက္ပ်ိဳးေရးကဲ့သုိ႔ ေရြးခ်ယ္စရာ တစ္ခုခုကုိ ရွာေဖြေနသည္ဟုလည္း ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
`ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြကို ပုိးေကာင္ေတြရဲ႕ အႏၱရာယ္ကေန ကာကြယ္ဖုိ႔ ပုိးသတ္ေဆးေတြက အဓိက အခန္းက႑ကေန ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပုိးသတ္ေဆးမွာ အဆိပ္ဓာတ္ေတြလည္း ရွိေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတုိ႔ကုိ လွည့္သံုးဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ေအာဂဲနစ္စိုက္ပ်ိဳးေရးကို ျမႇင့္တင္ေပးဖုိ႔အတြက္ တတ္ႏုိင္တာအားလံုးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္´
Aljazeera တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ Sanjay Pandey ၏ On the ‘Cancer Train’ of India’s pesticides ေဆာင္းပါးကို ေလးေမာင္ (M-Media) မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။
