ႏိုဝင္ဘာ ၆ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
.ေအာင္တင္ ေရးသည္။
.ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းကုုိ သုုံးပုုိင္းခဲြၾကည့္မယ္။
(၁) အာဏာရွင္ပုုိင္း
(၂) ျပည္သူလူထုုပုုိင္း
(၃) ႏုုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ တုုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ပုုိင္း
(၁) အာဏာရွင္ပုုိင္း
အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဒီမုုိကေရစီစနစ္ကုိ ကူးေျပာင္းတဲ့ႏိုုင္ငံတုုိင္းေလာက္မွာ ဒီမုုိကေရစီရဲ့ သရုုပ္တစ္ခုုျဖစ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြေတြကုုိသာ ဟန္ျပလုုပ္ေပးျပီး အာဏာကုုိ နည္းမ်ိဳးစုုံ (ျခိမ္းေျခာက္၊ လာဘ္ထုုိး၊ ေသြးခဲြ၊ ေထာင္ခ်၊ လုုယက္၊ တုုိက္ခုုိက္၊ သတ္ျဖတ္၊ ျပည္တြင္းစစ္၊ ခရုုိနီ၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အဓိကရုုန္းေတြ) သုုံးျပီး ဆက္လက္ ကိုုင္စဲြေနၾကတာေတြကုုိ ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားမွာ အခုုထက္တုုိင္ ေတြ႔ႏုုိင္တယ္။
အာဏာရွင္ေတြဟာ ဘယ္ဘာသာကုိမွ ကုိးကြယ္သူေတြ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကုိးကြယ္တာက အာဏာသာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာရွင္တုိ္င္းဟာ မိမိအာဏာကုိ ထိပါးလာမယ္ဆုိရင္ အျခားလူမ်ိဳး၊ အျခားသာသနာကုိ အသာထား မိမိလူမ်ိဳး၊ မိမိကိုးကြယ္တဲ့ဘုန္းႀကီး၊ မိမိကုိးကြယ္တဲ့သာသနာကုိလည္း သတ္ျဖတ္ဖို႔ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ ဝန္မေလးၾကဘူး။ သူတို႔ခ်စ္တာ သူတုိံ႔လူမ်ိဳး၊ သူတုိ႔သာသနာ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔မုန္းတာလည္း မြတ္စလင္၊ တုိင္းရင္းသား၊ ခရစ္ယာန္ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ခ်စ္တာ အာဏာ၊ သူတုိ႔မုန္းတာက သူတုိ႔အာဏာကုိ ထိပါးမဲ့သူေတြဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာအတြက္ ဘယ္သူနဲ႔မဆုိ မဟာမိတ္လုပ္ႏုိင္ၾကသလုိ၊ ဘယ္သူ႔ကုိမဆုိ ရန္သူလုပ္ႏုိင္ၾကသူေတြျဖစ္တယ္။ (အာဏာရွင္ထက္ပုိဆုိးတာက Fanatics and Extremists အစြန္းေရာက္ အယူအဆရွိသူျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္က အာဏာသာ ရေနမယ္ဆုိရင္ ရန္သူကုိ မိတ္ေဆြလုပ္ႏိုင္ၾကေသာ္လည္း အစြန္းေရာက္က မိမိရဲ့ အစြန္းေရာက္ဝါဒအတြက္ မတူတဲ့အုပ္စုကို အျပီးတုိင္ေခ်မႈံးလုိ သူေတြျဖစ္တယ္။ အစြန္းေရာက္ေတြမွာ မတူတဲ့ အုပ္စုအတြက္ ဘယ္ေနရာမွ မရွိဘူး။)
ဒါေၾကာင့္ အာဏာကုုိ လက္မလႊတ္ရဖိုု႔ နည္းမ်ိဳးစုုံနဲ႔ ၿုကုုိးစားလုုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အာဏာရွင္အုုပ္စုုကုုိ အထူးတလည္ အျပစ္ထပ္ဆုုိစရာ လုိမယ္မထင္ဘူး။ အာဏာရွင္က အာဏာရွင္ရဲ့ အလုုပ္ကုုိ အာဏာရွင္ ပီသစြာနဲ႔ အာဏာရွင္နည္းေတြသုံးျပီး ဆက္လုုပ္ေနတာျဖစ္တယ္။ သူ႔အလုုပ္ကုုိ သူဆုုိက္လုုိက္မတ္တတ္ လုုပ္ေနတာျဖစ္လုုိ႔ Consistence ျဖစ္တယ္လုုိ႔ေတာင္ ခ်ီးက်ဴ း စကားေျပာခ်င္ရင္ ေျပာႏုုိင္ပါေသးတယ္။
(၂) ျပည္သူလူထုုပုုိင္း
အာဏာရွင္ေတြရဲ့ ဖိႏွိပ္မႈေတြေအာက္က အေထြေထြမေၾကနပ္မႈေတြ၊ ၾကပ္တည္းမႈေတြ၊ မတရားမႈေတြ၊ တစ္ေလွ်ာက္လုုံး ျပန္မေျပာဝ့ံဘဲ ေခါင္းငုုံ႔ခံလာရမႈေတြက တစုုံတရာပြင့္လင္းလာေတာ့ ပြင့္ထြက္လာတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ့ ပြင့္ထြက္မႈေတြက တညီတညြတ္တည္း အာဏာရွင္ဖက္ကုုိ မွ်ားဦးလွည့္လာရင္ အာဏာရွင္ေတြ အလွ်င္အျမန္ ျပဳတ္က်သြားမွာ အေသအခ်ာျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီပြင့္ထြက္လာမႈကုုိ အာဏာရွင္ဖက္ကုုိ ဦးမတည္လာဖုုိ႔ အာဏာရွင္ေတြက လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအတြက္ ရန္သူသစ္ကုုိ ဖန္တီးေပးၾကတယ္။ အာဏာရွင္တပုိင္း၊ ဒီမုိကေရစီတစ္ပုိင္းႏိုင္ငံေတြမွာ အလြယ္ဆုံး၊ ကုန္က်မႈအနည္းဆုံး၊ အက်အဆုံးအနည္းဆုံးႏွင့္ အထိေရာက္ဆုံး၊ အက်ိဳးအျမတ္အေသခ်ာဆုံးက မိမိကုိင္စဲြထားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရး ယႏၱယားေတြကုိသုံးျပီး လူ႔အဖဲြ႔အစည္းကုိ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္လာေအာင္ ေကာလဟလေတြဖန္တီးျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ပြါးေစျခင္း၊ လူေတြကုိ အေၾကာက္တရား ဖိစီးထားေစျခင္းတုိ႔ျဖစ္တယ္။
တခ်ိန္က ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ တစုံတရာညီညြတ္မႈရွိခဲ့တဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းဟာ ရန္သူအစစ္ေပ်ာက္ျပီး အဖိႏွိပ္ခံရသူအခ်င္းခ်င္း ရန္သူလုပ္၊ အခ်င္းခ်င္းတုိက္ခုိက္လာၾကတဲ့အတြက္ အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာ ကဲြျပားကုုန္တယ္။ အလြယ္ဆုံး ထင္သာျမင္သာ ဥပမာတစ္ခုေပးရရင္ အျမဲတန္း ဒီမုုိကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ တရားမွ်တမႈဖက္က တစုုိက္မတ္မတ္ ညီညီညြတ္ညြတ္ ေရွ႕တန္းက ၿက့ံၿက့ံခံရပ္တည္ေနခဲ့တဲ့ သံဃာေတြေတာင္မွ ဒီမုုိကေရစီေထာက္ခံတဲ့ သံဃာနဲ႔ အာဏာရွင္ေထာက္ခံတဲ့ သံဃာဆုုိျပီး ႏွစ္ျခမ္း ျဗန္းကနဲ ကြဲသြားတာကုုိ ၾကည့္ပါ။
လူသားမ်ိဳးဆက္ႏွစ္ဆက္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ ပိတ္ေလွာင္ခံထားရတဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အာဏာရွင္မ်ားလွည့္ကြက္ထဲကုုိ လူထုုေတြက အလြယ္တကူ သက္ဆင္းသြားတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုုပုုိင္းကုုိလည္း အထူးအျပစ္ဆုိဖို႔ မသင့္ျပန္ဘူး။
တုိးတက္ပါတယ္၊ အျမင္က်ယ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ ရွစ္ေလးလုံး ဒီမုိကေရစီေရးေခါင္းေဆာင္ ကုိကုိႀကီးေတာင္ မွဴးေဇာ္ရဲ့ ခေလးကြက္ကုုိ မွီေအာင္ ပုဆုုိးမႏုုိင္၊ ပုုဝါမႏုုိင္နဲ႔ အတင္း ဒုုန္းစုုိင္းေျပးလုုိက္ရင္း အခုဘဲ တပ္ထဲဝင္၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ လက္တဲြျပီး ေရွ႕တန္းထြက္တုိက္ေတာ့မဲ့အလား ႀကိမ္းလား၊ ဝါးလား၊ ဟိန္းလား၊ ေဟာက္လား လုပ္လာတယ္။
(၃) ႏုုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ တုုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ပုုိင္း
၁၉၅၈က ျပည္တြင္းစစ္ကုုိ အေၾကာင္းျပျပီး စစ္အုပ္စုက ၆လသက္တန္းေပးအပ္ထားတဲ့ အာဏာကုိ ႏွစ္ႏွစ္သက္တန္းအထိ ဆဲြဆန္႔ႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ ကံဆုိးလွတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ စတင္အျမစ္တြယ္လာခဲ့တယ္။ အာဏာအရသာကုိ စတင္ျမီးစမ္းဖူးသြားခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ သိပ္မၾကာခင္ ဖက္ဒရယ္ကုုိ အေၾကာင္းျပျပီး ၁၉၆၂မွာ အာဏာသိမ္းခဲ့တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ကုုိ အေၾကာင္းျပျပီး ၁၉၈၈မွာ အာဏာဆက္ယူ သြားခဲ့ျပန္တယ္။၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပုံနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ အသစ္တဖန္ ေလ့က်င့္ေမြးထုတ္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုကုိ ယုံၾကည္စိတ္ခ်လာတဲ့ အာဏာရွင္ေတြက ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ကုိ ၂၀၁၀မွာ စတင္က်င့္သုံးခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။
သုိ႔ေသာ္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ တစညကုိ အဟုတ္ထင္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္အုပ္စုဟာ ၂၀၁၂မွာ ျပည္ခုိင္ျဖိဳးကုိလည္း အတြက္မွားခဲ့ျပန္တယ္။ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြမွာ NLD ကုိ အျပတ္အသတ္ရႈံးခဲ့ျခင္းဟာ နတ္သမီး အိပ္မက္မက္ေနခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ေတြကုိ ထိန္႔လန္႔တၾကား လန္႔ႏုိးလာေစခဲ့တယ္။ ၂၀၁၂မွာ ၾကားျဖတ္မွာ လုံးဝ မေမွ်ာ္လင့္ထားဘဲ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရႈံးခဲ့တဲ့ ရႈံးပဲြႀကီးအေပၚ ျပည္ခုုိင္ျဖိဳးေခါင္းေဆာင္ ဦးေဌးဦးက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြက်ရင္၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြမွာလုိ မရႈံးရေအာင္ က်ေနာ္တုုိ႔မွာ ပလန္ေအ မရရင္ ပလန္ဘီ၊ ပလန္စီ စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ရွိထားပါတယ္လိုု႔ ထုုတ္ေဖၚေျပာလာခဲ့တယ္။
ျပည္တြင္းစစ္၊ ဖက္ဒရယ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ဆုုိတာေတြနဲ႔ အာဏာသက္ရွည္ခဲ့သူေတြဟာ နည္းေဟာင္းေတြကုိ ဆက္သုုံးလုုိ႔ မျဖစ္ေတာ့တဲ့ေနာက္ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ အျပီးမွာ အင္မတန္ထိေရာက္တဲ့ နည္းလမ္းသစ္တစ္ခုကုိ ရွာေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။
ရခုုိင္ျပည္နယ္ လူမိ်ဳးေရး အဓိကရုန္းကုုိ ၂၀၁၂ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြကုိ ရႈံးျပီးမွ စတင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီမတုုိင္ခင္ကဆုုိ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ရခုိင္ျပည္က မြတ္စလင္ေတြဟာ အင္မတန္ျမန္မာဆန္ၾကတယ္လုုိ႔ေတာင္ ေျပာခဲ့ေသးတယ္။
သမၼတရုုံး ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဗုုိလ္မွဴးေဇာ္ေဌး(မွဴးေဇာ္)က သူ႔ေဖ့စ္ဘြတ္ကေန ျပည္ပက လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ ရခုုိင္ျပည္နယ္ကုိ က်ဴးေက်ာ္လာပါျပီဆုိျပီး သတင္းမွားေတြ တမင္ထုုတ္လႊင့္ျပီး ရခုုိင္ျပည္နယ္က လူမ်ိဳးေရးအထိကရုုန္းကုုိ လူသိရွင္ၾကား စတင္ဦးေဆာင္ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့တယ္။ (အဲဒီသတင္း လုံးဝမမွန္ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စု နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီး ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းေဌးႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္ နယ္စပ္ဝန္ႀကီး ဗုုိလ္မွဴးႀကီးထိန္လင္းတုိ႔က ေနာက္ပိုင္းမွာ တရားဝင္ အတိအလင္း ျငင္းဆုိခဲ့ၾကတယ္။) ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ တစ္တုိင္းျပည္လုံးမွာ အမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္ဝါဒေတြနဲ႔ ေသြးဆူလာၾကျပီး တစ္ႏုိင္ငံလုံးကုိ ဒီေန႔ မနက္ဖန္ဘဲ ကုလားေတြဝင္သိမ္းေတာ့မလုိ လူထုက စုိးရိမ္လာတယ္။ ျပည္သူလူထု လုိလားေတာင့္တေနတဲ့ ဒီမုုိကေရစီေရး၊ ျပည္ေထာင္စုုေရးက ေနာက္တန္းကိုု ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး ေခြးက် ဝက္က် က်သြားခဲ့တယ္။ အမ်ိဴးသားလုုံျခံဳေရး၊ တုိင္းျပည္ကာကြယ္ေရးႏွင့္ အမ်ိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာက ထိပ္တက္လာကာ တစ္ႏိုုင္ငံလုုံးရဲ့ ေသေရးရွင္ေရးျဖစ္လာတယ္။ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကုိမွ ေရွ႕တန္းမတင္ရင္ အမ်ိဳးသားေရးကုိ သစၥာေဖာက္သူေတြ အလုိလိုျဖစ္လာတယ္။
တုိးတက္ပါတယ္၊ အျမင္က်ယ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ ရွစ္ေလးလုံး ဒီမုိကေရစီေရးေခါင္းေဆာင္ ကုိကုိႀကီးေတာင္ မွဴးေဇာ္ရဲ့ ခေလးကြက္ကုုိ မွီေအာင္ ပုဆုုိးမႏုုိင္၊ ပုုဝါမႏုုိင္နဲ႔ အတင္းဒုုန္းစုုိင္းေျပးလုုိက္ရင္း အခုဘဲ တပ္ထဲဝင္၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ လက္တဲြျပီး ေရွ႕တန္းထြက္တုိက္ေတာ့မဲ့အလား ႀကိမ္းလား၊ ဝါးလား၊ ဟိန္းလား၊ ေဟာက္လား လုပ္လာတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ သေဘာ သဘာဝေတြကုုိ ဒီမုုိေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပားက လုုံးဝ ေမ့ထားလုုိက္ၾကတယ္။ ကုုိကုုိႀကီး လုုိေခါင္းေဆာင္ေတြ ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အာဏာရွင္ အုပ္စုလည္း တုိင္းျပည္ကုိ ကာကြယ္မဲ့ ေက်းဇူးရွင္ သူရဲေကာင္းေတြ ေန႔ခ်င္းညခ်င္းျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒီမုိကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ တရားမွ်တေရး ေတာင္းဆုိတုိက္ပဲြဝင္သံေတြ တုိးညွဥ္း ဆိတ္သုဥ္းသြားတယ္။ ဒီတစ္ပဲြမွာလည္း အရင္ပဲြေတြလုိဘဲ ဒီမုိကေရစီ အုပ္စုဟာ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေသြးသံ တရဲရဲ က်ိဳးပဲ့ဖူးေယာင္ျပီး ဒုိင္ပဲြရပ္နဲ႔ ရႈံးသြားျပန္တယ္။
ဒီအႏၱရာယ္ကုုိ ျမန္မာျပည္က လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြ ၿကုိျပီး မျမင္ခဲ့ဘူး။ မသိခဲ့ဘူး။ သတိေပးေထာက္ျပမဲ့သူ မရွိခဲ့ဘူး ဆုုိရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့။
အာဏာရွင္ စနစ္ေဟာင္းရဲ့ နည္းမ်ိဳးစံုုနဲ႔ ေသြးခဲြ သပ္လွိ်ဳမႈေၾကာင့္ လူ႔အဖဲြ႔အစည္း အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာကဲြကာ ဒုုကၡေတြ႔ေနဆဲျဖစ္တဲ့ႏုုိင္ငံေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အာဏာရွင္ေတြအေၾကာင္း ေနာေၾကေနတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ ပညာရွင္ေတြက ရွစ္ေလးလုုံး အပါအဝင္ အဖဲြ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႏုုိင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တုုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကုုိ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးေခါင္းစဥ္ေတြဟာ ေထာင္ေခ်ာက္ျဖစ္တယ္။ တမင္လမ္းလႊဲေနတာျဖစ္တယ္။ သိပ္အႏၱရာယ္ႀကီးတယ္။ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အစြန္းေရာက္မႈေတြကုုိ အညြန္႔ အေညွာက္ေတာင္ အေပါက္မခံၾကပါနဲ႔။ ႏုုစဥ္ကတည္းက အေရးတႀကီးကုုိင္တြယ္ၾကဖို႔၊ အျမစ္ျဖတ္ သုုတ္သင္ဖုုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့ၾကတယ္။ အရွိန္အဟုန္မႀကီးမားလာခင္ မသုုတ္သင္ႏုုိင္ခဲ့ရင္ ဒီမုုိကေရစီေရး၊ ျပည္ေထာင္စုုေရး၊ တရားဥပေဒ စုုိးမုုိးေရး၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး စသျဖင့္ က႑အားလုုံး ပ်က္ဆီးသြားလိမ့္မယ္လုုိ႔ ေဆြးေႏြးပဲြေတြ၊ ေဟာေျပာေတြ အမ်ားအျပားလုုပ္ျပီး သတိေပးခဲ့တယ္။
ဘယ္ထင္ရွားတဲ့၊ တာဝန္ရွိတဲ့ လူထုုေခါင္းေဆာင္၊ ဘယ္ပါတီေခါင္းေဆာင္၊ ဘယ္တုုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ဒီသတိေပးခ်က္ကုုိ အထူးအေလးထားခဲ့တာ ရွိသလဲ။ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မႈေတြကုိ ၿကုံေျပာေျပာတာေလာက္၊ ငါးပြက္ရာ ငါးစာခ်တာေလာက္၊ ျဖစ္မွေျပာလုိက္ တာေလာက္က လဲြရင္ ဘယ္ေခါင္းေဆာင္က ဒါဟာ ဒီမုိကေရစီေရး၊ ဖက္ဒရယ္အေရး အတြက္ ေထာင္ေခ်ာက္ျဖစ္တယ္လို႔ အေလးအနက္ျမင္သူ ရွိပါသလဲ။
တစ္ကယ္ေတာ့ မြတ္စလင္ေတြကုုိ တုုိက္ခုုိက္လာျခင္းဟာ မြတ္စလင္ေတြက အာဏာရွင္အုုပ္စုုကုုိ ျခိမ္းေျခာက္ေနလုုိ႔ မဟုုတ္ဘူး။ အာဏာရွင္အုုပ္စုုကုုိ ျခိမ္းေျခာက္ေနသူေတြႏွင့္ အာဏာရွင္စနစ္က စိုုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕သူေတြက မြတ္စလင္လည္း မဟုုတ္ဘူး။ ဒီမုုိနဲ႔ တုုိင္းရင္းသားအုုပ္စုုသာျဖစ္တယ္။ ဒီမုုိအုုပ္စုုနဲ႔ တုုိင္းရင္းသားအုုပ္စုုကုုိ ခ်ိနဲ႔ေစဖုုိ႔၊ ျပည္သူလူထုုက ဒီမုုိႏွင့္ တုုိင္းရင္းသားအုုပ္စုုေတြကုုိ ေထာက္ခံမႈ ေလ်ာ့က်လာေစဖိုု႔ အာရုုံလႊဲေရးအတြက္ မြတ္စလင္ေတြကုုိ ဓါးစာခံလုပ္ တုုိက္ခုုိက္လာျခင္းျဖစ္တယ္ဆုုိတာနဲ႔ မြတ္စလင္ေတြကုုိ တုုိက္ခုုိက္ျခင္းသည္ ဒီမုုိနဲ႔ တုုိင္းရင္းသားအေရးကုုိ တုုိက္ခုုိက္ဖိုု႔ အၿကုိစစ္ျပင္ျခင္းျဖစ္တယ္ ဆုုိတာ ျမင္ႏိုုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိသလဲ။
ျမင္ပါတယ္ဆုုိရင္ေတာင္ ဒီလုုိတုုိက္ခုုိက္လာမႈကုိ ကာကြယ္ႏုုိင္တဲ့၊ တုုန္႔ျပန္ႏုုိင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ ျမန္မာျပည္မွာ လုုံးဝမရွိဘူး။ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးလိုု႔ ေျပာရဲပါတယ္။
ENC (Ethnic Nationalities Council)ရဲ့ အေထြေထြအတြင္းေရမွဴးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့သူ ေဒါက္တာဆလုိင္း လွ်ံမုန္းဆာေခါင္း (လက္ရွိ ျပည္တြင္း တုိင္းရင္းသား အေရးေတြမွာ ဆက္လက္ဦးေဆာင္ေနဆဲျဖစ္သူ) က ကရင္အပါအဝင္ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ေတာ္လွန္ေရး အၾကပ္အတည္းအေပၚ စာတန္းတစ္ေစာင္ကုိ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ေရးခဲ့တယ္။
က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ အဲဒီစာတန္းထဲမွာ သူေရးခဲ့တာက –
Shan against Kachin, Kachin against Karen and Karen against Mon. Everyone is against everyone but altogether are against Muslim. ရွမ္းနဲ႔ ကခ်င္ ဆန္႔က်င္တယ္။ ကခ်င္နဲ႔ ကရင္ ဆန္႔က်င္တယ္။ ကရင္နဲ႔ မြန္ ဆန္႔က်င္တယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြအားလုံး အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အကုန္ဆန္႔က်င္ေနၾကတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အားလုံးက မြတ္စလင္ကိုေတာ့ တညီတညြတ္တည္း ဝိုင္းဆန္႔က်င္ၾကတယ္လုိ႔ ျဖစ္တယ္။
ဒီေန႔အေျခအေနကုိ က်ေနာ့သုံးသပ္ခ်က္က
ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရးႏွင့္ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ပုိင္းကုိ မြတ္စလင္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အုပ္စုသုံးအုပ္စု ခဲြျမင္ပါတယ္။ AM အုပ္စု၊ IM အုပ္စုနဲ႔ JM အုပ္စုျဖစ္တယ္။
AM (Anti-Muslim)အုပ္စုက မြတ္စလင္မုန္းတီးေရး အင္အားစုျဖစ္တယ္။
IM (Indifference to Muslim) အုပ္စုက မြတ္စလင္ေတြ ခံစားနစ္နာေနရတာကုိ လုံးဝ ဂရုမစုိက္တဲ့အုပ္စုျဖစ္တယ္။ မြတ္စလင္ေတြ မ်ားမ်ားေသေလ ျမန္ျမန္ေကာင္းေလ လုိ႔ ယူဆတဲ့အုပ္စုျဖစ္တယ္။ တတ္ႏိုင္သေလာက္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္တယ္။ ၿကုံလာရင္လည္း အဆင္ေျပသလုိသာ လူၾကားေကာင္းေအာင္ ဝတ္ေက်တန္းေက် ေျပာလုိက္ၾကသူမ်ားျဖစ္တယ္။
JM (Justice to Muslim) အုပ္စုက မြတ္စလင္ေတြကုိ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၊ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာအားျဖင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း စာနာတဲ့၊ ကူညီတဲ့အုပ္စုျဖစ္တယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ေဒါက္တာဆလုိင္းလွ်ံမုန္း ဆာေခါင္းရဲ့ ခဲြျခမ္းသုံးသပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ တုုိင္းရင္းသားေတြက မြတ္စလင္ေတြအေပၚထားရွိခဲ့ေသာ သေဘာထားသည္ အခုအခါ ပုိတုိးတက္လာသလား။ ပုိဆုတ္ယုတ္သြားသလားဆုိတာကုိ စာဖတ္သူေတြ သုံးသပ္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္။
ထုိနည္းအတုိင္းဘဲ ယေန႔ကာလ က်ေနာ့ သုံးသပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ အုပ္စုသုံးအုပ္စုမွာ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္သူေတြက အမ်ားစုလား။ မ်ားမ်ားေသ ျမန္ျမန္ေအးဆုုိျပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသူေတြက အမ်ားစုလား။ မ်ားရင္ ဘယ္ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈံးေလာက္အထိ မ်ားႏိုင္သလဲ။ မြတ္စလင္ေတြကုိ စာနာကူညီတဲ့သူေတြက အနည္းစုလား။ နည္းရင္ ဘယ္ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈံးအထိ နည္းႏုိင္သလဲဆုိတာကုိလည္း စာဖတ္သူေတြ ဆက္လက္သုံးသပ္ဖုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။
နိဂုံးခ်ဳပ္အပုိင္းကုိ ဆက္ေရးပါမယ္။
ရာစုႏွစ္တစ္ဝက္ေက်ာ္ ယေန႔ထက္တုိင္ ခဲြျခားဖိႏွိပ္ခံေနရျပီး ျမန္မာ့လူအဖဲြ႔အစည္းရဲ့ ေအာက္ဆုံး၊ အဖိႏွိပ္အခံရဆုံးအလႊာမွာရွိေနတဲ့အျပင္ တရားဝင္ကိန္း ဂဏန္းမ်ားအရ ေလးရာခုိင္ႏႈံးထက္ မပုိတဲ့ မြတ္စလင္ေတြဟာ ျမန္မာ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းရဲ့ ဘယ္လူမ်ိဳး ဘယ္ဘာသာကုိမွ ဘယ္တုန္းကမွ ျခိမ္းေျခာက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အင္အားစု မဟုတ္ဘူး။ အမွန္က အစဥ္အဆက္ အျခိမ္းေျခာက္ခံေတြသာျဖစ္တယ္။ အျဖည့္ခံေတြသာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။
အာဏာရွင္နဲ႔ေပါင္းျပီး အဆင္ေျပေနတဲ့ မေျပာပတဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္က လဲြရင္ အျမဲတန္းသိမ္ငယ္ေနရတဲ့၊ ဆင္းရဲၾကပ္တည္းေနတဲ့၊ အႏွိမ္ခံေနရတဲ့ လူအုပ္စုကေလးဟာ အာဏာကုိ လက္မလႊတ္လုိသူ တစ္စုရဲ့ ဖန္တီးမႈေၾကာင့္ ၉၆%ေသာ ျမန္မာႏွင့္ တုိင္းရင္းသားေတြအားလုံးကုိ အျမစ္ျဖဳတ္ဖို႔ ျခိမ္းေျခာက္ေန တဲ့ ေၾကာက္စရာ လန္႔စရာ အင္အားစုအျဖစ္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ရတယ္။ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ေအာက္မွာေတာင္ မခံစားခဲ့ရဖူးတဲ့ ရက္ရက္စက္ တုိက္ခုိက္မႈေတြကုိ ဒီမုိကေရစီကုိသြားေနပါျပီဆုိတဲ့ေခတ္က်မွ ပက္ပက္စက္စက္ ခံလုိက္ရျခင္းျဖစ္တယ္။ ေနာင္လည္း ဆက္လက္တုိက္ခုိက္ခံရအုံးမဲ့ အေနအထားေတြက ယေန႔အခ်ိန္အထိ ရွိေနဆဲျဖစ္တယ္။
မြတ္စလင္ေတြမွာ မိတ္ေဆြနည္းလာတယ္။ အထီးက်န္ျဖစ္လာတယ္။ အၾကမ္းဖက္ခံရတဲ့ မြတ္စလင္ေတြကုိဘဲ အၾကမ္းဖက္သမားလုိ႔ေတာင္ အေခၚခံလာရတယ္။ အၾကမ္းဖက္ အဖ်က္ခံရတဲ့ ပလီေတြကုိ အၾကမ္းဖက္မဲ့ ခံတပ္ေတြလုိ႔ မရွက္မေၾကာက္ ေျပာလာၾကတယ္။
သုိ႔ေသာ္ အားလုုံး စဥ္းစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားက အထူးစဥ္းစားပါ။
အၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႔ မြတ္စလင္ဘယ္ႏွစ္ရာကုိ သတ္ႏုိင္ခဲ့သလဲ။ ဘယ္ႏွစ္ေထာင္ကုိေကာ ဆက္သတ္ႏုိင္အုံးမယ္ထင္သလဲ။ မြတ္စလင္ေတြ အကုန္လုံးကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္သူကမွ မသတ္ပစ္ႏုိင္ပါဘူး။
အၾကမ္းဖက္မႈေတြေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္က မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ မြတ္စလင္ေတြကုိးကြယ္ယုံၾကည္တဲ့ သာသနာရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာက ကမၻာ့အလည္မွာ က်ဆင္းသြားသလား။ တုိးျမင့္လာသလား။ အၾကမ္းဖက္သူေတြနဲ႔ အၾကမ္းဖက္သူေတြ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္တဲ့သာသနာရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာက ကမၻာ့အလည္မွာ တုိးတက္လာသလား၊ က်ဆင္းသြားသလား။
ဘယ္လုိဘဲ ဖိႏွိပ္ရက္စက္မႈေတြ ရွိေနပါေစ။ ကမၻာတည္သေရြ႕ ျမန္မာတည္သလို၊ ျမန္မာတည္သေရြ႕ မြတ္စလင္ တည္မွာျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ျမင္ၾကပါ။
စာနာတတ္သူ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔ လက္တဲြျပီး မြတ္စလင္ေတြဟာ ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းတြင္းမွာ ျပန္ရပ္တည္ ဦးေမာ့လာၾကမွာျဖစ္တယ္။ သမုိင္းရဲ့ ေနရာမွန္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္လည္ေဖၚထုတ္ ရယူသြားမွာျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔မဟုတ္ရင္ မနက္ဖန္၊ ဒီႏွစ္မဟုတ္ရင္ ေနာက္ႏွစ္၊ ဒီမ်ိးဆက္မဟုတ္ရင္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ က်ေနာ္တုိ႔ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ရွင္သန္ၾကမွာပါ။
ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိလုိလားေသာ၊ ႏုိင္ငံသားေကာင္း ပီသေသာ၊ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈကုိ တည္ေဆာက္လုိေသာ မြတ္စလင္ေတြအတြက္ ကာလသုံးပါးလုံးျဖစ္တဲ့ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္သမုိင္း ဘယ္ေတာ့မွ မရုိင္းဘူးဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ အျပည့္အဝ ယုံၾကည္ထားပါတယ္။ က်ေနာ္တုုိ႔မွာ မနက္ဖန္ရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔မွာ အနာဂတ္ရွိပါတယ္။
တာဝန္မဲ့အုပ္စုေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူေတြသာ မိမိအမွားကုိ မိမိျမင္၊ မိမိအခ်ိဳးကုိ မိမိျပင္ျပီး လမ္းမွန္ေပၚမွာ ရဲရဲျပန္ရပ္ျပီး ျပည္သူကုိ အခ်ိန္မီ ဦးေဆာင္မႈေပးႏုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္ေနပါတယ္။
အခ်ိန္မီ မျပင္ႏိုင္ၾကဘူးဆုိရင္ျဖင့္ အာဏာရွင္အုပ္စုက သမုိင္းတရားခံျဖစ္မဲ့ သမုိ္င္းတရားခြင္မွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေတြလည္း ပူးတဲြတရားခံေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကမွာ အေသအခ်ာျဖစ္တယ္။
ေအာင္တင္
မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီေဆာင္းပါးထဲက အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕ဟာ ႏုိဝဘၤာလ(၁)ရက္ေန႔က မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း) ေနဘုန္းလတ္(ဘေလာ့ဂါ) ခင္ျမဇင္တုိ႔ရဲ့ တုိရန္တုိေဟာေျပာပဲြမွာ သူတုိ႔အျမင္ကုိ ေမးၾကည့္မယ္လုိ႔ မူလက စိတ္ကူးထားခဲ့တဲ့ အပုိင္းေတြလည္းပါဝင္ပါတယ္။ အဲဒီပဲြမွာ အဆင္မေျပတာေလးတစ္ခုေၾကာင့္ မေမးျဖစ္ခဲ့ဘူး။
