ႏိုဝင္ဘာ ၃ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
.ႏွင္းဆီခင္ ေရးသည္။
ေန၀င္က ေနထြက္ တစ္ေန႔တာဘ၀ကို လူတိုင္းဟာ ပံုစံမ်ိဳးစံုႏွင့္ ကုန္ဆံုးေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကပညာ၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဥစၥာ၊ က်န္တဲ့အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘ၀ႏွင့္ေပါ့။ ဒါကလည္း အသက္အ႐ြယ္ အပိုင္းအျခားေပၚ မူတည္ျပီး ေခါင္းစဥ္လည္း ကြဲျပားသြားတတ္တာကိုး။ ပညာျပီးပညာဆိုသလို ေလ့လာဆည္းပူးေနၾကသူေတြထဲမွာ ကိုယ္တိုင္စိတ္ပါလက္ပါ႐ွိျပီး အားတတ္သေရာ ဖတ္မွတ္ေလ့လာသူေတြ႐ွိၾကသလို၊ လူၾကီးမိဘႏွင့္ အုပ္ထိန္းသူေတြရဲ႕အလိုက် စာေပပညာကို သင္ယူေနၾကသူေတြလည္း အမ်ားအျပားပါပဲ။
အ႐ြယ္လတ္ပိုင္းမွာက်ျပန္ေတာ့လည္း စီးပြားေရးၾကိဳးပမ္းေနၾကသူေတြလည္း ႐ွိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခိ်ဳ႕လူငယ္ လူလတ္ေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕အလုပ္ကို ၀န္ပိသလိုခံစားရျပီး စိတ္၀င္တစားလည္း မ႐ွိသလို ပ်င္းရိဖင့္ႏြဲ႕ျပီး ေနတတ္သူေတြလည္း ပမာဏမနည္းလွပါဘူး။ အသက္အ႐ြယ္ အိုမင္းလို႔ ဇရာကို ခ်ဥ္းကပ္လာျပန္ေတာ့လည္း စိတ္ပ်ိဳကုိယ္ႏုရင္း သြက္လတ္ဖ်က္လတ္မႈ အျပည့္ႏွင့္ဘ၀ကို ေက်ာ္ျဖတ္ၾကသူေတြကို ေတြ႔ျမင္ႏုိင္သလို ေလာကဓံရဲ႕ အထိုးအႏွက္ႏွင့္ ဇရာဖိစီးတဲ့ဒဏ္ကို အလူးအလွိမ့္ခံစားေနၾကရသူေတြကိုလည္း ကိုယ့္ရဲ႕နီးစပ္ရာပတ္၀န္းက်င္မွာ ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ။ အ႐ြယ္သံုးပါးမွာ ႐ွိေနၾကတဲ့လူေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းပံုေတြကေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတာေတာ့အမွန္။
ဆိုပါစို႔ သက္ၾကီးပိုင္းေတြ။ ေယဘုယ်အေနႏွင့္ကေတာ့ အသက္ (၆၀) ေက်ာ္တာႏွင့္ ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြဟာ အလိုလိုရပ္စဲျပီးသား (ႏုိင္ငံ့၀န္ထမ္းေတြ) ျဖစ္သြားေရာ။ တစ္ခု႐ွိတာက ကၽြမ္းက်င္တဲ့ပညာ႐ွင္ေတြကေတာ့ သက္တမ္း႐ွည္႐ွည္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ရတာ (ျခြင္းခ်က္ေပါ့ေလ) သက္ၾကီးပိုင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေျမးထိန္းရင္း အခ်ိန္ကုန္ဆံုးေလ့႐ွိၾကတယ္။ ေျမးအႏွစ္လို႔ ဆိုထားတာမို႔ ကိုယ့္ရင္ေသြးေတြရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေျမးေတြကို တုန္ေနေအာင္ ခ်စ္တတ္ၾကသလို၊ ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔လည္း ၀န္မေလးတတ္ၾကပါဘူး။
တခ်ိဳ႕ သက္ၾကီး႐ြယ္အိုေတြက်ျပန္ေတာ့ မွီခိုအားကိုးရာအေနႏွင့္ သားသမီးေတြရဲ႕အရိပ္ကိုခိုရင္း ေျမးထိန္းျဖစ္ၾကသည္ပဲေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သစ္ပင္ပန္းပင္ေလးေတြကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္၊ စိုက္ပ်ိဳးၾကရင္း ဘ၀ကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး အခ်ိန္ကုန္ဆံုးၾကျပန္တယ္။ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ အခ်ိန္ယူျပီးဖတ္၊ ေနာက္ျပီး ကိုယ့္လိုသက္တူ႐ြယ္တူေတြႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္း ေဆြးေႏြးၾက ျငင္းခံုၾကေပါ့။ တရားဘာ၀နာကုိ အားသန္သူေတြကလည္း တရားစခန္းေတြ၀င္၊ သာသနာအက်ိဳးကို သယ္ပိုးရင္း ေအးခ်မ္းတဲ့ ဘ၀ေလးတစ္ခုကို ဖန္တီးယူၾကတယ္။ သာသနာေရး၊ လူမႈေရး ကိစၥေတြမွာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ႏွစ္ျမဳပ္ထားသူေတြလည္း အမ်ားသား။ သူတို႔အေနႏွင့္ကလည္း သားသမီးတာ၀န္ေတြက ကၽြတ္လြတ္ ျပီးဆံုးသြားျပီမို႔ စိတ္ေအးလက္ေအး ႐ွိသြားျပီေလ။
ဘ၀ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြကို က်န္းမာေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ကုန္ဆံုးခ်င္ၾကတဲ့ သက္ၾကီးပိုင္းေတြကေတာ့ ကိုယ္လက္လႈပ္႐ွား သြားလာတာကို အထူးအေလးထားျပီး က်န္းမာၾကံ့ခိုင္မႈကို ရယူၾကတယ္။ အိမ္နီးနားခ်င္း ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္တဲ့ မေလး႐ွားႏုိင္ငံမွာေတာ့ လူနာေတြကို နည္းမွန္လမ္းမွန္ ကိုယ္လက္လႈပ္႐ွားႏုိင္ေအာင္ ညႊန္ျပဖို႔အတြက္ ေဆးပညာ႐ွင္ေတြ (ဆရာ၀န္) ကို အဓိက သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီအခါ အာဟာရတစ္ခုတည္းသာမက ကိုယ္လက္လႈပ္႐ွား ေလ့က်င့္ျခင္းရဲ႕ အေရးပါ ထိေရာက္ပံုကိုပါ လူနာေတြမွတ္သားလိုက္နာၾကရပါတယ္။
လူငယ္၊ လူလတ္ေတြအဖို႔ ပညာေရး၊ စီးပြားေရးအတြက္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ေပးၾကရပါတယ္။ ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပဲေပါ့။ အဲဒီအခါ က်န္းမာၾကံ့ခိုင္မႈႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ေပ်ာ္႐ႊင္လန္းဆန္းမႈေတြကို ေမ့ထားခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာႏွင့္အမွ် စိတ္ဖိစီးတင္းက်ပ္မႈေတြကို ခံစားရင္းထြက္ေပါက္မ႐ွိဘဲ ေန႕စဥ္ဘ၀ကို ကုန္ဆံုးျဖစ္တယ္။ အမွန္ေတာ့ ကိုယ္လက္လႈပ္႐ွားမႈဟာ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ က်န္းမာေစတဲ့ ေဆး၀ါးဆိုတာ မေမ့သင့္ဘူး။ ေနာက္ျပီး သက္႐ွည္က်န္းမာဖို႔အတြက္ အဓိကေသာ့ခ်က္ပဲဆိုတာလည္း ဂ႐ုျပဳသင့္တယ္။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ တက္ၾကြဖ်တ္လတ္တဲ့လူငယ္ လူလတ္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူတိုင္းဟာ တစ္ေန႔မွာ နာရီ၀က္အနည္းဆံုး ကိုယ္လက္လႈပ္႐ွားႏိုင္ခြင့္ရေအာင္ အခ်ိန္ယူေလ့႐ွိၾကတယ္။ အဲဒီအခါ လူေရာ စိတ္ပါၾကည္လင္လန္းဆန္းသလို ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ေန႔တာေဆာင္႐ြက္ရမဲ့ တာ၀န္၀တၱရားေတြကိုလည္း စိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာထမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကတယ္။
အခ်ိန္ပိုမ႐ွိပါဘူးလို႔ ဆိုတဲ့သူေတြအတြက္ တစ္ပတ္မွာေလးရက္၊ တစ္ရက္မွာ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ကေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္လက္လႈပ္႐ွားမႈတစ္ခုခု၊ ဒါမွမဟုတ္ ခပ္သြက္သြက္လမ္းေလွ်ာက္တာပဲဆိုဆို လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳဳးစားၾကည့္သင့္တယ္။ ရ႐ွိလာမဲ့ အက်ိဳးဆက္က ၾကိဳးစားထားတာႏွင့္ မတန္ေအာင္ ရ႐ွိႏုိင္တာကိုေတာ့ လက္ေတြ႔ေဆာင္႐ြက္သူတိုင္းသိမွာပါ။
လမ္းေလွ်ာက္တယ္ဆိုတာ ၾကံ့ခိုင္က်န္းမာဖို႔အတြက္ခ်ည္း ရည္႐ြယ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ လူငယ္လူငယ္ပိုင္းေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ဘ၀ေနထိုင္မႈပံုစံကို စိတ္လြတ္လပ္မႈ႐ွိ႐ွိ အသံုးခ်ျခင္းတစ္မ်ိဳးလု႔ိ ဆိုႏုိင္တယ္။ ၾကည့္ေလ … ဖိအားေတြ၊ တင္းၾကပ္မႈေတြမ်ားတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ကအျပန္မွာ လမ္းေဘး၀ဲယာရဲ႕ သဘာ၀အလွတရားေတြကုိ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ခံစားႏုိင္သည္ပဲ။ ဒါဟာလည္း ၾကည့္လိုက္ရင္ သာမန္အေသးအဖြဲလို႔ ထင္ရေပမဲ့ သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေနထိုင္မႈပံုစံကို တအားၾကီးအေထာက္အကူျပဳတာကိုး။
ဆိုပါစို႔ … ေရတြင္းမ်ားလို႔ေပါ့။ တစ္ေန႔လံုး ခပ္သံုးထားသမွ် ေရေတြဟာ တစ္တြင္းလံုး နီးပါးခန္းေနျပီ။ ဒါကိုအခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ (တစ္ညလံုးနီးပါး) အနားေပးထားတဲ့အခါ မိုးလင္းလာရင္ ေရေတြျပန္ျပီး ျပည့္လာသလိုပါပဲ။ ဒီလိုပါပဲ တစ္ေန႔တာလံုး အသံုးခ်ထားရတဲ့ အင္အားေတြကို အနားေပးတဲ့အခါ လူေရာစိတ္ပါ လန္းဆန္းျပီး လာမယ့္ေန႔သစ္ေတြ အတြက္ အားသစ္ေတြျပန္ျပီး ျပည့္လာစျမဲပဲေပါ့။ အသက္အ႐ြယ္မေ႐ြး ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမယ့္ နည္းလမ္းေတြကို ႐ွာၾကံျပီး ေနတတ္ထိုင္တတ္မယ္ ဆုိရင္ေပါ့။ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္မယ္။ မိတ္ေဆြသစ္ မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြႏွင့္ အဆင္ေျပလိုက္ေလ်ာမႈ႐ွိတဲ့အခါ ဘ၀ေနထိုင္မႈပံုစံဟာ ျငီးေငြ႔စရာေကာင္းမယ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အျမဲတမ္းမဟုတ္သည့္တိုင္ ဘ၀ရဲ႕အစိတ္အပိုင္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ေန႔ရက္ေတြႏွင့္ ျပည္လွ်ံေနမွာေပါ့လို႔ ………
ႏွင္းဆီခင္
