စက္တင္ဘာ ၁ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
-ေဆာင္းပါးရွင္ – ႏွင္းဆီခင္
– ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ႐ွိတဲ့ တစ္ရက္တာတြင္ လူေတြဟာပံုစံမ်ိဳးစံုႏွင့္ ကုန္ဆံုးေနၾကတယ္။ ေဒါသေတြ၊ ေမာဟေတြ ေနာက္လည္း မုန္းတီးမႈေတြ ဒါမွမဟုတ္ အၾကင္အနာ တရားႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏႈးမႈေတြႏွင့္ေပါ့။
လူတိုင္းဟာသူ႔ရဲ႕သီးျခားခံစားမႈေတြ႐ွိေနတာေပါ့။ တခ်ိဳ႕လူနည္းစုေတြကေတာ့ တစ္ရက္တာကို အဓိပၸာယ္႐ွိ႐ွိ အျပည့္အ၀ အသံုးခ်ရင္း ကုန္ဆံုးတတ္ၾကတယ္လို႔ သုေတသန ပညာ႐ွင္ေတြက ေလ့လာ ဆန္းစစ္ထားၾကတယ္။ ေယဘုယ်အေနႏွင့္ လူအမ်ားစုကေတာ့ ခံစားရေပမဲ့ ၾကည္ႏႈးေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြကို ကိုယ့္ဘာသာ ဖ်က္ဆီးပစ္ေနၾကပါတယ္တဲ့။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ မေန႔ကျပဳခဲ့မိတဲ့ အမွားေတြကို တျမည့္ျမည့္ေတြးရင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္တင္မိေနၾကသလို မလာေသးတဲ့အတြက္ မနက္ျဖန္မွာၾကံဳရမဲ့ ဒုကၡေတြႏွင့္ အခက္အခဲေတြအတြက္ ေသာက ပိုေနၾကျပန္ေရာ။
ဒါ့အျပင္ လတ္တေလာၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ရပ္ေတြအေပၚ အေသအခ်ာ ထိန္းသိမ္းေဆာင္႐ြက္ႏုိင္စြမ္း မ႐ွိတာေၾကာင့္ အပူေပၚအပူဆင့္ျပီး အေပ်ာ္ေလးေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနၾကတယ္။ တစ္နည္းေျပာ ရရင္ စိုးရိမ္စိတ္၊ ပူပန္စိတ္ေတြႏွင့္ လံုးခ်ာလိုက္ေနတယ္။
တကယ္ေတာ့ လူတိုင္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္႐ွိတာဟာ တစ္ရက္အတြက္ ၂၄ နာရီအျပည့္အ၀႐ွိတယ္။ စီစဥ္တက်ကိုင္တြယ္ အသံုးခ်မယ္ဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ပင္ပန္း လူပင္ပန္းမႈဒဏ္က ကင္းေ၀းစြာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကုန္ဆံုးႏုိင္မွာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။ အခ်ိန္ကို စနစ္တက်သံုးစြဲတဲ့အခါ အခ်ိန္ေတြပိုေတြရလာမွာေတာ့ အေသအခ်ာပဲေပါ့။
ဆိုပါစို႔ မနက္အိပ္ရာကထဖို႔အတြက္ ႏႈိးစက္ေပးျပီးအခ်ိန္သတ္မွတ္ရာမွာ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေစာျပီး ခ်ိန္ထားေပးပါ။ ဒါဆိုရင္ ႏႈိးစက္အသံၾကားၾကားခ်င္း အိပ္ယာကေန အေျပးအလႊားထဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး။ အခ်ိန္ပို ၁၀ မိနစ္အတြင္းမွာ ေျခဆန္႔လက္ဆန္႔လုပ္ရင္း အသက္႐ႈသြင္းထုတ္ေလ့က်င့္ႏုိင္ပါတယ္။ လက္ေတြကို (အိပ္ေနတဲ့ အေနအထားမွာ) ေခါင္းနားအထိအေပၚဖက္ကို ဆန္႔ထုတ္ရင္း အသက္ကိုျပင္းျပင္း ႐ႈသြင္းရင္းျပီး လက္ေတြကို ကိုယ္ခႏၶာေဘးကို ျပန္ခ်တဲ့အခါ ခပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႐ႈထုတ္ႏိုင္တယ္။ အခ်ိန္ပို ၁၀ မိနစ္အတြင္း အဲဒိလို အသက္႐ႈေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာဟာ အိပ္ေနတာထက္ပိုျပီး ထိေရာက္တယ္။ ဒီလိုေလ့က်င့္မႈက ကိုယ္ခႏၶာေဘးနံရံကၾကြက္သားေတြကို ဆန္႔ထုတ္သလိုပါပဲ။
အဲဒီေနာက္ ညာဘက္ကိုေစာင္းအိပ္လို႔ ညာလက္ကို ပခံုးေပၚတင္ထားျပီး အသက္ျပင္းျပင္း႐ႈသြင္းတဲ့ အခါ လက္ကိုဦးေခါင္းနားဆီသို႔ေရာက္ေအာင္ ဆြဲယူပါ။ အဲဒီအခါ ခါးအထိၾကြက္သားေတြ ဆန္႔ထုတ္သလို ခံစားရမယ့္အျပင္ ေနာက္ေက်ာၾကြက္သားေတြကိုလည္း ဆန္႔ထုတ္သလိုျဖစ္လာ ပါတယ္။ ေလကို၀ေအာင္ ႐ႈသြင္းတာျဖစ္လို႔ အဆုတ္ေတြ သြက္လက္လႈပ္႐ွားလာမယ္။ ျပီးရင္ဘယ္ဘက္ကိုေျပာင္းျပီးလုပ္ပါ။ ဘယ္ဘက္မွာ႐ွိတဲ့ႏွလံုးဟာ သန္မာ လႈပ္႐ွားလာႏိုင္မွာျဖစ္လို႔ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈ႐ွိပါတယ္။
ေနာက္ေလ့က်င့္မႈတစ္ခုကေတာ့ အသက္႐ႈသြင္းတဲ့အခါ ေျခေထာက္ေတြကို ဆန္႔ထုတ္ျပီး ေျမွာက္ထားပါ။ အသက္႐ႈထုတ္တဲ့ အခါမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ခ်ပါ။ ဒီေလ့က်င့္မႈသံုးမ်ိဳးကို အိပ္ယာမွမထခင္ ေန႔စဥ္ လိုလိုေလ့က်င့္ လႈပ္႐ွားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လန္းဆန္းတက္ၾကြျပီး က်န္းမာၾကံံ႕ခိုင္စြာ ႐ွိေနမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပဲေပါ့။
အိပ္ယာကထတဲ့အခါ တိုက္႐ုိက္ႏုိးထတာမ်ိဳးက ကိုယ္ေရာစိတ္ပါထိခိုက္တတ္တယ္ဆိုတာ လက္ေတြ႔ သိသာႏုိင္တယ္။ ရပ္ေနတဲ့ကားတစ္စီးကို ဂီယာျပင္းျပင္းႏွင့္ႏႈိးလိုက္သလိုမို႔ စိတ္လႈပ္႐ွားမႈ အျပည့္ႏွင့္ ႏႈိးထလာမွာပါ။
ႏွလံုးမွာထိခိုက္ေ၀ဒနာခံစားရသလို စိတ္ေပါ့ပါး႐ႊင္လန္းမႈလည္းမ႐ွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ပိုကေလးယူ၊ နားနားေနေန႐ွိေအာင္ ၾကိဳးစားဖို႔မေမ့သင့္ပါဘူး။ မနက္ခင္းမွာ စိတ္ၾကည္ၾကည္လင္လင္ႏႈိးထျခင္းဟာ တစ္ေန႔လံုးစိတ္ၾကည္လင္ လန္းဆန္းဖို႔အလားအလာအမ်ားၾကီး႐ွိတာကိုး။
အိပ္ယာကႏုိးျပီဆိုေတာ့ မနက္စာအတြက္စီစဥ္ရျပီေပါ့။ မနက္စာစားရာမွာ ဘာစားတယ္ဆိုတာက ဘယ္လိုပံုစံစားေသာက္တယ္ ဆိုတာေလာက္ေတာ့ အေရးမၾကီးလွဘူး။
မနက္စာကိုဘာပဲစားစား ေက်ေက်နပ္နပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္စားေသာက္ဖို႔သိပ္ကိုအေရးၾကီးတယ္။ ေခါင္းထဲမွာအေတြးေတြအျပည့္ႏွင့္ အစားအေသာက္ကို အခ်ိန္ယူစားမေနေတာ့ဘဲ က႐ုိက္ကတိုက္ျပီး စလြယ္စားတတ္တာဟာ အစာေခ်ဖ်က္မႈ စနစ္ကို ပ်က္စီးေစ ႐ုံသာမက စိတ္ဖိစီး တင္းက်ပ္မႈေတြကိုခံစားရမွာေတာ့ အေသအခ်ာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အစားအေသာက္ကို အလ်င္စလို မစားဘဲ(နည္းနည္းမ်ားမ်ား) အစာေၾကေအာင္ အခ်ိန္ယူစားတတ္တဲ့ အက်င့္႐ွိဖို႔လိုတယ္။ ဒါမွလည္း စားလိုက္သမွ်အစားအေသာက္ေတြဟာ တစ္ေန႔တာလႈပ္႐ွား႐ုန္းကန္ဖို႔ အားျဖစ္ေစ ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ျပီး ၾကံဳေတြ႕ရမဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ ျပသာနာေတြကို ရဲရဲၾကီးရင္ဆိုင္ႏုိင္မယ့္ခြန္အားကိုေပးတယ္။
ပံုမွန္လႈပ္႐ွားလုပ္ကိုင္ျခင္းဟာ လူေရာစိတ္ပါအပင္ပန္းေျပေစတဲ့ သေဘာ။
တစ္ေန႔မွာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္ရမယ့္ တာ၀န္ေတြကိုအေျပးအလႊားျပီးေအာင္လုပ္ေနရသူဟာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြတစ္ထမ္းၾကီးခံစားရျပီသာမွတ္။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါ တစ္စံုတစ္ခုလုပ္ဖို႔ေနာက္ က်ေနျပီဆိုတာသိလိုက္ရတာႏွင့္ ကိုယ္ခႏၶာၾကြက္သားေတြဟာ ေတာင့္တင္းျပီး အထိတ္တလန္႔ျဖစ္သြားေရာ။
အလုပ္သြား၊ ေက်ာင္းသြား ေနာက္က်ျပီဆိုတဲ့အသိ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ႏွိပ္စက္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရာရာကို စနစ္တက် အခ်ိန္သတ္မွတ္ျပီး ၾကိဳတင္စီစဥ္တတ္သူဟာ အေလာတၾကီးလုပ္စရာ လံုး၀မလိုဘူး။ အရာရာကို ခပ္ေအးေအးႏွင့္ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ေဆာင္႐ြက္ႏုိင္တယ္။ အလုပ္၊ ႐ုံး၊ ေက်ာင္း စတာေတြကို အခ်ိန္မီေရာက္တယ္။ ေသာကမပိုတာေၾကာင့္ အဲဒီတစ္ေန႔တာအတြက္ စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြ လန္းဆန္းေနျပီေပါ့။
ေငြကိုစနစ္တက်ခြဲေ၀သံုးစြဲသလို အခ်ိန္ကိုလည္း စီမံေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ဖို႔လိုတယ္။ ဒါဆိုရင္ ကိုယ့္မွာေဆာင္႐ြက္စရာ တစ္ခုခုေပၚလာတိုင္း “အခ်ိန္မ႐ွိလို႔” ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ ဆင္ေျခေပးဖို႔ မလုိေတာ့ဘူး။ စနစ္ဇယားလွလွႏွင့္ အခ်ိန္ကိုခြဲေ၀သံုးစြဲမယ္ဆုိရင္ တစ္ေန႔တစ္ေန႔မွာ အခ်ိန္ပိုေတြ ရလာမွာျဖစ္လို႔ ကိုယ္၀ါသနာပါရာ၊ ကိုယ့္ဘ၀ တိုးတက္ရာ တစ္ခုခုကို ေလ့လာဖို႔ အခြင့္အေရးရမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ တစ္ကယ္တမ္းေတြးၾကည့္ရင္ တစ္ရက္မွာ႐ွိတဲ့ ၂၄ နာရီ (၁၄၄၀ မိနစ္) မွာကိုယ္ပိုင္ အနားယူျပီး စိတ္လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေနႏုိင္ဖို႔ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ အနည္းဆံုးမ႐ွိသင့္ဘူးလား။ ဒါဆိုရင္လာမယ့္ေန႔သစ္ေတြအတြက္ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားအျပည့္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႏုိင္မယ္ဆုိတာ လက္ေတြ႔ခံစားဖူးသူတိုင္းသိမွာပါ။
တခ်ိဳ႕႐ွိတယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ၾကီးလုပ္တတ္တယ္။ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြျပီးမွျဖစ္မယ္ ဆိုတဲ့အသိစိတ္က တရစပ္ႏႈိးေဆာ္ေနတာကိုး။ တကယ္ေတာ့ဒါဟာ မွားယြင္းတဲ့လုပ္ရပ္တစ္ခုပါ။ ကိစၥတိုင္းကို စနစ္တက်ေတြး အလ်င္စလိုၾကီးလုပ္စရာမလို (ျဖည္းေႏွးရမယ္လို႔မဆိုလိုပါ) မွတ္တမ္းကေလး လုပ္သြားျပီး စိတ္ကို တင္းမထားဘဲ အလိုက္သင့္ေျပေလ်ာ႕ထားဖို႔လိုမယ္။ ဒါမွလည္း အလုပ္ကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးအျပီးသတ္ႏုိင္မွာျဖစ္သလို အလုပ္ေၾကာင့္ ၀န္ပိေနတာမ်ိဳး မခံစားရေတာ့ဘူးေပါ့။ စိတ္ပူတာ၊ စိုးရိမ္ေသာကေတြ မ႐ွိျခင္းဟာ ကုိယ္ေဆာင္႐ြက္ ရမယ့္ ကိစၥတိုင္းကို အခ်ိန္လံုလံုေလာက္ေလာက္ယူျပီး ေခါင္းေအးေအး ထားေဆာင္႐ြက္ျခင္းပဲျဖစ္တယ္။
ညအိပ္ယာမ၀င္ခင္ကတည္းက ေနာက္တစ္ေန႔မနက္အိပ္ယာႏုိးလာရင္ ေဆာင္႐ြက္ရမဲ့ကိစၥေတြကို စီမံစဥ္းစားထားတာ ေသာကပိုတဲ့သေဘာ လံုး၀မဟုတ္ပါဘူး။ မိုးလင္းတာနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕အစီအစဥ္ အတိုင္း ေဆာင္႐ြက္သြား႐ုံပါပဲ။ တစ္ခု႐ွိတာက အိပ္ယာကႏုိးလို႔ မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္တာႏွင့္ ကိုယ္လုပ္ရမဲ့ ကိစၥေတြက ေခါင္းထဲစုျပံဳတိုး၀င္လာ၊ စိတ္႐ႈပ္၊ စိတ္ဖိစီးတာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။ ဒါဟာကိုယ့္ဘာသာ စိတ္ပင္ပန္း၊ လူပင္ပန္းေအာင္ႏွိပ္စက္တဲ့ သေဘာျဖစ္ေနတယ္။ ၾကိဳတင္ စီစဥ္တာႏွင့္ စိတ္ပူတာဟာ လံုး၀ျခားနားတာမို႔ ခြဲျခားျမင္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္ေလ။
လူ႔သဘာ၀အရ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ အခက္အခဲေတြ၊ စိတ္ညဏ္စိတ္႐ႈပ္စရာေတြ ၾကံဳၾကရသည္ပဲေပါ့။ ဒါေတြအတြက္ “စိတ္ညစ္လိုက္တာ” လို႔ပါးစပ္ကေနခိုညည္း ညည္းေနလို႔ အရာခပ္သိမ္းကာေျပလည္ သြားမွာမွမဟုတ္တာေနာ့။ ဒီေတာ့ ၾကံဳလာသမွ်မွာ အခက္အခဲေတြဆိုတာ႐ွိရင္ ထြက္ေပါက္ဆိုတာလည္း မလြဲမေသြ႐ွိမယ္ ဆိုတာကို ရဲရဲၾကီးယံုၾကည္ထားမယ္ ဆိုရင္ေပါ့။ အခက္အခဲေတြ၊ ျပသာနာေတြ အတြက္ ေခါင္းခဲေနမယ့္ အစား၊ ေျဖ႐ွင္းႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းကို ေတြးဆတာဟာ နည္းလမ္းေကာင္းတစ္ခုပါ။
အလုပ္ကိစၥေတြေဆာင္႐ြက္လို႔ျပီးစီးတဲ့အခါ၊ အစားအေသာက္စားမယ္လို႔ စိတ္ကူးတဲ့အခါ မိနစ္ပုိင္းေလာက္ ကေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေရာလူပါ အနားယူလိုက္ပါ။
ဒါဆိုရင္ စိတ္ၾကည္လင္လန္းဆန္းသြားမွာေသခ်ာတယ္။ အဲဒီေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈေတြက ကိုယ့္ကို အလဲထိုး၊ ႏွိပ္စက္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ဘ၀ဆိုတာ အစစအရာရာေခ်ာေမြ႔အဆင္ေျပေနတတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့အသိကို နားလည္ လက္ခံထားရင္ေပါ့။ ၾကံဳပေလ့ေစ အခက္အခဲေတြကုိ ရင္ဆုိင္ေျဖ႐ွင္းပစ္လိုက္မယ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ ႐ွိလာမယ္။ ၂၄ နာရီ ပတ္လံုးစိတ္ေသာကေရာက္ေနမွာ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဒီေတာ့ ဘ၀ကို အလိုက္သင့္ေျဖ႐ွင္းေဆာင္႐ြက္ရင္း ေနေပ်ာ္ေအာင္ေနမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ၀န္ထုပ္ ၀န္ပိုးပိျပီး ေလးလံေနတယ္လို႔ ယူဆမလား။ ဒါကေတာ့ စာဖတ္သူရဲ႕ ဆႏၵေပါ့။ ။
ႏွင္းဆီခင္
