ၾသဂုတ္လ-၁၁ရက္- ၂၀၁၃
M-Media
ေ၇းသူ- အိမ္ေဝးသူ (KZ)
တစ္ေခတ္တစ္ခါတုန္းက အိႏၵိယႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းက ရြာတစ္ရြာမွာ အလြန္ထင္ရွာေက်ာ္ၾကားတဲ့ သခၤ်ာပညာရွင္ၾကီးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့တယ္။ သူဟာ သခ်ၤာပညာမွာ ေတာ္လြန္းတဲ့အတြက္ မၾကာမၾကာဆိုသလို နယ္စားမင္းကေတာင္ ေခၚျပီးေတာ့ စီးပြားေရးနဲ ့ဆိုင္တဲ့ တြက္ခ်က္မွဳေတြ၊ အၾကံဥာဏ္ေတြ ေတာင္းယူရပါသတဲ့။
သူ႔ရဲ ႔ဂုဏ္သတင္းဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခြင္ ျပဲျပဲစင္ဆိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူေနတဲ့ ရြာက ရြာလူၾကီးရဲ ႔ကဲ့ရဲ ႔ေလွာင္ေျပာင္မွဳက သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္နာက်င္ေစတယ္။
“ဗ်ိဳ ႔ဆရာၾကီး…ခင္ဗ်ားကေတာ့ နယ္စားၾကီးကိုေတာင္ စီးပြားေရးနဲ ့ပက္သက္တဲ့ အၾကံဥာဏ္ေတြ ေပးႏိုင္တဲ့ တကယ့္ သခ်ၤာပညာရွင္ၾကီးပဲဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားသားကေတာ့ သိပ္သနားဖို ့ေကာင္းရွာတယ္။ ေရႊနဲ ့ေငြမွာ ဘယ္ဟာက ပိုတန္ဖိုးၾကီးသလဲဆိုတာေတာင္ မသိရွာဘူးဗ်ာ”
တစ္ရက္လည္းမဟုတ္၊ ႏွစ္ရက္လည္း မဟုတ္၊ ေန ့စဥ္ဆိုသလို ျဖစ္လာေတာ့ သခ်ၤာပညာရွင္လည္း သူ ႔သားကို ေခၚျပီး ေမးရေတာ့တယ္။
သခၤ်ာပညာရွင္။ ။ လူေလး…ေရႊနဲ ့ေငြမွာ ဘယ္ဟာက ပိုတန္ဖိုး ၾကီးသလဲကြ?
သား။ ။ ေရႊက ပိုတန္ဖိုး ၾကီးတာေပါ့ အေဖရ။
သခၤ်ာပညာရွင္။ ။ ေအး၊ အဲဒါ အမွန္ပဲေလ။ ဒါနဲ႔မ်ားေတာင္ ရြာလူၾကီးက မင္းဟာ ေရႊနဲ ့ေငြရဲ ့တန္ဖိုးကုိေတာင္
မသိသူလို ့ဘာေၾကာင့္ ငါ့ကို ေလွာင္ေျပာင္ရသလဲ? ငါ့ကို အျမဲတမ္း သားကို ဂရုမစိုက္ဘဲ ပစ္ထားတဲ့
ဖခင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ အျခားလူၾကီးေတြေရွ ႔မွာ ကဲ့ရဲ ႔ေဝဖန္တယ္။
အေဖ..ဘယ္ေလာက္နာက်င္ရသလဲ မင္းသိရဲ ့လား။ အေဖထင္တာက မင္းက တကယ့္ကို
ေရႊနဲ ့ေငြ တန္ဖိုးကို မသိလို ့အေဖ့ေနာက္ကြယ္မွာ မင္းအေၾကာင္းကုိ ေလွာင္ေျပာင္ကဲ့ရဲ ့ၾကတာလို ့
ထင္ခဲ့တာကြ။ အဲဒီကိစၥကို အေဖ့ကို နားလည္ေအာင္ရွင္းစမ္း။
အဲဒါနဲ ့သားျဖစ္သူဟာ ဖခင္ သခၤ်ာပညာရွင္ၾကီးကို ရြာသူၾကီးက သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ အထင္ျမင္ေသးစြာ ဆက္ဆံသလဲဆိုတာကို အခုလို ရွင္းျပတယ္။
သား။ ။ ဒီလိုအေဖရ…ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းသြားတဲ့အခါ သူၾကီးအိမ္ေရွ႔ေရာက္တဲ့အခါတိုင္း ရြာသူၾကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကို အိမ္ထဲဝင္ဖို႔ေခၚတယ္။ အိမ္ထဲမွာ အျခားရြာလူၾကီးေတြလည္း အျပည့္ေပါ့ဗ်ာ။ အားလံုးေရွ႔မွာ သူက လက္တစ္ဖက္မွာ ေရႊျပားတစ္ျပားနဲ ့အျခားလက္တစ္ဖက္မွာ ေငြျပားတစ္ျပားကိုင္ထားျပီးေတာ့ ပိုတန္ဖိုးၾကီးတဲ့ တစ္ခုကို ေရြးျပီးယူခြင့္ေပးပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က ေငြျပားကိုေရြးျပီးယူေတာ့ သူအပါအဝင္ အျခားလူၾကီးေတြအားလံုးက က်ေနာ္က ေရႊနဲ ့ေငြတန္ဖိုးမသိသူအျဖစ္ ရယ္စရာ သတၱဝါတစ္ေကာင္လို ေလွာင္ေျပာင္ၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေငြျပားကိုယူျပီးရင္ ေက်ာင္းကို ဆက္သြားပါတယ္။ ဒါက ခုဆိုရင္ ေန ့စဥ္ရက္ဆက္ကို ျဖစ္ေနတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ သူတို႔က အေဖ့ေရွ႔မွာ က်ေနာ္ဟာ ငတံုးဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးနဲ ့ေလွာင္ေျပာင္ၾကတာပါ။
သခၤ်ာပညာရွင္။ ။ ေဟ…!!!
သားျဖစ္သူရဲ ႔စကားကို ၾကားေတာ့ ဖခင္ျဖစ္သူ သခ်ၤာပညာရွင္လည္း ေခါင္းရွဳပ္သြားေတာ့တယ္။ သူ ့သားဟာ ေရႊနဲ ့ေငြရဲ ့တန္ဖိုးကို သိသိၾကီးနဲ ့ဘာေၾကာင့္ အေလွာင္ခံျပီး ေငြကိုပဲ ေန ့စဥ္ေရြးေနတာလဲေပါ့။
အဲဒါနဲ ့သားျဖစ္သူကို ခုလိုေမးလိုက္တယ္။
သခၤ်ာပညာရွင္။ ။ လူေလး..မင္းက တကယ့္တန္ဖိုးကိုလည္း သိတယ္။ ေရႊကို ယူလို ့ရတယ္ဆိုတာ သိရဲ ့သားနဲ ့ ဘာေၾကာင္ ့အဲဒီလို လုပ္ရသလဲကြာ?။
သား။ ။ အေဖသိခ်င္ရင္ က်ေနာ့္ အခန္းကို လုိက္ခဲ့ပါ။ က်ေနာ္ အေဖ့ကို ရွင္းျပပါမယ္။
သားျဖစ္သူရဲ႔ အခန္းထဲကို သခၤ်ာပညာရွင္ၾကီးလည္း အတူလုိက္ဝင္သြားတာေပါ့။ အဲဒီမွာ သူ႔သားက
သူ ့ကုိ ေသတၱာေလးတစ္လံုး ျပတယ္။ ေသတၱာထဲမွာ အနည္းဆံုး ေငြျပားတစ္ရာေလာက္ကို ရွိေနတယ္။
ျပီးေတာ့…သူ႔ဖခင္ကို အခုလို ရွင္းျပပါတယ္။
သား။ ။ အေဖ..သိလား တကယ္လို ့သာ က်ေနာ္ဟာ တစ္ေန ့ေန ့မွာ ေရႊကို ေရြးျပီး ယူခဲ့မယ္ဆိုရင္
အဲဒီေန႔ကစျပီး ကစားပြဲက ျပီးျပီ။ သူတို ့က်ေနာ့္ကို ေလွာင္ေျပာင္ကဲ့ရဲ ႔ၾကမွာ မဟုတ္ေတာ့သလို
က်ေနာ္လည္း ေန ့စဥ္ ေန႔တိုင္း ေငြျပားတစ္ျပားစီ ရစရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူးေလ…အေဖ။
** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** **
မူရင္းစာေရးသူရဲ ့သံုးသပ္ခ်က္။
ဘဝမွာ တစ္ခါတေလက်ရင္ က်ေနာ္တို ့လည္း လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြၾကားမွာ၊ ကိုယ့္အထက္လူၾကီးေတြၾကားမွာ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾကရပါတယ္။ အဲဒါဟာ က်ေနာ္တို ့တကယ္ရူးေနတယ္လို ့ယူဆစရာမလုိပါဘူး။ ဘဝကစားပြဲမွာလည္း က်ေနာ္တို ့ရွံုးေနတယ္လို ့မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ဖက္က သူတို ့ႏိုင္ျပီလို ့ယူဆေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို ့လည္း ကိုယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ ့အဲဒီကစားပြဲမွာ အႏိုင္ရေနတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုအေနအထားမွာ အရွံဳးေပးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ဘယ္လို ေနရာမ်ိဳးမွာ အႏုိင္ယူျပရမလဲ ဆိုတာေတာ့…က်ေနာ္တို ့ေရြးရမွာပါ။
ဘာသာျပန္သူရဲ ႔ သံုးသပ္ခ်က္။
တစ္ခါမွာ ေမာင္ကၾကီးဟာ ခရီးတိုတစ္ခုကို တကၠစီ ငွားစီးျပီး သြားပါတယ္။ သူလိုခ်င္တဲ့ ေနရာကိုေရာက္ေတာ့ စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ တကၠစီေပၚက ဆင္းလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ရွပ္အကၤ် ီအိတ္ထဲကို ႏွဳိက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ပိုက္ဆံအိတ္၊ လြယ္အိတ္ တစ္ခုခ်င္းစီ ႏွိဳက္ေတာ့ ကားဆရာ ေမာင္ခေခြးက သူ႔ကို ေသခ်ာၾကည့္ေနပါတယ္။ အိတ္ေပါင္းစံု ႏွိဳက္ေပမယ့္ ပိုက္ဆံကေတာ့ တစ္ျပားသားမွ ထြက္မလာ။ အဲဒါနဲ ့ေမာင္ကၾကီးလည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္သံနဲ ့ေျပာလိုက္တယ္။
“က်ေနာ့္ ေဒၚလာတစ္ရာတန္တစ္ရြက္ ခင္ဗ်ားကားထဲမွာ က်ေနတယ္နဲ ့တူရဲ ့ဗ်ာ”
အဲဒီစကားကို ၾကားတာနဲ ့တစ္ျပိဳင္နက္တည္း ကားဆရာ ေမာင္ခေခြးလည္း ကားလီဗာကို တအားနင္းျပီး တစ္ရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ေဒၚလာ တစ္ရာတန္ ဆိုတဲ့ အေတြးက သူ႔ကို ခြန္အားျဖစ္ေစတယ္ေလ။
ေမာင္ခေခြးရဲ ့ကားေမာင္းထြက္သြားတာကို အဆံုးထိ ၾကည့္ျပီး ေမာင္ကၾကီးလည္း အားရပါးရၾကီးကို ျပံဳးလုိက္တယ္။
ျပီးေတာ့….
မင္း…လည္သေလာက္ကေတာ့ ငါ…ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္ လို ့ရြတ္ျပီး သူသြားခ်င္တဲ့ေနရာကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြ ကြ်န္ေတာ္တို ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဒုနဲ ့ေဒးပါ။ တစ္ခါတရံမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ မိမိအေတြးမွာ မုဆိုးလို႔ ထင္ျမင္တတ္ေပမယ့္ အျခားသူတစ္ေယာက္အျမင္မွာ သနားစရာ သားေကာင္ေလး တစ္ေကာင္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။
သခၤ်ာပညာရွင္ၾကီးရဲ႔သားဟာ အမ်ားအျမင္မွာ အရူးတစ္ေယာက္၊ က်ပ္မျပည့္သူ တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ခံယူခဲ့ျပီး တစ္ဖက္မွာ သူလိုခ်င္တဲ့ ေငြျပားကိုေတာ့ ရေအာင္ယူသြားခဲ့ပါတယ္။
သူ႔ကို က်ေနာ္တို႔ အရူးတစ္ေယာက္၊ အျဖစ္ သတ္မွတ္လို ့ရႏိုင္ပါသလား?
သူၾကီးဖက္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္လည္း သူ တစ္ေန႔တစ္ျပားစီ ဆံုးရွံဳးေနရတာကိုေတာင္ သတိမျပဳမိေလာက္ေအာင္ သူတစ္ပါးကို ေလွာင္ေျပာင္ကဲ့ရဲ ႔ခ်င္စိတ္မ်ားလြန္းတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာ သူၾကီးက သခ်ၤာပညာရွင္ၾကီးရဲ ့သိကၡာက်ေစလိုတဲ့ ဒုကၡေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္သာ ေငြတစ္ျပားစီ ေန႔စဥ္ ဆံုးရွံုးတာကို သတိမမူမိႏိုင္တာပါ။
အျခား သာမန္ ရြာသူ ရြာသားတစ္ဦးဦးရဲ ႔ သားဆိုရင္ေတာ့ ဒီလို လုပ္မယ္လို ့ထင္ပါသလား?
သားျဖစ္သူ ရွင္းျပတဲ့ အျဖစ္မွန္ကို နားေထာင္ျပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ နာမည္ေက်ာ္ သခၤ်ာပညာရွင္ၾကီးက သူ႔သား လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ကို (အရူး အျဖစ္ခံျပီး ေငြအသျပာတစ္ျပားစီ ေန႔စဥ္ယူျခင္း) ဆက္ျပီးလုပ္ခြင့္ ေပးႏိုင္ပါ့မလား ?
ဒီေနရာမွာ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ ့ခံယူခ်က္ကသာ အဓိက က်တယ္လို႔ထင္မိပါတယ္။
သခၤ်ာပညာရွင္ၾကီးရဲ ့သားျဖစ္သူဟာ သူလိုခ်င္တာကို ရဖို ့တြက္ သူ႔သိကၡာကို စြန္ ့လႊတ္ရဲတဲ့ သတၱိရွိခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ေနရာမွာ သူ ့ဖခင္ သခၤ်ာပညာရွင္ၾကီးဆိုရင္ေကာ…သူ႔လို လုပ္ပါ့မလား။
သိကၡာနဲ ့ေငြကို လဲပါ့မလား….?
** ** ** ** ** ** ** ** ** **
အိမ္ေဝးသူ (KZ)
အၾကံေပးခ်က္။ ။ ။ သူတစ္ပါးကို လုိအပ္တာထက္ ပိုျပီးလည္း အထင္အျမင္ မၾကီးမိပါေစနဲ႔။
သူတစ္ပါးကို မလုိအပ္ဘဲနဲ ့လည္း အသားလြတ္ အထင္အျမင္ မေသးမိပါေစနဲ႔။
***********************************************************************************
အသိေပးျခင္း။ The Smart Game – Gold or Silver? ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလးကို ဆိုလိုရင္းမေပ်ာက္ေစဘဲ အနီးစပ္ဆံုး ဘာသာျပန္ထားျခင္းပါ။ ေနရာေဒသ အတိအက် မေဖာ္ျပျခင္းမွာ အမွတ္မမွားေစလိုျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
