ဇူလိုင္-၂၈၊၂၀၁၃
M-Media
ဘာသာျပန္- ေကာင္းလြန္းအိမ္
ကြ်ႏ္ုပ္တို႕အားလံုးလိုလို အစၥလာမ္၏ အဓိက မ႑ိဳင္ ၅ ရပ္အား အလြယ္တကူ အခက္ခဲမရိွ ေျပာႏိုင္ၾကသည္။ ၄င္းတို႕ကို ကြ်ႏ္ုပ္တို႕ အလြတ္ရၾကသည္။
ထို မ႑ိဳင္ ၅ ရပ္စလံုးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္္တို႕ အစၥလာမ္သာသနာ၏ အဓိက အေျခခံအက်ဆံုး ပံုဟန္ကို ပံုေဖာ္ထား၏။ ၄င္းတို႕အနက္ မ႑ိဳင္ ၂ ရပ္သည္ ေန႕စဥ္လုပ္ေဆာင္ရျပီး၊ အစၥလာမ့္ယံုၾကည္သက္၀င္မႈ ထြက္ဆိုခ်က္ ႏွင့္ ၅ ၾကိမ္ ၀တ္ျပဳျခင္းတို႕ျဖစ္သည္။
ေနာက္္ထပ္ ၂ ရပ္သည္ ႏွစ္စဥ္လုပ္ေဆာင္ရေသာ မ႑ိဳင္မ်ားျဖစ္ျပီး၊ ၄င္းတို႕မွာ သတ္မွတ္အလွဴဒါန ေပးကမ္းျခင္း ႏွင့္ ရမႆြာန္လတြင္ ဥပုသ္သီဓလေစာင့္တည္ျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆံုးတစ္ရပ္သည္ကား ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ အနည္းဆံုးတစ္ၾကိမ္လုပ္ေဆာင္ရမည့္ မ႑ိဳင္ျဖစ္ၿပီး၊ မကၠဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္သို႕ ဘုရားဖူးသြားေရာက္ျခင္း ျဖစ္ပါ၏။
ထိုမ႑ိဳင္ငါးရပ္အား ေဖာ္ျပရန္ လြယ္ကူသေလာက္ ယင္းလုပ္ေဆာင္ခ်က္ တစ္ခုခ်င္းစီ၏ေနာက္ကြယ္မွ အေၾကာင္းတရားကိုမူ ရွင္းလင္းေျပာျပရန္ လူတိုင္း မစြမ္းသာလွေပ။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕အား မြတ္္စ္လင္မ္ မဟုတ္ေသာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ အိမ္နီးခ်င္းမ်ား၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားက ထိုမ႑ိဳင္မ်ားအေၾကာင္း ေမးျမန္းလာေသာအခါ လြယ္လင့္တကူပင္ ရွင္းျပတတ္ၾက၏။ သို႕ေသာ္လည္း ကၽြႏ္ုပ္တို႕ ေပးသင့္ေပးထိုက္သည့္ ထိေရာက္ေသာေျဖၾကားျခင္း ဟုတ္မဟုတ္ ေသခ်ာၿပီေလာ ?
အစၥလာမ့္မ႑ိဳင္မ်ားအနက္ ႏွစ္စဥ္ မျပဳမေနရ သတ္မွတ္ဒါနေပးကမ္းျခင္းျဖစ္ေသာ ဇကာ့သ္ အေၾကာင္းကို အဓိကထား ဦးတည္ၾကည့္ၾကပါစို႕။ ထိုေခါင္းစဥ္အား ေဆြးေႏြးေလေသာ အခါ လူအမ်ားစုသည္ ၄င္းအရာမွာ အလွဴဒါန ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လူမႈ က႑ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အမ်ဳိးသားျဖစ္ေစ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ေစ သက္၀င္ယုံၾကည္သူ တစ္ဦးအေနႏွင့္ မိမိ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈ အတြင္းမွ ဆင္းရဲခ်ဳိ႕တဲ့သူ ႏွင့္ ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားအတြက္ ေပးအပ္ရမည့္တာ၀န္တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း အေလးအနက္ထား ေျပာဆိုၾကေပမည္။
အစၥလာမ္တြင္ ခ်မ္းသာသူမ်ားထံမွ ဥစၥာဓနမ်ား အရယူ၍ ဆင္းရဲသူမ်ားအား ျပန္လည္မွွ်ေ၀မည့္ ေရာ္ဘင္ဟုဒ္ (Robin Hood) ကဲ့သို႕ လူစားမ်ဳိး မလိုအပ္။ အေၾကာင္းမွာ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာသူက မရိွဆင္းရဲသူအား အလွဴဒါနေပးအပ္ရမည့္ မျပဳမေနရ တာ၀န္ ၀တၱရားကို ျပ႒ာန္းထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေပသည္။ အစၥလာမ္သာသနာ၌ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္အား အလြန္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ မသြားေစေအာင္ အေျခခံက်က်တားျမစ္ခ်က္ ဟူ၍ မရိွေၾကာင္း၊ မိမိိ၀န္းက်င္မွ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း တိုးတက္ေရး အေပၚ ေကာင္းက်ဳိးေဆာင္ေစမႈ တစ္ရပ္သာျဖစ္ေၾကာင္း ရည္ၫႊန္းျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ဇကာ့သ္ဒါန ႏွင့္ (သာမန္)အလွဴဒါန ကြာျခားပံု
ဇကာ့သ္၏အေၾကာင္း ေျပာၾကားပါက ကြ်ႏ္ုပ္္တို႕သည္ “ဆြဒကဟ္” မည္ေသာ အလွဴဒါန၏ အယူအဆျဖင့္ မွားယြင္းစြာ ဖြင့္ဆိုတတ္ၾကပါသည္။ ဆြဒကဟ္ ကိုလည္း အလွဴဒါန ဟူ၍သာ လက္ဆင့္ကမ္း အနက္ျပန္ေလ့ရိွၾကသည္။ ထိုအရာႏွစ္ခုစလံုးသည္ မိမိတို႕၏ဥစၥာဓနမ်ားျဖင့္ မိမိတို႕ထက္ ဆိုး၀ါးစြာ လိုအပ္ေနသူမ်ားအား လွဴဒါန္းေပးကမ္းသည့္ အဓိပၸာယ္ သေဘာကိုပင္ ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။
ယင္းအလွဴဒါနႏွစ္မ်ဳိး အၾကား အဓိကကြာျခားခ်က္ အခ်ဳိ႕ရိွသည္။ ဇကာ့သ္ ဆိုသည္မွာ သတ္မွတ္ထားေသာ ပမာဏတစ္ခုအထိ အနိမ့္ဆံုးပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး၊ ၄င္းအနက္မွ သတ္မွတ္ခ်က္ အတိုင္း ေနာင္တမလြန္၏ အက်ဳိးကုသိုလ္ကို ရည္ေမွ်ာ္၍ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ရသည့္ မျပဳမေနရ က်င့္၀တ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ထိုအမႈကို စြန္႕လႊတ္ပါက အျပစ္ထိုက္သက္ၿပီး ေနာင္တမလြန္ ၀ယ္ ျပစ္ဒဏ္ခံစားရမည္ျဖစ္သည္။ ဆြဒကဟ္ ဆိုသည္မွာကား ပိုင္ဆိုင္မႈပမာဏႏွင့္ မသက္ဆိုင္ဘဲ မိမိ၏ေစတနာအေလ်ာက္ လွဴဒါန္းမႈျဖစ္သည္။ ေပးအပ္လိုက္ ေသာ အလွဴဒါနတစ္မ်ိဳးျဖစ္ျပီး၊ ေနာင္တမလြန္၏ အက်ဳိးကုသိုလ္ကို ရည္ေမွ်ာ္၍ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း မျပဳလုပ္ပါက အျပစ္ထိုက္သက္မႈ မရိွေခ်။ ဇကာ့သ္ကို အစၥလာမ့္ျပကၡဒိန္၏ တစ္ႏွစ္တာအကန္႕အသတ္အတြင္း ေပးကမ္းလွဴဒါန္းရန္ စည္းမ်ဥ္းရိွေသာ္လည္း ဆြဒကဟ္ကိုမူ မည္သည့္အေျခအေန၊ အေနအထားမွာ မဆို ေပးကမ္းလွဴဒါန္းႏိုင္ေပသည္။
ဇကာ့သ္တြင္ ၀င္ေငြအေပၚ မူတည္၍ မည္မွ်လွဴဒါန္းရမည္ကို သတ္မွတ္ထားခ်က္ရိွသည္။ ဆြကဒဟ္ကမူ ေကာင္းမႈအမ်ဳိးအစားေပၚမူတည္၍ က်ယ္ျပန္႕ေသာအဓိပၸာယ္ထြက္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ မုဟမၼဒ္ (ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာျခင္းႏွင့္ မဂၤလာအေပါင္းသက္ေရာက္ပါေစသား) ၏ မိန္႕ဆိုေျပာၾကားခ်က္ တစ္ခုတြင္ အသင္တို႕သည္ ညီေနာင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္အား ၿပံဳးရႊင္ခ်ဳိသာစြာ ဆက္ဆံျခင္းသည္ပင္လွ်င္ အလွဴဒါန(ဆြဒကဟ္) ျပဳရာေရာက္၏ – ဟူ၍ ေတြ႕ႏိုင္ေပမည္။ ဤသည္မွာ ဇကာ့သ္ ႏွင့္ ဆြကဒဟ္ အၾကားရိွ ျခားနားခ်က္ အခ်ဳိ႕မွ်သာ ျဖစ္ေသး၏။
ဇကာ့သ္ ႏွင့္ ဆြဒကဟ္၏ သေဘာတရားႏွစ္ရပ္ စလံုးကို အစၥလာမ့္အေျခခံအရင္းအျမစ္ျဖစ္ၾကေသာ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္တြင္လည္းေကာင္း၊ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ၾသ၀ါဒေတာ္ (ဟဒီးဆ္)တြင္လည္းေကာင္း ေျချမစ္နက္ရိႈင္းစြာ ေဖာ္ျပထားေပသည္။ ထိုရင္းျမစ္ႏွစ္ရပ္စလံုးအတြင္း၌မူ ဤသေဘာတရားႏွစ္မ်ဳိးကို ေ၀ါဟာရသီးသန္႕စီျဖင့္ ခြဲျခားေဖာ္ျပထားျခင္းေတာ့ မရွိပါ။ ဥပမာတစ္ခုဆိုရေသာ္ ကုရ္အာန္ က်မ္းေတာ္အတြင္းရိွ မုကၡပါဌ္ေတာ္ (၉:၆၀) တြင္ ဇကာ့သ္ေပးထိုက္သူမ်ားအား ရည္ညႊန္းရာ၌၊ ဇကာ့သ္ “zakah” ဟူေသာစာလံုးအား အသံုးမျပဳဘဲ “sadaqat” ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကိုသာ သံုးႏႈန္းထားေလသည္။ အသံုးအႏႈန္းႏွစ္ခုလံုးမွာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ဆက္ႏႊယ္ေနေသာေၾကာင့္ ထိုအေၾကာင္းအရာႏွစ္ခုကို ကြဲျပားေအာင္ ခြဲျခားရန္ စံနစ္တက်ေလ့က်င့္သင္ၾကားထားျခင္းမရိွသူအဖို႕ခက္ခဲလွေပသည္။
ဇကာ့သ္ ႏွင့္ ဆြဒကဟ္၏ သေဘာတရားမ်ားကို အျပည့္အ၀နားလည္ေရး၌ အၾကီးမားဆံုးအဟန္႕အတားမွာ မူရင္းအရဗီ အသံုးအႏႈန္းအစား ဘာသာျပန္ခ်က္မ်ားအား အသံုးျပဳျခင္းပင္္ျဖစ္သည္။ အျခားဘာသာ စကားျဖင့္ျပန္ဆိုထားသည့္ ေ၀ါဟာရမ်ားမွာ မူရင္းရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ထပ္တူထပ္မွ် မျဖစ္ဘဲ စကားလံုး ဖလွယ္ၿပီးေဖာ္ျပထားခ်က္ သာျဖစ္သည္ကို ကြ်ႏ္ုပ္တို႕မွ မၾကာခဏေတြ႕ေနရေပသည္။ ဇကာ့သ္အား “အလွဴဒါနေပးျခင္း”ဟု ျပန္ဆိုပါက လုပ္ရပ္တစ္ခု၏ ျမင္သာေသာပံုဟန္ကို အေျခတည္၍ ေဖာ္ျပသည့္ စကားလံုးသာ ျဖစ္သြားေပမည္။ ဆြဒကဟ္ သည္လည္း အလွဴဒါနေပးျခင္းဟူေသာ လုပ္ရပ္ကိုပင္ ေဖာ္ၫႊန္းေနသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ “အလွဴဒါနေပးကမ္းျခင္း” ဟု သံုးစြဲပါက လုပ္ေဆာင္မႈအား ၿခံဳငံုေဖာ္ျပခ်က္တစ္ရပ္သာျဖစ္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေဖာ္ျပမႈမဟုတ္ေၾကာင္း သိရေပမည္။
ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ကြ်ႏ္ုပ္ အလြန္ႏွစ္သက္သည့္ ကုရ္အာန္ မုကၡပါဌ္ေတာ္ တစ္ရပ္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္၏။
“ အို – (မုအ္မင္န္) သက္၀င္ယံုၾကည္သူအေပါင္းတို႔၊ အသင္တို႔သည္ ႐ႈိင္တြာန္မိစာၦေကာင္၏ ေျခရာမ်ားကို မလိုက္ ၾကကုန္လင့္။ စင္စစ္ေသာ္ကား မည္သူမဆို ႐ႈိင္တြာန္ မိစာၦေကာင္၏ေျခရာမ်ားကို လိုက္ပါလွ်င္ ဧကန္မလြဲ ထို႐ႈိင္တြာန္ မိစာၦေကာင္သည္ (ထိုသူအား) ရွက္ဖြယ္ကိစၥႏွင့္မေကာင္းမႈဒုစ႐ိုက္ကိုသာလုပ္ရန္ ညႊန္ၾကားေပမည္။ စင္စစ္ အကယ္၍သာ အသင္တို႔ အေပၚ၀ယ္ အလႅာဟ္္အရွင္ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ႏွင့္ က႐ုဏာေတာ္ မရွိခဲ့လွ်င္ အသင္တို႔အနက္ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ်၊ မည္သည့္အခါမွ်ပင္ (၀န္ခ်ေတာင္းပန္၍) စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္း လြတ္ကင္းခဲ့မည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ရာတြင္ အလႅာဟ္္အရွင္ျမတ္သည္ မိမိအလိုရွိေတာ္မူေသာသူအား (၀န္ခ်ေတာင္း ပန္ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၍) စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္း လြတ္ကင္းေစေတာ္မူ၏။ စင္စစ္ေသာ္ကား အလႅာဟ္္အရွင္ျမတ္သည္ အရာခပ္သိမ္းတို႔ ကို အၾကြင္းမဲ့ၾကားေတာ္မူေသာအရွင္၊ အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို အၾကြင္းမဲ့သိေတာ္မူေသာ အရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူေပသတည္း ” ။ ေရာင္ျခည္ေတာ္က႑ (၂၄း၂၁) (An-Nur 24: 21)
ဤမုကၡပါဌ္ေတာ္သည္ အလႅာဟ့္ႏွစ္ၿမိဳ႕မႈအတြက္လွဴဒါန္းသံုးစြဲျခင္းႏွင့္ မည္သို႕သက္ဆိုင္မႈရိွသနည္းဟု အသင္ ေမးျမန္းလိုေပလိမ့္မည္။ သို႕ေသာ္ မူရင္းအရဗီဘာသာျဖင့္ ေရးသားခ်က္အား ေစ့စပ္ေသခ်ာစြာေလ့လာပါက “စင္ၾကယ္သန္႕ရွင္းလြတ္ကင္း” ဟူေသာ စကားလံုးမ်ားမွာ ဇကာ့သ္၏မူရင္းပုဒ္မွ တစ္ဆင့္ ဆင္းသက္လာေၾကာင္း ေတြ႕ရိွရေပမည္။
အမ်ားသံုးဘာသာျပန္မ်ားတြင္ လုပ္ေဆာင္ပံု/လုပ္ရပ္အား ေဖာ္ျပထားေသာ္လည္း မူလေ၀ါဟာရအသံုးအႏႈန္းမ်ားကေတာ့ လုပ္ေဆာင္မႈ၏ရည္ရြယ္ခ်က္အား ေဖာ္ညႊန္းထားသည္။ ဇကာ့သ္ေပးအပ္ျခင္းသည္ မိမိကိုယ္ကို (ေလာဘ၊ ေစးနည္းမႈ၊ တြယ္မက္မႈ စသည္တို႕မွ) သန္႕စင္သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆြဒကဟ္ အတြက္လည္း ကုရ္အာန္တြင္ မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္မႈ (truthful) သို႕မဟုတ္ အတည္ျပဳျခင္း (confirming) စသည့္ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေသာ ေ၀ါဟာရမ်ားသံုး၍ ပံုဟန္အသြယ္သြယ္ျဖင့္ အက်ယ္တ၀င့္ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္၏။
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အား အဆင္ေျပပါေစ ဟုေျပာဆိုလိုက္ျခင္းသည္ အသင့္အဖို႕ လြယ္ကူေသာ ႏႈတ္၏ေစာင္မျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း သင္၏အိပ္ကပ္ထဲမွ ထိုလူအား ဆြဒကဟ္ ေပးအပ္လိုက္ျခင္းက အသင္၏ အသင္ကိုယ္တိုင္အတည္ျပဳလိုက္သျဖင့္ (လုပ္ရပ္ျဖင့္သက္ေသျပသျဖင့္) အသင္သည္ မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္သူ ျဖစ္ေလ၏။ တမန္ေတာ္ျမတ္ (ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာျခင္းႏွင့္မဂၤလာအေပါင္းသက္ေရာက္ပါေစသား) ကလည္း ဤသို႕ ဆိုထားပါသည္။
“ ဆြဒကဟ္သည္ သက္ေသအေထာက္အထားတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္ ” (မြတ္စ္လင္မ္ ၾသ၀ါဒေတာ္က်မ္း)
မြတ္စ္လင္မ္ေလာကအတြင္း ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဇကာ့သ္ သို႕မဟုတ္ ဆြဒကဟ္အတြက္ အသံုးျပဳေငြသည္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂၀၀ ဘီလီယံ မွ ၁ ထရီလီယန္ အၾကား၌ ရိွေနေၾကာင္း အစၥလာမ့္ေရးရာေငြေၾကး လည္ပတ္မႈသုေတသီမ်ားက ခန္႕မွန္းတြက္ဆၾကသည္။ အျခားလွဴဒါန္းမႈမ်ားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက (၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွတ္တမ္းအရ) ကမာၻတစ္၀ွန္းရိွ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေရး လွဴဒါန္းေငြပမာဏ၏ ၁၅ ဆေက်ာ္ သာလြန္ေနေၾကာင္းကို ေတြ႕ရိွရသည္။ အလြန္ႀကီးမားစြာေသာ ဤ အလွဴေငြေရစီးေၾကာင္းသည္ ကမာၻေပၚရိွ အငတ္ေဘးဆိုက္သူမ်ား၊ အလြန္အမင္း ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားထံသို႕ စီးဆင္းလ်က္ လိုအပ္ေနေသာ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း ျဖစ္ေပၚလာေစသည္။
သို႕တေစ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ လွဴဒါန္းမႈဒါနသည္ ခ်ဳိ႕တဲ့သူမ်ားထံသို႕ ပမာဏအနည္းငယ္သာ တိုက္ရိုက္ေရာက္ရိွေနၾကသည္။ ယင္းသို႕ျဖစ္ျခင္းမွာ မွားယြင္းေနသည္ဟု မဆိုသာေသာ္လည္း ေရရွည္တိုးတက္မႈ၌ လိုအပ္ေသာ အဓိကရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို ထိုအရာက တားဆီးရာေရာက္ေန၏။ ထို႕အတူ ေငြပမာဏႀကီးတစ္ရပ္ကို လႊဲေခ်ာ္မွားယြင္းစြာ စီမံခန္႕ခြဲမိပါက အလဟႆ ျဖဳန္းတီးမႈေသာ္လည္းေကာင္း၊ မထိေရာက္ေသာ အသံုးခ်မႈေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္သြားပါသည္။
အစၥလာမ့္လူ့႕ေဘာင္သမိုင္းအား ျပန္လည္ေလ့လာၾကည့္ရႈလိုက္ပါလွ်င္ ဇကာ့သ္ေပးအပ္ လွဴဒါန္းမႈတစ္ခုတည္းျဖင့္ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို ပေပ်ာက္သြားေစေသာ ေခတ္ကာလမ်ား ရိွခဲ့ဖူးေလသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႕သည္ မိမိတို႕၏ သတ္မွတ္ဒါနမ်ား ႏွင့္ ဆႏၵအေလ်ာက္အလွဴဒါနမ်ားကို နည္းလမ္းတက်အသံုးျပဳ၍ အျခားလူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားအဖို႕ ေတာက္ပရႊန္းလဲ့ေသာ စံျပလူ႕ေဘာင္တစ္ရပ္ ျဖစ္လာေအာင္ ဖန္တီးေဖာ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ကမာၻ႕မြတ္စ္လင္မ္လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၀င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕မွ ထိုေခတ္ကာလမ်ဳိးကို ျပန္လည္ရရိွေအာင္ ယခုေခတ္၌ ၾကိဳးစားအားထုတ္သင့္လွေပ၏။
Ref:OnIslam
===========================================================
(ဗဟုသုတအလို႕ငွာ အခ်က္အလက္အခ်ဳိ႕)
မြတ္စ္လင္မ္တစ္ဦးအဖို႕ ဇကာ့သ္ ထုတ္ႏိုင္သည့္ ဥစၥာဓနပမာဏတစ္ရပ္(နိစာ့ဗ္)ကို အသားတင္ပိုင္ဆိုင္မႈအျဖစ္ မိမိ၏လက္၀ယ္၌ တစ္ႏွစ္တိတိရိွၿပီးေနာက္တြင္ ၄င္းပမာဏ၏ ၂.၅ % ႏႈန္း(တစ္ရာက်ပ္လွ်င္ ၂.၅ က်ပ္ႏႈန္း) မျဖစ္မေန ထုတ္၍ လွဴဒါန္းေပးကမ္းၾကသည္။ တစ္ႏွစ္ကာလဟူသည္ အစၥလာမ့္ျပကၡဒိန္အရ တြက္ခ်က္ယူရသည္။ မိမိႏွစ္သက္ေသာ (အရဗီ)လကို သတ္မွတ္ႏိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ သတ္မွတ္မႈလြယ္ကူရန္လည္းေကာင္း၊ ဥပုသ္လ – ရမႆြာန္လသည္ အစၥလာမ့္ျပကၡဒိန္အရ အမြန္ျမတ္ဆံုးလ တစ္လျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း အမ်ားစုက ရမႆြာန္လတြင္ ဇကာ့သ္ေပးလွဴၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ပိုင္ဆိုင္မႈဟုဆိုရာ၌ ေရႊ၊ ေငြ(ေငြထည္)၊ အိမ္ေမြးတိရစာၦန္မ်ား စသည္ျဖင့္ သီးသန္႕သတ္မွတ္ခ်က္ ကိုယ္စီျဖစ္သည္။ လူအမ်ားစုမွ လြယ္ကူစြာ နားလည္ေစရန္ ေရႊ ႏွင့္ ေငြ(ထည္) ၏ အခ်ိန္အတြယ္ နိစာ့ဗ္ကို ျမန္မာလိုေဖာ္ျပပါသည္။
ေရႊပိုင္ဆိုင္မႈ ၅ က်ပ္၊ ၄ ပဲ၊ ၁.၅ ေရြး ႏွင့္အထက္ ရိွသည္ဆိုပါက ယင္းစုေပါင္းတန္ဖိုး၏ ၂.၅ % ကို ဇကာ့သ္ထုတ္ရ၏။
ေငြထည္ပိုင္ဆိုင္မႈ ၃၆ က်ပ္၊ ၁၃ ပဲ၊ ၁.၅ ေရြး ႏွင့္အထက္ ရိွသည္ဆိုပါက ယင္းစုေပါင္းတန္ဖိုး၏ ၂.၅ % ကို ဇကာ့သ္ထုတ္ရ၏။ (ေခတ္ကာလ၏ေပါက္ေစ်းအတုိင္း တြက္ခ်က္ရပါမည္)။ ပိုင္ဆိုင္မႈသည္ ယင္းပမာဏေအာက္၌သာရိွလွ်င္ ဇကာ့သ္ ထုတ္ရန္ တာ၀န္မရိွပါ။
ကၽြဲႏြား၊ သိုး၊ ဆိတ္၊ ကုလားအုပ္ စသည့္ တိရစာၦန္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သီးသန္႕သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားရိွသည္။ အေသးစိပ္ကိုအက်ယ္တ၀င့္သိလိုပါက နီးစပ္ရာပညာရွင္မ်ားထံ ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။
