ဇြန္ ၅ ၊ ၂၀၁၃
ေဆာင္းပါးရွင္-ေအာင္တင္
PR (Proportional Representation) ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ဆုိတာ တစ္ႏုိင္ငံလုံးက မဲေပးပြဲေတြ အကုန္ျပီးလို႔ ပါတီအလုိက္ရတဲ့ မဲေတြစုစုေပါင္းကုိ မဲဆႏၵနယ္ေျမေတြ အားလုံးေပါင္းစည္း တြက္ခ်က္ျပီးမွ ပါတီတစ္ခုခ်င္းက ရထားတဲ့ စုစုေပါင္း မဲအခ်ိဳးအလုိက္ အမတ္ခဲြတမ္း ခ်ေပးတဲ့စနစ္ျဖစ္တယ္။ ပါတီေတြက မိမိရတဲ့ အမတ္ဦးေရအလုိက္ မိမိပါတီသေဘာက် အမတ္အမည္စာရင္းကုိ အျပီးသတ္ ေရြးခ်ယ္တဲ့စနစ္ရွိသလုိ၊ မိမိပါတီတြင္းက လူထုေထာက္ခံမဲ ပုိရသူေတြကုိသာ သက္ဆုိင္ရာ ပါတီရဲ့ ခဲြတမ္းေဘာင္အတြင္းက ေပးအပ္တာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။ စနစ္ေဟာင္းလုိ မဲေပးျပီးတာနဲ႔ အႏုိင္ရသူ ဦးျဖဴ ဦးနီဆုိျပီး ခ်က္ခ်င္းမသိႏုိင္လုိ႔ အားရစရာ မေကာင္းဘူးလို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။
PR စနစ္သစ္ကို ျမန္မာျပည္သူေတြ အေတြ႔အၿကုံ မရွိေသးတဲ့အတြက္ ရႈပ္ေထြးတယ္လို႔ ေျပာၾကေပမဲ့ တစ္ကယ္ေတာ့ မဲေပးရတဲ့ ျပည္သူေတြအဖုိ႔က မဲေပးတဲ့အခါမွာ ရႈပ္ေထြးစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ စနစ္ေဟာင္းအတုိင္းဘဲ ကုိယ္ၿကုိက္တဲ့ ပါတီ (သုိ႔မဟုတ္) ကုိယ္ၿကုိက္တဲ့လူ (ပါတီအမည္နဲ႔ တဲြထားေပးတယ္)ကုိဘဲ မဲျခစ္လိုက္ရတာပါဘဲ။ ထူးျခားတာက စနစ္ေဟာင္းလုိ ဒီမဲရုံမွာ မဲႏုိင္တုိင္း အမတ္တန္းမျဖစ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ႏုိင္ငံလုံးက မဲေတြေပါင္းျပီးမွ မဲရတဲ့ရာခုိင္ႏႈံးအရ အမတ္ခဲြတန္းရတာမုိ႔ မဲဆႏၵနယ္ေျမတစ္ခုမွာ ႏုိင္လုိက္တုိင္း အမတ္ ခ်က္ခ်င္းမျဖစ္ပါဘူး။ PR စနစ္ကုိ တုိင္းျပည္ေတြရဲ့ အေျခအေနအလိုက္ အနည္းငယ္ျခားနားျပီး က်င့္သုံးတာမ်ိဳးလည္း ရွိေပမဲ့ အေျခခံသေဘာက အတူတူျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိက်င့္သုံးေနတဲ့ BV (Bloc Voting or Winner Takes All) ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္က မဲဆႏၵနယ္ေျမမွာ တစ္မဲအသာနဲ႔ဘဲ ႏုိင္ႏုိင္ ႏုိင္တဲ့လူကုိ ခ်က္ခ်င္းေရြးခ်ယ္လုိက္တဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြ က်င့္သားရတဲ့ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ ျပံဳး၊ ရႈံး မႈိင္၊ ေရာ့ ပတၱျမား၊ ေရာ့ နဂါးစနစ္ျဖစ္တယ္။
ဘယ္စနစ္မဆုိ အားသာခ်က္ အားနဲခ်က္ရွိတတ္တာမုိ႔ အသစ္ပုံစံျဖစ္တဲ့ PR စနစ္သစ္ကုိ သုံးသုံး၊ လက္ရွိက်င့္သုံးေနတဲ့ BV စနစ္ေဟာင္းကုိ သုံးသုံး အက်ိဳး အျပစ္၊ အားသာခ်က္၊ အားနဲခ်က္က ႏွစ္မ်ိဳးလုံးမွာ ရွိပါတယ္။ အက်ိဳးခ်ည္းဘဲ ရွိတဲ့စနစ္၊ အျပစ္ခ်ည္းဘဲ ရွိတဲ့စနစ္ဆုိတာ ေလာကမွာ မရွိစေကာင္းပါဘူး။ ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္ ေသာက္တဲ့ေဆးမွာေတာင္ ေဘးထြက္ ဆုိးက်ိဳးဆုိတာ ရွိေနတတ္ပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္ ဘယ္စနစ္ကုိ ၿကုိက္သလဲဆုိတာက ဘယ္စနစ္ကုိ သုံးရင္ ကုိယ့္ပါတီက ပုိအက်ိဳးရွိမလဲဆုိတဲ့ ေပတံနဲ႔ တုိင္းျပီး ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြက ၿကုိက္တယ္၊ မၿကုိက္ဘူးေျပာၾကတာကုိး။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီအသီးသီးက မိမိအက်ိဳးစီးပြါးအလုိက္ ၿကုိက္သူရွိသလုိ မၿကုိက္သူရွိၾကမွာပါ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရး ျပသနာဆုိတာ အရင္းစစ္ရင္ အက်ိဳးစီးပြါး ျပသနာကုိ လူၾကားေကာင္းေအာင္ ႏုိင္ငံေရးဆုိတဲ့ နာမည္လွလွေလး ေပးထားတာဘဲ မဟုတ္ပါလား။ လူထုအက်ိဳးစီးပြါး ၾကည့္တဲ့ပါတီရဲ့ ျမင္ပုံနဲ႔ လူတစ္စုအက်ိဳးစီးပြါး ၾကည့္တဲ့ပါတီရဲ့ ျမင္ပုံ တူႏုိင္ပါ့မလား။
ယေန႔ေျပာေနၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြ စနစ္သစ္PR အေၾကာင္းကုိ နားလည္လြယ္ေအာင္ ဥပမာေပးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ တစ္ကယ္လုိ႔ PR စနစ္သစ္ကုိသာ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပဲြမွာ က်င့္သုံးခဲ့မယ္ဆုိရင္ အင္အယ္လ္ဒီက အမတ္ေနရာ ၈၂%ကို ရခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ေနာက္က လူထုေထာက္ခံမဲ အေရအတြက္ ကပ္လုိက္ေနတဲ့ တစညကလည္း လူထုေထာက္ခံမဲ ရသေလာက္ အမတ္ေနရာ ခဲြတမ္းရမွာမုိ႔ အင္အယ္လ္ဒီက အမတ္ ၄၅%သာ ရျပီး (၈၂% မရေတာ့ဘူူး။) ေရြးေကာက္ပဲြ စနစ္ေဟာင္းအရ မဲအျပတ္ရႈံးေနတဲ့ တစညက ေရြးေကာက္ပဲြ စနစ္သစ္မွာ အမတ္ ၃၅% ရသြားႏုိင္တဲ့အတြက္ အျပတ္ရႈံးမဲ့အစား အင္အယ္လ္ဒီကုိ ပုခုန္းခ်င္း ယွဥ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ အၾကမ္းဖ်ဥ္းေျပာႏုိင္ပါတယ္။ စနစ္ေဟာင္းအရ အမတ္အင္အားခ်ိနဲ႔သြားခဲ့တဲ့ တစညဟာ စနစ္သစ္အရ သူ႔ကိုေထာက္ခံခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြရဲ့ ဆႏၵကုိ လႊတ္ေတာ္မွာ အင္နဲ႔အားနဲ႔ ဆက္လက္ကိုယ္စားျပဳ ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ရသြားမွာျဖစ္တယ္။
တစ္ဖန္ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပဲြကုိ စနစ္သစ္အရ က်င္းပခဲ့ျပီး အင္အယ္လ္ဒီက အမတ္မ်ားဆဲမုိ႔ အစုိးရသာဖဲြ႔ခြင့္ ရခဲ့မယ္ဆုိရင္လည္း အမတ္ ၄၅%သာရေတာ့တဲ့ အင္အယ္လ္ဒီက သူ႔တစ္ပါတီတည္း အစုိးရမဖဲြ႔ႏုိင္တဲ့အတြက္ အစုိးရဖဲြ႔ဖုိ႔ ပါတီငယ္ေတြရဲ့ ေထာက္ခံမႈကုိ ယူရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီငယ္ေတြရဲ့ ဆႏၵသေဘာထားကုိ အစုိးရဖဲြ႔မဲ့ ပါတီႀကီးက မလဲမေသြ ထဲ့စဥ္းစားေပးရမွာမုိ႔ PR စနစ္ကုိ အားေကာင္းတဲ့ ပါတီႀကီးေတြက ၿကိုက္တတ္တဲ့ သေဘာမရွိဘူးလို႔ ေျပာႏုိင္တယ္။ ဒီအတုိင္းဘဲ အားနည္းတဲ့ ပါတီငယ္ေတြက မိမိရဲ့ လူထုေထာက္ခံမႈ တစ္မဲကုိေတာင္ အလဟသမျဖစ္ေစတဲ့ စနစ္သစ္ကုိ ပုိၿကုိက္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
ေနာက္ဥပမာတစ္ခု ထပ္ေပးပါမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔ပါတီေတြဟာ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲ ႔အင္အားႀကီးပါတီ မဟုတ္ေသာ္လည္း သူတုိ႔ကုိ ေထာက္ခံတဲ့ျပည္သူေတြက ႏုိင္ငံအႏွံ႔ မဲဆႏၵနယ္ေျမ အမ်ားအျပားမွာ အထုိက္အေလ်ာက္ ရွိေနတယ္ဆုိပါစုိ႔။ အဲဒီလို ပါတီမ်ိဳးေတြဟာ စနစ္ေဟာင္းအတုိင္းသြားရင္ လာမဲ့ေရြးေကာက္ပဲြမွာ သူတုိ႔ေတြဟာ သူတုိ႔ယွဥ္ျပိဳင္မဲ့ မဲဆႏၵနယ္ေျမေတြမွာ မဲ ၁၀%၊ ၂၀%၊ ၃၀%ကေန ၄၉%ေလာက္ဘဲရေနရင္ လူထုေထာက္ခံမႈ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိပင္ရွိေနျငားေသာ္လည္း တစ္ကယ္တန္းက်ေတာ့ အမတ္တစ္ေယာက္မွ မရဘဲ မ်ိဳးျပဳတ္သြားမဲ့ အႏၱရာယ္ရွိေနပါတယ္။ PR ေရြးေကာက္ပဲြ စနစ္သစ္အရဆုိရင္ သူတုိ႔ရခဲ့သမွ်မဲ ၂၀%ျဖစ္ျဖစ္၊ ၅%ျဖစ္ျဖစ္၊ ၁%ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ရသေလာက္မဲေတြကုိ ေနာက္ဆုံးမွာ စုေပါင္းလုိက္ျပီး ရတဲ့အခ်ိဳးအတုိင္း အမတ္ခဲြတမ္းရမွာဆုိေတာ့ မ်ိဳးမျပဳတ္ေတာ့ဘဲ အမတ္အနဲဆုံး တစ္ေယာက္ျဖစ္ျဖစ္ ရႏုိင္တဲ့ အခြင့္အလန္းရွိေနႏုိင္တယ္။
တစ္ကယ္လုိ႔ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ၊ ဦးသုေဝ၊ ဦးသိန္းညြန္႔တုိ႔လုိ ပါတီေတြက သူတုိ႔ရဲ့အေနအထားက အဲဒီလုိ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ရွိေနတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ၾကရင္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ေသာ မဲဆႏၵနယ္ေျမေတြက လူထုေထာက္ခံမႈမဲ စုစုေပါင္းအေပၚမွာ မူတည္ျပီး အမတ္ခဲြတမ္းခ်ေပးတဲ့ စနစ္သစ္ကုိ သဘာဝက်စြာဘဲ ေထာက္ခံၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွလဲ စနစ္ေဟာင္းအတုိင္းသြားရင္ အမတ္တစ္ေယာက္မွ မရတဲ့အေနအထားကေန စနစ္သစ္အရ အမတ္အခ်ဳိ႕ကုိ ရလာႏုိင္ၾကမယ္။ ဒါမွလဲ သူတုိ႔ပါတီရဲ့ မူဝါဒကုိ ေထာက္ခံတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ့ အက်ိဳးကုိ လႊတ္ေတာ္မွာ ကုိယ္စားျပဳ ေျပာဆုိႏုိင္ခြင့္ ရလာမွာျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ပါတီေတြက တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ သက္ဆုိင္ရာ ျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္းေဒသႀကီး အတုိင္းအတာနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ မဲဆႏၵနယ္ေျမေတြမွာ ဖ်မ္းမွ်ျခင္းအားျဖင့္ မဲေပးသူ အမ်ားစု (သုိ႔မဟုတ္) တစ္ဝက္ေက်ာ္က သူတုိ႔ကုိ ေထာက္ခံေနၾကတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ၾကရင္ တစ္မဲပုိရတာနဲ႔ အမတ္ျဖစ္သြားတဲ့ လက္ရွိစနစ္ကုိ ပုိၿကုိက္ၾကမွာျဖစ္တယ္။ ဒါမွလည္း သူတုိ႔ပါတီက အျခားပါတီငယ္ေတြကုိ မဲရတဲ့အေရအတြက္ အခ်ိဳးအရ အမတ္ခဲြတန္း ခဲြေဝေပးစရာမလုိဘဲ အမတ္အင္အားမ်ားမ်ား သပိတ္ဝင္ အိတ္ဝင္ ခ်က္ခ်င္းရလာၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ႏုိင္ငံလုံးမွာ အင္အားေကာင္းေနတဲ့ အင္အယ္လ္ဒီ အပါအဝင္ ေဒသဆုိင္ရာမွာ လူထုေထာက္ခံမႈ အားေကာင္းတဲ့ ရွမ္း၊ ရခိုင္၊ ခ်င္း၊ မြန္စတဲ့ ပါတီေတြက လက္ရွိမဲေပးပုံစနစ္ကုိဘဲ ၿကိုက္ၾကမယ္ဆုိရင္ သဘာဝ က်ပါတယ္။ တစ္ႏုိင္ငံလုံးမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကုိ အင္အားေကာင္းေကာင္း အရွိန္အဟုန္နဲ႔ လုပ္ေနခ်င္တဲ့ အင္အယ္လ္ဒီအတြက္ကေတာ့ စနစ္ေဟာင္းက သူ႔အတြက္ ပုိလက္ေတြ႔က်ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ တေန႔က အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးေဟာင္း မယ္ဒလင္းေအာဘရုိက္နဲ႔ ေတြ႔ဆုံပဲြမွာ ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္သစ္PRကုိ လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း၊ စနစ္ေဟာင္းကုိဘဲ ၿကုိက္ေၾကာင္း အင္အယ္လ္ဒီအမတ္ ဦးဝင္းထိန္ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဆုိေတာ့ လာမဲ့ေရြးေကာက္ပဲြက စနစ္ေဟာင္းအတုိင္း သြားမလား။ စနစ္သစ္ကုိ ေရြးမလားဆိုတာ တြက္ခ်က္ၾကည့္ရေအာင္။
ဒီအခါမွာ ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ကုိ ဘယ္သူက ဆုံးျဖတ္ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ခြင့္ ရွိသလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကို အရင္ဆန္းစစ္ဖုိ႔ လုိလာပါျပီ။
တိုတုိေျပာရရင္ လက္ရွိ အေနအထားအရ ၿကံ့ဖြံ႔က တရားဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ုပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရးဆုိတဲ့ အာဏာသုံးရပ္စလုံးကုိ ခ်ုပ္ကုိ္င္ထားတာျဖစ္ေလေတာ့ ဘယ္စနစ္ကုိ ေရြးမလဲဆုိတာ ၿက့ံဖြ႔ံေပၚမွာဘဲ လုံးလုံးလ်ားလ်ားတည္ေနတယ္ဆုိတာ ေဗဒင္ေမးစရာ မလုိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၿက့ံဖြံ႔က သူ႔အတြက္ ဘယ္စနစ္ကအက်ိဳးရွိမလဲ၊ အက်ိဳးဆုတ္မလဲ ဆုိတာေပၚမွာ မူတည္ျပီး မဲေပးပုံစနစ္ကုိ လာမဲ့ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ေရြးခ်ယ္က်င့္သုံးမွာက ေသခ်ာေနပါတယ္။
ၿက့ံဖြ႔ံ ဘယ္လုိတြက္မလဲဆုိတာကုိ ဆက္စဥ္းစားၾကရေအာင္။
(၁) တစ္ကယ္လုိ႔ လာမဲ့၂၀၁၅ေရြးေကာက္ပဲြမွာ အင္အယ္လ္ဒီက ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပဲြတုန္းကလုိ၊ ၂၀၁၁ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတုန္းကလုိ တစ္မဲအသာနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ မဲအျပတ္နဲ႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ မဲဆႏၵနယ္ေတြမွာ သိမ္းၿကုံးအႏုိင္ယူႏုိင္တဲ့ အေနအထားရွိေနတယ္လုိ႔ ၿက့ံဖြ႔ံက ယုံၾကည္ရင္ ဘယ္ႏုိင္ငံေရးပါတီက ကုိယ့္ေသလမ္းကုိယ္ေရြးျပီး ကုိယ့္အမတ္ေတြ မ်ိဳးျပဳတ္ကုန္မဲ့ စနစ္ေဟာင္းကုိ ဆက္လက္ဖက္တြယ္ေနမွာလဲ။ Do or Die ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအႏၱရာယ္ကုိ ဟန္႔တားကာကြယ္ဖုိ႔က တစ္ႏုိင္ငံလုံးမွာ လူထုေထာက္ခံမႈ အင္အားအေတာ္အသင့္ရွိေနတဲ့ ၿက့ံဖြ႔ံအတြက္ ေရြးေကာက္ပုံစနစ္သစ္ (PR) ကုိ မလဲြမေသြ ေရြးခ်ယ္ ဆုံးျဖတ္ရမွာဘဲ။
(၂) အကယ္၍ ၿက့ံဖြံ႔က အင္အယ္လ္ဒီကုိ တရားတဲ့နည္းအရျဖစ္ေစ၊ မတရားလုပ္လုိ႔ျဖစ္ေစ မဲဆႏၵနယ္ေျမေတြမွာ ယွဥ္ျပိဳင္ အႏုိင္ႀကဲႏုိင္တယ္လုိ႔ ယူဆေနေသးရင္ေတာ့ လက္ရွိမဲေပးပုံစနစ္ေဟာင္း(BV)ကုိဘဲ သူဆက္ေရြးမွာပါ။
စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြက ဘယ္လုိထင္ပါသလဲ။
က်ေနာ့အျမင္မွာ အင္အယ္လ္ဒီဟာ ၁၉၉၀က ပုံစံမ်ိဳးလုိ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရမႈမ်ိဳးကုိ စိတ္ကူးမယဥ္ႏုိင္ေသာ္လည္း လက္ရွိမဲေပးပုံ စနစ္ေဟာင္းအတုိင္းဆုိရင္ ျပည္မမဲဆႏၵနယ္ေျမေတြမွာ ၿက့ံဖြ႔ံကုိ အလဲထုိးႏုိင္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တာမုိ႔ ၿကံ့ဖြံံအတြက္က စနစ္သစ္ျဖစ္တဲ့ PR ကုိ မလဲြမေသြ ေရြးခ်ယ္မယ္လုိ႔ ယူဆမိပါတယ္။
ေအာင္တင္
ဇြန္လ ၅၊ ၂၀၁၃
** ေဆာင္းပါးရွင္၏ အာေဘာ္သာျဖစ္ပါသည္။
