ဇန္နဝါရီ ၂၂ ၊၂၀၁၃
ေဆာင္းပါးရွင္- ဦးဦးေမွာ္ဆရာ
၁၉၃၀ ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ဂ်ာမနီမွာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးဦးေရ ၆ သိန္းေက်ာ္ရွိျပီး၊ ဒါဟာ တႏိုင္ငံလံုးလူဦးေရရဲ့ ၁% သာ ရွိပါတယ္။ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးေတြဟာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံသားျဖစ္ရတာကို ဂုဏ္ယူေလ့ရွိျပီး၊ သူတို႔လူမ်ိဳးေတြထဲက အလြန္ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြ ေျမာက္ျမားစြာ ေပၚထြန္းခဲ့တာပါ။ ဒါတင္မကေသးဘူး။ ပထမကမာၻစစ္ၾကီးမွာ ဂ်ာမန္ဂ်ဴး ၁ သိန္းေက်ာ္ဟာ ဂ်ာမနီစစ္တပ္ထဲ ၀င္ေရာက္ အမႈထမ္းခဲ့ျပီး အဲဒီထဲက ေျမာက္ျမားစြာေသာ ဂ်ဴးစစ္သားေတြဟာ သူရဲေကာင္းဘြဲ႕တံဆိပ္ေတြ ခ်ီးျမွင့္ခံရတဲ့ အထိ တိုင္းျပည္တာ၀န္ စြမ္းစြမ္းတမံထမ္းေဆာင္ ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြဟာ အစိုးရဌာနေတြမွာလည္း ၀င္ေရာက္အမႈထမ္းေနသလို၊ တကၠသိုလ္ေတြမွာလည္း ဆရာမ်ားအျဖစ္ အမႈထမ္းေနခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၀၅ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၃၆ ခုႏွစ္အတြင္း ႏိုဘဲလ္ဆုရခဲ့တဲ့ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံသား သိပၸံပညာရွင္နဲ႔ အႏုပညာရွင္ ၃၈ ဦး ရွိတဲ့ထဲမွာ ဂ်ာမန္ဂ်ဴး ၁၄ ဦး ပါ၀င္တဲ့အထိ ဂ်ဴးေတြဟာ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံအတြက္ ဂုဏ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။ လူမႈဘ၀နဲ႔ စီးပြားေရးနယ္ပယ္ေတြမွာ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးေတြအေပၚ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ တခ်ိဳ႕တေလ ရွိေပမဲ့လည္း သူတို႔ကိုယ္တိုင္ရဲ့အနာဂတ္ကို ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွာပဲ ျမႈတ္ႏွံထားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားၾကပါတယ္။ (ဒါကပဲကိုယ့္ေသတြင္း ကိုယ္တူးမိသလား မေျပာတတ္ဘူး) သူတို႔ဟာ ဂ်ာမန္စကား ကိုသာေျပာျပီး ဂ်ာမနီကို ကိုယ့္အိမ္လိုပဲ သေဘာထားခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၉၃၃ ဇန္န၀ါရီလ ၃၀ ရက္ေန႔ နာဇီပါတီအာဏာရလာျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ နာဇီပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးေတြ ကို အလံုးစံုဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ဖို႔ က်ိတ္ျပီးဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအစီစဥ္အရ လူထုေတြပါ လက္ခံပါ၀င္လာေအာင္လုပ္ရမဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြထဲမွာ အေရးအၾကီးဆံုးအျဖစ္ မီဒီယာကိုသံုးျပီး ၀ါဒမိႈင္း တိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ထိလြယ္ရွလြယ္ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို စီကာပတ္ကံုး ေရးသားလႈံ႕ေဆာ္ထားတဲ့ ဂ်ဴးမုန္းတီးေရးစာေတြ လိႈင္လိႈင္ထုတ္ေ၀ခဲ့ျပီး၊
လူၾကီးေရာ ကေလးေတြပါ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ နာဇီ၀ါဒမိႈင္းတိုက္မႈေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံ့သမိုင္းတေလ်ာက္ ဂ်ာမန္မ်ား နဲ႔ ဂ်ဴးမ်ား တသားတည္းေနခဲ့ၾကေပမဲ့လည္း ဖက္ဆစ္နာဇီပါတီရဲ့ ဂ်ဴးမုန္းတီးေရး ၀ါဒမိႈင္းတိုက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ သူစိမ္းျပင္ျပင္ ျဖစ္သြားခဲ့ၾကတယ္။ (ဒီအေၾကာင္းကို က်ေနာ့္ေဆာင္းပါး အပိုင္း-၁ မွာ ေဖၚျပ ခဲ့ျပီးပါျပီ။)
၁၉၃၃ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၁ ရက္ေန႔မွာေတာ့ နာဇီပါတီ၀င္ေတြဟာ ဂ်ဴးစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းမႈ လုပ္ငန္းေတြကို တႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာျဖင့္ ဆန္႔က်င္သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ စတင္ေဆာ္ၾသ ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒီသပိတ္ေမွာက္မႈဟာ ဂ်ာမန္-ဂ်ဴး အဓိကရုန္းေတြျဖစ္ပြားေစျပီးဖို႔ ရည္ရြယ္ လုပ္ေဆာင္တာ ျဖစ္ျပီး၊ ဂ်ဴးမုန္းတီးေရး လႈံ႕ေဆာ္စာေတြကိုလည္း ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ျဖန္႔ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ာမန္-ဂ်ဴး အဖြဲ႔အစည္းၾကီးက တရားဥပေဒအရ အကာကြယ္ယူႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့၊ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ႏွိပ္ကြပ္ေရးဟာ အစိုးရကိုယ္တိုင္ရဲ့ မူ၀ါဒျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ လ်စ္လ်ဴရႈခံခဲ့ရပါတယ္။ (က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ `သမၼတၾကီးဆီသို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ´ မ်ိဳးထင္ပါ့)။
ေနာက္ျပီး ၁၉၃၃ ေမလမွာ `ဂ်ာမနီ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ား ျပင္ဆင္ခန္႔အပ္တဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္လုိက္ျပီး ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ၀န္ထမ္းေတြကို အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ အလုပ္ေတြက ထုတ္ပယ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒအရ မိမိရဲ့ အဘိုးအဘြားထဲမွာ ဂ်ဴးတစ္ေယာက္ပါခဲ့ရင္ေတာင္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအျဖစ္ သတ္မွတ္တာပါ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြရဲ့ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈ လုပ္ငန္းေတြအားလံုး တစတစရပ္တန္႔သြားပါျပီ။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ၀န္ထမ္းမ်ား အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္မ်ား၊ ဆရာ ဆရာမမ်ားကို အလုပ္မွ အေၾကာင္းမဲ့ထုတ္ပယ္ ၾကပါျပီ။ ဒါဟာ “ေသြးျဖင့္`ႏိုင္ငံသား´ သတ္မွတ္မႈ” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္က ရလဒ္တခုေပါ့ဗ်ာ။
ဂ်ာမန္မ်ိဳးခ်စ္မ်ားဆိုသူေတြနဲ႔ နာဇီပါတီ၀င္ေတြဟာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးပိုင္ ဆိုင္ခန္းေတြ၊ စတိုးဆိုင္ေတြ၊ ေဆးခန္းေတြ၊ ေရွ႕ေန ရံုးခန္းေတြေရွ႕မွာရပ္ျပီး `ဂ်ဴးေတြဆီက ဘာမွမ၀ယ္ရ´၊ `ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြဟာ ဂ်ာမနီကို ၾကမၼာဆိုးေတြ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ သူေတြ´ ဆိုတဲ့ စာတမ္းေတြကိုင္ေဆာင္ျပီး ေစာင့္ၾကပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ဆိုင္ေတြ၊ ရံုးခန္းေတြ၊ အိမ္ေတြအားလံုးကို `ေဒးဗစ္ရဲ့ ၾကယ္´လို႔ေခၚတဲ့ ဂ်ဴးအမွတ္တံဆိပ္ကို လိုက္လံေရးဆြဲျပီး ကြဲကြဲၿပားျပား သိသာထင္ရွားေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔တေျဖးေျဖး ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းလံုး အမ်ိဳးသားေရး ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္တိုက္ခိုက္ျခင္း၊ ဂ်ဴးပိုင္အိမ္ေတြ၊ ဆိုင္ခန္းေတြကို တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံေနဆဲ ဂ်ာမန္မ်ားကို သစၥာေဖါက္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး အျပစ္ေပးျခင္းေတြ လုပ္လာေပမဲ့ တရားဥပေဒရဲ့ အကာကြယ္ေပးမႈကို ဂ်ဴးေတြမရခဲ့ပါဘူး။
ဒီၾကားထဲ နာဇီပါတီအာေဘာ္ သတင္းစာေတြက `ျပည္သူ႔တိုက္ပြဲ´ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ၾကီးတပ္ျပီး ေျဗာင္က်က် မီးေလာင္ရာ ဓါတ္ဆီေလာင္းေပးပါေတာ့တယ္။ “ျပည္ပမွ ဂ်ဴးအဖ်က္သမားမ်ားရဲ့ လုပ္ရပ္ဆိုးမ်ားကို ကာကြယ္ျခင္း” လို႔ နားေထာင္ေကာင္းေအာင္ သံုးထားပါေသးတယ္။ “လူထုအစည္းေ၀းၾကီးမွ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း ေၾကျငာခ်က္” ၊ “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားကို ဆန္႔က်င္ၾက” ၊ “တိုက္ပြဲကို ေရွာင္လြဲလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ပါ” .. စသျဖင့္ လူမ်ိဳးေရး လႈံ႕ေဆာ္ေစတဲ့ ေခါင္းစည္းေတြနဲ႔ ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္း ထုတ္ေ၀လာပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ႏိုင္ငံတကာက စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးေတြ ဖိႏွပ္ခံေနရတဲ့အေၾကာင္း ေဖၚျပေနၾကလို႔ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံေတာ္ ၾကီးကို သိကၡာက်ေအာင္ ေရးသားမႈမ်ားအတြက္ လက္တုန္႔ျပန္ ကလွည့္စားေခ်ရမယ္လို႔လည္း ၀ါဒျဖန္႔ပါေသး တယ္။ ဒီလိုလုပ္ေဆာင္ရာမွာ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈအျပင္ ဘာသာေရးအရ မုန္းတီးဆန္႔က်င္ေစရန္ လည္း ၀ါဒျဖန္႔ခဲ့တာပါ။
ဧျပီ ၁ ရက္ေန႔ ဂ်ဴးဆန္႔က်င္ေရး စတင္စဥ္က သူတို႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္က ဂ်ာမနီမွာရွိတဲ့ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးစီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ ျပိဳလဲသြားဖို႔ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္သာရွိေသးတာပါ။ အစပိုင္းမွာေတာ့ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ဂ်ဴးဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ေဒသဆိုင္ရာနာဇီပါတီတစ္ခုက ဦးေဆာင္လႈံ႕ေဆာ္မႈသက္သက္နဲ႔ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္ျပီး၊ ဂ်ာမန္ျပည္သူ အမ်ားစုက ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ဂ်ဴးဆိုင္ေတြမွာ၀ယ္ျမဲ၊ ဂ်ဴးေတြနဲ႔ဆက္ဆံဆဲ ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အစိုးရ ကိုယ္တုိင္ အတိအလင္းပါ၀င္လာေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ပိုမိုေၾကာက္စရာေကာင္းလာျပီး၊ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြ အားကိုးရာမဲ့ ဘ၀ေရာက္ေအာင္၊ အဘက္ဘက္က အသက္ရွင္ရပ္တည္ရန္ ခက္ခဲလာျပီး ေနရပ္စြန္႔ခြာသြားေအာင္၊ အဆံုးစြန္ထိ ေဖၚျပရရင္ေတာ့ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွာေရာ ကမာၻေပၚကပါ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ား လံုး၀ပေပ်ာက္သြားေစရန္ထိ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ထားလာ ပါေတာ့တယ္။ ပံုမွန္ဦးေႏွာက္ရွိသူအတြက္ဆိုရင္ ဒီလိုေတြဖတ္ရေတာ့ `ဂ်ာမန္ေတြ ရူးေနလား´ လို႔ ေတြးျပီး ရယ္စရာေကာင္းေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာေတြးၾကည့္တဲ့အခါ နာဇီ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈရဲ့ ထိေရာက္ျပီး ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပံုကို သတိျပဳမိပါလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တေျမတည္းေန တေရတည္းေသာက္၊ ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ေနလာ သူေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ လူမ်ိဳးမတူလို႔ ၊ ဘာသာမတူလို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ကမာၻေပၚက ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ အထိလုပ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြျဖစ္လာေအာင္ အမွန္တကယ္ လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ဒီလုပ္ရပ္ေတြဟာ ရူးသြပ္ေနသူေတြရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြသာ ျဖစ္သလို၊ ဒီေန႔ေခတ္ၾကီးမွာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ေအာင္ျမင္မဲ့လုပ္ရပ္ေတြလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ မၾကာခင္ အရွက္တကြဲ က်ရံႈးသြားရမွာပါ။ သို႔ေပမဲ့လည္း `ေခြးေလွးခုန္လို႔ ဖုန္မထပါဘူးကြာ´ဆိုျပီး ဂရုမစိုက္ဘဲ ေန ေနလို႔ မရပါဘူး။ သမိုင္းေၾကာင္းမွာ ငါတို႔ ဘယ္လို ေသြးစည္းစြာ ရပ္တည္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ရွင္ျပဳတုန္းက ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို စားျမံႈ႕ျပန္ရင္း ငါတို႔ကိုေတာ့ မလုပ္ေလာက္ပါဘူး လို႔ စိတ္ခ်ေနလို႔ မရပါ။ အရူးတသိုက္ရဲ့ လုပ္ရပ္ဆိုးက က်န္တဲ့ ျပည္သူေတြအေပၚ အနည္းနဲ႔အမ်ား သက္ေရာက္မႈရွိမွာပါ။ က်န္တဲ့ ျပည္သူေတြက ကိုယ့္အေပၚ အျမင္မေစာင္းေစရန္ တတ္ႏိုင္သမွ် ရွင္းျပႏိုင္ရပါမယ္။ အေရးယူသည္ျဖစ္ေစ၊ အေရးမယူသည္ျဖစ္ေစ အစိုးရဆီကို အေၾကာင္းၾကားပါ။ ေနာက္ျပီး တကမာၻလံုးၾကားေအာင္ တတ္ႏိုင္သမွ် အသံက်ယ္က်ယ္ေအာ္ပါ။ ျပည္တြင္းက ဘာသာေပါင္းစံုခ်စ္ၾကည္ေရး ၾကိဳးပမ္း လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ပံ့ပိုးၾကရပါမယ္။ တစ္ခုသတိထားရမွာက ဒီေနရာမွာ ေဒါသ အေလ်ာက္ မတုန္႔ျပန္သင့္ပါ။ သူတို႔ဒီလိုလုပ္လို႔ ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳး တတ္ႏိုင္သမွ် ေဖ်ာက္ရပါမယ္။ ဆိုးသြမ္းတဲ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ လုပ္ေဆာင္ေနသူတစ္စုနဲ႔သာ သက္ဆိုင္ျပီး လူအားလံုးကို ကိုယ္စားမျပဳဘူးဆိုတာ အျမဲသတိခ်ပ္သင့္ပါေၾကာင္း …
(က်ေနာ့္ရဲ့ ပထမေဆာင္းပါးမွာ အလြန္ရွည္သြားတဲ့အတြက္ ျဖဳတ္လိုက္ရတဲ့ အပိုင္းကို ျပန္တင္လိုက္တာပါ။ ပံုေတြ စံုစံုလင္လင္ၾကည့္လိုပါက က်ေနာ့္ FB WALL ေပၚမွာ Album တစ္ခုလုပ္ထားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ေသြးထိုးလႈံ႕ေဆာ္မႈေတြကိုပါ တခါတည္း တင္ေပးထားပါတယ္။ ဒီလင့္မွာသြားၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
>>> https://www.facebook.com/media/set/?set=a.442217339182799.102180.100001836114921&type=1 )
ေဆာင္းပါး (အပိုင္း-၁) ကိုျပန္ဖတ္လိုပါက ဒီေနရာမွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။
