ႏိုဝင္ဘာ၊ ၇ ၊ ၂၁၀၂
M-Media
ေဇယ်ာသူ
ကၽြန္မတုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ၁၂-လရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္တစ္ခုပါ။ အဲလုိ ပြဲေတာ္ေတြရွိတဲ့အနက္ ဘုရားပြဲေတာ္လုိ႔ နာမည္တပ္တဲ့ ပြဲေတာ္ေတြက ပုိလုိ႔ေတာင္မ်ားေနပါတယ္။ ကၽြန္မသိျမင္ရသေလာက္ ဘုရားပြဲေတာ္႐ွိလာၿပီဆုိရင္ ဇာတ္ပြဲေတြ၊ အၿငိမ့္ေတြ၊ စားေသာက္ဖြယ္ရာဆုိင္ေတြ အမ်ားအျပားပါ၀င္တယ္။
ပြဲေစ်းတန္း တခု ( Photo HotNews Journal )
ဘုရားပြဲေတာ္႐ွိၿပီဆုိရင္ တစ္ျခားသူေတြေတာ့ ဘယ္လုိေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကလဲ ကၽြန္မ မသိဘူး။ ကၽြန္မကေတာ့ ပြဲေစ်းတန္းသြားၿပီး မုန္႔ေတြစားရတာ အလြန္သေဘာက်တယ္။ ပြဲေစ်းတန္းသြားတယ္။ စားစရာေတြ၀ယ္တယ္။ ေကာက္ညင္းက်ည္ေထာက္ (တခ်ဳိ႕ေဒသေတြက ခဲတံေခ်ာင္းလုိ႔လည္းေခၚတယ္လုိ႔ေျပာတယ္။)၊ မုန္႔ေမာင္ႏွမ (မုန္႔လင္မယားလုိ႔လည္း ေခၚၾကေသးတယ္။)၊ မုန္႔ေရပါး၊ မုန္႔သိုင္းခ်ဳံ၊ မုန္႔လုံးႀကီး အဲဒါေတြကုိ ကၽြန္မ အလြန္ႀကိဳက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မုန္႔ေလေပြလုိ႔ေခၚသလား ဘယ္လုိေခၚသလဲမသိဘူး။ မီးကင္လိုက္ရင္ မုန္႔က အႀကီးႀကီးျဖစ္သြားၿပီး စားလုိ႔သိပ္ေကာင္းတာပဲ အဲဒါကုိလည္းႀကိဳက္တယ္။
ပြဲေစ်းတန္းထဲ ေလွ်ာက္ရင္း မုန္႔ေတြ၀ယ္ရင္း ဗိုက္ဆာလာတဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္ ၾကာဇံခ်က္ ေသာက္ခ်င္လာတ့ဲ အခါမွာျဖစ္ျဖစ္ ၾကာဇံခ်က္ေရာင္းတဲ့ မြတ္စလင္မ္ ဆိုင္ကုိ အေျပးအလႊားရွာေဖြၿပီး ၀င္ေသာက္တာေပါ့။ ဘာျဖစ္လုိ႔ မြတ္စလင္မ္ဆုိင္က ၾကာဇံခ်က္မွ ေသာက္ရသလဲဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္မက မြတ္စလင္မ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ တျခားဘာသာေတြ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္က ၾကာဇံခ်က္ကုိ ကၽြန္မတုိ႔ စားလုိ႔မရလုိ႔ပါ။ ၾကာဇံခ်က္က အမ်ားအားျဖင့္ ၾကက္သားနဲ႔ခ်က္ၾကတယ္။ မြတ္စလင္မ္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ကသာ ဟလာလ္ၾကက္သားျဖစ္လုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔အေနနဲ႔ စိတ္သန္႔သန္႔နဲ႔ စားလုိ႔ ပုိ၀င္တာေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ္ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ကုိ ရွာၿပီး စားရတာေပါ့။
အခုရက္ပိုင္း ပြဲေစ်းတခ်ဳိ႕ကုိ ေရာက္ေတာ့ တစ္ျခားမုန္႔ေတြ စားရေပမယ့္ ၾကာဇံခ်က္ေသာက္ခ်င္လုိ႔ ဆိုင္လိုက္႐ွာရင္ မြတ္စလင္မ္ဆုိင္ မေတြ႕ရဘူး။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ဳိးျဖစ္သြားတယ္။ ပြဲေစ်းတစ္ခု တစ္ေလဆုိ ကၽြန္မသတိထားမိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အဲလုိျဖစ္ေနတာေတြ႕ရေတာ့ ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔လဲဆုိတာ ကၽြန္မသိခ်င္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္မစုံစမ္းၾကည့္မိေတာ့ ပြဲေတာ္ေစ်းတန္းေတြမွာ မြတ္စလင္မ္ေတြကို ေစ်းေရာင္းခ်ခြင့္ မေပးဘူးလုိ႔ သိလာရတယ္။ ကၽြန္မေတာ္ေတာ္အ့ံၾသသြားတယ္။
တစ္ေန႔ကေတာ့ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ စကားစပ္မိရင္း သူတုိ႔ၿမိဳ႕က နာမည္ႀကီး ဘုရားပြဲတစ္ခုက်င္းပမယ့္ရက္ ေရာက္ေတာ့မယ့္အေၾကာင္းေျပာျဖစ္ၾကရင္း သူက ေျပာျပလာတယ္။ ဒီႏွစ္မွာ ျပဳလုပ္မယ့္ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕ ရန္ေအာင္ျမင္ဘုရားပြဲ (ကထိန္ပြဲ)မွာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း မြတ္စလင္မ္ေတြလည္း ဆိုင္ခန္းငွားၿပီး ေစ်းဆုိင္ေတြဖြင့္ၾကတယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ မြတ္စလင္မ္ေတြကို ဆုိင္ခန္းငွားရမ္းခြင့္ေရာ ေစ်းေရာင္းခ်ခြင့္ပါ မေပးဘူးလုိ႔ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ ေဂါပကအဖြဲ႕က ေျပာတယ္။ ေ႔႐ွေနဦးေအာင္စုိးဆုိတဲ့
ေဂါပကအဖြဲ႕၀င္က ဒါမ်ဳိးမလုပ္သင့္ဘူး မျဖစ္သင့္ဘူးလုိ ေျပာၾကရင္း ေဂါပက အဖြဲ႕ကေန သူႏႈတ္ထြက္သြားတယ္။ အခုမွ သိလာရတာက ပြဲေစ်းတန္းမွာ ရဲက လုံၿခံဳေရးတာ၀န္မယူလုိ႔ ေဂါပက မြတ္စလင္မ္ ေစ်းေရာင္းသူေတြကုိ ခြင့္မျပဳဘူးလုိ႔ေျပာတယ္တဲ့။ ကၽြန္မ အဲဒါကုိ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ကၽြန္မငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီလုိ ပြဲေစ်းေတြမွာ ဘာသာေပါင္းစုံ ပါ၀င္ေနၾကတာ။ အခုမွ ဒီလုိ ခြဲျခားမႈေတြလုပ္လာတာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။
ဒီလုိလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ အခု လတ္တေလာမွာ ဘယ္သူေတြ အခက္အခဲသြားျဖစ္ၿပီး ေနာင္ေရ႐ွည္မွာ ဘယ္သူေတြမွာ ပုိမုိထိခိုက္နစ္သြားမလဲဆုိတာလည္း ျမင္ေယာင္မိလာတယ္။
ပြဲေစ်းေတြမွာ မြတ္စလင္မ္ေစ်းသည္မ်ား ေစ်းေရာင္းခြင့္ ပိတ္ပင္ခံရတာဟာ ဘာသာေရးဖိႏွိပ္ခြဲျခားမႈ မဟုတ္ဘူးလား။
မသြားျဖစ္ေတာ့မယ့္ ပြဲေစ်းတန္းရယ္ လြမ္းမိပါတယ္ကြယ္။
