နိုင္ငံေတာ္ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေဆာင္ရြက္သြားမည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္မွ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းဝင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲ႕ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း/ ေဒသဥကၠ႒မ်ား ဒုတိယဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲ မ်ားအား ေျပာၾကားေသာ မိန္႔ခြန္း
Photo- Popular Myanmar News Journal ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းဝင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း/ ေဒသဥကၠ႒မ်ား ဒုတိယဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲမ်ား ခင္ဗ်ား-
နိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ စတင္တာဝန္ယူတဲ့ ပထမႏွစ္မွာ နိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွုမ်ား၊ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ စည္းလုံးညီညြတ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး ယခုႏွစ္က စတင္ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိတဲ့ ဒုတိယအဆင့္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားမွာ နိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူတို႔ရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွု ကို အထူးအေလးထား ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း အမ်ိဳးသား ျပန္လည္စည္းလုံး ညီညြတ္ေရး၊ နိုင္ငံေတာ္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေအးခ်မ္းေရးႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ျပည္သူ႔ဘဝလုံျခဳံေရးတို႔ကို အရွိန္အဟုတ္မပ်က္ တိုးတက္ေအာင္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ေရးဆြဲလ်ာထားၿပီး ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔ မၾကာမီတင္သြင္းမဲ့ အမ်ိဳးသား စီမံကိန္း (မူၾကမ္း) ဟာ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ဘ႑ာႏွစ္မွ ၂၀၁၅-၂၀၁၆ ဘ႑ာႏွစ္အထိ ပဥၥမကာလတို (၅) ႏွစ္စီမံကိန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ဘ႑ာႏွစ္ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္းနဲ႔ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ ဘ႑ာႏွစ္ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္း၊ ႏွစ္စဥ္ စီမံကိန္း (၂) ခုကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္း မွတ္တမ္းတင္၊ အတည္ျပဳခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားအရ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားရဲ့ လုပ္ငန္းက႑အခ်ိဳ႕ကို ေလၽွာ့သင့္တာေလၽွာ့ခ်၊ တိုးသုံးသင့္တာ တိုးတက္လ်ာထားသုံးစြဲမွုမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး တစ္ဖက္ကလည္း နိုင္ငံေတာ္ဖြံ့ၿဖိဳးဖို႔အတြက္ ထပ္မံ လိုအပ္လာမဲ့ ေရရွည္အစီအမံမ်ားကို ျဖည့္စြက္ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပဥၥမကာလတို (၅) ႏွစ္စီမံကိန္း (မူၾကမ္း) (၂၀၁၁-၂၀၁၂ မွ ၂၀၁၅-၂၀၁၆) ကို လက္ရွိနိုင္ငံေတာ္ရဲ့ စီးပြားေရး အေျခအေနေပၚ မူတည္ၿပီး အနာဂတ္မွာ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္လာနိုင္မဲ့ အနီးစပ္ဆုံးအေနအထားကို ေမၽွာ္မွန္းလ်ာထားၿပီး စီမံကိန္း ေကာ္မရွင္အစည္းအေဝးမွာ တိုင္ပင္ညႇိႏွိုင္း ေဆြးေႏြးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ ၅ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း-
-တစ္မ်ိဳးသားလုံးရဲ့ ျပည္တြင္းအသားတင္ ထုတ္လုပ္မွုတန္ဖိုး (ဂ်ီဒီပီ) ကို ၂၀၁၀-၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ပုံမွန္ ေစ်းႏွုန္းအရ တစ္ႏွစ္ပ်မ္းမၽွ (၇.၇%) တိုးတက္ရန္၊
-နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ ဂ်ီဒီပီမွာ လယ္ယာက႑ႀကီး၏ ပါဝင္မွုအခ်ိဳးအစားကို ၃၆.၄ ရာခိုင္ႏွုန္းမွ ၂၉.၂ ရာခိုင္ႏွုန္းသို႔ လည္းေကာင္း၊ စက္မွုက႑ႀကီး၏ပါဝင္မွုအခ်ိဳးအစားကို ၂၆.၀ ရာခိုင္ႏွုန္းမွ ၃၂.၁ ရာခိုင္ႏွုန္းသို႔လည္းေကာင္း၊ ဝန္ေဆာင္မွုက႑ႀကီး၏ ပါဝင္မွုအခ်ိဳးအစားကို ၃၇.၆ ရာခိုင္ႏွုန္းမွ ၃၈.၇ ရာခိုင္ႏွုန္းသို႔ လည္းေကာင္း အသီးသီးေျပာင္းလဲ ျဖစ္ေပၚေစရန္၊
-လူတစ္ဦးစီ၏ ပ်မ္းမၽွ ျပည္တြင္းအသားတင္ထုတ္လုပ္မွု တန္ဖိုး (Per Capita GDP) ကို အေျခခံ ႏွစ္ထက္ (၁.၇) ဆ တိုးတက္ေစရန္ ရည္မွန္းထားပါတယ္။
တြက္ခ်က္ ရရွိထားတဲ့ ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္မွုႏွုန္းအရ ၂၀၁၅-၂၀၁၆ ဘ႑ာႏွစ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာမဲ့ ျပည္သူမ်ားရဲ့ ပ်မ္းမၽွ တစ္ဦးက် ဂ်ီဒီပီဟာ အေျခခံႏွစ္ထက္ (၁.၇) ဆ ရရွိရန္ တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းထားေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစိုးရ အေနနဲ႔ကေတာ့ ပ်မ္းမၽွတစ္ဦးက် ဂ်ီဒီပီကို အေျခခံႏွစ္ထက္ (၃) ဆ တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျပည္သူေတြရဲ့ စားဝတ္ေနေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖည့္ဆည္းနိုင္ေအာင္၊ အမွန္တကယ္ ဝင္ေငြတိုးေအာင္ ႀကိဳးစားေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
နိုင္ငံရဲ့ စီးပြားေရးတိုးတက္မွုကို ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ (၃) ဆတိုးေအာင္ဆိုရင္ လူ႔စြမ္းအား၊ ေငြေၾကးအရင္းအႏွီး နဲ႔ နည္းပညာေပါင္းစပ္ၿပီး တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသုံးျပဳေနတဲ့ ေငြေၾကး၊ အရင္းအႏွီး ထည့္ဝင္ရင္းႏွီး သုံးစြဲနိုင္မွုကို သုံးသပ္ရင္-
-နိုင္ငံေတာ္၏ အရ-အသုံးေငြစာရင္း (အစိုးရဘတ္ဂ်က္) အကန္႔အသတ္ရွိျခင္း၊
လက္ရွိ ေငြေၾကးအရင္းအႏွီး ထည့္ဝင္ရင္းႏွီးနိုင္မွု ပမာဏထက္ (၂) ဆခန္႔ တိုးတက္ရင္ႏွီးျမႇုပ္ႏွံ ေဆာင္ရြက္ နိုင္မွသာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းႏွင့္ ဝင္ေငြေတြ တိုးတက္လာၿပီး ရည္မွန္းထားတဲ့ (၃) ဆကို တိုးတက္ ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
နိုင္ငံေတာ္ အရ-အသုံး ေငြစာရင္းကိုၾကည့္ရင္ (၂၀၁၁-၂၀၁၂) ဘ႑ာႏွစ္မွာ လိုေငြ (-) ၂,၁၅၉,၅၃၄ က်ပ္ သန္းရွိၿပီး (၂၀၁၂-၂၀၁၃) ဘ႑ာႏွစ္မွာ လိုေငြ (-) ၁,၉၅၃,၇၁၂ က်ပ္သန္းခန္႔ ျဖစ္ေပၚတာကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ ႏွစ္ရွည္ၾကာစြာ ျဖစ္ေပၚပါက နိုင္ငံ့စီးပြားေရးကို ထိခိုက္လာၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးေတြ မျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေဆာင္ရြက္ရာမွာ နိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိ ထိေရာက္မဲ့လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ထိေရာက္အက်ိဳးရွိေအာင္ အသုံးျပဳျခင္း၊ စီးပြားေရးတြက္ေျခမကိုက္တဲ့ လုပ္ငန္းမ်ား၊ မလိုအပ္တဲ့လုပ္ငန္းမ်ားကို ေလၽွာ့ခ်ျခင္း၊ အသုံးစရိတ္မ်ား ေခၽြတာျခင္းတို႔ကို တစ္ဖက္က လုပ္ေဆာင္ ရမွာျဖစ္သလို အျခားတစ္ဖက္ကလည္း နိုင္ငံပိုင္အခန္းက႑ကို ေလၽွာ့ၿပီး ပုဂၢလိကပိုင္ အခန္းက႑ကို ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္တဲ့ ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရး (Privatization) ကို ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ့ ဒုတိယ အဆင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ျဖစ္တဲ့ ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရး (Privatization) လုပ္ငန္းကို ထုခြဲ ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ နိုင္ငံတကာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔အညီ နိုင္ငံပိုင္ အခ်ိဳးအစားမ်ားေနေသာ ဆက္သြယ္ေရးက႑၊ လၽွပ္စစ္က႑၊ စြမ္းအင္က႑၊ သစ္ေတာက႑၊ ပညာေရးက႑၊ က်န္းမာေရးက႑၊ ေငြေရး ေၾကးေရးက႑မ်ားကို က႑တစ္ခုခ်င္း ေလ့လာသုံးသပ္လ်က္ ပုဂၢလိကပိုင္ အခ်ိဳးအစားသို႔ ပိုင္ဆိုင္မွုအခ်ိဳ႕ ကူးေျပာင္းေပးရင္း စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားေအာင္ အားေပးျမႇင့္တင္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနတစ္ခုခ်င္းစီရဲ့ လုပ္ငန္းနယ္ပယ္ႏွင့္ အခ်ိဳးအစားပါဝင္မွုကို ျပည္လည္စိစစ္၊ သုံးသပ္၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္နိုင္ေအာင္ ဒုတိယသမၼတဦးေဆာင္တဲ့ “ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရး ေကာ္မရွင္အသစ္” ကို ျပင္ဆင္ ဖြဲ႕စည္းေပးၿပီး ေျပာင္းလဲလုပ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတို႔ တာဝန္ယူရတဲ့က႑နဲ႔ ဌာနရဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားအနက္ မည္သည့္လုပ္ငန္းေတြကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္မလဲဆိုတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာလုပ္ငန္းစဥ္ (Reform Strategy) ကို ခ်မွတ္ေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ Reform Strategy ေရးဆြဲနိုင္ေရးအတြက္ကိုလည္း အမ်ိဳးသား စီးပြားေရးႏွင့္ လူမွုေရးအႀကံေပးေကာင္စီအဖြဲ႕ဝင္ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားနဲ႔ ဌာနဆိုင္ရာမ်ား ညႇိႏွိုင္းပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကလို႔ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေဆာင္ရြက္မဲ့ အစီအမံအဆင့္တစ္ခုကို ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူ က႑စီမံကိန္း တစ္ခုခ်င္းအတြက္ ဖြံ့ၿဖိဳးမွုစီမံကိန္း (Development Plan) မ်ားကိုလည္း ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနအသီးသီးက ေရးဆြဲေဆာင္ရြက္ေနသကဲ့သို႔၊ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားကလည္း ေဒသႏၲရဖြံ့ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္း၊ ၿမိဳ႕ျပဖြံ့ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္း၊ ေက်းရြာဖြံ့ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းမ်ားကို အေသးစိတ္ေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ရန္ အဆင့္ဆင့္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္ေနတာကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ စတင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ခ်ိန္ျဖစ္လို႔ အကူးအေျပာင္းကာလအတြင္း လိုအပ္ခ်က္မ်ား ရွိေနမွာျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားအကူအညီျဖင့္ ပိုမိုသိရွိနားလည္ ေဆာင္ရြက္လာနိုင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ျပည္ေထာင္စုျပည္ေထာင္စုအစိုးရအေနနဲ႔ တစ္နိုင္ငံလုံးမွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕အားလုံးကို ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းေတြ ေရးဆြဲဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ ၿမိဳ႕အားလုံးတစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ကိုင္တြယ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ လူအား၊ ေငြအားနဲ႔ အမွန္တကယ္ လိုအပ္မွုအေနအထား ရွိ/မရွိ သုံးသပ္ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားကလည္း မိမိတို႔ရဲ့ ၿမိဳ႕နယ္အားလုံးအေပၚ ျခဳံငုံေလ့လာသုံးသပ္ၾကည့္ရင္ ျပည္သူေတြ လတ္တေလာ ၿမိဳ႕ကြက္၊ ရြာကြက္ ခ်ဲ႕ေပးရန္လိုတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္၊ ေသာက္သုံးေရဖူလုံေရးႏွင့္ သစ္ေတာသစ္ပင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေရး ဦးစားေပး လုပ္ေပးရမဲ့ ၿမိဳ႕နယ္၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းရရွိေရးအတြက္ ႏွစ္တိုႏွစ္ရွည္စိုက္ခင္းမ်ား၊ စက္မွုလက္မွုနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မွုလုပ္ငန္းမ်ား ဦးစားေပးထူေထာင္ရမဲ့ ၿမိဳ႕နယ္၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လၽွပ္စစ္နဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး ဦးစားေပးလုပ္ရမဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ေတြ စာရင္းေပၚထြက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္အေပၚ ဦးစားေပးၿမိဳ႕နယ္မ်ားကို ႏွစ္အလိုက္ေဆာင္ရြက္နိုင္ေအာင္ ဦးစားေပး အစီအစဥ္ (priority) မ်ား ေရးဆြဲထားၿပီး ဘတ္ဂ်က္၊ နိုင္ငံျခားအကူအညီအေထာက္အပံ့၊ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမွုေတြ ဘယ္လိုရေအာင္ ႀကိဳးစားမလဲ၊ ဘယ္လိုခြဲေဝသုံးစြဲ မလဲဆိုတာကို ႏွစ္အလိုက္ အဆင့္ဆင့္စီမံကိန္း(Plan) ေရးဆြဲျခင္းဟာ ၿမိဳ႕ရြာဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။
နိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ ပဥၥမကာလတို ငါးႏွစ္စီမံကိန္းေရးဆြဲ အတည္ျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွစ္သုံးဆယ္ ႏွစ္ရွည္စီမံကိန္းကို ျပန္လည္သုံးသပ္ေရးဆြဲျခင္းလုပ္ငန္းအျပင္ အမ်ိဳးသားဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း(National Development Plan) ကို
ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးျပည္နယ္အစိုးရမ်ားကလည္း (ဂ်ီဒီပီ) တိုးတက္ေရးထက္ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္အိမ္ေထာင္ခ်င္းရဲ့ ဝင္ေငြတိုးတက္ေရးနဲ႔ လူမွုစီးပြားေရးဘဝ ျမင့္မားတိုးတက္ေရးအတြက္ ျပည္သူလူထု ဗဟိုျပဳဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရး (People-Centered Development) လုပ္ငန္းေတြကို ဦးစားေပးၿပီး၊ အစီအမံရွိရွိနဲ႔ ေျမျပင္မွာ အမွန္တကယ္တိုးတက္ေအာင္ က်ိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သြားၾကဖို႔ တိုက္တြန္းေျပာၾကား လိုပါတယ္။
ဒုတိယပိုင္းအေနနဲ႔ ဆက္လက္ ေျပာၾကားလိုတာကေတာ့ နိုင္ငံျခားအကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ားကို ထိေရာက္စြာရယူအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ အမ်ိဳးသားဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရးရည္မွန္းခ်က္မ်ား (National Development Goals) နဲ႔ ကမၻာ့ကုလသမဂၢေထာင္စုႏွစ္ရည္မွန္းခ်က္မ်ား (Millennium Development Goals) ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
ဖြံၿဖိဳးဆဲနိုင္ငံမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ အဲဒီနိုင္ငံေတြရဲ့ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္မွု ရည္မွန္းခ်က္မ်ား (Development Goals) နဲ႔ ဆင္းရဲမွုေလၽွာ့ခ်ေရး စတဲ့ ေထာင္စုႏွစ္ရည္မွန္းခ်က္မ်ား (Millennium Development Goals) ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ရာမွာ နိုင္ငံရဲ့ ဘတ္ဂ်က္ေငြတစ္ခုတည္းနဲ႔ မလုံေလာက္တဲ့အတြက္ နိုင္ငံတကာအကူအညီ အေထာက္အပံ့ (Grant/Aid)၊ ေခ်းေငြ(Loan) နဲ႔ နည္းပညာအကူအညီမ်ား ရယူ ေဆာင္ရြက္ၾကရပါတယ္။ ဒီလိုရယူေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ ကူညီေထာက္ပံ့ၾကတဲ့နိုင္ငံမ်ား၊ အလွူရွင္မ်ားအေနနဲ႔ ၎တို႔ ကူညီေထာက္ပံ့လိုတဲ့က႑နဲ႔ နယ္ေျမ/ ဧရိယာ ဦးစားေပးမွု အစီအစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကၿပီး အကူအညီရယူတဲ့ နိုင္ငံကလဲ မိမိတို႔ရဲ့ ဦးစားေပးက႑နဲ႔ နယ္ေျမမ်ားကို မိမိတို႔ရဲ့ ဖြံ့ၿဖိဳးမွုစီမံကိန္း (Development Plan) နဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ(Reform Strategy) လုပ္ငန္းစဥ္ ဦးစားေပး အစီအစဥ္မ်ားနဲ႔ အက်ိဳးရွိ ထိေရာက္ေအာင္ ရည္ရြယ္ေဆာင္ရြက္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံသူမ်ားမွ အက်ိဳးအျမတ္ ျပန္ရခ်က္ နည္းလို႔ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု မျပဳလုပ္ခ်င္တဲ့ နယ္ေျမေဒသမ်ား၊ အစြန္အဖ်ားေဒသမ်ားကို အစိုးရဘတ္ဂ်က္နဲ႔ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ (Grant/aid) ကို ဦးစားေပးသုံးစြဲၿပီး၊ ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံသူက စီးပြားေရး တြက္ေျခကိုက္ၿပီး ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံခ်င္တဲ့ နယ္ေျမမ်ားမွာ ျပည္တြင္းျပည္ပရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု (Investment) နဲ႔ေဆာင္ရြက္ဖို႔ စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခ်းေငြ (Loan) ကိုေတာ့ အတိုးႏွုန္း၊ ျပန္ဆက္ရမဲ့ ကာလနဲ႔ ေဆာင္ရြက္မဲ့လုပ္ငန္းစီမံကိန္း (Project) ကို စီးပြားေရးတြက္ေျခကိုက္မွု၊ အက်ိဳးအျမတ္ျပန္ေပၚနိုင္မွု၊ ေခ်းေငြျပန္ဆပ္နိုင္မွု စတဲ့အေျခအေနေတြနဲ႔ စဥ္းစားေရြးခ်ယ္ ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးအရ ခ်က္ခ်င္း အက်ိဳးအျမတ္ မေပၚနိုင္ေသာ္လည္း နိုင္ငံနဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ ေရရွည္အက်ိဳးရွိမဲ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လၽွပ္စစ္၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ လမ္း၊ တံတား၊ ဆိပ္ကမ္း စတဲ့အေျခခံ အေဆာက္အဦ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာေတာ့ လိုအပ္ခ်က္အရ သုံးၾကရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နိုင္ငံတကာ အေတြ႕အၾကဳံေတြအေပၚ မူတည္ၿပီး ထိေရာက္ေသာ နိုင္ငံျခားအကူအညီ အေထာက္အပံမ်ား စီမံခန္႔ခြဲမွု (Effective Aid Management) ရရွိရန္အတြက္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ နိုင္ငံျခားအကူအညီ အေထာက္အပံ စီမံခန္႔ခြဲေရးဗဟိုေကာ္မတီ၊ လုပ္ငန္းေကာ္မတီ နဲ႔ အမ်ိဳးသားစီးပြားေရးႏွင့္ လူမွုေရးအႀကံေပးေကာင္စီ တို႔ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို စီမံခ်က္မ်ား စနစ္တက် ေရးဆြဲၿပီး စီမံခန္႔ခြဲ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား အေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ့ က႑စီမံကိန္း၊ ေဒသႏၲရစီမံကိန္းမ်ားနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဳဟာလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားနဲ႔ အညီ နိုင္ငံျခားအကူအညီ ( Grant/Aid ) အသုံးျပဳရန္လိုအပ္သည့္ ဦးစားေပးက႑မ်ားႏွင့္ ဦးစားေပး နယ္ေျမမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ေခ်းေငြ (Loan) ရယူ ေဆာင္ရြက္သင့္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားက တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ မ်ားႏွင့္ ညႇိႏွိုင္းၿပီး မိမိတို႔တာဝန္ယူ၍ တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္နိုင္မည့္၊ နိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ိဳးရွိ ထိေရာက္မည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ ေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးကကဲ့သို႔ Top-Down ခြဲေဝခ်ထားမွုမ်ိဳး ေဆာင္ရြက္မွာမဟုတ္ဘဲ နိုင္ငံေတာ္ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းႏွင့္အညီ တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္သည့္ ဦးစားေပးက႑ႏွင့္ နယ္ေျမမ်ားကို ေအာက္ေျခအဆင့္ကစၿပီး Bottom-Up လုပ္ငန္းစဥ္ျဖင့္ တင္ျပေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ား ( ဥပမာ-ဆက္သြယ္ေရး၊ လၽွပ္စစ္၊ စက္မွု ) ကလည္း မိမိတို႔၏ က႑အလိုက္ ေခ်းေငြမည္မၽွ ရယူ၍ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံလၽွင္ တိုးတက္မွု မည္မၽွရေအာင္ ေဆာင္ရြက္နိုင္မည္ကို တြက္ခ်က္ၿပီး တာဝန္ယူ၍ ေဆာင္ရြက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးမ်ားက မိမိတို႔တာဝန္ယူတဲ့ က႑တိုးတက္ေအာင္ စီးပြားေရးတြက္ေျခကိုက္မယ္ဆိုရင္ Calculated Risk ျဖင့္ နိုင္ငံျခားေခ်းေငြရယူၿပီး ရဲရဲတင္းတင္း တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္သြားမွသာ တိုင္းျပည္တိုးတက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ လူမွုစီးပြားေရး မထိခိုက္မဲ့ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုေတြကို ေရြးခ်ယ္ျပဳလုပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ျပည္သူမ်ားရဲ့ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ဖန္တီးေပးရာမွာ အလုပ္ရ႐ုံသက္သက္ မဟုတ္ဘဲ ထိုက္သင့္ေသာ အေျခခံလုပ္ခလစာမ်ား ျပည့္ျပည့္ဝဝ ရရွိေရးအတြက္ အေလးထား ေဆာင္ရြက္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအေနနဲ႔ အျခားနိုင္ငံမ်ားနည္းတူ အနည္းဆုံး အခေၾကးေငြ ဥပေဒတစ္ရပ္ ေရးဆြဲၿပီး လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းရန္ စီစဥ္ထားပါတယ္။
ဘတ္ဂ်တ္နဲ႔ နိုင္ငံျခားအကူအညီ အေထာက္အပံကိစၥ ေျပာၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္ တတိယပိုင္းမွာ နိုင္ငံဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္မွုအတြက္ အဓိက်တဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု တိုးတက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံသူမ်ား အတြက္ ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား ဟာ အေရးႀကီးၿပီး လုပ္သာကိုင္သာရွိဖို႔ လိုသလို ဥပေဒအရ အကာအကြယ္ေပးမွုရွိမွသာ လာေရာက္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လိုအပ္တဲ့ ဥပေဒ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားကို နိုင္ငံတကာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား ႏွင့္အညီ ျပင္ဆင္ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး မၾကာမီမွာ နိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု ဥပေဒကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ အတည္ျပဳျပ႒ာန္းနိုင္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ျမန္မာ့ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ဥပေဒ ( မူၾကမ္း) ကို ေရးဆြဲၿပီး ျဖစ္၍ သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ားနဲ႔ စီးပြားေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ့ သေဘာထားအႀကံျပဳခ်က္မ်ား ရယူၿပီးပါက လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တိုင္းျပည္ရဲ့ စီးပြားေရး ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွုကို နိုင္ငံတကာႏွင့္ ရင္ေပါင္တန္းနိုင္ရန္အတြက္ ကုန္သြယ္မွုႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု တို႔ဟာ အဓိက ေမာင္းႏွင္အားျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူမ်ားရဲ့ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ားနဲ႔ လူမွုစီးပြားေရးတိုးတက္မွုအတြက္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုမ်ားကို တစ္ဖက္က တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရမွာ ျဖစ္သလို တစ္ဖက္ကလည္း မိမိနိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳး အက်ိဳးစီးပြား မထိခိုက္ေရး၊ နိုင္ငံဂုဏ္သိကၡာ မထိခိုက္ေရး၊ နိုင္ငံအခ်ဳပ္အျခာအာဏာ မထိခိုက္ေရးႏွင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ မထိခိုက္ေရးတို႔ကိုလည္း ရပ္တည္ေစာင့္ထိန္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျမသယံဇာတ၊ ေရသယံဇာတ၊ သစ္ေတာသယံဇာတ၊ သတၱဳသယံဇာတ စသည့္ သဘာဝသယံဇာတ အရင္းအျမစ္မ်ားကို ေနာင္သားစဥ္ေျမးဆက္အထိ စနစ္တက်သုံးစြဲနိုင္မဲ့ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွု (Sustainable Development) ရရွိေရးကို စနစ္တက် စီမံတြက္ခ်က္ အသုံးျပဳ ေဆာင္ရြက္သြားၾကရန္ လိုအပ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္လို႔ ၿမိဳ႕ရြာဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွု စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုစီမံကိန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာမွာ အျခားနိုင္ငံမ်ားႏွင့္မတူဘဲ အခက္အခဲေတြ႕ေနရတဲ့ ကိစၥရပ္တစ္ခုကေတာ့ ေျမအသုံးခ်မွု (Land use) ေျမကစားမွု (Land Speculation) စတဲ့ ေျမယာ ျပႆနာမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံအခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ရင္ ကိုယ့္နိုင္ငံထက္သာတဲ့ ၿမိဳ႕ျပ-ေက်းရြာ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွု စီမံကိန္းေတြနဲ႔ လူေနမွုအဆင့္အတန္းနဲ႔ လူမွု စီးပြားေရးဘဝ ျမင့္မားတိုးတက္မွု အေျခအေနကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အျခားနိုင္ငံမ်ားနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းနိုင္ဖို႔အတြက္ ေဒသႏၲရဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း(Regional Development Plan)၊ ၿမိဳ႕ျပဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္း(City Development Plan)၊ ၿမိဳ႕နယ္ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း (Township Development Plan)၊ ေက်းရြာဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးစီမံကိန္း (Village Development Plan) တို႔ကို ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ကစၿပီး ေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႕စည္းေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ေစခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္တစ္နယ္ရဲ့ အက်ယ္အဝန္း၊ လူဦးေရ အခ်ိဳးအစားနဲ႔ ျပည္သူတို႔၏ ေနမွုထိုင္မွုလိုအပ္ခ်က္၊ ျပည္သူတို႔၏ စားေသာက္မွု လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း လိုအပ္ခ်က္တို႔ အတြက္ လယ္ယာေျမမ်ား၊ ႏွစ္ရွည္စိုက္ခင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ စက္မွုလက္မွု လုပ္ငန္းမ်ား ၊ သစ္ေတာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ နဲ႔ ျပည္သူတို႔၏ ေသာက္သုံးေရ လိုအပ္ခ်က္ ၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အေျခအေနႏွင့္ ျပည္သူတို႔၏ သြားလာေရး လိုအပ္ခ်က္၊ လၽွပ္စစ္၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး စသည့္ ျပည္သူတို႔ လိုအပ္ခ်က္ကိစၥအဝဝကို ျဖည့္ဆည္းနိုင္ရန္အတြက္ ၿမိဳ႕ရြာဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွု စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု စီမံကိန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္နိုင္ရန္ ေျမအသုံးခ်မွု မူဝါဒ (Land Use Policy) ႏွင့္ ေျမအသုံးခ်မွု စီမံခန္႔ခြဲေရး(Land Use Management) တို႔ကို စနစ္တက် စီမံ ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္လာပါတယ္။
သစ္ေတာေျမႏွင့္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းမ်ား၊ အျခားေျမမ်ားတြင္ တရားမဝင္က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ရာမွ ၎တို႔ လက္ငုတ္လက္ရင္း ပိုင္ဆိုင္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ၿပီး အစိုးရ၏ စီမံခန္႔ခြဲမွုမွာ အခက္အခဲရွိလာတဲ့ အတြက္ အျခားနိုင္ငံမ်ားကဲ့သို႔ ေျမဟက္တာ မ်ားစြာကို ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုအတြက္ ခြင့္ျပဳမေပးနိုင္တဲ့အေျခအေနမ်ား၊ ေျမယာျပႆနာမ်ားကို ေနရာအႏွံအျပားမွာေတြ႕ရွိရပါတယ္။
ႏွစ္တိုႏွစ္ရွည္ စက္မွုကုန္ၾကမ္းနဲ႔ ကုန္ထုတ္လုပ္မွုလုပ္ငန္းမ်ား တိုးတက္နိုင္ရန္ မိမိတို႔၏ ျပည္သူမ်ားကို သစ္ေတာေျမႏွင့္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းမ်ား၌ တရားမဝင္ က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ျခင္းအစား ၿမိဳ႕ကြက္ ရြာကြက္မ်ား စနစ္တက် ထူေထာင္ေနရာ ခ်ထားေပးျခင္း ၊ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရန္ လယ္ယာေျမမ်ားခ်ထားစီမံ ေပးျခင္း တို႔ကို စုစည္းျပဳလုပ္ေပးလ်က္ သစ္ေတာ၊ သစ္ပင္နဲ႔ ႏွစ္ရွည္ပင္မ်ား၊ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု စီးပြားေရးစိုက္ခင္း ႀကီးမ်ား ေျပာင္းလဲထူေထာင္ေပးနိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းျခင္းျဖင့္ ေရရွည္ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ျဖစ္ထြန္းေစလ်က္ ေဒသဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ ျပည္သူတို႔၏အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းႏွင့္ စီးပြားေရး တိုးတက္မွု၊ လူေနမွု အဆင့္အတန္းျမင့္မားမွုတို႔အတြက္ ေျမယာစနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲနိုင္ေရးအတြက္ ေျမယာစနစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး (Land Reform) ကို ေဆာင္ရြက္ရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ နိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ ေျမယာအသုံးခ်မွု မူဝါဒမ်ား ေရးဆြဲၿပီး ဥပေဒ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔အညီ ေျမယာခြဲေဝအသုံးခ်မွု စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္နိုင္ရန္ အတြက္ ၿမိဳ႕ရြာဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွု စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ ေျမယာခြဲေဝအသုံးခ်မွု စိစစ္ေဆာင္ရြက္ေရး ေကာ္မတီ ကို ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ့ ၿမိဳ႕ရြာဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွု စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လည္းေကာင္း၊ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုစီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍လည္းေကာင္း၊ သတၱဳ၊ ေက်ာက္မ်က္ ၊ စြမ္းအင္ ၊ တြင္းထြက္ ပစၥည္းမ်ား ရွာေဖြထုတ္လုပ္မွု၊ စိုက္ခင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္သည့္ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လည္းေကာင္း၊ အဆိုပါ ေကာ္မတီသို႔ ေျမယာ ခြဲေဝ အသုံးခ်ေရး စိစစ္အတည္ျပဳေပးနိုင္ရန္ ေပးပို႔တင္ၿပ ညႇိႏွိုင္းေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္းေကာ္မတီမွ စိစစ္ၿပီးပါက ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖြဲ႕ႏွင့္ ၊ ျမန္မာနိုင္ငံ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုေကာ္မရွင္၊ ပုဂၢလိကပိုင္ ျပဳလုပ္ေရးေကာ္မရွင္၊ ေျမလြတ္ ေျမရိုင္းမ်ား စီမံခန္႔ခြဲမွုေကာ္မတီႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ားသို႔ ျဖန္႔ေဝညႇိႏွိုင္း ဆက္စပ္ေဆာင္ရြက္ သြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေျမယာနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းတဲ့ ဌာနဆိုင္ရာ အသီးသီးအေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ့ ဥပေဒ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား၊ ေျမဧရိယာ ခြဲေဝ အသုံးျပဳသည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖုံဖုံ ကြဲျပားၿပီး လက္ေတြ႕ေျမျပင္၌ စီမံခန္႔ခြဲနိုင္ျခင္း မရွိသည့္ အေျခအေနမွ နိုင္ငံတကာႏွင့္အညီ ၊ ေခတ္ႏွင့္အညီ လက္ေတြ႕ စီမံခန္႔ခြဲနိုင္သည့္ ဥပေဒ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား၊ အခြန္အေကာက္ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ျပန္လည္ညႇိႏွိုင္းေရးဆြဲ အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းေဆာင္ရြက္သြားမွသာ ထိေရာက္တဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမွုကို ေဆာင္ရြက္နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ၿမိဳ႕ကြက္၊ ရြာကြက္၊ အိမ္ကြက္၊ စိုက္ကြက္ႏွင့္ အျခားစီးပြားေရးလုပ္ကြက္မ်ားကိုလည္း တိက်မွန္ကန္စြာ စာရင္းေကာက္ယူ မွတ္ပုံတင္စာရင္းသြင္းျခင္း၊ အေရာင္းအ၀ယ္ ျပဳလုပ္မွုမ်ားကို အခြန္အေကာက္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ညႇိႏွိုင္း၍ ပိုင္ဆိုင္မွုစာရင္း မ်ား တိက်မွန္ကန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းမ်ားကိုလည္း အေျခခံ ခိုင္မာေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုေဆာင္ရြက္ရာမွာ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း/ ေဒသမ်ားအေနနဲ႔ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာဝန္ႀကီးဌာနမ်ား ညႇိႏွိုင္းၿပီး တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားနဲ႔ ေရြ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ နယ္စပ္ေဒသ ေတြမွာ ေနေရးထိုင္ေရး၊ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေရးႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရရွိ႐ုံသာမက အျခားနိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ေနရသူမ်ား၊ မိမိေဒသမ်ားသို႔ ျပန္လည္အေျခခ် ေနထိုင္လုပ္ကိုင္စားေသာက္နိုင္ရန္-
-ၿမိဳ႕ရြာဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္းမ်ားႏွင့္အညီ စနစ္တက် ေနရာခ်ထားေပးျခင္း၊
အလားတူ နိုင္ငံတကာမွာ ေရာက္ရွိေနၿပီး ေအာင္ျမင္ေနၾကတဲ့ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ား၊ လုပ္ငန္းက႑ အလိုက္ စီမံကိန္းဆိုင္ရာကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားကိုလည္း နိုင္ငံဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရနဲ႔အတူ လာေရာက္လက္တြဲ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကပါလို႔ လွိုက္လွဲစြာ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါတယ္။
စတုတၳပိုင္းအေနနဲ႔ လၽွပ္စစ္က႑ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ လက္တေလာလိုအပ္ခ်က္၊ ေရတိုလိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ ေရရွည္လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ စီမံကိန္းေရးဆြဲေဆာင္ရြက္မဲ့ ကိစၥမ်ားနဲ႔စပ္လ်ဥ္းၿပီး ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ယခင္ အစိုးရအေနနဲ႔ လၽွပ္စစ္က႑ဖြံၿဖိဳး တိုးတက္ရန္ လိုအပ္ခ်က္ကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီးေဆာင္ရြက္နိုင္ရန္ အမွတ္(၁) လၽွပ္စစ္ စြမ္းအားဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ အမွတ္(၂) လၽွပ္စစ္စြမ္းအားဝန္ႀကီးဌာနဆိုၿပီး ဖြဲ႕စည္းတာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ ခုႏွစ္အထိ သာမန္အသုံးစရိတ္နဲ႔ ေငြလုံးေငြရင္းအပါအဝင္ နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ ဘ႑ာေငြ စုစုေပါင္းက်ပ္သန္း (၂,၈၀၂,၈၉၇) ႏွင့္ နိုင္ငံျခားေခ်းေငြျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေသာ ေရအားလၽွပ္စစ္လုပ္ငန္းေလးခုအတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၆.၇) ဘီလီယံေက်ာ္ သုံးစြဲခဲ့ၿပီး လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား တိုးတက္ထုတ္လုပ္ေရး ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အားထုတ္လုပ္မွုစုစုေပါင္း ကီလိုဝပ္နာရီသန္းေပါင္း (၂,၂၂၆) ရွိခဲ့ရာမွ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း လၽွပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္လုပ္မွု စုစုေပါင္းကီလိုဝပ္ နာရီသန္းေပါင္း (၉,၇၁၁) အထိ တိုးတက္ထုတ္လုပ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သို႔ရာတြင္ တိုးတက္လာေသာလူဦးေရႏွင့္ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား တိုးတက္သုံးစြဲလာမွု ေၾကာင့္ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အားမွာ လိုအပ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာမီကလဲ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းခဲ့မွုအေပၚ ျပည္သူမ်ားအေနနဲ႔ လၽွပ္စစ္မီးလိုအင္ဆႏၵကို ေဖာ္ထုတ္ျပသခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းျပည္ပနဲ႔ဆက္သြယ္ၿပီး လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား ျဖည့္ဆည္းေပးမဲ့ လက္တေလာအစီအစဥ္မ်ားကို အျမန္စီမံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ သို႔ရာတြင္ ေရတိုေရရွည္အတြက္ ျပည္သူတို႔ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ တိုင္းျပည္ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွု အတြက္ စြမ္းအင္နဲ႔ လၽွပ္စစ္က႑ကို ခ်ိတ္ဆက္စနစ္တက် စီမံေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔စီမံကိန္းေကာ္မရွင္မွာ နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ စြမ္းအင္ကိစၥ အရပ္ရပ္အတြက္ အမ်ိဳးသားစြမ္းအင္ စီမံခန္႔ခြဲမွုေကာ္မတီ (National Energy Management Committee) ကိုဖြဲ႕စည္းၿပီး ေရတို၊ ေရရွည္အစီအမံမ်ားအတြက္ အမ်ိဳးသားလၽွပ္စစ္စီမံကိန္း(National Electricity Plan) ကို အမ်ိဳးသားစြမ္းအင္မူဝါဒ (National Energy Policy) ႏွင့္အညီ ေရးဆြဲေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားလၽွပ္စစ္စီမံကိန္း ေရးဆြဲ ၿပီးရင္ ဆက္စပ္ေဆာင္ရြက္သြားရမဲ့ ေရနံ၊ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕၊ ေက်ာက္မီးေသြး စတဲ့ စြမ္းအင္ဆိုင္ရာစီမံကိန္းမ်ားကို ေရးဆြဲအေကာင္အထည္ေဖၚသြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မိမိနိုင္ငံရဲ့ သဘာဝသယံဇာတအရင္းအျမစ္ကို ကုန္ၾကမ္းအတိုင္း ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်မွု မွ နိုင္ငံအတြက္ လိုအပ္တဲ့ လၽွပ္စစ္စြမ္းအင္သာမက ဓါတ္ေျမၾသဇာလိုအပ္ခ်က္၊ ေရနံဓါတု ထုတ္ကုန္ပစၥည္းလိုအပ္ခ်က္မ်ားအား ေရရွည္မွာ ျပည္သူလူထု ဗဟိုျပဳ ဖြံ့ၿဖိဳးမွု (People-Centered Development) ႏွင့္အညီ ျပည္သူ႔ကုန္စည္ (Public Goods) မ်ားကို ျပည္တြင္းလိုအပ္ခ်က္ ျပည့္မီေအာင္ ဦးစားေပးအျဖစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားစြမ္းအင္စီမံခန္႔ခြဲမွုေကာ္မတီအေနနဲ႔ ေရတို၊ ေရရွည္အစီအမံမ်ား ေရးဆြဲေဆာင္ရြက္ရာမွာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးမဲ့အပိုင္း၊ ေဒသအစိုးရမ်ားက ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးမဲ့အပိုင္း၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုမ်ားျဖင့္ ထုတ္လုပ္ ျဖန္႔ျဖဴးမဲ့အပိုင္းမ်ားကို နိုင္ငံတကာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးယခင္အစိုးရက ေရအားလၽွပ္စစ္တစ္ခုတည္းအေပၚ လၽွပ္စစ္ထုတ္လုပ္မွု စရိတ္ႏွင့္ ျဖန္႔ျဖဴးမွုစရိတ္ကို အဓိကအေျခခံ၍ တြက္ခ်က္ခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ျပည္သူတို႔၏ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား လိုအပ္ခ်က္အရ ေနရာေဒသ၊ ေရေျမ၊ သဘာဝသယံဇာတအရင္းအျမစ္ အေျခအေနအလိုက္ ျပည္သူတို႔၏ လက္ခံ ဝယ္ယူသုံးစြဲနိုင္မည့္ အေျခအေနေပၚ မူတည္ၿပီး ေရအားလၽွပ္စစ္သာမက သဘာဝဓါတ္ေငြ႕၊ ဒီဇယ္၊ ေက်ာက္မီးေသြး၊ ေနအား၊ ေလအားႏွင့္ အျခားဇီဝႏွင့္ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေလာင္စာတို႔မွ ထုတ္လုပ္နိုင္သမၽွ ထုတ္လုပ္ၿပီး ျဖန္႔ေဝေပးေရး ႀကိဳးပမ္းရန္ လိုအပ္လာၿပီျဖစ္ပါတယ္။
စက္မွုနိုင္ငံျဖစ္ေရးနဲ႔ စက္မွုဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ဦးတည္ရည္မွန္းေဆာင္ရြက္ရာမွာ အဓိက အလိုအပ္ဆုံး ျဖစ္တဲ့ စြမ္းအင္က႑ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးနဲ႔ စက္မွုက႑ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးတို႔ဟာ အျပန္အလွန္ ဆက္စပ္မွီခို ေနတာေၾကာင့္ (Energy Plan) နဲ႔ (Industrial Development Plan) ေတြကို စနစ္တက် ေရးဆြဲခ်မွတ္နိုင္မွ သာလၽွင္ နိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူလူထုရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ကုန္စည္နဲ႔ ဝန္ေဆာင္မွုမ်ား၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို တိုးတက္စီမံ ေဆာင္ရြက္နိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာအသုံးျပဳတဲ့ သဘာဝအရင္းအျမစ္ ေလာင္စာတန္ဖိုးႏွင့္ ထုတ္လုပ္မွုစရိတ္၊ ခရီးအကြာအေဝး အလိုက္ ျဖန္႔ျဖဴးမွုစရိတ္စက အေပၚမူတည္၍ နိုင္ငံတကာေစ်းႏွုန္းမ်ားႏွင့္အညီ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံသူႏွင့္ လၽွပ္စစ္ဝယ္ယူ သုံးစြဲသူ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပမည့္ ေစ်းႏွုန္းမ်ားညႇိႏွိုင္းၿပီး ေစ်းႏွုန္းမူဝါဒ (Pricing Policy) ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ သြားရန္ လိုအပ္သကဲ့သို႔ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရအပိုင္းမွ ႏွစ္စဥ္ တိုးခ်ဲ႕ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးေရးႀကိဳးပမ္းမည့္ အစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိကႏွင့္ ဖက္စပ္ပူးေပါင္းထုတ္လုပ္ျခင္း၊ ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အျခားနိုင္ငံမ်ားနည္းတူ ေရရွည္ျဖစ္နိုင္မည့္ အစီအမံမ်ားကို ေျပာင္းလဲက်င့္သုံး ေဆာင္ရြက္သြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နိုင္ငံပိုင္ အခန္းက႑ အခ်ိဳးအစားႏွင့္ ပုဂၢလိကပိုင္ အခ်ိဳးအစား ေျပာင္းလဲလုပ္ေဆာင္မဲ့ အစီအစဥ္မ်ားကို အမ်ိဳးသားစြမ္းအင္ စီမံခန္႔ခြဲမွု ေကာ္မတီႏွင့္ ပုဂၢလိကပိုင္ ျပဳလုပ္ေရးေကာ္မရွင္၊ ျမန္မာနိုင္ငံရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုေကာ္မရွင္တို႔ ပူးေပါင္းၿပီးသက္ဆိုင္သည့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ား၊ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားက ညႇိႏွိုင္းေဆာင္ရြက္ သြားၾကရန္ ေျပာၾကား လိုပါတယ္။
နိဂုံးခ်ဳပ္အားျဖင့္-
နိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ စတင္တာဝန္ယူတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကာလမွာ နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ ပကတိလက္ရွိ အေျခအေနအေပၚ မူတည္စဥ္းစားၿပီး စီးပြားေရးမူဝါဒ (၄)ရပ္ ခ်မွတ္၍ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္းကို ေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပထမစီးပြားေရးမူဝါဒကေတာ့ ျပည္သူအမ်ားစု ပါဝင္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ား အရွိန္အဟုန္မပ်က္ တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရင္း အျခားနိုင္ငံမ်ားနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းၿပီး တိုးတက္ဖြံ့ၿဖိဳးေအာင္ စက္မွုက႑ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ဦးတည္ေဆာင္ရြက္သြားဖို႔ ရည္မွန္းထားပါတယ္။
လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ား တိုးတက္ေရးအတြက္ ေက်းလက္ေဒသဖြံ့ၿဖိဳးေရးနဲ႔ ဆင္းရဲမွု ေလၽွာ့ခ်ေရး စီမံကိန္းလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားနဲ႔ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးက႑မွာ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုလုပ္ငန္းမ်ား ပိုမိုတိုးတက္လာေရးဟာ အဓိကက်ပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔လည္း ေက်းလက္ေဒသဖြံ့ၿဖိဳးေရးနဲ႔ ဆင္းရဲမွုေလၽွာ့ခ်ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အာ႐ုံစိုက္ ၿပီး လုပ္နိုင္ေအာင္ ေက်းလက္ေဒသဖြံ့ၿဖိဳးေရး ဦးစီးဌာနတစ္ခု တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းေပးၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ အာ႐ုံစိုက္ ျမႇင့္တင္ လုပ္ေဆာင္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးက႑နဲ႔ စက္မွုက႑မွာ ျပည္သူမ်ား အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရရွိလာေစမဲ့ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုလုပ္ငန္းမ်ားကို ဦးစားေပးထူေထာင္ လုပ္ေဆာင္သြားမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားရဲ့ စိုက္စရိတ္ေခ်းေငြမ်ား ယခုထက္ပိုမိုအဆင္ေျပေအာင္ အစိုးရပိုင္းကေရာ ပုဂၢလိကပိုင္းကပါ ပူးေပါင္းၿပီး ေငြစုေငြေခ်းဘဏ္မ်ား ဖြင့္လွစ္ေဆာင္ရြက္ေရးနဲ႔ အေသးစားေငြေခ်းလုပ္ငန္း (Micro Finance ) မ်ားကို ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးက တိုးတက္ေဆာင္ရြက္သြားေရး၊ သီးႏွံမ်ား ထုတ္လုပ္မွု၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္မွု၊ ေရာင္းဝယ္မွု၊ ကုန္သြယ္မွုလုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္ကို ျပန္လည္သုံးသပ္ၿပီး ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား တြက္ေျခကိုက္၍ ဝင္ေငြတိုးတက္ရရွိေရး၊ Transactional Cost မ်ား ေလၽွာ့ခ်ေရး၊ စိုက္ပ်ိဳး နည္းပညာႏွင့္ စက္မွုလယ္ယာစနစ္ ေျပာင္းလဲေရးေတြကို ဆိုင္ရာဌာန၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေနနဲ႔ အထူးအေလးထား ႀကိဳးပမ္း သြားၾကဖို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ဆန္စပါးေစ်း က်ဆင္းမွုအေပၚ အစိုးရက ပုဂၢလိကနဲ႔ ပူးေပါင္း၍ ဝယ္ယူေပးသည့္ လုပ္ငန္းကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ေပးလ်က္ ရွိပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေတြအေပၚမွာ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားအေနနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ ကြင္းဆင္းေလ့လာသုံးသပ္မွုမ်ား၊ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားရဲ့ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္း တိုးတက္ေရးတို႔အတြက္ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲမ်ားက်င္းပၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ ေပးသင့္တဲ့ နည္းလမ္းမ်ားရွာေဖြေဆာင္ရြက္သြားၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
စီးပြားေရးမူဝါဒရဲ့ ဒုတိယအခ်က္ျဖစ္တဲ့ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္မ်ားအခ်ိဳးက် မၽွတစြာ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ ဘ႑ာေငြအရ/အသုံးႏွင့္ အခြန္အေကာက္ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား၊ နိုင္ငံျခားအကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ား၊ ဆင္းရဲမွုညႊန္းကိန္း လိုအပ္ခ်က္မ်ား အရ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္မ်ားအၾကား မၽွတစြာ ခြဲေဝရရွိေရး၊ ေဒသဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္မွုမ်ားအတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုမ်ား တိုးခ်ဲ႕ဖိတ္ေခၚ ေဆာင္ရြက္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို က႑ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္းႏွင့္ ေဒသႏၲရဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္းမ်ားနဲ႔အညီ ေလ့လာသုံးသပ္စီမံသြားၾကဖို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ဘ႑ာေငြအရ-အသုံးႏွင့္ နိုင္ငံျခားအကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ားကို ထိေရာက္အက်ိဳးရွိစြာ အသုံးျပဳေရးအတြက္ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္အထိ စီမံခန္႔ခြဲေရးအဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕စည္းတာဝန္ေပးအပ္ ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ လိုအပ္ ပါတယ္။
စီးပြားေရးမူဝါဒ တတိယအခ်က္ျဖစ္တဲ့ျပည္သူတို႔ရဲ့ လူမွုစီးပြားေရး ဘက္စုံတိုးတက္မွု အတြက္ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္မ်ားအလိုက္ စီးပြားေရးညႊန္းကိန္း မ်ားကို အခ်ိန္ကာလအလိုက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ တိုးတက္လာေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ (ဂ်ီဒီပီ) တိုးတက္႐ုံသာမက လူတစ္ဦးက် ဝင္ေငြတိုးတက္ေရး၊ အိမ္ေထာင္စုအလိုက္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးႏွင့္လူေနမွုအဆင့္အတန္း (စား-ဝတ္-ေန-ေရး) တိုးတက္မွု ရွိေရးစတဲ့ ျပည္သူဗဟိုျပဳဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ဖို႔ မွာၾကားလိုပါတယ္။
စီးပြားေရးမူဝါဒ စတုတၳအခ်က္ျဖစ္တဲ့ ကိန္းဂဏန္းစာရင္းအင္းမ်ား အရည္အေသြးျပည့္ဝေရးနဲ႔ တိက်မွန္ကန္ေရးအတြက္ကိုလည္း ေျမျပင္ကြင္းဆင္းၿပီး တိတိက်က်ေကာက္ယူျခင္း Check, Recheck, Counter Check ျဖင့္ ကြက္ေကာက္ျပန္လည္ စစ္ေဆးျခင္း၊ ျဖစ္နိုင္စြမ္းေလ့လာျခင္း (Feasibility Study) တို႔ျဖင့္ ခိုင္မာမွန္ကန္သည့္ ကိန္းဂဏန္းစာရင္းအင္း၊ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ရရွိမွသာ မူဝါဒႏွင့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္း (Decision Making, Policy Making) ကိုမွန္ကန္စြာျပဳလုပ္နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ နိုင္ငံေတာ္ အစိုးရအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္နဲ႔အညီ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားနဲ႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိပါတယ္။ ျပည္သူလူထု ဗဟိုျပဳဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ျပည္သူလူထုရဲ့ ဆႏၵသေဘာထား (Public Opinion) ေတြကို ေဆြးေႏြးရယူျခင္းနည္းလမ္းနဲ႔ အျပန္အလွန္ ယုံၾကည္ ေလးစားမွုျဖင့္ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လုံးညီညြတ္စြာ ပူးေပါင္းပါဝင္ ေဆာင္ရြက္နိုင္ျခင္းျဖင့္ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမွုေရးအေျခအေနမ်ားဟာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ လ်င္ျမန္စြာေျပာင္းလဲ တိုးတက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္မ်ိဳးကို တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ အသြင္ကူးေျပာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ျပည္သူ႔ဆႏၵေဖာ္ထုတ္တယ္ဆိုၿပီး လမ္းမေပၚ လူအုပ္နဲ႔ထြက္ အစုအေဝးနဲ႔ ေသြးထိုးမွု ပါလာတဲ့အခါ မျဖစ္သင့္မျဖစ္ထိုက္တဲ့ ျပည္သူအမ်ားစုရဲ့ အသက္အိုးအိမ္ လုံျခဳံမွုထိခိုက္တဲ့ျဖစ္စဥ္အထိ ႐ုတ္ျခည္းေျပာင္းလဲသြားတတ္တဲ့ ျဖစ္စဥ္နဲ႔ သေဘာသဘာဝကို ရင့္က်က္ယဥ္ေက်းေသာ၊ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ ညီညြတ္စြာ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္နိုင္ေသာ၊ ကမၻာ့အလယ္မွာသားစဥ္ေျမးဆက္ ရပ္တည္နိုင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ရည္ ရွိေသာ လူမ်ိဳးမ်ားအျဖစ္ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ ျပည္သူအားလုံးနဲ႔ စတုတၳမ႑ိဳင္တို႔ ပူးေပါင္းၿပီးညီညီညြတ္ညြတ္၊ ခိုင္ခိုင္မာမာ လက္တြဲကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ားအလိုက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားက်င္းပေရးနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး အထူးျပဳေျပာၾကားလိုတာ တစ္ခုရွိပါတယ္။ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပျခင္းဟာ က႑အလိုက္ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးေရာ နယ္ေျမအလိုက္ ဖြံ့ၿဖိဳးေရး အတြက္ပါ မ်ားစြာအေရးပါပါတယ္။ ဒီေန႔ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားရဲ့ အႀကံဉာဏ္ေတြ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ကုန္သြယ္မွုနဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု လုပ္ခ်င္တာေတြနဲ႔ အခက္အခဲေတြ၊ ျပည္သူလူထုတင္ျပလိုတဲ့ အခက္အခဲမ်ားကို ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာနီးနီးကပ္ကပ္ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းစြာ နည္းလမ္းရွာေဖြ ေဆြးေႏြးအေျဖရွာေပးနိုင္မယ္ ဆိုရင္-
-ေဒသဖြံ့ၿဖိဳးမွုနဲ႔ လမ္းတံတားလိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမွုေရးလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္အထိ အခ်ိန္ယူတင္ျပမွုမ်ိဳးအစား ေဒသအစိုးရနဲ႔ ေဒသႏၲရလႊတ္ေတာ္ အတြင္းမွာ ဦးစားေပး က႑နဲ႔ ဦးစားေပးနယ္ေျမေတြကို ညႇိႏွိုင္းလ်ာထားေပးနိုင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မ်ားစြာအက်ိဳးေက်းဇူး ရွိျခင္း၊
ဒါ့ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးနဲ႔ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္းရဲ့ စားဝတ္ေနေရးလိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးရမဲ့ တာဝန္ဟာ အစိုးရတစ္ဖြဲ႕လုံးအေပၚမွာ တာဝန္ရွိတယ္ဆိုတာကို အေလးအနက္ခံယူၿပီး မည္သည့္လုပ္ငန္းက႑ကို ေဆာင္ရြက္သည္ျဖစ္ေစ ေအာက္ေျခအထိဆင္းၿပီး ေအာင္ျမင္သည္အထိ ေဆာင္ရြက္ သြားၾကပါလို႔ မွာၾကားရင္းနိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။
သမၼတရံုး WebSite http://www.president-office.gov.mm မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
