News @ M-Media

Blog

  • ပထမ ကမာၻစစ္အတြင္း ျမန္မာျပည္ေရာက္ တူရကီစစ္သားမ်ား

    ပထမ ကမာၻစစ္အတြင္း ျမန္မာျပည္ေရာက္ တူရကီစစ္သားမ်ား

    ပထမကမၻာစစ္အတြင္း ျမန္မာျပည္ေရာက္ တူရကီအက်ဥ္းသားမ်ား ဖဲြ႔ထားတ့ဲ ေဘာလုံးအသင္း (ဒီစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၂၃၈)

    မိတၳီလာမွာ တူရကီ စစ္သခၤ်ဳိင္းေဟာင္း ရိွတယ္ တ့ဲ။ ဒီကေန႔ထုတ္ ေၾကးမုံ စာမ်က္ႏွာ ၆ မွာ ေရးထားပါတယ္။

    ပထမကမၻာစစ္အတြင္း သုံ႔ပန္းျဖစ္သြားတ့ဲ တူရကီစစ္သား အမ်ားအျပား မိတၳီလာဘက္ကုိ ေရာက္လာတယ္၊ သူတုိ႔ရဲ႕ သခၤ်ဳိင္းကုိ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းႏုိင္ဖုိ႔ တူရကီသံအမတ္ Mr. Murat Yuvaz ေလ့လာေနတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။

    အဲဒီနယ္ကုိ ေရာက္ခ့ဲတ့ဲ တူရကီစစ္သား ေလးရာေက်ာ္တယ္ တ့ဲ။

    က်ဆုံးရတ့ဲ တူရကီစစ္သား အေရအတြက္ တေသာင္း ရိွမယ္လုိ႔ သံအမတ္က ဆုိတယ္။ ျမန္မာျပည္ကုိ ဖမ္းလာျပီး ေသဆုံးသြားတ့ဲ အေရအတြက္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

    ပထမကမၻာစစ္က ၁၉၁၄ မွာ ျဖစ္တာ ၄ ႏွစ္ ၾကာပါတယ္။ (ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမြးဖြားတ့ဲအခ်ိန္ေပါ့။)

    မဟာမိတ္ႏုိင္ငံေတြ ျဖစ္တ့ဲ အဂၤလိပ္၊ ျပင္သစ္တုိ႔က တဘက္။
    ဗဟုိ အင္အားႀကီးႏုိင္ငံေတြျဖစ္တ့ဲ ဂ်ာမဏီ၊ ၾသစႀတီးယားတုိ႔က တဘက္။ အဲဒီဘက္ ၀င္ကူတ့ဲ ႏုိင္ငံေတြထဲမွာ တူရကီ ပါပါတယ္။

    (ေနာက္ အႏွစ္ ၂၀ အၾကာမွာ ျဖစ္တ့ဲ ဒုတိယကမၻာစစ္မွာေတာ့ တူရကီက ျငိမ္သက္ေနခ့ဲျပီး စစ္ျပီးခါနီးမွာ မဟာမိတ္ဘက္က ရပ္တည္လုိက္ပါတယ္)

    ေၾကးမုံသတင္းအရ ဆုိရင္ ပထမကမၻာစစ္အတြင္း ဖမ္းမိတ့ဲ တူရကီ သုံ႔ပန္းေတြ မိတၳီလာဘက္ ေရာက္လာပါတယ္။ အဂၤလိပ္က အဲဒီအခ်ိန္ သူသိမ္းထားတ့ဲ ျမန္မာျပည္ထဲကုိ ဒီသုံ႔ပန္းေတြ ပုိ႔လုိက္တ့ဲသေဘာပါ။
    အခုေတာ့ တူရကီသံအမတ္က သူတုိ႔ရဲ႕ သခၤ်ဳိင္းကုိ ျပဳျပင္ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ဖုိ႔ သြားေရာက္ ေလ့လာေနပါျပီ တ့ဲ။

    ဒါက ေျမပုံေပၚက တူရကီ နဲ႔ ျမန္မာျပည္
    တူရကီအက်ဥ္းသားေတြကုိ ထားခ့ဲတ့ဲ ျမန္မာျပည္က ေနရာ ၄ ခု
    (ပထမကမၻာစစ္အတြင္း နုိင္ငံအသီးသီးမွာ ရိွခ့ဲတ့ဲ တူရကီသုံ႔ပန္းစခန္းမ်ား ဆုိတ့ဲ စာအုပ္မွာ ေဖာ္ျပထား)
    တူရကီမွာ ေတြ႔ရတ့ဲ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ေရာက္ တူရကီတပ္သားမ်ား (ဓာတ္ပုံ – www.firstworldwar.com)

     

    အဂၤလိပ္တပ္ေတြနဲ႔အတူ ေတြ႔ရတ့ဲ ဒဏ္ရာရ တူရကီ သုံ႔ပန္းမ်ား (ဓာတ္ပုံ – www.firstworldwar.com)

    အဂၤလိပ္ပုိက္နက္ အိႏၵိယ ျမန္မာ နယ္ထဲမွာ တူရကီ အက်ဥ္းသားေတြကုိ ထားရိွတ့ဲ စခန္း ၁၀ ခု အေၾကာင္း စာအုပ္မွာေတာ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြဟာ သရက္၊ ေရႊဘုိ၊ မိတၳီလာ၊ ရန္ကုန္တုိ႔မွာ ရိွတယ္ လုိ႔ ေရးထားပါတယ္။

    ေအာက္က အခ်က္အလက္ေတြကေတာ့ အဲဒီစာအုပ္

    REPORTS ON BRITISH PRISON-CAMPS IN INDIA AND BURMA
    VISITED BY THE INTERNATIONAL RED CROSS COMMITTEE
    IN FEBRUARY, MARCH AND APRIL, 1917

    မွာ ေတြ႔ရတ့ဲ အခ်က္ေတြပါ။

    စခန္းေတြကုိ ICRC လုိ႔ ေခၚတ့ဲ ႏုိင္ငံတကာၾကက္ေျခနီေကာ္မတီက ၁၉၁၇ ႏွစ္ဆန္းပုိင္း သြားေရာက္ေလ့လာခ်က္ အစီရင္ခံစာ လုိ႔ စာအုပ္ မ်က္ႏွာဖုံးမွာ ေရးထားပါတယ္။

    အက်ဥ္းစခန္းအမည္နဲ႔ အက်ဥ္းသားအေရအတြက္ (အမ်ားစုက သုံ႔ပန္း)
    သရက္ျမိဳ႕စခန္း – ၃၅၉၁
    ေရႊဘုိစခန္း – ၉၀
    မိတၳီလာစခန္း – ၁၉၁၇ တြင္ အသုံးျပဳျခင္းမရိွ
    ရန္ကုန္စခန္း – ??

    ICRC ျမန္မာျပည္ေထာင္ေတြကုိ လာစစ္တာ ၁၉၁၇ ကတည္းကလုိ႔ ဆုိနုိင္ပါတယ္။

    သရက္စခန္းမွာ အက်ဥ္းသားေတြ ျမိဳ႕ထဲသြားခြင့္မရိွ၊ ျမိဳ႕ထဲက ဗလီေတာ့ သြားတက္ခြင့္ေတာင္းတာလည္း မရ၊ အက်ဥ္းသားတုိင္း တပတ္ကုိ စီးကရက္ အလိပ္ ၄၀ နဲ႔ မီးျခစ္ ၁ ဘူး ရတယ္၊
    အက်ဥ္းသား ၃,၅၀၀ ၀န္းက်င္ ရိွတ့ဲထဲက ၁၉၁၆ မွာ ၇၆ ဦး ေသဆုံးတယ္ တ့ဲ။

    စာ ၅၉ မွာ ေရးထားတာကေတာ့ သူတုိ႔ကုိ မက္ဆုိပုိေတးမီးယန္း စစ္ေျမျပင္ကေန အိႏၵိယကုိ ပုိ႔တယ္၊ အဲဒီကေနမွ ျမန္မာျပည္ကုိ ေရလမ္းကေန ပုိ႔လုိက္တယ္။
    ကလာကတၱားကေန ရန္ကုန္ကုိ ၃ ရက္ၾကာတယ္ တ့ဲ။
    ရန္ကုန္ကေန သရက္ကုိ ေရလမ္းကသြား၊ မိတၳီလာကုိေတာ့ ရထားနဲ႔သြား (တုိက္ရုိက္ေတာ့မဟုတ္)။ အက်ဥ္းသားေတြကုိ ရာထူးအလုိက္ ပထမတန္းတဲြ ဒုတိယတန္းတဲြေတြမွာ တင္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။

    ေၾကးမုံ သတင္းစာ ေဖာ္ျပခ်က္ကုိ ဒီမွာ http://1.bp.blogspot.com/-hbD2hLQzaQo/T8SBQAxGCZI/AAAAAAAAG6c/jeY8fvP9Ams/s1600/_MG_4910.jpg ဖတ္ပါ။

     

    Credit -Irrawaddy’s Blog

  • သမိုင္းဟူသည္ ဤသို႔တည္

    သမိုင္းဟူသည္ ဤသို႔တည္

    ျပဳစုသူ-  ရဲရင့္သစၥာ

    ဗုဒၶဘာသာျမစ္ဖ်ား ႏွင့္ သမိုင္း႐ႈေထာင့္စာအုပ္ပါ အလြဲသမိုင္းမ်ားအား ေထာက္ျပျပင္ဆင္ေပးသည့္က်မ္းငယ္

     

    စာေရးသူအမွာစာ

    ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာဗုဒၶဘာသာျမစ္ဖ်ား ႏွင့္ သမိုင္း႐ႈေထာင့္ လို႕ အမည္ရတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ ထြက္ရိွခ့ဲပါျပီ။ အဲဒီစာအုပ္ကိုေရးသားတ့ဲ ပုဂိၢဳလ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ရဲ့ဘြဲ့အမည္ကေတာ့ ဘဒၵႏၲ ေကာသလႅ (စံျပ ၊ ကမာၻေအး) ပါ။ ဆရာေတာ္ကေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ကို သမိုင္း စာအုပ္ လို႕ဆိုထားပါတယ္။ စာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံးမွာကို “သမိုင္းေရးတာ မအေအာင္လို႕ပါ” လို႕ေရးထားျပီး သမိုင္းစာအုပ္ၾကီး ျဖစ္ေၾကာင္းေဖာ္က်ဴးထားပါတယ္။
    အဲဒီစာအုပ္ကိုအစအဆုံးေသခ်ာအႏုလုံပဋိလုံဖတ္ၾကည့္ျပီး ေနာက္အလြန္ ကိုဝမ္းနည္းျခင္းသာမက၊ အံ့ဩျခင္းၾကီးစြာလည္း ျဖစ္မိပါေတာ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလို ခံစားရလဲ လို႕ဝန္ခံရရင္ျဖင့္……. စာေရးသူ ဆရာေတာ္ဟာ သမိုင္းပညာရွင္တစ္ဦး မဟုတ္တဲ့ (သမိုင္းပညာရွင္မဟုတ္ဟု သာ ယူဆမိပါသည္။) အတြက္ သမိုင္း ေၾကာင္းေတြကိုနားမလည္တာ၊ အလြဲအမွားေတြေရးတာဟာမထူးဆန္းလွ ေပမ့ဲ၊ ဆရာေတာ္ရဲ့စာမူကို တည္းျဖတ္ေပးတ့ဲ ပုဂိၢဳလ္ေတြဟာေတာ့ျဖင့္ ေခတ္ ပညာတတ္ ပုဂိၢဳလ္ၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကတ့ ဲ အျပင္၊ ပုဂိၢဳလ္ၾကီး တစ္ဦးဟာ ကြၽန္ေတာ္ အထင္ၾကီးေလးစားမိခ့တဲ ့ ဲ သမိုင္းပညာရွင္ၾကီး ဆရာၾကီး ဦးထြန္းေအာင္ခ်ိန္(အျငိမ္းစား သမိုင္းပါေမာကၡ) (စာအုပ္အမွာစာမွာေတာ့ ဦးေအာင္ထြန္းခ်ိန္လို႕ မွားေရးထားပါတယ္။) ျဖစ္ေနလို႕ပါဘဲ။

    အဲဒီ သမိုင္းစာအုပ္ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ အမွာစာစာမ်က္ႏွာ (ဋ) မွာ စာေရးသူဟာ အဲဒီစာအုပ္စာမူကို ဖတ္႐ႈတည္း ျဖတ္ေပးခ့တဲ ့ဲ
    ဆရာၾကီးမ်ား ရဲ့ အမည္ေတြကို ေဖာ္ျပျပီး အထူးေက်းဇူး တင္ေၾကာင္းမွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အေနနဲ႕ အဲဒီ အမည္စာရင္းပါ ဆရာၾကီးမ်ားရဲ့ အမည္ေတြကိုကူးယူေဖာ္ျပေပးခ်င္ ပါတယ္။

    ၁။ ယုဒႆန္ရိပ္သာ ဒုတိယေက်ာင္းအုပ္ ဦးေက်ာ္ညြန္႕
    ၂။ ျငိမ္းေဖာင္ေဒးရွင္း (Shalom Foundation) ဥကၠ႒ေဒါက္တာ ဇဘဲဂြ ြၽန္
    ၃။ ကရင္ခရစ္ယ်ာန္ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္မွ ေဒါက္တာေဂဘယ္လ္
    ၄။ ပညာတန္ေဆာင္မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာအျငိမ္းစားအထက္တန္းေက်ာင္း အုပ္ဆရာၾကီး ဦးေက်ာ္စိုး (ေမာင္ေက်းဇူး)၊
    ၅။ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ (အျငိမ္းစား သမိုင္းပါေမာကၡ) ဆရာၾကီး ဦးထြန္းေအာင္ခ်ိန္

    အဲဒီလိုေခတ္ပညာတတ္လူၾကီးလူေကာင္းဆရာၾကီးမ်ားနဲ႕ခရစ္ယ်ာန္အဖြဲ႕အစည္းေတြက ေလးစားအပ္တ့ဲပညာရွင္မ်ားကိုယ္တိုင္ကစာမူကိုဖတ္႐ႈတည္းျဖတ္ ခဲ့ရဲ့သားနဲ႕ အဲဒီစာအုပ္ပါ သမိုင္း အေၾကာင္းအရာ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အလြဲၾကီး လြဲေနေၾကာင္းသိလိုက္ရေတာ့ မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို အံ့အားသင့္ဝမ္းနည္းမိပါေတာ့တယ္။
    ကြၽန္ေတာ္သမိုင္းပညာရွင္တစ္ဦးလုံးဝမဟုတ္ပါဘူး၊သို႕ေသာ္သမိုင္းပညာရပ္နဲ႕ပညာရွင္ေတြကိုခ်စ္ခင္ပါတယ္၊ ေလးစားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမိုင္းပညာရပ္ကို အလြတ္တမ္းေလ့လာလိုက္စားျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေလးစားရတ့ျဲမန္မာႏိုင္ငံက သမိုင္းပညာရွင္ၾကီးေတြထဲက ပညာရွင္ၾကီးအခ်ိဳ႕ရဲ့ အမည္ ေတြကိုရြတ္ျပရရင္ျဖင့္…..
    ၁။ သမိုင္းပညာရွင္ၾကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္း
    ၂။ သမိုင္းပညာရွင္ၾကီး ဗိုလ္မႉးၾကီးဘရွင္
    ၃။ သမိုင္းပညာရွင္ၾကီး ဦးထြန္းေအာင္ခ်ိန္
    ၄။ သမိုင္းပညာရွင္ၾကီး ဦးစိုင္းေအာင္ထြန္း
    ၅။ သမိုင္းပညာရွင္ၾကီး ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညြန္႕
    စာေရးသူနဲ႕တကြ ဖတ္႐ႈတည္းျဖတ္ေပးေသာ ဆရာၾကီးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ အလြန္ေလးစားပါတယ္။ သို႕ေသာ္လည္းကြၽန္ေတာ္သမိုင္း အေပၚ သစၥာ တည္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ေရွ႕ မွာအလဲြသမိုင္း တင္ျပတာကို ျငိမ္ေနဖို႕ရာမရဲပါဘူး။ ျငိမ္ေနလိုက္ရင္ေတာ့ သမိုင္းကိုသစၥာေဖာက္တ့၊ဲ မတည္ၾကည္ မေျဖာင့္မတ္တ့ဲ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ကိုေရာက္ရွိသြားမွာဘဲလို႕ခံယူထားပါတယ္။ အဲဒီအျဖစ္မ်ိဳးေရာက္မွာကိုေတာ့အလနြ ္ရံေြ ၾကာက္ပါတယ္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ေဒသ တစ္ခု၊ ဘာသာအယူဝါဒ တစ္ခု ကိုခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မုန္းသည္ျဖစ္ေစ၊ သမိုင္းကိုေတာ့ စိတ္ေဆာင္ရာလိုက္ျပီးအလြဲအမွားေရးဖို႕၊ လက္ခံလိုက္ဖို႕ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ တကယ္လို႕ အလြဲအမွားေတြကိုသိသိၾကီးနဲ႕ အမွန္ျပင္မေပးမိရင္ေနာင္လာေနာက္သား မ်ိဳးဆက္ေတြအေပၚ ၾကီးမားစြာလြန္က်ဴးျခင္းဘဲျဖစ္မယ္ ဆိုတာ ေျဖာင့္မတ္တဲ့လူသားတိုင္းသေဘာတူမယ္လို႕ ယုံၾကည္မိပါတယ္။

    Thamine Hu The

     

  • ျမိဳ႕နယ္လံုးဆိုင္ရာ တမန္ေတာ္ေန႔ အခမ္းအနား ေမာ္လျမိဳင္တြင္ က်င္းပ

    ျမိဳ႕နယ္လံုးဆိုင္ရာ တမန္ေတာ္ေန႔ အခမ္းအနား ေမာ္လျမိဳင္တြင္ က်င္းပ

    ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႔လံုးဆိုင္ရာ တမန္ေတာ္ေန႔ အခမ္းအနားၾကီးကို (27.5.2012)ေန႔တြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ဆရာ၀န္အသင္းခန္းမတြင္ က်ငး္ပၿပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္းသိရိွရပါသည္။
     

    တမန္ေတာ္ေန႔အခမ္းအနာတြင္ ဆရာဦးလွေရႊ တရားခ်ဴပ္ေရွ႔ေနမွ တရားေဟာၾကားေနစဥ္

    မြန္ၿပည္နယ္ သာသနာေရးမွဴး ရုံးမွ ညြန္ၾကာေရးမွဴး  ဦးလူမြန္မွ အမွာစကားေၿပာၾကား ေနစဥ္

  • ရဲလွ်င္ မင္းျဖစ္

    ရဲလွ်င္ မင္းျဖစ္

    လူမင္းဟန္

    ၁၅၃၃ မွာ နတ္ရြာစံခါနီး ေမာ္စကိုနယ္စားႀကီး Vasily III ဟာ အသက္သံုးႏွစ္သာရွိေသးတဲ႔ သူ႕သား အုိင္ဗင္ ကို နန္းလ်ာအျဖစ္နဲ႔ ေၾကျငာလိုက္ပါသည္။ ေနာက္ၿပီး အသက္ငယ္ငယ္ပဲ ရွိေသးတဲ႔ သူ႕မိဘုရား ဟဲလင္နာ ကို အုိင္ဗင္အရြယ္ ေရာက္တဲ႔အထိ ရင္ခြင္ပိုက္ဘုရင္မ အျဖစ္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕ စီစဥ္ပါတယ္။ ဒီအစီအမံဟာ နန္းေတာ္ထဲက သူေကာင္းမ်ိဳးေတြ အတြက္ေတာ႔ ၀မ္းသာစရာႀကီးပါ။ ရုရွားမွာ boyer လို႕ေခၚတဲ႔ သူေကာင္းမ်ိဳးေတြရွိပါတယ္။ ရာထူးႀကီးႀကီးယူထားၾကတဲ႔ သူေတြေပါ႔။ ကြယ္လြန္သြားတဲ႔ ေမာ္စကိုနယ္စားႀကီးဟာသူ႕ရဲ႕အာဏာစက္ကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ဖို႕အထူးႀကိဳးစားခဲ႔ပါတယ္။ အခုဆို နယ္စားႀကီးလဲ ကြယ္လြန္သြားၿပီ။ သူ႕နန္းလ်ာကလည္း ဥမမည္ စာမေျမာက္ သံုးႏွစ္သားေလး၊ ရင္ခြင္ပိုက္အျဖစ္ထားခဲ႔တဲ႔ ဘုရင္မဆိုတာကလည္း အသက္ငယ္ငယ္၊ အေတြ႕အႀကံဳလည္းမရွိ။ ဒါဟာ boyer ေတြအတြက္ေတာ႔ တုိင္းျပည္အာဏာ လုဖို႕အကယ္႔ကို အခြင္႔ေကာင္းပါပဲ။ ဒါေတြကို ျမင္တဲ႔ မိဘုရားဟာ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ သူ႕သူငယ္ခ်င္း မင္းသား Obolensky ကို အကူအညီေတာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီလိုအုပ္ခ်ဳပ္ရင္း ငါးႏွစ္ေလာက္ေနေတာ႔ ဟဲလင္နာ ရုတ္တရက္ ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ ကြယ္လြန္ရတာကလဲ အဆိပ္ခပ္ခံရတာပါ။ အဆိပ္ခပ္တဲ႔သူကေတာ႔ boyer ေတြထဲမွာ ေၾကာက္စ ရာအေကာင္းဆံုး Shuisky မိသားစုထဲကတစ္ေယာက္ပါ။

    အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ Shuisky ေတြကပဲ တုိင္းျပည္အာဏာကိုထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီး Obolensky ကိုလည္း ေထာင္ထဲမွာ အစာ ငတ္ထားၿပီး သတ္လိုက္ပါတယ္။ ခုဆိုရင္ အုိင္ဗင္ ဟာ အသက္ ရွစ္ႏွစ္ရွိပါၿပီ။ သူ႕ကို ဂရုစိုက္တဲ႔၊ ခင္မင္တဲ႔ လူမွန္သမွ်ကို Shuisky ေတြက အျပတ္ရွင္းပစ္ပါတယ္။ အုိင္ဗင္ ဟာ Shukisky ေတြနဲ႔မေတြ႕ေအာင္ေရွာင္ပုန္းရင္း နန္းေတာ္ထဲမွာ မ၀ေရစာစားၿပီး ေနခဲ႔ရပါတယ္။ တခါတေလမွာ သူ႕ကိုေတြ႕တာနဲ႔ ပလႅင္ေပၚတင္၊ သရဖူေဆာင္းေပးၿပီး ေနာက္ေျပာင္ၾက ပါတယ္။

    ဒီလိုေနလာတဲ႔တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အုိင္ဗင္ ဟာ သူတို႕လုပ္သမွ်ကို ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ခံေနပါတယ္။ boyer ေတြက လည္း အုိင္ဗင္ကို အျဖစ္မရွိတဲ႔သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သိတ္ဂရုမစိုက္ၾကေတာ႔ပါဘူး။ စိတ္ကူးထဲေတာင္ ထည္႔တြက္မ ထားဘူး ဆိုတဲ႔ အေျခအေနကို ေရာက္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတို႕မသိတာက အိုင္ဗင္ ဟာ နန္းေတာ္ေစာင္႔တပ္ ဖြဲ႕ကို အေသအခ်ာစည္းရုံးထားၿပီးပါၿပီ။ ရက္စက္ၾကမ္းႀကဳပ္တဲ႔ Shukisky ေတြကိုမုန္းတီးေနတဲ႔ နန္းေတာ္ေစာင္႔တပ္ေတြ ကလည္း အုိင္ဗင္ ကို ကူညီဖို႕သေဘာတူပါတယ္။

    ၁၅၄၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၉ ရက္ ညေနပိုင္းမွာ အုိင္ဗင္ က Shuisky ေခါင္းေဆာင္မင္းသား ကို သူ႕အခန္းကိုလာဖို႕ ဖိတ္လုိက္ပါတယ္။ မင္းသားေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ႔ အခန္းထဲမွာ နန္းေတာ္ေစာင္႔တပ္သားေတြ ရွိေနပါတယ္။ အုိ္င္ဗင္ က ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ မင္းသားကိုလက္ၫႈိုးထိုးၿပီး ဖမ္းၿပီး သတ္ ဖို႕ အမိန္႕ေပး လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးတဲ႔ေနာက္ အေလာင္းကို နန္းေတာ္ထဲက ေခြးေလွာင္အိမ္ထဲ ပစ္ထည္႕ၿပီးေခြးစာေကၽြးပစ္ လုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ Shuisky ေတြအကုန္လံုးကို ဖမ္းၿပီး သတ္ပစ္လုိက္ပါတယ္။ Shuisky ေတြဟာ ဘာမွျပင္ ဆင္ခ်ိန္မရလိုက္ပဲ အငိုက္မိခံလိုက္ရပါတယ္။ အခုေတာ႔သူတို႕ ႏွိပ္စက္သမွ်ခံလာရတဲ႔ အုိင္ဗင္ကို အေသအလဲ ေၾကာက္ရတဲ႔ဘ၀ကို ေရာက္သြားပါေတာ႔တယ္။ အုိင္ဗင္ ဟာ ပထမဆံုးဇာဘုရင္ အေနနဲ႔ ရွရွားႏိုင္ငံကို အုပ္ ခ်ဳပ္ခဲ႔ပါတယ္။ သူ႕ကို Ivan The Terrible လို႕ေနာက္ပိုင္းမွာေခၚၾကပါတယ္။

    က်ေတာ္တို႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ တုံ႕ဆုိင္းတတ္ပါတယ္။ ျပတ္ျပတ္သားသား ရဲရဲရင္႔ရင္႔လုပ္ရမွာ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ အတုိက္အခံလုပ္ရမွာ၊ အေျခအေနတင္းမာ မွာေတြကို ေရွာင္ရွားလိုၾကပါတယ္။ သူမ်ားေတြက ဘယ္လိုထင္မွာပါလိမ္႔၊ ဘယ္ႏွယ္႔ေျပာမွာပါလိမ္႕နဲ႔စိုးရိမ္ေနတာနဲ႕ကို လုပ္သင္႔လုပ္ထုိက္တာကို မလုပ္လိုက္ရေတာ႔ပါဘူး။ ဒီလိုရဲရဲရင္႔ရင္႔လုပ္တတ္ ဖို႕ ေလ႔က်င္႔ယူလို႕ရပါတယ္။ အစကတည္းက သတၱိနဲ႔ေမြးလာတဲ႔သူ ရွားပါတယ္။ နပိုလီယန္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ သတၱိကို စစ္ပြဲအေတြ႕ အႀကံဳေတြကေန ေလ႕က်င္႔ယူခဲ႔ရတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ စစ္ပြဲအႏိုင္အရႈံးဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရဲရင္႔ျပတ္သား မႈ႕ ကအဓိက မဟုတ္လား။ ရဲရင္႔မႈ႕မွာ ဘာနဲ႔မွ အစားထိုးလို႕မရတဲ႔ တန္ခိုးေတြရွိပါတယ္။ အုိင္ဗင္ ကိုပဲ ၾကည္႕ပါ။ တသက္လံုးက သူမ်ား အႏိုင္က်င္႔ခံလာရတဲ႔ ခပ္တံုးတံုး ဘ၀ကေန ရဲရင္႔မႈ႕တစ္ခုေၾကာင္႔ ဘ၀တစ္ခုလံုးေျပာင္းလဲခဲ႕ရတာ ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ရဲရင္႔ျပတ္သားသူေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ ေျပာပံုဆိုပံု၊ ကိုယ္ေနဟန္ထားအမူအရာကအစ အမ်ားနဲ႔ မတူပဲ ထူးျခားေနတတ္ပါတယ္။ အဲလိုလူမ်ိဳးကို လူတုိင္းက ေလးစားေနရာေပးခံရတတ္ပါတယ္။

    က်ေတာ္တို႕ အျမင္သာဆံုး ဥပမာအေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုပဲ ေလ႔လာၾကည္႕ရေအာင္။ ေဒၚစုကို တစ္ကမၻာလံုးက ဘာလို႕ေလးစားၾကတာလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီးျဖစ္လို႕လား။ ဒါတစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဗ်။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သားႀကီး ေအာင္ဆန္းဦး ကိုဘယ္သူမွ မေလးစားၾကပါဘူး။ ရွိတယ္ဆုိတာေတာင္ ေမ႔ေနတယ္။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္လို႕လား။ ဒါေၾကာင္႔လည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိသာပါတယ္။ တစ္ျခားႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ႔သူေတြလည္းအမ်ားႀကီးပဲဟာ။ တကယ္ေျပာ စတမ္းဆို ေဒၚစုကမွ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ေနခဲ႔ရေတာ႔ သူ႕ခမ်ာ နင္လားငါလား ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရတဲ႔ အခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္ရွိလုိ႕႔လဲ။  သူ႕ရဲ႕ ရဲရင္႔ျပတ္သားတဲ႔ ေျပာဆိုမႈ႕၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ဟာ သူ႕ကိုလူေတြေလးစားၾက တဲ႔အေၾကာင္းထဲက အေရးႀကီးတဲ႔ အခ်က္တစ္ခုလို႕ က်ေတာ္ကေတာ႔ ထင္တာပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆိုတာ တစ္ခါမွ မၾကားဘူးတဲ႔ လူ တစ္ေယာက္ကို ေခၚျပရင္ေတာင္ ေဒၚစုကိုျမင္တာနဲ႔ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ျဖစ္ေနမယ္႔ မိန္းမမဟုတ္ဘူး။ ရဲရင္႔တဲ႔၊ ျပတ္သားတဲ႔၊ ေျပာတဲ႔အတုိင္းလုပ္မယ္႔ မိန္းမဆိုတာ တန္းေျပာႏိုင္လိမ္႔မယ္လို႕ထင္တာပဲ။ က်ေတာ္႔အထင္ေတာ႔ ေဒၚစုလည္း ေမြးရပါ သတိၱေကာင္းသူ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္ပါလိမ္႔မယ္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ႔ သူ႕ရဲ႕ freedom from fear ဆိုတဲ႔မိန္႕ခြန္းထဲမွာ “အေၾကာက္တရားမရွိျခင္းသည္ ဆုလဒ္ တစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ထက္ပို၍ တန္ဖိုးရွိသည္မွာ ႀကိဳးပမ္းမႈ႕မွ ရရွိလာေသာ သတိၱ၊ အေၾကာက္တရားက လႊမ္းမိုးေသာ မိမိ၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေသာ သတိၱ၊ မ်ားျပားလွေသာ ဖိႏွိပ္မႈ႕မ်ား ကို မေၾကာက္မရြံ႕ အဖန္တလဲလဲ ရင္ဆုိင္ရဲေသာ သတိၱ မ်ား ျဖစ္ပါသည္။”  လို႕သူကုိယ္တုိင္ ေျပာခဲ႔တယ္ဗ်။

    က်ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိသည္။ သူက သူ႕ေကာင္မေလးကို အေသေၾကာက္ရတာ။ သူ႕ကိုအဲေလာက္မေၾကာက္ ဖို႕ေျပာရင္ေတာ႔သူက ခ်စ္တာပါလို႕ျပန္ေျပာေလ႔ရွိသည္။ က်ေတာ္က ေတာ႔ ခ်စ္တာနဲ႔ ေၾကာက္တာ ဘာမွမဆိုင္လို႕ထင္ တာပဲ။ သူ႕ဟာက ဘာမွမဟုတ္တဲ႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တာမ်ိဳး၊ ဖုန္းဆက္ဖို႕ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေနာက္က်တာမ်ိဳးကအစ ေၾကာက္ေနရတယ္ဆိုတာေတာ႔ မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး။ က်ေတာ္ကေတာ႔ ကုိယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကိုညံ႕ဖ်င္းတာလို႕ထင္တာပဲ။ အဲလိုလူမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ေတာ႔ က်ေတာ္႔အမေတြ ႏွမေတြကို သေဘာမတူပါဘူး။ အေပၚယံအားျဖင္႔ၾကည္႕ရင္ ငါ႔ႏွမ၊ ငါ႔အမကို ဂရုစိုက္မယ္႔သူလို႕ထင္စရာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ အိမ္ေထာင္ျပဳတာ ဂရုစိုက္ေနတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔မရပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဒီလို စိတ္ဓာတ္ေပ်ာ႔ညံ႕တဲ႔သူဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးျပသာနာေတြ ဖန္တီးဖို႕ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားတယ္လို႔ ထင္ ပါတယ္။ က်ေတာ္ကေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္ဟာအိမ္ေထာင္ျပဳရင္ ကိုယ္႔အိမ္ေထာင္ကို ဦးေဆာင္ဦးရြက္လုပ္ရမည္႕ သူ လို႔ယုံၾကည္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဖခင္တစ္ေယာက္ဟာ ေမြးလာမည္႕ သားသမီးေတြရဲ႕ စံျပျဖစ္ေနသင္႔တယ္။ သူ႕လိုလူမ်ိဳးဟာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေမြးလာတဲ႔သားသမီးေတြအတြက္ စံျပျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို ဘယ္လို ဦးေဆာင္ဦးရြက္ လုပ္မွာလဲ။

    ဒါျဖင္႔ မိန္းမေတြ၊ ကေလးေတြကို အႏိုင္က်င္႔ရုိက္ႏွက္ေနရမယ္လို႕ဆိုလိုသလား။ လုံး၀မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ ရဲရင္႔ျပတ္ သားတဲ႔ စိတ္ဓာတ္ႀကံ႕ခုိင္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ဟာ ရိုက္ႏွက္အႏိုင္က်င္႔ေနစရာမလိုပါဘူး။ သူဟာေခါင္းေဆာင္ ပဲဆိုတာ သူ႕ရဲ႕ အေျပာအဆို၊ အမူအရာကို ကေအာ္ေျပာေနသလိုပါပဲ။ “ေခါင္းေဆာင္မႈ႕ဆိုတာ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္တာမဟုတ္ဘူး။ တူ ညီတဲ႔ပန္းတုိင္ကိုေရာက္ေအာင္အလုပ္လုပ္ဖို႕ လူေတြကို ဆြဲေဆာင္စည္းရုံးႏိုင္တာ” ဆိုတာ စကားကို က်ေတာ္သေဘာက် သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဟာ ဘယ္တုန္းကမွ က်မကို ေခါင္းေဆာင္တင္ၾကပါ လို႕လဲ မေျပာဘူးပါဘူး။ ေသနတ္ေတြနဲ႔လည္း မၿခိမ္းေျခာက္ဘူးပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ တကမၻာလံုးက သူ႕ကိုလူထုေခါင္းေဆာင္လို႕ အသိအမွတ္ျပဳထား ပါတယ္။

    ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ဟာ ရဲရင္႔ျပတ္သားရပါမယ္။ သတၱိရွိရပါမယ္။ အဲလို ရဲရင္႔ဖို႕ သတၱိရွိဖို႕ဆိုရင္ မွန္တာလုပ္သူျဖစ္ရ ပါမယ္။ အမွားေတြလုပ္ေနသူဟာ မွန္ကန္တဲ႔ သတၱိရွိသူမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အမွားေတြလုပ္ေနသူဟာ မိုက္ရူးရဲလုပ္တာသာ လွ်င္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အမွားေတြလုပ္ေနသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေနာက္ကိုလဲ လူေတြ ေရရွည္မွာမလုိက္ၾကပါဘူး။ အာဏာနဲ႔ ၿခိမ္း ေျခာက္ထားလို႕ ခဏသာ လုိက္ခ်င္လိုက္မယ္။ ေရရွည္မွာေတာ႔ အဆံုးသတ္ မလွၾကပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက Risk Analysis လဲလုပ္တတ္ဖို႕လိုပါတယ္။ သတၱိရွိတာပဲေဟ႕ ဆိုၿပီး မျဖစ္ႏုိင္တာေတြေလွ်ာက္လုပ္လို႕မရပါဘူး။ ဒါသတၱိရွိတာ မဟုတ္ပဲ မုိက္ရူးရဲ လုပ္တာလို႕ပဲေျပာရပါမယ္။ ကိုယ္လုပ္တဲ႔ အလုပ္ဟာ အက်ိဳးနဲ႔ ဒုကၡကာမိပါ႔မလား ဆိုတာ ေသခ်ာ ေ၀ဖန္ခြဲျခားစိတ္ျဖာတတ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ဒီလို ခ်င္႔ခ်ိန္တတ္တာလဲ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦးရဲ႕ အရည္အေသြးထဲမွာပါ ၀င္ပါတယ္။

    ဒီေနရာမွာ က်ေတာ္ လူေတြ အေပၚမွာ လႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ႔ အရာႏွစ္ခုကိုေျပာခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခုက Personal Power ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက Positional Power ပါ။ Personal Power ဆိုတာက ကိုယ္႔ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးေၾကာင္႔ လူေတြကိုယ္႔ကို ၾကည္ညိဳတာပါ။ သူဟာ ဘာရာထူး၊ ဘာေနရာမွ မလိုပါဘူး။ အထင္ရွားဆံုးဥပမာဆိုရင္ က်ေတာ္တို႕တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)၊ သခင္ေယရူ၊ ဗုဒၶ စတဲ႔ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြပါ။ သူတို႕မရွိေတာ႔တဲ႔ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီတာေတာင္ သန္းနဲ႔ခ်ီတဲ႔လူေတြအေပၚမွာ ၾသဇာလႊမ္းမိုးတုန္းပါပဲ။ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ ဘာရထူးမွမရွိပါဘူး။ ဘာမွလည္း ၿခိမ္းေျခာက္တာမ်ိဳးမရွိပါဘူး။ သူတို႕ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး၊ ဆြဲေဆာင္စည္းရံုးႏိုင္မႈ႕ေတြေၾကာင္႔သာ သူတို႕ၾသဇာ သက္ေရာက္ခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ မဟတၱမဂႏၷီ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တို႕လို ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ ေတြပါ။ သူတို႕မွာလည္း ဘာရာထူး ဘာၿခိမ္းေျခာက္မႈ႕မွမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ လူေတြအမ်ားႀကီးသူတို႕ေနာက္ကိုလိုက္ၾကပါတယ္။

    Personal Power နဲ႔လူေတြကို လႊမ္းမိုးႏိုင္ဖို႕ဆိုရင္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးဟာ အဓိကက်ပါတယ္။ က်ေတာ္ေျပာတဲ႔ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးဆိုတာ မွန္တာကို ရဲရဲ၀ံ႔၀ံ႔ေျပာရဲရမယ္၊ လုပ္ရဲရမယ္။ ကတိေတြအမ်ားႀကီးမေပးသလို ေပးတဲ႔ကတိကို လည္း ေစာင္႔ထိမ္းနုိင္ရမယ္။ ကိုယ္က်င္႔တရားေကာင္းရမယ္။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ မတူညီတဲ႔ ၀ါဒေတြရွိေပ မယ္႔လို႕ တူညီတာတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါက ကို္ယ္က်င္႔တရား ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေအာင္ေကာင္းတယ္ဆိုတာပါပဲ။

    Positional Powerဆိုတာကရထူးေၾကာင္႔၊ ေနရာေၾကာင္႔ လူေတြကိုလႊမ္းမိုးတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ေနာက္ကိုလူ ေတြေရရွည္မလိုက္ၾကပါဘူး။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႕ အာဏာတည္ဖို႕အတြက္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္တဲ႔နည္းေတြ၊ ၿခိမ္း ေျခာက္မႈ႕ေတြနဲ႔ အျပင္းအထန္ႏွိပ္ကြပ္ရပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႕ကို ေတာ္လွန္တဲ႔သူေပၚလာလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွ မဟုတ္လဲ ေသသြားရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လူေတြသူတို႕ကို ေမ႕သြားၾကပါတယ္။ စပ္ဆုတ္ရြံ႕ရွာမႈ႕ နဲ႔ေတာ႔ သတိရခ်င္ရမွာေပါ႔။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ သူတို႕ ၾသဇာ မတည္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ သူတို႕ရဲ႕အာဏာဟာ သူတို႕အသက္ရွိေနတုန္း ဒါမွမဟုတ္လဲ ရာထူးမွာ တည္ၿမဲေနတုန္းေလာက္သာ သက္ေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။

    ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္မွာ ရွိသင္႔တဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြကို Napoleon Hill က သူ႕ရဲ႕ Think and Grow Rich ဆိုတဲ႔ စာအုပ္ထဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒါေတြက

    (၁) မယိမ္းမယိုင္တဲ႔သတၱိရွိျခင္း

    (၂) ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ထိမ္းခ်ဳပ္ႏုိင္ျခင္း

    (၃) တရားမွ်တမႈ႕ရွိျခင္း

    (၄) ဆံုးျဖတ္ခ်က္တိက်ေသခ်ာျခင္း

    (၅) အလုပ္တစ္ခုလုပ္တဲ႔အခါမွာ တိက်တဲ႔ အစီအစဥ္ရွိျခင္း

    (၆) တာ၀န္ရွိတာထက္ပိုအလုပ္လုပ္ျခင္း

    (၇) ႏွစ္လိုဖြယ္ စရုိက္ရွိျခင္း

    (၈) ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္မႈ႕၊ နားလည္တတ္မႈ႕ရွိျခင္း

    (၉) သက္ဆုိင္ရာအလုပ္ကို အေသးစိတ္ကၽြမ္းက်င္ျခင္း

    (၁၀) အျပည္႕အ၀ တာ၀န္ယူတတ္ျခင္း

    (၁၁) ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တတ္ျခင္း

     

     

  • အေျပာင္းအလဲ၊ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ျမန္မာမြတ္ဆလင္မ္

    ေဇာ္မင္းေထြး

     

    2010 ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးမွ စတင္ေသာ ဒီမိုကေရစီေရးအေျပာင္းအလဲေရးစီးသည္ ေထာက္ခံမႈ၊ ကန္႕ကြက္မႈမ်ားအၾကားမွ လူးလြန္႕လႈပ္ရွားေနခဲ့ ကာ သိသာထင္ရွားေသာ အေျပာင္းအလဲတခ်ိဳ႕ကို ျမင္ေတြ႕ေနရၿပီး အခ်ိဳ႕အေျခအေနမ်ားသည္လည္း နဂိုမူရင္းအတိုင္း မပ်က္မယြင္း မေျပာင္းလဲပဲ တည္ရွိေနသည္မွာ ယေန႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပစၥကၡ အေနအထားပင္ျဖစ္သည္။

    သို႕ေလာ သို႕ေလာ ေမးခြန္းမ်ားအၾကား NLD ၏ Bi- Election ကာလေအာင္ပြဲခံမႈႏွင့္အတူ EU ႏွင့္ အေမရိက အပါအဝင္ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ား၏ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚထားရွိေသာ ပိတ္ဆို႕ေရးႏွင့္ စီးပြားေရးမူဝါဒတို႕ အလြန္အမင္းေပ်ာ့ေျပာင္းလာၾကၿပီး ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ မ်က္စိက်စရာ ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္မွာ ဧကန္မုခ်ပင္ျဖစ္သည္။

    Photo: ABC Australia

    ျမန္မာျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ “သားေရႊအိုးထမ္းလာ” ေသာျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို ေစာင့္စားေနခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ အတန္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ နယ္စပ္အခ်ိဳ႕တြင္ တိုက္ပြဲႏွင့္ မျငိမ္သက္မႈ အခ်ိဳ႕၊ စနစ္ေဟာင္း၏ အကၽြင္းအက်န္ ခ်စားမႈတစ္ခ်ဳိ႕ရွိလင့္ကစား  “အေျပာင္းအလဲေရစီးမွာ လိုက္ပါစီးေမ်ာလိုက္ဦးမဟဲ့”  ဟူေသာေရႊေရာင္အိပ္မက္မ်ားက လူတိုင္းနီးပါး၏ အေတြးတို႕တြင္ မင္းမူထားၾကသည္ သို႔ရာတြင္ကြ်န္ေတာ့္အေတြးစဥ္ထဲ၌ သံသယတုိ႔ကၾကီးစိုးေနဆဲ ပင္။

    အေျပာင္းအလဲဆိုသည္မွာအတိတ္ႏွင့္လက္ရွိအခ်ိန္တို႔တြင္ျဖစ္ေပၚေနေသာအေနအထားႏွင့္စနစ္တို႔ကိုလက္မခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ပိုေကာင္းသည့္အေနအထားတစ္ရပ္ကိုဖန္တီးျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ ယံုၾကည္သည္။ သို႔လင့္ကစား၊ လက္ရွိကြ်န္ေတာ္တို႔လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း၏ပရမ္းပတာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ တလြဲအသံုးခ်လိုသည့္ အက်ိဳးရွာစိတ္ ဓာတ္မ်ားအၾကားေပါက္ဖြါးလာခါစအေျပာင္းအလဲမွာမည္သို႔ဆိုးရြားစြာပံုသြင္းခံရမည္ကိုမေတြးဝံစရာပင္ျဖစ္သည္။ မွန္ပါသည္။ စနစ္ေဟာင္းအၾကား အက်ဥ္းခ်ခံထားရသည့္ ဦးေဏွာက္မ်ားႏွင့္ ၾကီးျပင္းလာၾကေသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔သေဘာထားမၾကီးႏုိင္ၾကေသးသည္မွာ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ လက္ခံႏုိင္စရာသည္။ သို႔ေပျငား ယခုလက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာအေနအထားတို႔ကို သံုးသပ္ခ်က္မ်ားအရ ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ စစ္မွန္သည့္အေျပာင္း အလဲကိုအကယ္စင္စစ္လိုလားရဲ့လား ဟူသည့္အခ်က္မွာေမးခြန္းထုတ္စရာပင္ျဖစ္သည္။တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရးတြင္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုး ညီ ညြတ္ေရးႏွင့္ရင္ၾကာေစ့ေရး၊ ဖြံ႔႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္အလြန္အေရးပါေသာ “Social Capital”ဟူသည့္ လူမွဳအရင္းကိုအသံုးခ်ေရးအတြက္ လူတုိင္း ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္ေရးတို႔မွာႏုိင္ငံစည္ပင္ဖြံ႔ျဖိဳးေရးအတြက္ အသက္ေသြးေၾကာမ်ားသဖြယ္ျဖစ္သည္။ သို႔ေပျငား အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီ ညြတ္ေရးကို မ်က္ကြယ္ျပဳလုိေသာမ်ိဳးခ်စ္အမည္ခံအဖ်က္သမားမ်ားႏွင့္အမ်ိဳးသားေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမွဳကိုအသက္သြင္းေနၾကေသာေနာက္ျပန္ဆြဲဝါဒီတို႔အၾကား၊ျမန္မာျပည္ဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတက္ေရးမွာဝိုးတဝါးႏွင့္အခ်ိန္မေရြးေပ်ာက္ပ်က္သြားႏုိင္ေသာအေနအထားတြင္ရွိေန သည္။

    ယခုလက္တေလာအြန္လိုင္းမီဒီယာမ်ားႏွင့္၊ လူမွဳေရးဝက္ဘ္ဆိုဒ္မ်ား တြင္ ေတြ႔ေနရေသာပို႔စ္အမ်ားစု၊ကြန္းမန္႔မ်ားႏွင့္ဓာတ္ပံုအခ်ိဳ႔တို႔သည္ လူမ်ိဳးေရး မုန္းတီးမွဳကိုအရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ဖန္တီးေနၾကလ်က္ရွိျပီးအဓိကအားျဖင့္ျမန္မာမြတ္ဆလင္မ္ မ်ား(အထူးသျဖင့္”ရုိဟင္ဂ်ာ”)ကိုပစ္မွတ္ထား တိုက္ခိုက္လ်က္ရွိၾကသည္။ထိုအခ်က္ကထူးျပီးမဆန္းလွ။အသိဥာဏ္အေမွာင္တိုက္ထဲပိတ္မိေနေသာလူတစ္စု၏လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္မွ်သာျဖစ္ျပီး၊ယခင္ကလည္းရွိခဲ့သည္၊ ယခုလည္းလုပ္ေနသည္၊ေနာင္လည္းဆက္လက္ရွိသြားမည္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္၊ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ထူးဆန္းေနသည္ကား၊ႏုိင္ငံကိုခ်စ္လွပါသည္ဆိုေသာႏိုင္ငံေရးသမားၾကီးမ်ားကေရငံုႏွဳတ္ပိတ္ေနၾကသည္။

    ေနာက္ကိုျပန္မလွည့္ပါဆိုေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားကမ်က္ကြယ္ျပဳထားၾကသည္။ပြင့္လင္းလာပါသည္ဆိုေသာမီဒီယာကသတင္းထိန္ခ်န္ထားၾကသည္။ထို႔ထက္ပိုၿပီးဆိုးသည္ကတိုင္းျပည္ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရးတြင္ယက္မသဖြယ္ပဲ့ကိုင္ထိန္းသိမ္းေပးရန္တာ၀န္ရွိေသာလူမွဳဖြံ႔ျဖိဳးေရးအဖြဲ႔အစည္း(NGO)မ်ားႏွင့္အဆိုပါNGOတို႔၏တာဝန္ရွိ သည့္သူမ်ားကပါဝိုင္းဝန္းေျမာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္ၾကေသာအခါ….။……

    ကြ်န္ေတာ္လြန္စြါမွပင္တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားမိပါသည္။

    ယခင့္ယခင္ကဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမ်ားအရေကာ၊ယခုလက္ရွိ 2008 ခုႏွစ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရပါ၊ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ဟူသည္ကို..

    • Person born of parents both of whom are nationals of the Republic of the Union of Myanmar
    • Person who is already a citizen according to law on the day this Constitution comes into operation.

    Sect: 345, 2008 constitution
    အဆိုပါအတိုင္းဖြင့္ဆိုထားသည္ကိုေတြ႔ရသည္။သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊လူတစ္ဦးအေနျဖင္၄င္းကိုယ္တိုင္ေကာ၊ ၄င္း၏မိဘႏွစ္ပါးကပါျမန္မာျပည္တြင္  ေမြးဖြါးသည္ဆိုပါ ၊ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ကိုအလိုအေလ်ာက္ရရွိျပီး ျဖစ္သည္။

    ၄င္းအျပင္အေျခခံဥပေဒၾကီးကႏုိင္ငံသားတုိ႔၏အခြင့္အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ျပဆိုရာတြင္

    • Equal rights before the law and legal protection
    • Non- discrimination based on race, birth, religion, official position, status, culture, sex and wealth
    • Equal opportunity

    (a) Public employment
    (b) Occupation
    (c) Trade
    (d) Business
    (e) Technical know-how and vocation
    (f) Exploration of art, science and technology.
    sect: 347, sect: 348, Sect:349

    ေဖၚျပပါမူရင္းအတိုင္းတရားဥပေဒေရွ့ေမွာက္တြင္လူတိုင္းအခြင့္အေရးတန္းတူရွိရမည္ဟူ၍၄င္း၊မ်ိဳးႏြယ္၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မွဳ၊ရာထူးရာခံ၊ယဥ္ေက်းမွဳ၊ဥစၥာဓန၊လိင္သဘာဝ၊စသည္အားတို႔ျဖင့္ခြဲျခားဆက္ဆံမွဳမျပဳရဟူ၍၄င္းေဖၚျပပါရွိျပီးျဖစ္သည္။
    ထိုအခ်က္မ်ားကိုေထာက္ရွဳျခင္းအားျဖင့္တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ဒီမိုကေရစီႏွင့္တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရးကိုအမွန္တကယ္လိုလား
    သည္ဆိုပါကလူတစ္ဦးျခင္းစီ၏ျဖစ္တည္မွဳ၊ႏိုင္ငံသားတုိ႔၏ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္၄င္းတုိ႕၏တန္ဖိုးတို႔ကိုလက္ခံေလးစားေပးမွဳျပဳရမည္ျဖစ္ျပီး
    ၄င္းတို႔၏အသက္ရွင္သန္ရပ္တည္မွဳႏွင့္ဂုဏ္သိကၡာရွိမွဳတို႔ကိုအ သက္ႏွင့္လဲ၍ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးမွဳျပဳရမည္ျဖစ္သည္။

    ထို႕အျပင္ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ေနာက္ဆက္တြဲအခြင့္အေရးမ်ားအျဖင့္အေျခခံဥပေဒမွျပဒါန္းထားေသးသည္တုိ႔မွာ

    • The Right to life, dignity and personal freedom (sect:44,353, 354, 355)
    • Freedom of opinion and expression
    • Peaceful assembly
    • Freedom of association and organization
    • The right to language, culture , literature, education and health ( sect: 22,28,366)
    • Force labor, enslaving and anti-trafficking in person are prohibited. (sect:358, 359)
    • Religious freedom ( sect:34)

    ျဖစ္ၾကေပရာ၊ျမန္မာျပည္တြင္ေပါက္ဖြါးေသာမိဘကေမြးဖြါးသည့္၊ျမန္မာျပည္သားကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာမြတ္ဆလင္မ္အားလံုး၏ရပိုင္ခြင့္တုိ႔ႏွင့္အက်ံဳး ဝင္ေနသည္မွာအထင္အရွားပင္ျဖစ္သည္။

    သို႔ေပျငားမ်ိဳးခ်စ္ဝါဒီေခါင္းစီးေအာက္တုိင္းျပည္ကိုေအာက္က်ေနာက္က်အေျခအေနတြင္ဆက္လက္ အက်ဥ္းခ်ထားလုိေသာ ပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႕၏ ဆင္ကန္း ေတာတုိးလုပ္ရပ္မ်ားအၾကားလက္ရွိျမန္မာမြတ္ဆလင္မ္တို႔၏အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္မ်ားမလံုျခံဳမွဳႏွင့္ဂုဏ္သိကၡာေပ်ာက္ရွမွဳတို႔ကိုတစ္ျပိဳင္နက္ထဲခံစားေနရ သည္မွာႏိုင္ငံကိုခ်စ္တတ္သူတိုင္းအတြက္အသည္းနာဖြယ္ရာေကာင္းလွေသာ၊တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္၊လူထုေခါင္းေဆာင္ဟု ကင္ပြန္းတပ္ခံပုဂၢိဳလ္မ်ားအ တြက္အရွက္ရဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ျဖစ္ရပ္ဆိုးၾကီးတစ္ခုျဖစ္လုိ႔ေနသည္။

    ရိုဟင္ဂ်ာအားျမန္မာျပည္သားျဖစ္ခြင့္ ေပးမေပးကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍မွတ္ခ်က္ကြ်န္ေတာ္မေပးလုိပါ။

    သို႔ရာတြင္လူျဖစ္တည္ခြင့္ႏွင့္လူ႔ဂုဏ္သိကၡာဟူသည့္လူတုိင္းေလးစားလိုက္နာရမည့္ေလာကပါလတရား ေအာက္တြင္၄င္းတို႔၏ျဖစ္တည္ခြင့္ႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ ကြ်န္ေတာ္ေဆြးေႏြးၾကည့္ခ်င္သည္။

    ယခုလက္ရွိရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ားကိုႏုိင္ငံတကာအသိုက္အဝန္းက Stateless People မ်ားဟူ၍ကင္ပြန္းတပ္ေပးထားၾကသည္။ ႏိုင္ငံမဲ့ျပည္သူမ်ားဟူ သည္မည္သည့္ႏိုင္ငံ၏ဥပေဒမ်ားေအာက္တြင္မွအကာအကြယ္၊ အေစာင့္အေရွာက္ခံယူခြင့္မရပဲအၾကမ္းဖက္ႏွိပ္စက္မွဳ၊ဖိႏွိပ္မွဳႏွင့္၊လူသားအခြင့္အေရး ဆံုးရွဳံးမွဳတုိ႔ကိုနင့္နင့္သီးသီးခံစားရသူမ်ားဟု ဆိုလိုသည္လူျဖစ္တည္မွဳကိုေလးစားသည္ဟူလွ်င္ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ကိုေဘးအသာခ်ိတ္၍၄င္းတုိ႔၏ရွင္သန္ရပ္တည္မွဳအတြက္ဦးစြာပထမစဥ္းစားေပးရမည္ျဖစ္သည္။ရိုဟင္ဂ်ာျဖစ္ျခင္း၊ကရင္ျဖစ္ျခင္း၊အဂၤလိပ္ျဖစ္ျခင္း၊ဗမာျဖစ္ျခင္းဟူသည္ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၏ေရြးခ်ယ္မွဳမဟုတ္ပါ။

    သဘာဝတရားၾကီးကေမြးဖြါးျခင္းႏွင့္အတူတစ္ပါတည္းသတ္မွတ္ေပးလိုက္ေသာေျပာင္းလဲ၍ မရသည့္အမွတ္သညာမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအမွတ္သညာ မ်ားသည္ကြဲျပားျခားနားျခင္း၏အလွတရားျဖစ္သည္မွာျငင္းဆန္စရာမလုိသည့္ပကတိအမွန္တရားပင္။သို႔လင့္ကစား၊အသားအေရာင္ကြဲျပားမွဳ၊လူမ်ိဳးျခား နားမွဳ၊မတူညီေသာဘာသာေရးယံုၾကည္ ခ်က္ တို႔အၾကား လူ႔သမိုင္းမွာေသြးအလိမ္းလိမ္းစစ္ ပြဲမ်ားျဖင့္ညစ္ေထးခဲ့ရသည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္အျပီး တြင္မွ လူ႔တန္ဖိုးကိုထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမည္ဟူသည့္အယူအဆထြန္းကားျပန္႔ပြါးလာခဲ့ျပီးကုလသမဂၢမွတစ္ကမာၻလုံးလက္ခံစံျပဳရမည့္လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကျငာစာတမ္းကို၁၉၄၈တြင္ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။အဆိုပါလူ႔အခြင့္အေရးေၾကျငာစာတမ္း၏အပိုဒ္သံုးတြင္ ,

    “Everyone has the right to life, liberty and security of person. The right to life , liberty and security of person are connected with the right not to be tortured and slavery”

    လူသားတုိင္းသည္အသက္ရွင္ခြင့္၊လြတ္လပ္ခြင့္၊လံုျခံဳခြင့္အစရွိသည့္အေျခခံအခ်က္သုံးခ်က္ကိုျပည့္ျပည့္ဝဝရရွိရမည္ဟူ၍လည္းကာင္း၊ အဆိုပါအခြင့္ အေရးမ်ားသည္တစ္ခုနွင့္တစ္ခုအျပန္အလွန္အမွီသဟဲျပဳေနျပီးမည္သူကမွမည္သူ႔ကိုမွ်ႏွိပ္စက္ျငင္းပန္းမွဳႏွင့္ကြ်န္ျပဳမွဳမျပဳလုပ္ရဟုျပင္းျပင္္းထန္ထန္တားျမစ္ထားသည္။သို႔ဆိုလ်င္ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားမ်ားဟုမိမိကိုယ္ကိုမိမိယူဆသူမ်ားအေနျဖင့္ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားအေပၚမိမိတို႔၏သေဘာထားအားမိမိတို႔ကိုယ္တုိင္ဆန္းစစ္ေစလိုသည္။
    ၄င္းတုိ႔၏အသက္ရွင္ခြင့္၊လြပ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ဘဝလံုျခံဳေရးတို႔ကိုထိခုိက္ေစမည့္မည္သည့္အျပဳအမူမ်ိဳးမဆိုဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ရမည္သာျဖစ္ သည္။

    ကြ်န္ေတာ္သည္ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားကိစၥကိုသာေဇာင္းေပးေျပာဆိုလုိျခင္းမဟုတ္ပါ။

    မည္သည့္လူသားမဆိုအဆိုပါအခြင့္အေရးတုိ႔တြင္အက်ံဳးဝင္၍အက်ိဳးခံစားခြင့္ရွိေစရမည္ျဖစ္သည္။

    ယိုးဒယားတစ္ႏုိင္ငံတည္းတြင္ျမန္မာလုပ္သားေလးသန္းခန္႔ရွိသည္။မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္လည္း၄င္းအေရအတြက္နီးပါးပင္။

    အမ်ားစုမွာတရားမဝင္လုပ္သားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံသားမ်ားျဖစ္ၾက သည္။သို႔ျဖစ္ရာအခ်ိဳ႔ေသာလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ခြဲျခားဆက္ဆံမွဳ၊အဆိုပါႏိုင္ငံသားတုိ႔၏အထင္ေသးႏွိမ့္ခ်မွဳတို႔ကိုျမန္မာမ်ားခါးစည္းခံစားေနၾကရသည္။အဆိုပါသတင္းမ်ားကိုၾကားရတုိင္း အျဖစ္အပ်က္တို႔ကိုျမင္ေတြ႔ သိရွိရတုိင္းျမန္မာႏိုင္ငံသားဟုမိမိကိုယ္မိမိ ခံယူထားပါက ရင္နာခံစားရမည္သာျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာတြင္ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုပါက ကြ်န္ေတာ္တို႔ မ်က္ႏွာငယ္ရသည္။အမ်ားအာျဖင့္ႏွိမ့္ခ်ေစာ္ကားမွဳခံစားရ သည္ ဂုဏ္သိကၡာေပ်ာက္ဆံုးေနမွဳကို ျမန္မာတုိ႔ခံစားေနရသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာရွိျပီျဖစ္ သည္။

    သို႔ေသာ္ထိုကဲ့သုိ႔နိမ့္ပါးေနသည့္သမိုင္းေၾကာင္းကိုအသစ္အေကာင္းႏွင့္အစားထိုးရန္ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ႀကိဳးပမ္းၾကမည့္အစားလူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမွဳမ်ားအားဖန္တီးကာျဖင့္တိုင္းျပည္ကိုနိမ့္က်သည္ထက္နိမ့္က်ေအာင္ဖန္တီးေန ၾကသည္မွာမၾကည့္ခ်င္ျမင္လ်က္သားပင္။

    သို႔ျဖစ္ေပရာေပၚထြန္းစအေျပာင္းအလဲလမ္းေၾကာင္းကိုအသံုးခ်၍တိုင္းျပည္ကိုတိုးတက္ေရးကို ေဖၚေဆာင္ရန္ေရြးခ်ယ္ၾကမည္လား။

    သို႔တည္းမဟုတ္ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မုန္းတီးလြန္းလွသည္၊ ခါးသီးလွပါသည္ဟူေသာ၊ယခင့္ယခင္ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေအာက္သုိ႔ျပန္လွည့္ၾကမည္လား။

    စဥ္းစားၾကဖို႔လိုသည္။လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ျပဳျပင္ရန္လိုအပ္ေသာက႑မ်ားစြာရွိေနသည္။ အဖက္ဖက္ကခြ်တ္ခ်ံဳက်ေနေသာပညာေရး၊က်န္းမာေရးႏွင့္ စီးပြါးေရးစံနစ္တို႔ကိုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ ၾကိဳးစားၾကရမည္။ ပြင့္လင္းလာမည္ျဖစ္ေသာ စိန္ေခၚမႈအျပည့္ႏွင့္ ကမာၻ႕စီးပြားေရးစနစ္ထဲသို႕ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ရန္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အသင့္ျပင္ထားၾကရမည္။ က်န္ရွိေနေသးေသာ သယံဇာတတို႕အေပၚ အျမတ္ထုတ္ယူရန္ အသားေပးသည့္ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံ မႈ တို႕ကို စည္းက်ပ္ေပးမည့္မူဝါဒမ်ားထူေထာင္၍ေခတ္သစ္ကိုလိုနီဝါဒ(Neo-colonism) ေအာက္ကၽြန္ေတာ္တို႕တိုင္း ျပည္ ျပန္လည္ က်ေရာက္ မသြားေအာင္ ကာကြယ္ၾကရမည္၊ ေယာင္ဝါးဝါးအေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္စြဲ၊ ပါတီစြဲ နိုင္ငံေရးေနာက္ မ်က္စိမိွတ္လိုက္လိုၾကသည့္ ျပည္သူအမ်ားစု၏ နိုင္ငံေရး အသိ အျမင္မ်ားကို အေျခခံမွစတင္ေျပာင္းလဲပစ္ၾကရမည္။ အေျပာင္းအလဲ ဆိုင္းဘုတ္ကိုင္ေဆာင္၍ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေနၾကေသးေသာ စနစ္ေဟာင္း၏ အမာ ခံပုဂၢိဳလ္မ်ားအား ၎တို႕၏မူဝါဒကို ဆက္လက္ဖက္တြယ္သြားမည့္လမ္းေၾကာင္းတို႔ကိုပိတ္ပင္သြားၾကရမည္။ မိတ္ေဆြ…. ယေန႕ျဖစ္ေပၚေနေသာ အေနအ ထားတို႕အားအေျပာင္းအလဲဟု သတ္မွတ္မည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာ နိဒါန္းအပိုင္းမွ စတင္ရန္ႀကိဳးစား ဆဲပင္ရွိေသးသည္။

    စစ္မွန္ေသာအေျပာင္းအလဲေဖၚေဆာင္ေရးအတြက္ကိုမူ ညီညြတ္ေသာစိတ္ဓါတ္၊ အဂတိလိုက္စားမႈကင္းေသာ ျပည္သူ႕ဝန္ထမ္းမ်ား ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး စနစ္၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးမွဳႏွင့္ေလးစားလုိက္နာမွဳသမာသမတ္က်ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊စည္းကမ္းျပည့္၀ လူ႔အခြင့္အေရးကိုေလးစားလိုက္နာေသာ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ အစစ္အမွန္ဒီမိုကေရစီစနစ္တို႕ျဖင့္ ေရရွည္ေလွ်ာက္လွမ္းရမည္ျဖစ္ပါသည္။

    ထို႕ေၾကာင့္ …. ကၽြန္ေတာ္တို႕ညီညႊတ္ၾကရမည္။အတူတကြအလုပ္လုပ္ၾကရမည္။သာယာေခတ္မီေသာလူ႔ေဘာင္ေလာကကိုအျမန္တည္ေဆာက္ႀကရ ေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။