News @ M-Media

Blog

  • အီရန္ ႏူးအစီအစဥ္တြင္ မည္သည့္ သံသယျဖစ္စရာ အလွည့္အေျပာင္းမွ မေတြ႔ဟု အိုင္ေအအီးေအဆို

    အီရန္ ႏူးအစီအစဥ္တြင္ မည္သည့္ သံသယျဖစ္စရာ အလွည့္အေျပာင္းမွ မေတြ႔ဟု အိုင္ေအအီးေအဆို

    ေမလ-၂၅ရက္။      ။ေသာၾကာေန့တြင္ အိုင္ေအအီးေအအၾကီးအကဲ အမာနိုက အိုင္ေအအီးေအဘုတ္အဖြဲ႔သို႔ အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္ တင္သြင္းခဲ့ေၾကာင္း နုိင္ငံတကာ အစၥလာမ္မစ္ သတင္းေအဂ်င္စီ (အိုင္အာရ္အင္ေအ)က ေဖာ္ျပသည္။


    အုိင္ေအအီးေအ အၾကီးအကဲ ယူကီးရ အမာႏို

    ထိုအစီရင္ခံစာတြင္ စံုစမ္းစစ္ေဆးမွဳမ်ားအရ အီရန္နူးအစီအစဥ္၌ တစ္စံုတစ္ရာ အလွည့္အေျပာင္း မေတြ႔ရေၾကာင္း တင္ျပထားသည္။ အစီရင္ခံစာ ထြက္ေပၚလာျပီးေနာက္ အီရန္၏ အိုင္ေအအီးေအ ကိုယ္စားလွယ္ အလီအက္ဆ္ဂဲရ္ စုလတားနီးယားက “အမာနိုရဲ့အစီရင္ခံစာအရ အီရန္အက္တမ္မစ္ နည္းပညာ(နူးကလီးယား) ေဆာင္ရြက္မွုေတြ၊ အထူးသျဖင့္ ယူေရနီယံသန့္စင္မွဳလုပ္ငန္းေတြဟာ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း အေနအထားမွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ ေနာက္ထပ္ သက္ေသတစ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ျပင္အီရန္ကလည္း အိုင္ေအအီးေအနဲ့ အျပည့္အ၀ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သက္ေသပဲျဖစ္ပါတယ္။” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ဗီယင္နာတြင္ ဇြန္လ၌က်င္းပမည့္ အိုင္ေအအီးေအ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘုတ္ အဖြဲ႔အစည္းအေ၀းတြင္ အီရန္နူးအေရး ေနာက္ဆံုးအစီရင္ခံစာနွင့္ ပတ္သက္ျပီး ေဆြးေႏြးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း လည္း သိရသည္။အိုင္ေအအီးေအ လက္ေထာက္အေထြေထြ ဒါရုိက္တာနွင့္ လံုျခံဳေရးဌာန အၾကီးအကဲ ဟာမန္းနက္ကာယက္စ္၊ ေပၚလစီပိုင္းဆိုင္ရာ လက္ေထာက္အေထြေထြဒါရုိက္တာ ရာဖာရဲလ္ မာရီယာႏို ဂေရာ့ဆီတို့နွင့္အတူ ကုလသမၼဂ၊ နူးကလီးယားေအဂ်င္စီ အၾကီးအကဲပါ၀င္ေသာ အဖြဲ႔နွင့္ အီရန္၏ စီနီယာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တီဟီရန္တြင္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္။ ပီ ၅+၁ အုပ္စုဟုအမည္ရသည့္ ျဗိတိန္၊ တရုတ္၊ ျပင္သစ္၊ ရုရွ၊ အေမရိကန္နွင့္ ဂ်ာမန္တို့ပါ၀င္ေသာအဖဲြ႔နွင့္ အီရန္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ဗုဒၶဟူးေန့နွင့္ ၾကာသပေတးေန့မ်ားတြင္ ဘက္ဂဒက္၌ က႑ခြဲ နွစ္ၾကိမ္ပါ၀င္ေသာ အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္းလည္း PRESS TV သတင္းက ေဖာ္ျပထားသည္။နွစ္ဘက္စလံုးက လာမည့္ ဇြန္ ၁၈ နွင့္ ၁၉ တို့တြင္ ထပ္မံေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးဖို့ သေဘာတူထားၾကသည္။

    သတင္း – http://www.presstv.ir/detail/2012/05/25/243097/amano-no-diversion-iran-nprogram/

     

  • မေလးရွားႏိုင္ငံ ပီနန္းတြင္ ဘတ္စ္ကားတိမ္းေမွာက္ ျမန္မာ ၂ ဦးေသဆံုး

    မေလးရွားႏိုင္ငံ ပီနန္းတြင္ ဘတ္စ္ကားတိမ္းေမွာက္ ျမန္မာ ၂ ဦးေသဆံုး

    မေလးရွားႏိုင္ငံ ပီနန္းျမိဳ႕တြင္ ျမန္မာအမ်ားစု စီးနင္းလာေသာ ခရီးသည္တင္ယာဥ္ဟာ အျမင္႔ေပ ၁၀မီတာ (ေပ၃၀) ခန္႔ရွိတဲ႔ ေခ်ာက္ထဲကို ျပဳတ္က်သြားမႈေၾကာင္႔ ျမန္မာလူမ်ိဳး ၂ဦးေသဆံုးျပီး ၄၄ဦးဒဏ္ရာရရွိခဲ႔ပါတယ္။ ကြယ္လြန္သူဟာ  ဦးေအာင္ေက်ာ္(ခ) အဗၺဒြလ္ ဂ်တ္ဗါး (Abdul Jatba)  ၄၇ႏွစ္ ျဖစ္ျပီး ဘတ္စ္ကား ထဲကေန အျပင္ကို လြင္႔စင္က်သြားခဲ႔တာပါလို႔ သိရပါတယ္။ တျခား ကြယ္လြန္သူကေတာ႔ မည္သူျဖစ္မွန္းယခုထိ အမည္ႏွင္႔တကြ မသိရေသးပါ၊ ထိုသူဟာ ယာဥ္အပ်က္အစီးမ်ား ထဲက ထုတ္ျပီးမွ ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔ ဆံုးပါးသြားတာလုိ႔သိရပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္မွာ ဘတ္စ္ကား ေခါင္းမိုးတစ္ခုလံုး ျပဳတ္ထြက္သြားပါတယ္။

    ပီနန္းမွ မီးသတ္ႏွင္႔ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ.မွ ေခ်ာက္ထဲျပဳတ္က် ပ်က္ဆီးေနတဲ႔ ဘတ္စ္ကားအား စစ္ေဆးၾကည္႔ရႈ.ေနၾကစဥ္။

     ဘာလစ္ပူေလာ (Balik Pulau) ရဲဌာန မွ အၾကီးအကဲ မုိဟမၼဒ္ ဟာတာ မုိဟမၼဒ္ ဇိန္ (Mohd Hatta Mohd Zain) က ဘတ္စ္ကားထဲမွာ ကားေမာင္းသမား ၂ဦးအပါအဝင္ လူစုစုေပါင္း ၄၆ဦး စီးနင္းလိုက္ပါခဲ႔ျပီး ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားဟာ ဒီမွာ က်င္းပတဲ႔ ဘာသာေရးအစီအစဥ္တစ္ခုကို သြားေနၾကတာျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ည ၈ နာရီက ျဖစ္ပြားခဲ႔တဲ႔ ဒီဘတ္စ္ကားတိမ္းေမွာက္မႈေၾကာင္႔ လူ ၁၃ဦးဟာ အေရးေပၚ အေျခအေနမွာရွိျပီး တျခားသူမ်ားက သာမန္ထိခိုက္ဒဏ္ရာရခဲ႔တယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

    ေလထန္ျပီး ရႈပ္ေထြးေနတဲ႔ ထြန္းစာဒြန္းလမ္းမၾကီး (Jalan Tun Sardon) မွာ မေန႔ည ၈ နာရီမွာ ေတာင္ေစာင္းကေန ယာဥ္အဆင္းတြင္  ကားေမာင္းသမားက အရွိန္မထိန္းႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး။ ရဲမ်ား၊ မီးသတ္ႏွင္႔ ကယ္ဆယ္ေရးသမားမ်ား၊ အရပ္ဘက္ကူညီကယ္ဆယ္ေရးသမားမ်ားက ၾကိဳးစားကယ္တင္ခဲ႔ၾကေပမဲ႔ ဆိုးရြားတဲ႔ ရာသီဥတုနဲ႔ အလင္းေရာင္နဲပါးမႈေၾကာင္႔ ေႏွာင္႔ေႏွးခဲ႔ၾကပါတယ္။

    မီးသတ္သမားမ်ားဟာ က်ဥ္းေျမာင္းလြန္းတဲ႔ ေတာင္ေစာင္းမွာ ၾကိဳးေတြခ်ျပီး ကယ္တင္ခဲ႔ၾကျပီး ဒဏ္ရာရသူေတြကို ဘာလစ္ပူေလာ ေဆးရံုကို ပို႔ေပးၾကပါတယ္။ အခ်ိဳ.ကို ပီနန္း ေဆးရံုၾကီးကို လြဲေျပာင္းပို႔ေပးခဲ႔ၾကပါတယ္။

    ဘတ္စ္ကားအေနာက္ဘက္မွာ ထိုင္ေနတဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သား ထိန္ဝင္း (၃၀ႏွစ္)က ဘတ္စ္ကားဟာ တိမ္းေစာင္းသြားတာကို သိလိုက္ရျပီးေတာ႔ ေအာ္ၾက၊ ညည္းတြားၾကတဲ႔ အသံေတြပါ တဆက္ထဲ ၾကားလိုက္ရတယ္

    “ေနာက္သိလိုက္ရတာက ဘတ္စ္ကားက တိမ္းေမွာက္သြားျပီး လူတိုင္းက ထြက္ေပါက္ကို ေၾကာက္လန္႔တၾကား ရွာေနၾကတယ္”  လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူက ေခါင္းမွာ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရျပီး အေရျပားမွာ အညိဳအမည္းေတြစြဲသြားခဲ႔ပါတယ္။

    တျခားခရီးသည္တစ္ဦးျဖစ္တဲ႔ မိုဟမၼဒ္ ရႈအိုက္ဘ္ (Mohd Shuib) ကေတာ႔ တစ္ခုခု မီးေလာင္သလို အနံမ်ိဳးကို အရင္ရလိုက္တယ္။ ”သိပ္မၾကာခင္ပဲ ဘတ္စ္ကား ဓါတ္မီးတိုင္နဲ႔ တိုက္ျပီး တိမ္းေမွာက္သြားေတာ႔တာပဲ” လို႔ဆိုပါတယ္။

    ပီနန္းမီးသတ္နဲ႔ ကယ္ဆယ္ေရးဌာန ညႊန္မွဴး အတ္ဇမီ တာနတ္ (Azmi Tanat) က မေန႔က ည ဂ နာရီ ၅ မိနစ္ေလာက္မွာ သူတို႔ အကူအညီေတာင္းတဲ႔ ဖုန္းဆက္သတင္း ရရွိခဲ႔ျပီး ၁၀ မိနစ္အၾကာမွာ ျဖစ္ပြားရာေနရာကို ပထမ မီးသတ္ကား ေရာက္ခဲ႔တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

    source: http://thestar.com.my/news

    ကြာလာလမ္ပူမွ အကူညီေပးမည့္ သူမ်ားမွာ ညတြင္းခ်င္း ပီနန္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရိွရပါတယ္။

  • အစၥေရးတြင္ အဖ်က္စြမ္းအား ၾကီးမားေသာ လက္နက္မ်ား အစုလိုက္ အျပံဳလုိက္ရွိ

    အစၥေရးတြင္ အဖ်က္စြမ္းအား ၾကီးမားေသာ လက္နက္မ်ား အစုလိုက္ အျပံဳလုိက္ရွိ

    Israel’s Nuclear, Biological and Chemical Weapons by Stephen Lendmen (Source) ၊ ေမလ ၁၇ ရက္ ၊၂၀၁၂ ေန႔စြဲပါ ေဆာင္းပါးကို အတိုခ်ဳန္း တင္ဆက္ထားပါသည္။

    အစၥေရး၏ သိုသိုသိပ္သိပ္မရွိလွသည့္ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မွာ စြမ္းအားျပင္းအႏုျမဴလိုက္နက္တိုက္ ပိုင္ဆိုင္မွု ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အစၥေရး၏ ဓာတုႏွင့္ဇီ၀လိုက္နက္စြမ္းအားမ်ား အေၾကာင္းကိုမူ လူသိနည္းလွ ေပသည္။ ေအာက္တြင္ ထိုအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
    အစၥေရးနိုင္ငံ၊ ဒီမိုနာၿမိဳ႕မွ ႏူးကလီးယားပညာရွင္ ေမာ္ဒက္ခ်ိဳင္း ဗႏုႏု (Mordechai Vanunu )က ဓာတုႏွင့္ဇီ၀ လက္နက္မ်ား ႏွင့္ ဆိုင္သည့္ သံသယျဖစ္ဖြယ္စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ၁၉၈၆ ခုႏွစ္က ဖြင့္ခ်ျပခဲ့ဖူးသည္။ အစၥေရး အေနျဖင့္ ႏူးကလီးယားလက္နက္မ်ားကို ဖန္တီးစမ္းသပ္ျခင္း၊ ထုတ္လုပ္ျခင္းႏွင့္ အစုလိုက္အျပဳံလိုက္ သိမ္းဆည္း ျခင္းမ်ားကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပဳလုပ္လာခဲ့ၾကသည္။
    ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ဗႏုႏု၏ သတင္းအခ်က္အလက္ မွန္ကန္ေၾကာင္း ဆိုခဲ့ၾကသည္။ အစၥေရးတို႔က အင္အားျပင္း ႏူကလီးယားသိုေလွာင္႐ုံတစ္ခု ျဖစ္လာရန္အတြက္ ရွုပ္ေထြးလွေသာ နည္းပညာရပ္ကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ယေန႔တြင္မူ ယၡင္ကထက္ပို၍ အင္အားႀကီးမားလာၿပီျဖစ္သည္။
    ၁၉၉၁ က ေဆးမို ဟားရ္ွ (Seymour Hersh) ဟုအမည္ရေသာ နာမည္ႀကီးစာေရးဆရာ ေရးသားသည့္ “The Samson Option: Israel’s Nuclear Arsenal and America Foreign Policy,” ေခၚ အစၥေရးႏူးကလီးယားလက္နက္တိုက္ႏွင့္ အေမရိကန္နိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒဟူေသာ စာအုပ္တြင္ စာေရးသူက ျပင္းထန္သည့္ၿခိမ္းေျခာက္မွုမ်ားကို တုန႔္ျပန္ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ထားရွိေသာ အစၥေရး၏ စြမ္းအားျပင္း ႏူကလီးယားတန္ျပန္တိုက္ခိုက္မွု နည္းနာမ်ားအေၾကာင္းကို ​ေဆြးေႏြးထားသည္။
    ၁၉၉၇ တြင္ထုတ္ေဝေသာ ေဆးမိုဟာရ္ွ၏ “Open Secrets: Israeli Nuclear and Foreign Policies,” ေခၚ အစၥေရးႏူးကလီးယားႏွင့္ နိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒမ်ားစာအုပ္တြင္ ဟီးဗ႐ူးတကၠသိုလ္၊ ေဂ်႐ုစလင္မ္၏ ဓာတုေဗဒပါေမာကၡ အစၥရာအီလ္ ရွာဟက္က အစၥေရးအေနျဖင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း နိုင္ငံမ်ားအေပၚ ဩဇာလႊမ္းမိုးမွု ပိုမို အဆင့္ျမႇင့္တင္ရန္ ႏူးကလီးယားႏွင့္ အျခားလက္နက္မ်ား အသုံးျပဳ ဖို႔ ဝန္ေလးေနမွာမဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
    ၂၀၀၆ တြင္၊ အစၥေရးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အူဟုဒ္ အိုမားတ္က ဂ်ာမနီ စက္ (၁) ႐ုပ္ျမင္သံၾကား (Germany’s Sat. 1 channel) သို႔ ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
    “အီရန္က အစၥေရးကို ေျမပုံေပၚကေဖ်ာက္ျပစ္မယ္လို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ လူထုပရိသတ္ကို အသိ ေပး ၿခိမ္းေျခာက္ေနတယ္။ သူတို႔က ခုမွ အေမရိကန္၊ ျပင္သစ္၊ အစၥေရးနဲ႔ ႐ုရွတို႔လိုမ်ိဳး ႏူးကလီး ယားပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတုန္းရွိေသးတယ္၊ (ရာရာစစ) အဆင့္ခ်င္းမတူပဲ တန္ရာေျပာတယ္လို႔ ဘယ္လိုလုပ္ေျပာနိုင္ပါ့မလဲ။”
    အူဟုဒ္ အိုမားတ္ကမူ ပရိသတ္က ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနားေထာင္ခဲ့ရေသာ ထိုစကားမ်ိဳးကို သူမေျပာ ပါဟု ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျငင္းခ်က္ထုတ္ခဲ့သည္။ သူ႔အား နဲနဲေလ်ာ့ပါအုန္းဟု ေတာင္းဆိုရမည္ပင္။ သို႔မဟုတ္ပါက အစၥေရးတြင္ ႏူးကလီးယားလက္နက္မ်ား ရွိေနေၾကာင္း ေသခ်ာသည့္စုံစမ္းမွုမ်ိဳး မပါဘဲ စြပ္စြဲေနမွုမ်ားအား သူ၏စကားကပင္ လူသိရွင္ၾကား ေထာက္ခံအသိေပးသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့သည္။
    အစၥေရးတို႔က အျမဲတမ္းလိုလို သူတို႔၏ႏူကလီးယားပိုင္ဆိုင္မွုကိစၥကို သို႔ေလာသို႔ေလာသံသယဝင္ ရသည့္အဆင့္မ်ိဳးသာ ေဖာ္ျပၾကသည္။  အူဟုဒ္ အိုမားတ္က ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ခဲ့ေသာ္လည္း ေဝဖန္မွုမ်ားကိုမူ တစ္စုံတစ္ရာ ေက်နပ္မွုမေပးနိုင္ခဲ့ေခ်။ သူ၏ ၿပိဳင္ဘက္ပါတီက သူ႔အား မိမိစကား အေပၚ တာဝန္ မယူနိုင္သူဟု သမုတ္ခဲ့သည္။
    မီရက္ဇ္ (Meretz) ပါတီမွ ေယာ့စ္နီ ဘိုင္လင္က “ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ့ ႏူးကလီးယားစြမ္းအားနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ေျပာဆိုမွု ဟာ တာဝန္မယူနိုင္တဲ့ ပရမ္းပတာေျပာစကားမ်ိဳးျဖစ္တယ္ဆိုတာ မီးေမာင္းထိုးျပေန ပါတယ္။” ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။
    အိုမားတ္၏ ေျပာစကားမွာ အေတာ္ကေလးတာသြားခဲ့ေသာ္လည္း အပ်က္ပ်က္ကိန္းမဆိုက္ဖို႔ ဖာေထးမွုမ်ားကလည္း မ်ားျပားခဲ့ေပသည္။ အိုမားတ္၏ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ မီရီအိုင္ဆင္က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ၏ မွတ္ခ်က္မွာ အစၥေရးတြင္ ႏူးကလီးယားလက္နက္မ်ားရွိသည္ သို႔မဟုတ္ အစၥေရးက ႏူးကလီး ယားလက္နက္ ပိုင္ဆိုင္လိုသည္ဟု အဓိပၸါယ္မရေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။
    သို႔ေသာ္ ေမာ္ဒက္ခ်ိဳင္း ဗႏုႏု၏ ေဖာ္ထုတ္မွုအရမူ လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ ၂၀ ကတည္းက အမွန္တရား မွာ ဘူးေပၚသလို ေပၚခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည္။ ဗႏုႏုက “အႏွစ္ ၂၀ လုံးလုံး သူတို႔က ကၽြန္ေတာ့္ သက္ေသျပမွု ကို လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားမွုေတြလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ မေအာင္ခဲ့ပါဘူး။” ဟု ဆိုသည္။
    အစၥေရးကမူ ၎တို႔၏ႏူးလက္နက္ကိစၥကို ေဆြးေႏြးဖို႔ ျငင္းဆန္ေနျမဲျဖစ္သည္။ ေမလ ၄ ရက္ေန႔ ထုတ္ ဟားရက္ဇ္ (Haaretz) သတင္းစာ ေခါင္းႀကီးပိုင္းတြင္ “အစၥေရး၏ အက္တမ္မစ္ လက္နက္ တိုက္မွာ အေမရိကန္ႏူးကလီးယားမူဝါဒ၏ သားေကာင္ျဖစ္နိုင္” ဟု ေခါင္းစီးျဖင့္ သတင္းေဖာ္ျပခဲ့ ဘူးသည္။ သတင္းက –
    “ၿပီးခဲ့တဲ့ေဖေဖာ္ဝါရီက ဟီရိုရွီးမားကို အလယ္အပတ္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ (အစၥေရး ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီး အူဟုဒ္ဘာရတ္) ၏ အာ႐ုံကို ‘ ကမၻာ့ေျမပုံေပၚတြင္ အက္တမ္မစ္စြမ္းအား ပိုင္ဆိုင္ေသာ ႏူးကလီးယားထိပ္ဖူးမ်ား စာရင္းဇယားအလိုက္ ရွိေနၿပီဟု ‘ ဘာရတ္ႏွင့္အတူ လိုက္ပါသြားသူက ဆြဲေဆာင္ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး တဆက္တည္း ထိုစာရင္းဇယား၏ နံပါတ္စဥ္ ၈၀ တြင္ အစၥေရးကလည္း ေနရာယူလိုက္ၿပီဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဘားရတ္က ထိုေျပာၾကားခ်က္ကို မည္သို႔မၽွမတုန႔္ျပန္ခဲ့ေပ။”
    ကၽြမ္းက်င္သူ အမ်ားစုႀကီးက အစၥေရးတြင္ ႏူးကလီးယားထိပ္ဖူး ရာေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ရွုပ္ေထြးဆန္း ျပားသည့္ အေဝးျပစ္စနစ္မ်ားလည္း ရွိေနၿပီဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။
    ပင္တဂြန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေအဂ်င္စီမွ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္းအေျခအေနမ်ားပါ လ်ိဳ႕ဝွက္စာတမ္းတစ္ခုမွာ သမၼတဘုရ္ွလက္ထက္၌ ေပါက္ၾကားခဲ့ၿပီး ထိုစာတမ္းအရ ၁၉၉၉ တြင္ အစၥေရးပိုင္ ႏူးလက္နက္ထိပ္ဖူးေပါင္း ၆၀ မွ ၈၀ ထိရွိေၾကာင္း သိရသည္။
    အစၥေရးသည္ မည္သည့္အခါကမွ ႏူးကလီးယားပမာဏမ်ားျပားစြာ မထားရွိေရးနိုင္ငံတကာသေဘာ တူညီမွုကို လက္မွတ္မထိုးခဲ့ဖူးေခ်။ ၁၉၆၉ တြင္ အစၥေရးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ႏူးကလီးယားေၾကာင့္ ႏွစ္နိုင္ငံ ဆက္ဆံေရးမထိခိုက္ေစရဟု အေမရိကန္ကို သေဘာတူညီခဲ့ဖူးသည္။ ၁၉၉၈ တြင္ ကလင္တန္ႏွင့္ နတန္ယာဟုတို႔က သည့္အတိုင္း သေဘာတူခဲ့ၾကျပန္သည္။ ၂၀၀၉ ၊ အိုဘာမား လက္ထက္တြင္လည္း ထိုအတိုင္းပင္။
    အဆုံးတြင္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား ေျပာင္းလဲရၿပီ။  ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေဆာင္ရြက္ေနသည့္ အီရန္ႏူး ကလီးယားအစီအစဥ္အေပၚ အစၥေရး၏ စစ္ေၾကညာသည့္ႏွယ္ တုန႔္ျပန္မွုမွာ သူ(အစၥေရး)အေနျဖင့္ (တနည္းအားျဖင့္) ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ စစ္အင္အားကို တိုးတက္ျမင့္မားေစရန္ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။
    အစၥေရး၏ ဓာတုဇီ၀လက္နက္မ်ား ၁၉၉၃ တြင္ အစၥေရးက ဓာတုလက္နက္ထိန္းခ်ဳပ္ေရးသေဘာတူညီမွု (CWC) ကိုလက္မွတ္ေရးထိုး ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႕ေဆာင္ရြက္မွုမ်ိဳး မျပဳလုပ္ခဲ့ေပ။ ၁၉၇၂ ဇီ၀လက္နက္ထိန္းခ်ဳပ္ေရး သေဘာတူညီမွု(BWC) ကိုမူ လက္မွတ္မထိုးခဲ့ေပ။
    ၁၉၉၃ ခုႏွစ္၊ အေမရိကန္၊ ကြန္ဂရက္႐ုံးဌာန၊ နည္းပညာသုံးသပ္မွုဆိုင္ရာေၾကညာစာတမ္းတြင္ အစၥေရးကို ဓာတုလက္နက္စြမ္းအင္ပိုင္ (ပိုင္ဆိုင္မွုကို ေဖာ္ျပျခင္းမရွိေသာ) နိုင္ငံတစ္ခုအေနျဖင့္ စာရင္းသြင္းထားသည္။ ၁၉၉၈ တြင္ ဒုတိယလက္ေထာက္ ကာကြယ္ေရးဌာနအတြင္းေရးမွူးျဖစ္သူ ဘီလ္ရစ္ခ်က္ဆင္က “အစၥေရးက ဇီ၀နဲ႔ဓာတုလက္နက္ေတြကို လုပ္ေနတာၾကာေနၿပီဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သံသယမရွိပါဘူး။ သူတို႔ဆီမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ ႏွစ္မ်ားစြာကပဲ ရွိေနခဲ့တာပါ။” ဟု ေျပာဆိုခဲ့ သည္။
    ၂၀၀၆ ခုႏွစ္၊ Cast Lead ဟု အမည္ေပးထားသည့္ ဂါဇာစစ္ပြဲတြင္ လက္ဘႏြန္အား ဓာတုလက္နက္၊ ဇီ၀လက္နက္ဆက္စပ္သည့္ လက္နက္မ်ားျဖင့္ အစၥေရးကတိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ ဒဏ္ရာရသူမ်ားကို စစ္ေဆးရာ၊ တခါမွမျမင္ဘူးသည့္ လကၡဏာအေျခအေနမ်ားကို ေဆးပညာဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား ေတြ႕ရွိခဲ့ရ ေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္။
    ဥပမာ ကိုယ္ခႏၶာေပၚတြင္ အသားေသမ်ားကိုေတြ႕ရေသာ္လည္း ထိုအသားမ်ားတြင္ မည္သည့္ဒဏ္ရာ မွ မေတြ႕ရျခင္း၊ အေလာင္းမ်ားမွာ က်ဳံ႕ဝင္သြားၿပီး မူလအရြယ္အစားထက္ ေသးငယ္ေနျခင္း၊ အရပ္သားမ်ားတြင္ ေျခသို႔မဟုတ္ လက္ေမာင္းမ်ား၌ ျပင္းထန္သည့္ ထိခိုက္မွုခံစားရၿပီး ထိုေနရာမ်ား ကို ျဖတ္ျပစ္လိုက္ရျခင္း စသည္မ်ားျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ကုသေစကာမူ ထိုအသားေသ မ်ား ရွိေနသူမ်ားသည္ အဆုံးတြင္ ေသဆုံးခဲ့ၾကသည္။
    ခႏၶာကိုယ္အတြင္းပိုင္းဒဏ္ရာမ်ားကို စစ္ေဆးရာ၌လည္း မည္သည့္လက္နက္ႏွင့္ ျပစ္ခတ္မွုေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရရွိေနေၾကာင္း ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ၍ မရခဲ့ေပ။ အေလာင္းေကာင္မ်ားမွာ မီးမ်ိဳက္ထားသလို မဲေနေသာ္လည္း လက္ေတြ႕တြင္မူ ၎တို႔မွာ မီးေလာင္ခံခဲ့ရသည္မဟုတ္ေပ။ အခ်ိဳ႕ေသာ ဒဏ္ရာ ျပင္းထန္ေနသူမ်ားသည္ ဒဏ္ရာမ်ားမွ ေသြးထြက္ျခင္းမရွိေပ။ ပါလစၥတိုင္း က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာန ကမူ အစၥေရးက အဆိပ္ႏွင့္ ေရဒီယိုသတၱိႂကြပစၥည္းမ်ားပါသည့္ ေဖာက္ခြဲေရးလက္နက္အသစ္ကို အသုံးျပဳခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ပါလစၥတိုင္းဆရာဝန္မ်ားက X ray ျဖင့္ မစစ္ေဆးနိုင္ေသာ အသား ေပ်ာ့မ်ားေပၚ၌ ထိခိုက္သည့္ ဒဏ္ရာမ်ားမွာ အစၥေရး၏ဓာတုလက္နက္ေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း စြပ္စြဲေျပာ ၾကားသည္။
    ၂၀၁၁၊  ဇြန္ ၊ CounterPunch  သတင္းစာတြင္ ဆာေလဟ္အလ္ နာမီဆိုသူ၏ “အစၥေရး၏ အႏၲရာယ္အျပင္းဆုံး လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္အား ေဖာ္ထုတ္ျခင္း” အမည္ျဖင့္ ​ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။ အစၥေရး၏ ဇီ၀သုေတသနဌာန၊ Israeli Institute for Biological Research (IIBR) သို႔ ခြင့္ျပဳသူမ်ားသာ ဝင္ေရာက္ခြင့္ရေၾကာင္း၊ အစၥေရးကမူ IIBR ကို အစိုးရႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ဇီ၀၊ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ ဓာတုႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္းသိပၸံဆိုင္ရာ က႑မ်ား သုေတသနျပဳလုပ္သည့္ နည္းပညာဌာအျဖစ္ ေဖာ္ျပေၾကာင္းသိရသည္။
    “အျခားသူမ်ားက IIBR ကို အစၥေရး၏ ဓာတုဇီ၀လက္နက္ထုတ္လုပ္ရာ ေနရာအျဖစ္ ေဖာ္ျပၾကၿပီး ထိုလက္နက္မ်ားကို စစ္ဘက္ဆိုင္ရာမ်ားအတြက္ ျပင္ဆင္ထားေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုေနရာမွာ အစၥေရး၏ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ အလ်ိဳ႕ဝွက္ဆုံးေနရာျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပၾကသည္။”
    ၁၉၄၈ ၌ အစၥေရးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ ဘင္ဂူးရီယန္က လူမ်ားမ်ားသတ္ျပစ္နိုင္မည့္ သိပၸံပညာရွင္ႏွင့္ လူမ်ားမ်ားကုသေပးနိုင္မည့္ သိပၸံပညာရွင္ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကို အလုပ္ေပးခန႔္အပ္ရန္၊ ထိုႏွစ္မ်ိဳးလုံးမွာ အေရးႀကီးေၾကာင္း ဥေရာပတိုက္ေန ဂ်ဴးသိပၸံပညာရွင္မ်ားကို အမိန႔္ေပးခဲ့ဖူးသည္။ သူ (ဘင္ဂူးရီယန္) ႏွင့္ လက္ရွိဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ရွီမြန္ပီရက္ဇ္တို႔မွာ ႏူးလက္နက္၊ ဇီ၀ႏွင့္ ဓာတုလက္နက္ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးအစီအစဥ္မ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း www.opednews.com တြင္ ခ်ီကာဂိုမွ Stephen Lendman ဆိုသူ ေဆာင္းပါးရွင္က တင္ျပထားသည္။

    အက်ယ္ဖတ္ရွုရန္ – http://www.opednews.com/articles/1/Israel-s-Nuclear-Biologic-by-Stephen-Lendman-120517-920.html

  • ပန္းေတာင္းအေနာက္ဗလီကို ခဲျဖင့္တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ညစဥ္ျဖစ္ေပၚေန

    မင္းမ့ဲစရုိက္ကံမ အၾကမ္းဖက္မွုက့ဲသို ့မၾကီးထြားရန္ အာဏာပိုင္တို ့၏ အခန္းက႑ အေရးပါ

    မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ အေနာက္ဗလီကို အမည္မသိ လူအခ်ဳိ႕က ညစဥ္ ၈ နာရီႏွင့္ ၁၀ နာရီ၀န္းက်င္ခန္႔တြင္ ခဲမ်ားျဖင့္ ပစ္ေပါက္ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕ခံ တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။
    “ဒီလ ၁၈ ရက္ေန႔က စျဖစ္တာပါ။ ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း ၃ရက္ေလာက္ေတာ့ ရဲ ၅-၆ေယာက္လာတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း မလာေတာ့ဘူး။ အခုရက္ပိုင္း ခဲနဲ႔ေပါက္တာ ပိုျဖစ္လာတယ္။”ဟု အမည္မေဖာ္လိုသူပန္းေတာင္းၿမိဳ႕ခံတစ္ဦးက myanmarmuslim.net သို႔ေျပာၾကားသည္။
    ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕တြင္ အေရွ႕ဗလီႏွင့္ အေနာက္ဗလီဟူ၍ ဗလီ ၂ လံုးရွိသည့္အနက္ မၾကာမီက မြမ္းမံျပင္ဆင္ ခြင့္ျဖင့္ ျပင္ဆင္ထားခဲ့သည့္ အေနာက္ဗလီကိုသာ ပစ္မွတ္ထား တိုက္ခိုက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။“ခဲနဲ႔ေပါက္တာက သာမန္အရပ္သားေတြပါပဲ။ အေယာက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ရွိမယ္။ ကံမလို လုပ္မယ္လို႔လဲ ပန္းေတာင္းေစ်းထဲမွာ သတင္းေတြျဖစ္ေနတယ္”ဟု အထက္ပါပုဂၢိဳလ္ကပင္ ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။ယခုကဲ့သို႔ ပန္းေတာင္းရွိ အေနာက္ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္အား တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးမႈမ်ား မျပဳမီ သီတင္းႏွစ္ပတ္ ခန္႔က အစၥလာမ္ဆန္႔က်င္ေရး ကာတြန္းပံုမ်ား၊ လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ား၊ တရားေခြမ်ား ျဖန္႔ေ၀ခဲ့ၾကသည္။ ခဲျဖင့္ ပစ္ေပါက္တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးမႈမ်ား စတင္ခဲ့သည့္ ေမ ၁၈၊ ၁၉၊ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ ရဲအခ်ဳိ႕ ပန္းေတာင္းအေနာက္ ဗလီသို႔ လာေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ခဲျဖင့္ပစ္ေပါက္သူမ်ားကို ဖမ္းဆီးမႈမရွိဟု သိရသည္။“ဒီလိုေသြးတိုးစမ္းတာကို ဆက္လႊတ္ထားရင္ မင္းမဲ့စ႐ိုက္ ကံမ အၾကမ္းဖက္မႈလိုမ်ဳိး ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ထပ္ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ သက္ဆိုင္ရာက အခုကတည္းက ထိထိေရာက္ေရာက္ ဟန္႔တားဖို႔လိုတယ္” ဟု ကံမ မင္းမဲ့စ႐ိုက္အၾကမ္းဖက္မႈတြင္ နစ္နာသူမ်ားဖက္မွ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သူတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

    သႀကၤန္ကာလအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ကံမ မင္းမဲ့စ႐ိုက္အၾကမ္းဖက္မႈကို  သက္ဆိုင္ရာေဒသ ရဲစခန္းက ခ်က္ခ်င္း အမႈဖြင့္ခြင့္ မေပးခဲ့ဘဲ၊ သမၼတထံ စာတင္ၿပီး ၄ ရက္အၾကာ (အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ပြားအၿပီး ၁၁ ရက္အၾကာ) တြင္မွ ရဲစခန္းတြင္ အမႈဖြင့္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္အထိ က်ဴးလြန္သူမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ တစ္စံုတစ္ရာ အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။

    မူရင္း – http://myanmarmuslim.net/news.php?extend.678
  • ျမန္မာ့အလွ (အလင္းတန္းဂ်ာနယ္ေဆာင္းပါး)

    ေအးလြင္

    ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အလွမွာ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွ်မဟုတ္ေခ်။ ျမန္မာျပည္သားတို႔၏ ႏွလံုးသားတြင္လည္း ထင္ဟပ္လ်က္ရွိပါသည္။ အမွန္တရားကို ခံုမင္တန္ဖိုး ထားၾကသည့္ ျမန္မာတို႔သည္ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ ကိုယ့္ပံုစံအသီးသီးတို႔ျဖင့္ ထိုသစၥာအမွန္ကို လြတ္လပ္စြာ ရွာေဖြခဲ့ၾက၏။ သက္ေသအျဖစ္ျပပါဆိုလွ်င္ ကမာၻ႔အဓိက ဘာသာႀကီးေလးခုတို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ေရာင္ဝါထြန္းလင္းလ်က္ရွိ၏။

    ျမန္မာတို႔၏ ပင္ကိုဗီဇတြင္ သနားၾကင္နာတတ္သည့္ က႐ုဏာတရားသည္ ကိန္းဝပ္လ်က္ရွိၿပီးျဖစ္၏။ ျမန္မာျပည္သားလူမ်ားစုကိုးကြယ္သည့္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာသည္ သတၱဝါဟူသမွ် ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘဲ ေမတၱာထားရန္ ၫႊန္ျပထား၏။ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါတို႔မွာ ႐ုပ္ႏွင့္နာမ္ျဖင့္သာ စုဖြဲ႔ထား၍ လူ မ်ိဳးအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ လူတန္းစားအားျဖင့္လည္းေကာင္း ခြဲျခားမႈမရွိေစဘဲ ႐ႈမွတ္တတ္ေအာင္ သြန္သင္ျပသခဲ့၏။ အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ စတင္ေပၚေပါက္ ခဲ့သည့္ မဟာယန၊ ေထဝါဒဗုဒၶဘာသာနည္းတူ ဟိႏၵဴဓမၼသည္လည္း ပ်ဴေခတ္ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းအေထာက္ အထားမ်ား ရွိပါသည္။ အေရွ႕အလည္ပိုင္းမွာ အစပ်ိဳးခဲ့သည့္ ခရစ္ယာန္ႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာတို႔သည္လည္း သူ႔အတိုင္းအတာႏွင့္သူ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ထည္ဝါေသာ အခန္းက႑ျဖင့္ အတည္တက်ရွိေနပါသည္။

    လူသားတို႔အား ေကာင္းက်ိဳးျပဳ၍ အလင္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ဘာသာသာသနာအသီးသီးတို႔မွာ ကမာၻအႏွံ႔၌ ပြင့္ထြန္းခဲ့ၾကေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္မွာ စည္ပင္ သာယာ၍ ျပန္႔ပြားထြန္းကားေနျခင္းမွာ ျမန္မာတိုင္းက ဂုဏ္ယူသင့္ေသာအခ်က္ျဖစ္၏။ အကယ္စင္စစ္တြင္မူ လူသားတိုင္း၌ မိမိယံုၾကည့္ရာကို ေရြးခ်ယ္ ပိုင္ခြင့္မွာ လူသား၏ ေမြးရာပါအခြင့္အေရးတစ္ရက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ိဳးဟူသည္မွာ မိမိေနထိုင္ရာေဒသ၊ မိမိခႏၶာကိုယ္၏ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္မႈ စသည့္ ႐ုပ္ဝိေသသလကၡဏာတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါသည္။ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈမွာ ႏွလံုးသားႏွင့္ လံုးဝသက္ဆိုင္လ်က္ရွိပါသည္။ မည္သည့္လူမ်ိဳးမဆို မိမိယံုၾကည္ ရာကို လြတ္လပ္စြာ လက္ခံက်င့္သံုးခြင္ရွိပါသည္။ ယင္းသုိ႔ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအျဖစ္ ေပၚထြန္းမလာႏိုင္ပါ။ ဘာသာတရားတစ္ခုအား လက္ခံျခင္းသည္ သက္ဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္ေနထိုင္ေသာ တိုင္းျပည္ေပၚခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ သစၥာေစာင့္သိျခင္းႏွင့္လည္း မဆိုင္ပါ။ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျဖစ့္ ဖြဲ႕စည္း ထား သာ ႏိုင္ငံတြင္ ဘာသာေပါင္းစံုရွိေနမည္မွာ သဘာဝနိယာမျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္ဘာသာကို ကိုးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းျပည္ႏွင့္ ယင္းတိုင္းျပည္ တြင္း၌ ေနထိုင္ၾကသည့္ လူသားတို႔၏အက်ိဳးကို သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ရန္သာ အဓိကက်ပါသည္။

    ဤေနရာတြင္ ႏိုင္ငံသား၊ လူမ်ိဳးႏွင့္ ဘာသာတို႔အား ခြဲျခားစြာသိႏိုင္ပါက တိုင္းျပည္တစ္ျပည္၏ စည္းလံုးညီၫြတ္မႈႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ေဆာင္ ရြက္ ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္တြင္ ဘာသာတူ၊ လူမ်ိဳးျခား မ်ားရွိႏိုင္သလို လူမ်ိဳးတူ ဘာသာျခားမ်ားလည္း ရွိႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ ယင္းတို႔ အားလံုးမွာ ႏိုင္ငံသားမ်ားသာျဖစ္ၾကပါ၏။ ဥပမာအားျဖင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးအျဖစ္ အမႈထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ဟန္နရီ ကစ္စင္ဂ်ာ သည္ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးလူမ်ိဳး၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႔ ကူးေျပာင္းလာသူတစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ိဳးေရးႏွင့္ပတ္သတ္သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ခံယူခ်က္အား ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၆ ရက္၊ ေရႊတိဂံုေစတီအလယ္ပစၥယံ၊ ဖဆပ လညီလာခံသဘင္ႀကီးတြင္ မိန္႔ၾကားခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္းအား ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ သိႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ အနည္းငယ္ေကာက္ႏုတ္တင္ျပရပါလွ်င္

    “လူမ်ိဳးဆိုသည္မွာ သုခ၊ ဒုကၡ၊ အတူခံစားၾက၍ နီးနီးစပ္စပ္ အက်ိဳးျခင္းထပ္ၿပီးလွ်င္ ႏွစ္ပရီေစၧဒရွည္လ်ားစြာ တစ္မ်ိဳးတစ္စားတည္းဟု စိတ္ထားရွိသူတို႔ ကို တစ္စုတည္းေပါင္း၍ေခၚေဝၚျခင္းသာျဖစ္ေပသည္။ အမ်ိဳးအႏြယ္၊ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာတရား၊ ေျပာဆိုေသာဘာသာစကားတို႔ အေရးထားရမည္ျဖစ္ ေသာ္လည္း ေအးအတူ၊ ပူအမွ်၊ ေကာင္းတူဆိုးဖက္ ပူးေပါင္းလ်က္ေနလိုေသာ အစဥ္အလာဆႏၵေပၚတြင္ ဝံႆႏုရကၡိတတရားသည္ တည္ေနေပသည္။”

    မည္သည့္ဘုရားမွ် မပြင့္ခဲ့သည့္ ျမန္မာျပည္၌ မွီတင္းေနထိုင္ၾကသည့္ လူသားတို႔ ဘာသာေပါင္းစံုကို လက္ခံကိုးကြယ္လ်က္ရွိၾကပါသည္။ ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ေရးမွသည္ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကို ထူေထာင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ လြဲမွားေသာ အခ်က္အလက္မ်ားေပၚ အေျခခံၿပီး စိတ္ဝမ္း ကြဲ ျပားမႈမျဖစ္သည့္ပါ။ လူအမ်ားစု ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာႏွင့္ လူနည္းစုကုိးကြယ္သည့္ဘာသာဝင္တို႔သည္ အျပန္အလွန္ စာနာေထာက္ထားၿပီး ေလးစား ခ်စ္ၾကည္ရန္ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။ လူကို လူလိုျမင္ၿပီး ႐ုပ္နာမ္ႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ လူသားတို႔မွာ အေျခခံအားျဖင့္ တူညီမႈရွိၿပီး ေကာင္းရာ လုပ္ေသာလူႏွင့္ မေကာင္းရာလုပ္ေသာလူဟူ၍သာ ခြဲျခားအပ္ပါသည္။ ဘာသာတရားအဆံုးအမတို႔ မည္မွ်ေကာင္းေစကာမူ ယင္းဘာသာဝင္ပါဟု ခံယူ ထားသူတိုင္း ထိုတရားေကာင္းတို႔အား မက်င့္ၾကပါ။ ထုိအခါ ဝါဒႏွင့္ ဝါဒီခြဲျမင္ရပါေတာ့မည္။ လက္မ မေကာင္း လက္မ၊ ေျခမ မေကာင္း ေျခမ ျဖစ္သင့္ပါ သည္။ ငါးခံုးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလံုး မပုပ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရန္သာရွိပါ၏။ ဘာသာဝင္တစ္ဦး အဓမၼမႈက်ဴးလြန္လွ်င္ ထုိသူ၏လုပ္ ရပ္အျဖစ္မွတ္ယူၿပီး ဘာသာတရား၏ အဆံုးအမေၾကာင့္ ထုိမေကာင္းမႈျပဳျဖင္းျဖစ္သည္ဟု မခံယူအပ္ေပ။

    လူမ်ားစုက လူနည္းစုကုိ သက္ညႇာရသလို လူနည္းစုကလည္း လူအမ်ားစု၏ မတူကြဲျပားမႈကို အသိအမွတ္ျပဳ၍ မွန္ကန္စြာ ဆက္ဆံမွသာလွ်င္ လူ႔အစုေဝး တစ္ရပ္တြင္ (Unity in Diversity) မတူကြဲျပားမႈမွ ညီၫြတ္မႈတည္ေဆာင္ႏိုင္ေပမည္။ ငါႏွင့္မတူ ငါ့ရန္သူဟု မသတ္မွတ္ဘဲ မတူညီျခင္းမွာ ဉာဏ္ကူ ျခင္းဟုခံယူပါက ဗဟုဝါဒ (Pluralism) ၏ အေကာင္းႏွင့္ အျပဳသေဘာသက္ေရာက္မႈ (Positive Impact) ကို ရရွိေပမည္။ မတူသူတို႔ႏွင့္အတူ ၿငိမ္းခ်မ္း စြာယွဥ္တြဲ၍ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ မတူညီမႈကို နားလည္သေဘာေပါက္လက္ခံသည့္ စိတ္ထား (Tolerance) ရွိရန္လိုအပ္ပါသည္။

    ~~~~~~~~~~
    ေန႔စဥ္သတင္းစာအျဖစ္ ထုတ္ေဝခြင့္ မၾကာမီက ရရွိထားသည့္သတင္းစာ (ေမလ ၁ဝ ရက္ေန႔ထုတ္) တြင္ အစၥလာမ္ႏွင့္ပတ္သတ္၍ လြဲမွားေသာ အခ်က္ အလက္မ်ားေဖာ္ျပထားပါသည္။

    “ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ေခတ္က ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ အိႏၵိယမွလူမ်ား တံခါးမရွိ ဓားမရွိ ဝင္ခြင့္ရ၍ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးမ်ားဝင္လာေၾကာင္း၊ ယင္းတို႔သည္ သိမ္မ်ားကို ဖ်က္၍ ဗလီမ်ားေဆာက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အဆိုပါ ဘဂၤါလီ မြတ္ဆလင္၊ ခ်စ္တီးမ်ား (ေဆာင္းပါးရွင္၏ေဖာ္ျပခ်က္) သည္ ျမန္မာျပည္မွ ေတာင္သူလယ္သမားတို႔ အား ေငြတိုးေခ်းၿပီး ေခါင္းပံုျဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း” စသျဖင့္ ေရးသားထားပါသည္။

    ျမန္မာျပည္သို႔ အစၥလာမ္သာသနာ ၇ ရာစုႏွစ္ ေအဒီ၊ ပိတ္သံုမင္းလက္ထက္ (ေအဒီ ၆၅၂ – ၆၆၁) အတြင္ အာရပ္လူမ်ိဳးကုန္သည္တို႔သည္ သထံု၊ မုတၱမ အစရွိေသာ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိရာမွာ စခဲ့ပါသည္။ (ဦးၾကည္ ဘီေအ၊ ရာဇဝင္ဂုဏ္ထူး၊ ျမန္မာရာဇဝင္သိအပ္ဖြယ္အျဖာျဖာ၊ စာမ်က္ႏွာ (၈၁ – ၈၃)၊ သာသနာေရာင္ဝါထြန္းေျပာင္ေစဖို႔၊ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ ၁၉၉၇ ခု မတ္လထုတ္)။

    ယင္းတို႔တြင္ ဆူဖီသူေတာင္စင္တို႔ပါဝင္ကာ ျမန္မာျပည္သူတုိ႔က ထိုသူေတာ္စင္တို႔၏ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာကို ေလးစားၾကည္ညိဳခဲ့ၾကပါ၏။ ထိုသူေတာ္စင္ တို႔ ျမန္မာျပည္သူတို႔၏ႏွလံုးသား (ပရမတ္တရား) ႏွင့္ ဦးေႏွာက္ (ဆင္ျခင္တံုတရား) တို႔အေပၚ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾက၏။ (Won the Hearts and Minds of the People) ပုဂံေခတ္ေက်ာက္စာတို႔တြင္ တိုင္းရင္းသား၊ ႏိုင္ငံသားအစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔အား ရည္ၫႊန္းသည့္ “ပန္းသိဃ္”၊ “ပသည္” ဟုေရးသား ခ်က္မ်ား ပါရွိသည္။ (ေဒၚတင္စိန္၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ယဥ္ေက်းမႈ နိဒါန္း၊ အတြဲ ၃၊ အပိုင္း ၄၊ စာ – ၇၅။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လထုတ္)

    ပုဂံေခတ္ေရွးဦးပိုင္းမွစ၍ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ ဦးေဆြးဆံျမည့္အမႈထမ္းခဲ့သည့္ တိုင္းရင္းသား၊ ႏိုင္ငံသား အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔သည္ ယေန႔ ထက္တိုင္ရွိေနပါသည္။ ျမန္မာမင္းမ်ားက ႏိုင္ငံျခားသားကၽြမ္းက်င္သူ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္တို႔အား ေငြေၾကးေပး၍ ငွားရမ္းထားသည့္ ေၾကးစားမ်ားအျဖစ္မဟုတ္ဘဲ တိုင္းျပည္၏ ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ သားသမီးေကာင္းရတနာမ်ားအျဖစ္ အမႈထမ္းသူမ်ားတြင္ ဝန္ႀကီး မဟာဗႏၶဳလ၏တပ္မွဴး ေနမ်ိဳးဂု႑ရတ္ (အစၥလာမ္ဘြဲ႔အမည္ အဗၺဒုလ္လာရင္မ္) (ကုန္ေဘာင္ဆက္ မဟာရာဇဝင္ ဒု – တြဲ၊ စာ ၃၇၉ – ၃၉၂) ေတာင္တြင္းႀကီးစစ္ေၾကာင္း၏ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျဖစ္ခန္႔ထားခံရေသာ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ အကၠပတ္ျမင္းဝန္၊ ပင္လယ္ၿမိဳ႕စားႀကီး၊ မင္းႀကီးမဟာမင္းထင္ရာဇာဦးၿခံဳ (ကုန္းေဘာင္ဆက္ မဟာရာဇဝင္ေတာ္ႀကီး (တ) တြဲ၊ စာ ၈ဝ၉ – ၇၁ဝ၂) တို႔အပါအဝင္ ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္ကဲ့သို႔ အာဇာနည္သူရဲေကာင္း မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာမြတ္ဆလင္ႀကီးမ်ား ရွိခဲ့ပါသည္။

    ေဆာင္းပါးရွင္သည္ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးႏွင့္ ခ်စ္တီးလူမ်ိဳးကိုပင္ ခြဲျခားမသိေပ။ ခ်စ္တီးတို႔မွာ အိႏၵိယေတာင္ပိုင္းမွ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္တို႔ျဖစ္၏။ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးတို႔ မွာ ဘဂၤလားနယ္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္၊ ဟိႏၵဴ၊ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ားအျဖစ္ ရွိေနၾကပါသည္။ အစၥလာမ္သာသနာသည္ အတိုး စားျခင္းကို လံုးဝတားျမစ္ထားပါသည္။ ဝက္သားစားျခင္းထက္ပင္ ျပစ္မႈထိုက္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ အေျခခံအခ်က္မ်ားကိုပင္ မသိဘဲႏွင့္ မတူကြဲျပားမႈ မ်ားႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေသြးဝမ္းကြဲ၍ စည္း႐ံုးမႈပ်က္ျပားေစသည့္ အေျခအျမစ္မရွိေသာ (Misinformation Disinformation) မ်ားကို သတင္းစာတစ္ေစာင္အေနျဖင့္ မေဖာ္ျပသင့္ပါ။ ႏိုင္ငံ၏စတုတၳမ႑ိဳင္ျဖစ္သည့္ မီဒီယာတို႔သည္ အဆိပ္သင့္စာေပမ်ား ျဖန္႔ျဖဴးရာဌာနျဖစ္လာပါက ႏိုင္ငံ၏ကံၾကမၼာမွာ အလြန္ရင္ေလးဖြယ္ရာျဖစ္ပါမည္။ ျမန္မာ့အလွကို အက်ည္းတန္အ႐ုပ္ဆိုးေအာင္ အမုန္းတရားတို႔ျဖင့္ မခ်ယ္မႈန္းသင့္ပါေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။

    အလင္းတန္းဂ်ာနယ္ အမွတ္ (၇၀၅)၊ ေမ၂၁၊ တနလၤာ၊ ၂၁၀၂၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၈ႏွင့္ ၂၉ ကိုျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။