လူမင္းဟန္
၁၅၃၃ မွာ နတ္ရြာစံခါနီး ေမာ္စကိုနယ္စားႀကီး Vasily III ဟာ အသက္သံုးႏွစ္သာရွိေသးတဲ႔ သူ႕သား အုိင္ဗင္ ကို နန္းလ်ာအျဖစ္နဲ႔ ေၾကျငာလိုက္ပါသည္။ ေနာက္ၿပီး အသက္ငယ္ငယ္ပဲ ရွိေသးတဲ႔ သူ႕မိဘုရား ဟဲလင္နာ ကို အုိင္ဗင္အရြယ္ ေရာက္တဲ႔အထိ ရင္ခြင္ပိုက္ဘုရင္မ အျဖစ္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕ စီစဥ္ပါတယ္။ ဒီအစီအမံဟာ နန္းေတာ္ထဲက သူေကာင္းမ်ိဳးေတြ အတြက္ေတာ႔ ၀မ္းသာစရာႀကီးပါ။ ရုရွားမွာ boyer လို႕ေခၚတဲ႔ သူေကာင္းမ်ိဳးေတြရွိပါတယ္။ ရာထူးႀကီးႀကီးယူထားၾကတဲ႔ သူေတြေပါ႔။ ကြယ္လြန္သြားတဲ႔ ေမာ္စကိုနယ္စားႀကီးဟာသူ႕ရဲ႕အာဏာစက္ကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ဖို႕အထူးႀကိဳးစားခဲ႔ပါတယ္။ အခုဆို နယ္စားႀကီးလဲ ကြယ္လြန္သြားၿပီ။ သူ႕နန္းလ်ာကလည္း ဥမမည္ စာမေျမာက္ သံုးႏွစ္သားေလး၊ ရင္ခြင္ပိုက္အျဖစ္ထားခဲ႔တဲ႔ ဘုရင္မဆိုတာကလည္း အသက္ငယ္ငယ္၊ အေတြ႕အႀကံဳလည္းမရွိ။ ဒါဟာ boyer ေတြအတြက္ေတာ႔ တုိင္းျပည္အာဏာ လုဖို႕အကယ္႔ကို အခြင္႔ေကာင္းပါပဲ။ ဒါေတြကို ျမင္တဲ႔ မိဘုရားဟာ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ သူ႕သူငယ္ခ်င္း မင္းသား Obolensky ကို အကူအညီေတာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီလိုအုပ္ခ်ဳပ္ရင္း ငါးႏွစ္ေလာက္ေနေတာ႔ ဟဲလင္နာ ရုတ္တရက္ ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ ကြယ္လြန္ရတာကလဲ အဆိပ္ခပ္ခံရတာပါ။ အဆိပ္ခပ္တဲ႔သူကေတာ႔ boyer ေတြထဲမွာ ေၾကာက္စ ရာအေကာင္းဆံုး Shuisky မိသားစုထဲကတစ္ေယာက္ပါ။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ Shuisky ေတြကပဲ တုိင္းျပည္အာဏာကိုထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီး Obolensky ကိုလည္း ေထာင္ထဲမွာ အစာ ငတ္ထားၿပီး သတ္လိုက္ပါတယ္။ ခုဆိုရင္ အုိင္ဗင္ ဟာ အသက္ ရွစ္ႏွစ္ရွိပါၿပီ။ သူ႕ကို ဂရုစိုက္တဲ႔၊ ခင္မင္တဲ႔ လူမွန္သမွ်ကို Shuisky ေတြက အျပတ္ရွင္းပစ္ပါတယ္။ အုိင္ဗင္ ဟာ Shukisky ေတြနဲ႔မေတြ႕ေအာင္ေရွာင္ပုန္းရင္း နန္းေတာ္ထဲမွာ မ၀ေရစာစားၿပီး ေနခဲ႔ရပါတယ္။ တခါတေလမွာ သူ႕ကိုေတြ႕တာနဲ႔ ပလႅင္ေပၚတင္၊ သရဖူေဆာင္းေပးၿပီး ေနာက္ေျပာင္ၾက ပါတယ္။
ဒီလိုေနလာတဲ႔တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အုိင္ဗင္ ဟာ သူတို႕လုပ္သမွ်ကို ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ခံေနပါတယ္။ boyer ေတြက လည္း အုိင္ဗင္ကို အျဖစ္မရွိတဲ႔သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သိတ္ဂရုမစိုက္ၾကေတာ႔ပါဘူး။ စိတ္ကူးထဲေတာင္ ထည္႔တြက္မ ထားဘူး ဆိုတဲ႔ အေျခအေနကို ေရာက္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတို႕မသိတာက အိုင္ဗင္ ဟာ နန္းေတာ္ေစာင္႔တပ္ ဖြဲ႕ကို အေသအခ်ာစည္းရုံးထားၿပီးပါၿပီ။ ရက္စက္ၾကမ္းႀကဳပ္တဲ႔ Shukisky ေတြကိုမုန္းတီးေနတဲ႔ နန္းေတာ္ေစာင္႔တပ္ေတြ ကလည္း အုိင္ဗင္ ကို ကူညီဖို႕သေဘာတူပါတယ္။
၁၅၄၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၉ ရက္ ညေနပိုင္းမွာ အုိင္ဗင္ က Shuisky ေခါင္းေဆာင္မင္းသား ကို သူ႕အခန္းကိုလာဖို႕ ဖိတ္လုိက္ပါတယ္။ မင္းသားေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ႔ အခန္းထဲမွာ နန္းေတာ္ေစာင္႔တပ္သားေတြ ရွိေနပါတယ္။ အုိ္င္ဗင္ က ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ မင္းသားကိုလက္ၫႈိုးထိုးၿပီး ဖမ္းၿပီး သတ္ ဖို႕ အမိန္႕ေပး လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးတဲ႔ေနာက္ အေလာင္းကို နန္းေတာ္ထဲက ေခြးေလွာင္အိမ္ထဲ ပစ္ထည္႕ၿပီးေခြးစာေကၽြးပစ္ လုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ Shuisky ေတြအကုန္လံုးကို ဖမ္းၿပီး သတ္ပစ္လုိက္ပါတယ္။ Shuisky ေတြဟာ ဘာမွျပင္ ဆင္ခ်ိန္မရလိုက္ပဲ အငိုက္မိခံလိုက္ရပါတယ္။ အခုေတာ႔သူတို႕ ႏွိပ္စက္သမွ်ခံလာရတဲ႔ အုိင္ဗင္ကို အေသအလဲ ေၾကာက္ရတဲ႔ဘ၀ကို ေရာက္သြားပါေတာ႔တယ္။ အုိင္ဗင္ ဟာ ပထမဆံုးဇာဘုရင္ အေနနဲ႔ ရွရွားႏိုင္ငံကို အုပ္ ခ်ဳပ္ခဲ႔ပါတယ္။ သူ႕ကို Ivan The Terrible လို႕ေနာက္ပိုင္းမွာေခၚၾကပါတယ္။
က်ေတာ္တို႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ တုံ႕ဆုိင္းတတ္ပါတယ္။ ျပတ္ျပတ္သားသား ရဲရဲရင္႔ရင္႔လုပ္ရမွာ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ အတုိက္အခံလုပ္ရမွာ၊ အေျခအေနတင္းမာ မွာေတြကို ေရွာင္ရွားလိုၾကပါတယ္။ သူမ်ားေတြက ဘယ္လိုထင္မွာပါလိမ္႔၊ ဘယ္ႏွယ္႔ေျပာမွာပါလိမ္႕နဲ႔စိုးရိမ္ေနတာနဲ႕ကို လုပ္သင္႔လုပ္ထုိက္တာကို မလုပ္လိုက္ရေတာ႔ပါဘူး။ ဒီလိုရဲရဲရင္႔ရင္႔လုပ္တတ္ ဖို႕ ေလ႔က်င္႔ယူလို႕ရပါတယ္။ အစကတည္းက သတၱိနဲ႔ေမြးလာတဲ႔သူ ရွားပါတယ္။ နပိုလီယန္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ သတၱိကို စစ္ပြဲအေတြ႕ အႀကံဳေတြကေန ေလ႕က်င္႔ယူခဲ႔ရတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ စစ္ပြဲအႏိုင္အရႈံးဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရဲရင္႔ျပတ္သား မႈ႕ ကအဓိက မဟုတ္လား။ ရဲရင္႔မႈ႕မွာ ဘာနဲ႔မွ အစားထိုးလို႕မရတဲ႔ တန္ခိုးေတြရွိပါတယ္။ အုိင္ဗင္ ကိုပဲ ၾကည္႕ပါ။ တသက္လံုးက သူမ်ား အႏိုင္က်င္႔ခံလာရတဲ႔ ခပ္တံုးတံုး ဘ၀ကေန ရဲရင္႔မႈ႕တစ္ခုေၾကာင္႔ ဘ၀တစ္ခုလံုးေျပာင္းလဲခဲ႕ရတာ ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ရဲရင္႔ျပတ္သားသူေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ ေျပာပံုဆိုပံု၊ ကိုယ္ေနဟန္ထားအမူအရာကအစ အမ်ားနဲ႔ မတူပဲ ထူးျခားေနတတ္ပါတယ္။ အဲလိုလူမ်ိဳးကို လူတုိင္းက ေလးစားေနရာေပးခံရတတ္ပါတယ္။
က်ေတာ္တို႕ အျမင္သာဆံုး ဥပမာအေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုပဲ ေလ႔လာၾကည္႕ရေအာင္။ ေဒၚစုကို တစ္ကမၻာလံုးက ဘာလို႕ေလးစားၾကတာလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီးျဖစ္လို႕လား။ ဒါတစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဗ်။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သားႀကီး ေအာင္ဆန္းဦး ကိုဘယ္သူမွ မေလးစားၾကပါဘူး။ ရွိတယ္ဆုိတာေတာင္ ေမ႔ေနတယ္။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္လို႕လား။ ဒါေၾကာင္႔လည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိသာပါတယ္။ တစ္ျခားႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ႔သူေတြလည္းအမ်ားႀကီးပဲဟာ။ တကယ္ေျပာ စတမ္းဆို ေဒၚစုကမွ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ေနခဲ႔ရေတာ႔ သူ႕ခမ်ာ နင္လားငါလား ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရတဲ႔ အခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္ရွိလုိ႕႔လဲ။ သူ႕ရဲ႕ ရဲရင္႔ျပတ္သားတဲ႔ ေျပာဆိုမႈ႕၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ဟာ သူ႕ကိုလူေတြေလးစားၾက တဲ႔အေၾကာင္းထဲက အေရးႀကီးတဲ႔ အခ်က္တစ္ခုလို႕ က်ေတာ္ကေတာ႔ ထင္တာပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆိုတာ တစ္ခါမွ မၾကားဘူးတဲ႔ လူ တစ္ေယာက္ကို ေခၚျပရင္ေတာင္ ေဒၚစုကိုျမင္တာနဲ႔ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ျဖစ္ေနမယ္႔ မိန္းမမဟုတ္ဘူး။ ရဲရင္႔တဲ႔၊ ျပတ္သားတဲ႔၊ ေျပာတဲ႔အတုိင္းလုပ္မယ္႔ မိန္းမဆိုတာ တန္းေျပာႏိုင္လိမ္႔မယ္လို႕ထင္တာပဲ။ က်ေတာ္႔အထင္ေတာ႔ ေဒၚစုလည္း ေမြးရပါ သတိၱေကာင္းသူ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္ပါလိမ္႔မယ္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ႔ သူ႕ရဲ႕ freedom from fear ဆိုတဲ႔မိန္႕ခြန္းထဲမွာ “အေၾကာက္တရားမရွိျခင္းသည္ ဆုလဒ္ တစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ထက္ပို၍ တန္ဖိုးရွိသည္မွာ ႀကိဳးပမ္းမႈ႕မွ ရရွိလာေသာ သတိၱ၊ အေၾကာက္တရားက လႊမ္းမိုးေသာ မိမိ၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေသာ သတိၱ၊ မ်ားျပားလွေသာ ဖိႏွိပ္မႈ႕မ်ား ကို မေၾကာက္မရြံ႕ အဖန္တလဲလဲ ရင္ဆုိင္ရဲေသာ သတိၱ မ်ား ျဖစ္ပါသည္။” လို႕သူကုိယ္တုိင္ ေျပာခဲ႔တယ္ဗ်။
က်ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိသည္။ သူက သူ႕ေကာင္မေလးကို အေသေၾကာက္ရတာ။ သူ႕ကိုအဲေလာက္မေၾကာက္ ဖို႕ေျပာရင္ေတာ႔သူက ခ်စ္တာပါလို႕ျပန္ေျပာေလ႔ရွိသည္။ က်ေတာ္က ေတာ႔ ခ်စ္တာနဲ႔ ေၾကာက္တာ ဘာမွမဆိုင္လို႕ထင္ တာပဲ။ သူ႕ဟာက ဘာမွမဟုတ္တဲ႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တာမ်ိဳး၊ ဖုန္းဆက္ဖို႕ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေနာက္က်တာမ်ိဳးကအစ ေၾကာက္ေနရတယ္ဆိုတာေတာ႔ မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး။ က်ေတာ္ကေတာ႔ ကုိယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကိုညံ႕ဖ်င္းတာလို႕ထင္တာပဲ။ အဲလိုလူမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ေတာ႔ က်ေတာ္႔အမေတြ ႏွမေတြကို သေဘာမတူပါဘူး။ အေပၚယံအားျဖင္႔ၾကည္႕ရင္ ငါ႔ႏွမ၊ ငါ႔အမကို ဂရုစိုက္မယ္႔သူလို႕ထင္စရာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ အိမ္ေထာင္ျပဳတာ ဂရုစိုက္ေနတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔မရပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဒီလို စိတ္ဓာတ္ေပ်ာ႔ညံ႕တဲ႔သူဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးျပသာနာေတြ ဖန္တီးဖို႕ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားတယ္လို႔ ထင္ ပါတယ္။ က်ေတာ္ကေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္ဟာအိမ္ေထာင္ျပဳရင္ ကိုယ္႔အိမ္ေထာင္ကို ဦးေဆာင္ဦးရြက္လုပ္ရမည္႕ သူ လို႔ယုံၾကည္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဖခင္တစ္ေယာက္ဟာ ေမြးလာမည္႕ သားသမီးေတြရဲ႕ စံျပျဖစ္ေနသင္႔တယ္။ သူ႕လိုလူမ်ိဳးဟာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေမြးလာတဲ႔သားသမီးေတြအတြက္ စံျပျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို ဘယ္လို ဦးေဆာင္ဦးရြက္ လုပ္မွာလဲ။
ဒါျဖင္႔ မိန္းမေတြ၊ ကေလးေတြကို အႏိုင္က်င္႔ရုိက္ႏွက္ေနရမယ္လို႕ဆိုလိုသလား။ လုံး၀မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ ရဲရင္႔ျပတ္ သားတဲ႔ စိတ္ဓာတ္ႀကံ႕ခုိင္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ဟာ ရိုက္ႏွက္အႏိုင္က်င္႔ေနစရာမလိုပါဘူး။ သူဟာေခါင္းေဆာင္ ပဲဆိုတာ သူ႕ရဲ႕ အေျပာအဆို၊ အမူအရာကို ကေအာ္ေျပာေနသလိုပါပဲ။ “ေခါင္းေဆာင္မႈ႕ဆိုတာ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္တာမဟုတ္ဘူး။ တူ ညီတဲ႔ပန္းတုိင္ကိုေရာက္ေအာင္အလုပ္လုပ္ဖို႕ လူေတြကို ဆြဲေဆာင္စည္းရုံးႏိုင္တာ” ဆိုတာ စကားကို က်ေတာ္သေဘာက် သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဟာ ဘယ္တုန္းကမွ က်မကို ေခါင္းေဆာင္တင္ၾကပါ လို႕လဲ မေျပာဘူးပါဘူး။ ေသနတ္ေတြနဲ႔လည္း မၿခိမ္းေျခာက္ဘူးပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ တကမၻာလံုးက သူ႕ကိုလူထုေခါင္းေဆာင္လို႕ အသိအမွတ္ျပဳထား ပါတယ္။
ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ဟာ ရဲရင္႔ျပတ္သားရပါမယ္။ သတၱိရွိရပါမယ္။ အဲလို ရဲရင္႔ဖို႕ သတၱိရွိဖို႕ဆိုရင္ မွန္တာလုပ္သူျဖစ္ရ ပါမယ္။ အမွားေတြလုပ္ေနသူဟာ မွန္ကန္တဲ႔ သတၱိရွိသူမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အမွားေတြလုပ္ေနသူဟာ မိုက္ရူးရဲလုပ္တာသာ လွ်င္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အမွားေတြလုပ္ေနသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေနာက္ကိုလဲ လူေတြ ေရရွည္မွာမလုိက္ၾကပါဘူး။ အာဏာနဲ႔ ၿခိမ္း ေျခာက္ထားလို႕ ခဏသာ လုိက္ခ်င္လိုက္မယ္။ ေရရွည္မွာေတာ႔ အဆံုးသတ္ မလွၾကပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက Risk Analysis လဲလုပ္တတ္ဖို႕လိုပါတယ္။ သတၱိရွိတာပဲေဟ႕ ဆိုၿပီး မျဖစ္ႏုိင္တာေတြေလွ်ာက္လုပ္လို႕မရပါဘူး။ ဒါသတၱိရွိတာ မဟုတ္ပဲ မုိက္ရူးရဲ လုပ္တာလို႕ပဲေျပာရပါမယ္။ ကိုယ္လုပ္တဲ႔ အလုပ္ဟာ အက်ိဳးနဲ႔ ဒုကၡကာမိပါ႔မလား ဆိုတာ ေသခ်ာ ေ၀ဖန္ခြဲျခားစိတ္ျဖာတတ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ဒီလို ခ်င္႔ခ်ိန္တတ္တာလဲ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦးရဲ႕ အရည္အေသြးထဲမွာပါ ၀င္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ က်ေတာ္ လူေတြ အေပၚမွာ လႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ႔ အရာႏွစ္ခုကိုေျပာခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခုက Personal Power ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက Positional Power ပါ။ Personal Power ဆိုတာက ကိုယ္႔ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးေၾကာင္႔ လူေတြကိုယ္႔ကို ၾကည္ညိဳတာပါ။ သူဟာ ဘာရာထူး၊ ဘာေနရာမွ မလိုပါဘူး။ အထင္ရွားဆံုးဥပမာဆိုရင္ က်ေတာ္တို႕တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)၊ သခင္ေယရူ၊ ဗုဒၶ စတဲ႔ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြပါ။ သူတို႕မရွိေတာ႔တဲ႔ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီတာေတာင္ သန္းနဲ႔ခ်ီတဲ႔လူေတြအေပၚမွာ ၾသဇာလႊမ္းမိုးတုန္းပါပဲ။ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ ဘာရထူးမွမရွိပါဘူး။ ဘာမွလည္း ၿခိမ္းေျခာက္တာမ်ိဳးမရွိပါဘူး။ သူတို႕ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး၊ ဆြဲေဆာင္စည္းရံုးႏိုင္မႈ႕ေတြေၾကာင္႔သာ သူတို႕ၾသဇာ သက္ေရာက္ခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ မဟတၱမဂႏၷီ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တို႕လို ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ ေတြပါ။ သူတို႕မွာလည္း ဘာရာထူး ဘာၿခိမ္းေျခာက္မႈ႕မွမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ လူေတြအမ်ားႀကီးသူတို႕ေနာက္ကိုလိုက္ၾကပါတယ္။
Personal Power နဲ႔လူေတြကို လႊမ္းမိုးႏိုင္ဖို႕ဆိုရင္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးဟာ အဓိကက်ပါတယ္။ က်ေတာ္ေျပာတဲ႔ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးဆိုတာ မွန္တာကို ရဲရဲ၀ံ႔၀ံ႔ေျပာရဲရမယ္၊ လုပ္ရဲရမယ္။ ကတိေတြအမ်ားႀကီးမေပးသလို ေပးတဲ႔ကတိကို လည္း ေစာင္႔ထိမ္းနုိင္ရမယ္။ ကိုယ္က်င္႔တရားေကာင္းရမယ္။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ မတူညီတဲ႔ ၀ါဒေတြရွိေပ မယ္႔လို႕ တူညီတာတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါက ကို္ယ္က်င္႔တရား ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေအာင္ေကာင္းတယ္ဆိုတာပါပဲ။
Positional Powerဆိုတာကရထူးေၾကာင္႔၊ ေနရာေၾကာင္႔ လူေတြကိုလႊမ္းမိုးတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ေနာက္ကိုလူ ေတြေရရွည္မလိုက္ၾကပါဘူး။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႕ အာဏာတည္ဖို႕အတြက္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္တဲ႔နည္းေတြ၊ ၿခိမ္း ေျခာက္မႈ႕ေတြနဲ႔ အျပင္းအထန္ႏွိပ္ကြပ္ရပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႕ကို ေတာ္လွန္တဲ႔သူေပၚလာလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွ မဟုတ္လဲ ေသသြားရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လူေတြသူတို႕ကို ေမ႕သြားၾကပါတယ္။ စပ္ဆုတ္ရြံ႕ရွာမႈ႕ နဲ႔ေတာ႔ သတိရခ်င္ရမွာေပါ႔။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ သူတို႕ ၾသဇာ မတည္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ သူတို႕ရဲ႕အာဏာဟာ သူတို႕အသက္ရွိေနတုန္း ဒါမွမဟုတ္လဲ ရာထူးမွာ တည္ၿမဲေနတုန္းေလာက္သာ သက္ေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။
ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္မွာ ရွိသင္႔တဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြကို Napoleon Hill က သူ႕ရဲ႕ Think and Grow Rich ဆိုတဲ႔ စာအုပ္ထဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒါေတြက
(၁) မယိမ္းမယိုင္တဲ႔သတၱိရွိျခင္း
(၂) ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ထိမ္းခ်ဳပ္ႏုိင္ျခင္း
(၃) တရားမွ်တမႈ႕ရွိျခင္း
(၄) ဆံုးျဖတ္ခ်က္တိက်ေသခ်ာျခင္း
(၅) အလုပ္တစ္ခုလုပ္တဲ႔အခါမွာ တိက်တဲ႔ အစီအစဥ္ရွိျခင္း
(၆) တာ၀န္ရွိတာထက္ပိုအလုပ္လုပ္ျခင္း
(၇) ႏွစ္လိုဖြယ္ စရုိက္ရွိျခင္း
(၈) ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္မႈ႕၊ နားလည္တတ္မႈ႕ရွိျခင္း
(၉) သက္ဆုိင္ရာအလုပ္ကို အေသးစိတ္ကၽြမ္းက်င္ျခင္း
(၁၀) အျပည္႕အ၀ တာ၀န္ယူတတ္ျခင္း
(၁၁) ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တတ္ျခင္း
