ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ ဗိုလ္မွဴးဘရွင္ (၂၇ ဒီဇင္ဘာ ၁၉၁၅ – ၇ ဇန္န၀ါရီ ၁၉၇၀)

ျမန္မာရာဇ၀င္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရအစား ျမန္မာသမိုင္းဟူေသာ စကားကို ပထမဆံုးအသံုးျပဳသည့္ သမိုင္းပညာရပ္စာအုပ္ ျပဳစုသူ
ေလာကထိပ္ပန္မင္စာကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ သုေတသနျပဳတင္ျပသူ

ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ ဗိုလ္မွဴးဘရွင္
(၂၇ ဒီဇင္ဘာ ၁၉၁၅ – ၇ ဇန္န၀ါရီ ၁၉၇၀)

ပ်ဥ္းမနာျမိဳ႕ေန၊ ရြာေကာက္ရပ္ဇာတိျဖစ္သည္။ ၁၉၁၅ ခု ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ရက္ တနလၤာေန႔တြင္ ဖြားျမင္သည္။ အဖ ေက်ာင္းဆရာ ဦးဟိန္၊ အမိ ေဒၚေစာရင္ျဖစ္သည္။ အမည္ရင္းမွာ ဘရွင္ျဖစ္သည္။ အရဗီအမည္မွာ မုဟမၼဒ္ဒါ၀ူဒ္ျဖစ္သည္။ ၁၉၃၃-၃၈ တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ယုဒသန္ေကာလိပ္၌ ပညာသင္ၾကားသည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ အေရွ႕တိုင္းရာဇ၀င္ ဂုဏ္ထူးတန္းေအာင္ျမင္ျပီး ၀ိဇၨာဂုဏ္ထူးဘြဲ႕ရသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အေရွ႕တိုင္းရာဇ၀င္ဌာနတြင္ နည္းျပအျဖစ္ စတင္အမႈထမ္းသည္။ ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ လက္ေထာက္ကထိကရာထူး တိုးျမွင့္ခံရသည္။

၁၉၄၂-၄၃ တြင္ ဂ်ပန္ေခတ္ အာရွလူငယ္အစည္းအရံုး၊ ဥာဏဗလတာ၀န္ခံ၊ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္တြင္ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္၌ ဗိုလ္ၾကီး၊ တပ္မေတာ္ပညာေရးအရာရွိ၊ ပဲခူးစံျပတပ္မေတာ္သမိုင္းနည္းျပႏွင့္ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ တိုင္း(၄) မွပါ၀င္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၅-၅၆ တြင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၌ ဗိုလ္မႉး၊ အဂၤလန္တြင္ စစ္သံမႉး၊ ဒုတိယဗိုလ္မႉးၾကီးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၀ မွ ၇၀ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းေကာ္မရွင္ ဆပ္ေကာ္မရွင္(ခ)အလယ္ေခတ္(ေအဒီ၁၃၆-၁၇၅၂) က်မ္းျပဳအရာရွိအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္မႉးဘရွင္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုေတသနအသင္း အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ (၁၉၆၅-၆၉)၊ ျမန္မာစာ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၀င္၊ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ဘြဲ႔လြန္သင္တန္းမ်ားတြင္ အထူးကထိက တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္(၁၉၅၆-၁၉၇၀)အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ဗိုလ္မႉးဘရွင္သည္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားဘာသာစကားအခ်ဳိ႕နွင့္ မြန္ခမာ၊ တိဘက္ျမန္မာ၊ ရွမ္းတရုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယဘာသာစကားတို႕ကို ေလ့လာလိုက္စားခဲ့သည္။ အဂၤလိပ္အေရးအသားႏွင့္ အေျပာအဆိုကြၽမ္းက်င္မႈမွာ ႏိုင္ငံတကာပညာရွင္အဆင့္ကို ေကာင္းစြာမီသည္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ကပင္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာႏွင့္ သူရိယသတင္းစာတို႔၏ ယုဒသန္ေကာလိပ္သတင္းေထာက္၊ ]ျခင္’လက္ေရး စာေစာင္အယ္ဒီတာ၊ ေကာလိပ္မဂၢဇင္း၊ ျမန္မာပိုင္းအယ္ဒီတာအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ေက်းလက္ျပဳျပင္ေရးအတြက္ “Socrate at School”ကို ေခတ္သစ္မာဃ} အမည္ျဖင့္ ဘာသာျပန္ဆိုထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေက်းလက္ျပဳျပင္ေရး စာေစာင္ကို ေဒါက္တာေဂ်၊ အာရ္ အန္ဒရပ္၊ ဦးသာဆိုင္တို႔ႏွင့္အတူ ပူးတြဲေရးသားခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ျမ၀တီ၊ ေငြတာရီ၊ ရႈမ၀ မဂၢဇင္းစသည့္ စာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ စာေပ၊ သမိုင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ သုေတသနစာတမ္း၊ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ေရးသားခဲ့သည္။ ဲJBRSႏွင့္ Working People Daily တုိ႔တြင္လည္း အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ စာတမ္းေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားခဲ့သည္။

ဗိုလ္မႉးဘရွင္သည္ စံေမာင္၊ သုေတသီ၊ ဗိုလ္မႉးဥာဏ၊ တိုင္း ၄ ရဲေဘာ္ေဟာင္း၊ ေမာင္ပင္တည္၊ ကင္းေထာက္ေမာင္၊ ၀ရီးစံ၊ ဒုဗိုလ္မႉးၾကီး ဘရွင္၊ ဦးဘရွင္ဟူေသာ ကေလာင္အမည္မ်ားျဖင့္လည္း စာေပေရးသားခဲ့သည္။ ဗိုလ္မႉးဘရွင္ဟူေသာ ကေလာင္အမည္ကို လူသိမ်ားထင္ရွားသည္။
ဗိုလ္မႉးဘရွင္သည္ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းတြင္ ဦးဘရွင္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ တိုင္းသားမ်ားအေၾကာင္း ေရးသားခဲ့သည္။ ကခ်င္လူမ်ဳိး(တြဲ၁၊ စာ၁၅)၊ ကယားလူမ်ဳိး(တြဲ၁၊ စာ၇၃)၊ ကရင္လူမ်ဳိး (တြဲ၁၊ စာ၁၅၂)၊ ေကာလူမ်ဳိး(တြဲ၁၊ စာ၂၆၆)၊ ခမာလူမ်ဳိး(တြဲ၂၊ စာ၂၄၈)၊ ခါစီလူမ်ဳိး(တြဲ၂၊ စာ၂၈၇)၊ ခႏၲီးရွမ္း(တြဲ၂၊ စာ၃၂၃)၊ ခ်င္းလူမ်ဳိး(တြဲ၂၊ စာ၃၈၉)၊ နီဂတိုလူမ်ဳိး(တြဲ၆၊ စာ၁)၊ ပကု(တြဲ၆၊ စာ၁၉၉)၊ ပေဒါင္လူမ်ဳိး(တြဲ၆၊ စာ၂၂၆)၊ ပေလာင္ႏွင့္ပေလး(တြဲ၆၊ စာ၂၆၁)၊ ပိုးကရင္(တြဲ၆၊ စာ၃၈၉)၊ ပ်ဴလူမ်ဳိး(တြဲ၇၊ စာ၉၀-၉၄)၊ ျမန္မာနိုင္ငံတိုင္းရင္းဘာသာမ်ား (တြဲ၁၀၊စာ၁၃၁)၊ ျမန္မာလူမ်ဳိး(တြဲ၁၀၊ စာ၃၃၇-၃၅၃)၊ ရွမ္းလူမ်ဳိး (တြဲ၁၁၊ စာ၃၆၉-၄၀၈) တို႔ကို ျပဳစုေရးသားခဲ့သည္။

ဗိုလ္မႉးဘရွင္သည္ ျမန္မာ့သမိုင္းသုေတသနနယ္ပယ္တြင္ထင္ရွားျပီး ကမာၻ့အဆင့္မီ ျမန္မာသုေတသနပညာရွင္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ေခတ္ေဟာင္းျမန္မာ့သမိုင္း ပါရဂူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ပါေမာကၡ G.H. Luce ကိုယ္တိုင္က အထူးခြၽန္ဆံုးေသာ ျမန္မာ့သမိုင္းပညာရွင္၊ ျမန္မာေက်ာက္စာပညာရွင္တစ္ဦးအျဖစ္ ယံုၾကည္စိတ္ခ် အားထားခဲ့သည္။

ဗိုလ္မႉးဘရွင္သည္ စစ္ျပီးေခတ္တပ္မေတာ္၌ ဆက္လက္အမႈထမ္းေနစဥ္ ] ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သမိုင္း} စာအုပ္ကို ေရးသားခဲ့သည္။ ဗိုလ္မႉးဘရွင္ ဘီေအ(ဂုဏ္ထူး)အမည္ျဖင့္ ေရးသည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၀ ရက္တြင္ ေရးသားျပီးစီးခဲ့သည္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရသည့္ေန႔တြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ ထိုစာအုပ္သည္ ေနာင္အခါ တကၠသိုလ္၀င္တန္း၌ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္အျဖစ္ ျပဌာန္းျခင္း ခံရသည္။ ထိုစာအုပ္သည္ ျမန္မာရာဇ၀င္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရအစား ] ျမန္မာ့သမိုင္း } ဟူေသာစကားကို ပထမဆံုး အသံုးျပဳသည့္ သမိုင္းဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္သည္။

ထိုစာအုပ္တြင္ ေရွးေဟာင္းျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ျမိဳ႕စားရြာစား ဘုရင္ေခတ္( ၁၀၀၀ မွ ၁၈၂၄ထိ)၊ အရင္းရွင္စနစ္၀င္ေခတ္(၁၈၂၄မွ ၁၈၄၅ထိ)၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္(၁၉၄၅) ဟူ၍အခန္းၾကီး ၄ ခန္းခြဲျခားကာ အျမင္သစ္ျဖင့္ ျပဳစုတင္ျပထားသည္။ ၁၉၄၅ ခု ပဥၥမ အၾကိမ္ထုတ္စာအုပ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အေရွ႕နိုင္ငံသမိုင္း ပါေမာကၡေဟာင္းဆရာၾကီး လုစ္၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားထားေသာ ထင္ျမင္ခ်က္၊ သက္ၾကီးတကၠသိုလ္ ျမန္မာဘာသာပါေမာကၡ ဦးသက္တင္၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္မႉးႀကီးေက်ာ္ေဇာ၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ထိုစဥ္က ႏိုင္ငံေတာ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏု၏နိဒါန္း၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ဗဟိုစစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ဗိုလ္မႉးဘရွင္၏ အခ်ီးတို႔ကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။

စာအုပ္အဖြင့္တြင္ တင္ၾကိဳသိရွိထားေစလိုေသာ အခ်က္မ်ားဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဗိုလ္မႉးဘရွင္က ရာဇ၀င္ႏွင့္သမိုင္းကို ဤသို႔ ခြဲျခားရွင္းျပထားပါသည္။

ရာဇ၀င္ႏွင့္ သမိုင္း

ယခင္က ရာဇ၀င္ဟု ေခၚေသာစကားကို ယခု ႏိုင္ငံသမိုင္းဟု သံုးစြဲၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သမိုင္းကို မသင္ၾကားမီ ထိုသမိုင္းဟူေသာ စကား၏ ဆိုလိုရင္းသေဘာကို နားလည္ထားရန္ အေရးၾကီး၏။ ေရွးကေရးခဲ့ေသာ ရာဇ၀င္စာအုပ္တို႔တြင္ မင္းေျပာင္းမင္းလႊဲ၊ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္၊ နန္းတြင္းအျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ မင္း၏ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္မ်ား၊ တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ စစ္မက္မ်ားႏွင့္ သာသနာထြန္းကားပံုမ်ား စသည္တို႔ကိုမူတည္၍ ေရးသားထားခဲ့ၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ရာဇ၀င္ပညာဆိုလွ်င္ အထက္ပါအေၾကာင္းရပ္မ်ားကို ေလ့လာေသာ ပညာျဖစ္သည္ဟု ယူဆခဲ့ၾကသည္။ ဤမွ်ျဖင့္ ရာဇ၀င္ပညာ၏သေဘာမွာ မျပည့္စံုေသးေပ။ သို႔ျဖစ္၍ အနက္သေဘာ ပိုမိုက်ယ္၀န္းသည့္ ႏိုင္ငံသမိုင္းဟူေသာစကားသို႔ ေျပာင္းလႊဲသံုးျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံသမိုင္းဆိုသည္မွာ။ ။ သမိုင္းဟူေသာစကားမွာ ျဖစ္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းစဥ္ဟု ဆိုရေပမည္။ ဘုရားသမိုင္း၊ ျမိဳ႕သမိုင္း၊ ထင္ေပၚေသာေတာင္သမိုင္းစသည္ျဖင့္ သမိုင္းဆိုေသာစကားကို သံုးၾကသည္။ ႏိုင္ငံသမိုင္းဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ျဖစ္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအစဥ္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ ႏိုင္ငံ၏ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းစဥ္မ်ားတြင္ မည္သည့္အရာမ်ား ပါ၀င္သနည္း။ ဤစကား၌ႏိုင္ငံ၏ အဓိပၸါယ္ကို နားလည္ရန္လိုေသးသည္။ နိုင္ငံဆိုရာ၌ နယ္နိမိတ္အားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားေသာ ေျမျပင္က်ယ္၊ ကြၽန္း၊ ေတာေတာင္တို႔ျဖစ္သည္ဟု ဆို႐ံုမွ်ႏွင့္ အဓိပၸါယ္မျပည့္စံုေသး။ ႏိုင္ငံဆိုလွ်င္ ထိုနယ္နိမိတ္အတြင္းရွိ ေျမျပင္က်ယ္ႏွင့္တကြ ထိုေဒသတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ လူမ်ားကိုပါပူးတြဲ၍ နားလည္ရန္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသမိုင္းဟုဆိုလွ်င္ ထိုႏိုင္ငံရွိလူမ်ား၏ ေရွးကျဖစ္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းစဥ္ကုိ ေဖာ္ျပထားေသာ အေၾကာင္းသာျဖစ္ရခ်ိမ့္မည္။ လူတို့သည္ ကမာၻဦးမွစ၍ တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္ ေျပာင္းလဲ၍လာၾကသည္။ သို႔ေျပာင္းလဲရာတြင္ နိုင္ငံတစ္ခုအတြင္း၌ လူမ်ား၏ေျပာင္းလဲမႈသည္ အျခားႏိုင္ငံရွိ လူမ်ား၏ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ မတူေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ လူမ်ားသည္ တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္ မည္သို႔ေျပာင္းလဲလာသနည္း။ ထိုသို႔ ေျပာင္းလဲလာရပံုကို ေလ့လာလိုက္စားျခင္းပင္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းကို ေလ့လာျခင္းျဖစ္ရေပမည္။ ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္မႉးဘရွင္၏ထင္ရွားေသာ အေကာင္းဆံုးသုေတသနလက္ရာစာအုပ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းေကာ္မရွင္က ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည့္ Lokahteikpan ေလာကထိပ္ပန္} စာအုပ္ျဖစ္သည္။ ေရွးေဟာင္းမြန္၊ ေရွးေဟာင္းျမန္မာ အကၡရာအေရးအသားႏွင့္ပတ္သက္ျပီး အလြန္အားထားရေသာ အေရးပါသည့္စာအုပ္ျဖစ္သည္။ ထိုစာအုပ္တြင္အခန္း ၅ ခန္း ခြဲျခားတင္ျပထားသည္။ အခန္း ၁ တြင္ ေလာကထိပန္ဂူဘုရား၏ သမိုင္းအက်ဥ္းႏွင့္ ဗိသုကာလက္ရာပံုစံကို ေဖာ္ျပထားသည္။ အခန္း ၂ ႏွင့္ ၃ တြင္ ဂူဘုရားနံရံရွိပန္းခ်ီရုပ္ပံုမ်ားနွင့္ စာေပအကၡရာအေရးအသား ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည္။ အခန္း ၄ တြင္မင္စာမ်ားကို ေခတ္ျမန္မာအကၡရာ၊ ေရာမအကၡရာမ်ားႏွင့္ ဖလွယ္၍ တင္ျပထားသည္။ အခန္း ၅ တြင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ဆိုခ်က္မ်ား ပါ၀င္သည္။ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား၊ ေရွးေဟာင္းမြန္စကား ေ၀ါဟာရမ်ား၊ သရုပ္ေဖာ္ပံု၊ ဓာတ္ပံုမ်ား၊ ေျမပံုမ်ားျဖင့္ စနစ္တက် ျပဳစုေဖာ္ျပထားသည့္ သုေတသနလက္ရာ ျဖစ္သည္။ စာေပသုေတသီသို႔ လက္ကိုင္ျပဳကိုးကားရာစာအုပ္ ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္မႉးဘရွင္၏ ၾကိဳးပမ္းမႈျဖင့္ ေလာကထိပ္ပန္မင္စာစာအုပ္ၾကီး တခမ္းတနားထြက္ေပၚခဲ့သည့္အတြက္ ထိုမင္စာမ်ားကို ပို၍လူသိမ်ားလာရပါသည္။

ထိုစာအုပ္နွင့္ ပတ္သက္ျပီး ေခတ္ျပိဳင္ျမန္မာ့သမိုင္းပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ဆရာၾကီးေဒါက္တာသန္းထြန္းက ၂၀၀၂ ခု ၾသဂုတ္လထုတ္ အေတြးအျမင္စာစဥ္ ၁၅၆ တြင္ ] ျမန္မာသမိုင္းအဖြဲ႔ႏွင့္ ထုတ္ေ၀ျပီး ထုတ္ေ၀မည့္က်မ္းမ်ား} ေဆာင္းပါးတြင္ ဤသို႔ ခ်ီးက်ဴးထားပါသည္။

ဘရွင္၊ ေလာကထိပ္ပန္၊ ၁၉၆၂
ေလာကထိပ္ပန္ဟုေခၚေနၾကတဲ့ ဂူဘုရားငယ္တစ္ဆူဟာ ပုဂံေရႊဆံေတာ္ဘုရားေျမာက္ဘက္ မနီးမေ၀းမွာရွိပါတယ္။ ဂူနံရံမွာ ေရွးမြန္ဘာသာ၊ ေရွးျမန္မာဘာသာႏွင့္ စာတမ္းထိုးထားတဲ့ ဇာတ္ငါးရာ၊ ပန္းခ်ီပံုေတြရွိတယ္။ ဒီလုိရွိတာကို ဘယ္သူမွအေလးဂရုျပဳျပီး မေလ့လာခဲ့ဘူးပါ။ ၁၉၅၈ ေရာက္တဲ့အခါက်မွ အေရွ႕တိုင္းပညာ ပါေမာကၡ လုစ္(G.H. Luce)ႏွင့္ ဗိုလ္မႉးဘရွင္တို႔ ပုဂံေလ့လာေရးခရီးထြက္လာၾကတဲ့အခါက သတိျပဳမိေလ့လာမိၾကတယ္။ မြန္ႏွင့္ျမန္မာစာေတြကို အက်အနေလ့လာၾကျပီး ဗိုလ္မႉးဘရွင္က စာတစ္အုပ္အေနႏွင့္ ေရးသားထုတ္ေ၀ဖို႔ တာ၀န္ယူလိုက္ပါတယ္။ စာအုပ္က ၁၉၆၂ မွာ ပံုႏွိပ္ျဖန္႔ေ၀ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ဟာ ပုဂံအႏုပညာနွင့္ ဗိသုကာပညာကို က်မ္းျပဳသူက အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းလင္းတင္ျပထားတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ သုေတသနတန္ဖိုး အမ်ားၾကီးရွိတဲ့ တင္ျပခ်က္ျဖစ္လို႔ အားရႏွစ္သက္စရာရွိပါတယ္။ ေလာကထိပ္ပန္ဂူကို မြန္ေခတ္ဦး ပံုစံလို႔သတ္မွတ္တယ္။ ရာဇကုမာရဲ႕ျမင္းကပါဂူေျပာက္ၾကီးနွင့္ ေခတ္ျပိဳင္( ခရစ္နွစ္ ၁၁၁၃) ျဖစ္ႏိုင္စရာရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ နံရံေဆးေရးကားေတြက ျမန္မာစာ၊ မြန္စာေတြကို အေသးစိတ္ရွင္းလင္းျပီး ျမန္မာစာေပရဲ႕အစကို ေဖာ္ထုတ္ေပးတယ္။ ျမန္မာသမိုင္းအဖြဲ႔ရဲ႕ ပထမစာအုပ္ပဲလုိ႔ ဂုဏ္ယူႏိုင္ေလာက္ေအာက္ ပထမစြဲတဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုသံုးသပ္ကာ ခ်ီးက်ဴးခဲ့ပါသည္။

ဗိုလ္မႉးဘရွင္သည္ ၁၉၇၀ ျပည့္ ဇန္န၀ါရီလ ၇ ရက္ညေန ၅ နာရီ မိနစ္ ၅၀ တြင္ ႏွလံုးေရာဂါျဖင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၌ ကြယ္လြန္သည္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္၌ ဇနီးေဒၚခင္ေမၾကီး(သတၲေဗဒကထိက)ႏွင့္ သားတစ္ဦး၊ သမီးေလးဦး က်န္ရစ္သည္။

ေရးသားသူ …ေမာင္သန္း၀င္း(ျမန္မာစာ)