ႏိုင္ငံသစ္တည္ ျမန္မာျပည္၏ လက္တြဲေဖာ္မ်ား (သို႔မဟုတ္) ရိုဟင္ဂ်ာ [ဘာသာျပန္ ေဆာင္းပါး]

ဇန္နဝါရီ ၁၄၊ ၂၀၁၄
M-Media
ဘာသာျပန္ဆိုသူ- ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အစဥ္အလာထံုးတမ္း ႏွင့္ ဘာသာစကားစြမ္းရည္မ်ား၌ ထူးထူးျခားျခား ၾကြယ္၀စည္ပင္လွသည့္ တိုင္းျပည္ျဖစ္၏။ ဤႏိုင္ငံ၏ မတူကြဲျပားမႈမ်ားက တိုင္းျပည္၏အင္အားတစ္ရပ္ ျဖစ္ႏိုင္သလို သေဘာထားကြဲလြဲမႈ၏ မ်ဳိးေစ့ကိုလည္း ႀကဲပက္ထားသည္မွာ အခ်ိန္ၾကာျမင့္ လွေခ်ၿပီ။ ထိုအရာက ျမန္မာႏိုင္ငံကို အာရွ၌ ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာေစမည့္အစား တိုင္းျပည္ကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေအာင္၊ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို မြန္းႀကပ္သြားေအာင္၊ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားအတြက္ မလံုၿခံဳမႈေဘးဆိုးမ်ားျဖစ္လာေအာင္ တြန္းပို႔လ်က္ရိွေန၏။

(ဓာတ္ပံု – ေကာင္းထက္) ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလအတြင္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူရမ္းကားတစ္စု၏ ဖ်က္ဆီးမႈ၏မေရွးမေႏွာင္းတြင္  စစ္ေတြၿမိဳ႕နယ္မွ ပ်က္စီးသြားရေသာဗလီ၀တ္ေက်ာင္းတစ္ခုအနီး ထိုင္ေနသည့္ ရိုဟင္ဂ်ာအမ်ဳိးသားတစ္ဦး

ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ လူနည္းစု တိုင္းရင္းမ်ဳိးႏြယ္မ်ားအေပၚ အစဥ္တစိုက္ တိက်စြာ သတ္မွတ္ျခင္း ႏွင့္ ပံုေဖာ္တင္ဆက္ျခင္း မရိွေလပဲ မ်ားေသာအားျဖင့္ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း ျဖစ္ေနပါသည္။ အစိုးရအာဏာပိုင္တို႔က လူနည္းစုတိုင္းရင္းမ်ဳိးႏြယ္အုပ္စုကို ၁၃၅ မ်ဳိးဟု တရား၀င္ထုတ္ျပန္ထားေသာ္လည္း ဤကိန္းဂဏန္းႏွင့္ အမ်ဳိးအမည္စာရင္းကို ေၾကလည္မႈရိွ မေနၾကေခ်။ ထိုစာရင္းဇယား၌ မိမိတို႔မွာ ျဖဳတ္ပယ္ခံထားရသည္ဟု အခ်ဳိ႕ကဆိုၾကသလို အျခား တစ္ဖက္ကလည္း အမ်ဳိးအစားခြဲမႈ မ်ားျပားလြန္းေနသည္ဟု ေျပာသူမ်ား ရိွၾက၏။

အလားတူ တိုင္းရင္းႏြယ္အုပ္စုတစ္ခုျဖစ္ေသာ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏို္င္ငံအတြင္း နက္နက္ရိႈ္င္းရိႈင္း ၀ိ၀ါဒကြဲျပားလ်က္ရိွေနပါ၏။ ကၽြႏ္ုပ္သည္လည္း ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးတစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔ကို ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္းက တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈကို ၎၏ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အစိုးရမွ တရားမ၀င္ေၾကာင္း ဆိုလာခဲ့သည္မွာ အခ်ိန္ၾကာျမင့္ေနေပၿပီ။ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္၌ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ ရာစုႏွစ္မ်ားစြာ ေနထိုင္ လာၾကေသာ္လည္း ဤတိုင္းရင္းမ်ဳိးႏြယ္စုအား တရား၀င္ႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈမွ အဘယ္ေၾကာင့္ ရုပ္သိမ္းလိုက္ေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ား၊ သုေတသီမ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရးေဖာ္ေဆာင္လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ မီဒီယာမ်ား စသည္တို႔မွ အခါအားေလ်ာ္စြာ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ပါသည္။

ဤေမးခြန္း၏အေျဖမွာကား ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္မွ အခ်ဳိ႕အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေနပါသည္။ ထိုအခ်က္မ်ား၌ ႏိုင္ငံအတြင္း လူမ်ဳိးေရးႏွင့္ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္လူမႈဆက္ဆံေရး၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ၾသဇာလႊမ္းမိုးစြက္ဖက္တင္စီးမႈ မ်ားလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ထိုအေျခခံအခ်က္မ်ားက ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္ကာလအတြင္း ရခိုင္ျပည္နယ္ကို သီးျခားျဖစ္စဥ္ လမ္းေၾကာင္းထဲ ဆိုက္ေရာက္သြားေစပါသည္။ ရခိုင္ေဒသ အတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ၾကသည့္ ျပည္သူတို႔၏ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအတူ ယွဥ္တြဲေနထိုင္မႈ ႏွင့္ တိုးတက္မႈအေပၚ ဆိုးက်ဳိးသက္ေရာက္ေစေသာ ခြဲျခားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစခဲ့၏။

အခ်ဳိ႕ရခိုင္လူမ်ဳိးတို႔အၾကားတြင္ မတင္းတိမ္မႏွစ္ၿမိဳ႕မႈ ရိွေနလင့္ကစား ရိုဟင္ဂ်ာႏွင့္ ရခိုင္လူထုတို႔ အပါအ၀င္ ျပည္သူအေပါင္းတို႔ အေနျဖင့္ လံုၿခံဳမႈ ကင္းမဲ့ေသာ အၾကမ္းဖက္ခံ ဘ၀ထက္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေသာ ဘ၀ကို ပိုမိုႏွစ္သက္ၾကလိမ့္မည္ဟု ေၾကာင္းက်ဳိးက်က် ေတြးေခၚဖို႔လိုအပ္ပါသည္။ ယင္းျပည္နယ္ အတြင္းေနထိုင္ေနၾကေသာ လူထုအၾကား မေရရာေသာ အက္ေၾကာင္းကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည့္အရာမွာ မည္သည္နည္းဟု ပထမဆံုး ေမးျမန္း လိုေပလိမ့္မည္။  ရွင္းလင္းစြာေတြ႕ႏိုင္သည့္ ပထမဆံုး ပင္မျပႆနာမွာ တရား ဥပေဒစိုးမိုးမႈ ကင္းမဲ့ေနျခင္းပင္။ ထိုအခ်က္က တရားမွ်မွ်တတ တန္းတူညီမွ် တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္မည့္ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကို အလံုအေလာက္ ခ်ေပးရန္ ပ်က္ကြက္သြားေစခဲ့သည္။

အုပ္စုႏွစ္ဖက္စလံုးမွ အျပန္အလွန္ အၾကမ္းဖက္မႈ က်ဴးလြန္ထားခဲ့ၾကသည္။ မည္သူက စတင္က်ဴးလြန္သည္၊ မည္သူက စဦး ဓားစာခံျဖစ္ရသည္ ဟူသည္မွာ အေၾကာင္းမဟုတ္။ အၾကမ္းဖက္မႈဟူသမွ် လက္ခံႏိုင္စရာ မရိွေခ်။ အမႈတစ္ခုျဖစ္လာလွ်င္ က်ဴးလြန္သူအား ဖမ္းဆီးရမည္၊ အေရးယူရမည္၊ ျပစ္မႈႏွင့္ ထိုက္တန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ရေပမည္။ အာဏာပိုင္မ်ားသည္ မည္သို႔ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈ သို႔မဟုတ္ ဥပေဒ ခ်ဳိးေဖာက္ေသာ အျခား လုပ္ရပ္မ်ားကို အားေပး အားေျမွာက္ မျပဳသင့္၊ သို႔သာမက လူတိုင္းအေပၚကို တရားမွ်တစြာ တန္းတူထားရန္ တာ၀န္ရိွေနသည္။ ဤအခ်က္ ပ်က္ကြက္ေလလွ်င္ မင္းမဲ့စရိုက္ ႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို ပိုမိုတြန္းအားေပးရာ ေရာက္ေစ၏။

အစၥလာမ့္စီမံကိန္းဟု ယိုးစြပ္ခ်က္တစ္ခု
—————————————-
ရိုဟင္ဂ်ာလူဦးေရပမာဏ ေပါက္ကြဲမ်ားျပားလာသည္ကို စိုးရိမ္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို အစၥလာမ္ပံုသြင္းမႈျပဳရန္ ရည္မွန္းထားေၾကာင္း ရခိုင္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက စြပ္စြဲေဖာ္ျပထားၾကသည္။ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသရရန္ ႀကိဳးစားေနၾကသည္ဟု ထုိသူတို႔မွ အေၾကာင္းျပၾကသည္။ အေရာင္ဆိုးမိႈင္းတိုက္တတ္သည့္ အုပ္စုငယ္မ်ားအခ်ဳိ႔၏ မခို္င္မာေသာအဆိုမ်ား ႏွင့္ ယံုတမ္းစကား ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားကို ေထာက္ျပကာ ယင္းသုိ႔သံသယမ်ားႀကီးထြား လာေစေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ားက ဆိုေနပါသည္။

၎စိုးရိမ္မႈႏွင့္ယိုးစြပ္မႈမ်ားမွာ အစစ္အမွန္ မဟုတ္ေခ်။ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ရခိုင္လူမ်ဳိးတို ႔အၾကား နက္ရိႈင္းစြာ နားလည္မႈ လြဲမွားျခင္းမွ ခြဲျဖာ ထြက္ရိွလာေသာ ေက်ာရိုး အခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး တစ္ခုတည္းအတြက္သာ ကြက္၍ ကၽြႏ္ုပ္မွ ၎တို႔ကိုယ္စား အခိုင္အမာ ေျပာဆုိပါမည္။ ရိုဟင္ဂ်ာအမ်ားစုသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာျပည္ရိွ အျခားျပည္နယ္ တစ္ခုခုမွေသာ္လည္းေကာင္း ခြဲထြက္၍ သီးျခားျပည္နယ္ ထူေထာင္ရန္ ဆႏၵမရိွၾက၊ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈမ်ဳိးလည္း မျပဳၾကပါ။ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မ်ား ကာလတြင္ ေမယုနယ္ျခား ခရိုင္ဟု အမည္ရေသာ သီးျခားအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ခရိုင္တစ္ခု တည္ေထာင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည့္ လက္နက္ကိုင္ အုပ္စုငယ္တစ္ခုမွာ လူနည္းစုရိုဟင္ဂ်ာမ်ား အနက္ အမွန္တကယ္ ရိွခဲ့ပါသည္။ ယင္းလႈပ္ရွားမႈမွာလည္း တစိုက္မတ္မတ္ မဟုတ္ခဲ့။ အၿမဲတမ္း စစ္တပ္လည္း မဟုတ္ခဲ့ေခ်။ ရခိုင္လူမ်ဳိးတို႔အတြင္းမွာသာလွ်င္ အတိတ္ကာလကတည္းက လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈဟုဆိုကာ ေတာက္ေလွ်ာက္လုပ္လာခဲ့ပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္လူမ်ဳိးတို႔၏ သေဘာထား၌ ေျပာင္းလဲ လာေသာေခတ္ ကာလတြင္ ယင္းလႈပ္ရွားမႈမွာ အေျခအျမစ္မဲ့ေသာ အတိတ္ပံုရိပ္တစ္ခုအျဖစ္သာ သေဘာထားလ်က္ရိွေပသည္။

ရိုဟင္ဂ်ာဟူေသာ အမည္နာမသည္ ကၽြႏ္ုပ္၏လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို ေခၚဆိုေသာ ေယဘူယ်အသံုးအႏႈန္းျဖစ္၏။ ထိုေ၀ါဟာရမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏သမိုင္းတြင္ အျမစ္ခိုင္ခိုင္ရိွေနသည့္အျပင္ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္လူဦးေရပမာဏကိုလည္း ေဖာ္ညႊန္းေနပါသည္။ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ ထိုေ၀ါဟာရမွာ ၁၇၉၉ ခုႏွစ္မတိုင္မွီကပင္ ရိွႏွင့္ၿပီးျဖစ္ရာ ကၽြႏ္ု္ပ္တို႔၏သမိုင္းႏွင့္အေမြအႏွစ္အဖို႔ ယခုအခ်ိန္တြင္ အလြန္အေရးပါေသာ တန္ဖိုးထားအပ္သည့္အရာဟု ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ခံယူထားပါသည္။ ဤ၀ိေသသကို ခ်ဳိးႏွိမ္ေသာ – ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း အေျခခိုင္ၿပီးျဖစ္သည့္ သိကၡာရိွလူမ်ဳိးအစဥ္အလာကို မခန္႔ေလးစားျပဳေသာ  “ဘဂၤါလီ” အသံုးအႏႈန္းအား ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွ လက္မခံဆန္႔က်င္ပါသည္။

မႏုႆေဗဒရႈေထာင့္မွၾကည့္ေလလွ်င္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစုသည္ အာရိယန္/ေကာ့ေကးရွပ္ ရင္းျမစ္အႏြယ္မ်ားမွ ဆင္းသက္လာသည့္ ဘာသာစကား၊ ဘာသာေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ေရာယွက္ ဆက္ႏႊယ္မႈမ်ားကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားဆဲ ျဖစ္သည္။ ေတာင္အာရွ ႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း အဆက္အႏြယ္မ်ားမွ ျမစ္ဖ်ားခံ ဆင္းသက္လာၿပီး ယခင္က အာရကန္ျပည္ဟု လူသိမ်ားေသာေဒသ၌ ကိုလိုနီေခတ္ကာလအတြင္း ပိုမိုစည္ပင္ မ်ားျပားလာခဲ့သည္။ ယေန႔ ျမန္မာျပည္ အေနာက္ပိုင္းေဒသကို မ်ဳိးဆက္ အလီလီမွ မိမိတို႔၏ ဇာတိေျမအျဖစ္ခံယူေနထိုင္လ်က္ ရိွၾကေသာ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔အား တကယ့္တို င္းရင္း မ်ဳိးႏြယ္မ်ားထဲ ထည့္သြင္းမွသာ သဘာ၀က်မည္ျဖစ္သည္။ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ရခိုင္ရိွ အျခားလူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင့္ ရာစုႏွစ္မ်ားစြာ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း အတူ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ခဲ့ေသာ သမိုင္းအေထာက္အထားမွာလည္း လိုသည္ထက္ပင္ ပိုလွ်ံေနပါသည္။

ဘာဆက္ျဖစ္မည္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မသိ

လက္ရိွႏွစ္မ်ားအတြင္း ရိုဟင္ဂ်ာလူဦးေရ အဆမတန္ေပါက္ကြဲမ်ားျပားလာသည္ဟု တစ္ဖက္သတ္ဆိုေနၾကေသာ္လည္း လူဦးေရစာရင္း အခ်က္အလက္ကိုမူ ေျချမစ္ခိုင္မာစြာ မျပသႏိုင္ၾကေခ်။ ေနရာအသီးသီးမွတင္ျပသည့္ စာရင္းဇယားအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔မွာလည္း ခန္႔မွန္း ယူဆခ်က္ မ်ားသာ ျဖစ္ေန၏။ ခန္႔မွန္း ယူဆခ်က္မ်ားမွာ အခ်ဳိ႕ကာလ အတြက္ အေခ်အတင္ အျငင္းအခံုျဖစ္ပြားေစပါသည္။ အာဏာပိုင္မ်ားဖက္မွ တရား၀င္ စာရင္းေကာက္ယူမႈ မရိွသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရိွၿပီျဖစ္သည္။ ပြင့္လင္းျမင္သာ၍ တိက်ေသာ စာရင္းေကာက္ယူရန္ လိုအပ္ေနပါသည္။ ရိုဟင္ဂ်ာ လူဦးေရပမာဏသည္ အျခားလူမ်ဳိးအုပ္စုမ်ားထက္ တိုးပြားမႈျမန္ဆန္သည္ဟု ထင္ျမင္သြားႏိုင္ေစမည့္ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ား ရိွပါ၏။ သူတို႔သည္ ႏိုင္ငံ၏ အျခားေဒသမ်ားသို႔ သြားလာ ခြင့္မရဘဲ ျပည္နယ္တစ္ခု၏သီးျခားေဒသ တစ္ခုအတြင္း ဦးတည္ ပိတ္ေလွာင္ခံထားရသည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္မူ ရခိုင္ႏွင့္ အျခားလူမ်ဳိးတို႔သည္ ႏွစ္သက္ရာေဒသ အသီးသီးထံ သြားလာခြင့္ရရိွခဲ့ၾကသည္။ သို႔အားျဖင့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကတည္းက ရခိုင္ေဒသတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား ၁.၅ သန္း၀န္းက်င္အထိ စုၿပံဳေနရျခင္းဟူသည့္ အခ်က္ကို သတိျပဳအပ္ေပသည္။ ယခုေသာ္ ရိုဟင္ဂ်ာအခ်ဳိ႕မွာ ကမာၻ႕ေဒသ အသီးသီးတြင္ ရိွေနၾက၏။

ရခိုင္တို႔၏ ပင္တိုင္ စြပ္စြဲခ်က္ကိုၾကည့္လွ်င္ ရိုဟင္ဂ်ာဦးေရ ျမင့္တက္ မ်ားျပားလာျခင္းမွာ တရားမ၀င္ေျပာင္းေရႊ႕ ၀င္ေရာက္လာမႈ(ခိုး၀င္လာျခင္း) ဟူ၍ ေတြ႕ရသည္။ ထုိအဆိုကို ေထာက္ခံ အတည္ျပဳႏိုင္ေသာ မည္သည့္စာရင္းအင္း အခ်က္အလက္မ်ားလည္း ရိွမေနၾက။

ရခိုင္ျပည္နယ္က လက္ရိွရိုဟင္ဂ်ာလူဦးေရအား အတည္ျပဳမည္၊ တရားမ၀င္ခိုး၀င္လာသူမွန္သမွ် စံုစမ္းထုတ္ေဖာ္သြားမည္ ဆိုေသာ ျမန္မာအစိုးရ၏ ကတိက၀တ္အတိုင္း ပြင့္လင္းျမင္သာေသာလုပ္ငန္းစဥ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွ ျမင္ေတြ႕ခ်င္ပါသည္။ ထိုေဒသအတြင္း တရားမ၀င္ခိုး၀င္လာမႈမ်ား၊ တရားမ၀င္ ခိုးသြင္းမႈမ်ား ထပ္မံ မျဖစ္ပြားေစမည့္ – ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္နမိတ္အေပၚ ခိုင္မာေတာင့္တင္းေသာ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရး တည္ေဆာက္ျခင္းကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွလည္း အားေပးေထာက္ခံပါသည္။

ေနာက္ထပ္စြပ္စြဲခ်က္တစ္ခုမွာ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ ဘာသာေရး ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈထံုးတမ္းအစဥ္အလာေၾကာင့္ လူဦးေရ ပမာဏ ျမင့္တက္လာသည္ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား ပညာသင္ၾကားခြင့္ ႏွင့္ စြမ္းရည္ျမွင့္တင္ခြင့္ ေပးအပ္မည္ဆိုပါက လတ္တစ္ေလာ၌ မည္သို႔ပင္ရိွေစကာမူ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ ကမာၻ႕အျခားေဒသမ်ားနည္းတူ အၾကြင္းမဲ့ အခ်ဳိးညီသြားႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

ေတ့ဆိုင္ေဆြးေႏြးအေျဖရွာရန္ အေရးႀကီးသည္

ရိုဟင္ဂ်ာတို႔အား ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ေက်ာရိုးထဲ အဘယ္ေၾကာင့္ ပါ၀င္ခြင့္မေပးသည္ကို အေၾကာင္းျပခ်က္ မရိွေခ်။ ျမန္မာဘာသာစကားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာမ်ားကို နားလည္ထားၾကေသာ ရိုဟင္ဂ်ာအုပ္စုႀကီးမွာ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ေက်ာရိုး၌ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ လူတစ္ဦးသည္ ကခ်င္ခရစ္ယာန္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္၊ ရခိုင္ဗုဒၶဘာသာ  ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္၊ ရိုဟင္ဂ်ာမြတ္စ္လင္မ္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္ – သို႔ေသာ္ သူ၏ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္ရာ အယူ၀ါဒသည္ ေခတ္သစ္ျမန္မာျပည္ အတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးအတြက္ အတားအဆီး မျဖစ္အပ္ပါေခ်။

ကမာၻတစ္၀ွန္းရိွ ဘာသာေပါင္းစံု၌ အစြန္းေရာက္အုပ္စုမ်ား ရိွၾကပါသည္။ ၄င္းတု႔ိသည္ သက္ဆိုင္ရာလူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းရိွ အျပစ္မဲ့လူတစ္စုကို ဘာသာေရးဗန္းျပကာ အသံုးခ် အျမတ္ထုတ္ေလ့ရိွသည္။ ထိုအစြန္းေရာက္အုပ္စုမ်ား အသံတိတ္သြားေစရန္ သို႔တည္းမဟုတ္ စိစစ္ခ်ဳိးႏွိမ္လိုက္ရန္ ထိေရာက္ေသာနည္းလမ္းမ်ား ရိွပါသည္။ ၎ေသာ့ခ်က္မွာ ေတြ႕ဆိုင္ေဆြးေႏြးအေျဖရွာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းအသီးသီးမွ ဘာသာတရားကို အမွန္တကယ္ နားလည္ ကိုင္းရိႈ္င္းသူမ်ားအၾကား ေတ့ဆိုင္ေဆြးေႏြးအေျဖရွာျခင္းက ေပၚထြက္ေနေသာ ယံုတမ္းစကားအဆိုမ်ားအား ဖယ္ရွားႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္ ယံုၾကည္မိပါသည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ညီညြတ္မႈအေရးအတြက္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစုတို႔၏ သစၥာရိွမႈႏွင့္ စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ား အေၾကာင္းကိုလည္း သံသယျဖစ္ေနေသာ ရခိုင္လူမ်ဳိးမ်ားထံ အသိေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

အဆံုးသတ္ဆိုရလွ်င္ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္ ရခိုင္လူမ်ဳိးမ်ားအတိုင္း အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးရရိွေအာင္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ရုန္းကန္ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ တမူထူးကဲေသာ ယဥ္ေက်းမႈအမွတ္သညာမ်ားကို ထိန္းသိမ္းထားလ်က္ တန္းတူႏိုင္ငံသားမ်ား အျဖစ္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ စြမ္းရိွပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သစ္ ျဖစ္ထြန္းေရး အတြက္ ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးမ်ားကလည္း အင္တိုက္အားတိုက္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ရန္ အသင့္ရိွၾကပါသည္။ ရခိုင္ေဒသ အတြင္းအျပင္မ်ား၌ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး ႏွင့္ လူမႈေရးဆိုင္ရာ အသိပညာမ်ားကို ျမွင့္တင္ေပးျခင္းျဖင့္ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေရးအား လမ္းေဖာ္ေပးႏိုင္သည္သာမက သည္းခံျခင္း၊ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈ၊ ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ သင့္ျမတ္ေရး ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအတူ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရး၏ အုတ္ျမစ္ခ်ေပးရာလည္း ေရာက္ေစမည္ျဖစ္၏။

ယင္းအိပ္မက္မ်ဳိး အမွန္တကယ္ အေကာင္အထည္မေပၚလာစရာ အေၾကာင္း မရိွပါ။ အလားတူ အေျခအေနအေန အထားမ်ဳိးမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မ်ားႏွင့္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားအေစာပိုင္းကာလတြင္ ရိွခဲ့ပါသည္။ ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီေသာ အထင္လြဲမွားမႈႏွင့္ သံသယမ်ားကို ေခ်ဖ်က္ႏိုင္ရန္ အခ်ိန္ယူ ရမည္ကို ကၽြႏ္ုပ္ နားလည္လက္ခံပါ၏။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ခြဲထြက္ေရး သို႔မဟုတ္ သီးျခားကိုယ္ပိုင္ျပည္နယ္ ထူေထာင္ေရးကို ဆႏၵမရိွ၊ သို႔မဟုတ္ ထိုအစြန္းေရာက္အဖြဲ႕အစည္းတို႔၏အဆိုသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ပန္းတိုင္ႏွင့္အက်ဳိးစီးပြားကို ကိုယ္စားမျပဳ ဟူေသာ စကားရပ္အား ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံသယစြဲၿမဲေနသူမ်ားအဖို႔ လက္ခံခ်င္မွလက္ခံပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အၾကမ္းဖက္မႈအားျဖင့္ အေျဖထုတ္ႏိုင္မည္လည္း မဟုတ္ပါ။ ရခိုင္ျပည္နယ္ ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးအက်ဳိးငွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ကြဲျပားျခားနားမႈမ်ား အေပၚ ေတ့ဆိုင္ေဆြးေႏြးအျမင္ဖလွယ္ျခင္းနည္းလမ္းျဖင့္သာလွ်င္ အေျဖရရိွႏို္င္မည္ျဖစ္သည္။ မ်ားမၾကာမီ ျဖစ္လာ လတၱံ႕ေသာ ထိုကဲ့သို႔ ေတ့ဆိုင္ေဆြးေႏြး အေျဖရွာျခင္းတြင္ လက္တြဲပါ၀င္ရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွ အဆင္သင့္ရိွေနပါသည္။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
မူရင္းေဆာင္းပါးလင္=> Click Here
Myanmar Times တြင္ ေဖာ္ျပေသာ ေဒါက္တာ ၀ါကာအြဒၵီးန္ ၏ The Rohingya: partners in building a new Myanmar အေတြးအျမင္ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုေရးသားပါသည္။

ေဒါက္တာ ၀ါကာအြဒၵီးန္ Dr Wakar Uddin သည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ပဲန္ဆီေဗးနီးယားျပည္နယ္ တကၠသိုလ္မွ ပါေမာကၡတစ္ဦး၊ အာရကန္ ရိုဟင္ဂ်ာသမဂၢ၏ ဦးစီးဒါရိုက္တာ၊ ၎အျပင္ ျမန္မာရိုဟင္ဂ်ာအသင္း အဖြဲ႕(ေျမာက္အေမရိက) တည္ေထာင္သူႏွင့္ ဥကၠဌလည္း ျဖစ္ပါသည္။ သူ႔အား [email protected] ျဖင့္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။