၀ိပႆနာ သမထ က်မ္းျပဳ ႐ႈိက္အစၥမာအီလ္

.ေမ ၁၂၊ ၂၀၁၄
.ေရးသားျပဳစုသူ- ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္

႐ွိဳက္အစၥမာအီလ္သည္ ေက်ာင္းဆရာတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ျမန္မာအမည္မွာ ဆရာေဘျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၃၁ လမ္း၊ အိမ္အမွတ္ ၄တြင္ ေနထိုင္ သူ ျဖစ္သည္။ ၁၂၅၄ခု၊ ကဆုန္လ၊ ၁၈၉၂ ခု ေမလတြင္ ဖကီမ်ားက်င့္စဥ္ က်မ္းကို ေရးသားျပဳစုသည္ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဆူးေလဘုရားလမ္း ဒီဘတ္ပုံႏွိပ္တိုက္မွ ထုတ္ေ၀သည္။

၁၈၉၃ ခု ဇူလိုင္လ ၂၇-ရက္ေန႔တြင္ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဦးဖုိးခင္၏ ၃၅ ခန္း ၾသ၀ါဒက်ီတပ္က်မ္းထက္ တစ္ႏွစ္ေစာသည္။ ေတြ႕ရသမွ် ျမန္မာ မြတ္စလင္မ္ပုံႏွိပ္က်မ္းမ်ားအနက္ အေစာဆုံးပုံႏွိပ္ေသာ ဘာသာေရး က်မ္းျဖစ္သည္ဟု ဆုိႏိုင္သည္။

    “၎စာအုပ္ကို စာေရးေသာအခါ ဆရာ့ဆရာမ်ားထံ ခြင့္ပန္ေတာင္း၍ ဟာဖြစ္ မိုဟန္မက္၊ အီဗ်ာဟင္ ေပရွိမန္ ေမာ္လ၀ီ၊ ဟာဖြစ္ အီလာဟီ ေဘာက္ရွိ ရွာဆပ္တို႔ကို ေမးျမန္း၍ လည္းေကာင္း စကားအရာမ်ားကို ညႇိႏိႈင္းတုိင္ပင္ၿပီးလွ်င္ ေရးသားေသာ စာျဖစ္ပါသည္” ဟု စာမ်က္ႏွာ(၃တြင္ေဖာ္ျပပါ ရွိ သည္။

    က်မ္းျပဳသူ၏ရည္ရြယ္ခ်က္ကို –

    “ဖကီေဇာ္ဂ်ီ၊ ရွာ၀လီတုိ႔၊ စာဂီက်င့္မွန္၊ ၀ီလာ ရက္ဇန္ဟု ထက္သန္ပညာ ၀ါသနာျဖင့္၊ ေကာင္းစြာစီကုံး၍ထားခဲ့ေသာ နည္းနာနယတို႔အနက္ ယခုႀကဳံသေရြ႕ကို ဒြႏ္ၷရာသားဖကီ မ်ားတုိ႔ မွတ္သားေစရန္၊ အာရဇူစိတ္ႀကံလ်က္ စီမံထားခဲ့ေသာ ဖကီမ်ားက်င့္စည္”

    ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ စာအုပ္အမည္ပါ စာမ်က္ႏွာတြင္ စာအုပ္ ပုံႏွိပ္တိုက္၊ ပုံႏွိပ္သည့္အခ်ိန္ႏွင့္စာေရးသူအမည္ကို-

“ဆူးေလဘုရားလမ္း၊ ဒီဘတ္ပုံႏွိပ္တိုက္ ၁၈၉၂ ခု ေမလ၊ ၁၂၅၄ ခုႏွစ္ ကဆုန္လ ဆရာ ရွိတ္ဤဆာမာအင္မာစတာ”

   ဟု ေရးထားသည္။ ၾကယ္ႏွင့္လတံဆိပ္ပါရွိၿပီး အရဗီဘာသာ ျဖင့္ မဒရဆာေအရွိတ္(ခ)အစ္ၥမာအီလ္ဟုလည္းေကာင္း၊ ျမန္မာဘာသာ ျဖင့္ ဆရာေဘေက်ာင္းဟုလည္းေကာင္း၊ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ွ့နငု ႈ်ာေငူ်ဒ  ွခ့သသူ ဟုလည္းေကာင္း ႐ိုက္ႏွိပ္ထားသည္။ ေမမန္စာမ်ား လည္း ပါရွိသည္။

“ေကာင္းကင္ထိရွိေသာေနသည္ အညစ္အေၾကး မေကာင္း ဟူသေရြ႕အေပၚ၌ အရွိန္ထိုးေသာ္ျငားလည္း ၎င္းေနသည္ အညစ္အေၾကးမျဖစ္ႏုိင္ရာ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခုိဒါ အရွင္ျမတ္သည္ လည္း အယုတ္အလတ္အျမတ္ ဟူသေရြ႕ကိုပင္ ဖန္ဆင္းေတာ္ မူေသာ္လည္း အက်ဳိးယုတ္ေစျခင္းငွာ မဖန္ဆင္းရာ ရစူ လြတ္လာသခင္ကို တမန္ေတာ္အရာ၌ ေစလႊတ္လိုက္ေသာ္လည္း အမ်ဳိးအျမတ္ကိုပင္ တရားေရေအးတုိက္ေကၽြးဖုိ႔ရာ မေစလႊတ္၊ အားလုံးေပၚ၌ပင္ အညီအမွ်ရဟ္မတ္ ေပးသနားေတာ္မူ၍ ေနာင္ အာေခရတ္၌လည္း မ်က္ႏွာႀကီးငယ္မေရြးဘဲ မိမိအျပစ္ ဂြႏ္ၷာအေလ်ာက္ ထုိက္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ စဥ္းစား၍ ၎င္း စာကိုဖတ္ၾကပါ။ အမ်ဳိးေကာင္းသား တုိ႔ခင္ဗ်ာ-”

ဟု အစပ်ဳိးထားသည္။

ဖကီမ်ားက်င့္စဥ္က်မ္းတြင္ ႏြတ္ဖြာပဋိသေႏ္ၶေနျခင္းအေၾကာင္း၊ မူရိဒ္တပည့္နည္းအေၾကာင္း၊ ဘိုင္အတ္တပည့္ခံျခင္း၏အေၾကာင္း၊ မူအာနီကာ ႏွလုံးအပ္ျခင္း၏အေၾကာင္း၊ တာလစ္ေပါင္း (၄၀) ခံျခင္း၏ အေၾကာင္း၊ မန္ဇည္စခန္းမ်ားအေၾကာင္း မူရာဘာကာဘုိင္တုိ႔၏ နည္း အေၾကာင္း၊ မရွာဟီဒါၾကည့္ျမင္ျခင္းအေၾကာင္း၊ မူကာရွိဖာ၏ အေၾကာင္း၊ တ၀က္ဂ်ာေပးနည္း၏အေၾကာင္း စသည့္ေခါင္းစဥ္မ်ား ပါ၀င္ သည္။ ေခါင္းစဥ္ စုစုေပါင္း ၇၀ ပါ၀င္သည္။ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုကို အခန္း တစ္ခန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး အခန္းေပါင္း ၇၀ အထိ ေရးထားသည္။ ကေရာင္း ၁၀ ခ်ဳိး စာမ်က္ႏွာ ၆၃ မ်က္ႏွာပါ၀င္သည္။ ဖြကီက်င့္စဥ္ဟူသည့္ က်မ္းအမည္ေပးထားသည့္အတုိင္း အစ္ၥလာမ္၀ိပႆနာ သမထဆိုင္ရာ မ်ားကို တင္ျပထားသည္။

ေၾကာ္ျငာစာ

“လူအမ်ား ၾကားသိေစရန္ ေၾကာ္ျငာလိုက္သည္မွာ မည္သူ မဆို ၎င္းစာအုပ္ကို တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္သုိ႔ ေရာက္ သြားလွ်င္ ေျပာတန္သည့္စကားမွ မသိသူမ်ားကို ေျပာ၍ျပပါ။ သို႔မဟုတ္ မေျပာပါႏွင့္ စီးပြားခ်မ္းသာေရး ျဖစ္ထြန္းေစျခင္းငွာ ပုံႏွိပ္လုပ္ေဆာင္သည္မဟုတ္၊ သားမယား ေမြးဖုိ႔လည္း မဟုတ္။ မိမိတုိ႔ သိေစျခင္း၊ ထြန္းကားေစျခင္းငွာ ေရးသား၍ ေဖာ္ျပပါ သည္။ ရင့္ေသာဖြကီမွတစ္ပါး အမ်ားလူမဖတ္သင့္  မေမးသင့္ သည္။ လမ္းစခန္း၌ ထိုက္ေသာသူမ်ားသာ ၀ယ္သင့္ ေရာင္း သင့္ပါေၾကာင္း ေၾကာ္ျငာလိုက္သည္”

ဟု ေၾကာ္ျငာစာ ထည့္သြင္းပါရွိသည္။

က်မ္းျပဳသူသည္ မိမိတင္ျပေသာအေၾကာင္းရပ္ကို မည္မွ်ေလးစား တန္ဖိုးထားေၾကာင္း၊ ပိုင္ႏိုင္ကၽြမ္းက်င္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ထီမထင္သည့္ ေလသံမ်ဳိးေပၚလြင္သည္။

ဟာဇရတ္အီမာန္ မုိဟာမက္ဂါဇာလီ၏ အဟာရာအြတ္အူလြတ္ က်မ္းႀကီးထဲမွ တာရစ္ကိုလ္ေအာင္ေလရာ ႏွင့္ ကီမ်ာ ဆာဒက္ မွ ထုတ္ႏုတ္ေရးသားထားသည္ဟုလည္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ဤတြင္ က်မ္းျပဳစုသူ၏ ျမန္မာစာအေရးအသားခန္႔မွန္းႏိုင္ရန္ ရဆူ လြတ္လာႏူႏွင့္ နာမေတာ္အေၾကာင္းမွ ေကာက္ႏုတ္တင္ျပပါသည္-

“ခိုဒါအရွင္ျမတ္သည္ ပထမသူ၏ ႏူေရာင္ျခည္ေတာ္ျမတ္ ႏွင့္ ရဆူလြလ္လာ၊ ႏူကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီးလွ်င္ အရက္ရွ္ေတာ္၌ ထားေလသည္။ ထုိႏူေရာင္ျခည္ေတာ္ျမတ္ကား ပုလဲ တစ္လုံး၊ ရြဲတစ္လုံးကဲ့သို႔ ျဖစ္လာ၍ သူ၏ပါရဒါတြင္း၌ ထားၿပီး လွ်င္ ေရႊဥေဒါင္းကဲ့သို႔ ထုိႏူကို တစ္ဖန္ဖန္ဆင္းၿပီးလွ်င္ ရွဂ်ာရာ တိုလ္ရကင္ဆုိေသာသစ္ပင္၌ နားေနေစေလသည္။ တာရွည္ သျဖင့္ အရွင္ျမတ္အီဘာဓာတ္၌ တသၿပီးလွ်င္ ခိုဒါ အရွင္ ျမတ္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ရွိသည့္အတိုင္း ထုိႏူေရႊဥေဒါင္းသည္ ဓာတ္ ေလးပါးစီသို႔သြား၍ ၾကည့္႐ႈစုံစမ္းရမည္။

ထုိဓာတ္ေလးပါးတုိ႔ကား မီး၊ ေရ၊ ေလ၊ ေျမ ၎င္း ဟာဗ်စ္ လိုက္ေသာ ဓာတ္ႏွင့္ဆင္းေတာ္မူမည္ဟု ဗ်ာဒိတ္ရွိ၏။ ထုိ႔ေနာက္ သူသြား၍ စုံစမ္းေသာအခါ မီး၊ ေရ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔သည္ အလြန္ စိတ္အားႀကီး၍ မာနေရာက္တတ္ေသာဓာတ္မ်ားပင္ျဖစ္ေပေသာ ေၾကာင့္ ပထ၀ီေျမသည္ သည္းညည္းခံသျဖင့္ သူႏွစ္သက္၍ ၎င္းရဆူလြလ္လာ ခႏၶာကို ေျမႏွင့္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေလ၏”

ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ စာပိုဒ္ပါ ေရာင္ျခည္ေတာ္၊ တာရွည္သျဖင့္၊ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္၊ ဓာတ္ေလးပါးဖန္ဆင္း၊ သည္းညည္းခံ စသည့္ ေ၀ါဟာရမ်ားသည္ ျမန္မာဆန္ပါသည္။ အဓိပ္ၸာယ္ေပၚလြင္ပါသည္။ ခိုဒါ၊ ႏူရ္၊ ရဆူလြလ္လာ၊ အရရွ္၊ ပါရဒါ၊ ရွာဂ်ရာတုိလ္ ရကင္၊ ဟာဗ်စ္၊ အီဘာဓာတ္စသည့္ ေ၀ါဟာရမ်ားသည္ အစ္ၥလာမ္သာသနာသုံး အရဗီ ေ၀ါဟာရမ်ားအတိုင္း အသုံးျပဳထားသျဖင့္ စာကိုေလးနက္ေစပါသည္။ ခ့့ံညားေစပါသည္။

ပုလုံးတစ္လုံး၊ ရြဲတစ္လုံးကဲ့သို႔၊ ေရႊဥေဒါင္းကဲ့သုိ႔ ဟူသည့္ အႏိႈင္း မ်ားေၾကာင့္ အေၾကာင္းအရာကို ေပၚလြင္ေစပါသည္။ တန္ဖိုးထားျမတ္ႏုိးမႈ၊ လွပေၾကာ့ရွင္းမႈမ်ား အာ႐ုံသက္ေစႏိုင္ပါသည္။

လွ်င္-လွ်င္ ဆက္ကာသုံးၿပီး ၀ါက်ကို တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ၍-၍ အနီးအကပ္သုံး၍ ၀ါက်ကို ဆန္႔ယူျခင္းတုိ႔သည္ ေရွးေရးဟန္ျဖစ္ ပါသည္။

က်မ္းျပဳသူသည္ က်င့္စဥ္က်မ္းအၿပီး The brighter the moon shines the more the dog howl’ ကဲ့သုိ႔ စကားပုံႏွင့္ ဆို႐ိုးေကာက္ႏုတ္ ခ်က္မ်ားကို စာ႐ႈသူတုိ႔ ဗဟုသုတ ရရာရေၾကာင္း အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထပ္ေဆာင္းတင္ျပထားသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရပါေသးသည္။ က်မ္းျပဳ၏ ေစတနာေပၚလြင္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္-  ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ ေရးသားျပဳစုေသာ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္ စာျပဳစာဆို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား (၂) မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။