ရဟန္းတို႔ လမ္းေပ်ာက္ေလေသာ္ …

ႏွစ္ေဟာင္းမွအညစ္အေၾကးမ်ား၊ အျပစ္မ်ားသာမက ကံဆိုးျခင္းမ်ား ပေပ်ာက္ကင္းစင္ေစ ရန္ ေဆးေၾကာသည့္ အေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္ သူျပည္သားမ်ား သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔ကအထိ သႀကၤန္ႏွစ္ကူးပြဲေတာ္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကေလသည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ားစုရွိသည့္ ႏိုင္ငံတြင္ မြတ္စလင္မ္တို႔အေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ရွိခဲ့သျဖင့္ လြန္ေလၿပီးေသာ ႏွစ္ေဟာင္းသည္ကား ျမန္မာျပည္အတြက္ အေမွာင္လႊမ္းခဲ့သည့္ကာလပင္။  သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ ၏ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားစတင္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္အၾကာတြင္ ျဖစ္ပြားေနသည့္ လူမ်ိဳးေရး အမုန္းတရားမ်ား ပဋိပကၡမ်ာႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ျပည္တြင္း အေျခဆိုက္ စာေရး သူ ႏွစ္ဦးတို႕က သတိေပး ေရးသားထားပါသည္။

မူရင္းေဆာင္းပါးရွင္  -ေဆြဝင္း

www.straitstimes.com

ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလက္ေအာက္တြင္ ရွိေနစဥ္ လြန္ခဲ့သည့္ ငါးႏွစ္က အေနာက္တိုင္းသားႏွင့္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတာ့္အား အၾကမ္းမဖက္ သိမ္ေမြ႕မႈကို သြန္သင္သည့္ ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားရာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ား ရွိေနရပါ သနည္းဟု ေမး ခဲ့ၾကပါသည္။

ထိုစဥ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္က တိုင္းျပည္တြင္းမွ ကိုယ့္သေဘာႏွင့္ကိုယ္ စြန္႔ခြာခဲ့ကာ ေဟာင္ေကာင္ တကၠသိုလ္တြင္ စာနယ္ဇင္းပညာ သင္ယူေန စဥ္ျဖစ္ၿပီး ျပန္ေျဖေလ့ရွိသည္က တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူ  စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အက်င့္စာရိတၱ ပ်က္ျပားေနၾကၿပီး ဗုဒၶသာသနာကလည္း အမည္ခံမွ် သာ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဟူ၍ပင္။ ထို႔ျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ကိုလိုနီေခတ္မတိုင္မီ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဘုရင္မ်ားကလည္း အမည္ခံဗုဒၶ ဘာသာဝင္မ်ားသာျဖစ္ၾကၿပီး သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ရာဇဝတ္မႈႀကီးမ်ား က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကဖူးသည္ ဆိုသည္ကို လည္း ေထာက္ျပေဝဖန္ေလ့ ရွိခဲ့ပါသည္။

ဆိုလိုသည္က ဘာသာတရားသည္ တစ္စံုတစ္ရာ လြဲမွားေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ ဘာသာတရား၏ သြန္သင္ခ်က္မ်ားကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ ခဲ့ၾက သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၏ ျပႆနာသာ ျဖစ္ေၾကာင္းပင္။

ယခုအခါတြင္ေတာ့ ထိုအေျဖမ်ိဳးေပးရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။ ယခင္က ဘာသာေရးအရ အၾကမ္းဖက္မႈ ပဋိပကၡ တစ္စံုတစ္ရာ ျဖစ္ပြားခဲ့ဖူးျခင္း သမိုင္းတြင္ မရွိခဲ့သည့္ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းရွိ မိတၳီလာၿမိဳ႕တြင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားက မြတ္စလင္မ္တို႔အား ေသသည္အထိ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား မၾကာေသးမီ က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကိုယ္တိုင္ မီး႐ႈိ႕ဖ်က္စီးမႈ စတင္ခဲ့ၾကျခင္း၊ ႐ိုက္ပုတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကျခင္း သတင္းသက္ေသမ်ား အရ ဤသည္တို႔၏ေနာက္ကြယ္တြင္ က်င့္ဝတ္မေစာင့္သည့္ အစိုးရအမႈထမ္းမ်ား သက္သက္ထက္ မ်ားစြာပိုမိုနက္႐ႈိင္းသည့္ ျပႆနာတစ္ရပ္ကေတာ့ ရွိေနေခ်ၿပီ။

(လူဦးေရ၏ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရွိေသာ)ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္သူမ်ား၊ (၆၅ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ရွိေသာ) တိုင္းရင္းသား ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား အမ်ား စုျဖစ္ၾက သည့္ ျမန္မာလူထုကေတာ့ ဤသို႔ ရက္ရက္စက္စက္ မတရားျပဳမူရာတြင္ ပါဝင္ၾကသူ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး စစ္စစ္မဟုတ္ၾကဟု ယံုၾကည္လိုၾကသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ ဗုဒၶသာသနာ၏ အေလးအျမတ္ထားရာ ရတနာတစ္ပါးျဖစ္သည့္ သံဃာတို႔ကိုယ္တိုင္ ပ်က္စီးျခစားေနၾကေၾကာင္း ခါးသီးေသာအရွိတရားကို လက္ခံျခင္းထက္ သက္သာရာ ရႏိုင္သည္ကိုး။

လူငယ္လူရြယ္ အမ်ိဳးသားပ်ိဳ အမ်ိဳးသမီးပ်ဳိမ်ားကိုယ္တိုင္ သဒၶါတရားထက္သန္စြာျဖင့္ တရားရယူႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ သာသနာ့ေဘာင္ဝင္ခဲ့ၾကသည့္ေခတ္ ႐ွိခဲ့ဖူးပါ၏။ သို႕ရာတြင္ စစ္အာဏာေအာက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ခန္႔ၾကံဳေတြ႕ေနခဲ့ရစဥ္တြင္မူကား နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္ စစ္ျဖစ္ေနျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈတို႔ေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကိုရင္မ်ား တိုးလာခဲ့သည္။

အမ်ားစုမွာ အျခားေရြးခ်ယ္စရာလမ္း မရွိသည့္ မိဘမဲ့မ်ား ႏွင့္ မိဘမ်ားကိုယ္တိုင္ ခိုကိုးရာမဲ့ေနေသာေၾကာင့္ သားသမီး ေနေရး စားေရး ပညာေရးစိတ္ ခ်ရေစရန္အတြက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားထံ အပ္ႏွံခဲ့ၾကရသူမ်ား ျဖစ္လာသည္။

လူသစ္တိုးပြားလာရျခင္း နည္းလမ္းအားျဖင့္မူ သံဃာမ်ားသည္လည္း ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ စစ္သည္သစ္ စုေဆာင္းၾကပံုႏွင့္မျခားေတာ့။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ား တြင္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္မ်ားသည္ပင္ စစ္အရာရွိတို႔ကဲ့သို႔နည္းတူ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

ကၽြန္ေတာ္က ၁၉၉၀ျပည္လြန္ႏွစ္မ်ားတြင္ မိ႐ိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာမိသားစုတစ္စုမွ ႀကီးျပင္းခဲ့သူျဖစ္သည္။ ငါးတန္းႏွစ္မွစတင္ကာ ႏွစ္စဥ္ ေႏြရာသီတိုင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေလ့လာသင္ယူခဲ့သည္။ ဘုန္းႀကီးမ်ားသည္ တရားဓမၼ က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကရမည့္အစား အလွဴေငြမ်ားမ်ားရွာႏိုင္ေစ ရန္ ေဗဒင္ပညာ သင္ယူျခင္း၊ ဝတၳဳပစၥည္းမ်ား လွဴဒါန္းလာသည္ကို စုေဆာင္းလက္ခံျခင္းတို႔ျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ၾကေလ့ရွိသည္။

ယေန႔ေခတ္တြင္ ျမန္မာဘုန္းႀကီးအမ်ားစုတြင္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ တယ္လီဖုန္းမ်ား၊ ဇိမ္ခံ အေကာင္းစားကားမ်ား၊ LCD တီဗီမ်ား ပိုင္ဆိုင္ေနၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ေလာင္းကစားေတာင္ လုပ္ၾကေသး၏။ “ အသက္ႀကီးလာေတာ့မွသာ တရားက်င့္ၾကံ အားထုတ္ၾကတာ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ဘုန္းႀကီး အမ်ားစုက သာမာန္လူေတြလို ေနေနၾကတာပါပဲ” ဟု ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္က ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာခဲ့ပါသည္။

ပိုဆိုးသည္ကေတာ့ ထိုေႏြရာသီကာလမ်ားအတြင္း ကၽြန္ေတာ္ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့သည့္ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ဗုဒၶ၏ တရားစစ္မွန္တုိ႔အား လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ အျခား ယံုၾကည္ရာ သာသနာတို႔အား မထီေလးစားျပဳမူလ်က္  သံဃာတို႔အား သီးသန္႔ ဂိုဏ္းဂဏတစ္ရပ္အသြင္ ယူဆခဲ့ၾကျခင္းပင္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရးအရ မတည္ၿငိမ္သမွ်ကာလပတ္လံုး သံဃာဟူသည္ ဒုကၡသည္ျပည္သူတို႔၏ အားကိုးအားထားရာသာမက အခ်ိဳ႕အေျခအေနမ်ားတြင္ ဂိုဏ္ဂဏအသြင္ေဆာင္စရာ အေၾကာင္းခံ ျဖစ္ေနေပသည္။

၂၀၀၁မွစကာ ေတာင္ငူ၊ ပ်ဥ္းမနား၊ ေက်ာက္ဆည္ႏွင့္ အျခား ျမန္မာျပည္အလည္ပိုင္း ၿမိဳ႕ရြာအခ်ိဳ႔တြင္ မြတ္စလင္မ္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျဖစ္ပြား ခဲ့ၿပီး ဦးေဆာင္ပါဝင္သူ ဘုန္းႀကီးအခ်ိဳ႕ ေထာင္က်ခဲ့ၾက သည္။ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထို ေထာင္က် ဘုန္းႀကီးအခ်ိဳ႕ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕အနီးရွိ ျမင္းျခံေထာင္တြင္ ဆံုခဲ့သည္။

သူတို႔ထဲမွ တစ္ပါးက မြတ္စလင္မ္တို႔၏ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားအား ကိုယ္တိုင္မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးကာ ဗုဒၶသာသနာကို ကာကြယ္ခဲ့ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္အား ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာျပသည္။ ဝီရသူအမည္ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားသူ ေနာက္တစ္ပါးကေတာ့ ထိုစဥ္ကအျခားေထာင္တြင္ အဆိုပါျပစ္မႈမ်ိဳးအတြက္ ပင္ ေထာင္ဒဏ္ က်ခံခဲ့ရသူ ျဖစ္ၿပီး ယခုအခါ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈကို  ဦးေဆာင္ကာ မြတ္စလင္မ္မုန္းတီးေရးတရားမ်ား ေဟာေျပာေနေလသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ရခုိင္ျပည္နယ္ရွိ ႏိုင္ငံမဲ့မြတ္စလင္မ္လူနည္းစု ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားႏွင့္ ပဋိမကၡ ျဖစ္အၿပီးတြင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ဘုန္းႀကီးအခ်ိဳ႕က လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ အေနာက္တိုင္း၏ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားအား ထိုသူတို႔အတြက္ က်င့္သံုးရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုခဲ့ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ဘာေၾကာင့္ မက်င့္သံုးေပးရႏိုင္ပါမည္လဲေမးကာ ထို ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္လည္း လူသားမ်ားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ဗုဒၶ၏ သြန္သင္ခ်က္မ်ားအတိုင္း သာ ျပဳမူဆက္ဆံသင့္ေၾကာင္း ေျပာမိေတာ့ သူတို႔က ေခါင္းတစ္ခါခါျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဗမာမဟုတ္ေတာ့ဟု ဆိုခဲ့ၾကေလ၏။

သူတို႔က ကၽြန္ေတာ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မဟုတ္ေတာ့ဟု မေျပာခဲ့ၾကျခင္းအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္ယူရပါဦးမည္။

စာေရးသူသည္ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။