”ဥပေဒရွိေသာ္လဲ အေရးမယူပါ ……………. ဒါဒို႔ျပည္”

ေမ-၁-၂၀၁၃
M-Media
ေရးသားသူ- အလိမၼာရဲ႕ခ်ိန္ဘာ

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာရွိတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေနအိမ္အေဆာက္အအံုေတြ၊ ကိုးကြယ္ဝတ္ျပဳရာ ဗလီဝတ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြကို ၉၆၉ လို႕ တံဆိပ္ကပ္ထားတဲ့ အၾကမ္းဖက္မ်ားက ရဲဝန္ထမ္းမ်ားနဲ႕ အမ်ားျပည္သူမ်ားေရွ႕ မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ အေရးယူမႉ႕တစုံတရာျဖင့္ ထိုအၾကမ္းဖက္မ်ားကို ေထာင္ဒဏ္ခ်ခဲ့ေသာ သတင္း အစနေလးေတာင္က်ေနာ္မၾကားရေသးပါ။ က်ေနာ္ပဲ နားပိတ္မ်က္စိပိတ္ ျဖစ္ေနလို႕လားလို႕ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ သံသယဝင္လာမိပါတယ္ဗ်ာ။

အစိုးရကလဲ အစိုးရတာဝန္မေက် ရဲဝန္ထမ္းကလဲ ရဲတာဝန္မေက် ျပည္သူကလဲျပည္သူ႔တာဝန္မေက် ကိုယ့္လူေတြကလဲ ကိုယ့္တာဝန္မေက် ေကာင္းပါ့ဗ်ား။

သူ႕အရပ္နဲ႔သူ႕ဇာတ္ကေတာ့ဟုတ္ေနတာပါဘဲ။

ျပစ္မႉ႕ဆိုင္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၆ မွာေတာ့ – မည္သူမဆို ကိုးကြယ္ဝတ္ျပဳေသာ ေနရာအျဖစ္ျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ေနအိမ္ အျဖစ္ျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ပစၥည္းမ်ားသိုေလွာင္ ထိန္းသိမ္းေသာေနရာ အျဖစ္ျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း သာမန္အားျဖင့္ အသုံးျပဳေသာ အေဆာက္အအံုကို ဖ်က္ဆီးရန္ အၾကံျဖင့္ ျဖစ္ေစ မိမိကထိုသို႕ ပ်က္ဆီးတန္ရာသည္ကိုသိလွ်က္ႏွင့္ မီးျဖင့္၊ သို႕တည္းမဟုတ္ ေပါက္ကြဲေစတက္ေသာ အက်ိဳးဖ်က္ဆီးမႉ႕ကို က်ဴးလြန္လွ်င္ ထိုသူကို တသက္တကြၽန္း ဒဏ္ျဖစ္ေစ ဆယ္ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္ တမ်ိဳးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည့္ အျပင္ ေငြဒဏ္လည္းခ်မွတ္ႏိုင္သည္လို႔ အတိအလင္း ျပဌာန္း ထားျပီးသားပါခင္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ဒို႕ အစိုးရကေတာ့ …………. ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ရန္ျဖစ္မႉ႕ေလးကိုက်ေတာ့ ၁၄ ႏွစ္တဲ့၊ မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီး မႉ႕ကိုက်ေတာ့ …………….?

သူတို႕ရဲလား၊ ျပည္သူ႕ရဲလားမသိတဲ့ ရဲသားၾကီးမ်ားကေတာ့ သူတို႕တာဝန္ေတြျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႕ကာကြယ္မႉ႕မ်ားကို တာဝန္ေက်ခဲ့တယ္ လို႕ေျပာမလား ? ၉၆၉ အၾကမ္းဖက္မ်ားအတြက္ တာဝန္ေက်ခဲ့တယ္လို႕ေျပာမလား?

ျပစ္မႉ႕ဆိုင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၄၉ မွာ ရဲအရာရွိတိုင္းသည္ ၾကိဳတင္ကာကြယ္ ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၾကားဝင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္အျပင္ ရဲအေရးယူ ပိုင္ခြင့္ရွိသည့္ ျပစ္မႉ႕တရပ္ရပ္ က်ဴးလြန္မည့္ အေရး ကို မိမိစြမ္းႏိုင္သမွ် ၾကိဳတင္ကာကြယ္ ရမည္လို႔ ျပဌါန္းထားေသာ္လည္း ၉၆၉ အၾကမ္းဖက္မ်ားအတြက္ အၾကမ္းဖက္မႉ႕လြယ္ကူဖို႕ရန္ လုံျခဳံေရးေတာင္ယူေပးခဲ့ၾကေသးဗ်ာ။

ျပစ္မႉ႕ဆိုင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၂၇(၁)တြင္ မည္သည့္ရာဇ၀တ္တရားသူၾကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္သူ႔ရဲတပ္ဖြဲ႕စခန္းမွဴး သို႔မဟုတ္ ဒုရဲအုပ္ေအာက္ အဆင့္မနိမ့္ေသာ ရဲအရာရွိကမဆို တရားဥပေဒႏွင့္ဆန္႔က်င္သည့္ အစုအေ၀းတစံုတရာကို သို႔မဟုတ္ အမ်ားျပည္သူတို႔ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို ေႏွာင့္ယွက္ ဖ်က္ဆီးရန္ရွိေသာ လူငါးဦးျဖစ္ေစ ၄င္းထက္ပို္၍ျဖစ္ေစ စုေ၀းသည့္ အစုအေ၀းတစံုတရာကို လူစုခြဲေစရန္အမိန္႔ေပးႏိုင္သည္။ ထိုကဲ့သို႔အမိန္႔ေပးသည့္ အခါတြင္လည္း ၄င္းအစုအေ၀းတြင္ပါ၀င္သူတို႔သည္ အမိန္႔ေပးခဲ့သည့္အတိုင္း လူစုခြဲရန္တာ၀န္ရွိေပသည္။
ျပစ္မႉ႕ဆိုင္ရာ က်င့္ထုံး ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၂၈ တြင္ ထိုကဲ့သို႔အမိန္႔ေပးေသာ္လည္း လူစုခြဲျခင္းမျပဳလွ်င္ သို႔မဟုတ္ ထိုသို႔အမိန္႔မေပးပါက မုခ်မဖ်က္မည့္အေၾကာင္း ထင္ရွားေစသည့္ အမူအယာကိုျပဳလွ်င္ မည္သည့္ရာဇ၀တ္တရားသူၾကီး သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ျပည္သူ႔ ရဲတပ္ဖြဲ႔စခန္းမွဴး သို႔မဟုတ္ ဒုရဲအုပ္ေအာက္ အဆင့္မနိမ့္ေသာ ရဲအရာရွိကမဆို ထိုအစုအေ၀းကို လူစုခြဲေအာင္ အင္အားသံုး၍ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ရာတြင္ ၾကည္းေရေလ တပ္သားအရာရွိ မဟုတ္သူ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ နယ္ျခားတပ္ အက္ဥပေဒ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အရံတပ္အက္ဥပေဒအရ လက္နက္ကိုင္မဟုတ္သူ မည္သည့္ အမ်ိဳးသားကိုမဆို အကူအညီေတာင္းႏိုင္သည္။ (မည္သည့္အမ်ိဳးသားဟုဆိုရာ၀ယ္ ျမိဳ႕တြင္း ျမိဳ႕ခံ ျပည္သူမ်ားလည္းပါ၀င္သည္။) ထိုသူမ်ားကိုအင္အားျပဳလုပ္၍ လုစုခြဲရမည္။ လိုအပ္လွ်င္ အစုအေ၀းႏွင့္ ပါ၀င္သူတို႔ကို လူစုခြဲရန္ သို႔မဟုတ္ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ ျပစ္ဒါဏ္စီရင္ႏိုင္ရန္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ႏိုင္သည္။
၉၆၉ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕မ်ားအား ျဖိဳခြင္းရန္၊ လူစုခြဲရန္၊ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားမွ အထက္ပါက်င့္ထံုးမ်ားအရ အနီးဆံုးျမိဳ႕ခံျပည္သူမ်ားအား အကူအညီေတာင္းခံခဲ့ျခင္း မရွိသည္မွာ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕မ်ား လူစုကြဲသြားေစရန္ ဆႏၵမရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ျမိဳ႕ခံ အင္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ မည္သည့္ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕အစည္းကိုမဆို ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ လူစုခြဲႏိုင္သည္မွာ မုခ်ဧကန္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုအၾကမ္းဖက္မႈကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားအား အထက္ပါက်င့္ထံုးမ်ားအရ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းမရွိသည္မွာလည္း ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား၏ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္မႈပင္ျဖစ္သည္။

ျပစ္မႉ႕ဆိုင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၂၉ တြင္ ဆိုခဲ့သည့္အစုအေ၀းကို အျခားနည္းျဖင့္လူစုကြဲေအာင္ မျပဳလုပ္ႏိုင္လွ်င္ ထို႔အျပင္ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ေဘး အႏၱရာယ္မွ လံုျခံဳေစျခင္းငွာ ၄င္းအစုအေ၀းကို လူစုခြဲရန္သင့္လွ်င္ ထိုေနရာတြင္ရွိေသာ ရာထူးအဆင့္အတန္းအျမင့္ဆံုးျဖစ္သည့္ ရာဇ၀တ္တရားသူၾကီးက ၄င္းအစုအေ၀းကို စစ္အင္အားသံုး၍လူစုခြဲႏိုင္သည္။

ထိုအၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ပြားသည့္အခ်ိန္၌ အခင္းျဖစ္ပြားသည့္ေနရာရွိ တရားသူၾကီးမ်ား မည္သည့္ေနရာသို႔ ေရာက္ရွိေနၾကေပနည္း။  ထို႔အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးမ်ားမွလည္း ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း မသိေလာက္ေအာင္ ေပ်ာက္ျခင္း မလွေပ်ာက္ေနၾကပါတယ္ဗ်ာ။ ၄င္းတို႔အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားဟုအမည္ခံ၍ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အဖြဲ႕အစည္းၾကီးမ်ား အျဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ္လည္း အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား အၾကမ္းဖက္ခံေနရခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံတြင္း တည္ဆဲဥပေဒမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒမ်ားအရ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားထံ အၾကမ္းဖက္ခံ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ ဥပေဒအရကုစားမႈေပးရန္ ေတာင္းဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း တၾကိမ္တခါကမွ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္းမရွိေပ။ ေၾကာက္ေန၍လား ေျခာက္ေန၍လား အဖြဲ႔အစည္းၾကီးတို႔ ေရ ………

မည္သို႔ဆိုေစ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနျဖင့္လည္း တည္ဆဲဥပေဒမ်ားအရ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို အေရးယူျခင္းမရွိပဲ လွစ္လွ်ဴရႈေနျခင္းမွာ ဒါဒို႔အစိုးရလို႔ သမိုင္း၀င္ေမာ္ကြန္းထိုးရေလာက္ေအာင္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ ေမာ္ၾကြားသင့္ေပသည္။

** ေဆာင္းပါးရွင္၏ အျမင္နွင့္ အာေဘာ္သာျဖစ္ပါသည္။