ေနာက္ကြယ္မွ အသိမ်ား (ေဆာင္းပါး)

ဇြန္-၂၆၊ ၂၀၁၃
M-Media
ေဆာင္းပါးရွင္-သန္႔စင္ေအး

စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာမႈနယ္ပယ္တြင္ ေမးျမန္းေလ့ရွိေသာ ေမးခြန္းတစ္ခုမွာ “ငါတုိ႔ ဘယ္ေန႔ စားရမွာလဲ”ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ထုိေမးခြန္းကို စာေရးသူတုိ႔၏ မိတ္ေဆြ ခ်စ္သူေမာင္ႏွံမ်ား ႏွင့္ေတြ႕ေသာ အခါတြင္ လည္းေကာင္း၊ လူပ်ိဳႀကီး/အပ်ိဳႀကီးႏွင့္ေတြ႕ေသာအခါတြင္လည္းေကာင္း ေမးေလ့ရွိသည္။ အလိုသေဘာမွာ“သူငယ္ခ်င္းတုိ႔-ဘယ္ေန႔လက္ထပ္ၾကမွာလဲ”ဟုျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ထိုေမးခြန္းကို တုိက္ရိုက္ျပန္ဆုိပါက “ငါတုိ႔ဘယ္ေန႔စားရမွာလဲ”ဟူေသာစကားတြင္ လက္ထပ္မည့္အေၾကာင္း မပါ ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ တုိက္ရုိက္ျပန္ဆုိရာတြင္အခက္အခဲရွိမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ “အသိ”ျဖင့္သာ ျပန္ဆိုရ မည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ Language တစ္ခုကိုေလ့လာရာတြင္ သက္ဆုိင္ရာ Language သာမက Linguistics (ဘာသာေဗဒ)ကိုပါ မျဖစ္မေနေလ့လာရေတာ့သည္။ တုိက္ရိုက္အဓိပၸာယ္ ေဖၚ ရခက္ေသာ စကားလုံးမ်ားကို ျပန္ဆုိရာတြင္ သက္ဆုိင္ရာလူမ်ိဳး၊ ဘာသာတုိ႔၏ ဓေလ့ထုံးစံကိုသိမွ ဘာဆုိလိုသည္ကို နားလည္မည္ျဖစ္သည္။ ၎ျပင္ ရန္ကုန္ကဲ့သို႔ေသာ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အမိ၊ အဖ၊ ဆရာသမား၊ လူႀကီးသူမတုိ႔ႏွင့္ သားသမီးမ်ား စကားေျပာရာတြင္ သား၊သမီးမ်ားက ကိုယ့္ကိုယ္ကို “သားကေလ၊ သမီးကေလ၊ ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မကေလ”အစရွိသည္ျဖင့္ သုံးႏႈံးေျပာဆုိၾက ေသာ္လည္း အထက္ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ အခ်ိဳ႕ေဒသမ်ားတြင္မူ “က်ဳပ္ကေလ”ဟူ၍သုံးႏႈံးေျပာဆို တတ္သည္။ သူ႔ဓေလ့ႏွင့္သူမို႔ ရိုင္းသည္ဟု ေ၀ဖန္၍မရပါ။ မိဘမ်ားကလည္း သေဘာေပါက္ၾကပါ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘာသာစကားတစ္ခုေျပာဆုိရာတြင္ ေျပာလိုက္ေသာ စကားထက္ ထုိစကား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ရွိေသာ “အသိ”ကို ပိုသတိထားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဘာသာေဗဒဆရာမ်ားက ဆုိၾကျခင္း ျဖစ္တန္ရာ၏။ ဤသည္မွာ စကားမ်ားေနာက္ကြယ္တြင္ရွိေသာအသိမ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕ကို မွ်ေ၀တင္ျပျခင္းျဖစ္သည္။

အလားတူပင္ အမူအရာမ်ား၏ေနာက္ကြယ္တြင္လည္း “အသိ”မ်ားရွိသည္။ ဥပမာ-ျမန္မာမႈ နယ္ပယ္တြင္ေတာ့ လူငယ္မ်ားက လူႀကီး၊သူမမ်ားေရွ႕က ျဖတ္သန္းသြားလာရာတြင္ ခါးကိုအတန္ငယ္ ကိုင္း၍၊ ကိုယ္ကိုအတန္ငယ္ညြတ္၍ သြားလာၾကသည္။ ေလးစားရုိေသမႈသေဘာသာျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကမာၻေပၚရွိအခ်ိဳ႕ေသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္ေတာ့ လူႀကီးႏွင့္လူငယ္၊ မိဘႏွင့္သားသမီး၊ ဆရာႏွင့္ တပည့္ စကားေျပာဆုိရာတြင္ လူငယ္မ်ားက ထိုင္ခ်င္သလိုထုိင္မည္။ ေျခေပၚေျခခ်ိတ္လည္းထိုင္ခ်င္ ထုိင္မည္။ သို႔ေသာ္ ထုိအမူအယာကို ထိုႏိုင္ငံမ်ားရွိလူႀကီးမ်ားက “ေဗြ”ယူစရာ၊ အျပစ္ေျပာစရာဟု မသတ္မွတ္ၾကပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္သနည္းဆုိေသာ္ စာေရးသူသိသေလာက္ မွ်ေ၀ရလွ်င္ လူ အခ်ိဳ႕က ေျခေထာက္အပါအ၀င္ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို မစင္ၾကယ္ေသာ(သို႔မဟုတ္)ညစ္ႏြမ္းေသာ (သို႔မဟုတ္)ဂုဏ္အသေရမဲ့ေစေသာ အစိတ္အပိုင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ကေတာ့ ထုိသုိ႔သတ္မွတ္ခ်င္မွသတ္မွတ္ၾကပါလိမ့္မည္။ ခႏၶာကိုယ္၏အေရးအႀကီးေသာ အဂၤါအစိတ္ အပိုင္းတစ္ရပ္အေနျဖင့္သာ ယူဆၾကသည္ထင္ပါသည္။ ထုိေျခေထာက္ကိစၥႀကီးကို ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ တြဲ၍ မစဥ္းစားၾကလို႔ပါ ဟုသာ ေျပာရေပလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ အမူအယာမ်ား၏ေနာက္ကြယ္မ်ား၌ ရွိေနေသာ“အသိ”မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။

အက်ီ ၤ ရင္ဘတ္ဟၿပဲ၀တ္ျခင္းကို လူႀကီးမ်ားက သိပ္မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကေသာ္လည္း လူငယ္မ်ားၾကား တြင္ ဖက္ရွင္တစ္ရပ္ျဖစ္ေနေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္သည္။  စာေရးသူတုိ႔ငယ္စဥ္က ခႏၶာကိုယ္တြင္ ေဆးမင္ေၾကာင္ထုိးထားသူမ်ားကို လူအမ်ားစုက သိပ္မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ ၎တုိ႔သည္ လူမိုက္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ယုံၾကည္မႈအရေသာ္လည္းေကာင္း (ဥပမာ-အင္း၊အုိင္၊ခလွဲ႕၊လက္ဖြဲ႕)အစရွိသည္မ်ားစီရင္ျခင္းအတြက္ ေဆးမင္ေၾကာင္းထိုးျခင္းမ်ိဳး ကိုေတာ့ သိပ္အျပစ္မတင္ၾကပါ။ ဟိုးယခင္ ေရွးျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္ကေတာ့ ေဆးမင္ေၾကာင္ ထိုးမွ ေယာက်္ားပီသသည္ဟု အယူစဲြရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လြတ္လပ္ၿပီးေခတ္ တြင္ ထိုအယူအစြဲမ်ား မရွိေတာ့ဘဲ ေဆးမင္ေၾကာင္ထိုးကြင္းထုိးသည္ကို အျပဳသေဘာျဖင့္ လက္မခံႏိုင္သည္မ်ားကို ေတြ႕လာရေသာ္လည္း ယခုပြင့္လင္းေသာေခတ္တြင္ေတာ့ ေဆးမင္ေၾကာင္ထုိးျခင္းကို ဖက္ရွင္တစ္ရပ္ အျဖစ္ယူဆလာၾကၿပီး အခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားပင္ ထုိးစျပဳလာၾကသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။  ဤသည္မွာ ၀တ္စားဆင္ယင္ေနထိုင္မႈမ်ား၏ေနာက္ကြယ္၌ရွိေသာ “အသိ”မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ အထက္က ေဆးမင္ေၾကာင္ဥပမာျဖင့္ ေဖာ္ျပခဲ့သလိုပင္ “အသိ”မ်ားသည္ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါေပၚမူတည္၍ ေျပာင္းလဲတတ္သည့္သေဘာလည္းရွိသည္။ “အေၾကာ္သည္ မႀကီးက အေၾကာ္ေရာင္း၍ သူ႔သမီးအား ၿငိဳျငင္စြာလုပ္ေကၽြးခဲ့ရသည္”ဆုိသည့္စာေၾကာင္းကို ယခုေခတ္အျမင္ႏွင့္ျပန္ဆုိရလွ်င္ အေၾကာ္သည္မႀကီးက သူ႔သမီးအား သိပ္မၾကည္သည့္ သေဘာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ိဳးသားပညာ၀န္ဦးဖိုးက်ားေရးေသာ မင္းကေတာ္ စကားေျပ၏ ခက္ဆစ္အဖြင့္ တြင္ေတာ့ ၿငိဳျငင္စြာ ကို ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ ဟု ဖြင့္ဆုိထားသည္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ထုိ ၿငိဳျငင္စြာ ဟူေသာစကား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ရွိေသာအသိသည္ ဦးဖိုးက်ားတုိ႔၏ ကိုလိုနီေခတ္ေႏွာင္းပိုင္းႏွင့္ ယေန႔ေခတ္ မတူေတာ့သည္ကို ေတြ႕ရျပန္သည္။ ဤသည္မွာ “အသိ”မ်ားေျပာင္းလဲတတ္ေသာ သေဘာကို ေျပာလိုျခင္းျဖစ္သည္။

ဤသို႔အားျဖင့္ စာေရးသူတို႔သည္ မိမိတုိ႔ေနထိုင္ရာ ေခတ္ကာလ၊ ပတ္၀န္းက်င္ အေနအထားႏွင့္ လူႀကီးသူမတို႔၏ဆုံးမစကားမ်ား၊ စာအုပ္စာေပမ်ား၊ မီဒီယာမ်ားမွ ေဖၚျပခ်က္မ်ားကို ဖတ္ရႈသိရွိၾကၿပီး စာေရးသူတုိ႔၏ စိတ္ထဲတြင္ မသိမသာေရာ၊ သိသိသာသာပါ အသိမ်ား စြဲလာခဲ့ၾကသည္။

ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံမွ ကာတြန္းဆရာတစ္ဦးက တမန္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးအျပဳသေဘာမေဆာင္ သည့္ပုံတစ္ပုံဆဲြခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ္ကမာၻတြင္ ေပါက္ကြဲကုန္ၾကသည္။ ကမာၻေပၚတြင္လည္း ဟိုးေလးတေၾကာ္ျဖစ္သြားသည္။ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံ၊ အလ္အဇ္ဟရ္တကၠသိုလ္မွ အစၥလာမ့္ပညာရွင္မ်ားက ထုိ အေရးအခင္းကာလတြင္ ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံသို႔သြား၍ မီဒီယာမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံ၍ အစၥလာမ္ အေၾကာင္းရွင္းျပခဲ့ၾကရာ ပြဲမစခင္ Projector ျဖင့္ ပုံအခ်ိဳ႕ကို ျပသခဲ့သည္ဟု ၾကားသိရသည္။ ပထမ ျပေသာပုံမွာ မာသာထရီဇာ၏ပုံျဖစ္သည္။ မာသာထရီဇာပုံကိုၾကည့္၍ လူအမ်ားက လက္ခံၾကသည္။ မာသာထရီဇာက ပု၀ါၿခဳံေလးႏွင့္ျဖစ္သည္။ ၎ေနာက္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ပု၀ါ ၿခဳံ ထားသည့္ပုံကိုျပျပန္သည္။ လူအမ်ားက သိပ္မႀကိဳက္ၾကေၾကာင္း တုံ႔ျပန္ၾကသည္။ ပု၀ါၿခဳံထားတာျခင္း တူတာေတာင္ ဘာေၾကာင့္ လူအမ်ားက တစ္ဦးကိုလက္ခံၿပီး တစ္ဦးကို လက္မခံၾကပါသနည္း။ ထုိ ပု၀ါၿခဳံျခင္းမ်ား၏ေနာက္ကြယ္တြင္ရွိေသာ အသိ မ်ားေၾကာင့္လား။ ဤသည္ကို ပမာထား၍ အစၥလာမ့္ ပညာရွင္မ်ားက မီဒီယာကိုေရာ၊ လူထုကိုပါ အစၥလာမ္အေၾကာင္းရွင္းျပၿပီး ပြဲအၿပီးတြင္ ထိုပြဲသို႔ တက္ေရာက္လာသူမ်ား၏ စစ္တမ္းေကာက္ယူၾကည့္ရာ လူအမ်ားစုသည္ ရွင္းလင္းပြဲမစခင္တြင္ ရွိေန ေသာ အစၥလာမ္အေပၚထားသည့္ ၎တုိ႔၏သေဘာထား အသိ မ်ားႏွင့္ ထိုရွင္းလင္းပြဲအၿပီးတြင္ ရွိလာ သည့္ အစၥလာမ္အေပၚထားသည့္ သေဘာထား အသိ မ်ား ေျပာင္းလဲသြားသည္။ အျပဳသေဘာ ေဆာင္လာၾကသည္ဟု စာေရးသူတုိ႔ ၾကားသိခဲ့ရသည္။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ စာေရးသူတုိ႔သည္ စာေရးသူတုိ႔ မီွ တင္းေနထုိင္ရာေလာက၊ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ရွိေသာ လူမ်ား၏ စာေရးသူတုိ႔အေပၚထားသည့္ သေဘာ ထား အျမင္မ်ားႏွင့္ အသိ မ်ားကို ေစာေၾကာၾကည့္ရန္လိုအပ္လွၿပီး မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ အျပဳသေဘာ ေဆာင္သည့္ခ်ဥ္းကပ္မႈမ်ိဳးျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္သင့္သနည္း၊ “Conflict Solution ဟုေခၚသည့္ ပဋိပကၡမ်ား၊ အျမင္ကဲြလဲမႈမ်ားကို မည္သည့္နည္းလမ္းမ်ိဳးျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းသင့္သနည္း”ဆုိတာကိုေတာ့ ၀ိုင္း စဥ္းစားဖုိ႔လိုၿပီဟုထင္သည္။ စာေရးသူသိရွိမွတ္သားမိသည့္ “အသိမ်ားအေၾကာင္း”ကို ဆက္လက္၍ မွ်ေ၀ပါရေစဦး။

အသိမ်ား၏ျမစ္ဖ်ားခံရာ (သို႔) အသိမ်ားရိုက္သြင္းခံရျခင္း

စာေရးသူတုိ႔တြင္ mind-set ဟုေခၚသည့္ ပုံစံက်ေနသည့္အျမင္မ်ား၊ တရားေသအေတြး အေခၚမ်ားရွိသည္။ ဥပမာ-ျမန္မာရုပ္ရွင္ကားတစ္ကားၾကည့္ရာတြင္ သရုပ္ေဆာင္၏လက္မွ ပန္းကန္ က်ကြဲျခင္းမ်ိဳးကိုေတြ႕ၿပီဆုိလွ်င္ ပရိသတ္ကသိသည္။ သိပ္မၾကာခင္ ဆုံးရႈံးမႈတစ္ခုခု(သို႔)ျပႆနာ တစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မည္ဟု ေတြးလို႔ရသည္။ ဒါရိုက္တာကလည္း ထုိအတုိင္းပင္ရုိက္ျပသည္။ ဤသည္မွာ mind-set ၏ အေျခခံသေဘာပင္ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းအတုိင္းပင္ အခ်ိဳ႕ေသာျမန္မာရုပ္ရွင္ကားမ်ားတြင္ ဗီလိန္(လူဆုိး)အခန္းမ်ားတြင္ (သူတုိ႔အေခၚ-ကုလားပုံေပါက္ေနသူမ်ား)ကို ထည့္ရိုက္ျပသည္။ ထိုသို႔ ျမင္ရဖန္မ်ားေသာအခါ ၾကည့္ရႈသူပရိသတ္၏ mind-set တြင္ ထုိပုံမ်ားကိုျမင္သည္ႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာခံစားခ်က္တစ္စုံတစ္ရာ မေပၚေပါက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ အလားတူစြာ အခ်ိဳ႕ေသာစာေရးဆရာမ်ားက ၎တုိ႔၏၀တၳဳမ်ားတြင္လည္း (သူတို႔အေခၚ ကုလားမ်ား)ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေရးလွ်င္ ထုိမေကာင္းေသာ(ဗီလိန္) အခန္းမ်ားက မ်ားပါသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ ထုိပုံေပါက္ေနေသာ၊ ထုိရုပ္ေပါက္ေနေသာသူမ်ားကိုေတြ႕ၿပီဆိုလွ်င္ လူအမ်ားစု၏ mind-set သည္ ေကာင္းမြန္ႏိုင္ပါဦးမည္ေလာ။ အသိမႀကြယ္ေသးသည့္ ကေလးသူငယ္မ်ားဆုိလွ်င္ ပိုဆုိးႏိုင္ပါသည္။ ထုိကေလးငယ္မ်ား ႀကီးျပင္းလာ၍ လူႀကီးျဖစ္ လာလွ်င္ေရာ ၎တုိ႔၏ mind-set မ်ားကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါမည္ေလာ…။

ဤက့ဲသို႔ေသာ mind-set မ်ားရုိက္သြင္းခံလိုက္ရၿပီဆုိလွ်င္ mind-set မ်ားကို ျပင္ဖို႔ လိုလာၿပီ။ စာေရးသူ၏ ဘာသာေရးဆရာတစ္ေယာက္က ေျပာဖူးသည္။ အစၥလာမ္အေၾကာင္းကိုမသိလို႔၊ အမွန္ တကယ္အစၥလာမ္အေပၚအထင္လြဲေနလို႔ သေဘာရုိးျဖင့္ အစၥလာမ္ကို ေ၀ဖန္သူမ်ားရွိသည္။ ထိုသူ မ်ားက အသိ မွန္ရသြားလွ်င္ အစၥလာမ္ကိုမေ၀ဖန္ေတာ့ပါ။ သို႔ေသာ္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက အစၥလာမ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မွားယြင္းေသာအခ်က္အလက္မ်ားအား ၎၏ mind-set အတြင္းသို႔ သိသိသာသာျဖစ္ေစ၊ မသိမသာႏွင့္ျဖစ္ေစ ရိုက္ထည့္ခံထားရၿပီဆုိလွ်င္ေတာ့ ထိုသူအားမည္မွ်ပင္ရွင္းျပရွင္းျပ လက္ခံဖို႔သိပ္မလြယ္ပါ။ ထိုသူ၏ mind-set ကို လုံး၀ ေျပာင္းပစ္ႏုိင္ လွ်င္ေတာ့ ရမည္။ ျမန္မာတြင္ “လူကိုခင္လွ်င္ မူကိုျပင္သည္၊ လူကိုမုန္းေတာ့ မူကိုသုံးသည္”ဟူသည့္ ဆုိရိုးစကားတစ္ခုရွိသည္။ မိမိၾကည္ညိဳေသာ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ လက္ခံေသာ၊ အျမင္ၾကည္ေသာ လူမ်ိဳး ဆုိလွ်င္ ထိုသူေျပာဆုိသည့္ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြားစရာရွိလွ်င္ေတာင္မွ လူမႈေရးအရ ငဲ့ညွာတတ္သည့္သေဘာလည္းရွိသလို ထိုသူဘာေျပာေျပာ လြယ္လြယ္ကူကူႏွင့္ လက္ခံ တတ္သည့္သေဘာလည္းရွိသည္။ ထုိကဲ့သို႔ေသာ ေနရာမ်ိဳးတြင္ စာေရးသူတုိ႔သည္ စာေရးသူတုိ႔ အေပၚ စြပ္စြဲလာသည့္စြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို သက္ဆုိင္ရာပညာရွင္မ်ားက ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ ျပန္လည္ ရွင္းလင္း တင္ျပရုံသာမက စာေရးသူတုိ႔လူမ်ား၌လည္း လူအမ်ားစုက စာေရးသူတုိ႔ကို ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ လက္ခံလာႏိုင္ေအာင္ ေနထိုင္တတ္ဖို႔လိုသည္။ လူအမ်ားစု၏ mind-set ထဲတြင္ စာေရးသူတုိ႔ကို မည္သုိ႔မည္ပုံထင္ျမင္ၾကသည္ကို အရွည္ေရးျပစရာလိုမည္မထင္ပါ။ စာေရးသူတုိ႔က လူအမ်ားစု၏ mind-set ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔၊ စာေရးသူတုိ႔အေပၚအထင္လြဲမႈမ်ားကို ေျဖရွင္းၾကဖို႔ဆုိလွ်င္ သက္ဆုိင္ရာပညာရွင္မ်ားက ရွင္းျပလိုက္ရုံႏွင့္မၿပီး၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအရိုးစြဲေနေသာ mind-set မ်ားကိုျပင္ဖုိ႔ စာေရးသူတုိ႔တစ္ဦးခ်င္းစီတြင္လည္း တာ၀န္ရွိသည္ဟု ခံယူမိပါသည္။ ထိုသုိ႔ အရိုးစြဲေနေသာ စာေရးသူတို႔အေပၚထားရွိသည့္ တရားေသသေဘာထားမ်ားကို မည္သို႔ျပင္ၾက မည္နည္း၊ အထက္ေဖာ္ျပသလို တစ္ဖက္မွလည္း ၿငိမ္းေအးစြာရွင္းျပဖို႔လိုသလို တစ္ဖက္မွလည္း မိမိတုိ႔ကို ပုဂၢိဳလ္ေရးအရလက္ခံလာေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ေကာင္းမြန္ေသာ Atmosphere ကို ဖန္တီး၍ စကားေျပာၾကည့္ျခင္း

Atmosphre ဆိုသည္ကို WHIZZO အဘိဓာန္က ေအာက္ပါအတုိင္းဖြင့္ဆုိထားသည္။

Atmosphere (n) ေလထု။ ပတ္ဝန္းက်င္။
atmospheric (pl) ေလထုေႏွာင့္ယွက္မႈမ်ား။
(adj) atmospheric ေလထုႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ။ ပတ္ဝန္းက်င္ အ႐ွိန္အဝါႏွင့္ဆိုင္ေသာ။

ယခုေဆာင္းပါးတြင္ စာေရးသူမွ်ေ၀လိုေသာ Atmosphere ဆိုသည္မွာ “ပတ္၀န္းက်င္(သို႔) ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ”ဟုဆုိရပါလိမ့္မည္။ စကား၀ိုင္းမ်ားတြင္ Atmosphere မ်ား ရွိပါသည္။ ဥပမာ.. စကား၀ိုင္းသည္အေျခအတင္ျဖစ္ေနသည္၊ စကား၀ိုင္းတြင္ပါ၀င္ေသာသူမ်ား သည္ ေဒါသသံမ်ားပါလာၿပီဆုိလွ်င္ ထိုစကား၀ိုင္း၏ Atmosphere မွာ ျပင္းထန္လာၿပီဟုဆုိရပါလိမ့္ မည္။ စာေရးသူတုိ႔သည္ မိမိတို႔ေျပာဆုိလုိေသာ သတင္းစကားကို အမ်ားကလက္ခံလာေစလိုလွ်င္ မိမိေျပာ ဆုိလိုသည့္အေၾကာင္းအရာကို ႏိုင္နင္းကၽြမ္းက်င္မႈရွိရန္လိုအပ္လွသလို မိမိစကားတတ္တုိင္း တစ္ဖက္သက္ေျပာဆုိျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အေျခအေနေပၚမူတည္၍ အေလွ်ာ့ အတင္းျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္လွေပသည္ ဟု လူမႈဆက္ဆံေရးသင္တန္းမ်ားတြင္ မွတ္သားခ့ဲဖူးပါသည္။ မိမိမွ စကား အသာစီးရေသာ္လည္း တစ္ဖက္သားအား နင္းကန္ဖိေျပာျခင္းမ်ိဳး မျပဳလုပ္ပဲ “ဟာ..အစ္ကိုအခုန ေဆြးေႏြးသြားတာေလး ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒါကိုမသိေသးဘူး၊ အစ္ကို ဘယ္စာအုပ္ထဲက ဖတ္ထားတာလည္း၊ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း share ပါဦး”အစရွိသည္ျဖင့္ တစ္ဖက္ သားကို ထြက္ေပါက္ေပးရပါလိမ့္မည္ဟု အႀကံေပးလိုပါသည္။ Sandwich (အသားညွပ္ေပါင္မုန္႔) ကဲ့သုိ႔ပင္ အေပၚတြင္ ေပါင္မုန္႔ အလယ္တြင္ မိမိစားလိုေသာအစာအားၾကားညွပ္ၿပီး ေအာက္တြင္ ပါမုန္႔တစ္ခ်ပ္ ထပ္ထည့္သကဲ့သုိ႔ပင္ မိမိေျပာလိုသည့္အေၾကာင္းအရာအားမေျပာမီ တစ္ဖက္သားအား အျပဳသေဘာ အျမင္ျဖင့္ခ်ီးက်ဴးရန္၊ ၿပီးလွ်င္ မိမိေျပာဆုိလုိသည့္အခ်က္အလက္ကို ခ်ိဳသာပ်ဴငွာစြာျဖင့္ ေျပာဆုိရန္၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ တစ္ဖက္သားအား ထြက္ေပါက္ေပး၍ မိမိစကားကို အဆုံးသတ္ ရန္အစရွိသည့္ Sandwich Method ဟုေခၚသည့္ စကားေျပာနည္းကိုအသုံးျပဳၾကရန္လည္း လူမႈဆက္ဆံေရးပညာရွင္မ်ားကအႀကံျပဳထားၾကပါသည္။ ဤသည္ကို Journalist မ်ားက ဟမ္ဘာဂါ ေရးနည္းဟုလည္း ေခၚၾကပါေသးသည္။

မိမိေျပာဆုိလိုသည့္အခ်က္အလက္မ်ားကို တစ္ဖက္သားမွ ၾကည္ျဖဴစြာလက္ခံလာႏုိင္ေစရန္ ပထမဦးစြာ တစ္ဖက္သား ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္စာေရးဆရာမ်ားထဲမွာ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ စာေရး ဆရာမ်ားရွိပါက မိမိလည္း ၎ႏွင့္အႀကိဳက္ျခင္းတူေၾကာင္း၊ အစရွိသည္ျဖင့္ မိမိႏွင့္ တူညီေသာ အခ်က္မ်ားကိုဆြဲထုတ္၍ ရင္းႏွီးမႈတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ၾကည့္ၾကေစလိုသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ မိမိႏွင့္ တစ္ဖက္သား ရင္းႏွီးမႈရေအာင္လုပ္ယူၿပီးမွ မိမိေျပာလိုသည့္အေၾကာင္းအရာကုိ တစ္ဖက္သားလက္ခံ လာႏိုင္ေသာ ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ presentation လုပ္ၾကရန္ လူမႈဆက္ဆံေရးပညာရွင္မ်ားက ထပ္ဆင့္ အႀကံျပဳ တုိက္တြန္းထားၾကပါသည္။

လူတစ္ေယာက္၏ ဦးေႏွာက္အာရုံေၾကာမွ Brain Wave (၄)မ်ိဳးထုတ္ေပးသည္ဟု မွတ္သား ဖူးပါသည္။ Delta, Theta, Alpha ႏွင့္ Beta လႈိင္းတုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ ထိုလႈိင္း(၄)မ်ိဳးထဲတြင္ Alpha လိႈင္း သည္ စိတ္ၾကည္လင္တည္ၿငိမ္ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္အခ်ိန္တြင္ထြက္ပါသည္။ ထို Alpha လႈိင္းထြက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ လူအမ်ားသည္ သတင္း အခ်က္အလက္မ်ား၊ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို လ်င္ျမန္စြာ မွတ္သားႏုိင္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိက လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို message တစ္ခုေပးလိုလွ်င္ ထို သူ၏စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ၾကည္လင္ေအာင္ မိမိက စကား ပရိယာယ္ႀကြယ္၀စြာျဖင့္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းသည့္အေၾကာင္းမ်ား၊ စိတ္ၾကည္လင္ေစမည့္ကိစၥရပ္မ်ားကို ေျပာ၍ ကိုယ္ေျပာလိုေသာ message ကို သြယ္၀ိုက္ၿပီး presentation လုပ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားဖူးပါသည္။ ဥပမာ- စီးပြား ေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးသည္  TV ရုပ္သံအစီအစဥ္တစ္ခုတြင္ မိမိလုပ္ငန္းကို ေၾကာ္ျငာထည့္သြင္း လိုသည္ဆုိပါက ရုပ္/သံေၾကာ္ျငာခမ်ားသည္ အခ်ိန္အပိုင္းအျခားအလိုက္ ေစ်းႏႈန္းကြဲျပားမႈရွိပါသည္။ လူအမ်ားလုပ္ငန္းခြင္၀င္ေနခ်ိန္ တြင္ ေၾကာ္ျငာခႏႈန္းထားမ်ားကတစ္မ်ိဳး၊ တစ္ေန႔တာလုပ္ငန္းကိစၥမ်ား ကုန္ဆုံးၿပီး မိသားစုအလိုက္ ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ ရုပ္/သံထိုင္ၾကည့္ၾကေသာ ညစာစားၿပီးအခ်ိန္ကဲ့သုိ႔ေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ေၾကာ္ျငာခက ပိုျမင့္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူအမ်ားစုသည္ တစ္ေန႔တာလုပ္ငန္းကိစၥမ်ား ကုန္ဆုံးခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ရုပ္/သံထိုင္ၾကည့္ေသာ အခါ ၎အခ်ိန္တြင္ ခႏၶာကိုယ္မွ  စိတ္ၿငိမ္လႈိင္း(ခ)သမာဓိလႈိင္းဟုေခၚေသာ Alpha Wave (ခ) အယ္လ္ဖာလႈိင္းမ်ားထြက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ TVတြင္ မိမိကုန္ပစၥည္းေၾကာ္ျငာ ထည့္ပါက ေၾကာ္ျငာ ထုိင္ၾကည့္ေသာစားသုံးသူ၏ စိတ္ထဲတြင္စြဲသြားၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ေစ်းထဲတြင္ ထိုကုန္ပစၥည္းအား လိုက္ရွာပါေတာ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ စာေရးသူတုိ႔သည္ မိမိေျပာဆုိလိုသည့္ သတင္းစကားကို လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္အား လက္ခံရရွိေစလိုလွ်င္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေသာ Atmosphere တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ၿပီးမွ ေျပာဆုိလွ်င္ ပို၍ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕သည္ဟု လူမႈေရးစိတ္ပညာရွင္မ်ားမွ အႀကံျပဳ တင္ျပထားၾကပါသည္။။ ဤသည္မွာ စာေရးသူေလ့လာမိေသာ လူမႈဆက္ဆံေရးႏွင့္ စိတ္ဓာတ္ေရး ရာျမွင့္တင္ေရးသင္တန္းမွ သင္ၾကားပို႔ခ်ခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္မွ်ေ၀ျခင္း၊ အႀကံျပဳျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

လက္စားေခ်မႈေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔

စာေရးသူ၏ ညီေလးက စာေရးသူကို အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေျပာျပ၍ ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးဖူး ပါသည္။ ျပန္လည္မွ်ေ၀တင္ျပရေသာ္ “လူဆုိး၊ ဓါးျပတစ္ဦးရွိေၾကာင္း၊ လူသတ္၊ ပစၥည္းလု၊ မိန္း ကေလး ေတြကိုအႏိုင္က်င့္…စသည္ျဖင့္ လူဆုိးျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္မွာ သူ၏မိဘ ႏွစ္ပါးကိုသတ္သြားေသာ ထိုဓါးျပကို လက္စားေခ်ဖို႔ႀကိဳးစား ခဲ့ေၾကာင္း၊ ထိုဓါးျပမွာလည္း ေတာပုန္း ဓါးျပ ျဖစ္၍ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ရွာမေတြ႕ေၾကာင္း၊ ရွာေတြ႕ေသာအခ်ိန္တြင္ ထိုလူငယ္ေလးမွာ သန္မာ ဖ်တ္လတ္ေနေသာ္လည္း ေတာပုန္းဓါးျပမွာ အသက္အရြယ္ႀကီးၿပီး တပည့္တပန္းမ်ားလည္းမရွိ၊ အုိမင္း မစြမ္းေသာအရြယ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ထိုအခါ ထိုလူငယ္ေလးအေနျဖင့္ ထိုဓါးျပအား လက္စား ေခ်သင့္သေလာ” ဟုေမးဖူးပါသည္။ စာေရးသူက အေျခအေန (၂)ရပ္ျဖင့္ စာေရးသူ၏ညီေလးအား ျပန္လည္ရွင္းျပခဲ့ပါသည္။ ပထမဦးစြာ အျပစ္က်ဴးလြန္သူတရားခံအား တရားဥပေဒအရ စြဲခ်က္တင္ၿပီး ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းႏွင့္ လက္စားေခ်ျခင္းမတူသည္ကို ရွင္းျပသည္။ တရားဥပေဒ စိုးမုိးျခင္းကို စာေရးသူအားေပးပါသည္။ သို႔ေသာ္ လက္စားေခ်ရာတြင္ ထုိေတာပုန္းဓါးျပႀကီးသည္ လူမ်ားစြာကို သတ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူ႔ကိုျပန္သတ္လွ်င္ တစ္ခါသာ သတ္၍ရမည္။ လူအေယာက္တစ္ရာ ကိုသတ္ခဲ့သူကို အခါတစ္ရာသတ္၍မရ၊ တစ္သက္သာ ျပန္သတ္၍ ရမည္။ အလ်ဥ္းသင့္၍ ေဖာ္ျပ ရေသာ္.. ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံ၊ ရာဘီတြဟ္မွ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ သိပၸံပညာရွင္မ်ားေဆြးေႏြးခန္းတြင္ ထုိင္းႏိုင္ငံမွ ခႏၶာေဗဒပညာရွင္ ေဒါက္တာ တာကာဇုန္ႏွင့္ေဆြးေႏြးခန္းကို ျပန္လည္မွ်ေ၀လိုသည္။ ေဒါက္တာ တာကာဇုန္တုိ႔၏ ခႏၶာကုိယ္အေရျပားပညာအရ မီးေလာင္ခံရေသာ အေရျပားမ်ားေနရာတြင္ အေရျပားသစ္မ်ားက အလိုအေလ်ာက္အစားထုိးသည္ဟူသည့္ သိပၸံေတြ႕ရွိခ်က္ကို ရာဘီတြဟ္မွ ပညာရွင္မ်ားကလည္း က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွ က်မ္းခ်က္ကိုေဖာ္ျပ၍ ငရဲတြင္ ငရဲသားမ်ားအား အျပစ္ေပးေသာအခါ ထုိငရဲသားမ်ား၏အေရျပားမ်ားေလာင္ကၽြမ္းသြားလွ်င္ ထုိေလာင္ကၽြမ္းသြားေသာ အေရျပာမ်ားအစား အျခားအသစ္ျဖစ္ေသာ အေရျပားမ်ားကို လဲပစ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေဆြးေႏြးရာတြင္ ထုိေဆြးေႏြးခန္းထဲတြင္ပင္ ေဒါက္တာ တာကာဇုန္မွ အစၥလာမ္သို႔ ကူး ေျပာင္း၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ (အက်ယ္ကို ဆရာဦးေအးလြင္ေနာက္ခံစကားေျပာ၍ ဘာသာျပန္ေပး သည့္ အစၥလာမ့္ဓမၼဗိမာန္ထုတ္ (ဤကားသစၥာဓမၼတည္း)ဟူသည့္ ဗီြစီဒီ (၅)ခ်ပ္တြဲႏွင့္ စာအုပ္တြင္ ရႈ ပါရန္။) မူရင္းအဂၤလိပ္ကေတာ့ This is the Truth ျဖစ္ပါသည္။ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံ၊ ရာဘီတြဟ္အဖဲြ႕မွ ထုတ္ေ၀ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို လူ အေယာက္ ၁၀၀ သတ္ခဲ့သူသည္ ငရဲတြင္ ထုိလူအေယာက္တစ္ရာကို သတ္ခဲ့သည္ႏွင့္အမွ် အဖန္တလဲလဲ ျပန္လည္ ခံစားရမည္ကို သတိခ်ပ္ေစလိုေၾကာင္းျဖင့္ စာေရးသူ၏ ညီအား လက္စားေခ်လွ်င္ ဆုိသည့္ဘက္မွ စဥ္းစားေပးခဲ့ဖူးသလို အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း က်မ္း ေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ထဲတြင္ အလႅာဟ္က ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူအား ထိုသူက်ဴးလြန္ထားသည့့္ျပစ္မႈႏွင့္ အညီ ထိုက္သင့္ေသာအေရးယူမႈ ျပဳပိုင္ခြင့္ရွိေသာ္လည္း အလႅာဟ္ႏွင့္ လွပေသာေခ်းငွားမႈ မျပဳခ်င္ ဘူးလားဟု ေမးျမန္းဆုံးမေတာ္မူထားေသာ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္၏ က်မ္းခ်က္မ်ားကိုေထာက္ရႈ ၍ လက္စားေခ်လိုလွ်င္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်(၂)မ်ိဳးအရ စဥ္းစားႏုိင္ေၾကာင္း၊ လက္စားေခ်လို၍ေခ်လိုက္လွ်င္ လည္း အေယာက္ တစ္ရာသတ္ခဲ့သူအား အခါတစ္ရာ ျပန္သတ္၍မရေၾကာင္း၊ ခြင့္လႊတ္လိုက္လွ်င္ ေတာ့ ထုိခြင့္လႊတ္လိုက္သူ၏ နစ္နာမႈအတြက္ အစားေပးရန္မွာ အလႅာဟ့္တာ၀န္ျဖစ္သြားေၾကာင္း အစရွိသည္ျဖင့္ ရွင္းျပခဲ့သည္။ ဤေနရာတြင္ စာေရးသူက ေရႊျပည္ေအးတရားေဟာေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါကိုေထာက္ရႈ၍ မိမိလုပ္လိုက္ေသာအလုပ္တစ္ခု၏ ေနာက္ဆက္တြဲအက်ိဳးဆက္မ်ားကို မိမိသာမက အျခားသူမ်ားပါ ခံစားရမည္ကိုအရွည္တြက္ သင့္ေၾကာင္း တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ အမွန္တကယ္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမဟုတ္သူကို အျပစ္ေပးျခင္း သည္လည္း တရားနည္းလမ္းမက်ပါ။ ရန္သူမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ဆုိလွ်င္ “အလႅာဟ့္ တမန္ေတာ္”ဟူသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္ကိုပင္ ဖ်က္ပစ္ရန္၀န္မေလးခဲ့ေသာ တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ (ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ)၏ ဟုဒိုင္ဗီယာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိရာတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အနစ္နာခံ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ အမွတ္ရၾကေစလိုပါသည္။

တာ၀န္ကိုယ္စီ ရွိၾကသည္

စာေရးသူတုိ႔အေနျဖင့္ မတူညီကြဲျပားမႈမ်ားၾကားတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ဖို႔ အစရွိေသာ ေကာင္းျမတ္သည့္ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖင့္ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္လိုပါေၾကာင္း အႀကံျပဳခ်င္ပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အရုိးစြဲေနေသာ “အသိ”မ်ားကို အမွန္တကယ္ပင္ change လုပ္ေပးဖို႔သည္ စာေရးသူတုိ႔တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းတြင္ ကုိယ္စီတာ၀န္ရွိၾကပါသည္။ ထိုသို႔ျပဳျပင္ၾကဖို႔ဆုိလွ်င္ စာေရးသူတုိ႔ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ တစ္ဦးခ်င္းစီအတြက္ အေသးငယ္အေပါ့ပါးဆုံး တာ၀န္မွာ “လမ္းေပၚမွာရွိတဲ့ဆူးတစ္ေခ်ာင္းကို အျခားလမ္းသြားသူမ်ား နင္းမိမည္စိုးသျဖင့္ ဖယ္ရွားေပးျခင္း”ဟု မွတ္သားသင္ၾကားဖူးပါသည္။ ထိုအတုိင္းပင္ စာေရးသူတုိ႔သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္၏ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားကို လိုက္နာက်င့္သုံး၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အနစ္နာခံေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူခဲ့ေသာ တမန္ေတာ္ခ်ဳပ္ မုဟမၼဒ္ (ၿငိ္မ္းခ်မ္းပါေစ)ကိုယ္ေတာ္၏ စံနမူနာမ်ားအတုိင္း လိုက္နာက်င့္သုံးေဆာက္တည္ျခင္းျဖင့္ ေ၀ေနယ် ခပ္သိမ္းေပၚ ေမတၱာတရားႀကီးမားစြာထားရွိေသာ၊ သေဘာထားႀကီးေသာ၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္ခံေသာ၊ ကိုယ္က်င့္ သီလ သမာဓိႏွင့္ျပည့္စုံၿပီး လူအမ်ား၏ ၾကည္ျဖဴမႈကို လက္ခံ ရယူႏုိင္ၾကေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ျခင္းျဖင့္ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႔ အတူယွဥ္တဲြ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစ ဟု အႀကံျပဳဆုေတာင္းရင္း…။

မွီျငမ္း

၁။    က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္၊ ျမန္မာဘာသာျပန္။
၂။    “ဤကားသစၥာဓမၼတည္း”။ အစၥလာမ့္ဓမၼဗိမာန္။ ဆရာဦးေအးလြင္ဘာသာျပန္။
၃။    ေဒါက္တာျမင့္သိန္း၏ “Al-Azhar Business & Education Centre ၊ ရန္ကုန္”မွ သင္ၾကား ပို႔ခ် ခ်က္မ်ား
၄။    “မသိစိတ္စြမ္းအင္အေၾကာင္းႏွင့္ NAC စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းစိတ္ပညာ”၊  ေဂ်ာ္နီေက်ာ္မိုး
၅။    ဆရာဦးသန္းျမင့္(စီးပြားေရး)၏ ”ေရာင္း၀ယ္ေရး၊ ေအာင္ျမင္ေရးႏွင့္ လူမႈဆက္ဆံေရး”သင္တန္းမွ ပို႔ခ်ခ်က္မ်ား
၆။    “ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ေအးခ်မ္းဖုိ႔ Diplomacy လုပ္ၾကစုိ႔” ။ Dr. Aung Maw