ဆရာဦးကို M.A [မႏၲေလးတကၠသိုလ္ အေရွ႕တိုင္းပညာ(ပါဠိ)ဌာန ဌာနမွဴး]

ဆရာဦးကို(ခ)ဦးကိုကို ကုိ မႏၲလးၿမိဳ႕ ခ်မ္းေအးသာဇံၿမိဳ႕နယ္ ၂၇ လမ္း၊ ၈၂-လမ္း ႏွင့္ ၈၃-လမ္းၾကားတြင္ ဖခင္ ဦးအလီ၊ မိခင္ ေဒၚခန္႔တုိ႔မွ ၁၉၁၆ခု ဧၿပီလ ၂၄-ရက္ တနလၤာေန႔တြင္ ဖြားျမင္သည္။ သာသနာဘြဲ႕မွာ မုိဟမၼဒ္အလီျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္းႏွစ္ဦးျဖစ္၍ ကိုကို ညီညီဟု ငယ္အမည္ေခၚတြင္ရာ ကိုကို ေခၚ ဦးကို သည္ သားႀကီးၾသရသျဖစ္သည္။ ညီျဖစ္သူညီညီမွာ ေနာင္တြင္ ဗမာမြတ္စလင္ေလာက၌ ဦးညီညီ (ႏိုးၾကားေရး)ဟု ေက်ာ္ၾကားလာသူ ျဖစ္သည္။ ဦးညီညီသည္ တုိင္းခ်စ္ေက်ာင္း အဂၤလိပ္စာ အထက္တန္းျပတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။

ဆရာဦးကိုသည္ ငယ္စဥ္က မႏ္ၲေလး၀က္စလီအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ပညာဆည္းပူးသည္။ ထုိေက်ာင္းမွာပင္ တကၠသိုလ္၀င္တန္းကို အဂၤလိပ္စာ၊ ပါဠိဂုဏ္ထူးတို႔ႏွင့္ ေအာင္ျမင္သည္။ ဆက္လက္၍ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ ပါဠိဘာသာဂုဏ္ထူးတန္း တက္ေရာက္ၿပီး မဟာ၀ိဇၨာ ဂုဏ္ထူး (ပါဠိ)ဘြဲ႕ရရွိသည္။ ဗိုလ္မွဴးဗကိုM.A. (YALE)ႏွင့္ သခင္ဗဟိန္းတို႔သည္ ဆရာ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္သည္။

ဆရာသည္ ၁၉၄၀-ျပည့္ႏွစ္ မတ္လ ၁၇ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ေရႊကုန္သည္ ေဒၚခင္မမႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး သား ၂-ဦး၊ သမီး ၂-ဦး ထြန္းကားသည္။

သားအႀကီးဆုံးမွာ ေမြးဖြားၿပီး ကြယ္လြန္သည္။ဒုတိယသားမွာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ တရား႐ုံးခ်ဳပ္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အဂၤလိပ္စာကထိက ဦးစိုးျမင့္(E.L.I) ျဖစ္သည္။ သမီး ၂-ဦးအနက္ တစ္ဦးမွာလူမႈ၀န္ထမ္းဌာန၊ လူငယ္သင္တန္းေက်ာင္း၊ လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ေဒၚႏုႏုေမ(ၿငိမ္း)ျဖစ္ၿပီး တစ္ဦးမွာ မႏၲေလး အမွတ္ ၁၄ အထက အဂၤလိပ္စာအထက္တန္းျပ(ၿငိမ္း) ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ ျဖစ္သည္။

ဆရာသည္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ တိုင္းခ်စ္အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ဆရာအျဖစ္ အမႈထမ္းသည္။ တုိင္းခ်စ္သတင္းစာတြင္လည္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္သည္။ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္း နာယက၊နိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႕ ပထမဆုံး နာယက၊ မြတ္စလင္ပညာေရးအဖြဲ႕ အမႈေဆာင္၊မႏၲေလးၿမိဳ႕လုံးဆိုင္ရာ မဟာတမန္ေတာ္ေန႔ ဆင္ယင္က်င္းပေရး ဗဟိုေကာ္မတီအမႈေဆာင္ စသည့္ အသင္းတာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

တမန္ေတာ္ေန႔အခမ္းအနားတြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ အတၳဳပၸတ္ၱိအက်ဥ္းက်မ္းငယ္ကို ေရးသားေပးခဲ့သည္။ ဆရာသည္ ၁၉၅၃ ခု ဇူလိုင္လထုတ္ ကမ ၻာ့အလင္း စာေစာင္အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၈ မွစ၍ ပါ၀င္ေရးသားသည္။ ဦးကိုကိုM.A (မႏၲေလးတကၠသိုလ္)ကေလာင္ အမညျ္ဖင့္ အစၥလာမ္ႏွင့့္္အမ်ဳိးသမီးတုိုိ႔ိ႔ အခြင့့္္အေရး ေဆာငး္ ပါးကုိ ေရးသားတငျ္ပျခင္း ျဖစ္သည။္ ေဆာငး္ ပါးတြင္ အထင္မွားအျမင္မွား အမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ဘ၀ဆိုး၊ မိဘမ်က္ေစာင္း၊ အမဂၤလာဆိုး ေက်းကြ်န္မ်ဳိး၊ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္၊ အိမ္ေထာင္ေရး၊ မယားေလးဦးျပႆနာ၊ အုဟုဒ္စစ္ပြဲ၊ အားကိုးရာမဲ့အမ်ဳိးသမီးတုိ႔အေရး၊ ပရ္ဒါအိမ္တြင္းပုန္းစနစ္၊ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္လက္ထက္က အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ အမ်ဳိးသမီးအာဇာနည္မ်ား၊ တန္းတူအခြင့္အေရး ေခါင္းစဥ္ငယ္ေလးမ်ားျဖင့္စိတ္၀င္စားဖြယ္ တင္ျပထားသည္။

ေဆာင္းပါးနိဂုံးတြင္-

“အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔ တန္းတူအခြင့္အေရးရွိေၾကာင္း ထင္ရွားစိမ့္ေသာငွာ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္တြင္ စိစစ္လွ်င္ တရားေတာ္၌ က်ဳိးႏြံေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္ကို သက္၀င္ယုံၾကည္ၾကသည့္ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔လည္းေကာင္း၊ သည္းခံျခင္းရွိေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတု႔ိကိုလည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္ကို လိုက္နာက်င့္ႀကံၾကကုန္သည့္ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်သည့္ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ လွဴဒါန္းေပးကမ္းတတ္ေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔ကို လည္းေကာင္း၊ ဥပုသ္သီတင္းေဆာက္တည္ၾကေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔ကို လည္းေကာင္း၊က်င့္၀တ္ စင္ၾကယ္ေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကုိ အထူးသျဖင့္အမွတ္ရကုန္ေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႕ကိုလည္းေကာင္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အျပစ္ေဘးတုိ႔မွလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးေတာ္မူအ့ံ။ ႀကီးစြာေသာဆုလာဘ္ကိုလည္းေပးသနားေတာ္မူအ့ံဟု အတိအလင္း ေဖာ္ျပခ်က္ရွိေလသည္။ ဤဗ်ာဒိတ္သည္ပင္လွ်င္ ေလာကီေရးေလာကုတၱရာေရးတုိ႔၌ အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔အား အစၥလာမ္သာသနာတြင္ အခြင့္အေရးတူ အဆင့္တန္းတူျဖစ္ၾကေၾကာင္း လုံေလာက္သည့္ အေထာက္အထားျဖစ္၏။ အစၥလာမ္ သာသနာေတာ္က အမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ လူတန္းေစ့အခြင့္ေရးအတြက္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သျဖင့္ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးတုိ႔သည္ကား စင္စစ္လွ်င္ ထူးကဲလွပါေပသည္”ဟု ကုရ္အာန္က်မ္း မုကၡပါဌ္ကို ကုိးကား၍ အဆုံးသတ္လိုက္သည္မွာ ဆီေလ်ာ္လိုက္ဖက္ ခိုင္လုံလွပါသည္။

ပရ္ဒါအေၾကာင္းေျပာ၍ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ျပတ္သားစြာ ခြဲျခားေနေသာကာလတြင္ တစ္မူထူးေသာ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာမြတ္စလင္ေလာကတြင္ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္အေရး ေဖာ္ထုတ္ေသာ ေရွးဦး ေဆာင္းပါးမ်ားအနက္ ဂ႐ုျပဳထုိက္သည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ ေနာင္ေသာ္ ဤကိစၥကို က်မ္းအေစာင္ေစာင္ ျပဳစုေရးဖြဲ႕ တင္ျပ၍လည္းေကာင္း၊ လူထုလႈပ္ရွားမႈ အသြင္ျဖင့္ စည္း႐ုံး၍လည္းေကာင္း အေလးေပး ေဆာင္ရြက္လာၾကသည္မွာ အထင္အရွား ျဖစ္ေပသည္။

ဆရာသည္ ရန္ကုန္တကၠသိုိုလ္မြတ္စလင္အသင္း မဂၢဇငး္(၁၉၅၄-၅၅) အဂၤလိပ္စာ က႑တြင္ Holy Prophet Mohamad as A Revolutionary Reformer ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးအေၾကာင္း ေဆာင္းပါးေရးသားတင္ျပသည္။ ၁၉၅၉-ခု ဧၿပီလထုတ္အစၥလာမ္ ယဥ္ေက်းမႈစာေစာင္ (မႏၲေလး)တြင္လည္း တမန္ေတာ္ႏွင့္ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးေရးသည္ကိုေတြ႕ရသည္။

ဆရာသည္ ၁၉၅၅ ခု ဇန္န၀ါရီလတြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွ စတင္ထုတ္ေ၀ေသာ အလင္းေရာင္ စာေစာင္၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အယ္ဒီတာအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့သည္။ အလင္းေရာင္စာေစာင္ ၁၉၅၅ ခု ဇန္န၀ါရီလထုတ ္ အတဲြ(၁)၊ အမွတ္(၁)တြင္ အစၥလာမ္ႏွင့္ေခတ္ပညာ၊ ၁၉၅၅ ခုမတ္လထုတ္ အတဲြ(၁)၊ အမွတ္(၂) တြင္ အလုပ္သမားေလာက၊ ၁၉၅၅ခုႏုိ၀င္ဘာလထုတ္ အတဲြ( ၁)၊ အမွတ္ (၅)တြင္ အျမင္္မွားေနၾကေသာ အစၥလာမ္သာသနာ စသည့္ ဆရာတငျ္ပေသာေခါငး္ စဥ္မ်ားမွာ ေခတ္လူငယ္မ်ားအတြက္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွသည္။ ေခတ္မီေသာအေတြးမ်ားျဖင့္ေဖာ္က်ဴးထားသည္။ ဂုဏ္ယူဖြယ္ျဖစ္သည္။

တစ္ၿပိဳင္တည္းမွာပင္ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္မွထုတ္ေ၀သည့္ အစၥလာမ္စာေစာင္္တြင္လည္း ပါ၀င္ေရးသားသည္။၁၉၅၆ ခု ဧၿပီလထုတ္ အစၥလာမ္စာေစာင္ အမွတ္ ၄ ပါ အစၥလာမ္ဟူသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ၁၉၅၆ ခု ေအာက္တုိဘာလထုတ္ အမွတ္ ၁၀ပါ အစၥလာမ္၏ သေဘာသ႐ုပ္ စသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ားသည္လညး္ေျခေျချမစ္ျမစ္ ရွိလွသည္။

ဆရာသည္ ၿပီးစလြယ္မျပဳ၊ ေဆာင္းပါးတိုင္းလိုလုိ ေျခေျချမစ္ျမစ္ေလ့လာၿပီး တိတိက်က် ေရးေလ့ရွိသည္။ ေခတ္မီမီေတြးၿပီး ခိုင္ခုိင္မာမာေရးေလ့ရွိသည္။ ေႏွာင္းလူတုိ႔ လက္စြဲျပဳရမည့္ က်မ္းငယ္မ်ားပမာ ေရးခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဆရာ့ကို ၁၉၅၆-ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔ မႏၲေလးၿမဳိ ႕ ၀န္မင္း၀င္း တြင္ က်ငး္ပျပဳလုပ္ေသာ အထက္ဗမာျပည္မြတ္စလင္ကေလာင္ရွင္မ်ား အသင္းစည္းေ၀းပြဲက အသင္း၏ဘာသာျပန္ဌာန တာ၀န္ခံအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္သည္။ဘာသာျပန္တာ၀န္ခံအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရေလာက္ေအာင္လည္း ဆရာသည္ ဘာသာျပန္အရာတြင္ ထူးထူးျခားျခား စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္။သာဓကအျဖစ္ Victor Denner ၏ Islamic Mysticism ကိုဆရာက ဆူဖီ၀ါဒဟု ျပန္ဆိုထားသည့္ ဘာသာျပန္ခ်က္ကုိ ေလ့လာႏုိင္သည္။ ဆူဖီ၀ါဒကို အစၥလာမ္၏ အဘိၪာဏ္ အသိထူးတရားဟု အနက္ျပန္လွ်င္ သင့္ျမတ္ေလ်ာ္ကန္လွပါသည္ဟု နိဒါန္းျပဳၿပီး “ဆူဖီေ၀ါဟာရ၊ အတြင္းအျပင္တရား (အလ္ဇြာဟိရ္၊ အလ္ဗာတြင္)ဗ်ာဒိတ္ေတာ္မ်ားသည္ အတြင္းအျပင္တရားႏွစ္မ်ဳိးလုံးႏွင့္ ဆုိင္သည္။ရွရီအတ္ႏွင့္သြရီကတ္၊ ဆူဖီတုိ႔အျမင္၊ ရွရီအတ္ဘက္က အေလးပိုေနျခင္း၊ဆူဖီ၀ါဒအတြက္ အေထာက္အထားမ်ား၊ မူလက တြရီကတ္ႏွင့္ ရွရီအတ္တို႔သိသာထင္ရွား မကြဲျပားခဲ့၊ ဆူဖီ၀ါဒက်ယ္ျပန္႔မႈ၊ သုခမိန္ႏွင့္လမ္းစဥ္၊အတိုက္အခံပညာရွင္ႏွင့္ သုခမိန္တို႔၏၀ိ၀ါဒ၊ ေခတ္အျမင္၊ ေရွး႐ိုးအယူႏွင့္ဆူဖီ၀ါဒ၊ ဆူဖီ၀ါဒကို ႏွစ္လုိသူမ်ား၊ ဆူဖီ၀ါဒ၏ က်ယ္ျပန္႔ေသာသေဘာ၊အေျခခံအားျဖင့္ ဘာသာတရားအားလုံး တူညီမႈ၊ သုခမိန္ႏွင့္လမ္းစဥ္၊မြတ္စလင္တုိ႔၏ ႐ႈေထာင့္အေထြေထြ၊ အေရာင္လက္တိုင္း ေရႊမဟုတ္၊စစ္မွန္ေသာ သုခမိန္ ၊ သမိုင္းအေထာက္အထား၊ အေရၿခဳံဆရာမ်ား၊အျပစ္ကင္းေသာ စင္ၾကယ္ျခင္းသို႔ ဆရာေကာင္းတပည့္၊ အလႅာဟ္ႏွင့္ေပါင္းဆုံႏိုင္ေရး၊ ခရီးဆုံးသို႔ ေရာက္ႏိုင္ခဲ၏၊ လမ္းစဥ္အသြယ္သြယ္” ဟူ၍ အကန္႔လုိက္၊ အကန္႔လိုက္ ဖတ္႐ႈသူ နားလည္ သေဘာေပါက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းထားသည္။ ခက္ခဲနက္နဲေသာ သေဘာတရားကို ရွင္းလင္းလြယ္ကူေျပျပစ္ေသာစကားေျပမွတစ္ဆင့္ နားလည္လြယ္ေအာင္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးသည္မွာ ခ်ီးက်ဴးထိုက္လွသည္။ မ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္၍ဖတ္စရာ ေ၀ါဟာရ၊ ၀ါက်စာပိုဒ္တစ္ပုိဒ္တေလမွ် မပါျခင္းသည္ဘာသာျပန္သူ၏ ပညာစြမ္းပင္ ျဖစ္ပါသည္ ဆရာသည္ ပညာရပ္ကိုိုပိုင္သည္။ အဂၤၤလိပ္စာကိုို ႏိုိုင္္သည္။ ျမန္မ္မာစာတြင္ ခိုုင္္သည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ ခက္ခဲနက္နဲေသာ သေဘာတရား ဘာသာျပန္မ်ား ျဖစ္လင့္ကစား အမ်ားနားလည္လြယ္သည့္ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံ စံဘာသာျပန္လက္ရာမ်ား ျဖစ္လာသည္ဟု ဆုိခ်င္ပါသည္။

ဆရာသည္ တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ ဆရာဆရာမ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးရွိသည္။ ၁၉၆၂-၆၃ ပညာ သင္ႏွစ္မႏၲေလးတကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္းကထုတ္ေ၀သည့္ ယမုန္နာမဂၢဇင္း အတဲြ(၁)၊အမွတ္(၁)တြင္ ပါေမာကၡ ဟာဂ် ီအလီအာမက္၊ ကထိကေဒါက္တာဒီတို႔ႏွင့္အတူ အတုိင္ပင္ခံစာတည္းအျဖစ္ တာ၀န္ယူေပးခဲ့သည္ ။ ၁၉၆၃-ခု ႏို၀င္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ တကၠသိုလ္မြတ္စလင္အသင္း ပညာရည္ခၽြန္ဆုေပးပြဲႏွင့္မိတ္ဆုံပြဲတြင္ ႐ူပေဗဒဌာနမွဴး ပါေမာကၡ အလီအာမက္၊ ဓာတုေဗဒဌာန ေဒါက္တာဒီ၊ ဟာဂ်ီဦးသန္းတင္ MCFB တို႔ အသီးသီး ဆုံးမစကားေျပာၾကားခ်ီးျမႇင့္သကဲ့သုိ႔ ဆရာသည္လည္း ၾသ၀ါဒစကားခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္ဟု သိရွိရသည္။

ဆရာသည္ မႏၲေလး၀ိဇၨာႏွင့္ သိပၸံတကၠသိုလ္တြင္ အမႈထမ္းစဥ္သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားကို ထူးခြ်န္စြာေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဤတြင္သာဓကမွ် တင္ျပပါသည္။ ဆရာသည္ ၁၉၆၆ ခု မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔ပထမအႀကိမ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုေတသနေဆြးေႏြးပြဲတြင္ သုေတသနစာတမ္းတင္သြင္း ဖတၾ္ကားခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပေခတ္ဦး ေခါငး္ စဥ္ႏွင့္ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံစာေပႏွင့္ လူမႈေရးသိပၸံဂ်ာနယ္ အတြဲ(၁)အမွတ္(၁)တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။ စာတမ္းတြင္ ေရွးဦးသာသနာ၊ ျမန္မာပါဠိစာေပ၏ ပဏာမ၊ ေမာင္းကန္ရြာ ေရႊေပခ်ပ္မ်ား၊ ေဘာေဘာႀကီးေက်ာက္ခ်ပ္လႊာ၊ ခင္ဘကုန္း ေရႊခ်ပ္လႊာ၊ ပ်ဴေခတ္ပါဠိ စာေပအကဲျဖတ္၊ပုဂံေခတ္ဦး ပါဠိစာေပ၊ ျမေစတီေက်ာက္စာ၊ ေရႊဂူႀကီးေက်ာက္စာ၊ ပုဂံေခတ္ ပါဠိသဒၵါက်မ္းမ်ား၊ ဓမၼ၀ိလာသဓမၼသတ္၊ ပုဂံေခတ္ ဇာတ္သိမ္း၊ ေခတ္ဦး၏ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ငယ္မ်ားကန္႔၍ စိတ္၀င္စားဖြယ္ တင္ျပထားသည္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ စာေပအေထာက္အထားေရွးေဟာင္း သုေတသန အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ က်ဳိးေၾကာင္းခုိင္လုံစြာတင္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပေခတ္ဦး သုေတသနစာတမ္း အေၾကာင္းအရာအက်ဥ္းမွာ –

“ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ဗုဒၶဘာသာေရာက္ၿပီးမၾကာမီ ေအဒီ (၇)ရာစုခန္႔တြင္ ပ်ဴတုိ႔ပါဠိစာေပကို ေကာင္းစြာသိကၽြမ္းလ်က္ရွိၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ ပ်ဴအကၡရာတြင္ ေရွး ေဟာင္းသုေတသန သာဓကမ်ားအရ အထင္အရွား သိရေပသည္။ ထုိစဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါဠိက်မ္းဂန္မ်ား မေပၚထြန္းခဲ့ေသာ္လည္း ေပၚထြန္းလာေစရန္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကိုမူ ခ်ႏုိင္ခဲ့ၿပီဟု ဆုိရေပမည္။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပုဂံျပည္၏တန္ခုိးရွိန္၀ါ ထြန္းပခ်ိန္ ျမန္မာတုိ႔ပါဠိစာေပကို စတင္ျပဳစုႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ျမေစတီေက်ာက္စာ၊ ေရႊဂူႀကီးေက်ာက္စာတုိ႔က အခိုင္အမာ သက္ေသခံလ်က္ရွိေပေတာ့၏။ ပုဂံေခတ္တြင္ ျမန္မာပညာရွင္တုိ႔ အထူးအားသြန္ ျပဳစုခဲ့ေသာ ပါဠိက်မ္းမ်ားသည္ကား သဒၵနီတိ၊ သံပ်င္ဋီကာ စေသာ သဒၵါက်မ္းႀကီးမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ယင္းက်မ္းႀကီးမ်ားသည္ပင္ ျမန္မာပညာရွင္မ်ား၏ ဂုဏ္သတင္းကို ျမႇင့္တင္ေပးခဲ့သည္။ ပုဂံေခတ္သည္ကား ျမန္မာအကၡရာ၊ ျမန္မာစာေပႏွင့္ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပတုိ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ စတင္ေပၚထြန္းလာခ်ိန္ ျဖစ္သျဖင့္သုံုံးထပ္ကြမ္း သိိဒၶိိေမာ္ကြန္းတင္ရမည့္ ေခတ္သမယေပတညး္။”ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

“ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပ ေခတ္ဦးစာတမ္းကို ျမန္မာကအစေႏွာင္း၍ ေရွ႕ကေျပးႏွင့္ေသာ သီဟိုဠ္၏ စံခ်ိန္ကို ပုဂံေခတ္အတြင္းမွာပင္ အေျပးအလႊားမီေအာင္လိုက္ႏိုင္ခဲ့၍ ျမန္မာ့ဂုဏ္ကို ျမႇင့္တင္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ ဤသည္ကားျမန္မာက်မ္းျပဳပုဂၢဳိလ္တုိ႔၏ အ့ံခ်ီး၍မကုန္ႏိုင္သည့္ ရာဇ၀င္အေမြအႏွစ္ေပတည္း” ဟု အဆုံးသတ္ထားရာ အမ်ဳိးဂုဏ္ဇာတိဂုဏ္အတြက္ အေရးပါလွေသာ ေဖာ္က်ဴးမႈဟု ဆုိႏိုင္ပါသည္။

ဆရာျပဳစုသည့္ ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပသမိုင္းကို မႏၲေလးတကၠသိုလ္အေရွ႕တိုင္းပညာဌာနက ျပ႒ာန္းစာအျဖစ္ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္ႏွင့္ ေကာလိပ္မ်ားဆုိင္ရာ ပါဠိဘာသာ သင္ၾကားေရးအဖြဲ႕၏ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္ မတ္လ ၃ ရက္ေန႔တြင္က်င္းပေသာ အစည္းအေ၀း၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္အရ ထုတ္ေ၀ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

မႏၲေလးတကၠသိုလ္၌ အေရွ႕တိုင္းပညာဌာနမွဴးအျဖစ္ ဆရာတာ၀န္ယူစဥ္ ၁၉၇၃ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ေန႔က ျဗဟၼဇာလသုတ္ႏွင့္ဗုဒၶေခတ္အယူ၀ါဒ သုေတသနစာတမး္ ကုိ ပညာပေဒသာစာေစာင္တြင္တင္ျပခဲ့သည္။ ေဆာင္းပါးနိဒါန္းတြင္ ျဗဟၼဇာလသုတ္ႏွင့္ပတ္သက္၍အစဥ္အလာအယူအဆတြင္ ျပႆနာ ၂-ရပ္ရွိေနေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္။

အဆိုကို ခုိင္လုံစြာရွင္းျပၿပီး နိဂုံးတြင္ –

“ျဗဟၼဇာလသုတ္၏ အဓိကရည္မွန္းခ်က္မွာ အျခားတစ္ပါးေသာ ဂုိဏ္းဂဏတို႔၏ အေတြးအေခၚအယူ၀ါမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္႐ႈတ္ခ်သည္ထက္ ဗုဒၶဓမၼႏွင့္အေရာေရာအေႏွာေႏွာ မျဖစ္ေစသင့္၊ ဗုဒၶဓမၼဟူ၍ မယိုးမွားသင့္ေသာ အေတြးအေခၚ မိစၦာဒိ႒ိတို႔ကိုရွင္းျပၿပီး ဗုဒၶေခတ္ႏွင့္ ဗုဒၶေခတ္လြန္ကာလမ်ားတြင္ ဗုဒၶဓမၼႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ထင္မိေယာင္မွားသံသယမ်ားကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ေရးသာျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ယူဆသည္။ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ျဗဟၼဇာလသုတ္၏ မူရင္းရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ဗုဒၶေခတ္ေပၚ တစ္ဖက္ဂုိဏ္းသားတုိ႔၏ ၀ါဒအသီးသီးကို ေဖာ္ထုတ္႐ႈတ္ခ်ေရးထက္ ဗုဒၶဓမၼကို ယင္းတစ္ဖက္ဂုိဏ္းသားတို႔က ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ျခင္းကို ကာကြယ္ေျဖရွင္း ဟန္႔တားလုိျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု အေလးအနက္ ႀကံဆမိပါသည္”ဟု တင္ျပကာ ခုဒၵကနိကာယ၊ ဒီဃနိကာယ မဟ၀ဂၢပါဠိ၊ ဒီဃနိကာယသီလကၡႏၶ၀ဂၢပါဠိ၊ မဇၨ်ိမနိကာယက်မ္းမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားက်မ္းမ်ားကို အေထာက္အထားျပဳ၍ ခုိင္လုံေသာ၊ ျပတ္သားေသာ မိမိအႀကံအဆ တင္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆရာသည္ က်မ္းကို ႏွံ႔စပ္သည္။ ထက္ျမက္ထူးခြ်န္သည္။ သုေတအရာ ေလးစားရေသာ ပုဂိၢဳလျ္ဖစ္သည္။ ကိုယ္ခံအားေကာင္းသည့့္္ တိုငး္ ရင္း မြတ္စ္လင္မႀ္ကီးအျဖစ္ ဂုဏ္ယူဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္ အဂၤလိပ္ျမန္မာ ေဆာင္းပါးမ်ားေရးခဲ့႐ုံမွ်မက ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါ၀င္လႈပ္ရွားဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ ဆရာသည္ ၁၉၈၇-ခု ဧၿပီလ ၅ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အမိန္႔ေတာ္ ခံယူခဲ့ပါသည္။

Credit : ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ ၏ တိုင္းရင္း မြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆိုပုဂ္ၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား -၂

ေရးသူ- ကုိေက်ာ္မိုးေအာင္

News@MMSY