အမိုးခံုးအား ေရႊသားအစစ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ဘရူႏိုင္းက ဗလီဝတ္ေက်ာင္း

ၾသဂုတ္ ၊ ၂ ရက္၊ ၂၀၁၃
M-Media
ရွာေဖြတင္ဆက္သူ- ကိုေလး

ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္အမည္ – ဆူလ္တန္ အုိမာအလီဆုိက္ဖူဒီယန္
တည္ေနရာ – ဘ႐ူးႏုိင္းဒါ႐ူဆလာမ္၊ ဘန္ဒါဆရီဘဂ္၀န္ၿမိဳ႕
တည္ေဆာက္ၿပီးစီးသည့္ခုႏွစ္ – ၁၉၅၈
ဗိသုကာလက္ရာ – မြန္ဂုိႏွင့္ အီတလီ ဗိသုကာလက္ရာ

ဆူလ္တန္ အုိမာအလီဆုိက္ ဖူဒီယန္ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္သည္ ဘ႐ူးႏုိင္း ဒါ႐ူဆလာမ္ႏုိင္ငံ ဘန္ဒါဆရီ ဘဂ္၀န္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ တည္ရွိေသာ ေတာ္၀င္ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ျဖစ္သည္။ အာရွပစိဖိတ္ေဒသရွိ အလွပဆံုး ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မ်ားထဲမွ တစ္လံုးဟု သတ္မွတ္ထားၿပီး ဘ႐ူးႏုိင္းႏုိင္ငံ၏ အထင္ကရ အမွတ္တံဆိပ္ တစ္ခုျဖစ္ကာ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားမ်ားကုိ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ေသာ ေနရာလည္းျဖစ္သည္။

၂၈ ဆက္ေျမာက္ ဘ႐ူးႏုိင္းဘုရင္ ဆူလ္တန္ အုိမာအလီဆုိက္ဖူဒီယန္ ၃ ၏ အမည္အား မွည့္ေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္သည္ ဘ႐ူးႏုိင္းႏုိင္ငံရွိ အစၥလာမ္အယူ၀ါဒ ထြန္းကားမႈကုိ ေဖာ္ျပေနျပီး ဘန္ဒါဆရီဘဂ္၀န္ ၿမိဳ႕၏ပံုရိပ္အား ထင္ရွားေစသည္။ ထုိဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္အား ၁၉၅၈ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေဆာက္ၿပီးစီးခဲ့ၿပီး ေခတ္သစ္အစၥလာမ့္ ဗိသုကာ လက္ရာမ်ား၏ နမူနာတစ္ခုျဖစ္ေလသည္။

ထုိဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မွာ မြန္ဂုိ ဗိသုကာလက္ရာႏွင့္ အီတလီပံုစံမ်ားျဖင့္ေပါင္းစပ္ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိင္းပင္လယ္ေကြ႕ေဒသမ်ားတြင္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ကုိင္ခဲ့သည့္ အီတလီလူမ်ိဳး ဗိသုကာ ပညာရွင္ ကာဗာလီရီ ႐ူဒုိလ္ဖုိ ႏုိလ္လီ(Cavaliere Rudolfo Nolli) မွ ဒီဇုိင္းထုတ္ေပးထားၿပီး Booty and Edwards Chartered Architects ဗိသုကာ ကုမၸဏီမွ တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကုိ ဘ႐ူးႏုိင္းျမစ္ကမ္းရွိ ဧရာရြာ(Kampong Ayer) တြင္ ဖန္တီးထားသည့္ လူလုပ္ေရကန္ႀကီးထဲတြင္ တည္ေဆာက္ထားၿပီး ေရေပၚဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ ဟူ၍လည္း အမည္တြင္သည္။ စက်င္ေက်ာက္ျဖင့္တည္ေဆာက္ထားသည့္ မင္နာရာ(၀တ္ျပဳရန္ ဖိတ္ေခၚသံ ဟစ္ေႂကြးသည့္ေမွ်ာ္စင္) ရွိၿပီး ေရႊေရာင္ အမိုးခံုး၊ လွပသည့္ ေရပန္းမ်ားႏွင့္တကြ စိမ္းလမ္းစုိျပည္သည့္ ပန္းၿခံတစ္ခုကုိလည္း ထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ထားသည္။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္အား အစၥလာမ္သာသနာမွ ရည္ညႊန္းေဖာ္ျပသည့္ နိဗၺာန္ဘံုကဲ့သုိ႔ သစ္ပင္ပန္းမာလာမ်ိဳးစံုပါ၀င္သည့္ ပန္းၿခံႀကီးမ်ားျဖင့္ ၀န္ရံထားသည္။

ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္တည္ရွိရာ ေရကန္ႀကီးမွ ဧရာရြာသုိ႔ ေရာက္ရွိႏုိင္သည့္ တံတားတစ္ခုရွိကာ ထုိေရကန္ႀကီးထဲတြင္ ၁၆ ရာစု ဘ႐ူးႏုိင္းဘုရင္ ဆူလ္တန္ ဘုိလ္ကုိင္ယာ အသံုးျပဳခဲ့သည့္ ေဖာ္ေတာ္ႏွင့္တစ္ေထရာတည္းတူသည့္ ပံုတူေဖာင္ေတာ္တစ္ခုကုိလည္းတည္ေဆာက္ထားသည္။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မွ ထုိေဖာင္ေတာ္သုိ႔တုိက္႐ုိက္သြားေရာက္ႏုိင္ရန္ စက်င္ေက်ာက္ျဖင့္ျပဳလုပ္ထားသည့္ တံတားတစ္ခုလည္း ပါ၀င္သည္။ ထုိေဖာင္ေတာ္အား ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္က်ေရာက္သည့္ ႏွစ္ ၁၄၀၀ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားက်င္းပရန္ ရည္ရြယ္တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေဆာက္ၿပီးစီးခဲ့သည္။ ထုိေဖာင္ေတာ္တြင္ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ ဖတ္ရြတ္သရဇၩာယ္မႈ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားကုိလည္း က်င္းပေလ့ရွိသည္။

ထုိဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္၏ အထင္ကရ အမွတ္အသားတစ္ခုမွာ အမိုးခံုးျဖစ္ၿပီး ထုိအမုိးခံုးအား ေရႊသားအစစ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည္။ ၅၂ မီတာ (၁၇၁ ေပ) အျမင့္ရွိသည့္ ထုိဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကုိ ဘန္ဒါဆရီဘဂ္၀န္ၿမိဳ႕၏ မည္သည့္ေနရာမွမဆို ေတြ႕ျမင္ႏုိင္သည္။
မင္နာရာေမွ်ာ္စင္မွာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ထက္ ပုိမုိျမင့္မားၿပီး အတြင္းတြင္ ဓာတ္ေလွကားတစ္စင္းကုိ ထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ထားကာ ထုိမင္နာရာအေပၚမွ ဘန္ဒါဆရီဘဂ္၀န္ၿမိဳ႕၏ လွပေသာ ႐ႈခင္းကုိၾကည့္႐ႈခံစားႏုိင္သည္။

ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္၏ အတြင္းပုိင္းမွာ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းရန္အတြက္သာျဖစ္ၿပီး၊ မွတ္ျပဴတင္းေပါက္မ်ား၊ အမုိးခံုးငယ္မ်ားႏွင့္ စက်င္တုိင္မ်ားပါ၀င္သည္။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ ေဆာက္လုပ္ရာတြင္ အသံုးျပဳသည့္ ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းမ်ားကုိ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွ တင္သြင္းအသံုးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ စက်င္ေက်ာက္ကုိ အီတီလီႏုိင္ငံမွ၊ ႏွမ္းဖတ္ေက်ာက္ကုိ ရွန္ဟုိင္းမွ၊ ခရစ္စတယ္ မီးဆုိင္းမ်ားကုိ အဂၤလန္ႏွင့္ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္အတြင္း ခင္းက်င္းထားသည့္ ေကာ္ေဇာမ်ားကုိ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏုိင္ငံမ်ားမွတင္သြင္းၿပီး စုစုေပါင္း ကန္ေဒၚလာ ၇ သန္းမွ ၉ သန္းခန္႔ ကုန္က်ခဲ့သည္။

ဘ႐ူးႏုိင္းႏုိင္ငံ၏ အမွတ္တံဆိပ္ျဖစ္ေသာ အုိမာအလီဆုိက္ဖူဒီယန္ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မွာ ဘ႐ူးႏုိင္းမြတ္စလင္မ်ားအတြက္ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းရာ ေနရာတစ္ခုလည္းျဖစ္ေလသည္။