အေျပာင္းအလဲမ်ား၊ အသုံးခ်ခံမ်ားႏွင့္ ေခတ္သစ္လူမႈေရး၀ါဒီမ်ား

ၾသဂုတ္လ-၂၁ ရက္၊ ၂၀၁၃
M-Media

တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေပ်ာ္ရႊင္စရာေလးမ်ား

ေရဇလာျမသားျပင္ရွိ လႈိင္းၾကက္ခြပ္ေလးမ်ားအေပၚသို႔ နံနက္ခင္းေနျခည္ျဖာႏု က်ေရာက္ လာေသာအခါ ထိုလႈိင္းၾကက္ခြပ္ ကေလးမ်ားမွ ျပန္လာေသာ အလင္းေရာင္သည္ ျမစ္ျပင္ တစ္ခုလုံးတြင္ စိန္ၾကယ္ပြင့္မ်ား တလက္လက္ေတာက္ပေနသည့္အလား ၀န္းက်င္အလွ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ကို ေဆးခ်ယ္ေန သည့္ႏွယ္ရွိသည္။ စာေရးသူတုိ ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုသည္ တက္သစ္စ တကၠသီလာ ေက်ာင္းေတာ္သားမ်ား ပီပီ ဖယ္ရီကားေပၚတြင္ အေတြးကိုယ္စီျဖင့္ ပီတိေတြျဖာေနၾကသည္။ ဒီတကၠသိုလ္ႀကီးေရာက္ေအာင္ မိတၱဴဆုိင္ေတြမွာ ဘယ္လိုကူးခဲ့ရတာေတြလည္းပါသည္။ ေၾသာ္… ၁၀ တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀တုန္းက သင္ခန္းစာေတြ လိုက္မမီေတာ့ ေက်ာင္းတက္မွန္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ အၿငိဳျငင္ခံၿပီး သူတုိ႔စာအုပ္ထဲက သင္ခန္းစာေတြကို မိတၱဴ ျပန္ကူးရတာေတြကိုေျပာတာပါ။ စာေရးသူလည္း တစ္ကိုယ္တည္း အေတြးေတြျဖာရင္း ရန္ကုန္-သန္လ်င္တံတားႀကီးကို ဖယ္ရီကားျဖတ္သန္းေမာင္းႏွင္ေသာအခါ ကားျပတင္းမွ တိုး၀င္ တုိက္ခတ္လာသည့္ေလတုိက္ခံၿပီး ဇိမ္ေတြ႕ေနစဥ္… “အရုဏ္ေမြးဖြားစဥ္ မိုးေကာင္းကင္ မိုးအသစ္ေအာက္မွာကြယ္ .. ကမာၻေျမျပင္ဟာႏုိးထခဲ့ၿပီကြယ္…” ဟူေသာ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္လုိက္ဖက္သည့္ သီခ်င္းသံ ဖယ္ရီကားေနာက္ဖက္ဆီမွ ပ်ံ႕လြင့္လာသည္။ ကိုညီထြဋ္(ေဇာ္၀င္းထြဋ္) အသံလို အက္ကြဲကြဲရွတတေတာ့ မဟုတ္၊ အသံၿပဲႀကီးႏွင့္ျဖစ္သည္။ အဆုိရွင္ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က လွမ္းေနာက္သည္။

“ေဟ့ေကာင္၊ ေက်ာ္သန္း ၊ မင္းအသံၿပဲႀကီးနဲ႔ နင္းကန္ေအာ္မေနနဲ႔၊ ဒီမွာ အာရုံပ်က္တယ္”

အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ႏွင့္…

“ေအးေလ၊ မင္းအသံကို ကိုညီထြဋ္ ၾကားရင္ ရင္ကြဲနာက်ၿပီးေသမယ္။ ”

ေက်ာင္းသားလူငယ္တုိ႔၏ထုံးစံအတုိင္း ပြဲက် သြားၾကသည္။ သီခ်င္းဆုိသည့္ ေက်ာ္သန္း ပါးစပ္ပိတ္သြားသည္။ ဤသို႔ႏွင့္ပင္ စာေရးသူတုိ႔ေက်ာင္းေရာက္ခဲ့သည္။

“တကၠသိုလ္..တကၠသိုလ္၊ တစ္ႀကိမ္တစ္ရက္ခြဲရခက္သလို၊ အိပ္မက္ထဲကတကၠသိုလ္” ဟူသည့္ အတုိင္း အမိတကၠသိုလ္ႀကီးကား လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ အင္းလ်ားကန္၊ ခုံျပာတန္းႏွင့္ ကံ့ေကာ္ပင္ တန္းတုိ႔မရွိလင့္ကစား တကၠသိုလ္သည္ တကၠသိုလ္သာျဖစ္သည္။ နံနက္ခင္းေနျခည္ႏုႏုေအာက္တြင္ ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးမ်ားအား တက္ႀကြၿပဳံးရႊင္စြာျဖင့္ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။ ေရာင္စုံပန္းမ်ား ပြင့္လန္းစြာဖူးပြင့္ေနသည့္ ပန္းခင္းႀကီးထဲတြင္ အေရာင္အေသြး စုံလင္လွေသာ လိပ္ျပာေလးမ်ား ဟုိသည္ပ်ံ၀ဲ ေနသည့္ အလား အမိတကၠသိုလ္ ရင္ခြင္တြင္ ပညာႏုိ႔ခ်ိဳ ေသာက္စုိ႔ေနၾကသည့္ လူငယ္မ်ား..။ အလႊာစုံ၊ လူမ်ိဳးစုံ၊ ဘာသာစုံ ၊ အမုန္းတရားမရွိ၊ အာဃာတ အၿငႇိဳးအေတးမရွိ၊ ေမာင္ရင္းႏွမမ်ား သဖြယ္၊ စလုိက္၊ ေနာက္လိုက္ၾက၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ဘ၀ ေပ်ာ္စရာအတိပင္။

စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႕လည္း ေက်ာင္းတက္သာ မမွန္ခ်င္ေနမည္။ ကင္တင္းန္ ထိုင္ခ်ိန္ၾကေတာ့ တိက်သည္။ အခုလည္း ကင္တင္းန္မွာ လူစုံၿပီ။ ထုံးစံအတုိင္း စားၾက ေသာက္ၾက၊ စၾက ေနာက္ၾကႏွင့္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ လက္ဖက္ရည္၀ိုင္းထဲမွ စာေရးသူ၏ ထူးျခားခ်က္တစ္ခုကို စာေရးသူ၏သူငယ္ခ်င္း သုံးခြ သားက စတင္သတိျပဳမိၿပီး ေမးခြန္းတစ္ခုေမးသည္။

“ေဟ့ေကာင္…သန္႔ဇင္၊ မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊ ဒီေန႔မင္း စားဖုိ႔ေသာက္ဖုိ႔ ဘာမွမမွာဘူးလား”

သီတာက လွမ္းေနာက္သည္။

“သူ  အာဟာရ သိဒၶိၿပီးေနတာထင္တယ္”။

ေက်ာ္သန္းတုိ႔ပါးစပ္က ဒါမ်ိဳးက်ျပန္ေတာ့လည္း အၿငိမ္မေန…

“ဟာ..သီတာ၊ နင္ကလည္း ၊ အာဟာရသိဒၶိၿပီးတယ္ဆုိတာ သူေတာ္စင္ေတြ ဘာေတြမွျဖစ္တာဟ၊ ဒီ သန္႔ဇင္ေအးလိုေကာင္က ဘယ္လိုမွ သူေတာ္စင္မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ နင္ကလည္း တန္ရာတန္ရာ ႏႈိင္းစမ္းပါ၊ ျဖစ္မယ့္ ျဖစ္ အဲဒီေကာင္ သူေတာ္စင္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ အပမွီ(သရဲပူး)လာတာပဲျဖစ္မယ္”

သီတာကျပန္ေျပာသည္..။

“ဟဲ့…အပမီွရင္  အစားပိုစားတာ မဟုတ္လားဟဲ့။”

စာေရးသူကဘာမွျပန္မေျပာဘဲေနတာၾကာလာေတာ့ သုံးခြသား စိတ္မရွည္ေတာ့။

“ေဟ့ေကာင္…သန္႔ဇင္၊ မင္းဘာျဖစ္ေနတာလည္း၊ ေနမေကာင္းဘူးလား၊ ေက်ာ္သူကို အေၾကာင္းၾကား ေပးရမလား၊ ဒီေကာင္ဘာျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိဘူး”။

ထိုအခါ စာေရးသူက မေျပာလို႔မျဖစ္ေတာ့ ရွင္းျပရသည္။

“ငါတုိ႔ မြတ္စလင္မ္ေတြ ဥပုသ္လ ဒီေန႔ စၿပီကြ၊ အဲဒါ ငါ ဥပုသ္ေစာင့္ထားလို႔ ဘာမွစားေသာက္လို႔ မရဘူး”…။ ဟုျပန္ေျဖၿပီး ဘာသာျခား သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ တုံ႔ျပန္မႈကို ေစာင့္ၾကည့္သည္။ ထိုအခါ အင္မတန္မွ အစအေနာက္သန္ၾကေသာ စာေရးသူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက စာေရးသူအား..

“မင္းကြာ..အေစာႀကီးကတည္းက ေျပာေရာေပါ့၊ ငါတုိ႔က မင္းဘာစတုိင္ အသစ္ထြင္ျပန္ၿပီလဲလို႔ ထင္ၿပီး မင္းကို၀ိုင္း ေကာေနတာ၊ ဒီလိုမွန္းသိရင္ ငါတုိ႔မေကာပါဘူး၊ အေစာႀကီးကတည္းက မင္းမေျပာေတာ့ မင္းကို ငါတုိ႔ ၀ုိင္း ေကာတာခံရတာ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္၊ ဘာသာေရးအရ ဥပုသ္ေစာင့္ရတာဆုိရင္ ငါတုိ႔ မင္းကိုဘယ္ေနာက္ပါ့မလဲ”။ ဒီလိုမ်ိဳးၾကျပန္ေတာ့လည္း ဒီငေလာင္ေတြက ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းသည္။…။

ဤသည္မွာ စာေရးသူ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ဘ၀က ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရေသာ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ ဘာသာျခား သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးျဖစ္သည္။ အျခားသူမ်ားလည္း မိမိတို႔ရွင္သန္ရာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ဤသို႔ ေသာ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ ဓေလ့ေလးမ်ားကို ႀကဳံဖူးၾကမည္ထင္ပါသည္။ ထိုစဥ္အခါက စာေရးသူတုိ႔မွာ Interfaith (ဘာသာေပါင္းစုံ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈရွိၿပီး ရင္းႏွီးခ်စ္ၾကည္ေရး) ဆုိသည္ကို ဘာမွန္းပင္မသိခ့ဲ ပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွ စာေရးသူ၏ သူငယ္ခ်င္း မႏၲေလးသား ကိုႏိုင္ေအာင္မင္းေက်းဇူးျဖင့္ Interfaith စကား၀ိုင္း မ်ားသုိ႔ စာေရးသူ တက္ေရာက္ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ထုိအခါတြင္လည္း စာေရးသူေျပာသည့္ စကားတစ္ခြန္းမွာ “Interfaith ဆုိသည္ မွာ ျမန္မာမ်ားႏွင့္ အစိမ္းသက္သက္မဟုတ္၊ နဂိုကတည္းက Interfaith သေဘာထားမ်ား ရွိၾကၿပီးျဖစ္သည္။” အမွန္ပါ…။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တုိင္းျပည္တြင္ ဤက့ဲသုိ႔ေသာ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ ဓေလ့မ်ား ရွိခဲ့ပါသည္။ ဆက္လက္လည္း ရွိေစခ်င္ပါသည္။ ဒီလိုဓေလ့မ်ိဳးေလးေတြကို ေနာက္မ်ိဳးဆက္မ်ားအထိ အဓြန္႔ရွည္ေစခ်င္ပါသည္။ ဤသည္ကား စာေရးသူ၏ ရင္တြင္းစကား အမွန္ပါ။

အေၾကာင္းမသင့္လို႔ အေတြးအေခၚ မိႈင္းတုိက္ခံရသည့္ အခါတြင္လည္း  ထို ေကာင္းျမတ္ျဖဴစင္လွသည့္ သေဘာထားမ်ား ေပ်ာက္သြားျခင္း မဟုတ္၊ အေရာင္မွိန္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ လူအခ်ိဳ႕သာ ျဖစ္ပါသည္။

လူမ်ိဳး/ဘာသာေရး မုန္းတီးမႈမ်ားကို ေျခရာခံၾကည့္ျခင္း

ေယဘုယ်အားျဖင့္ စာေရးသူ သုံးသပ္မိသေလာက္ေျပာရရင္ေတာ့ မုန္းတီးမႈမ်ားမွာ (၂)မ်ိဳးရွိသည္။ ရုိးသားစြာျဖင့္ အထင္လြဲၿပီး မုန္းေနသူမ်ားရွိသလို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိျဖင့္ အမုန္းတရားမ်ား ပြားမ်ားေနသူမ်ား လည္းရွိသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ မည္သည့္ ဘာသာမဆုိ ဘာသာတရား ယုံၾကည္ခ်က္ရွိသူမ်ားသည္ မာယာ မ်ားလွေသာ ႏိုင္ငံေရး လွည့္ကြက္မ်ားအတြင္းသို႔ ရုိးသားစြာ က်ေရာက္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႔က်ေရာက္ခဲ့ရ ျခင္းကို ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားေသာ ၀န္းက်င္ေနာက္ခံ အေနအထားမ်ားလည္း ရွိသည္။ ဥပမာ.. အမုန္းတရားမ်ား ပြားမ်ားေစရန္ လႈံ႔ေဆာ္ျခင္းမ်ိဳးမ်ား ရုိးသားသူမ်ားၾကားတြင္ တြင္က်ယ္ လာျခင္း၊ နဂုိကတည္းက စီးပြားေရး အဆင္မေျပသျဖင့္ ထြက္ေပါက္ရွာရာမွ တလြဲထြက္ေပါက္ ရွာမိျခင္းမ်ား၊ ၀ံသာႏု တရားေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ မီဒီယာေလာကထဲသို႔ ၀င္ေရာက္လာေသာ ႏိုင္ငံေရး“က်ား” ႀကီးမ်ား၏  အကြက္ေရႊ႕မႈမ်ား၊ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး/ဘာသာ တစ္ဘာသာ၏ ၀တ္စားေနထိုင္ပုံမ်ားကို လူအမ်ားစုက ႏွစ္ၿမိဳ႕မႈ အားနည္းလာျခင္း… စသည္စသည္ျဖင့္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း စာေရးသူတုိ႔အေပၚ ပတ္၀န္းက်င္မွ မည္သုိ႔ ထင္ေၾကးေပးေ၀ဖန္ေနၾကသည္ကိုလည္း သိရန္လိုပါသည္။ မီဒီယာမ်ားတြင္ အစၥလာမ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေရးသားမႈအမ်ားအျပားရွိလာရာ အျငင္းပြားေစာဒက တက္စရာမ်ား၊ စြပ္စြဲ ပုတ္ခတ္ေ၀ဖန္မႈမ်ားရွိသလို အခ်ိဳ႕ေသာ စာေရးဆရာမ်ား၏ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးေရးသားလာမႈမ်ား ကိုလည္း ေတြ႕ေနရပါသည္။ စြပ္စြဲပုတ္ခတ္ လာမႈမ်ား၊ ေ၀ဖန္မႈမ်ားကိုလည္း သက္ဆုိင္ရာ ဘာသာေရး ပညာရွင္မ်ားမွ မီဒီယာရွင္းလင္းပြဲမ်ားမွေသာ္ လည္း ေကာင္း၊ တစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႕အစည္းအလိုက္ျဖစ္ေစ မီဒီယာမ်ားမွတဆင့္ ျပန္လည္ရွင္းလင္းေျဖၾကားမႈ မ်ားကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ၾကားသိေနရပါသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိဖုိ႔အတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ ေဆြးေႏြး မႈမ်ား၊ ရွင္းလင္းတင္ျပမႈမ်ားအား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျပဳလုပ္ဖို႔လိုသလို အျခားတစ္ဖက္မွ အသံမ်ားကိုလည္း နားစြင့္ ၾကည့္ၾကရမည္သာျဖစ္ပါသည္။ စြပ္စြဲေ၀ဖန္ပုတ္ခတ္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ  ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျပန္လည္ ရရွိ ေစႏိုင္မည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ႏွပ္ေၾကာင္းေပးေရးသားမႈမ်ားလည္းရွိပါသည္။ အက်ဥ္းမွ်ျပန္လည္မွ်ေ၀ တင္ျပရေသာ္…

ပဥၥသိခၤနတ္သား ေစာင္းတီးသည့္ဥပမာ…

အရွင္ ၀ိစိတၱာလကၤာရ (ေရႊစုန္းေခ်ာင္းဆရာေတာ္)၏ “ျမတ္ဗုဒၶ ႏွင့္ အလႅာဟ္ကို ပုန္ကန္ၾကသူမ်ား” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ မိန္႔ၾကားေရးသားေတာ္မူခ်က္မ်ားကို Essential , Volume (1), No.(41) တြင္ ေဖာ္ျပရာ၌လည္း…

        “ဘာသာေရးပဋိပကၡ”ဟူ၍ျဖစ္၏။ အမွန္ေတာ့ ဘာသာတရားတုိင္းသည္ သန္႔စင္မြန္ျမတ္ၾကသည္ သာ ျဖစ္သည္။ ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့ၾကသည္မွာ ဘာသာတရားမဟုတ္၊ ထိုဘာသာကို ကုိးကြယ္ပါသည္ဟု ေႀကြးေၾကာ္ၿပီး ထိုဘာသာတရား၏အဆုံးအမကို မလုိက္နာဘဲ င့ါေလွငါထုိး ပဲခူးေရာက္ေရာက္ ျပဳက်င့္သူမ်ားသာျဖစ္သည္။…”  “အစၥလာမ္သည္ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ကိုမွသာ ကူညီေကာင္းသည္မဟုတ္၊ အျခားေသာ ဘာသာ၀င္မ်ား ကိုလည္း လွဴဒါန္းေကာင္း၊ ကူညီေကာင္းသည္သာျဖစ္၏။ ကုရ္အာန္က်မ္းကို တကယ္ တတ္သိသူမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးၿပီးမွ သည္အခ်က္ကို ကၽြႏ္ုပ္ထည့္ေရးျခင္းျဖစ္သည္။ စာမ်က္ႏွာေပါင္း (၃၀၈၈)မ်က္ႏွာရွိေသာ ကုရ္အာန္က်မ္းကို ကၽြႏု္ပ္ေလ့လာၿပီးျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္ဘာသာသည္ ကုရ္အာန္ က်မ္းေတာ္ျမတ္၏ သြန္သင္ ဆုံးမခ်က္အရ ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ဘာသာ၀င္ကုိမွ မတရား ေစာ္ကားပိုင္ခြင့္မရွိ။” … “အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္သည္ မႏုႆလူသားတုိ႔ကို တစ္ခါတစ္ရံ ဒုကၡေပး၍ စမ္းသပ္ေတာ္မူ၏။ တစ္ခါတစ္ရံ ခ်မ္းသာေပး၍ စမ္းသပ္ေတာ္မူ၏။” (၂၁း၃၅) … “ဗုဒၶဘာသာ၌ ခႏၲီပါရမီ ခႏၲီမဂၤလာ စသည္ျဖင့္ ေဟာေတာ္မူသကဲ့သို႔ ကုရ္အာန္က်မ္း၌ ခႏၲီတရားကို အထူးတလည္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရမည့္အေၾကာင္းအရာ အမ်ား အျပားေတြ႕ရ၏။”… ဟူ၍လည္းေကာင္း…

ေသြးသစ္ဂ်ာနယ္၊ 10 April 2013 ၊ အမွတ္-၁၂ ၊ ဗုဒၶဟူးေန႔ထုတ္မွာ ဆရာသရ၀ဏ္(ျပည္)ကလည္း အခ်က္တစ္ခုအေနနဲ႔…

“…မ်က္စိဆံပင္ေမႊးစူးရာမွ ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္မႈမ်ား ျဖစ္လာႏုိင္ေပသည္။ ဤသည္မွာလည္း ေရရွည္တြင္ ပဋိပကၡျဖစ္လာႏုိင္ေစေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားအနက္ တစ္ခ်က္ျဖစ္ေပသည္။… ဟူ၍ လည္းေကာင္း။

        ေသြးသစ္ဂ်ာနယ္၊ ျပည္သူ႔ေရးရာက႑တြင္လည္း ကေလာင္ရွင္ ဘုန္းၫြန္႔လႈိင္က…

“အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ျမန္မာနိုင္ငံသားလားလို႔ေမးရင္ “ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားပါလို႔” ရဲရဲ၀င့္၀င့္ ေျပာႏိုင္တဲ့အထိ ျမန္မာစိတ္ကေလးကိုေမြးျမဴလွ်က္ ရန္ၿငႇိဳးေတြကိုဖယ္ရွားၿပီး ကုရ္အာန္က်မ္းပါက႑ေတြ အတုိင္း လိုက္နာက်င့္ႀကံရင္း မိမိသာသနာအတြက္ အက်ိဳးရွိသူေတြျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကပါလို႔ ရိုးသားစြာ တုိက္တြန္းေရးသားလိုက္ရပါတယ္။ … ဟူ၍လည္းေကာင္း။

        မြန္းတည့္ေနဂ်ာနယ္၊ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၃၂)၊ ေသာၾကာ ၊ ၂ ၊ ၾသဂုတ္ ၊ ၂၀၁၃ ေန႔ထုတ္ ကေလာင္ရွင္ ေနမင္းခန္႔၏ေဆာင္းပါးတြင္လည္း…

“…ပဋိပကၡႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားျဖစ္ထြန္းျခင္း၏ အရင္းခံေစ့ေဆာ္စိတ္ျဖစ္သည့္ ယဥ္ေက်းမႈ အျမင္မၾကည္လင္မႈကို ဥေပကၡာျပဳၿပီး ျပႆနာခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရး အေျဖရွာမည္ဆုိပါက ေရာဂါဇာစ္ျမစ္ အျမစ္ျပတ္ ေစရန္ လုံေလာက္သည့္ေဆး၀ါး ျဖစ္လာႏုိင္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။…”

“…ထိုုသို႔ ယဥ္ေက်းမႈအျမင္ မၾကည္လင္ျခင္းက ႏိုင္ငံေရးအရ အုိးစားဖက္အျဖစ္လက္တြဲေနရခ်ိန္၊ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ရွိေနခ်ိန္တြင္ ထင္ရွားမႈမရွိေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈရွိလာခ်ိန္တြင္မူ အက္ေၾကာင္း တစ္ခုအျဖစ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ … အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ား ေခါင္းေထာင္လာျခင္း၊ ဘာသာေရး ကာကြယ္မႈ အစြန္းေရာက္တရားမ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲမ်ား၊ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္လိုသူတုိ႔၏ ပဋိပကၡ အခင္းအက်င္းတုိ႔ သပ္လွ်ိဳမႈမ်ား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခံလိုက္ရသည့္အခါ အၾကမ္းဖက္ေစ့ေဆာ္စိတ္မ်ားအျဖစ္ အသြင္ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။”

အထက္ေဖာ္ျပပါ ေရးသားခ်က္မ်ားသည္ စာေရးသူလက္လွမ္းမီသမွ်ေလ့လာမီေသာ ဂ်ာနယ္မ်ားမွ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးေရးသားခ်က္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူတုိ႔အေနျဖင့္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘာသာေရး အသြင္ေဆာင္သည့္ ပဋိပကၡမ်ား ထပ္မံမျဖစ္ပြားေစလိုပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အႀကံေပးလိုသည္မွာ ေစာင္းတီးရာတြင္ ေစာင္းႀကိဳးမ်ားေလ်ာ့လြန္းလွ်င္လည္း အသံမထြက္သကဲ့သို႔ ေစာင္းႀကိဳးမ်ား တင္းလြန္းလွ်င္ လည္း နားေထာင္ေကာင္းသည့္အသံမထြက္ပါ။ ထိုအခါ ေလ်ာ့လြန္းသည္လည္းမဟုတ္၊ တင္းလြန္းသည္လည္း မဟုတ္ဘဲ “ပဥၥသိခၤနတ္သား ေစာင္းတီးသည့္ဥပမာ”ကဲ့သို႔ပင္ မိမိယုံၾကည္ခ်က္ကို ဆံျခည္တစ္မွ်င္စာမွ်ပင္ အတိမ္းအေစာင္းခံစရာမလိုေသာ္လည္း အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါကိုလုိက္၍ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္သည့္ လူမႈဆက္ဆံေရးနည္းဗ်ဴဟာမ်ားျဖင့္ အနာဂတ္တြင္ ေရရွည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔အတြက္ စီမံကိန္းမ်ား ေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္ဟု အႀကံျပဳလိုပါသည္။

အေျပာင္းအလဲႏွင့္ အသုံးခ်ခံမ်ား

        ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲကာလအစတြင္ စာေရးသူတုိ႔အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားသည္ ပြဲဦးထြက္ မရႈမလွႀကီး ခံလိုက္ၾကရသလိုပင္ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ဘာသာေရးပဋိပကၡမ်ားႏွင့္အၿပိဳင္ ႀကီးမားေသာအေရးအခင္းမ်ား  ေပၚေပါက္လာသည္။ ဥပမာ… လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ မိေက်ာင္းကန္ လူေနရပ္ကြက္ကိစၥမ်ား… အစရွိသည္ျဖင့္ ျပႆနာမ်ားေပၚေပါက္လာသည္။ ဤကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍…

        ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔ထုတ္ The Daily Eleven သတင္းစာ၏ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္တြင္…

        “…ၿပီးခဲ့သည့္ ကာလမ်ားက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မိေက်ာင္းကန္အပိုင္း(၁)(၂)(၃)တြင္လည္း မိုးေရထဲတြင္ ေနအိမ္မ်ားမႇထြက္ခြာရန္ အင္အားသံုးဖယ္ရႇားမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အဆိုပါေနရာတြင္ ေနထိုင္သူမ်ား လမ္းေဘးတြင္ တဲထိုးေနခဲ့ရေသာ အေျခအေနမ်ဳိး ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးသည္။ ဧရာ၀တီတုိင္း ရႇားခဲအင္း ေဒသတြင္လည္း အင္းကိစၥႏႇင့္ပတ္သက္ၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားႏႇင့္ ေဒသခံေတာင္သူမ်ား ပဋိပကၡ ျဖစ္ပြား၍ ေသြးထြက္သံယိုမႈမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ လက္ပံေတာင္း သပိတ္စခန္းကို ေဖာ့စရပ္ပါေသာ ဗံုးမ်ားျဖင့္ အင္အားသံုး ၿဖိဳခြင္းမႈမ်ဳိးလည္း ရိႇခဲ့သည္။ထိုစဥ္က သံဃာေတာ္မ်ား၏ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရရိႇမႈမ်ားက ႏိုင္ငံတကာတြင္ အစိုးရ၏ ပံုရိပ္ကို ထိခိုက္ေစ႐ံု သာမက သမိုင္းဒဏ္ရာ တစ္ရပ္အျဖစ္လည္း က်န္ရစ္ခဲ့သည္။…”ဟု ေဖာ္ျပပါရွိပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ ကာလတြင္ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ပဋိပကၡမ်ား၊ အေရးအခင္းမ်ားတြင္ အသုံးခ်ခံ “scapegoat” ျဖစ္ခဲ့ရသူမ်ားတြင္ ဘာသာစုံ၊ လူမ်ိဳးစုံပါ၀င္ေနသည္ကိုေတြ႕ေနရပါသည္။ “အသုံးခ်ခံ” မ်ားကလည္း မိမိတုိ႔အေျခအေနမွန္ကို အရွိအတုိင္း သိျမင္ဖုိ႔လိုအပ္လိမ့္မည္။ ထိုသုိ႔မဟုတ္ဘဲ စာေရးသူ အထက္တြင္ေဖာ္ျပသကဲ့သုိ႔ ဘာသာေရး/လူမ်ိဳးေရးမႈိင္းတိုက္မႈမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ အျခားအေၾကာင္းအရာ မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေစ “အသုံးခ်ခံ”ျဖစ္ေနရသူမ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကားတြင္လည္း ထပ္မံ၍ ပဋိပကၡမ်ားျဖစ္ေပၚ လာဦးမည္ဆုိပါက တစ္ခ်ိန္တုန္းက အဂၤလိပ္အစိုးရက ျမန္မာျပည္ဖြား တုိင္းရင္းသားမ်ား အခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္း ကဲြျပားမႈမ်ားျဖစ္ေပၚေအာင္ ဖန္တီးကာ လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ အခ်ိန္ဆြဲခဲ့သျဖင့္ “ကၽြန္သက္ရွည္”ခဲ့ရသည့္အျဖစ္ ကို သင္ခန္းစာယူသင့္ပါသည္ဟုလည္း အႀကံျပဳခ်င္ပါေသးသည္။

 

ေခတ္သစ္လူမႈေရး၀ါဒီမ်ား

        ဒါ၀င္၏ အီဗိုလူးရွင္းသီအုိရီ ဟုဆုိလိုက္သည္ႏွင့္ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒကို ဆန္႔က်င္သည့္အျမင္ရွိသည့္ အေတြးအေခၚတစ္ခုအျဖစ္ သိၾကၿပီးျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ၏ ယခုေဆာင္းပါးတြင္ေတာ့ “ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒႏွင့္ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒကိုဆန္႔က်င္သည့္ ၀ါဒမ်ားအနက္ တစ္ခုျဖစ္ေသာ ဒါ၀င္၀ါဒ”တု႔ိ၏ အားၿပိဳင္မႈမ်ား၊ ပညာရွင္မ်ား အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို ေဖာ္ျပလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ထုိ ဒါ၀င္၀ါဒက ယူေဆာင္လာခဲ့သည့္ ၎၏ ေနာက္ဆက္တြဲ၀ါဒျဖစ္ေသာ “ဒါ၀င္၏ေခတ္သစ္ လူမႈေရး၀ါဒ”အေၾကာင္းကို စာေရးသူဖတ္မိ သိရွိသမွ် ျပန္လည္ မွ်ေ၀မည္ျဖစ္ၿပီး ထုိ “ဒါ၀င္၏ေခတ္သစ္လူမႈေရး၀ါဒီ”မ်ား၏ သေဘာထားႏွင့္ အျမင္ကိုလည္း မွ်ေ၀မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကမာၻေပၚတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ္ လူမ်ိဳးတုံးသတ္ျဖတ္ပြဲႀကီးမ်ား၊ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈမ်ား၏ အဓိက ေရေသာက္ျမစ္မ်ားအနက္တစ္ခုျဖစ္ေသာ ထို၀ါဒကို စာေရးသူေလ့လာမိသမွ် ျပန္လည္မွ်ေ၀ရေသာ္…

…မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္း အီဗုိလူးရွင္းသီအုိရီသည္ လူမႈေရးသိပၸံမွအစ လူ႔သမုိင္းအထိ၊ စိတ္ပညာ မွအစ ႏိုင္ငံေရးအထိစသည့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္သက္ဆုိင္သည့္ ဘာသာရပ္နယ္ပယ္အားလုံးအတြက္ အဓိကကိုးကား ရေသာ အေျခခံျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။ အေတြးအေခၚနယ္ပယ္တုိင္းတြင္ “အသက္ရွင္ေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲရမည္”ဟူေသာေႀကြးေၾကာ္သံႏွင့္ “အသင့္ေတာ္ဆုံးသူသာလွ်င္  ဆက္လက္ အသက္ရွင္မည္”ဟူေသာ ေႀကြးေၾကာ္သံမ်ားျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားသြားေလၿပီ။ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား၊ ႏုိင္ငံအစုိးရမ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပုိင္းမ်ား၊ စီးပြားေရး အေဆာက္အအုံမ်ား၊ ပုဂၢလိကအသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ား စသည္တုိ႔တြင္ ထုိေႀကြးေၾကာ္သံမ်ား ဟိန္းေနေတာ့၏။ … ဒါ၀င္၀ါဒျဖန္႔မႈသည္ ပညာေရးမွအစ အႏုပညာအထိ၊ ႏိုင္ငံေရးမွအစ လူ႔သမုိင္း ဘာသာရပ္မ်ားအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔အသုံးျပဳၾကေလသည္။ ဘာသာရပ္တုိင္းကို ဒါ၀င္အေတြးအေခၚႏွင့္ အီဗိုလူးရွင္း သီအုိရီကို ႀကိဳးစား၍ ဆက္စပ္ၾကေလသည္။… ဒါ၀င္ကိုယ္တုိင္က သူ၏အီဗိုလူးရွင္းသီအုိရီကုိ လူမႈေရးသိပၸံ ဘာသာရပ္မွ ကိုယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာ သေဘာေပါက္မႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အေျခခံသေဘာတရားအျဖစ္ တည္ေဆာက္ရန္ ေထာက္ခံေျပာဆုိခဲ့ေပသည္။ အိပ္ခ်္သီးလ္ (H.Thiel) ထံသုိ႔ ၁၈၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ေရးပို႔ခဲ့ေသာ စာတစ္ေစာင္တြင္ ဒါ၀င္က ေအာက္ပါ အတုိင္း ေရးသားခဲ့ေလသည္။

“လူႀကီးမင္းကေန၊ ကၽြႏ္ုပ္၏ မ်ိဳးစုမ်ား၏ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ အသုံးျပဳေသာပုံစံကို စိတ္ဓါတ္ေရးရာက်င့္၀တ္အပိုင္းႏွင့္ လူမႈေရးအပိုင္းတြင္ ဆင္တူရုိးမွား အျမင္မ်ားအေနျဖင့္ အသုံးခ်ေနသည္ကို ကၽြႏ္ုပ္မည္မွ် ႏွစ္ေထာင္းအားရ စိတ္၀င္စားစြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ကို သံသယကင္းစြာ ယုံၾကည္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။” ¹

¹ Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, D.Appleton and Co. 1896, vol.2, p.294

သမုိင္းပါေမာကၡ ခ်က္ ဘာရ္ဇြန္းက လက္ရွိကမာၻတြင္ သိပၸံပညာ၊ လူမႈဆက္ဆံေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ကိုယ္က်င့္တရားအလြန္အမင္းပ်က္ျပားေနျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ “ဒါ၀င္၊ မားစ္(က္)၊ ေ၀ဂ္နာ” ဟူေသာစာအုပ္တြင္ ေအာက္ပါအတုိင္း သုံးသပ္ခ်င့္တြက္ထားေပသည္။ ဤကမာၻေလာကတြင္ ဒါ၀င္၀ါဒ၏ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘာရ္ဇြန္း၏ေ၀ဖန္ သုံးသပ္ခ်က္သည္ အင္မတန္ မွန္ကန္ လြန္းလွေပသည္။

“…၁၈၇၀ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္ၾကားကာလမ်ားတြင္ ဥေရာပတစ္ခြင္လုံး ႏုိင္ငံတုိင္း၌ လက္နက္တပ္ဆင္မႈကိုလိုလားေသာ စစ္အုပ္စု၊ သနားၾကင္နာမႈကင္းမဲ့စြာ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈကို လုိလားေသာ အတၱ၀ါဒီအုပ္စု၊ ေခတ္ေနာက္က်ေနေသာလူတုိ႔ကို လက္လြတ္စပယ္ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ခြင့္ေတာင္းဆုိသည့္ နယ္ခ်ဲ႕အုပ္စု၊ အာဏာသိမ္းျခင္းကို လုိလားေတာင္းဆုိေသာ ဆုိရွယ္လစ္၀ါဒီအုပ္စု၊ ျပည္တြင္းရွိလူမ်ိဳးျခားအားလုံးကို သတ္ျဖတ္သုတ္သင္ခြင့္ ေတာင္းဆုိသည့္ လူမ်ိဳးေရး၀ါဒီအုပ္စု စသည္တုိ႔ မႈိလို ေပါက္လာခဲ့သည္။ ၎တုိ႔က အမ်ားလူထု၏ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မႈကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္ျခင္းႏွင့္ ၎တုိ႔၏ေက်ာ္ၾကားမႈ ဂုဏ္က်က္သေရေတြ က်ဆင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် စပင္ဆာႏွင့္ ဒါ၀င္တုိ႔ကို စတင္ကုိးကား လာၾကေလသည္။ သိပၸံေယာင္ေဆာင္သည့္ ဒုစရုိက္မ်ားဟုပင္ ဆုိရေပမည္။ လူမ်ိဳးခြဲျခား ေရးသည္ ဇီ၀နိယာမျဖစ္သြားသည္။ လူမႈေရးျဖစ္စဥ္အျဖစ္သာ ယူဆၾကေတာ့သည္။ ဒါ၀င္ ၀ါဒီတုိ႔၏အမူအက်င့္ႏွင့္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြခ်ည္း ျဖစ္ေပသည္။”²

² Jacques Barzun, Darwin, Marx, Wagner, Garden City, N.Y: Double Day, 1958, pp.94-95 cited  in Henry M.Morris, The Long war Against God, Baker Book House, 1989, p.70

…လူသားကိုဖြံ႕ၿဖိဳးေသာတိရစာၦန္အျဖစ္ လက္ခံယုံၾကည္သူတုိ႔သည္ အင္အားခ်ိနဲ႔သူတုိ႔၏ ေက်ာကိုနင္းေခ်၍ ျမင့္ေသာအဆင့္သို႔တက္ရန္ ၀န္မေလးၾကေခ်။ နာဖ်ားမက်န္းသူတုိ႔ႏွင့္ အင္အားခ်ိနဲ႔ သူတုိ႔ကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ရန္ႏွင့္ သူတုိ႔အျမင္တြင္ အဆင့္နိမ့္သည္ဟုထင္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားကို အစု လိုက္သတ္ျဖတ္ရန္ နည္းလမ္းရွာၾကေလသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သူတုိ႔လက္ခံယုံၾကည္ထားသည့္ သိပၸံ မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားေသာသီအုိရီက ထိုကဲ့သုိ႔လုပ္ျခင္းသည္ “သဘာ၀နိယာမတရား”ျဖစ္သည္ဟု သင္ေပးထား ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

စာေရးသူ၏ ယခုေဖာ္ျပခ်က္မ်ားသည္ မူရင္းေရးသားသူ ဟာရြန္ယာဟ္ယာ ေရးသည့္ စာအုပ္ကို ဘာသာျပန္ပညာရွင္ အလီတန္ဂြန္းက အဂၤလိပ္ဘာသာမွ တဆင့္ ျမန္မာဘာသာသုိ႔ျပန္ဆုိသည့္  “လူ႔ေလာကသို႔ ေဘးဒုကၡအေပါင္း ယူေဆာင္ခဲ့ေသာဒါ၀င္၀ါဒ”စာအုပ္မွ အခ်က္အလက္အခ်ိဳ႕ကိုသာ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ English version အေနျဖင့္ကေတာ့ ”THE DISASTERS DARWINISM BROUGHT TO HUMANITY” ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။

“ဤေနရာတြင္ စာေရးသူအေနျဖင့္ အဓိကထား၍ ေျပာလုိသည္မွာ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒကိုလက္မခံသူတုိင္း (သုိ႔) ဘုရားမဲ့၀ါဒီ၊ Free Thinker တုိင္းသည္ လူမ်ိဳး/ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္းဖန္တီးသူမ်ား မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ လူမ်ိဳး/ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္း ဖန္တီးလိုသူမ်ား၊ လူမ်ိဳးတုံးသတ္ျဖတ္ပြဲမ်ားႏွင့္ ဒါ၀င္လူမႈေရး၀ါဒ မည္သုိ႔ဆက္စပ္သည္။ ကမာၻ႕လူသတ္သမားႀကီးမ်ား အမ်ားစုသည္ မည္သို႔ေသာ အုိင္ဒီယာမ်ိဳးျဖင့္ လူမ်ိဳးတုံး သတ္ျဖတ္မႈေတြက်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသည္၊ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခား ဖိႏွိပ္ဆက္ဆံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္ကို စာေရးသူ ဖတ္မိ သမွ်ကို လက္ရွိျပည္တြင္းေရးအေျခအေနမ်ားႏွင့္ဆက္စပ္၍ ျပန္လည္မွ်ေ၀ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ (စာေရးသူ)

အေၾကာင္းဆက္စပ္သျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္၏ ၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁)ရက္ေန႔တြင္ မီဒီယာမ်ားမွတဆင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သုိ႔မိန္႔ၾကားခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းကိုလည္း ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလိုပါသည္။

“…အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္တဲ့အတြက္ ဒီေနရာမွာကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အလယ္ ပစၥယံညီလာခံမိန္႔ခြန္းကို ကိုးကားၿပီးေျပာၾကားလိုပါတယ္။ … လူမႈတုိးတက္ေရးနဲ႔ ဘာသာေရးတုိ႔ဟာ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ဆန္႔က်င္ဘက္သေဘာမေဆာင္ေၾကာင္း၊ ဒါေပမယ့္ ဘာသာတရားရဲ႕နာမကိုအလြဲသုံးစားလုပ္ၿပီး ဆင္ ျခင္တုံတရားကင္းမဲ့ျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး မတရားတဲ့အမႈေတြကိုျပဳရင္ေတာ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက အဲဒီ မတရား မႈကို လ်စ္လ်ဴရႈႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ အတိအလင္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

လူအမ်ားကိုနစ္နာေစမယ့္ တရားဓမၼျဖစ္ေလဟန္ ေဟာေျပာမႈေတြ၊ လုပ္ေဆာင္မႈေတြကိုလည္း တားျမစ္သြားရမယ္လို႔ အဲဒီမိန္႔ခြန္းမွာ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ အဲသလုိပဲ လြတ္လပ္စြာ ဘာသာကုိးကြယ္ႏိုင္မႈဆုိတဲ့ အခြင့္အေရးကိုေပးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာေရး ႏွစ္ဌာနစပ္ၾကား စည္းတားရေပလိမ့္မည္လို႔ဆုိခဲ့ပါတယ္။ … ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕အလယ္ပစၥယံညီလာခံမိန္႔ခြန္းဟာ ဒီကေန႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏိုင္ငံအေျခအေနမွာ မ်ားစြာစဥ္းစားစရာ၊ မ်ားစြာသင္ခန္းစာယူစရာျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။”

 

Liability လား? Asset လား? ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ပိုင္ဆုိင္မႈမ်ား…

        ျမန္မာလိုဆုိရင္ေတာ့ “ပစၥည္းသခၤါရ၊ လူသခၤါရ”ဟု ဆုိရလိမ့္မည္ထင္ပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ ပိုင္ဆုိင္မႈ မ်ားသည္ အနိစၥသေဘာအတုိင္း ပ်က္စီး၊ ဆုံးရႈံးရတတ္သည့္ သေဘာရွိပါသည္။ ဘာသာတရားတုိင္းတြင္လည္း ထုိသခၤါရတရားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဆုိဆုံးမမႈမ်ားရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ လူအခ်ိဳ႕သည္ ထုိမၿမဲေသာ သေဘာမ်ားကို သိထားပါလ်က္ႏွင့္ ဘာေၾကာင့္မ်ား “ငါ့ပိုင္ဆုိင္မႈ၊ ငါ့အိမ္”ဆုိၿပီး အတၱေတြ ႀကီးေနရပါသနည္း၊ အမွန္တကယ္ပဲ ထုိပိုင္ဆုိင္မႈမ်ားကို ထာ၀ရတည္တံ့သည္ဟုထင္ေနသည္လား၊ သို႔မဟုတ္ ထာ၀ရ မတည္တံ့မွန္းသိ၍ မိမိ၏ေနာင္သားစဥ္ေျမးဆက္အထိ ေရရွည္တည္တံ့ႏုိင္ေအာင္ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ မ်ားသုံးၿပီး တရားသည့္နည္းေရာ၊ မတရားသည့္နည္းပါသုံး၍ တုိးပြားတည္တံ့ေအာင္လုပ္ေနသည္လားဆုိသည္ကိုေတာ့ ကာယကံရွင္မ်ားသာ သိပါလိမ့္မည္။ စာေရးသူကေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ စီးပြားေရးပညာရွင္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သူ Robert T.Kiyosaki ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းခဲ့သည့္ ခန္႔မွန္းမႈႏွင့္ ၎ခန္႔မွန္းသည့္အတုိင္းျဖစ္ေပၚလာမႈကိုၾကည့္ၿပီး သံေ၀ဂယူမိပါသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္အနည္းငယ္က အေမရိကန္မွစတင္ကာ တစ္ကမာၻလုံးတြင္ စီးပြားပ်က္ကပ္ ႀကီးကို ႀကဳံခဲ့ရပါသည္။ ထို စီးပြားပ်က္ကပ္ႀကီးမႀကဳံခင္ ႏွစ္အနည္းငယ္ကပင္ Robert T.Kyiosaki က ၎၏ Rich Dad Poor Dad အမည္ရေသာ စာအုပ္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ပိုင္ဆုိင္ေသာအိမ္မ်ားသည္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ရပုိင္ခြင့္ Asset မ်ားမဟုတ္၊ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ေပးရန္ရွိသည့္ တာ၀န္မ်ား(သုိ႔)ေႀကြးၿမီမ်ား Liabilities မ်ားျဖစ္သည္ဟု ခန္႔မွန္း ေျပာဆုိခဲ့သျဖင့္ အေမရိကန္စီးပြားေရး ပညာရွင္ေလာကတြင္ ေ၀ဖန္သံမ်ားညံသြားခဲ့သည္။

သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ ႏွစ္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ ၎ခန္႔မွန္းသည့္အတုိင္း Credit Card (အေႀကြး၀ယ္ကဒ္မ်ား) အသုံးမ်ားေသာ ႏုိင္ငံတြင္ အိမ္၊ၿခံ၊ေျမ ေစ်းကြက္က ကေသာင္းကနင္းျဖစ္၊ ဘဏ္ေတြေဒ၀ါလီခံသည့္အခါ (အေႀကြး၀ယ္ ကဒ္မ်ား) စိတ္မခ်ရေတာ့၊ သုံးလို႔မရေတာ့၊ စီးပြားေရးေႀကြးၿမီမ်ားကိုေပးဆပ္ရန္လည္း ေငြမရွိသည့္အခါ မိမိ ေနထုိင္သည့္တုိက္ခန္း၊ အိမ္ခန္းမ်ား (အေႀကြးစနစ္ Installment ျဖင့္၀ယ္ယူထားသည္ကမ်ားပါသည္)ကို ဘဏ္မ်ားသုိ႔ ထိုးအပ္လိုက္ရၿပီး လူေတြအမ်ားႀကီး အလုပ္လက္မဲ့၊ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့မ်ားျဖစ္ကုန္ၾကသည္။ အေမရိကန္လို ကမာၻ႔စူပါပါ၀ါ၊ ကမာၻ႔ပညာရွင္ႀကီးမ်ားေပါမ်ားသည့္ႏိုင္ငံတြင္ စတင္၍ျဖစ္ျခင္းျဖစ္သည္။ အရပ္ကူပါ၊ လူ၀ုိင္းပါ ။ အစုိးရလည္း မေနရ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကမာၻ႔အႀကီးဆုံးျဖစ္ၿပီး အစိုးရမွ ျခယ္လွယ္ျခင္း ကင္းေသာ လြတ္လပ္သည့္ေစ်းကြက္ႀကီးကို အစိုးရကေငြစုိက္ထုတ္ကာ ကယ္တင္လုိက္ရသည္။ ႏိုင္ငံလည္း ေတာ္ေတာ္ အေႀကြးတင္သြားသည္။ ဤျဖစ္ရပ္ကုိၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ စာေရးသူက Robert T.Kiyosaki မဟုတ္သည့္တုိင္ သူ႔အေတြးအေခၚ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း စဥ္းစားမိသည္။

စာေရးသူတုိ႔ိႏိုင္ငံတြင္လည္း သူတုိ႔ႏိုင္ငံမွာလို အေႀကြး၀ယ္ကဒ္ေတြ လႈိင္လိႈင္ သုံးေနတာမဟုတ္သည့္တုိင္ ကိုယ့္အိမ္၊ ကိုယ့္ၿခံသည္ ကိုယ္ပိုင္ဆုိင္သည့္ မေရႊ႕ေျပာင္းႏုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားဟု အတပ္ေျပာႏိုင္ပါမည္ေလာ၊ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ စာေရးသူတုိ႔ အိမ္၊ၿခံ၊ေျမမ်ားအား အေလ်ာ္အျဖစ္ ခုႏွိမ္ျခင္း မခံရဟု (သုိ႔) ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးျဖင့္ မပ်က္စီး၊ မဆုံးရႈံးဟု မည္သူအာမခံႏိုင္ပါမည္လဲ။ ႏိုင္ငံႀကီးအခ်ိဳ႕ကေတာ့ ၎တုိ႔ ရစရာရွိေသာအေႀကြးမ်ားကို ေလွ်ာ္ပစ္သည္ဟုေတာ့ ၾကားသိေနရသည့္တုိင္ စာေရးသူတုိ႔ႏိုင္ငံတြင္ ႏုိင္ငံျခားေႀကြးၿမီမ်ား မည္မွ်ရွိေနပါၿပီလဲ၊ ထုိႏိုင္ငံႀကီးမ်ားမွ ထုိေႀကြးၿမီမ်ားကို မေလွ်ာ္ပစ္ခဲ့လွ်င္…အစရွိသည္ျဖင့္ မီးခုိးတန္းႀကြက္ေလွ်ာက္ ေတြးမိလွ်င္ သက္ေမာခ်စရာေတြႀကီးမ်ားသာျဖစ္သည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ေတာ့… စာေရးသူတုိ႔ ေလာကႀကီးတြင္ ခဏတာေနရသည့္အခ်ိန္တြင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေမတၱာပြားမ်ားကာ ေ၀မွ် ႏိုင္ရန္လိုပါသည္။ သို႔မွသာ စာေရးသူတုိ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားအတြက္လည္း ေငြေၾကး၊ အိမ္ၿခံေျမ ပိုင္ဆုိင္မႈစသည္ တုိ႔အျပင္ သစၥာတရား၊ ေမတၱာတရား၊ ဥာဏ္အလင္းထြန္းလင္းေစမည့္ပညာ အစရွိသည့္ လူသားဆန္သည့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ရုပ္ႏွင့္ နာမ္ပိုင္းဆုိင္ရာတရားမ်ားကိုလည္း အေမြအျဖစ္ ထားရစ္ခဲ့ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ စာေရးသူတုိ႔ ခဏတာမွ်ေနရေသာေလာကႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္ ခြဲခြာရာတြင္ေတာ့ တာ၀န္ေက်ပြန္ေသာလူသားတစ္ေယာက္၊ တရားမွ်တေသာ လူသား တစ္ေယာက္အျဖစ္ ခြဲခြာႏႈတ္ဆက္ရင္း ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာ အက်ိဳးေအာင္ျမင္မႈမ်ားကို ရရွိႏိုင္ၾကပါေစလို႔ လူသားအားလုံးအတြက္ ဆုေတာင္းေပးရင္း၊ ေ၀ေနယ်ခပ္သိမ္းကို ေမတၱာပို႔ရင္းျဖင့္…

သန္႔ဇင္ေအး

မွီျငမ္းကိုးကား

၁။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတရုံး Facebook စာမ်က္ႏွာ

၂။ လူ႔ေလာကသို႔ ေဘးဒုကၡအေပါင္းယူေဆာင္ခဲ့ေသာဒါ၀င္၀ါဒ ၊ ဟာရြန္ယာယဟ္ ၊ အလီတန္ဂြန္း(ျမန္မာျပန္)

၃။ Rich Dad Poor Dad, Robert T.Kiyosaki

၄။ ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိၿပီးေသာ ဂ်ာနယ္မ်ား၊ သတင္းစာမ်ားႏွင့္ ေအာက္ေျခမွတ္စု Foot Notes မ်ား