မူစလင္ မဂၢဇင္း ေခတ္ေၾကးမံုႏွင့္ စဥ္းစားစရာမ်ား

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၆၊ ၂၀၁၄
M-Media
ေရးသားသူ-ဟာဂ်ီ၀င္းေအာင္

မႀကံဳစဖူးေအးလြန္း၍ အထပ္ထပ္ပိတ္ထားတဲ့ အိမ္တြင္းသို႔ အေမရိကန္ေဒၚလာတရာတန္ တရြက္လြင့္၀င္လာ စားပြဲေပၚက်လာရင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းနီးရာ တယ္လီဖုန္းေကာက္ကိုင္ၿပီး ဆရာတကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ထံ ဆက္သြယ္လို႔ ရႏိုင္မယ့္ နံပါတ္ေတြ က်ေနာ္ဆက္တိုက္ရွာေနမိပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဆရာ့ Gmail account သိရရင္လည္း စာရွည္ႀကီးေရးၿပီး internet ကေနပို႔လိုက္မိမွာ။  ဆရာျပဳစုတဲ့ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္မဂၢဇင္း သမိုင္း အတြက္ေက်းဇူးတင္လို႔ပါ။

ခုေတာ့ ေဆာင္းပါးေရးရၿပီ။”  ဆရာ တကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀သို႔ ေက်းဇူးစကား “ လို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ဖို႔ မူလက စိတ္ကူး ထားေပမယ့္ တျခားလူေတြလည္း ဖတ္ၾကမွာမို႔၊ ၿပီးေတာ့ ဖတ္သူမ်ား စဥ္းစားစရာမ်ားလည္း ထည့္သြင္းခ်င္လို႔ ေခါင္းစဥ္ ေျပာင္းလိုက္ရတယ္။ ရရခ်င္း ခပ္ျမန္ျမန္ဖတ္လိုက္တယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္က်ေတာ့ ခပ္မွန္မွန္နဲ႔အေသးစိတ္၊ ခုတႀကိမ္မွာ လိုအပ္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြ ေရြးထုတ္ရတာကေတာ့ ကေလာင္ရွင္ေတြ လုပ္ေနက်ဆိုတာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လုပ္ေနသူမို႔ ဆရာပိုသိပါလိမ့္မယ္။

သတိရ ေက်းဇူးတင္စရာေတြ

က်ေနာ့အား ဘြားကနဲလူလားေျမာက္ေစတဲ့ နတ္ေရကန္လို႔ တင္စားရမယ့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ မိသားစုေမတၱာနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိတဲ့ မြတ္စလင္အသင္း၊ စာေရးဆရာ အျဖစ္ သတင္းသမားအျဖစ္ ရပ္တည္သြားဖို႔ ကေလာင္တေခ်ာင္း အပ္ႏွင္းေပးလိုက္တဲ့ မိခင္ မူစလင္မဂၢဇင္း၊ အက်ိဳးအျမတ္ ရဖို႔ဆို တာ၀န္ယူရမယ္၊ Unwritten Law လို႔တင္စားတဲ့ လိုက္နာ ေစာင့္ထိန္းစရာေတြ စသျဖင့္  ေလ့က်င့္ တတ္ေျမာက္ခဲ့ရတာေတြ၊ တြဲခဲ့ၿပီးေနာက္ခြဲခဲ့ရသူေတြကိုလည္း သတိရမိပါရဲ႕။

ဥပမာ၊ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေရာက္လာေတာ့ ရန္ကင္းေကာလိပ္တို႔၊ ထီးတန္းေကာ္ေကာလိပ္တို႔ မရွိေသးလို႔ တကၠသိုလ္ရဲ႕ သူငယ္တန္းေက်ာင္းသား အျဖစ္ ေနာင္ေတာ္ႀကီးမ်ားအား အတုယူကာ ေလ့လာရတယ္။ ဒီလိုပဲ ၁၉၅၄-၅၅ ခုႏွစ္  ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မူစလင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား အသင္းမွာ အမႈေဆာင္အျဖစ္ အေရြးခံရတယ္။  လက္ေထာက္ စာၾကည့္တိုက္မွဴးဆိုတာ ပမႊားေလးပါ။ ဒါေပမယ္လို႔ အိပ္ငိုက္ေနာက္လိုက္ လုပ္မေနလို႔ ေနာက္ႏွစ္က်ေတာ့ တြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴး၊ အဲဒီကအေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ ၁၉၅၇-၅၈ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ပဲခူးခရိုင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအသင္း အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး၊ ေရာက္ေလရာမွာ ေနာက္ဆံုး VOA  ကမြတ္စလင္ေတြစုၿပီး ၀တ္ျပဳႏိုင္ေရးမွာေတာင္ ပါ၀င္ဖို႔ရာ အထိျဖစ္လာေစခဲ့ပါတယ္။

ပဲခူးမဂၢဇင္း

၁၉၅၇-၅၈ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ပဲခူးခရိုင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအသင္း ဥကၠဌကလည္း တေက်ာင္းထဲေနခဲ့တဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း၊ စာေရးဆရာ သိပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုေက်ာ္စိန္ကလည္း စိတ္အားထက္သန္ဆိုေတာ့” ပဲခူးမဂၢဇင္း” ထုတ္ျဖစ္ သြားတယ္။ ပဲခူးေဆာင္ အေဆာင္မွဴး ျမန္မာစာ ကထိက ဦးေက်ာ္ရင္က ပဲခူးရြာစား ကေလာင္နာမည္နဲ႔ ေဆာင္းပါးေရးသလို ျမန္မာစာပါေမာကၡ ဦးေအးေမာင္က Burma Research Journal မွာသူ အဂၤလိပ္လိုေရးတဲ့ Pegu ကိုျပန္ထည့္ခြင့္ေပးရာက ခင္မင္သြားလိုက္တာ က်ေနာ့အား တခန္းရပ္ျပဇာတ္ ( One Act Plays) ေတြေရးဖို႔ ေတြ႕တိုင္း တိုက္တြန္းတယ္။

ဆရာဦးသိန္းေဖျမင့္ထံ စာမူသြားေတာင္းရာ၊ ကိုင္ရိုမွာက်င္းပတဲ့ အာရွအာဖရိက စာေရးဆရာမ်ား ကြန္ဖရင့္သို႔ တင္သြင္းတဲ့ အစီရင္ခံစာေပးလိုက္လို႔ အဂၤလိပ္က႑အတြက္ ရွားပါး အဖိုးတန္အျဖစ္ ရခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာ အသင္း ဥကၠဌအေနနဲ႔လည္း သ၀ဏ္လႊာေပး လိုက္ေသးတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ နယ္ေျမထုတ္ စာေစာင္မ်ားကို အားေပး ေလ့ရွိတဲ့ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာထင္ေအာင္ထံ အမွာစာသြားေတာင္းရင္ ဆရာကေရးေပး ပါတယ္။ ပဲခူးမဂၢဇင္း” အတြက္ သ၀ဏ္လႊာထဲမွာ “ To my fellow Peguans” အဂၤလိပ္လိုေရးေပးရင္း ပဲခူးသားတေယာက္အေနနဲ႔ ဂုဏ္ယူအေၾကာင္း ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာထင္ေအာင္က ထည့္ေရးတယ္။ အတိုင္ပင္ခံ အဂၤလိပ္စာတည္းကလည္း ပဲခူးသူ ေဒါက္တာ ေက ျမရီ၊  ပဲခူးဆိုတဲ့အမွတ္အသား Identity  ေပၚေအာင္လို႔ပါ။ အဲဒါ အေရးအႀကီးဆံုးနဲ႔အဓိက လိုအပ္ခ်က္မဟုတ္ပါလား?

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ မဂၢဇင္းသမိုင္း

ဆရာျပဳစုတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္မဂၢဇင္းသမိုင္းကို ဖတ္လိုက္ရတဲ့အတြက္ အလြန္သိခ်င္တာေတြသိရ၊ မထင္မွတ္ပဲ သိသင့္တာေတြလည္း သိလိုက္ရပါတယ္။ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ ထိန္းသိမ္းမႈ အားနည္းတာရယ္၊ လူေတြရဲ႕ အသိဥာဏ္ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေအာင္၊ သတင္း အခ်က္လက္ေတြ မမွန္မကန္ျဖစ္ေအာင္ သမိုင္းဆိုၿပီးျဖစ္ေစခ်င္ သလိုေရးဖို႔ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္တဲ့ ေခတ္ကာလမွာ ဆရာ တကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀က ရွာေဖြစုေစာင္း ျပဳစုႏိုင္ စြမ္းရွိတာကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္ခ်ီးက်ဴးလို႔ ကုန္ဆံုး ႏိုင္မယ္မဟုတ္ပါ။

တဆက္တည္း ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္းကိုလည္း ျပန္လည္ တမ္းတမိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေခတ္နဲ႔ ဆယ္ႏွစ္နီးပါး ကြာျခားသြားၿပီး ကာလ ေဆာင္ရြက္ၾကသူေတြ အနက္ ဆံုမိသိလိုက္သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ ကိုခ်စ္ေမာင္ကို သူ႔အိမ္မွာ သြားေတြ႕ဖူးတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ညီအကို (၇)ေယာက္ထဲက နံပါတ္ (၆) မ်ိဳးေအာင္နဲ႔ ရုပ္ခ်င္းတူတဲ့ ကိုေအာင္ေဇာ္၊ ကိုဘၿငိမ္းကိုလည္း မွတ္မိတယ္၊ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီ ဥကၠဌျဖစ္လာသူ ကိုညြန္႔ေမာင္သွ်ိန္ကိုလည္း နာမည္ စလံုးေပါင္းပံုစိတ္၀င္စား၊ တယ္လီဖုန္း Interview သာလုပ္ဖူးတယ္၊ ကိုျမင့္ေ၀ကိုေတာ့ မွန္းၾကည့္လို႔မရဘူး။ ခုေတာ့သိၿပီ၊ ကေလာင္မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကၿပီ။ က်ေနာ္အင္မတန္လိုခ်င္ေနတဲ့ပစၥည္း လက္၀ယ္ရွိသူမို႔လည္း က်ေနာ့ဘက္က ပိုၿပီးရင္းႏွီးပစ္ လိုက္တယ္။ ဆရာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လုပ္တဲ့ လျပည့္၀န္း အစၥလာမ္မဂၢဇင္းလည္း လွမ္းမွာလိုက္ၿပီ။ဘယ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ ေရာက္လာမယ္ မသိ။

ဖတ္စရာမွတ္စရာ

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြဟာ (၁၇)ႏွစ္တာကာလအတြင္း မဂၢဇင္း (၈)ေစာင္ ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒီထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြ ေကာက္ႏႈတ္ျပလို႔ ဆရာႀကီး စီေအဦးဗလြင္တို႔လည္း ၀င္ေရးေပးပါလားလို႔ ၀မ္းသာအားတက္ရ၊ ဗိုလ္မွဴးဘရွင္ နာမည္ေတြ႕လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း စစ္ႀကိဳေခတ္က အသင္းဥကၠဌ အျဖစ္ေခါင္းေပါင္းနဲ႔ သူ႔ဓာတ္ပံုကိုျမင္ေယာင္လာကာ၊ သူငယ္ခ်င္း ကိုတင္ထြန္းရဲ႕ အသင္းသမိုင္းကိုဖတ္မိ၊ ဂုဏ္ယူစရာ ပါဠိပါေမာကၡ ဦးေအကာဆင္ဟာ သူ႔ဘႀကီးအရင္း တအိမ္ထဲေနၾကပံုလည္း ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္လူငယ္ေတြကို စုစည္းဦးေဆာင္ခဲ့သူ ေအာင္ခင္ M.Sc ဆိုတာ ေနာက္ပိုင္း ဓာတုေဗဒ ပါေမာကၡျဖစ္လာ သူလား? ေျပာျပႏိုင္သူမ်ားအား ရွာေဖြၾကပါစို႔။

“ ယေန႔မြတ္စလင္ေလာကတြင္ ဘာသာေရးကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ မြတ္စလင္ေတြ တဦးမ်က္ႏွာတဦး မၾကည့္ႏိုင္ျဖစ္ မုန္းတည္းေနၾကေပသည္၊ တစားပြဲတည္း မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ႏိုင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၊ မြတ္စလင္ေလာကသည္ ဘာသာေရးႏွင့္ လံုး၀မသက္ဆိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး အကြဲအၿပဲတြင္ မဆီမဆိုင္ ရစရာမရွိေအာင္ လိုက္ၿပီးကြဲၿပဲေနၾကသည္”   ရာဇ၀င္ကြင္းဆက္ မျပတ္ေစႏွင့္၊ တင္ေမာင္ ။

အဖိုးတန္လိုက္တာဗ်ာ။ တင္ေမာင္ဆိုတာ ဘယ္သူမွန္းမသိ ေလးစားမိပါတယ္။ ဘာသာေရး အေျခခံလို႔ဆိုကာ ဗ-မ-က ကို အတင္းဖ်က္ခိုင္းတဲ့  ဦးႏု၊ ဖဆပလ ႏွစ္ျခမ္းကြဲၿပီးေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မြတ္စလင္ မဲေတြရဖို႔ BMO ဆိုတာ ဖြဲ့ခိုင္းေတာ့ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္သူ ဘာရလိုက္သလဲ? ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ ပယ္ခ်ထားတဲ့  ႏိုင္ငံေတာ္ ဘာသာ ရလိုက္တယ္ မဟုတ္လား?  အဲဒီေန႔က ပါလီမန္ထဲမွာ တာ၀န္က်လို႔ အစအဆံုး ျမင္ေတြ့ခဲ့ရပံုေတြ ျပန္လည္ သတိရေစလို႔ တကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ကို ေက်းဇူးတင္ဖို႔ျဖစ္လာျပန္ၿပီ။

မူစလင္ မဂၢဇင္းမွ ေခတ္ေၾကးမံုသုိ႔

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္းက ၁၉၅၇-၅၈ ႏွစ္မဂၢဇင္းကို ေခတ္ေၾကးျမင္လို႔ နာမည္ေျပာင္းလိုက္တယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မဂၢဇင္းသမိုင္းမွာ မိမိတို႔အသင္း၏ သေကၤတ အမွတ္အသားမပါတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အံ့ၾသစရာျဖစ္ရ၊ တႏွစ္မွတႀကိမ္ အႏိုင္ႏိုင္ထုတ္ရတဲ့ မဂၢဇင္းကို ရႈမ၀၊ပေဒသာ၊ေသြးေသာက္တို႔လို စီးပြါးေရး ဆန္ဆန္နာမည္ ေပးရမလား၊ စသျဖင့္ မႀကိဳက္သူ တခ်ိဳ႕ရွိၾကတယ္။ မူစလင္ဆိုတဲ့ နာမည္က ေခတ္ေနာက္က်လို႔ က်ဥ္းေျမာင္းလို႔ ေခတ္ ဆန္ဆန္ေလး ေရြးေပးဖို႔ သြားေတာင္းပန္တာနဲ႔ ပါေမာကၡ ဦးေအးေမာင္ကေပးတာ ဆိုတဲ့ သတင္းလည္းၾကားလိုက္မိတယ္။

မည္သို႔ပင္ဆိုေစ၊ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသားထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ အမႈေဆာင္အဖြဲ့မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္၊ စိတ္ကူးရသလို လုပ္ၾကမွာပဲလို႔ နားလည္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္အဖို႔ေတာ့ မူစလင္မဂၢဇင္းကိုသာလွ်င္ ေမြးမိခင္လို႔ စြဲလန္းေနသမို႔ ေခတ္ေၾကးျမင္ကို မၾကည့္ျဖစ္။ ၅၅ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေတာ့မွ ဆရာတကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ရဲ႕စာအုပ္မွာ ပထမဆံုး ျမင္ဖူးလိုက္ရတယ္။ ၁၉၅၅-၅၆ မူစလင္မဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖံုးကိုလ ည္း ျပန္ျမင္လိုက္ရတယ္။

မိခင္ေပ်ာက္သားလို

ကေလးဘ၀က မုန္႔ဖိုး၂၅ ျပားရတာကို မုန္႔၀ယ္မစားပဲ စုထားၿပီးစာအုပ္၀ယ္ေလ့ရွိသူမို႔ ခုခ်ိန္ထိ စာအုပ္ေကာင္းဆို ပိုင္ခ်င္တယ္။ အိမ္မရွိိပဲ ေခြးေမြးဆိုသလို စာအုပ္ေတြေပၚ Win Aung Home Library  လို႔ တံဆိပ္ရိုက္ကာ စုထားတာေတြ မီးေလာင္လိုက္၊ ျပန္စုလိုက္၊ မီးထပ္ေလာင္ ထပ္စုနဲ႔ ေနာက္ဆံုး မိခင္မူစလင္ မဂၢဇင္း ကိုဘယ္မွာမွ ရွာမေတြ့ႏိုင္ေတာ့ဘူး။  ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စာၾကည့္တိုက္မွာ ရွိႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ကအေ၀းကို ေရာက္ေနၿပီ။

အတူပါ၀င္ေရးခဲ့သူေတြလည္း သိပ္မက်န္ေတာ့၊ အသက္ရွင္ေနသူမ်ားအနက္ ဆက္သြယ္လို႔ရျပန္ေတာ့လည္း လက္၀ယ္မရွိ။ တ-က-သ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အသိျဖစ္ခဲ့ရာကေန ရင္းႏွီးသူ ဦးသန္းတင္ အေမရိကန္သို႔ လာစဥ္မွာ၊ က်ေနာ္ ရန္ကုန္သို႔ ပထမအႀကိမ္ေရာက္သြားစဥ္မွာ၊ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ စကားေျပာတိုင္း မိခင္ မူစလင္မဂၢဇင္းကို ရွာေပးဖို႔  မိခင္ေပ်ာက္သားလို ေတာင္းပန္ခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ ဆရာတကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ ကေတာ္ထံမွာ ရွိေနေၾကာင္းသိရၿပီမို႔ အသက္ ၉၀ ေက်ာ္ ၀တ္လံုႀကီးအား နားပူနားဆာ ဆက္လုပ္ဖို ႔မလိုေတာ့။

ေခတ္ေၾကးျမင္ဆရာႀကီး

ေခတ္ေၾကးျမင္ဆရာႀကီး ဦးဘၿငိမ္းရဲ႕အမွာစာကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့လည္း ငယ္စဥ္ကသိပ္သိခ်င္ေနတာ သိရၿပီ၊ စကားေျပာတိုင္း ရယ္ေနၿပံဳးေန တတ္သူႀကီး မ်က္ေစ့ထဲေပၚလာတယ္။ အသက္ ၈၀ နီးပါး ဟာဂ်ီေတြကိုယ္စီျဖစ္ေနၾကၿပီ။ အခ်ိန္ကုန္ ျမန္လိုက္တာ။ ၁၉၆၂ ခု၊ ေမလ (၉)ရက္ေန႔ က်ေနာ္ျမန္မာ့အသံတြင္တြင္ တာ၀န္က်စဥ္၊ ပံု ဗိုလ္ေန၀င္း ဆိုတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ေၾကညာခ်က္တိုေလးနဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဇီ၀ိန္ ခ်ဳပ္သြားမွေတာ့ ဘာက်န္ေတာ့မွာလဲ? မူစလင္ မဂၢဇင္းေရာ၊ ေခတ္ေၾကးျမင္ေကာ ပါသြားၿပီေပါ့။

ဆရာတကၠသိုလ္ျမင့္ေ၀ အစေဖာ္ေပးလိုက္လို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္းကို ျပန္လည္ တမ္းတမိသလို သူ႔ႏွစ္နဲ႔သူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတာေတြ သတိရမိတယ္။ ယေန႔ လူငယ္ မြတ္စလင္ေလးေတြ ဘယ္လိုနားလည္ၾကမလဲ?  က်ေနာ့အဖို႔ေတာ့ စဥ္းစားစရာေတြ ရလိုက္တာေၾကာင့္ ေဆာင္းပါး စေရးလိုက္ပါၿပီ။ ရွင္က်န္ေနေသးသူေတြ အေနနဲ႔လည္း ေရးၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ။ သူ႔အျမင္ကိုယ့္အျမင္ ဖလွယ္ႏိုင္ၾကဖို႔ အေတြ႕အႀကံဳခ်င္း ေ၀ငွၾကဖို႔ ဆက္သြယၾကပါစုိ႔။

ဟာဂ်ီ-၀င္းေအာင္
Alexandria, VA 22309
[email protected]

—————————————-
** M-Media ၏ မူပိုင္ သတင္း/ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ဘာသာျပန္ မ်ားကို အြန္လိုင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာကူးယူေဖာ္ျပႏို္င္ပါသည္။ ကူးယူေဖာ္ျပသူမ်ားအေနျဖင့္ M-Media မူရင္းလင့္ခ္ကို ထည့္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။

M-Media ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရိွဘဲ စီးပြားျဖစ္ ထုတ္ေဝေသာ Print Media မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းမ်ား လုံးဝ ခြင့္မျပဳပါ။
ဆက္သြယ္ရန္ [email protected]