ေသြးစြန္းေနေသာ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား (ကဗ်ာ)

ဇြန္လ ၂၄ ရက္၊ ၂၀၁၄
M-Media
ေရးသူ- အိမ္ေဝးသူ (KZ)

ဒီေန႔…ေကာင္းႏိုးႏိုး
နက္ျဖန္…ေအးခ်မ္းႏိုးႏုိး
တစ္ေန႔ေန႔…ေျပာင္းလဲႏိုးႏိုး နဲ႔
ျပကၡဒိန္လည္း ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔
ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ခဲ့ရျပီ…။

ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္
ေသြးစြန္းခဲ့ရတဲ့ လူနည္းစုအတြက္…
လူမ်ားစုက ႏွဳတ္ဆိတ္ေနမွေတာ့
ရခုိင္ျပည္ရဲ ႔ ေကာင္းကင္က မီးခိုးေငြ႔ေတြက
အဆန္းတျပားမဟုတ္လွပါဘူး…။

တစ္ခ်ိန္က ရခိုင္ျပည္ရဲ ႔
ေခ်ာင္းေတြထဲမွာ…ငါးေတြ ရွိခဲ့တယ္
ခုေတာ့…အဲဒီေခ်ာင္းေတြထဲမွာ
ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ လွ်ံခဲ့တဲ့ေသြးေတြ ရွိတယ္။
(ငါးေတြက ေသြးညွီန႔ံေၾကာင့္ အေနရခက္တယ္တဲ့)

တစ္ခါက အဲဒီျပည္ရဲ ႔
လယ္ကြင္းေတြမွာ…စပါးပင္ေတြ ရွိခဲ့တယ္…
ခုေတာ့…အဲဒီ လယ္ကြင္းေတြမွာ
အမုန္းတရားေၾကာင့္ ျမဳပ္ႏွံခံရတဲ့
အျပစ္မဲ့ လူမမည္ေတြရဲ ႔ ဝိညာဥ္ေတြ ရွိတယ္။
(စပါးပင္ေတြက အမုန္းၾကီးသူေတြအတြက္ မရွင္သန္ခ်င္ဘူးတဲ့)

အတိတ္က အာရကန္ျပည္ရဲ ႔
ေတာင္ေတြေပၚမွာ…သစ္ပင္ေတြ ရွိခဲ့တယ္…
ခုေတာ့…အဲဒီ ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ
အစြန္းေရာက္မ်က္ကန္းေတြေၾကာင့္
ငုိေၾကြးေနတဲ့ မိခင္ေတြရဲ ႔ အရုိးစုေတြ ရွိတယ္။
(သစ္ပင္ေတြက မ်က္ကန္းေတြေၾကာင့္ ရွက္မိသတဲ့)

ေမြးရပ္ေျမမွာ ေခါင္းခ်ခ်င္စိတ္ကေလးက လြဲရင္
သူတို႔ ဘာမွ မလိုခ်င္ပါဘူးတဲ့…။
ဖံုတစ္ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ေျမသင္းန႔ံေလးက လြဲရင္
သူတို႔ ဘာမွ မတပ္မက္ပါဘူးတဲ့…။
(လူ) လို႔ အသိအမွတ္ျပဳခံရတာေလးက လြဲရင္
သူတို႔ ဘာမွ မေတာင္းဆိုပါဘူးတဲ့…။
ကိုယ့္ေရေျမကို ခ်စ္တဲ့စိတ္က
ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ မပိုရင္ေတာင္
ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ေတာ့ မေလ်ာ့နည္းပါဘူးတဲ့…။

ေကာသလမင္းရဲ ႔ ၁၆ခ်က္ေျမာက္ အိပ္မက္
သက္ဝင္လွဳပ္ရွား ခမ္းနားေစဖို႔
သူတို႔ဘဝေတြ အလဲလဲျပိဳရင္း
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ေသြးစြန္းခဲ့လည္း
စြန္းတဲ့ေသြးကို ၾကမ္းၾကမ္းသုတ္ရင္း
ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ခရီးဆက္မယ္တဲ့…။

အိမ္ေဝးသူ (KZ)

မွတ္ခ်က္။

စာနာစိတ္က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အျဖစ္ လွ်ံက်ေစသလို
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကလည္း စာနာစိတ္ကို ျဖစ္ထြန္းေစပါတယ္။

ေကာသလအိပ္မက္ အမွတ္ (၁၆)
===================

ဆိတ္တို႔သည္ သစ္ကို သတ္စားၾကသျဖင့္ သစ္တို႔ သည္ ေၾကာက္ လန္႔လ်က္ ဆိတ္တို႔ကို အေဝးမွ ျမင္လွ်င္ပင္ ေတာခ်ဳံရိွရာ သို႔ ေျပးၾက သည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။

– ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးရ ကုန္သည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ မထင္ရွား ျဖစ္လတၱံ႔။ အမ်ဳိးယုတ္ သူတို႔မွာ မင္းကၽြမ္းဝင္သည္ ျဖစ္၍ တရား႐ံုးတို႔၌ ၾသဇာအာဏာ လႊမ္းမိုးလ်က္ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔၏ ဘိုးဘပိုင္ လယ္ေျမ ဥစၥာ အရပ္ရပ္တို႔ကို ငါတို႔ လယ္ေျမဥစၥာ ျဖစ္သည္ဟု သိမ္းယူၾက၍ တရားတေဘာင္ ျဖစ္လွ်င္ တန္ခိုးမဲ့သူတို႔အား ဖိႏွိပ္ပုတ္ခတ္ ၿခိမ္းေျခာက္ ႏွင္ထုတ္လ်က္ အႏိုင္က်င့္ ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ ေၾကာက္လန္႔ စက္ဆုတ္ကုန္ သည္ ျဖစ္၍ လယ္ယာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးအပ္ကုန္လ်က္ အိမ္သို႔ျပန္၍ အိပ္ေနၾက ကုန္အံ။ ထိုမွ တပါးလည္း အက်င့္သီလရိွေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အက်င့္သီလ မဲ့ေသာ ရဟန္းတို႔က ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ဖိႏွိပ္ၾကေလသျဖင့္ ေတာ သို႔ ေျပးဝင္ ပုန္းေအာင္း ၾကကုန္လတၱံ႔။ ဤသို႔လွ်င္ အမ်ဳိးေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း တို႔လည္း လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ ေတာေတာေတာင္ေတာင္ တို႔ကို ေျပးပုန္း ၾကကုန္ လတၱံ႔။