သီရိပံ်ခ်ီ ဦးဘေသာင္း (B.Sc)

ဇြန္လ ၂၆ ရက္၊ ၂၀၁၄
M-Media

ဦးဘေသာင္းကို ၁၉၀၆ ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ သာယာ ၀တီခ႐ိုင္၊ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ၿမိဳ႕၌ေမြးဖြား ခဲ့သည္။ အဖသည္ ကန္ထ႐ိုက္တာ ႏွင့္ ဆန္စက္ပိုင္ရွင္ ဦးအီဗရာဟင္ျဖစ္၍ အမိမွာ ေဒၚခင္ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕၊ ၾကည့္ျမင္တိုင္ အက္စ္၊ ပီ၊ ဂ်ီ  (S.P.G) ေက်ာင္းႏွင့္ သာယာ၀တီၿမိဳ႕ ၀ိုင္၊ အမ္၊ ဘီ၊ ေအ (Y.M.B.A) ေက်ာင္းတြင္ အလယ္တန္း ပညာကို သင္ၾကားခဲ့သည္။ အထက္တန္း ပညာကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ စိန္႔ေပါလ္ေက်ာင္းတြင္ ဆည္းပူးခဲ့ၿပီး ယင္းေက်ာင္းမွ တန္းျမင့္ေက်ာင္းထြက္စာေမးပြဲကို သခ်ၤာႏွင့္သိပၸံဘာသာဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ သည္။

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ယူနီဗာစတီေကာလိပ္သုိ႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ဥပစာတန္းတြင္ ႐ူပေဗဒဘာသာရပ္၌ အမွတ္အမ်ားဆုံး ရရွိခဲ့သျဖင့္ ဆုခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခံရသည္။ ၁၉၂၈ ခုႏွစ္တြင္ သိပၸံဘြဲ႕ရရွိခဲ့သည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ဟိုက္ကုတ္ (High  Court)  တရားလႊတ္ေတာ္တြင္ ၁၉၂၈ခုႏွစ္၌ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ စာေတာ္ျပန္အျဖစ စတင္အမႈထမ္းခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္တြင္ ဥပေဒပညာကို ဆက္လက္ သင္ယူခဲ့ၿပီး ၁၉၃၂-ခုႏွစ္တြင္ ဥပေဒဘြဲ႕ကိုရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၄၇-ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္တန္း ေဒသ စုံစမ္းေရးေကာ္မတီ၌ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ စာေတာ္ျပန္အျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့သည္။ စုံစမ္းေရးေကာ္မတီတြင္ တာ၀န္ေက်ႁပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့၍ ေကာ္မတီ သဘာပတိ၏ အမႈထမ္းေကာင္း လက္မွတ္ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွစ၍ တုိင္းျပည္ျပဳ  လႊတ္ေတာ္႐ုံး လက္ေထာက္ ဥပေဒ အရာရွိ၏ သုေတသနလက္ေထာက္၊ တုိင္းျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ႐ံုး ၀န္ေထာက္ အျဖစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ဖြဲ႕စည္းသည့္ ၁၉၅၁-ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူ႕ လႊတ္ေတာ္၌ လက္ေထာက္ အတြင္း၀န္ ရာထူးသို႔ တုိးျမႇင့္ ခန္႔ထားျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ တစ္ဖန္ ၁၉၅၄-ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယအတြင္း ၀န္ရာထူးကိုတုိးျမႇင့္ျခင္း ခံရသည္။ ၁၉၅၅-ခုႏွစ္တြင္ လူမ်ဳိးစုလႊတ္ေတာ္ကို ဒုတိယအတြင္း၀န္အျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႕အမႈထမ္းခဲ့သည္။ ၁၉၅၇-ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္ျပည္သူ႕ သမၼတႏိုင္ငံ၊ ဆုိဗီယက္ဆုိရွယ္လစ္ သမၼတႏုိင္ငံ၊ ခ်က္ကိုစလုိဗက္ကီးယား သမၼတႏိုင္ငံႏွင့္ ႐ိုေမးနီးယား သမၼတႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ႏွင့္အတူ သြားေရာက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္မွ သီရိပ်ံခ်ီဘြဲ႕ကို ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ လူမ်ဳိးစု လႊတ္ေတာ္အတြင္း ၀န္အျဖစ္ အၿငိမ္းစားယူခဲ့သည္။

ဟိုက္ကုတ္တရားလႊတ္ေတာ္၌ အမႈထမ္းခ့ဲစဥ္ ဟိုက္ကုတ္ ၀န္ထမ္းမ်ားအသင္း၏ အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ ထမ္းရြက္ခဲ့သည္။ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ ေဒသစိတ္ ႀကံ့ခိုင္ေရးအသင္း ဥကၠ႒အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ မဂၤလာ ေတာင္ညြန္႔ေဒသစိတ္ လုံၿခဳံေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေကာ္မတီအဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ လည္းေကာင္း ရပ္ကြက္ တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းရြက္ခဲ့သည္။

အစၥလာမ္သာသနာေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္လည္း ပါ၀င္လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ အစၥလာမ္ဘာသာ သင္ခန္းစာ အစီအစဥ္ ေရးဆြဲေရး ႏွင့္ အႀကံဥာဏ္ေပးေရးေကာ္မတီတြင္ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ အစိုးရက ၁၉၅၃ခု ဧၿပီ ၉ရက္ ရက္စြဲျဖင့္ ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးသည္။ တာ၀န္ေပးခ်က္ရ အစၥလာမ္ဘာသာ သင္ခန္းစာ အစီအစဥ္ကို ပထမဆင့္မွ န၀မဆင့္အထိကို ေကာ္မတီ ႏွင့္ ညႇိႏႈိင္းေရးဆြဲၿပီး ၁၉၅၄ ခု ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ျပန္ေၾက ညာသည္။

အစၥလာမ္ သာသနာေရးအဖြဲ႕ (Islamic  society) တြင္ ဒု-ဥကၠ႒၊ ကုရ္အာန္ဘာသာျပန္ အဖြဲ႕တြင္ အဖြဲ႕၀င္၊ မြတ္စလင္ ဗဟုိရန္ပုံေငြအဖြဲ႕၏ အဖြဲ႕၀င္၊ တစ္ျခမ္းပဲ့ဗလီနာယက၊ ဇီးနသ္ အစၥလာမ္ ေယာက္်ားေလးမ်ား ေဂဟာႏွင့္ ပညာသင္ၾကားေရး အသင္း၏အဖြဲ႕၀င္၊ လူငယ္မ်ား ေဂဟာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕တြင္ ဇီးနသ္အစၥလာမ္ ေယာက်္ားေလးေဂဟာ၏ ကိုယ္စားလွယ္၊ တကၠသုိလ္မြတ္စလင္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားအသင္း ဥကၠ႒၊ အစိုးရ သာသနာေထာက္ပ့ံေၾကး လက္ခံသုံးစြဲေရး ေကာ္မတီ၏အဖြဲ႕၀င္ အစၥလာမ္သာသနာ့ေရးရာ ေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္ ဒု-ဥကၠ႒ အစရွိသည့္ သာသနာေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္လည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။

တဖန္ တကၠသုိလ္ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားအသင္း၊ ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆုိင္ရာ မြတ္စလင္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားအသင္း၊ စေတာ့ကိတ္ ပညာ့ရိပ္သာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား အသင္းအစရွိေသာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားက က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ေဟာေျပာပြဲမ်ားတြင္ ေဟာၾကားခဲ့သည္။ စကားရည္လုပြဲမ်ားတြင္ အကဲျဖတ္ လူႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲသည္။ ဥာဏ္ႀကီးရွင္ ေျဖဆုိပြဲမ်ားတြင္ ေမးခြန္းမ်ားကို ျပန္လည္ေျဖၾကား ခဲ့သည္။

အစၥလာမ္သာသနာ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ဦးစီးက်င္းပေသာ တမန္ေတာ္ေမြးေန႕ေဟာေျပာပြဲမ်ားတြင္လည္း ေဟာေျပာခဲ့သည္။ ထုိ႕အျပင္ ေရဒီယိုမွတစ္ဆင့္ တမန္ေတာ္ေမြးေန႔ အေၾကာင္းကို ေဟာၾကား ထုတ္လႊင့္ခဲ့သည္။ အစၥလာမ္ ဓမၼဗိမာန္၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ေဟာေျပာပြဲမ်ား၊ သင္တန္းမ်ားတြင္ အစၥလာမ္ သာသနာ အေၾကာင္း  သိေကာင္းစရာမ်ားကို ေဟာေျပာခဲ့သည္။

ဤတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၁၄၂၅ ႀကိမ္ေျမာက္ တမန္ေတာ္ေမြးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ က်င္းပေရးေကာ္မတီ ကိုယ္စား ျမန္မာ့အသံမွ ဆရာႀကီး ေဟာေျပာထုတ္လႊင့္ခဲ့သည့္ တစ္မူထူးျခားသည့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ေလ့လာ တင္ျပပါသည္။ ဆရာႀကီးသည္ သိပၸံပညာရွင္ပီပီ “တမန္ေတာ္ ပြင့္လာတဲ့အတြက္ ကမၻာေလာကမွာ ဘယ္ပုံဘယ္ နည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေစခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းပါပဲ” ဟု စကားခံကာ ေလာကဓာတ္ပညာ တုိးတက္လာပုံကို ရွင္းျပသည္။ ေရွးအခါက ဗီဇလႈံ႕ေဆာ္မႈအလိုက္ ပိုမိုက်င့္သုံးၿပီး ဥာဏ္ကို သုံး ျပန္လွ်င္လည္း အတုံးလိုက္ အတစ္လိုက္ သုံးၾကသည္။ လက္ေတြ႕တြင္ အထမေျမာက္၊ အေၾကာက္ႀကီး ေၾကာက္ၾကၿပီး မဟားတရား အယူအဆ လက္ခံခဲ့ၾက သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အရဗ္တို႔က အညြန္႔တုံး Geomatry င႐ုတ္က်ည္ေပြ႕ကို အတက္ေပါက္ေစခဲ့သည္။ ဤသို႔ စြမ္းႏိုင္သည္မွာ ဂါထာေကာင္း ရွိ၍ ျဖစ္သည္။ ဂါထာေကာင္းမ်ားမွာ ကုရ္အာန္ထဲမွ ဂါထာမ်ားျဖစ္သည္ဟု ကုရ္အာန္ အာယတ္မ်ားကို ညႊန္းဆုိျပသည္မွာ-

၁။    ေကာင္းကင္ရွိသမွ်၊ ေျမတြင္းေျမေပၚ၌ ရွိသမွ်တုိ႔သည္ အသင္တုိ႔ (လူသား)အဖို႔ အသုံးတ၀င္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ရန္ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္က ေပးထားေသာ ပစၥည္းစုျဖစ္သည္ (၄၅ း ၁၃)။

၂။    အလႅာအရွင္ျမတ္သည္ ညႏွင့္ေန႔၊ ေနႏွင့္ လတို႔ကို အသင္တို႔ (လူသား)အဖုိ႔ အသုံး ျပဳရန္ႏွင့္ နကၡတ္တာရာမ်ားကိုလည္း အသင္တို႔အဖုိ႔ အေထာက္အပ့ံ ျဖစ္ေစရန္ မိန္႔ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ (၁၆း၁၂)

၃။    အလႅာအရွင္ျမတ္သည္ သင္တုိ႔၏ အက်ဳိးငွာ သမုဒၵရာပင္လယ္ကို သေဘၤာမ်ား အသြားအလာ အကူးအသန္းအတြက္ သတ္မွတ္ထား၏။ သို႔ပါ၍ အလႅာအရွင္ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကို သိရွိၾကကုန္။ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ကို တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္သခင္က ေဟာေတာ္မူသျဖင့္ အရဗ္လူမ်ဳိးတုိ႔ တရားဦးနာၾကရကာ အစြမ္းထက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟုရွင္းျပသည္။

နိဂုံးတြင္ –

“တမန္ေတာ္ရဲ႕တရားကို ရယူၿပီးတဲ့ေနာက္ အရဗ္ တစ္မ်ဳိးသားလုံးဟာ လူတစ္ေယာက္ထဲလုိ ညီညြတ္ၿပီး ႏိုင္ငံတိုးခ်ဲ႕ခ်င္တဲ့ စိတ္မ်ား ေပၚေပါက္လာတယ္။ ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္းေနတဲ့ လူမ်ဳိးဟာ အႏွစ္ ၂၀ အတြင္းမွာ ပါရွားဘုရင္မ်ား၊ ေရာမဘုရင္မ်ား အုပ္စုိးခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို လက္နက္ႏိုင္ငံ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းၿပီး ေရာမေခါမနဲ႔ အဲလီဇင္ဒရီယားမွာ ထြန္းကားၿပီးေနာက္ အညြန္႔တုံးသြားတဲ့ Geometry ပညာကို အတိုင္းအတာ သခၤ်ာသစ္အျဖစ္ ဖန္တီးၿပီး ေျမမ်က္ႏွာျပင္ႏွင့္ အထက္နကၡတ္ တာရာတုိ႔ကိုပါ တိုင္းထြာခဲ့တယ္။ နကၡတ္တာရာပညာကို ႏိုင္နင္းၿပီး ပင္လယ္ကုိျဖတ္၊ ကုန္းေပ်ာက္ ကမ္းေပ်ာက္ ရြက္တိုက္ႏိုင္ေတာ့ ေခါမ တိုင္းျပည္မွာ တစ္ခါတုန္းက အ႐ိုအေသခံေန တဲ့ နကၡတ္ေတြဟာ လူရဲ႕ အေစအပါး အေထာက္အပ့ံဘ၀သို႔ ယာယီေရြ႕သြားရတယ္။ တစ္ခါတုန္းက သဘာ၀ရဲ႕ ေအာက္ ကြ်န္သားေပါက္ဘ၀မွာ နစ္မြန္းေနတဲ့ လူသားမ်ားဟာ တမန္ေတာ္ရဲ႕ လက္ထက္က်မွ သခင္ဘ၀ကုိ ျမႇင့္တင္ျခင္းခံရတယ္။ သည္လုိ မြတ္စလင္မ္မ်ား က သူတုိ႔ရဲ႕ ရာဇ၀င္အစမွာ သဘာ၀ကို ရဲရဲႀကီး ရင္ဆိုင္ၿပီး ပညာဗဟုသုတရွာေဖြလုိက္စားတဲ့ လမး္စဥ္ခ်လိုက္ေတာ့ အေနာက္ႏုိင္ငံသားမ်ားက မြတ္စလင္မ္မ်ားႏွင့္ ကုန္ေရာင္း ကုန္၀ယ္ ဘာသာေရးစင္တုိ႔မွာေတြ႕ဆုံၾကၿပီးနည္းနာကို ယူလိုက္လုိ႔ ဒီကေန႔ အေနာက္ႏိုင္ငံဟာ ဒီအေျခအေနကိုေရာက္ ရွိတယ္ဆုိတာ အထူးေျပာစရာမလုိပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကြ်န္ေတာ္ ထပ္ေလာင္းၿပီး အစီရင္ခံ်ခင္တာက ေလာကဓာတ္ပညာအစစ္ရဲ႕ အေျခခံျဖစ္တဲ့ လက္ေတြ႕စမ္းျခင္း၊ ေသခ်ာေစ့ငွ မွတ္သားစူးစမ္း ျခင္းႏွင့္ အက်ဳိးအေၾကာင္းေ၀ဖန္ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ သေဘာတရားဖမ္းျခင္းဆိုတဲ့ နည္းနာဥပေဒသဟာ မြတ္စလင္မ္ အရဗ္ လူမ်ဳိးမ်ား ဒီကေန႔ ေလာကဓာတ္ပညာဟာ ဒီေလာက္ ထြန္းကားေနတယ္ဆိုတာႏွင့္ပဲ နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္” ဟု လက္ေတြ႕သမိုင္းျဖစ္ရပ္ႏွင့္ယွဥ္၍ တမန္ေတာ္ျမတ္သခင္၏ လမ္းစဥ္က ေလာကဓာတ္ပညာကို ရွင္သန္ေစသည္။ ဖြံ႕ၿဖိဳး ေစသည္၊ ေလာကဓာတ္ ပညာစြမ္းေၾကာင့္ ထူးထူးကဲကဲ ေျပာင္းလဲတုိးတက္လာသည္ဟု ေဖာ္က်ဴး ေဟာၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။ ႐ႈေထာင့္သစ္မွ တင္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးသည္ ေျခေျချမစ္ျမစ္ ေလ့လာထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ အစၥလာမ္ ေလာကဓာတ္ ပညာစာအုပ္ကို ၁၉၆၁ ခုႏွွစ္တြင္  ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။

ဆရာႀကီးသည္ သိပၸံဘာသာရပ္တြင္ ထူးခြ်န္သူပီပီ အစၥလာမ္ က သိပၸံပညာျဖင့္ ကမၻာအား မည္ကဲ့သုိ႔ အက်ဳိးျပဳပုံကို ပိုသိထားသည္။ ဆရာႀကီးအား ေဟာေျပာပြဲ ဖိတ္ၾကားလွ်င္ အစၥလာမ္ႏွင့္ ေလာကဓာတ္ပညာ ေခါင္းစဥ္ကိုသာ ေပးေလ့ရွိသည္။ တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားအား အဆုိပါေခါင္းစဥ္ကို ေဟာၾကားသကဲ့သုိ႔ ေကာင္စီ ဌာနခ်ဳပ္မွ က်င္းပေသာ(အန္ဆြာရီသင္တန္း) ဗဟုသုတေပး ရက္သတၱပတ္ သင္တန္းမ်ားတြင္လည္း အဆိုပါေခါင္းစဥ္ကိုပင္ပို႔ခ်သည္။ နာၾကား ရသူအေပါင္း၏ တုိက္တြန္းေတာင္းဆိုမႈအရ အစၥလာမ္ႏွင့္ ေလာကဓာတ္ ပညာသည္ စာအုပ္အျဖစ္ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။

ဆရာႀကီးက မိမိ၏ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အခီ်းနိဒါန္းတြင္-
“ကမၻာ့ရာဇ၀င္သမုိင္းျဖစ္ေသာ လူတို႔၏ျဖစ္အင္ကို တင္ျပ ရာ၌ စိတ္ေနစိတ္ထား မသန္႔မႈတုိ႔ေၾကာင့္ ေခတ္ပညာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္က႑၌ အေနာက္ႏိုင္ငံ ရာဇ၀င္ဆရာတုိ႔သည္ မိမိတို႔ စိုးမိုး၍ ဆရာလုပ္ရသည့္အခိုက္ အခြင့္ေကာင္းယူ၍ အမွန္တရားကို ထိမ္၀ွက္ကာ အလွဴရွင္လက္သစ္က မ႑ပ္တုိင္တက္ၾကသည့္ႏွယ္ မိမိတို႔အတြက္ အက်ဳိးျပဳခဲ့သည့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္စုအား မေထာက္မထား၊ အားမနာ၊ ရာဇ၀င္ တစျပင္သို႔ ပို႔လိုက္သည္ကို ထင္ရွားေပၚလြင္ရန္ႏွင့္ ထုိသို႔ မညႇာမတာ အက်င့္ခံရသည့္ ေရွးမြတ္စလင္တုိ႔က ကမၻာ့လူသားမ်ားအား မည္သုိ႔အက်ဳိးျပဳခဲ့ပုံကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ရည္ရြယ္၍ ဤစာအုပ္ငယ္ကို ေရးသားရျခင္းျဖစ္သည္”ဟု တင္ျပထားသည္။

ဆရာႀကီးသည္ ေလာကဓာတ္ပညာႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ (က) ယဥ္ေက်းမႈ မရေသးမီ ေလာကဓာတ္ပညာ အရိပ္အေငြ႕ေပၚလာသည့္အခါထိ တစ္ပိုင္း ႏွင့္ (ခ) ေလာကဓာတ္ပညာ၏ စတင္အညြန္႔လူလာရာမွ ယေန႔လက္ရွိ အခ်ိန္အထိ အပိုင္းတစ္ပိုင္းဟူ၍(၂)ပိုင္း ပိုင္းျခားသုံးသပ္တင္ျပသည္။

ေလာကဓာတ္အားလုံးလူသားတုိ႔၏ ၾသဇာခံမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ကုရ္အာန္က်မ္းလာ မုကၡပါ႒္ (၄၅၊ ၁၃၊ ၁၆၊ ၁၂ ႏွင့္ ၂ း ၁၆၄)တုိ႔ကို ကိုးကားေဖာ္ျပသည္။ ေလာကဓာတ္ပညာႏွင့္ ပတ္သက္၍ -“ပညာရွိတို႔၏ေျပာေဟာ ခ်က္မ်ားကို နားေထာင္၍ ေလာကဓာတ္ ပညာသင္ခန္းစာမ်ားကို စိတ္ႏွလုံးတြင္ ထည့္သြင္းျခင္းသည္ ဘာ၀နာ စီးျဖန္းျခင္းထက္ ေကာင္း၏။ ကြ်န္တစ္ရာကို သူေကာင္းျပဳ လြတ္လပ္ေရးေပးသည္ ထက္လည္းျမတ္၏”

“ေလာကဓာတ္ပညာ၌ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားျခင္းသည္ ဂုဏ္အရွိဆုံးျဖစ္၏”ဟု အစရွိေသာ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ ၾသ၀ါဒေတာ္မ်ားကိုလည္း ညႊန္းဆိုထားပါသည္။

အစၥလာမ္ဘာသာကို လုိက္နာက်င့္သုံးရန္အတြက္ အေျခခံျဖစ္ေသာ နည္းမွာ –
(၁)    တရိကတ္ – ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ျခင္း
(၂)    ဟကိကတ္  – ၾကည့္႐ႈစူးစမ္းေလ့လာျခင္း
(၃)    မာအေရဖတ္ – အေၾကာင္းႏွင့္အက်ဳိးကို ဆင္ျခင္ ေ၀ဖန္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤနည္းမွာ ေလာကဓာတ္ပညာ ဆန္လွသည္။  ဤနည္းကို အေျချပဳ၍သာ ယေန႔ထြန္းကားေနေသာ ေလာကဓာတ္ပညာစစ္စစ္ ေပၚေပါက္ရျခင္း၏မူလျဖစ္သည္။ ေခတ္ေလာကဓာတ္ပညာ စစ္စစ္ ေပၚေပါက္ရျခင္း၏ မူလဘူတမွာ အမွန္စင္စစ္ အစၥလာမ္၏ နည္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္မွာ ထင္ရွားေပသည္ဟု သေဘာတရားႏွင့္ လက္ေတြ႕ေပါင္းစပ္ေဖာ္ထုတ္ျပ ထားသည္။

ၿပီးမွ ပညာရပ္အလုိက္ ထူးခြ်န္သူမ်ားႏွင့္ စြယ္စုံပညာရွင္မ်ားကို သခၤ်ာပညာေက်ာ္ ကဗ်ာဆရာႀကီး စြယ္စုံက၀ိ အူမရ္ကိုင္ယမ္ မွ မ်က္ေၾကာ Ratina ကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္သူ ဟဆန္အဘူ ေဟသာအထိ ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢဳိလ္ႀကီး ၅၄-ဦး၏ ထူးခြ်န္ေအာင္ျမင္မႈကို ပုဂၢိဳလ္အလိုက္ ေဖာ္က်ဴးထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ေလာကဓာတ္ပညာကို ဆုံး႐ႈံးရျခင္း၊ ျပန္လည္ထြန္းကားမႈအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ခဲယဥ္းေနျခင္းတို႔မွာ “ေအလင္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရႏွင့္ ေအလင္ကို ပိုင္ဆိုင္သည္ဟု အယူရွိေသာ အာလင္ အုိလမာဟူေသာ ေ၀ါဟာရတုိ႔၏ အဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္မႈ က်ဥ္းေျမာင္းျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ဟူေသာေဖာ္ျပခ်က္မွာ ေယဘူယ် အားျဖင့္ လက္ခံရမည္သာျဖစ္၏” ဟူ၍ ေရးသား ေဖာ္ျပခ်က္သည္ ဆရာႀကီး၏ သေဘာထားအခ်ဳပ္ဟု မွတ္ယူ ႏိုင္ပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ က်မ္းနိဂုံးတြင္ ယေန႔မွစ၍ ဘာသာေရးတြင္ လည္းေကာင္း၊ ေလာကီေရးတြင္လည္းေကာင္း ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ မြတ္စလင္မ်ားသည္ ေလာကဓာတ္ ပညာဆန္ဆန္ သုေတသီမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ပါေစ။ ဤသုေတသီ ျဖစ္ေရးတြင္ အုိလမာဆိုသူတုိ႔လည္း ပါ၀င္ကူညီႏိုင္ၾကပါေစ။ ေလာကဓာတ္ ပညာ သုေတသီမ်ား ျဖစ္ျခင္း အားျဖင့္ ေရွးမြတ္စလင္ ႀကီးတုိ႔၏ မြန္ျမတ္လွေသာ အစဥ္အလာ စံခ်ိန္ႀကီးကို မွီၾက၍ ကမၻာကို အက်ဳိးေက်းဇူးျပဳေသာ မြတ္စလင္ ေလာကဓာတ္ ဆရာႀကီးမ်ား ပညာရွိႀကီးမ်ားေပၚေပါက္လာ ပါေစသတည္းဟု ေစတနာဆႏၵျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လူသားတို႔အား သဘာ၀၏အေစခံဘ၀မွ သဘာ၀၏အရွင္သခင္ အျဖစ္သုိ႔ အစၥလာမ္က ျမႇင့္တင္ေပးမႈကို ဆရာႀကီးကခိုင္မာစြာ ေဖာ္က်ဴးႏုိင္ခဲ့သည္ဟု ဆုိရပါမည္။

ဆရာႀကီးျပဳစုခဲ့ေသာ ထာ၀ရအရွင္ အလဒာဟ္ရွိေၾကာင္းကို သဘာ၀ သိပၸံ႐ႈေထာင့္မွေဖာ္ျပခ်က္ ေဆာင္းပါးတြင္ အခ်က္ ၇-ခ်က္ျဖင့္ သာဓကျပထားသည္။ သိပၸံပညာရွင္ႀကီး A.Cressy  Morrison ၏ Man  does  not  Stand  Alone မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးသည္ သိပၸံနည္းက်က် သုေတသနျပဳမႈကို အေလးထားသည့္ ပညာရွင္ႀကီးျဖစ္သည္။ အဆိုပါေဆာင္းပါးကို ဓမၼဗိမာန္ ၃၃ ႏွစ္ျပည့္ အထူးထုတ္(၁၉၉၆)တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။

ဆရာႀကီး၏ လက္ရာမ်ားကို အေထာက္အထားျပဳ၍ ဆရာႀကီးသည္ အစၥလာမ္ဘာသာအတြက္ သက္ေသေကာင္းႀကီးတစ္ဦးဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္ပါသည္။

ဆရာႀကီးသည္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၂၇)ရက္ေန႔ အသက္ (၈၁)ႏွစ္၌ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အမိန္႔ေတာ္ကို ခံယူသြားေလသည္။

မွတ္ခ်က္-  ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ ေရးသားျပဳစုေသာ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္ စာျပဳစာဆို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား (၂) မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။